أعمال 9
| أَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يَفُورُ بِالتَّهْدِيدِ وَالْقَتْلِ عَلَى تَلامِيذِ الرَّبِّ. فَذَهَبَ إِلَى رَئِيسِ الْكَهَنَةِ، | ١ 1 |
ମାତର୍ ସାଉଲ୍ ଇ ପାତେକ୍ ପା ମାପ୍ରୁତି ଚେଲାର୍ ବିରୁଦ୍ତ ପାଣ୍ଡ୍ରୁ ଆରି ପାରାଣ୍ନାସ୍ କାତା ଇଞ୍ଜି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଲାଗେ ହାଚାନ୍,
| وَطَلَبَ مِنْهُ رَسَائِلَ إِلَى مَجَامِعِ الْيَهُودِ فِي دِمَشْقَ لِتَسْهِيلِ الْقَبْضِ عَلَى أَتْبَاعِ هَذَا الطَّرِيقِ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ، حَيْثُمَا يَجِدُهُمْ، لِيَسُوقَهُمْ مُقَيَّدِينَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢ 2 |
ଆରେ, ଇ ହାଜ଼ିନି ଇମ୍ଣି ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ କି କଗ୍ଲେକ୍ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆତିସ୍, ହେୱାରିଂ ଇନେସ୍ ଗାଚ୍ଚି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ତାତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଦମ୍ମେସକ୍ନି ୱିଜ଼ୁ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ଲାଗେ ହେୱାନ୍ତାଂ ଆକି ଏନ୍ତାର୍ ।
| وَفِيمَا هُوَ مُنْطَلِقٌ إِلَى دِمَشْقَ، وَقَدِ اقْتَرَبَ مِنْهَا، لَمَعَ حَوْلَهُ فَجْأَةً نُورٌ مِنَ السَّمَاءِ، | ٣ 3 |
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ହାଲୁ ହାଲୁ ଦମ୍ମେସକ୍ନି ଲାଗାୟ୍ ଆତିଲେ, ହାଚାଟ୍ରେ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ଅଜଡ଼୍ ହେୱାନ୍ ଚାରିବେଣ୍ତିଂ ତ୍ରିପ୍କି ନିଂତାତ୍ ।
| فَوَقَعَ إِلَى الأَرْضِ وَسَمِعَ صَوْتاً يَقُولُ لَهُ: «شَاوُلُ! شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟» | ٤ 4 |
ହେବେ ହେୱାନ୍ ମେଦ୍ନିତ ଗୁର୍ଜି ହେୱାନ୍ କାଜିଂ ଇ କାଟ୍ ୱେଚାନ୍, “ଏ ସାଉଲ୍, ଏ ସାଉଲ୍, ଇନାକିଦେଂ ନାଙ୍ଗ୍ ନିନ୍ଦା କିଦ୍ନାୟା?”
| فَسَأَلَ: «مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟» فَجَاءَهُ الْجَوَابُ: «أَنَا يَسُوعُ الَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ، صَعْبٌ عَلَيْكَ أَنْ تَرْفُسَ الْمَنَاخِسَ». | ٥ 5 |
ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଏନ୍ ଇମ୍ଣାକାୟ୍?” ଆରେ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଇନେରିଂ ଏନ୍ ନିନ୍ଦା କିଦ୍ନାୟା ହେୱାନ୍ ଆନ୍ ହେ ଜିସୁ?
| فَقَالَ وَهُوَ مُرْتَعِدٌ وَمُتَحَيِّرٌ: «يَا رَبُّ مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ؟» فَقَالَ لَهُ الرَّبُّ: «قُمْ، وَادْخُلِ الْمَدِينَةَ فَيُقَالَ لَكَ مَا يَجِبُ أَنْ تَفْعَلَهُ». | ٦ 6 |
“ମାତର୍ ନିଙ୍ଗା, ଗାଡ଼୍ଦ ହଣ୍ଗା, ଆରେ ନିଂ ଇନାକା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆନାତ୍, ହେଦାଂ ୱେଚ୍ୟାନାତ୍ ।”
| وَأَمَّا مُرَافِقُو شَاوُلَ فَوَقَفُوا مَذْهُولِينَ لَا يَنْطِقُونَ، فَقَدْ سَمِعُوا الصَّوْتَ وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَرَوْا أَحَداً. | ٧ 7 |
ଇମ୍ଣି ଲକୁ ହେୱାନ୍ ହୁକେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ହେ ଗାର୍ଜାନ୍ ଆନାକା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଇନେରିଂ ହୁଡ଼୍ୱିତିଲେ କାବା ଆଜ଼ି ନିଲ୍ଚି ମାଚାର୍ ।
| وَعِنْدَمَا نَهَضَ شَاوُلُ عَنِ الأَرْضِ، فَتَحَ عَيْنَيْهِ فَوَجَدَ أَنَّهُ لَا يُبْصِرُ، فَاقْتَادُوهُ بِيَدِهِ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى دِمَشْقَ، | ٨ 8 |
ଆରେ, ସାଉଲ୍ ମେଦ୍ନିତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଜାର୍ କାଣ୍କୁ ମେସ୍ତାନ୍, ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ମୁଡ଼େ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାନ୍ । ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ସାଉଲ୍ତି କେଇ ଆଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଦମ୍ମେସକ୍ତ ଅତାର୍ ।
| حَيْثُ بَقِيَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ لَا يُبْصِرُ وَلا يَأْكُلُ وَلا يَشْرَبُ. | ٩ 9 |
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତିନି ଦିନ୍ ପାତେକ୍ କାଣା ଆଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆରେ ହେ ସମୁତ ହେୱାନ୍ ମୁଡ଼େ ତିନ୍ୱାତାନ୍ କି ଉଣ୍ୱାତାନ୍ ।
| وَكَانَ فِي دِمَشْقَ تِلْمِيذٌ لِلرَّبِّ اسْمُهُ حَنَانِيَّا، نَادَاهُ الرَّبُّ فِي رُؤْيَا: «يَا حَنَانِيَّا!» فَقَالَ: «لَبَّيْكَ يَا رَبُّ!» | ١٠ 10 |
ଦମ୍ମେସକ୍ତ ହନନିୟ ତର୍ନି କ୍ରିସ୍ଟତି ଚେଲା ମାଚାନ୍, ମାପ୍ରୁ ହେୱାନିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ହନନିୟ ।” “ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, ଏ ମାପ୍ରୁ, ଇଚାନ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ الرَّبُّ: «اذْهَبْ إِلَى الشَّارِعِ الْمَعْرُوفِ بِالْمُسْتَقِيمِ وَاسْأَلْ فِي بَيْتِ يَهُوذَا، عَنْ رَجُلٍ مِنْ طَرْسُوسَ اسْمُهُ شَاوُلُ. إِنَّهُ يُصَلِّي هُنَاكَ الآنَ. | ١١ 11 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ମାପ୍ରୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନିଙ୍ଗା, ହାଣ୍କୁ ତର୍ନି ହାଜ଼ିତ ହାଲ୍ଜି ଜିହୁଦା ଇଞ୍ଜ ତାର୍ସ ଗାଡ଼୍ନି ସାଉଲ୍ ତର୍ନି ରୱାନ୍ ମୁଣିକାତିଂ ଆନ୍ମାନ୍ କିୟା; ହେୱାନ୍ ପାର୍ତାନା କିନାନା;
| وَقَدْ رَأَى فِي رُؤْيَا رَجُلاً اسْمُهُ حَنَانِيَّا يَدْخُلُ إِلَيْهِ وَيَضَعُ يَدَهُ عَلَيْهِ، فَيُبْصِرُ». | ١٢ 12 |
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ନଂଜର୍ ଗାଟାନାନ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହନନିୟ ତର୍ନି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାନ୍ ଜପି କେଇ ହିତ୍ତାନ୍ ଇଞ୍ଜି କେଚ୍କଣ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍ନ୍ନା ।”
| فَقَالَ حَنَانِيَّا لِلرَّبِّ: «وَلَكِنِّي، يَا رَبُّ، قَدْ سَمِعْتُ مِنْ كَثِيرِينَ بِالْفَظَائِعِ الَّتِي ارْتَكَبَهَا هَذَا الرَّجُلُ بِقِدِّيسِيكَ فِي أُورُشَلِيمَ، | ١٣ 13 |
ମାତର୍ ହନନିୟ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ମାପ୍ରୁ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମି ପୁଇପୁୟାର୍ କାଜିଂ ଇ ମାନାୟ୍ ଜେ ଏଚେକ୍ ବିଦ୍ବାଦ୍ କିତାନ୍ନ୍ନା, ହେଦାଂ ଆନ୍ ଆଦେକ୍ତାଂ ଇ ମାନାୟ୍ ବିସ୍ରେ ୱେଚାଙ୍ଗ୍ନା ।
| وَقَدْ كَلَّفَهُ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ السُّلْطَةَ لِيُلْقِيَ الْقَبْضَ عَلَى كُلِّ مَنْ يَدْعُو بِاسْمِكَ». | ١٤ 14 |
ଆରେ, ଇ ବାହାତ ଏଚେକ୍ ଲଗୁ ନି ତର୍ଦ ପାର୍ତାନା କିନାରା, ହେୱାରିଂ ଗାଚ୍ନି କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ତାରେନ୍ତାଂ ଆଦିକାର୍ ଗାଟାତାନ୍ନା ।”
| فَأَمَرَهُ الرَّبُّ: «اذْهَبْ! فَقَدِ اخْتَرْتُ هَذَا الرَّجُلَ لِيَكُونَ إِنَاءً يَحْمِلُ اسْمِي إِلَى الأُمَمِ وَالْمُلُوكِ وَبَنِي إِسْرَائِيلَ. | ١٥ 15 |
ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ହାଲା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦି, ରାଜା ଆରି ୱିଜ଼ାର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ନି ହିମ୍ଣାଂ ମୁମ୍ଦ ମା ତର୍ ପିଣ୍ତିନି କାଜିଂ ମା ରୱାନ୍ ବାଚିକିତି ଲଗୁ;
| وَسَأُرِيهِ كَمْ يَنْبَغِي أَنْ يَتَأَلَّمَ مِنْ أَجْلِ اسْمِي!» | ١٦ 16 |
ଲାଗିଂ ନା ତର୍ କାଜିଂ ହେୱାନିଂ ଜେ ବେସି ଦୁକ୍ ବଗ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆନାତ୍, ହେଦାଂ ଆନ୍ ନିଜେ ତାଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ।”
| فَذَهَبَ حَنَانِيَّا وَدَخَلَ بَيْتَ يَهُوذَا، وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى شَاوُلَ وَقَالَ: «أَيُّهَا الأَخُ شَاوُلُ، إِنَّ الرَّبَّ يَسُوعَ، الَّذِي ظَهَرَ لَكَ فِي الطَّرِيقِ الَّتِي جِئْتَ فِيهَا، أَرْسَلَنِي إِلَيْكَ لِكَيْ تُبْصِرَ وَتَمْتَلِئَ مِنَ الرُّوحِ الْقُدُسِ». | ١٧ 17 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହନନିୟ ହାଲ୍ଜି ହେ ଇଞ୍ଜ ହଣ୍ଗାତାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ତି ଜପି କେଇ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ସାଉଲ୍ ଟଣ୍ଡେନ୍,” ମାପ୍ରୁ, ଇଚିସ୍ ଇମ୍ଣି ଜିସୁ ନି ୱାନି ହାସ୍ଦ ନିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟାତାନ୍, ଏନ୍ ଇନେସ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡ୍ନାୟ୍ ଆରି ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତ ପୁରା ଆ, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତାତାନ୍ନା ।
| وَفِي الْحَالِ تَسَاقَطَ مِنْ عَيْنَيْ شَاوُلَ مَا يُشْبِهُ الْقُشُورَ، فَأَبْصَرَ، ثُمَّ قَامَ وَتَعَمَّدَ. | ١٨ 18 |
ହେ ଦାପ୍ରେ ସାଉଲ୍ତି କାଣ୍ଗାତାଂ ମିନ୍ ପାଡ଼ିଂ ଲାକେ ଇନାକା ହତ୍ତାତ୍ ଆରି ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍; ଆରେ, ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ବାପ୍ତିସିମ୍ ଅତାନ୍,
| وَتَنَاوَلَ طَعَاماً فَاسْتَعَادَ قُوَّتَهُ وَبَقِيَ بِضْعَةَ أَيَّامٍ مَعَ التَّلامِيذِ فِي دِمَشْقَ. | ١٩ 19 |
ଆରେ ହେୱାନ୍ ତିନ୍ଞ୍ଜି ବାଡ଼୍କାସ୍ ଆତାନ୍ । ଇଦାଂ ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଦମ୍ମେସକ୍ତ ମାନି ଚେଲାର୍ ହୁକେ କେତେକ୍ ଦିନ୍ ମାଚାନ୍ ।
| وَفِي الْحَالِ بَدَأَ يُبَشِّرُ فِي الْمَجَامِعِ بِأَنَّ يَسُوعَ هُوَ ابْنُ اللهِ. | ٢٠ 20 |
ଆରେ, ଜିସୁ ଜେ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି, ଇଦାଂ ହେୱାନ୍ ମାଲାୱାଦାଂ କୁଟୁମ୍ ଇଞ୍ଜ ଲାଗାଂ ସୁଣାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍ ।
| وَأَثَارَ كَلامُهُ دَهْشَةَ السَّامِعِينَ، فَتَسَاءَلُوا: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ الَّذِي كَانَ يُبِيدُ جَمِيعَ الدَّاعِينَ بِهَذَا الاِسْمِ فِي أُورُشَليمَ؟ أَمَا جَاءَ إِلَى هُنَا لِيُلْقِيَ الْقَبْضَ عَلَيْهِمْ وَيَسُوقَهُمْ مُقَيَّدِينَ إِلَى رُؤَسَاءِ الْكَهَنَةِ؟» | ٢١ 21 |
ଆରେ, ଇମ୍ଣାକାର୍ ହେୱାନ୍ତି କାତା ୱେଚାର୍, ହେୱାର୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ କାବା ଆଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ଇ ତର୍ ଆଜ଼ି ପାର୍ତାନା କିନି ମାନାୟାର୍ତିଂ ଜେ “ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଦାଣ୍ଡ୍ ହିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆରେ ଇନେସ୍ ହେୱାରିଂ ଗାଚ୍ଚି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଲାଗେ ଅଦେଂ ଆଡ୍ନାନ୍, ହେ କାମାୟ୍ତିଂ ଇ ବାହାତ ୱାଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଇୱାନ୍ କି ହେୱାନ୍ ଆକାୟ୍?”
| وَأَمَّا شَاوُلُ فَقَدْ صَارَ أَكْثَرَ حَمَاسَةً فِي وَعْظِهِ، فَكَانَ يُفْحِمُ الْيَهُودَ السَّاكِنِينَ فِي دِمَشْقَ بِبَرَاهِينِهِ الَّتيِ كَانَ يُبَيِّنُ بِها أَنَّ يَسُوعَ هُوَ الْمَسِيحُ. | ٢٢ 22 |
ମାତର୍ ସାଉଲ୍ ବେସି ହଟ୍ ସାକ୍ତିତାଂ ନିଙ୍ଗ୍ତାନ୍, ଆରେ ଇୱାନ୍ ଜେ କ୍ରିସ୍ଟ, ଇଦାଂ ପାର୍ମାଣ୍ କିଜ଼ି ଦମ୍ମେସକ୍ ନିକାରିଂ ଜିହୁଦିରିଂ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।
| وَبَعْدَ عِدَّةِ أَيَّامٍ، حَاكَ الْيَهُودُ فِي دِمَشْقَ مُؤَامَرَةً لِقَتْلِ شَاوُلَ، | ٢٣ 23 |
ବେସି ଦିନ୍ ହାଚି ପାଚେ ଜିହୁଦିର୍ ସାଉଲ୍ତିଂ ଅହ୍ନି କାଜିଂ ହୁତୁର୍ କିତାର୍;
| فَعَلِمَ بِها. وَكَانُوا يُرَاقِبُونَ أَبْوَابَ الْمَدِينَةِ نَهَاراً وَلَيْلاً لِيَقْتُلُوهُ وَهُوَ يَخْرُجُ مِنْهَا. | ٢٤ 24 |
ଆତାର୍ ହେୱାର୍ତି ଗାଣ୍ଜୁ ସାଉଲ୍ତି କିତୁଲ୍ତ ୱାତାତ୍ । ଆରେ, ହେୱାର୍ ଇନେସ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ୱେଡ଼ାନାଣା ପା ଗାଡ଼୍ନି ଦୁୱେର୍ତ ସବୁ କାସି ମାନ୍ବାତାର୍,
| فَأَخَذَهُ بَعْضُ التَّلامِيذِ لَيْلاً وَوَضَعُوهُ فِي سَلٍّ، وَأَنْزَلُوهُ بِالْحِبَالِ مِنْ عَلَى سُورِ الْمَدِينَةِ. | ٢٥ 25 |
ମାତର୍ ହେୱାନ୍ତି ଚେଲାର୍ ନାଣାଲିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ଅଜ଼ି ର ଟପାତ କୁୱାଡ଼୍ ହିଜ଼ି ତାରେନ୍ ଜୁତ୍ତାର୍ ।
| وَلَمَّا وَصَلَ شَاوُلُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، حَاوَلَ أَنْ يَنْضَمَّ إِلَى التَّلامِيذِ هُنَاكَ، فَخَافُوا مِنْهُ، إِذْ لَمْ يُصَدِّقُوا أَنَّهُ صَارَ تِلْمِيذاً لِلرَّبِّ. | ٢٦ 26 |
ପାଚେ ହେୱାନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ହାଲ୍ଜି ଚେଲାର୍ ହୁକେ ମିହାଦେଂ ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍; ମତର୍ ହେୱାନ୍ ଜେ ରୱାନ୍ ଚେଲା, ଇଦାଂ ପାର୍ତି କିୱାଦାଂ ୱିଜ଼ାକାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରାଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
| فَتَوَلَّى بَرْنَابَا أَمْرَهُ وَأَحْضَرَهُ إِلَى الرُّسُلِ، وَحَدَّثَهُمْ كَيْفَ ظَهَرَ الرَّبُّ لَهُ فِي الطَّرِيقِ وَكَلَّمَهُ، وَكَيْفَ بَشَّرَ بِجُرْأَةٍ بِاسْمِ يَسُوعَ فِي دِمَشْقَ. | ٢٧ 27 |
ମାତର୍ ବର୍ଣ୍ଣବା ତାଙ୍ଗ୍ ରଚେ ଅଜ଼ି ପକ୍ୟାତାକାର୍ତି ଲାଗେ ତାହିୱାତାନ୍, ଆରେ ହାସ୍ଦ ହେୱାନ୍ ଇନେସ୍ ମାପ୍ରୁତି ଚଞ୍ଜ୍ୟାତାକା ଆରି ହେୱାନ୍ ଜେ ହେୱାନ୍ ହୁକେ କାତାବାର୍ତା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଆରେ ଇନେସ୍ବାନି ହେୱାନ୍ ଦମ୍ମେସକ୍ତ ଜିସୁତି ତର୍ଦ ସାସ୍ତାଂ ପର୍ଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ଇ ସବୁ ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ତି ଲାଗେ ବାକ୍ଣାୟ୍ କିତାନ୍ ।
| فَأَخَذَ يَذْهَبُ وَيَجِيءُ مَعَهُمْ فِي أُورُشَلِيمَ، مُبَشِّراً بِاسْمِ الرَّبِّ بِجُرْأَةٍ. | ٢٨ 28 |
ଆରେ, ସାଉଲ୍ ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଲାହାଂ ମାଚାନ୍ ଆରି ୱିଜ଼ୁ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ଚାର୍ବେଣ୍ତାଂ ହାଲ୍ଜି ସାସ୍ ଲାହାଂ ମାପ୍ରୁତି ତର୍ ବିସ୍ରେ ପର୍ଚାର୍ କିତାର୍
| وَكَانَ يُخَاطِبُ الْيَهُودَ الْيُونَانِيِّينَ وَيُجَادِلُهُمْ، فَحَاوَلُوا أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ٢٩ 29 |
ମାପ୍ରୁତି ତର୍ ସାସ୍ ହୁକେ ପର୍ଚାର୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଗ୍ରିକ୍ ବେଣ୍ନିକାର୍ ଜିହୁଦିର୍ ହୁକେ କାତାବାର୍ତା ଆରି ବେଣ୍ବାଟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ମତର୍ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ସେସ୍ଟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ।
| فَلَمَّا عَلِمَ الإِخْوَةُ بِذَلِكَ أَنْزَلُوهُ إِلَى مِينَاءِ قَيْصَرِيَّةَ. وَمِنْ هُنَاكَ أَرْسَلُوهُ إِلَى طَرْسُوسَ. | ٣٠ 30 |
ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ତିଲେ ପାର୍ତି କିନି ଟଣ୍ଡାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ କାଇସରିୟାତ ଅଜ଼ି ହାଲ୍ଜି ତାର୍ସତ ପକ୍ଚିତୁହିତାର୍ ।
| فِي أَثْنَاءِ ذَلِكَ كَانَتِ الْكَنِيسَةُ فِي مَنَاطِقِ الْيَهُودِيَّةِ وَالْجَلِيلِ وَالسَّامِرَةِ تَتَمَتَّعُ بِالسَّلامِ. وَكَانَتْ تَنْمُو وَتَسِيرُ فِي تَقْوَى الرَّبِّ، بِمُسَانَدَةِ الرُّوحِ الْقُدُسِ. | ٣١ 31 |
ଇ ବାନି ସାର୍ତେ ଜିହୁଦା ରାଜିତ, ଗାଲିଲି ଆରି ସମିରଣ୍ତ ମଣ୍ଡ୍ଲି ସାସ୍ନି ବାଲ୍ବଲାୟ୍ ପାୟାଜ଼ି ଆରି ମାପ୍ରୁତି ପାଣ୍ଡ୍ରୁତ ବେବାର୍ କିଜ଼ି ସୁସ୍ତା ବଗି କିତାର୍, ଆରେ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ଉପ୍କାର୍ତାଂ ବାଡାଦେଂ ଲାଗାତାର୍ ।
| وَبَيْنَمَا كَانَ بُطْرُسُ يَنْتَقِلُ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ، زَارَ السَّاكِنِينَ فِي مَدِينَةِ لُدَّةَ، | ٣٢ 32 |
ନଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ସବୁ ନିପ ବୁଲାଆଜ଼ି ଲୁଦନିକାର୍ ପୁଇପୁୟାର୍ ଲାଗେ ପା ୱାତାର୍ ।
| وَوَجَدَ هُنَاكَ مَشْلُولاً اسْمُهُ إِينِيَاسُ، مَضَتْ عَلَيْهِ ثَمَانِي سَنَوَاتٍ وَهُوَ طَرِيحُ الْفِرَاشِ. | ٣٣ 33 |
ହେ ବାହାତ ହେୱାନ୍ ଏନିୟ ତର୍ନି ରୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ତାନ୍, ହେୱାନ୍ ଆଟ୍ ବାର୍ହୁ ପାତେକ୍ କାଟେଲ୍ତ ହୁଞ୍ଜି ମାଚାନ୍; ତାଙ୍ଗ୍ ହିର୍କଲ୍ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
| فَقَالَ لَهُ: «يَا إِينِيَاسُ، شَفَاكَ يَسُوعُ الْمَسِيحُ. قُمْ وَرَتِّبْ سَرِيرَكَ بِنَفْسِكَ!» فَقَامَ فِي الْحَالِ. | ٣٤ 34 |
ପିତର୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ଏନିୟ, ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟ ନିଂ ଉଜ୍ କିତ୍ତାନ୍ନା; ନିଙ୍ଗା, ନି ଟାଟି ଜାଲ୍ଦି କିୟା । ହେବେ ହେୱାନ୍ ଦାପ୍ରେ ନିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ।”
| وَرَآهُ سُكَّانُ لُدَّةَ وَشَارُونَ جَمِيعاً، فَرَجَعُوا إِلَى الرَّبِّ. | ٣٥ 35 |
ଆରେ, ଲୁଦ ଆରି ସାରଣନିକାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ମାପ୍ରୁନିପ ଲେଉଟାତାର୍ ।
| وَكَانَ فِي مَدِينَةِ يَافَا تِلْمِيذَةٌ اسْمُهَا طَابِيثَا، وَمَعْنَى اسْمِهَا: غَزَالَةُ، كَانَ يَشْغَلُهَا دَائِماً فِعْلُ الْخَيْرِ وَمُسَاعَدَةُ الْفُقَرَاءِ. | ٣٦ 36 |
ଜାପତ ଟାବିତା ତର୍ନି ରଞ୍ଜେଲ୍ ଆଡ଼୍ୟାଣି ମାଚାତ୍, ତାଦାଂ ଗ୍ରିକ୍ ତର୍ ଅରତ୍ ଦର୍କା । ଇଚିସ୍ “ହରିଣି” ମାଚାତ୍, ହେଦେଲ୍ ତା ସବୁ ସମୁ ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ତ ଆରି ହିଲ୍ୱାକାରିଂ ହେବା କିଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
| وَحَدَثَ فِي ذَلِكَ الْوَقْتِ أَنَّهَا مَرِضَتْ وَمَاتَتْ، فَغَسَّلُوهَا وَوَضَعُوهَا فِي غُرْفَةٍ بِالطَّبَقَةِ الْعُلْيَا. | ٣٧ 37 |
ହେୱେଡ଼ାଲିଂ ହେଦେଲ୍ ବେମାର୍ ଆଜ଼ି ପାରାଣ୍ ପିସ୍ତାତ୍, ହେବେ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇତ୍ପିସ୍ ଜପ୍ଣି ବାକ୍ରାତ ହୁଚ୍ପାତାର୍ ।
| وَسَمِعَ التَّلامِيذُ فِي يَافَا أَنَّ بُطْرُسَ فِي لُدَّةَ. وَإِذْ كَانَتْ يَافَا قَرِيبَةً مِنْ لُدَّةَ، أَرْسَلُوا إِلَيْهِ رَجُلَيْنِ يَطْلُبَانِ إِلَيْهِ قَائِلَيْنِ: «تَعَالَ إِلَيْنَا وَلا تَتَأَخَّرْ!» | ٣٨ 38 |
ଆରେ, ଲୁଦ ଜାପନି ଲାଗେ ମାଚିଲେ ଚେଲାର୍ ପିତର୍ ଲୁଦତ ମାନାନ୍ ଇଞ୍ଜି ୱେନ୍ଞ୍ଜି, “ରିୟାର୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ହେୱାନ୍ ଲାଗେ ପକ୍ଚି ଇଦାଂ ଗୱାରି କିତାର୍, ମା ଲାଗେ ବେଗି ୱା ।”
| فَقَامَ وَذَهَبَ. وَلَمَّا وَصَلَ قَادُوهُ إِلَى الطَّبَقَةِ الْعُلْيَا، فَتَقَدَّمَتْ إِلَيْهِ جَمِيعُ الأَرَامِلِ بَاكِيَاتٍ، يَعْرِضْنَ بَعْضَ الأَقْمِصَةِ وَالثِّيَابِ مِمَّا كَانَتْ غَزَالَةُ تَخِيطُهُ وَهِيَ مَعَهُنَّ. | ٣٩ 39 |
ଲାଗିଂ ପିତର୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ହେୱାର୍ ହୁକେ ହାଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ୱାତିଲେ, ହେୱାର୍ ହେଦେଲିଂ ହେ ଜପ୍ଣି ବାକ୍ରାତ ଅଜ଼ି ହାଚାର୍, ଆରେ ରାଣ୍ଡିକ୍ ୱିଜ଼େକିକ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ହେଦେଲିଂ ବେଡ଼ି କିଜ଼ି ଆଡ଼୍ବିସ୍ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ଦର୍କା ହେୱାର୍ ହୁକେ ମାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ଇମ୍ଣି ସବୁ ଆଙ୍ଗି ଆରି ହେନ୍ଦ୍ରାଙ୍ଗ୍ ରଚ୍ଚି ମାଚାର୍, ହେ ସବୁ ଚଚ୍ଚେଂ ଲାଗିତିକ୍ ।
| فَطَلَبَ بُطْرُسُ إِلَى جَمِيعِ الْحَاضِرِينَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ الْغُرْفَةِ، وَرَكَعَ وَصَلَّى، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى الْجُثَّةِ وَقَالَ: «يَا طَابِيثَا، قُومِي!» فَفَتَحَتْ عَيْنَيْهَا. وَلَمَّا رَأَتْ بُطْرُسَ جَلَسَتْ، | ٤٠ 40 |
ମାତର୍, ପିତର୍ ୱିଜ଼ାରିଂ ହପ୍ଚି ମେଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ କୁନ୍ଦିକିଜ଼ି ପାର୍ତାନା କିତାନ୍, ଆରେ ହାତି ଗାଗାଡ଼୍ ନିପ ମାସ୍ଦି ଇଚାନ୍, “ଟାବିତା, ନିଙ୍ଗା ।” ହେବେ ହେଦେଲ୍ କାଣ୍କୁ ମେଲା କିତାତ୍, ଆରେ ପିତର୍ତିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ନିଂଜି କୁଚ୍ଚାତ୍ ।
| فَمَدَّ يَدَهُ إِلَيْهَا وَسَاعَدَهَا عَلَى النُّهُوضِ، ثُمَّ دَعَا الْقِدِّيسِينَ وَالأَرَامِلَ، وَرَدَّهَا إِلَيْهِمْ حَيَّةً. | ٤١ 41 |
ଆରେ, ହେୱାନ୍ କେଇ ଲାମାୟ୍ କିଜ଼ି ହେଦେଲିଂ ନିକ୍ତାନ୍ ଆରି ସାଦୁରିଂ ଆରି ରାଣ୍ଡିକାଂ କୁକ୍ଚି ହେଦେଲିଂ ଜିଜ଼ି ମାନାକା ଚଚ୍ଚାନ୍
| وَانْتَشَرَ خَبَرُ هَذِهِ الْمُعْجِزَةِ فِي يَافَا كُلِّهَا، فَآمَنَ بِالرَّبِّ كَثِيرُونَ. | ٤٢ 42 |
ଇ କାତା ଜାପତ ସବୁନିପ ଜାଣାତାତ୍ ଆରି ଆଦେକ୍ ମାପ୍ରୁ ତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।
| وَبَقِيَ بُطْرُسُ فِي يَافَا عِدَّةَ أَيَّامٍ عِنْدَ دَبَّاغٍ اسْمُهُ سِمْعَانُ. | ٤٣ 43 |
ଆରେ, ପିତର୍ ବେସି ଦିନ୍ ଜାପତ ସିମନ୍ ତର୍ନି ରୱାନ୍ ତଲ୍ ରଚ୍ନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜ ବାହା କିତାନ୍ ।
