أعمال 28

١ 1 وَعَرَفْنَا بَعْدَمَا نَجَوْنَا أَنَّ الشَّاطِئَ الَّذِي وَصَلْنَاهُ هُوَ جَزِيرَةُ مَالِطَةَ.

ਇੱਥੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੋਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯ ਨਾਮ ਮਿਲੀਤੇਤਿ ਤੇ ਜ੍ਞਾਤਵਨ੍ਤਃ|

٢ 2 وَاسْتَقْبَلَنَا أَهْلُهَا الْغُرَبَاءُ بِعَطْفٍ كَبِيرٍ قَلَّ نَظِيرُهُ. فَإِذْ كَانَ الْمَطَرُ يَنْهَمِرُ وَالْجَوُّ بَارِداً، أَوْقَدُوا لَنَا نَاراً، وَرَحَّبُوا بِنَا.

ਅਸਭ੍ਯਲੋਕਾ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਨੁਕਮ੍ਪਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਸ਼ੀਤਾੱਚ ਵਹ੍ਨਿੰ ਪ੍ਰੱਜ੍ਵਾਲ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤਿਥ੍ਯਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|

٣ 3 وَجَمَعَ بُولُسُ بَعْضَ الْحَطَبِ وَأَلْقَاهُ فِي النَّارِ، فَخَرَجَتْ أَفْعَى، دَفَعَتْهَا الْحَرَارَةُ، وَتَعَلَّقَتْ بِيَدِهِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲ ਇਨ੍ਧਨਾਨਿ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਯਦਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਗ੍ਰੌ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ੍, ਤਦਾ ਵਹ੍ਨੇਃ ਪ੍ਰਤਾਪਾਤ੍ ਏਕਃ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਸਰ੍ਪੋ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|

٤ 4 وَرَأَى أَهْلُ مَالِطَةَ الأَفْعَى عَالِقَةً بِيَدِهِ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لابُدَّ أَنَّ هَذَا الرَّجُلَ قَاتِلٌ، فَإِنَّ الْعَدْلَ لَمْ يَدَعْهُ يَحْيَا بَعْدَمَا نَجَا مِنَ الْبَحْرِ».

ਤੇ(ਅ)ਸਭ੍ਯਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ਪਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬਮਾਨੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ(ਅ)ਵਸ਼੍ਯੰ ਨਰਹਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਜਲਧੇ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਪ੍ਰਤਿਫਲਦਾਯਕ ਏਨੰ ਜੀਵਿਤੁੰ ਨ ਦਦਾਤਿ|

٥ 5 وَلَكِنَّ بُولُسَ نَفَضَ الأَفْعَى فِي النَّارِ دُونَ أَنْ يَمَسَّهُ أَذىً.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਹਸ੍ਤੰ ਵਿਧੁਨ੍ਵਨ੍ ਤੰ ਸਰ੍ਪਮ੍ ਅਗ੍ਨਿਮਧ੍ਯੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਕਾਮਪਿ ਪੀਡਾਂ ਨਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|

٦ 6 وَانْتَظَرُوا أَنْ يَتَوَرَّمَ جِسْمُهُ أَوْ يَقَعَ مَيْتاً فَجْأَةً. وَطَالَ انْتِظَارُهُمْ، دُونَ أَنْ يُصِيبَهُ ضَرَرٌ، فَغَيَّرُوا رَأْيَهُمْ فِيهِ وَقَالُوا: «إِنَّهُ إِلهٌ!»

ਤਤੋ ਵਿਸ਼਼ਜ੍ਵਾਲਯਾ ਏਤਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰੰ ਸ੍ਫੀਤੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯਦ੍ਵਾ ਹਠਾਦਯੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ ਲੋਕਾ ਬਹੁਕ੍ਸ਼਼ਣਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਤਦ੍ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵਿਪਦੋ(ਅ)ਘਟਨਾਤ੍ ਤੇ ਤਦ੍ਵਿਪਰੀਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਦੇਵੋ ਭਵੇਤ੍|

٧ 7 وَكَانَتْ بِالْقُرْبِ مِنَ الْمَكَانِ مَزَارِعُ لِحَاكِمِ الْجَزِيرَةِ بُوبْلِيُوسَ، فَدَعَانَا وَأَحْسَنَ ضِيَافَتَنَا ثَلاثَةَ أَيَّامٍ.

ਪੁਬ੍ਲਿਯਨਾਮਾ ਜਨ ਏਕਸ੍ਤਸ੍ਯੋਪਦ੍ਵੀਪਸ੍ਯਾਧਿਪਤਿਰਾਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤਸ੍ਯ ਭੂਮ੍ਯਾਦਿ ਚ ਸ੍ਥਿਤੰ| ਸ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਆਤਿਥ੍ਯਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍|

٨ 8 وَكَانَ وَالِدُ بُوبْلِيُوسَ طَرِيحَ الْفِرَاشِ مَرِيضاً بِالْحُمَّى وَالإِسْهَالِ الشَّدِيدِ. فَزَارَهُ بُولُسُ وَصَلَّى، وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِ، فَشَفَاهُ.

ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪੁਬ੍ਲਿਯਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਜ੍ਵਰਾਤਿਸਾਰੇਣ ਪੀਡ੍ਯਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਸ਼ੱਯਾਯਾਮ੍ ਆਸੀਤ੍; ਤਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਤੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

٩ 9 فَجَاءَ عِنْدَئِذٍ مَرْضَى الْجَزِيرَةِ إِلَيْهِ وَنَالُوا الشِّفَاءَ،

ਇੱਥੰ ਭੂਤੇ ਤਦ੍ਵੀਪਨਿਵਾਸਿਨ ਇਤਰੇਪਿ ਰੋਗਿਲੋਕਾ ਆਗਤ੍ਯ ਨਿਰਾਮਯਾ ਅਭਵਨ੍|

١٠ 10 فَأَعْطَوْنَا هَدَايَا كَثِيرَةً، وَزَوَّدُونَا عِنْدَ رَحِيلِنَا بِمَا نَحْتَاجُ إِلَيْهِ فِي سَفَرِنَا.

ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਤੀਵ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸਮਯੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਨਿ ਨਾਨਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|

١١ 11 وَبَعْدَ ثَلاثَةِ أَشْهُرٍ أَقْلَعْنَا عَلَى سَفِينَةٍ مِنَ الإِسْكَنْدَرِيَّةِ، تَحْمِلُ صُورَةَ الجَوْزَاءِ (أَيِ التَّوْأَمَيْنِ)، كَانَتْ قَدْ قَضَتْ فَصْلَ الشِّتَاءِ فِي مَالِطَةَ.

ਇੱਥੰ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਰਿਸ਼਼ੁ ਮਾਸੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਯਸ੍ਯ ਚਿਹ੍ਨੰ ਦਿਯਸ੍ਕੂਰੀ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕਃ ਸਿਕਨ੍ਦਰੀਯਨਗਰਸ੍ਯ ਪੋਤਃ ਸ਼ੀਤਕਾਲੰ ਯਾਪਯਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਦ੍ਵੀਪੇ (ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਮੇਵ ਪੋਤੰ ਵਯਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਯਾਤ੍ਰਾਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੰਮ|

١٢ 12 فَلَمَّا وَصَلْنَا إِلَى مَدِينَةِ سِرَاكُوسَا قَضَيْنَا فِيهَا ثَلاثَةَ أَيَّامٍ،

ਤਤਃ ਪ੍ਰਥਮਤਃ ਸੁਰਾਕੂਸਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਰੀਣਿ ਦਿਨਾਨਿ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|

١٣ 13 ثُمَّ أَبْحَرْنَا وَسِرْنَا عَلَى مَقْرُبَةٍ مِنَ الشَّاطِئِ حَتَّى وَصَلْنَا مَدِينَةَ رِيغِيُونَ. وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي هَبَّتْ رِيحٌ جَنُوبِيَّةٌ، فَوَصَلْنَا إِلَى مَدِينَةِ بُوطِيُولِي فِي يَوْمَيْنِ.

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਰੀਗਿਯਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਦਿਨੈਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰੰ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਵਯੌ ਸਾਨੁਕੂਲ੍ਯੇ ਸਤਿ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਪਤਿਯਲੀਨਗਰਮ੍ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮ|

١٤ 14 وَوَجَدْنَا هُنَاكَ بَعْضَ الإِخْوَةِ، فَطَلَبُوا إِلَيْنَا أَنْ نَقْضِيَ مَعَهُمْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ. وَهَكَذَا وَصَلْنَا إِلَى رُومَا.

ਤਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਤੇ ਸ੍ਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਪ੍ਤ ਦਿਨਾਨਿ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਅਯਤਨ੍ਤ, ਇੱਥੰ ਵਯੰ ਰੋਮਾਨਗਰਮ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਗੱਛਾਮ|

١٥ 15 وَلَمَّا سَمِعَ الإِخْوَةُ فِيهَا بِوُصُولِنَا، خَرَجُوا لاِسْتِقْبَالِنَا فِي سَاحَةِ أَبِيُّوسَ وَفِي الْخَانَاتِ الثَّلاثَةِ. فَلَمَّا رَآهُمْ بُولُسُ شَكَرَ اللهَ وَتَشَجَّعَ.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਾਃ ਭ੍ਰਾਤਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਗਮਨਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਆੱਪਿਯਫਰੰ ਤ੍ਰਿਸ਼਼੍ਟਾਵਰ੍ਣੀਞ੍ਚ ਯਾਵਦ੍ ਅਗ੍ਰੇਸਰਾਃ ਸਨ੍ਤੋਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਗਮਨ੍; ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਪੌਲ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਨ੍ ਆਸ਼੍ਵਾਸਮ੍ ਆਪ੍ਤਵਾਨ੍|

١٦ 16 وَلَمَّا دَخَلْنَا رُومَا سَمَحَ الضَّابِطُ لِبُولُسَ أَنْ يُقِيمَ فِي مَنْزِلٍ خَاصٍّ مَعَ الْجُنْدِيِّ الَّذِي يَحْرُسُهُ.

ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਰੋਮਾਨਗਰੰ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਬਨ੍ਦੀਨ੍ ਪ੍ਰਧਾਨਸੇਨਾਪਤੇਃ ਸਮੀਪੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਾਯ ਸ੍ਵਰਕ੍ਸ਼਼ਕਪਦਾਤਿਨਾ ਸਹ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਵਸ੍ਤੁਮ੍ ਅਨੁਮਤਿੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|

١٧ 17 وَبَعْدَ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ دَعَا بُولُسُ وُجَهَاءَ الْيَهُودِ، وَقَالَ لَهُمْ: «أَيُّهَا الإِخْوَةُ، مَعَ أَنِّي لَمْ أَفْعَلْ مَا يُسِيءُ إِلَى الشَّعْبِ، وَلا إِلَى طُقُوسِ آبَائِنَا، فَقَدْ سُجِنْتُ فِي أُورُشَلِيمَ وَسُلِّمْتُ إِلَى الرُّومَانِ،

ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੌਲਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾਨ੍ ਪ੍ਰਧਾਨਯਿਹੂਦਿਨ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਨਿਜਲੋਕਾਨਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਾ ਰੀਤੇ ਰ੍ਵਿਪਰੀਤੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਕਰ੍ੰਮਾਹੰ ਨਾਕਰਵੰ ਤਥਾਪਿ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਿਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾ ਮਾਂ ਬਨ੍ਦਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਰੋਮਿਲੋਕਾਨਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|

١٨ 18 فَاسْتَجْوَبُونِي وَأَرَادُوا إِطْلاقِي، لأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ هُنَاكَ مَا يَسْتَوْجِبُ إِعْدَامِي.

ਰੋਮਿਲੋਕਾ ਵਿਚਾਰ੍ੱਯ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਾਰ੍ਹੰ ਕਿਮਪਿ ਕਾਰਣੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਮਾਂ ਮੋਚਯਿਤੁਮ੍ ਐੱਛਨ੍;

١٩ 19 غَيْرَ أَنَّ الْيَهُودَ اعْتَرَضُوا، فَاضْطُرِرْتُ إِلَى اسْتِئْنَافِ دَعْوَايَ إِلَى الْقَيْصَرِ. وَهَذَا لَا يَعْنِي أَنَّنِي أَشْكُو بَنِي وَطَنِي بِشَيْءٍ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦਿਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਆਪੱਤ੍ਯਾ ਮਯਾ ਕੈਸਰਰਾਜਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਵਿਚਾਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾ ਜਾਤਾ ਨੋਚੇਤ੍ ਨਿਜਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮ ਕੋਪ੍ਯਭਿਯੋਗੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|

٢٠ 20 لِذَلِكَ طَلَبْتُ أَنْ أَرَاكُمْ وَأُكَلِّمَكُمْ؛ فَأَنَا مُوثَقٌ بِهذِهِ السِّلْسِلَةِ مِنْ أَجْلِ رَجَاءِ إِسْرَائِيلَ».

ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸੰਲਪਿਤੁਞ੍ਚਾਹੂਯਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਹੇਤੋਹਮ੍ ਏਤੇਨ ਸ਼ੁਙ੍ਖਲੇਨ ਬੱਧੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|

٢١ 21 فَقَالُوا: «لَمْ نَتَلَقَّ بِشَأْنِكَ أَيَّةَ رِسَالَةٍ مِنْ بِلادِ الْيَهُودِيَّةِ، وَلا جَاءَ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ إِخْوَانِنَا يُخْبِرُنَا عَنْكَ بِشَيْءٍ، أَوْ يَشْتَكِي عَلَيْكَ.

ਤਦਾ ਤੇ ਤਮ੍ ਅਵਾਦਿਸ਼਼ੁਃ, ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਵਯੰ ਤ੍ਵਾਮਧਿ ਕਿਮਪਿ ਪਤ੍ਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਯੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਸਮਾਯਾਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੋਪਿ ਤਵ ਕਾਮਪਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਨਾਵਦਤ੍ ਅਭਦ੍ਰਮਪਿ ਨਾਕਥਯੱਚ|

٢٢ 22 وَلَكِنَّنَا نَرَى مِنَ الْمُنَاسِبِ أَنْ نَسْمَعَ رَأْيَكَ، لأَنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ النَّاسَ فِي كُلِّ مَكَانٍ يُعَارِضُونَ هَذَا الْمَذْهَبَ!»

ਤਵ ਮਤੰ ਕਿਮਿਤਿ ਵਯੰ ਤ੍ਵੱਤਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮਿੱਛਾਮਃ| ਯਦ੍ ਇਦੰ ਨਵੀਨੰ ਮਤਮੁੱਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਨਿਨ੍ਦਿਤੰ ਜਾਤਮ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

٢٣ 23 فَحَدَّدُوا مَوْعِداً لِلِقَاءٍ قَادِمٍ، جَاءُوا فِيهِ مَعَ كَثِيرِينَ إِلَى مَنْزِلِ بُولُسَ. فَشَهِدَ لَهُمْ مِنَ الصَّبَاحِ إِلَى الْمَسَاءِ شَارِحاً لَهُمْ أُمُورَ مَلَكُوتِ اللهِ وَمُحَاوِلاً إِقْنَاعَهُمْ بِالأُمُورِ الْمُخْتَصَّةِ بِيَسُوعَ اسْتِنَاداً إِلَى شَرِيعَةِ مُوسَى وَكُتُبِ الأَنْبِيَاءِ.

ਤੈਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਨਿਰੂਪਿਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਬਹਵ ਏਕਤ੍ਰ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਪੌਲਸ੍ਯ ਵਾਸਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲ ਆ ਪ੍ਰਾਤਃਕਾਲਾਤ੍ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਕਾਲੰ ਯਾਵਨ੍ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਗ੍ਰਨ੍ਥਾਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਕਥਾਮ੍ ਉੱਥਾਪ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍|

٢٤ 24 فَمِنْهُمْ مَنِ اقْتَنَعَ بِكَلامِهِ، وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ.

ਕੇਚਿੱਤੁ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍ ਕੇਚਿੱਤੁ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍;

٢٥ 25 فَاخْتَلَفُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ، وَانْصَرَفُوا بَعْدَمَا قَالَ لَهُمْ: «صَدَقَ الرُّوحُ الْقُدُسُ إِذْ قَالَ لِآبَائِكُمْ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ:

ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਨੈਕ੍ਯਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚਲਿਤਵਨ੍ਤਃ; ਤਥਾਪਿ ਪੌਲ ਏਤਾਂ ਕਥਾਮੇਕਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਯਿਸ਼ਯਿਯਸ੍ਯ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ਤੁ ਰ੍ਵਦਨਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਿਤ੍ਰੁʼਪੁਰੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਭਦ੍ਰੰ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ,

٢٦ 26 اذْهَبْ إِلَى هَذَا الشَّعْبِ وَقُلْ لَهُ: سَمْعاً سَتَسْمَعُونَ، وَلَكِنَّكُمْ لَا تَفْهَمُونَ! وَنَظَراً سَتَنْظُرُونَ، وَلَكِنَّكُمْ لَا تُبْصِرُونَ!

"ਉਪਗਤ੍ਯ ਜਨਾਨੇਤਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਭਾਸ਼਼ਸ੍ਵ ਵਚਸ੍ਤ੍ਵਿਦੰ| ਕਰ੍ਣੈਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯੰ ਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨ ਭੋਤ੍ਸ੍ਯਥ| ਨੇਤ੍ਰੈ ਰ੍ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਯੂਯਞ੍ਚ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਯੂਯੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|

٢٧ 27 لأَنَّ قَلْبَ هَذَا الشَّعْبِ قَدْ صَارَ غَلِيظاً، وَآذَانُهُمْ قَدْ صَارَتْ ثَقِيلَةَ السَّمْعِ، وَقَدْ أَغْمَضُوا عُيُونَهُمْ. لِئَلا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَسْمَعُوا بِآذَانِهِمْ، وَيَفْهَمُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا إِلَيَّ فَأَشْفِيَهُمْ!»

ਤੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾ ਯਥਾ ਨੇਤ੍ਰੈਃ ਪਰਿਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਨੈਵ ਹਿ| ਕਰ੍ਣੈਃ ਰ੍ਯਥਾ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤੇ ਨ ਚ ਮਾਨਸੈਃ| ਵ੍ਯਾਵਰ੍ੱਤਯਤ੍ਸੁ ਚਿੱਤਾਨਿ ਕਾਲੇ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਵੈ| ਮੱਤਸ੍ਤੇ ਮਨੁਜਾਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਯਥਾ ਨੈਵ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ| ਤਥਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸਨ੍ਤਿ ਸ੍ਥੂਲਾ ਹਿ ਬੁੱਧਯਃ| ਬਧਿਰੀਭੂਤਕਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ ਮੁਦ੍ਰਿਤਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ||

٢٨ 28 وَخَتَمَ بُولُسُ كَلامَهُ بِقَوْلِهِ: «اعْلَمُوا إِذَنْ أَنَّ اللهَ قَدْ أَرْسَلَ خَلاصَهُ هَذَا إِلَى الأُمَمِ الأُخْرَى، وَهُمْ سَيَسْتَمِعُونَ إِلَيْهِ!»

ਅਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਯਤ੍ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਤਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਤਏਵ ਤਾਂ ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਤ|

٢٩ 29 فَلَمَّا قَالَ هَذَا الْكَلامَ، خَرَجَ الْيَهُودُ مِنْ عِنْدِهِ وَهُمْ يَتَجَادَلُونَ بِعُنْفٍ.

ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਯਿਹੂਦਿਨਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਬਹੁਵਿਚਾਰੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੋ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|

٣٠ 30 وَأَقَامَ بُولُسُ سَنَتَيْنِ كَامِلَتَيْنِ فِي الْمَنْزِلِ الَّذِي اسْتَأْجَرَهُ، وَكَانَ يُرَحِّبُ بِجَمِيعِ الَّذِينَ يَأْتُونَ لِزِيَارَتِهِ،

ਇੱਥੰ ਪੌਲਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੰ ਵਤ੍ਸਰਦ੍ਵਯੰ ਯਾਵਦ੍ ਭਾਟਕੀਯੇ ਵਾਸਗ੍ਰੁʼਹੇ ਵਸਨ੍ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤਿ ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨੇਵ ਪਰਿਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍,

٣١ 31 مُبَشِّراً بَمَلَكُوتِ اللهِ، وَمُعَلِّماً الأُمُورَ الْمُخْتَصَّةَ بِالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ بِكُلِّ جُرْأَةٍ وَبِلا عَائِقٍ.

ਨਿਰ੍ਵਿਘ੍ਨਮ੍ ਅਤਿਸ਼ਯਨਿਃਕ੍ਸ਼਼ੋਭਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜਤ੍ਵਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਪ੍ਰਭੌ ਯੀਸ਼ੌ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਕਥਾਃ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ਤ੍| ਇਤਿ||