أعمال 26

١ 1 فَقَالَ أَغْرِيبَاسُ لِبُولُسَ: «إِنَّنَا نَسْمَحُ لَكَ بِالدِّفَاعِ عَنْ نَفْسِكَ». فَأَشَارَ بُولُسُ بِيَدِهِ، وَابْتَدَأَ دِفَاعَهُ قَائِلاً:

ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਨਿਜਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਮਤਿ ਰ੍ਦੀਯਤੇ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍|

٢ 2 «أَيُّهَا الْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ، يُسْعِدُنِي أَنْ أُدَافِعَ عَنْ نَفْسِي فِي حَضْرَتِكَ، وَأَرُدَّ كُلَّ مَا يَتَّهِمُنِي بِهِ الْيَهُودُ،

ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ (ਅ)ਭਵੰ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਭਵਤਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁਮਨੁਮਤੋਹਮ੍ ਇਦੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਾਗ੍ਯੰ ਮਨ੍ਯੇ;

٣ 3 وَبِخَاصَّةٍ لأَنَّكَ تَعْرِفُ تَمَاماً طُقُوسَهُمْ وَمُجَادَلاتِهِمْ. فَأَلْتَمِسُ أَنْ تَسْمَعَنِي بِرَحَابَةِ صَدْرٍ.

ਯਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾ ਯਾ ਰੀਤਿਃ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਿਚਾਰਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਤਮਃ; ਅਤਏਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|

٤ 4 إِنَّ الْيَهُودَ جَمِيعاً يَعْرِفُونَ نَشْأَتِي مِنَ الْبَدَايَةِ. فَقَدْ عِشْتُ بَيْنَ شَعْبِي فِي أُورُشَلِيمَ مُنْذُ صِغَرِي.

ਅਹੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਆ ਯੌਵਨਕਾਲਾਦ੍ ਯਦ੍ਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਦਨ੍ਤਿ|

٥ 5 وَمَادَامُوا يَعْرِفُونَنِي مِنَ الْبَدَايَةِ، فَلَوْ أَرَادُوا لَشَهِدُوا أَنَّنِي كُنْتُ فَرِّيسِيًّا، أَيْ تَابِعاً لِلْمَذْهَبِ الأَكْثَرِ تَشَدُّداً فِي دِيَانَتِنَا.

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ੁੱਧਤਮੰ ਯਤ੍ ਫਿਰੂਸ਼ੀਯਮਤੰ ਤਦਵਲਮ੍ਬੀ ਭੂਤ੍ਵਾਹੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਯੇ ਜਨਾ ਆ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਂ ਜਾਨਾਨ੍ਤਿ ਤੇ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯਦਿ ਦਦਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|

٦ 6 وَأَنَا الْيَوْمَ أُحَاكَمُ لأَنَّ لِي رَجَاءً بِأَنْ يُحَقِّقَ اللهُ مَا وَعَدَ بِهِ آبَاءَنَا،

ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਕਟੇ ਯਦ੍ ਅਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਹੇਤੋਰਹਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੋਸ੍ਮਿ|

٧ 7 وَمَازَالَتْ أَسْبَاطُ شَعْبِنَا الاثْنَا عَشَرَ تُوَاظِبُ عَلَى الْعِبَادَةِ لَيْلَ نَهَارَ رَاجِيَةً تَحْقِيقَهُ. مِنْ أَجْلِ هَذَا الرَّجَاءِ، أَيُّهَا الْمَلِكُ، يَتَّهِمُنِي الْيَهُودُ.

ਤਸ੍ਯਾਙ੍ਗੀਕਾਰਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਮਹਾਯਤ੍ਨਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾ ਹੇਤੋਰਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|

٨ 8 لِمَاذَا لَا تُصَدِّقُونَ أَنَّ اللهَ يُقِيمُ الأَمْوَاتَ؟

ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸਮ੍ਭਵੰ ਕੁਤੋ ਭਵੇਤ੍?

٩ 9 وَكُنْتُ أَعْتَقِدُ أَنَّهُ يَجِبُ أَنْ أَبْذُلَ غَايَةَ جَهْدِي لأُقَاوِمَ اسْمَ يَسُوعَ النَّاصِرِيِّ.

ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਵਿਰੁੱਧੰ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾਚਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਮਨਸਿ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ

١٠ 10 وَقَدْ عَمِلْتُ عَلَى تَنْفِيذِ خُطَّتِي فِي أُورُشَلِيمَ بِتَفْوِيضٍ خَاصٍّ مِنْ رُؤَسَاءِ الْكَهَنَةِ، فَأَلْقَيْتُ فِي السِّجْنِ عَدَداً كَبِيراً مِنَ الْقِدِّيسِينَ. وَكُنْتُ أُعْطِي صَوْتِي بِالْمُوَافَقَةِ عِنْدَمَا كَانَ الْمَجْلِسُ يَحْكُمُ بِإِعْدَامِهِمْ.

ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੇ ਤਦਕਰਵੰ ਫਲਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਨਿਕਟਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਬਹੂਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਨਨਸਮਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਨਿਜਾਂ ਸੰਮਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|

١١ 11 وَكَمْ عَذَّبْتُهُمْ فِي الْمَجَامِعِ كُلِّهَا لأُجْبِرَهُمْ عَلَى التَّجْدِيفِ. وَقَدْ بَلَغَ حِقْدِي عَلَيْهِمْ دَرَجَةً جَعَلَتْنِي أُطَارِدُهُمْ فِي الْمُدُنِ الَّتِي فِي خَارِجِ الْبِلادِ.

ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਭਜਨਭਵਨੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਬਲਾਤ੍ ਤੰ ਧਰ੍ੰਮੰ ਨਿਨ੍ਦਯਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਦ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਸਨ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਨਗਰਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਤਾਨ੍ ਤਾਡਿਤਵਾਨ੍|

١٢ 12 وَتَوَجَّهْتُ إِلَى مَدِينَةِ دِمَشْقَ بِتَفْوِيضٍ وَتَرْخِيصٍ مِنْ رُؤَسَاءِ الْكَهَنَةِ،

ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਤ੍ਰਞ੍ਚ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|

١٣ 13 فَرَأَيْتُ، أَيُّهَا الْمَلِكُ، عَلَى الطَّرِيقِ عِنْدَ الظُّهْرِ نُوراً يَفُوقُ نُورَ الشَّمْسِ يَسْطَعُ حَوْلِي وَحَوْلَ مُرَافِقِيَّ،

ਤਦਾਹੰ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਮਧ੍ਯਾਹ੍ਨਕਾਲੇ ਮਮ ਮਦੀਯਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਗਗਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨਾਂ ਭਾਸ੍ਕਰਤੋਪਿ ਤੇਜਸ੍ਵਤੀਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|

١٤ 14 فَسَقَطْنَا كُلُّنَا عَلَى الأَرْضِ. وَسَمِعْتُ صَوْتاً يُنَادِينِي بِاللُّغَةِ الْعِبْرِيَّةِ قَائِلاً: شَاوُلُ، شَاوُلُ، لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟ يَصْعُبُ عَلَيْكَ أَنْ تَرْفُسَ الْمَنَاخِسَ.

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੈ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮੁਖੇ ਪਾਦਾਹਨਨੰ ਤਵ ਦੁਃਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗਦਿਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕਃ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|

١٥ 15 فَسَأَلْتُ: مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟ فَأَجَابَ: أَنَا يَسُوعُ الَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ.

ਤਦਾਹੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸੋਹੰ,

١٦ 16 انْهَضْ وَقِفْ عَلَى قَدَمَيْكَ، فَقَدْ ظَهَرْتُ لَكَ لأُعَيِّنَكَ خَادِماً لِي وَشَاهِداً بِهَذِهِ الرُّؤْيَا الَّتِي تَرَانِي فِيهَا الآنَ، وَبِالرُّؤَى الَّتِي سَتَرَانِي فِيهَا بَعْدَ الْيَوْمِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤ੍ਵੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਇਤਃ ਪੁਨਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਮਮ ਸੇਵਕਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਾਮ੍|

١٧ 17 وَسَأُنْقِذُكَ مِنْ شَعْبِكَ وَمِنَ الأُمَمِ الَّتِي أُرْسِلُكَ إِلَيْهَا الآنَ،

ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯਥਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤਿ

١٨ 18 لِتَفْتَحَ عُيُونَهُمْ كَيْ يَرْجِعُوا مِنَ الظَّلامِ إِلَى النُّورِ، وَمِنْ سَيْطَرَةِ الشَّيْطَانِ إِلَى اللهِ، فَيَنَالُوا غُفْرَانَ الْخَطَايَا وَنَصِيباً بَيْنَ الَّذِينَ تَقَدَّسُوا بِالإِيمَانِ بِي.

ਯਥਾ ਤੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਭਾਗੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਞਾਨਚਕ੍ਸ਼਼ੂੰਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਸੰਨਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਥਾਨ੍ਧਕਾਰਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨਾਧਿਕਾਰਾੱਚ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਤੀਃ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|

١٩ 19 وَمِنْ ذَلِكَ الْحِينِ لَمْ أُعَانِدِ الرُّؤْيَا السَّمَاوِيَّةَ، أَيُّهَا الْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ.

ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਪ੍ਰਤ੍ਯਾਦੇਸ਼ੰ ਅਗ੍ਰਾਹ੍ਯਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਹੰ

٢٠ 20 فَبَشَّرْتُ أَهْلَ دِمَشْقَ أَوَّلاً، ثُمَّ أَهْلَ أُورُشَلِيمَ وَمِنْطَقَةِ الْيَهُودِيَّةِ كُلِّهَا، ثُمَّ الأَجَانِبَ. فَدَعَوْتُ الْجَمِيعَ إِلَى التَّوْبَةِ وَالرُّجُوعِ إِلَى اللهِ، وَالْقِيَامِ بِأَعْمَالٍ تَلِيقُ بِالتَّوْبَةِ.

ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਤਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯੇਨ ਲੋਕਾ ਮਤਿੰ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍ਤੇ, ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|

٢١ 21 وَبِسَبَبِ تَبْشِيرِي قَبَضَ الْيَهُودُ عَلَيَّ فِي الْهَيْكَلِ وَحَاوَلُوا أَنْ يَقْتُلُونِي،

ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਃ|

٢٢ 22 وَلَكِنَّ اللهَ حَفِظَنِي حَتَّى هَذَا الْيَوْمِ، وَبِمَعُونَتِهِ أَقِفُ أَمَامَ الْبُسَطَاءِ وَالْعُظَمَاءِ شَاهِداً لَهُ وَلَسْتُ أَحِيدُ عَمَّا تَنَبَّأَ بِهِ مُوسَى وَالأَنْبِيَاءُ،

ਤਥਾਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਿਜਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ

٢٣ 23 مِنْ أَنَّ الْمَسِيحَ سَيَتَأَلَّمُ فَيَكُونُ أَوَّلَ مَنْ يَقُومُ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، وَيُبَشِّرُ بِالنُّورِ شَعْبَنَا وَالشُّعُوبَ الأُخْرَى».

ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਦਦੁਰੇਤਦ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਮਹਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|

٢٤ 24 وَمَا إِنْ وَصَلَ بُولُسُ فِي دِفَاعِهِ إِلَى هَذَا الْحَدِّ، حَتَّى قَاطَعَهُ فَسْتُوسُ قَائِلاً بِصَوْتٍ عَالٍ: «جُنِنْتَ يَا بُولُسُ! إِنَّ تَبَحُّرَكَ فِي الْعِلْمِ أَصَابَكَ بِالْجُنُونِ!»

ਤਸ੍ਯਮਾਂ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪੌਲ ਤ੍ਵਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤੋਸਿ ਬਹੁਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੇਨ ਤ੍ਵੰ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋ ਜਾਤਃ|

٢٥ 25 فَقَالَ بُولُسُ: «لَسْتُ مَجْنُوناً يَا سُمُوَّ الْحَاكِمِ فَسْتُوسَ، فَأَنَا أَنْطِقُ بِكَلامِ الْحَقِّ وَالصَّوَابِ.

ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਨਾਹਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਵੇਚਨੀਯਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤੌਮਿ|

٢٦ 26 وَالْمَلِكُ الَّذِي أُخَاطِبُهُ الآنَ صَرَاحَةً يَعْرِفُ هَذِهِ الأُمُورَ الَّتِي أَتَحَدَّثُ عَنْهَا، وَأَنَا مُتَأَكِّدٌ أَنَّهُ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْءٌ مِنْهَا، لأَنَّهَا لَمْ تَحْدُثْ فِي زَاوِيَةٍ مُظْلِمَةٍ!

ਯਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਸ ਰਾਜਾ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜਾਨਾਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਕਿਮਪਿ ਗੁਪ੍ਤੰ ਨੇਤਿ ਮਯਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਜਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|

٢٧ 27 أَيُّهَا الْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ، أَتُصَدِّقُ أَقْوَالَ الأَنْبِيَاءِ؟ أَنَا أَعْلَمُ أَنَّكَ تُصَدِّقُهَا!»

ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋਕ੍ਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ? ਭਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|

٢٨ 28 فَأَجَابَ أَغْرِيبَاسُ: «قَلِيلاً بَعْدُ، وَتُقْنِعُنِي بِأَنْ أَصِيرَ مَسِيحِيًّا!»

ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਿਹਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਮਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੀਯੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ|

٢٩ 29 فَقَالَ بُولُسُ: «سَوَاءٌ كَانَ قَلِيلاً أَمْ كَثِيراً، فَإِنَّ صَلاتِي إِلَى اللهِ لأَجْلِكَ وَلأَجْلِ الْحَاضِرِينَ هُنَا جَمِيعاً أَنْ تَصِيرُوا مِثْلِي، ولكِنْ دُونَ هَذِهِ السَّلاسِلِ!»

ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਭਵਾਨ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਮ ਕਥਾਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬਨ੍ਧਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤ੍ਵਿਤੀਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ(ਅ)ਹਮ੍|

٣٠ 30 بَعْدَ ذَلِكَ قَامَ الْمَلِكُ وَالْحَاكِمُ وَبَرْنِيكِي وَالْحَاضِرُونَ

ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਰਾਜਾ ਸੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਸਭਾਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ

٣١ 31 وَتَرَكُوا الْقَاعَةَ، وَهُمْ يَقُولُونَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لَمْ يَرْتَكِبْ هَذَا الرَّجُلُ مَا يَسْتَحِقُّ الْمَوْتَ أَوِ السَّجْنَ».

ਗੋਪਨੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਬਨ੍ਧਨਾਰ੍ਹੰ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਾਰ੍ਹੰ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਕਰੋਤ੍|

٣٢ 32 وَقَالَ أَغْرِيبَاسُ لِفَسْتُوسَ: «لَوْ لَمْ يَسْتَأْنِفْ هَذَا الرَّجُلُ دَعْوَاهُ إِلَى الْقَيْصَرِ لَكَانَ يُمْكِنُ إِطْلاقُهُ!»

ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯਦ੍ਯੇਸ਼਼ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ੍|