أعمال 10
| وَكَانَ يَسْكُنُ فِي قَيْصَرِيَّةَ قَائِدُ مِئَةٍ اسْمُهُ كَرْنِيلِيُوسُ، يَنْتَمِي إِلَى الْكَتِيبَةِ الإِيطَالِيَّةِ، | ١ 1 |
କାଇସରିଆ ଗଃଳେ କର୍ନିଲିୟ ନାଉଆର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ରିଲା “ସେ ଇତାଲିକ୍ ନାଉଁଆର୍ ରମିୟ୍ ସଃଇନ୍ ଦଃଳାର୍ ଗଟେକ୍ ହାଁଞ୍ଚ୍କଳି ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି ।”
| وَكَانَ تَقِيًّا يَخَافُ اللهَ، هُوَ وَأَهْلُ بَيْتِهِ جَمِيعاً، يَتَصَدَّقُ عَلَى الشَّعْبِ كَثِيراً، وَيُصَلِّي إِلَى اللهِ دَائِماً. | ٢ 2 |
ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଗଃର୍କୁଟୁମ୍ ସଃବୁ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାନ୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେ ଦିଉଦି ଗଃରିବ୍ମଃନ୍କେ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ତିରିଲା ଆର୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ମାପ୍ରୁକ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତିରିଲା ।
| وَذَاتَ نَهَارٍ نَحْوَ السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ، رَأَى كَرْنِيلِيُوسُ فِي رُؤْيَا وَاضِحَةٍ مَلاكاً مِنْ عِنْدِ اللهِ يَدْخُلُ إِلَيْهِ وَيَقُولُ: «يَا كَرْنِيلِيُوسُ!» | ٣ 3 |
ଗଟ୍ ଦିନ୍ ଉହୁର୍ଅଳି ହାକାହାକି ତିନି ଗଃଟା ବଃଳ୍ ସେ ଦୁତ୍କେ ଦଃର୍ସନେ ନିକକଃରି ଦଃକ୍ଲା, ଜଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି କୟ୍ଲା, “ଏ କର୍ନିଲିୟ ।”
| فَنَظَرَ إِلَى الْمَلاكِ وَقَدِ اسْتَوْلَى عَلَيْهِ الْخَوْفُ، وَسَأَلَ: «مَاذَا يَا سَيِّدُ؟» فَأَجَابَهُ: «صَلَوَاتُكَ وَصَدَقَاتُكَ صَعِدَتْ أَمَامَ اللهِ تَذْكَاراً. | ٤ 4 |
ସେତାକ୍ ତାକେ ନିକକଃରି ଦଃକି, ଡିରିକଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ କାୟ୍ରି?” ସେ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଇସ୍ୱର୍ ତର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଆର୍ ତର୍ ଦାନ୍ ଦେତା ତଃୟ୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ଆଚେ ଆର୍ ଉତୁର୍ ଦେଉଁକେ ଇଚା କଃରିଆଚେ ।
| وَالآنَ أَرْسِلْ بَعْضَ الرِّجَالِ إِلَى يَافَا وَاسْتَدْعِ سِمْعَانَ الْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. | ٥ 5 |
ଅଃବେ ଜାପ ତଃୟ୍ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ ସିମନ୍କେ କୁଦି ଆଣାଉ ତାର୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ନାଉଁ ଅଃଉଁଲି ପିତର୍ ।
| إِنَّهُ يُقِيمُ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ عِنْدَ الْبَحْرِ». | ٦ 6 |
ସେ ସିମନ୍ ନାଉଁଆର୍ ଚାମ୍ରାର୍ ଗଃରେ ଆଚେ, ତାର୍ ଗଃର୍ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ।”
| فَمَا إِنْ ذَهَبَ الْمَلاكُ الَّذِي كَانَ يُكَلِّمُ كَرْنِيلِيُوسَ، حَتَّى دَعَا اثْنَيْنِ مِنْ خَدَمِهِ، وَجُنْدِيًّا تَقِيًّا مِنْ مُرَافِقِيهِ الدَّائِمِينَ، | ٧ 7 |
ଇରି କୟ୍ ଦୁତ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ କର୍ନିଲିୟ ତାର୍ ଗଃରାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ବିତ୍ରେ ଦୁୟ୍ଲକେ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ସଃଇନ୍କେ କୁଦ୍ଲା ।
| وَرَوَى لَهُمُ الْخَبَرَ كُلَّهُ، وَأَرْسَلَهُمْ إِلَى يَافَا. | ٨ 8 |
ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍ ଜାପକେ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
| وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي، بَيْنَمَا كَانَ الرِّجَالُ الثَّلاثَةُ يَقْتَرِبُونَ مِنْ مَدِينَةِ يَافَا، صَعِدَ بُطْرُسُ نَحْوَ الظُّهْرِ إِلَى السَّطْحِ لِيُصَلِّيَ. | ٩ 9 |
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସେମଃନ୍ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଗଃଳାର୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ପିତର୍ ଦିନ୍ ବାରଗଃଟା ବଃଳ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁକେ ଚାନି ଉହ୍ରେ ଗଃଲା ।
| وَأَحَسَّ جُوعاً شَدِيداً، فَاشْتَهَى أَنْ يَأْكُلَ. وَبَيْنَمَا الطَّعَامُ يُعَدُّ لَهُ، وَقَعَتْ عَلَيْهِ غَيْبُوبَةٌ، | ١٠ 10 |
ଆର୍ ସେ ବୁକ୍ ଅୟ୍ଲା, ଆର୍ କାଉଁକେ ମଃନ୍ କଃଲା ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ କାଦି ରାନ୍ଦ୍ତା ବଃଳ୍ ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା ।
| فَرَأَى رُؤْيَا: السَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَوِعَاءً يُشْبِهُ قِطْعَةً كَبِيرَةً مِنَ الْقُمَاشِ مَرْبُوطَةً بِأَطْرَافِهَا الأَرْبَعَةِ يَتَدَلَّى إِلَى الأَرْضِ، | ١١ 11 |
ସେ ଦଃକ୍ଲା ଜେ, ଅଃଗାସ୍ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଆଚେ ଆର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ହଃଚ୍ୟା ଚାରିକନେ ଦଃରା ଅୟ୍ ହୁର୍ତିବି ଉହ୍ରେ ଗଃସ୍ରାୟ୍ ଦିଆ ଅଃଉଁଲି ।
| وَهُوَ مَلِيءٌ بِأَنْوَاعِ الْحَيَوَانَاتِ الدَّابَّةِ عَلَى الأَرْضِ وَالْوُحُوشِ وَالزَّوَاحِفِ وَطُيُورِ السَّمَاءِ جَمِيعاً. | ١٢ 12 |
ସେତି ହୁର୍ତିବିର୍ ସଃବୁ ହଃର୍କାର୍ ଚାରି ହଃଦୁମାର୍ ବଃନାର୍ ଜଃତୁମଃନ୍, ବୁୟେଁ ରାଙ୍ଗ୍ତା ଜିବ୍ ଜଃତୁମଃନ୍ ଆର୍ ଅଃଗାସାର୍ ଚେଳେମଃନ୍ ରିଲାୟ୍ ।
| وَنَادَاهُ صَوْتٌ: «يَا بُطْرُسُ، قُمِ اذْبَحْ وَكُلْ!» | ١٣ 13 |
ଆର୍ ତାକେ ଇ କଃତା କଃଉଆ ଅୟ୍ଲି, “ଏ ପିତର୍ ଉଟ୍ ମାର୍ ଆର୍ କାଆ ।”
| وَلَكِنَّ بُطْرُسَ أَجَابَ: «كَلَّا يَا رَبُّ، فَأَنَا لَمْ آكُلْ قَطُّ شَيْئاً مُحَرَّماً أَوْ نَجِساً». | ١٤ 14 |
ମଃତର୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ନାୟ୍ ମାପ୍ରୁ, ମୁୟ୍ଁ କଃବେ ହେଁ ଅପବିତ୍ର ଆର୍ ବିଟାଳ୍ କାଦି ନଃକାୟ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ الصَّوْتُ أَيْضاً: «مَا طَهَّرَهُ اللهُ لَا تَحْسَبْهُ أَنْتَ نَجِساً!» | ١٥ 15 |
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ତାକେ ଇ କଃତା ସୁଣା ଅୟ୍ଲି, “ଇସ୍ୱର୍ ଜାୟ୍ରି ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରି ଆଚେ, ସେତାକ୍ ବିଟାଳ୍ ବଃଲି କଃଉନାୟ୍ ।”
| وَتَكَرَّرَ هَذَا ثَلاثَ مَرَّاتٍ، ثُمَّ ارْتَفَعَ الْوِعَاءُ إِلَى السَّمَاءِ. | ١٦ 16 |
ଅଃନ୍କଃରି ତିନିତର୍ ଅୟ୍ଲା ହଃଚେ, ଆର୍ ହଃଚ୍ୟା ତଃତ୍କାଣ୍ ଅଃଗାସେ ଉଟାୟ୍ ନିଆ ଅୟ୍ଲି ।
| تَحَيَّرَ بُطْرُسُ وَأَخَذَ يُسَائِلُ نَفْسَهُ عَنْ مَعْنَى الرُّؤْيَا الَّتِي رَآهَا. وَإذَا الرِّجَالُ الَّذِينَ أَرْسَلَهُمْ كَرْنِيلِيُوسُ قَدْ سَأَلُوا عَنْ بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ وَوَقَفُوا بِالْبَابِ | ١٧ 17 |
ପିତର୍ ଜାୟ୍ରି ଦଃର୍ସନେ ଦଃକ୍ଲା ସେତାର୍ ବାବ୍ କାୟ୍ରି ଏତାୟ୍ ଏତାୟ୍ ସେ କାବା ଅୟ୍ଲା । ଅଃନ୍କାବଃଳ୍ କର୍ନିଲିୟ ହଃଟାୟ୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ସିମନାର୍ ଗଃର୍ ଲଳ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଦୁଆର୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
| يَسْتَخْبِرُونَ: «هَلْ سِمْعَانُ الْمُلَقَّبُ بُطْرُسَ مُقِيمٌ هُنَا؟» | ١٨ 18 |
ସିମନ୍ ପିତର୍ “ସେ ଗଃରେ ଆଚେ କି ନାୟ୍ ବଃଲି, କୁଦିକଃରି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍ ।”
| فِي هَذِهِ الأَثْنَاءِ كَانَ بُطْرُسُ يُوَاصِلُ التَّفْكِيرَ فِي مَعْنَى الرُّؤْيَا، فَقَالَ لَهُ الرُّوحُ: «بِالْبَابِ ثَلاثَةُ رِجَالٍ يَطْلُبُونَكَ | ١٩ 19 |
ପିତର୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା କଃତା ବାବ୍ତାବଃଳ୍ ଆତ୍ମା ତାକେ କୟ୍ଲି, “ସୁଣ୍, ତଃଳେ ତିନି ଲକ୍ ତକେ ଲଳୁଲାୟ୍ ।
| فَانْزِلْ إِلَيْهِمْ وَرَافِقْهُمْ بِلا تَرَدُّدٍ، فَإِنِّي أَنَا أَرْسَلْتُهُمْ». | ٢٠ 20 |
ଉଟ୍ ତଃଳେ ଜାଆ ଆର୍ କାୟ୍ରି ଅଃହ୍ରାତ୍ ନଃବାବି ତାକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାଆ କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚି ।”
| فَنَزَلَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «أَنَا الَّذِي تَطْلُبُونَ. فَمَا سَبَبُ حُضُورِكُمْ؟» | ٢١ 21 |
ସେତାକ୍ ପିତର୍ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ହାକ୍ ଉତ୍ରି ଆସି କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାକେ ଲଳୁଲାସ୍ ସେ ମୁୟ୍ଁ । ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଆସି ଆଚାସ୍?”
| فَأَجَابُوهُ: «قَائِدُ الْمِئَةِ كَرْنِيلِيُوسُ رَجُلٌ صَالِحٌ يَتَّقِي اللهَ، وَيَشْهَدُ لَهُ بِذَلِكَ شَعْبُ الْيَهُودِ جَمِيعاً. وَقَدْ أَوْحَى اللهُ إِلَيْهِ بِوَاسِطَةِ مَلاكٍ طَاهِرٍ أَنْ يَسْتَدْعِيَكَ إِلَى بَيْتِهِ لِيَسْمَعَ مَا عِنْدَكَ مِنْ كَلامٍ». | ٢٢ 22 |
ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, କର୍ନିଲିୟ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ହାଁଞ୍ଚ୍କଳି ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି, ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାନ୍ତା ଲକ୍ ଆର୍ ସଃବୁ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଜାଣାସୁଣା ଲକ୍ । “ସେ ତାର୍ ଗଃରେ ତକ୍ କୁଦି ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ ।” ଆର୍ ତର୍ କଃତା ସୁଣୁକ୍ “ପବିତ୍ର ଦୁତ୍ ତାକେ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚେ ।”
| فَدَعَاهُمْ بُطْرُسُ لِيُمْضُوا اللَّيْلَةَ ضُيُوفاً بِذَلِكَ الْبَيْتِ. وَفِي الصَّبَاحِ ذَهَبَ مَعَهُمْ، يُرَافِقُهُ بَعْضُ الإِخْوَةِ مِنْ يَافَا، | ٢٣ 23 |
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍କେ ଗଟ୍ ରାତି ରେଉଁକେ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ କୁଦ୍ଲା, ତାର୍ ଆର୍କ ଦିନ୍ ଉଟି ତାକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲା, ଆରେକ୍ ଜାପର୍ ବିସ୍ୱାସି ବାୟ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲାୟ୍ ।
| فَوَصَلُوا قَيْصَرِيَّةَ فِي الْيَوْمِ الثَّانِي. وَكَانَ كَرْنِيلِيُوسُ يَنْتَظِرُ وُصُولَهُمْ، وَقَدْ دَعَا أَقَارِبَهُ وَأَصْدِقَاءَهُ الْمُقَرَّبِينَ. | ٢٤ 24 |
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଦିନ୍ ସେମଃନ୍ କାଇସରିଆ ହଚ୍ଲାୟ୍, ଜୁୟ୍ତି କର୍ନିଲିୟ ତାର୍ ନିଜାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୁଦି ସେମଃନ୍କେ ଜାଗ୍ତି ରିଲା ।
| فَمَا إِنْ دَخَلَ بُطْرُسُ حَتَّى اسْتَقْبَلَهُ كَرْنِيلِيُوسُ سَاجِداً لَهُ، | ٢٥ 25 |
ପିତର୍ ହଚ୍ଲାକ୍ କର୍ନିଲିୟ ତାକେ ବେଟ୍ ଅୟ୍ ଗଡ୍ତଃଳେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍ କଃଲା ।
| فَأَنْهَضَهُ بُطْرُسُ وَقَالَ: «قُمْ! مَا أَنَا إِلّا إِنْسَانٌ مِثْلُكَ!» | ٢٦ 26 |
ମଃତର୍ ପିତର୍ ତାକେ ଉଟାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଟିଆ ଅଃଉ” ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ଗଟେକ୍ ମାନାୟ୍ ।
| وَدَخَلَ بُطْرُسُ وَهُوَ يُحَادِثُهُ، فَرَأَى جَمْعاً كَبِيراً مِنَ النَّاسِ، | ٢٧ 27 |
ସେତାକ୍ ସେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉଁ ଅଃଉଁ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ ଗଃଲା, ଆର୍ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡି ରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُحَرَّمٌ عَلَى الْيَهُودِيِّ أَنْ يَتَعَامَلَ مَعَ الأَجْنَبِيِّ أَوْ يَزُورَهُ فِي بَيْتِهِ. غَيْرَ أَنَّ اللهَ أَرَانِي أَلّا أَقُولَ عَنْ إِنْسَانٍ مَا إِنَّهُ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ. | ٢٨ 28 |
ଆରେକ୍ ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସ୍ତାର୍ କି ତାର୍ ଚଃମେ ଜାତାର୍ ଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିଦି ନାୟ୍, ସେରି “ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣାସ୍, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ କୁୟ୍ ଲକ୍କେ ହାହି କି ବିଟାଳ୍ ବଃଲି ନଃକଃଉଁକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ମକ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକାୟ୍କଃରି କୟ୍ଆଚେ ।
| فَلِذَلِكَ جِئْتُ مِنْ غَيْرِ اعْتِرَاضٍ، تَلْبِيَةً لِدَعْوَتِكُمْ. فَمَا هُوَ سَبَبُ دَعْوَتِكُمْ لِي؟» | ٢٩ 29 |
ସେତାକ୍ ତୁମି କୁଦ୍ଲାଦାହ୍ରେ ମୁୟ୍ଁ ନାୟ୍ ନଃବେଲି ତୁମାର୍ ଗଃରେ ଆୟ୍ଲେ । ଇତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ହଃଚାରୁଲେ କି କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ କୁଦି ଆଚାସ୍?”
| فَأَجَابَ كَرْنِيلِيُوسُ: «مُنْذُ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ، فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ كُنْتُ أُصَلِّي فِي بَيْتِي صَلاةَ السَّاعَةِ الثَّالِثَةِ بَعْدَ الظُّهْرِ فَظَهَرَ أَمَامِي فَجْأَةً رَجُلٌ يَلْبَسُ ثَوْباً بَرَّاقاً | ٣٠ 30 |
କର୍ନିଲିୟ କୟ୍ଲା, “ତିନ୍ ବିନ୍ ହୁର୍ବେ ଟିକ୍ ଇ ବେଳାୟ୍ ମର୍ ଗଃରେ ତିନିଗଃଟା ବେଳାୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତିରିଲେ ଆର୍ ଗଟ୍ ଦଃବ୍ଳା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦିରିଲା ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ମର୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା,
| وَقَالَ لِي: يَا كَرْنِيلِيُوسُ، سَمِعَ اللهُ صَلاتَكَ وَذَكَرَ صَدَقَاتِكَ. | ٣١ 31 |
‘କର୍ନିଲିୟ, ତର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଇସ୍ୱର୍ ସୁଣି ଆଚେ ଆରେକ୍ ତର୍ ଦାନ୍ ସଃବୁ ଇସ୍ୱର୍ ଏତୁ କଃରି ଆଚେ ।’
| وَالآنَ أَرْسِلْ رِجَالاً إِلَى يَافَا، وَاسْتَدْعِ سِمْعَانَ الْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. إِنَّهُ يُقِيمُ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ الدَّبَّاغِ عِنْدَ الْبَحْرِ. | ٣٢ 32 |
ତଃବେ ଜାପକେ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ ସିମନ୍ ପିତର୍କେ କୁଦି ଆଣ୍, ସେ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ସିମନ୍ ଚାମ୍ରାର୍ ଗଃରେ ଆଚେ ।
| فَأَرْسَلْتُ حَالاً أَدْعُوكَ، وَقَدْ أَحْسَنْتَ بِمَجِيئِكَ. وَنَحْنُ الآنَ جَمِيعاً حَاضِرُونَ أَمَامَ اللهِ لِنَسْمَعَ كُلَّ مَا أَمَرَكَ بِهِ الرَّبُّ». | ٣٣ 33 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ସଃଙ୍ଗେ ସଃଙ୍ଗେ ତର୍ ତଃୟ୍ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲେ ଆର୍ ତୁୟ୍ ଆସି ଆଚ୍ସି, ନିକ କଃରି ଆଚ୍ସି । ତଃବେ ମାପ୍ରୁ ତକ୍ ଜାୟ୍ରି ସଃବୁ କୟ୍ଆଚେ ସେରି ସୁଣୁକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଚଃମେ ଆଚୁ ।”
| فَبَدَأَ بُطْرُسُ كَلامَهُ قَائِلاً: «تَبَيَّنَ لِي فِعْلاً أَنَّ اللهَ لَا يُفَضِّلُ أَحَداً عَلَى أَحَدٍ، | ٣٤ 34 |
ସେତାକ୍ ପିତର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ହୁଟାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ଁ ଅଃବେ ସଃତ୍ ବୁଜୁ ହାରୁଲେ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ସଃବ୍କେ ସଃମାନ୍ ବାବେ ଦଃକୁଲା ।”
| بَلْ يَقْبَلُ مَنْ يَتَّقِيهِ وَيَعْمَلُ الصَّلاحَ مَهْمَا كَانَتْ جِنْسِيَّتُهُ. | ٣٥ 35 |
ମଃତର୍ ହଃତି ଲକ୍ ଜେ ତାକେ ମାନେଦ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ କାମ୍ କଃରେଦ୍ ମାପ୍ରୁ ତାକେ ନିଜାର୍ କଃରେଦ୍, ଇରି ମୁୟ୍ଁ ସଃତ୍ କଃରି ବୁଜୁଲେ ।
| وَقَدْ أَرْسَلَ كَلِمَتَهُ إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ، وَبَشَّرَهُمْ بِالسَّلامِ بِوَاسِطَةِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ، رَبِّ الْجَمِيعِ. | ٣٦ 36 |
ତୁମଃନ୍ ଜାଣି ଆଚାସ୍ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମଃନାର୍ ହାକ୍ ଜୁୟ୍ ସେ ନିକ କବୁର୍ ହଃଟାୟ୍ ରିଲାର୍ ସେରି ହଃକା ଜିସୁ ପର୍ଚାର୍ କଃରି ରିଲାର୍ ସୁସ୍ତାର୍ କବୁର୍, ଇ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟ ସଃବ୍କାର୍ ମାପ୍ରୁ ।
| وَلابُدَّ أَنَّكُمْ عَرَفْتُمْ بِكُلِّ مَا جَرَى فِي بِلادِ الْيَهُودِ، وَكَانَ بَدْءُ الأَمْرِ فِي الْجَلِيلِ بَعْدَ الْمَعْمُودِيَّةِ الَّتِي نَادَى بِها يُوحَنَّا. | ٣٧ 37 |
ଜହନ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃଲା ବାପ୍ତିସମ୍ ଗାଲିଲି ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁଳ୍ୟାୟ୍ କଃରି ସଃବୁ ଜିଉଦା ରାଜାୟ୍ କାୟ୍ରି ଗଃଟ୍ଲି ସେତିର୍ କଃତା ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣାସ୍ ।
| فَقَدْ مَسَحَ اللهُ يَسُوعَ النَّاصِرِيَّ بِالرُّوحِ الْقُدُسِ وَبِالْقُدْرَةِ، فَكَانَ يَنْتَقِلُ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ يَعْمَلُ الْخَيْرَ، وَيَشْفِي جَمِيعَ الَّذِينَ تَسَلَّطَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ، لأَنَّ اللهَ كَانَ مَعَهُ. | ٣٨ 38 |
ବଃଲେକ୍ ନାଜରିତାର୍ ଜିସୁର୍ କଃତା, କଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାୟ୍ ଅବିସେକ୍ କଃଲା ଆର୍ ସଃକ୍ତି ଦଃୟ୍ରିଲା ଆର୍ ସେ ନିକ କାମ୍ କଃଲା, ଆର୍ ସୟ୍ତାନ୍ ଆତେ ହୁଣି ରଗି ମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃରି ସଃବୁ ହାକ୍ ବୁଲ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲା ।
| وَنَحْنُ شُهُودٌ عَلَى كُلِّ مَا قَامَ بِهِ فِي بِلادِ الْيَهُودِ وَفِي أُورُشَلِيمَ، وَقَدْ قَتَلُوهُ حَقّاً، مُعَلَّقاً عَلَى خَشَبَةٍ. | ٣٩ 39 |
ଆରେକ୍ ସେ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ଦେସେ ଆର୍ ଜିରୁସାଲମେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃଲା ଅଃମିମଃନ୍ ସେ ସଃବୁର୍ ସାକି । ତାକେ ସେମଃନ୍ କ୍ରୁସେ ଜଃଗାୟ୍ ମାର୍ଲାୟ୍ ।
| وَلَكِنَّ اللهَ أَقَامَهُ مِنَ الْمَوْتِ فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ، وَجَعَلَهُ يَظْهَرُ، | ٤٠ 40 |
ତାକେ ଇସ୍ୱର୍ ତିନିଦିନାର୍ ହଃଚେ ମଃଲା ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଟାୟ୍ଲା ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ଲା ।
| لَا لِلشَّعْبِ كُلِّهِ، بَلْ لِلشُّهُودِ الَّذِينَ اخْتَارَهُمُ اللهُ مِنْ قَبْلُ، لَنَا نَحْنُ الَّذِينَ أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا مَعَهُ بَعْدَ قِيَامَتِهِ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ. | ٤١ 41 |
ସେ ସଃବ୍କେ ଦଃକାୟ୍ ନଃୟ୍ଲା, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ହୁର୍ବେ ଟିକ୍ କଃଲା ସାକି ଜେ ଅଃମିମଃନ୍, ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ଲା, ସେ ମଃଲା ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ ଅଃମିମଃନ୍ ତାର୍ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଆ ହିଉଆ କଃଲୁ ।
| ثُمَّ أَمَرَنَا أَنْ نُبَشِّرَ شَعْبَنَا بِهِ، وَنَشْهَدَ أَنَّهُ هُوَ الَّذِي عَيَّنَهُ اللهُ دَيَّاناً لِلأَحْيَاءِ وَلِلأَمْوَاتِ. | ٤٢ 42 |
ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତଃୟ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଆରେକ୍ ମଃଲା ଆର୍ ଜିବନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଗିନେ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ବାଚିଆଚେ ବଃଲି ସାକି ଦେଉଁକ୍ ସେ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ବାଚି ଆଚେ ।
| لَهُ يَشْهَدُ جَمِيعُ الأَنْبِيَاءِ أَنَّ كُلَّ مَنْ يُؤْمِنْ بِهِ يَنَلْ بِاسْمِهِ غُفْرَانَ الْخَطَايَا». | ٤٣ 43 |
ତାର୍ ବିସୟେ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତାକେ ସଃତ୍ କଃରେଦ୍ ସେ ତାର୍ ନାଉଁଏ ହାହ୍ କେମା ହାୟ୍ଦ୍ ଇରି ସଃବୁ ବାବ୍ବାଦି ମଃନ୍ କୟ୍ ଆଚ୍ତି ।
| وَبَيْنَمَا كَانَ بُطْرُسُ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا الْكَلامِ، حَلَّ الرُّوحُ الْقُدُسُ عَلَى جَمِيعِ الَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ. | ٤٤ 44 |
ପିତର୍ ଇ ସଃବୁ କଃତା କଃଉତା ବଃଳ୍ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ ସୁଣ୍ତି ରିଲାୟ୍ ସେ ସଃବୁଲକାର୍ ଉହ୍ରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଉତୁର୍ଲି ।
| فَدُهِشَ الْمُؤْمِنُونَ الْيَهُودُ الَّذِينَ جَاءُوا بِرِفْقَةِ بُطْرُسَ، لأَنَّ هِبَةَ الرُّوحِ الْقُدُسِ فَاضَتْ أَيْضاً عَلَى غَيْرِ الْيَهُودِ، | ٤٥ 45 |
ସୁନତ୍ ହାୟ୍ଲା ପିତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆୟ୍ଲା ଜିଉଦି ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସଃବୁଲକ୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ହେଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
| إِذْ سَمِعُوهُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِلُغَاتٍ، وَيُسَبِّحُونَ اللهَ. فَقَالَ بُطْرُسُ: | ٤٦ 46 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିଉଦି ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ବିନ୍ ବିନ୍ ବାସାୟ୍ କଃତା ଅଃଉତାର୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃର୍ତାର୍ ସୁଣ୍ଲାୟ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା,
| «أَيَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَمْنَعَ الْمَاءَ فَلا يَتَعَمَّدَ أَيْضاً هَؤُلاءِ الَّذِينَ نَالُوا الرُّوحَ الْقُدُسَ مِثْلَنَا؟» | ٤٧ 47 |
“ଇ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ହର୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ହାୟ୍ ଆଚ୍ତି ଇମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ବାପ୍ତିସମ୍ ନଃହାଉତି ସେତାକ୍ କେ କାୟ୍ ହାଣି ନାୟ୍ ବଃଲେଦ୍?”
| وَأَمَرَ أَنْ يَتَعَمَّدُوا بِاسْمِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ. ثُمَّ دَعَوْهُ أَنْ يُقِيمَ عِنْدَهُمْ بِضْعَةَ أَيَّامٍ. | ٤٨ 48 |
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ନାଉଁଏ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉଁକ୍ ଆଦେସ୍ ଦିଲା, ହଃଚେ ସେମଃନ୍ କଃତି ଦିନ୍ ସେତି ରେଉଁକ୍ ତାକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
