2 تيموثاوس 4
| أَطْلُبُ مِنْكَ فِي حَضْرَةِ اللهِ وَالْمَسِيحِ الَّذِي سَيَدِينُ الأَحْيَاءَ وَالأَمْوَاتَ، بِعَوْدَتِهِ الْعَلَنِيَّةِ وَمَلَكُوتِهِ، | ١ 1 |
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୋଚରେ ଯଶ୍ଚ ଯୀଶୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ସ୍ୱୀଯାଗମନକାଲେ ସ୍ୱରାଜତ୍ୱେନ ଜୀୱତାଂ ମୃତାନାଞ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ ଗୋଚରେ ଽହଂ ତ୍ୱାମ୍ ଇଦଂ ଦୃଢମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି|
| أَنْ تُنَادِيَ بِالْكَلِمَةِ مُنْشَغِلاً بِها كُلِّيًّا، فِي الْفُرَصِ الْمُنَاسِبَةِ وَغَيْرِ الْمُنَاسِبَةِ عَلَى السَّوَاءِ، وَأَنْ تُوَبِّخَ وَتُنْذِرَ وَتُشَجِّعَ بِكُلِّ صَبْرٍ فِي التَّعْلِيمِ. | ٢ 2 |
ତ୍ୱଂ ୱାକ୍ୟଂ ଘୋଷଯ କାଲେଽକାଲେ ଚୋତ୍ସୁକୋ ଭୱ ପୂର୍ଣଯା ସହିଷ୍ଣୁତଯା ଶିକ୍ଷଯା ଚ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରବୋଧଯ ଭର୍ତ୍ସଯ ୱିନଯସ୍ୱ ଚ|
| فَإِنَّهُ سَيَأْتِي زَمَانٌ لَا يُطِيقُ النَّاسُ فِيهِ التَّعْلِيمَ الصَّحِيحَ، بَلْ تَبَعاً لِشَهْوَاتِهِمِ الْخَاصَّةِ يُكَدِّسُونَ لأَنْفُسِهِمْ مُعَلِّمِينَ (يَقُولُونَ لَهُمْ كَلاماً) يُدَاعِبُ الآذَانَ. | ٣ 3 |
ଯତ ଏତାଦୃଶଃ ସମଯ ଆଯାତି ଯସ୍ମିନ୍ ଲୋକା ଯଥାର୍ଥମ୍ ଉପଦେଶମ୍ ଅସହ୍ୟମାନାଃ କର୍ଣକଣ୍ଡୂଯନୱିଶିଷ୍ଟା ଭୂତ୍ୱା ନିଜାଭିଲାଷାତ୍ ଶିକ୍ଷକାନ୍ ସଂଗ୍ରହୀଷ୍ୟନ୍ତି
| فَيُحَوِّلُونَ آذَانَهُمْ بَعِيداً عَنِ الحَقِّ، مُنْحَرِفِينَ إِلَى الْخُرَافَاتِ. | ٤ 4 |
ସତ୍ୟମତାଚ୍ଚ ଶ୍ରୋତ୍ରାଣି ନିୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ୱିପଥଗାମିନୋ ଭୂତ୍ୱୋପାଖ୍ୟାନେଷୁ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟନ୍ତେ;
| أَمَّا أَنْتَ، فَكُنْ بَصِيراً فِي كُلِّ أَمْرٍ، وَتَحَمَّلِ الْمَشَقَّاتِ، وَاعْمَلْ عَمَلَ الْمُبَشِّرِ، وَأَكْمِلْ خِدْمَتَكَ إِلَى التَّمَامِ! | ٥ 5 |
କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ପ୍ରବୁଦ୍ଧୋ ଭୱ ଦୁଃଖଭୋଗଂ ସ୍ୱୀକୁରୁ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରକସ୍ୟ କର୍ମ୍ମ ସାଧଯ ନିଜପରିଚର୍ୟ୍ୟାଂ ପୂର୍ଣତ୍ୱେନ କୁରୁ ଚ|
| وَأَمَّا أَنَا، فَهَا إِنَّ حَيَاتِي بَدَأَتْ تُسْكَبُ سَكِيباً، وَمَوْعِدُ رَحِيلِي قَدِ اقْتَرَبَ. | ٦ 6 |
ମମ ପ୍ରାଣାନାମ୍ ଉତ୍ସର୍ଗୋ ଭୱତି ମମ ପ୍ରସ୍ଥାନକାଲଶ୍ଚୋପାତିଷ୍ଠତ୍|
| قَدْ جَاهَدْتُ الْجِهَادَ الْحَسَنَ، قَدْ بَلَغْتُ نِهَايَةَ الشَّوْطِ، قَدْ حَافَظْتُ عَلَى الإِيمَانِ. | ٧ 7 |
ଅହମ୍ ଉତ୍ତମଯୁଦ୍ଧଂ କୃତୱାନ୍ ଗନ୍ତୱ୍ୟମାର୍ଗସ୍ୟାନ୍ତଂ ଯାୱଦ୍ ଧାୱିତୱାନ୍ ୱିଶ୍ୱାସଞ୍ଚ ରକ୍ଷିତୱାନ୍|
| إِنَّمَا يَنْتَظِرُنِي الآنَ إِكْلِيلُ الْبِرِّ الْمَحْفُوظُ لِي، وَالَّذِي سَيَهَبُهُ لِي الرَّبُّ الدَّيَّانُ الْعَادِلُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ؛ وَلَنْ يُوْهَبَ لِي وَحْدِي، بَلْ أَيْضاً لِجَمِيعِ الَّذِينَ يُحِبُّونَ ظُهُورَهُ. | ٨ 8 |
ଶେଷଂ ପୁଣ୍ୟମୁକୁଟଂ ମଦର୍ଥଂ ରକ୍ଷିତଂ ୱିଦ୍ୟତେ ତଚ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ମହାଦିନେ ଯଥାର୍ଥୱିଚାରକେଣ ପ୍ରଭୁନା ମହ୍ୟଂ ଦାଯିଷ୍ୟତେ କେୱଲଂ ମହ୍ୟମ୍ ଇତି ନହି କିନ୍ତୁ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟାଗମନମ୍ ଆକାଙ୍କ୍ଷନ୍ତେ ତେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଽପି ଦାଯିଷ୍ୟତେ|
| اجْتَهِدْ أَنْ تَأْتِيَ إِلَيَّ سَرِيعاً، | ٩ 9 |
ତ୍ୱଂ ତ୍ୱରଯା ମତ୍ସମୀପମ୍ ଆଗନ୍ତୁଂ ଯତସ୍ୱ,
| لأَنَّ دِيمَاسَ، إِذْ أَحَبَّ الْحَيَاةَ الْحَاضِرَةَ، تَرَكَنِي وَذَهَبَ إِلَى مَدِينَةِ تَسَالُونِيكِي. أَمَّا كِرِيسْكِيسُ، فَقَدْ ذَهَبَ إِلَى مُقَاطَعَةِ غَلاطِيَّةَ، وَتِيطُسُ إِلَى دَلْمَاطِيَّةَ (aiōn g165) | ١٠ 10 |
ଯତୋ ଦୀମା ଐହିକସଂସାରମ୍ ଈହମାନୋ ମାଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଥିଷଲନୀକୀଂ ଗତୱାନ୍ ତଥା କ୍ରୀଷ୍କି ର୍ଗାଲାତିଯାଂ ଗତୱାନ୍ ତୀତଶ୍ଚ ଦାଲ୍ମାତିଯାଂ ଗତୱାନ୍| (aiōn g165)
| وَلَمْ يَبْقَ مَعِي إِلَّا لُوقَا وَحْدَهُ. مُرَّ بِمَرْقُسَ وَأَحْضِرْهُ مَعَكَ، فَهُوَ يَنْفَعُنِي فِي الْخِدْمَةِ. | ١١ 11 |
କେୱଲୋ ଲୂକୋ ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱିଦ୍ୟତେ| ତ୍ୱଂ ମାର୍କଂ ସଙ୍ଗିନଂ କୃତ୍ୱାଗଚ୍ଛ ଯତଃ ସ ପରିଚର୍ୟ୍ୟଯା ମମୋପକାରୀ ଭୱିଷ୍ୟତି,
| أَمَّا تِيخِيكُسُ، فَقَدْ أَرْسَلْتُهُ إِلَى مَدِينَةِ أَفَسُسَ. | ١٢ 12 |
ତୁଖିକଞ୍ଚାହମ୍ ଇଫିଷନଗରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
| وَعِنْدَمَا تَجِيءُ، أَحْضِرْ مَعَكَ رِدَائِي الَّذِي تَرَكْتُهُ عِنْدَ كَارْبُسَ فِي تَرُوَاسَ، وَكَذلِكَ كُتُبِي، وَبِخَاصَّةٍ الرُّقُوقَ الْمَخْطُوطَةَ. | ١٣ 13 |
ଯଦ୍ ଆଚ୍ଛାଦନୱସ୍ତ୍ରଂ ତ୍ରୋଯାନଗରେ କାର୍ପସ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ମଯା ନିକ୍ଷିପ୍ତଂ ତ୍ୱମାଗମନସମଯେ ତତ୍ ପୁସ୍ତକାନି ଚ ୱିଶେଷତଶ୍ଚର୍ମ୍ମଗ୍ରନ୍ଥାନ୍ ଆନଯ|
| إِنَّ إِسْكَنْدَرَ النَّحَّاسَ قَدْ أَسَاءَ إِلَيَّ إِسَاءَاتٍ كَثِيرَةً، سَيُجَازِيهِ الرَّبُّ حَسَبَ أَعْمَالِهِ. | ١٤ 14 |
କାଂସ୍ୟକାରଃ ସିକନ୍ଦରୋ ମମ ବହ୍ୱନିଷ୍ଟଂ କୃତୱାନ୍ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣାଂ ସମୁଚିତଫଲଂ ଦଦାତୁ|
| فَاحْتَرِسْ مِنْهُ أَنْتَ أَيْضاً، لأَنَّهُ قَاوَمَ كَلامَنَا مُقَاوَمَةً شَدِيدَةً. | ١٥ 15 |
ତ୍ୱମପି ତସ୍ମାତ୍ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠ ଯତଃ ସୋଽସ୍ମାକଂ ୱାକ୍ୟାନାମ୍ ଅତୀୱ ୱିପକ୍ଷୋ ଜାତଃ|
| عِنْدَمَا دَافَعْتُ عَنْ نَفْسِي فِي مُحَاكَمَتِي أَوَّلَ مَرَّةٍ، لَمْ يَقِفْ أَحَدٌ بِجَانِبِي، بَلْ تَرَكَنِي الْجَمِيعُ، لَا حَاسَبَهُمُ اللهُ عَلَى ذلِكَ! | ١٦ 16 |
ମମ ପ୍ରଥମପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରସମଯେ କୋଽପି ମମ ସହାଯୋ ନାଭୱତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ମାଂ ପର୍ୟ୍ୟତ୍ୟଜନ୍ ତାନ୍ ପ୍ରତି ତସ୍ୟ ଦୋଷସ୍ୟ ଗଣନା ନ ଭୂଯାତ୍;
| إِلَّا أَنَّ الرَّبَّ وَقَفَ بِجَانِبِي وَأَمَدَّنِي بِالْقُوَّةِ، لِكَيْ تَتِمَّ بِي الْمُنَادَاةُ بِالْبِشَارَةِ، فَيَسْمَعَهَا جَمِيعُ مَنْ هُمْ مِنَ الأُمَمِ؛ وَقَدْ نَجَوْتُ مِنْ فَمِ الأَسَدِ. | ١٧ 17 |
କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁ ର୍ମମ ସହାଯୋ ଽଭୱତ୍ ଯଥା ଚ ମଯା ଘୋଷଣା ସାଧ୍ୟେତ ଭିନ୍ନଜାତୀଯାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ସୁସଂୱାଦଂ ଶୃଣୁଯୁସ୍ତଥା ମହ୍ୟଂ ଶକ୍ତିମ୍ ଅଦଦାତ୍ ତତୋ ଽହଂ ସିଂହସ୍ୟ ମୁଖାଦ୍ ଉଦ୍ଧୃତଃ|
| وَسَيُنَجِّينِي الرَّبُّ مِنْ كُلِّ عَمَلٍ شِرِّيرٍ وَيَحْفَظُنِي سَالِماً لِمَلَكُوتِهِ السَّمَاوِيِّ. فَلَهُ الْمَجْدُ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. آمِين! (aiōn g165) | ١٨ 18 |
ଅପରଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମତଃ ପ୍ରଭୁ ର୍ମାମ୍ ଉଦ୍ଧରିଷ୍ୟତି ନିଜସ୍ୱର୍ଗୀଯରାଜ୍ୟଂ ନେତୁଂ ମାଂ ତାରଯିଷ୍ୟତି ଚ| ତସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଃ ସଦାକାଲଂ ଭୂଯାତ୍| ଆମେନ୍| (aiōn g165)
| سَلِّمْ عَلَى بِرِسْكِلا وَأَكِيلا، وَعَائِلَةِ أُونِيسِيفُورُسَ. | ١٩ 19 |
ତ୍ୱଂ ପ୍ରିଷ୍କାମ୍ ଆକ୍କିଲମ୍ ଅନୀଷିଫରସ୍ୟ ପରିଜନାଂଶ୍ଚ ନମସ୍କୁରୁ|
| أَرَاسْتُسُ مَازَالَ فِي مَدِينَةِ كُورِنْثُوسَ. أَمَّا تُرُوفِيمُوسُ، فَقَدْ تَرَكْتُهُ فِي مِيلِيتُسَ مَرِيضاً. | ٢٠ 20 |
ଇରାସ୍ତଃ କରିନ୍ଥନଗରେ ଽତିଷ୍ଠତ୍ ତ୍ରଫିମଶ୍ଚ ପୀଡିତତ୍ୱାତ୍ ମିଲୀତନଗରେ ମଯା ୱ୍ୟହୀଯତ|
| اجْتَهِدْ أَنْ تَجِيءَ إِلَيَّ قَبْلَ حُلُولِ الشِّتَاءِ. يُسَلِّمُ عَلَيْكَ إِيُوبُولُسُ، وَبُودِيسُ، وَلِينُوسُ، وَكَلُودِيَا، وَالإِخْوَةُ جَمِيعاً. | ٢١ 21 |
ତ୍ୱଂ ହେମନ୍ତକାଲାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଆଗନ୍ତୁଂ ଯତସ୍ୱ| ଉବୂଲଃ ପୂଦି ର୍ଲୀନଃ କ୍ଲୌଦିଯା ସର୍ୱ୍ୱେ ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ତ୍ୱାଂ ନମସ୍କୁର୍ୱ୍ୱତେ|
| لِيَكُنِ الرَّبُّ مَعَ رُوحِكَ، وَلْتَكُنِ النِّعْمَةُ مَعَكُمْ! | ٢٢ 22 |
ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତୱାତ୍ମନା ସହ ଭୂଯାତ୍| ଯୁଷ୍ମାସ୍ୱନୁଗ୍ରହୋ ଭୂଯାତ୍| ଆମେନ୍|
