2 تسالونيكي 2

١ 1 وَلَكِنْ بِالنِّسْبَةِ إِلَى رُجُوعِ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ وَاجْتِمَاعِنَا إِلَيْهِ مَعاً، نَرْجُو مِنْكُمْ أَيُّهَا الإِخْوَةُ

ஹே ப்⁴ராதர​: , அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாக³மநம்’ தஸ்ய ஸமீபே (அ)ஸ்மாகம்’ ஸம்’ஸ்தி²திஞ்சாதி⁴ வயம்’ யுஷ்மாந் இத³ம்’ ப்ரார்த²யாமஹே,

٢ 2 أَلَّا تَضْطَرِبَ أَفْكَارُكُمْ سَرِيعاً وَلا تَقْلَقُوا، لَا مِنْ إِيحَاءٍ وَلا مِنْ خَبَرٍ وَلا مِنْ رِسَالَةٍ مَنْسُوبَةٍ إِلَيْنَا زُوراً، يُزْعَمُ فِيهَا أَنَّ يَوْمَ الرَّبِّ قَدْ حَلَّ فِعْلاً.

ப்ரபே⁴ஸ்தத்³ தி³நம்’ ப்ராயேணோபஸ்தி²தம் இதி யதி³ கஸ்²சித்³ ஆத்மநா வாசா வா பத்ரேண வாஸ்மாகம் ஆதே³ஸ²ம்’ கல்பயந் யுஷ்மாந் க³த³தி தர்ஹி யூயம்’ தேந சஞ்சலமநஸ உத்³விக்³நாஸ்²ச ந ப⁴வத|

٣ 3 لَا تَدَعُوا أَحَداً يَخْدَعُكُمْ بِأَيَّةِ وَسِيلَةٍ! فَإِنَّ ذَلِكَ الْيَوْمَ لَا يَأْتِي دُونَ أَنْ يَسْبِقَهُ انْتِشَارُ الارْتِدَادِ وَظُهُورُ إِنْسَانِ الْعِصْيَانِ، ابْنِ الْهَلاكِ،

கேநாபி ப்ரகாரேண கோ(அ)பி யுஷ்மாந் ந வஞ்சயது யதஸ்தஸ்மாத்³ தி³நாத் பூர்வ்வம்’ த⁴ர்ம்மலோபேநோபஸ்யாதவ்யம்’,

٤ 4 الَّذِي يَتَحَدَّى كُلَّ مَا يُدْعَى إِلَهاً أَوْ مَعْبُوداً، وَيُعَادِيهِ مُتَرَفِّعاً عَلَيْهِ. بَلْ إِنَّهُ أَيْضاً يَتَّخِذُ مِنْ هَيْكَلِ اللهِ مَقَرّاً لَهُ، مُحَاوِلاً أَنْ يُبَرْهِنَ أَنَّهُ إِلَهٌ.

யஸ்²ச ஜநோ விபக்ஷதாம்’ குர்வ்வந் ஸர்வ்வஸ்மாத்³ தே³வாத் பூஜநீயவஸ்துஸ்²சோந்நம்’ஸ்யதே ஸ்வம் ஈஸ்²வரமிவ த³ர்ஸ²யந் ஈஸ்²வரவத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ர உபவேக்ஷ்யதி ச தேந விநாஸ²பாத்ரேண பாபபுருஷேணோதே³தவ்யம்’|

٥ 5 أَلا تَذْكُرُونَ أَنِّي كَثِيراً مَا قُلْتُ لَكُمْ هَذَا عِنْدَمَا كُنْتُ عِنْدَكُمْ؟

யதா³ஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதா⁴வாஸம்’ ததா³நீம் ஏதத்³ அகத²யமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஸ்மரத²?

٦ 6 وَأَنْتُمُ الآنَ تَعْرِفُونَ مَا الَّذِي يَحْتَجِزُهُ حَتَّى لَا يَظْهَرَ إِلَّا فِي الْوَقْتِ الْمُعَيَّنِ لَهُ.

ஸாம்ப்ரதம்’ ஸ யேந நிவார்ய்யதே தத்³ யூயம்’ ஜாநீத², கிந்து ஸ்வஸமயே தேநோதே³தவ்யம்’|

٧ 7 فَإِنَّ الْعِصْيَانَ الآنَ يَعْمَلُ خُفْيَةً كَأَنَّهُ سِرٌّ. وَلَكِنْ فَقَطْ إِلَى أَنْ يُرْفَعَ مِنَ الْوَسَطِ ذَاكَ الَّذِي يَحْتَجِزُ الْمُتَمَرِّدَ.

வித⁴ர்ம்மஸ்ய நிகூ³டோ⁴ கு³ண இதா³நீமபி ப²லதி கிந்து யஸ்தம்’ நிவாரயதி ஸோ(அ)த்³யாபி தூ³ரீக்ரு’தோ நாப⁴வத்|

٨ 8 عِنْدَئِذٍ سَيَظْهَرُ الإِنْسَانُ الْمُتَمَرِّدُ ظُهُوراً جَلِيًّا فَيُبِيدُهُ الرَّبُّ يَسُوعُ بِنَفْخَةِ فَمِهِ وَيُلاشِيهِ بِبَهَاءِ ظُهُورِهِ عِنْدَ عَوْدَتِهِ.

தஸ்மிந் தூ³ரீக்ரு’தே ஸ வித⁴ர்ம்ம்யுதே³ஷ்யதி கிந்து ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²​: ஸ்வமுக²பவநேந தம்’ வித்⁴வம்’ஸயிஷ்யதி நிஜோபஸ்தி²தேஸ்தேஜஸா விநாஸ²யிஷ்யதி ச|

٩ 9 أَمَّا بُرُوزُ الْمُتَمَرِّدِ، فَسَوْفَ يَكُونُ بِقَدْرِ طَاقَةِ الشَّيْطَانِ عَلَى الْمُعْجِزَاتِ وَالْعَلامَاتِ وَالْعَجَائِبِ الْمُزَيَّفَةِ كُلِّهَا،

ஸ²யதாநஸ்ய ஸ²க்திப்ரகாஸ²நாத்³ விநாஸ்²யமாநாநாம்’ மத்⁴யே ஸர்வ்வவிதா⁴​: பராக்ரமா ப்⁴ரமிகா ஆஸ்²சர்ய்யக்ரியா லக்ஷணாந்யத⁴ர்ம்மஜாதா ஸர்வ்வவித⁴ப்ரதாரணா ச தஸ்யோபஸ்தி²தே​: ப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி;

١٠ 10 وَعَلَى جَمِيعِ أَنْوَاعِ التَّضْلِيلِ الَّذِي يَجْرُفُ الْهَالِكِينَ إِلَى الْعِصْيَانِ، لأَنَّهُمْ لَمْ يَقْبَلُوا مَحَبَّةَ الْحَقِّ حَتَّى يَخْلُصُوا.

யதோ ஹேதோஸ்தே பரித்ராணப்ராப்தயே ஸத்யத⁴ர்ம்மஸ்யாநுராக³ம்’ ந க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்தஸ்மாத் காரணாத்³

١١ 11 وَلِهَذَا السَّبَبِ، سَيُرْسِلُ اللهُ إِلَيْهِمْ طَاقَةَ الضَّلالِ حَتَّى يُصَدِّقُوا مَا هُوَ دَجْلٌ،

ஈஸ்²வரேண தாந் ப்ரதி ப்⁴ராந்திகரமாயாயாம்’ ப்ரேஷிதாயாம்’ தே ம்ரு’ஷாவாக்யே விஸ்²வஸிஷ்யந்தி|

١٢ 12 فَتَقَعَ الدَّيْنُونَةُ عَلَى جَمِيعِ الَّذِينَ لَمْ يُؤْمِنُوا بِالْحَقِّ بَلْ سَرَّهُمُ الإِثْمُ.

யதோ யாவந்தோ மாநவா​: ஸத்யத⁴ர்ம்மே ந விஸ்²வஸ்யாத⁴ர்ம்மேண துஷ்யந்தி தை​: ஸர்வ்வை ர்த³ண்ட³பா⁴ஜநை ர்ப⁴விதவ்யம்’|

١٣ 13 أَمَّا نَحْنُ، فَمِنْ وَاجِبِنَا أَنْ نَشْكُرَ اللهَ عَلَى الدَّوَامِ مِنْ أَجْلِكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ الَّذِينَ يُحِبُّهُمُ الرَّبُّ، لأَنَّ اللهَ اخْتَارَكُمْ مِنَ الْبَدْءِ لِلْخَلاصِ، بِتَقْدِيسِ الرُّوحِ لَكُمْ وَإِيمَانِكُمْ بِالْحَقِّ.

ஹே ப்ரபோ⁴​: ப்ரியா ப்⁴ராதர​: , யுஷ்மாகம்’ க்ரு’த ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³(அ)ஸ்மாபி⁴​: ஸர்வ்வதா³ கர்த்தவ்யோ யத ஈஸ்²வர ஆ ப்ரத²மாத்³ ஆத்மந​: பாவநேந ஸத்யத⁴ர்ம்மே விஸ்²வாஸேந ச பரித்ராணார்த²ம்’ யுஷ்மாந் வரீதவாந்

١٤ 14 فَإِلَى هَذَا الأَمْرِ قَدْ دَعَاكُمْ بِبِشَارَتِنَا لَكُمْ، لِنَوَالِ مَجْدِ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

தத³ர்த²ஞ்சாஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷிதேந ஸுஸம்’வாதே³ந யுஷ்மாந் ஆஹூயாஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய தேஜஸோ(அ)தி⁴காரிண​: கரிஷ்யதி|

١٥ 15 فَاثْبُتُوا إِذَنْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، وَتَمَسَّكُوا بِالتَّعَالِيمِ الَّتِي تَلَقَّيْتُمُوهَا مِنَّا، سَوَاءٌ كَانَ بِالْكَلامِ أَمْ بِرِسَالَتِنَا.

அதோ ஹே ப்⁴ராதர​: யூயம் அஸ்மாகம்’ வாக்யை​: பத்ரைஸ்²ச யாம்’ ஸி²க்ஷாம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தாம்’ க்ரு’த்ஸ்நாம்’ ஸி²க்ஷாம்’ தா⁴ரயந்த​: ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வத|

١٦ 16 وَلَيْتَ رَبَّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحَ نَفْسَهُ، وَاللهَ أَبَانَا، الَّذِي أَحَبَّنَا وَوَهَبَنَا بِنِعْمَتِهِ رَاحَةً أَبَدِيَّةً وَرَجَاءً صَالِحاً، (aiōnios g166)

அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தாத ஈஸ்²வரஸ்²சார்த²தோ யோ யுஷ்மாஸு ப்ரேம க்ரு’தவாந் நித்யாஞ்ச ஸாந்த்வநாம் அநுக்³ரஹேணோத்தமப்ரத்யாஸா²ஞ்ச யுஷ்மப்⁴யம்’ த³த்தவாந் (aiōnios g166)

١٧ 17 يُشَجِّعُ قُلُوبَكُمْ وَيُرَسِّخُكُمْ في كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ وَقَوْلٍ حَسَنٍ!

ஸ ஸ்வயம்’ யுஷ்மாகம் அந்த​: கரணாநி ஸாந்த்வயது ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸத்³வாக்யே ஸத்கர்ம்மணி ச ஸுஸ்தி²ரீகரோது ச|