2 كورنثوس 3
| تُرَى، هَلْ نَبْتَدِئُ نَمْدَحُ أَنْفُسَنَا مِنْ جَدِيدٍ؟ أَمْ تُرَانَا نَحْتَاجُ كَبَعْضِهِمْ إِلَى رَسَائِلَ تَوْصِيَةٍ نَحْمِلُهَا إِلَيْكُمْ أَوْ مِنْكُمْ؟ | ١ 1 |
ଅଃମିମଃନ୍ କି ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ନିଜାର୍ ଗୁଣ୍ଗିତ୍ କଃଉଁକେ ଆରୁମ୍ କଃରି ଆଚୁ? କି ବିନ୍ କାର୍ ହର୍ ଅଃମି କାୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ହାକ୍ କି ତୁମିମଃନାର୍ ଲଃଗେହୁଣି ଜାଣ୍ତା ଚିଟି ଲଳା କଃରୁଲୁ?
| فَأَنْتُمُ الرِّسَالَةُ الَّتِي تُوصِي بِنَا، وَقَدْ كُتِبَتْ فِي قُلُوبِنَا، حَيْثُ يَسْتَطِيعُ جَمِيعُ النَّاسِ أَنْ يَعْرِفُوهَا وَيَقْرَأُوهَا. | ٢ 2 |
ତୁମିମଃନ୍କେ ତ ଅଃମିମଃନାର୍ ମଃନେ ଲେକା ଅୟ୍ଲାର୍ ଆର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ଜାଣ୍ତାର୍ ଆର୍ ଆରେକ୍ ହଳ୍ଲା ଅଃମିମଃନାର୍ ଚିଟି ହର୍ ।
| وَهكَذَا يَتَبَيَّنُ أَنَّكُمْ رِسَالَةٌ مِنَ الْمَسِيحِ خَدَمْنَاهَا نَحْنُ، وَقَدْ كُتِبَتْ لَا بِحِبْرٍ بَلْ بِرُوحِ اللهِ الْحَيِّ، وَلا فِي أَلْوَاحٍ حَجَرِيَّةٍ بَلْ فِي أَلْوَاحِ الْقَلْبِ الْبَشَرِيَّةِ. | ٣ 3 |
ଇ ଜାଣ୍ତା ଚିଟି କ୍ରିସ୍ଟ ନିଜେ ଲେକ୍ଲାର୍ ଆର୍ ଅଃମାର୍ ସେବାର୍ କାମେ ହଃଟାୟ୍ଲାର୍; ସେରି କାଳି ସଃଙ୍ଗ୍ ଲେକ୍ଲାର୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜିବନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆତ୍ମା ସଃଙ୍ଗ୍ ଲେକ୍ଲାର୍, ଟେଳା ହାଟାୟ୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ମଃନ୍ ହର୍ ହାଟା ତଃୟ୍ ।
| وَهذِهِ هِيَ ثِقَتُنَا الْعَظِيمَةُ مِنْ جِهَةِ اللهِ بِالْمَسِيحِ: | ٤ 4 |
ଆର୍, କ୍ରିସ୍ଟର୍ ଗିନେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃର୍ସା କଃରି ଅଃମିମଃନାର୍ ଇରଃକମ୍ କଃତା କଃଉଁଲୁ ।
| لَيْسَ أَنَّنَا أَصْحَابُ كَفَاءَةٍ ذَاتِيَّةٍ لِنَدَّعِيَ شَيْئاً لأَنْفُسِنَا، بَلْ إِنَّ كَفَاءَتَنَا مِنَ اللهِ، | ٥ 5 |
ଅଃମିମଃନ୍ ଜେ ନିଜାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କାୟ୍ରି ନଃଜାଣ୍ତା ଆସ୍ତି ବାର୍ କଃରୁକେ ଜୟ୍ଗ୍, ଇବାନ୍ୟା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ।
| الَّذِي جَعَلَنَا أَصْحَابَ كَفَاءَةٍ لِنَكُونَ خُدَّاماً لِعَهْدٍ جَدِيدٍ قَائِمٍ لَا عَلَى الْحَرْفِ بَلْ عَلَى الرُّوحِ. فَالْحَرْفُ يُؤَدِّي إِلَى الْمَوْتِ؛ أَمَّا الرُّوحُ فَيُعْطِي الْحَيَاةَ. | ٦ 6 |
ନଃଉଆଁ ନିଅମ୍କେ ବିନ୍ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ସେ ଅଃମିକ୍ ବଃଣ୍ଡାର୍ଗଃରିଆ କଃରିଆଚେ, ଇତି ଲେକ୍ଲା ନିଅମ୍ ନୟ୍, ମଃତର୍ ଆତ୍ମାର୍ । କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଲେକ୍ଲା ନିୟମ୍ ଦେତାର୍, ମଃତର୍ ଆତ୍ମା ଜିବନ୍ ଦେତାର୍ ।
| وَلكِنْ، مَادَامَتْ خِدْمَةُ الْمَوْتِ الَّتِي نُقِشَتْ حُرُوفُهَا فِي لَوْحِ حَجَرٍ، قَدِ ابْتَدَأَتْ بِمَجْدٍ، حَتَّى إِنَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُثَبِّتُوا أَنْظَارَهُمْ عَلَى وَجْهِ مُوسَى، بِسَبَبِ مَجْدِ وَجْهِهِ، ذَلِكَ الْمَجْدِ الزَّائِلِ، | ٧ 7 |
ମସାର୍ ନିୟମ୍ ଟେଳା ଉହ୍ରେ ଲେକା ଅୟ୍ରିଲି, ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦିଆ ଜାୟ୍ରିଲି । ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହୟ୍ସିମଃନ୍ ମସାର୍ ମୁଏଁ ହୁଣି ଚଃନେକ୍ ରେତା ସେବା କାମାର୍ ଉଜାଳାର୍ ଗିନେ ତାର୍ ମୁଏଁ ତିର୍ ଆକାୟ୍ ଦଃକୁ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ । ଜଦି ନିଅମ୍ ଆଣ୍ଲେକ୍ ହେଁ, ସେରି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସିରିଲି,
| أَفَلَيْسَ أَحْرَى أَنْ تَكُونَ خِدْمَةُ الرُّوحِ رَاسِخَةً فِي الْمَجْدِ؟ | ٨ 8 |
ତଃବେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆତ୍ମା ତଃୟ୍ ହୁଣି ଆୟ୍ଲା ସେବାକାମାର୍ ନଃଉଆଁ ନିଅମ୍ କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ନୟେ?
| فَبِمَا أَنَّ الْخِدْمَةَ الَّتِي أَدَّتْ إِلَى الدَّيْنُونَةِ كَانَتْ مَجِيدَةً، فَأَحْرَى كَثِيراً أَنْ تَفُوقَهَا فِي الْمَجْدِ الْخِدْمَةُ الَّتِي تُؤَدِّي إِلَى الْبِرِّ. | ٩ 9 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜଦି ଦଃଣ୍ଡ୍ଦେତା ସେବାକାମ୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍, ତଃବେ ମୁକ୍ତି ଆଣ୍ତା ଦଃର୍ମ୍କାମ୍ ତ ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ।
| حَتَّى إِنَّ مَا قَدْ مُجِّدَ سَابِقاً لَا يَكُونُ قَدْ مُجِّدَ عَلَى هَذَا النَّحْوِ بِالنَّظَرِ إِلَى الْمَجْدِ الْفَائِقِ. | ١٠ 10 |
ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ଜାୟ୍ରି ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ଅୟ୍ରିଲି, ସେରି ସେତିର୍ ବେସି ଅଃଦିକ୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍ କଃତାର୍ ତୁଳ୍ନାୟ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ନୟ୍ଲାର୍ ଅୟ୍ଆଚେ ।
| فَإِذَا كَانَ الزَّائِلُ قَدْ صَاحَبَهُ الْمَجْدُ، فَأَحْرَى كَثِيراً أَنْ يُصَاحِبَ الْمَجْدُ مَا هُوَ بَاقٍ دَائِماً. | ١١ 11 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଚଃନେକ୍ ରେତା କଃତା ଜଃଜ୍ମାନାର୍ ଅୟ୍ଲି, ତଃବେ ସଃବୁବଃଳ୍ ରେତା କଃତା ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଜଃଜ୍ମାନେ ଆଚେ ।
| فَإِذْ لَنَا هَذَا الرَّجَاءُ الْوَطِيدُ، نَعْمَلُ بِكَثِيرٍ مِنَ الْجُرْأَةِ. | ١٢ 12 |
ତଃବେ, ଇରଃକମ୍ ବଃର୍ସା ହାୟ୍କଃରି ଅଃମିମଃନ୍ ବଃଡେ ସାସି ଲକ୍ ।
| وَلَسْنَا كَمُوسَى الَّذِي وَضَعَ حِجَاباً عَلَى وَجْهِهِ لِكَيْ لَا يُثَبِّتَ بَنُو إِسْرَائِيلَ أَنْظَارَهُمْ عَلَى نِهَايَةِ الزَّائِلِ. | ١٣ 13 |
ଆର୍, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହୟ୍ସିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ସେ ଚଃନେକ୍ ରେତା ଜଃଜ୍ମାନ୍ ନଃସ୍ଟ୍ ଅଃଉତାର୍ ତିର୍ ଆକାୟ୍ ନଃଦେକ୍ତି, ସେତାର୍ଗିନେ ମସା ଜଃନ୍କାର୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ମୁଏଁ ଅଡ୍ଣା ଡାହ୍ତିରିଲା, ଅଃମିମଃନ୍ ସେବାନ୍ୟା ନଃକେରୁ ।
| وَلَكِنَّ أَذْهَانَهُمْ قَدْ أُعْمِيَتْ، لأَنَّ ذَلِكَ الْحِجَابَ مَازَالَ مُسْدَلاً حَتَّى الْيَوْمِ عِنْدَمَا يُقْرَأُ الْعَهْدُ الْقَدِيمُ، وَهُوَ لايُزَالُ إِلّا فِي الْمَسِيحِ | ١٤ 14 |
ମଃତର୍ ସେମଃନାର୍ ଗ୍ୟାନ୍କେ ଅଃଟୁଆ ଅୟ୍ଆଚେ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଆଜି ହଃତେକ୍ ହଃର୍ନା ନିଅମ୍ ହଳ୍ତା ବଃଳ୍ ସେ ଅଡ୍ଣା ଡାହିଅୟ୍ଲାର୍ ହୁର୍ବାର୍ ହର୍ ଆଚେ, ଆର୍ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ତଃୟ୍ ସେ ଅଡ୍ଣା ଡାହିଅୟ୍ଲାର୍ ଜେ ଲୁକି ଜଃଉଁଲି, ଇରି ଜାଣା ନଃହେଳୁଲି ।
| غَيْرَ أَنَّ ذَلِكَ الْحِجَابَ مَازَالَ حَتَّى الْيَوْمِ مَوْضُوعاً عَلَى قُلُوبِهِمْ عِنْدَمَا يُقْرَأُ كِتَابُ مُوسَى. | ١٥ 15 |
ମଃତର୍ ଆଜି ହଃତେକ୍ ମସାର୍ ବିଦି ହଳ୍ତା ବଃଳ୍ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ଅଡ୍ଣାୟ୍ ଡାହିଅୟ୍ ରୟ୍ଦ୍ ।
| وَلَكِنْ عِنْدَمَا تَرْجِعُ قُلُوبُهُمْ إِلَى الرَّبِّ، يُنْزَعُ الْحِجَابُ. | ١٦ 16 |
ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକାଆଚେ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ତଃୟ୍ ବାଉଳ୍ତି “ସେମଃନାର୍ ଅଡ୍ଣା ଗୁଚା ଅୟ୍ଦ୍ ।”
| فَإِنَّ الرَّبَّ هُوَ الرُّوحُ، وَحَيْثُ يَكُونُ رُوحُ الرَّبِّ، فَهُنَاكَ الْحُرِّيَّةُ. | ١٧ 17 |
ଇତି ଲେକା ଅୟ୍ଲା “ମାପ୍ରୁ” ଆତ୍ମା, ଆର୍ ଜୁୟ୍ତି ମାପ୍ରୁର୍ ଆତ୍ମା ସେତି ମୁକ୍ତ ।
| وَنَحْنُ جَمِيعاً فِيمَا نَنْظُرُ إِلَى مَجْدِ الرَّبِّ بِوُجُوهٍ كَالْمِرْآةِ لَا حِجَابَ عَلَيْهَا، نَتَجَلَّى مِنْ مَجْدٍ إِلَى مَجْدٍ لِنُشَابِهَ الصُّورَةَ الْوَاحِدَةَ عَيْنَهَا، وَذَلِكَ بِفِعْلِ الرَّبِّ الرُّوحِ. | ١٨ 18 |
ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ଅଡ୍ଣା ଡାହି ନଃଉତା ମୁଏଁ ଅଃବେ ତଃରାସ୍ ହାୟ୍ ଦଃର୍ହାଣେ ଦଃକ୍ଲା ହର୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଦଃକି ଦଃକି ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଅବୁସ୍ତାୟ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାୟ୍ ତାର୍ ସେ ମୁର୍ତି ଅୟ୍ ବାଦ୍ଲି ଆଚୁ । ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ମାପ୍ରୁ ଜେ କି ଆତ୍ମା, ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଇ ସଃବୁ ଅଃଉଁଲି ।
