< 2 كورنثوس 12 >
أَجَلْ، إِنَّ الافْتِخَارَ لَا يَنْفَعُنِي شَيْئاً؛ وَلَكِنْ سَأَنْتَقِلُ إِلَى مَا كَشَفَهُ لِيَ الرَّبُّ مِنْ رُؤى وَإِعْلانَاتٍ. | ١ 1 |
ଆତିସ୍ପା ଗରବ୍ କିନାକା ନେକ୍ରାକା ଆକାୟ୍, ଆତିସ୍ପା ଲାଗିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗରବ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗ୍ତାନାତା; ଆନ୍ ମାପ୍ରୁତିଙ୍ଗ୍ “ହୁଡ଼୍ଦେଂ” ଆରେ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆନି ବିସ୍ରେ ଇନାଙ୍ଗ୍ ।
أَعْرِفُ إِنْسَاناً فِي الْمَسِيحِ، خُطِفَ إِلَى السَّمَاءِ الثَّالِثَةِ قَبْلَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ سَنَةً: أَكَانَ ذَلِكَ بِجَسَدِهِ؟ لَا أَعْلَمُ؛ أَمْ كَانَ بِغَيْرِ جَسَدِهِ؟ لَا أَعْلَمُ. اللهُ يَعْلَمُ! | ٢ 2 |
ଆନ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ତାଂ ମାନି ଲଗାଂ ରୱାନିଂ ପୁନାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଚଉଦ ବାର୍ହୁ ଆଗେ ତିନ୍ ସାର୍ଗେ ପାତେକ୍ ଅଜ଼ି ମାଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ଗାଗାଡ଼୍ତ ମାଚାନ୍ କି ଗାଗାଡ଼୍ନି ବାର୍ତ ମାଚାନ୍, ଆନ୍ ପୁନୁଙ୍ଗ୍; ଇସ୍ୱର୍ ପୁନାନ୍ ।
وَأَنَا أَعْرِفُ أَنَّ هَذَا الإِنْسَانَ، أَبِجَسَدِهِ أَمْ بِغَيْرِ جَسَدِهِ؟ لَا أَعْلَمُ؛ اللهُ يَعْلَمُ؛ | ٣ 3 |
ଆଁ, ଆନ୍ ଇ ଲାକେ ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ତିଙ୍ଗ୍ ପୁନାଙ୍ଗ୍, ହେୱାନ୍ ଜିବୁନ୍ ମାନି ଦେସ୍ତ ଅଜ଼ି ମାଚାର୍ ହେୱାନ୍ ଗାଗାଡ଼୍ତ ମାଚାନ୍ କି ଗାଗାଡ଼୍ ବାର୍ତ ମାଚାନ୍, ଆନ୍ ପୁନୁଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ପୁନାନ୍ ।
قَدْ خُطِفَ إِلَى الْفِرْدَوْسِ، حَيْثُ سَمِعَ أُمُوراً مُدْهِشَةً تَفُوقُ الْوَصْفَ وَلا يَحِقُّ لإِنْسَانٍ أَنْ يَنْطِقَ بِها. | ٤ 4 |
ହେବେ ହେୱାନ୍ କାତାତ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱାଦାଂ ଆରି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱାଦାଂ ଲାକେ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଆଦିକାର୍ ହିଲୁତ୍ ।
بِهَذَا أَفْتَخِرُ! وَلَكِنِّي لَا أَفْتَخِرُ بِمَا يَخُصُّنِي شَخْصِيًّا إِلّا إِذَا كَانَ يَتَعَلَّقُ بِأُمُورِ ضَعْفِي. | ٥ 5 |
ଇ ଲାକେ ରୱାନ୍ ବିସ୍ରେ ଆନ୍ ଗରବ୍ କିନାଙ୍ଗ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ଜାର୍ ବିସ୍ରେ ନା ନାଦାର୍ ପିସ୍ତି ଆରେ ବିନ୍ ବିସ୍ରେ ଗରବ୍ କିଉଙ୍ଗ୍ ।
فَلَوْ أَرَدْتُ الافْتِخَارَ، لَا أَكُونُ غَبِيًّا، مَادُمْتُ أَقُولُ الْحَقَّ. إِلّا أَنِّي أَمْتَنِعُ عَنْ ذَلِكَ، لِئَلّا يَظُنَّ بِي أَحَدٌ فَوْقَ مَا يَرَانِي عَلَيْهِ أَوْ مَا يَسْمَعُهُ مِنِّي. | ٦ 6 |
ଆରେ ଗରବ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚା କିତାନ୍ ଆଁ ବୁଦି ହିଲ୍ୱି ଲାକେ ଆଉଙ୍ଗ୍ ଲାଗିଂ ଆନ୍ ହାତ୍ପା ଇନାଙ୍ଗ୍; ଇନାକିଦେଂକି କାତେ ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ହୁଡ଼୍ଦାନାର୍ କି ନାତାଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍, ୱେନାର୍ ନା କାଜିଂ ହତି ବିସ୍ରେ ଆଦିକ୍ ଗାଜା କାଜିଂ ଇନେସ୍ ନା ବିସ୍ରେ ଆଦିକ୍ ବୁଜାୱାଦାଂ, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ୱାହ୍ନାଙ୍ଗା ।
وَلِكَيْ لَا أَتَكَبَّرَ بِمَا لِهذِهِ الإِعْلانَاتِ مِنْ عَظَمَةٍ فَائِقَةٍ، أُعْطِيتُ شَوْكَةً فِي جَسَدِي كَأَنَّهَا رَسُولٌ مِنَ الشَّيْطَانِ يَلْطِمُنِي كَيْ لَا أَتَكَبَّرَ! | ٧ 7 |
ଲାଗିଂ ଆନ୍ ଇନେସ୍ ଆଦିକ୍ ଗରବ୍ ଆଉଙ୍ଗ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କସ୍ଟ କିଦେଙ୍ଗ୍ ନା ଗାଗାଡ଼୍ତ ସୟ୍ତାନ୍ ଦୁତ୍ ଲାକେ ଦୁକ୍ ହିଦ୍ୟାତାତ୍, ଆଁ ଇନେସ୍ ଆନ୍ ଆଦିକ୍ ଗରବ୍ ଆଉଙ୍ଗ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେଦାଂ ହିଦ୍ଆତାତ୍ ।
لأَجْلِ هَذَا تَضَرَّعْتُ إِلَى الرَّبِّ ثَلاثَ مَرَّاتٍ أَنْ يَنْزِعَهَا مِنِّي | ٨ 8 |
ଇନେସ୍ ହେଦାଂ ନାତାଂ ଦେହା ଆଡୁ, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ହେ ବିସ୍ରେ ତିନ୍ହଟ୍ ଗୱାରି କିତାଂ ।
فَقَالَ لِي: «نِعْمَتِي تَكْفِيكَ، لأَنَّ قُدْرَتِي تُكَمَّلُ فِي الضَّعْفِ!» فَأَنَا أَرْضَى بِأَنْ أَفْتَخِرَ مَسْرُوراً بِالضَّعَفَاتِ الَّتِي فِيَّ، لِكَيْ تُخَيِّمَ عَلَيَّ قُدْرَةُ الْمَسِيحِ. | ٩ 9 |
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍ନା, ମା ଉପ୍କାର୍ “ମି କାଜିଂ ସାରି, ଇନାକିଦେଂକି ନାଦାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ମା ସାକ୍ତି ହାର୍ ଆନାତ୍ ।” ଲାଗିଂ ଇନେସ୍ କ୍ରିସ୍ଟତି ସାକ୍ତି ନା ଜପି ବାହା କିନାତ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ବେସି ୱାରିତାଂ ଇଚିସ୍ ନା ନାଦାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଗରବ୍ କିନାଙ୍ଗ୍ ।
فَلأَجْلِ الْمَسِيحِ، تَسُرُّنِي الضَّعَفَاتُ وَالإِهَانَاتُ وَالضِّيقَاتُ وَالاضْطِهَادَاتُ وَالصُّعُوبَاتُ، لأَنِّي حِينَمَا أَكُونُ ضَعِيفاً، فَحِينَئِذٍ أَكُونُ قَوِيًّا! | ١٠ 10 |
ଲାଗିଂ କ୍ରିସ୍ଟ କାଜିଂ ନାଦାର୍ ତାଙ୍ଗ୍, ଅପ୍ମାନ୍ତ, କସ୍ଟତ, ଇଣ୍ତ, ହିଲ୍ୱିହିଂ ଆନ୍ ସାରି ଆନାଙ୍ଗ୍; ଇନାକିଦେଂକି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଆନ୍ ନାଦାର୍, ହେ ପାଦ୍ନା ଆନ୍ ସାକ୍ତି ।
هَا قَدْ صِرْتُ غَبِيًّا! وَلَكِنْ، أَنْتُمْ أَجْبَرْتُمُونِي! فَقَدْ كَانَ يَجِبُ أَنْ تَمْدَحُونِي أَنْتُمْ، لأَنِّي لَسْتُ مُتَخَلِّفاً فِي شَيْءٍ عَنْ أُولَئِكَ الرُّسُلِ الْمُتَفَوِّقِينَ، وَإِنْ لَمْ أكُنْ شَيْئاً. | ١١ 11 |
ଆନ୍ ବୁଦିହିଲ୍ୱାକାଂ ଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଟାଟାୟ୍ କିତ୍ତାଦେର୍, ଇନାକିଦେଂକି ନା ୱାରି କିନାକା ମିଦାଙ୍ଗ୍ ମାଚାତ୍; ଲାଗିଂ ଆତିସ୍ପା ଆନ୍ ଇନାକା ଆକାୟ୍, ଆତିସ୍ପା ଇମ୍ଣି ବିସ୍ରେ ହେ “ଗାଜାକାନ୍ ପକ୍ୟାତାକାର୍ରିଂ” ତାଙ୍ଗ୍ ଉଣା ଆକାୟ୍ ।
إِنَّ الْعَلامَاتِ الَّتِي تُمَيِّزُ الرَّسُولَ أُجْرِيَتْ بَيْنَكُمْ فِي كُلِّ صَبْرٍ، مِنْ آيَاتٍ وَعَجَائِبَ وَمُعْجِزَاتٍ. | ١٢ 12 |
ହେ ୱିଜ଼ୁ ଚିନ୍ ଆରି କାବାନି କାମାୟ୍ ଆରେ ସାକ୍ତିନି କାମାୟ୍ ପକ୍ୟାତାକାର୍ତି ଇଟ୍କାଡ଼୍ ଇସାବ୍, ହେ ସବୁ ହାତ୍ପାତ ମି ବିତ୍ରେତାଂ ପୁରା ବେସି ସାସ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଆତାତ୍ନ୍ନା ।
فَفِي أَيِّ مَجَالٍ كُنْتُمْ أَصْغَرَ قَدْراً مِنَ الْكَنَائِسِ الأُخْرَى إِلّا فِي أَنِّي لَمْ أَكُنْ عِبْئاً ثَقِيلاً عَلَيْكُمْ؟ اغْفِرُوا لِي هذِهِ الإِسَاءَةَ! | ١٣ 13 |
ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତିନି କାଜିଂ ମି ଜପି ବଜ୍ ଲାକେ ଆୱାତାଂନା, ଇଦାଂ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ବିସ୍ରେ ପିସ୍ତି ବାକି ଅଦାର୍ମି ମଣ୍ଡ୍ଲିତାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକାତ ହାର୍ କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା? ନାଦାଂ ଇ ଦସ୍ କେମା କିଦା ।
أَنَا مُسْتَعِدٌّ الآنَ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ مَرَّةً ثَالِثَةً، وَلَنْ أَكُونَ عِبْئاً ثَقِيلاً عَلَيْكُمْ. فَمَا أَسْعَى إِلَيْهِ لَيْسَ هُوَ مَا عِنْدَكُمْ بَلْ هُوَ أَنْتُمْ: لأَنَّهُ لَيْسَ عَلَى الأَوْلادِ أَنْ يُوَفِّرُوا لِوَالِدِيهِمْ، بَلْ عَلَى الْوَالِدِينَ أَنْ يُوَفِّرُوا لأَوْلادِهِمْ. | ١٤ 14 |
ହୁଡ଼ାଟ୍, ଆନ୍ ମି ଲାଗାଂ ହାନି କାଜିଂ ଇ ତିନ୍ ହଟ୍ ଜାଲ୍ଦି ମାନାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ଆନ୍ ମି ବଜ୍ ଲାକେ ଆଉଙ୍ଗ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ମି ଦାନ୍ ଦାହ୍ୱାଦାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦାସ୍ତାନାଙ୍ଗା । ଲାଗିଂ ହିମ୍ଣାଂୱାକ୍ଡ଼ାଂତି ଆୟା ଆବାର୍ତି କାଜିଂ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିନାକା ଲଡ଼ା ଆକାୟ୍, ମତର୍ ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ାଂ କାଜିଂ ଆବାର୍ ଆୟାକ୍ତି ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିନି ଲଡ଼ା ।
وَأَنَا، بِكُلِّ سُرُورٍ، أُنْفِقُ مَا عِنْدِي، بَلْ أُنْفِقُ نَفْسِي لأَجْلِ أَنْفُسِكُمْ، وَإِنْ كُنْتُ كُلَّمَا زَادَتْ مَحَبَّتِي أَلْقَى حُبّاً أَقَلَّ. | ١٥ 15 |
ଆରେ, ଆନ୍ ମି ୱାସ୍କି କାଜିଂ ବେସିୱାରିତାଂ ଉପ୍କାର୍ କିଦ୍ନାଙ୍ଗ୍, ଆଁ, ନା ଜିବୁନ୍ ପା ଉପ୍କାର୍ କିନାଙ୍ଗ୍ । ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ବେସି ବାବ୍ରେ ଜିଉନଦ୍ନାଙ୍ଗା ଇଞ୍ଜି ଇନାକା ଅଲପ୍ ଜିଉନନାକା ପାୟାନାଦେରା?
وَلَكِنْ، لِيَكُنْ كَذَلِكَ. (تَقُولُونَ) إِنِّي لَمْ أُثَقِّلْ عَلَيْكُمْ بِنَفْسِي، وَلَكِنِّي كُنْتُ مُحْتَالاً فَسَلَبْتُكُمْ بِمَكْرٍ. | ١٦ 16 |
ମତର୍ ଇନେସ୍ ଆଏତ୍, ଆନ୍ ନିଜେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱାୱି କିଦ୍ୱାତାଂନା, ମତର୍ ଚାଲାକି ଆଜ଼ି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚାତୁର୍ରେ ଆସ୍ତାତାଂ!
هَلْ كَسَبْتُ مِنْكُمْ شَيْئاً بِأَحَدٍ مِنَ الَّذِينَ أَرْسَلْتُهُمْ إِلَيْكُمْ؟ | ١٧ 17 |
ଆନ୍ ମି ଲାଗାଂ ଇମ୍ଣାକାରିଂ ପକ୍ତାତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେତାଂ ଇମ୍ଣି ମାନାୟ୍ ହୁକେ କି ମିଙ୍ଗ୍ତାଂ ଅଲପ୍ ଲାବ୍ କିତାଙ୍ଗ୍ନା?
الْتَمَسْتُ مِنْ تِيطُسَ أَنْ يَتَوَجَّهَ إِلَيْكُمْ، وَأَرْسَلْتُ مَعَهُ ذَلِكَ الأَخَ، فَهَلْ غَنِمَ مِنْكُمْ تِيطُسُ شَيْئاً؟ أَلَمْ نَتَصَرَّفْ مَعَكُمْ، أَنَا وَتِيطُسُ، بِرُوحٍ وَاحِدٍ وَخَطَوَاتٍ وَاحِدَةٍ؟ | ١٨ 18 |
ଆନ୍ ତିତସ୍ତିଂ ହାନି କାଜିଂ ଗୱାରି କିଜ଼ି ମାନ୍ଚାଙ୍ଗ୍ ଆରେ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହେ ଟଣ୍ଡେନିଂ ପକ୍ଚିମାନ୍ଚାଙ୍ଗ୍ । ତିତସ୍ କି ମିତାଂ ଅଲପ୍ ଲାବ୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା? ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ର ମାନ୍ତ ଚିନ୍ତା କିୱାତାସ୍ନା? ଆସେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ର ପାଦ୍ ଚିନ୍ତ ହାଲ୍ୱାତାସ୍ନା?
طَالَمَا كُنْتُمْ تَظُنُّونَ أَنَّنَا نُدَافِعُ عَنْ أَنْفُسِنَا عِنْدَكُمْ! وَلكِنَّنَا إِنَّمَا نَتَكَلَّمُ أَمَامَ اللهِ فِي الْمَسِيحِ. وَذَلِكَ كُلُّهُ، أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ، لأَجْلِ بُنْيَانِكُمْ. | ١٩ 19 |
ଇ ପାତେକ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଏତୁ କିନାଦେରା ଜେ, ଆପେଂ ମି ଲାଗାଂ ଦସ୍ କାଟିକିନାପା । ଇସ୍ୱର୍ତି ସାକିତ କ୍ରିସ୍ଟତି ହେବା କାରିୟା ଲାକେ ଆପେଂ କାତା ଇନାପା । ମାତର୍ ଏ ୱାରିନିକାଦେର୍, ସବୁ ବିସ୍ରେ ମି ରଚ୍ନି କାଜିଂ ଇଞ୍ଜ୍ନାପା ।
فَإِنِّي أَخْشَى أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ فَأَجِدَكُمْ فِي حَالَةٍ لَا أُرِيدُهَا وَتَجِدُونِي فِي حَالَةٍ لَا تُرِيدُونَهَا! أَيْ أَنْ يَكُونَ بَيْنَكُمْ كَثِيرٌ مِنَ النِّزَاعِ وَالْحَسَدِ وَالْحِقْدِ وَالتَّحَزُّبِ وَالتَّجْرِيحِ وَالنَّمِيمَةِ وَالتَّكَبُّرِ وَالْبَلْبَلَةِ. | ٢٠ 20 |
ଇନାକିଦେଂକି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଇଚିସ୍ ଆନ୍ ଏକାୱାତିସ୍, ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ମାନ୍ କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ହେ ଲାକେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଦୁଂ, ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ମାନ୍ କିଉଦେର୍, ହେ ଲାକେ ନାଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଦାଟ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆନାଙ୍ଗା; ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଇଚିସ୍ ଗଣ୍ଡ୍ଗଲ୍, କୁଟ୍, ରିସା, ବାଡ଼୍ପାଣିୟା, ଲକାର୍ନିନ୍ଦା, କିତୁଲ୍ତ ଇନ୍ବା ଆନାକା, ମଲ୍କାତା, ଗଣ୍ଡ୍ଗଲ୍ ଆନାତ୍;
وَأَخْشَى أَنْ يَجْعَلَنِي إِلهِي ذَلِيلاً بَيْنَكُمْ عِنْدَ مَجِيئِي إِلَيْكُمْ مَرَّةً أُخْرَى، فَيَكُونُ حُزْنِي شَدِيداً عَلَى كَثِيرِينَ مِنَ الَّذِينَ أَخْطَأُوا قَبْلاً وَلَمْ يَتُوبُوا عَمَّا ارْتَكَبُوهُ مِنْ دَنَسٍ وَزِنىً وَفِسْقٍ! | ٢١ 21 |
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଆନ୍ ଆରେ ରଗ ଏକାୱାତିସ୍ ନା ଇସ୍ୱର୍ ମି ବିସ୍ରେ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ରଗ ବାଚି କିଦ୍ନାନ୍, ଆରେ, ଇମ୍ଣାକାର୍ ଆଗେ ପାପ୍ କିତାର୍ଣ୍ଣା, ଆରେ ଜାର୍ ଜାର୍ କିତି ବିଟାଡ଼୍, ଦାରି ଆରି ଲାଡ଼୍ସା କାଜିଂ ମାନ୍ବାଦ୍ଲାୟ୍ କିୱାତାର୍ଣ୍ଣା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ହେନି ମାନାୟାର୍ କାଜିଂ ଆନ୍ ଆଡ଼୍ବାନାଙ୍ଗା ।