1 كورنثوس 8
| وَأَمَّا فِيمَا يَتَعَلَّقُ بِالذَّبَائِحِ الْمُقَدَّمَةِ لِلأَصْنَامِ، فَنَعْلَمُ أَنَّ الْمَعْرِفَةَ لِجَمِيعِنَا. غَيْرَ أَنَّ الْمَعْرِفَةَ تَنْفُخُ تَكَبُّراً، وَلَكِنَّ الْمَحَبَّةَ تَبْنِي. فَمَنْ ظَنَّ أَنَّهُ يَعْرِفُ شَيْئاً، | ١ 1 |
୧ପେ଼ଣ୍କା ବମାୟାଁକି ଡ଼ା଼କାମାନି ବ଼ଗୁତି କାତା ନା଼ନୁ ୱେହ୍ନାୟି ଈଦି, “ବାରେତାକି ବୁଦି ମାନେ” ଇଞ୍ଜିଁ ମୀରୁ ୱେସିମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ଦାଆଁ ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି । ବୁଦି ଡା଼ହାରା କିୱିକିୟାନେ, ସାମା ଜୀୱୁନ଼ନାୟି କା଼ଲ୍ୱି କିୟାନେ ।
| فَهُوَ لَا يَعْرِفُ شَيْئاً بَعْدُ حَقَّ الْمَعْرِفَةِ. | ٢ 2 |
୨ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ନି କାତାତା ଜିକେଏ ନା଼ନୁ ପୁଞ୍ଜାମାଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପିନେସି, ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାଣାକି ଏ଼ନିକିଁ ପୁନାୟିମାନେ, ଏ଼ୱାସି ନୀଏଁ ପାତେକା ଏଲେକିଁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅସି ।
| أَمَّا الَّذِي يُحِبُّ اللهَ، فَإِنَّ اللهَ يَعْرِفُهُ. | ٣ 3 |
୩ସାମା ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁଇଁ ଜୀୱୁ ନ଼ନେସି, ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମାହାପୂରୁ ପୁଞ୍ଜାମାନେସି ।
| فَفِيمَا يَخُصُّ الأَكْلَ مِنْ ذَبَائِحِ الأَصْنَامِ، نَحْنُ نَعْلَمُ أَنَّ الصَّنَمَ لَيْسَ بِإِلهٍ مَوْجُودٍ فِي الْكَوْنِ، وَأَنَّهُ لَا وُجُودَ إِلّا لإِلهٍ وَاحِدٍ. | ٤ 4 |
୪ଏ଼ଦାଆଁତାକି ପେ଼ଣ୍କା ବମାୟାଁକି ଡ଼ା଼କାମାନି ବ଼ଗୁତି ତିନି କାତା ମା଼ର ପୁଞ୍ଜାମାନାୟି, ଦାର୍ତିତା ପେ଼ଣ୍କା ଇଞ୍ଜିହିଁ ଏ଼ନାଇ ହିଲାଉ, ଅ଼ଡ଼େ ରଣ୍ତିଏ ମାହାପୂରୁ ପିସ୍ପେ ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ହିଲଅସି ।
| حَتَّى لَوْ كَانَتِ الآلِهَةُ الْمَزْعُومَةُ مَوْجُودَةً فِي السَّمَاءِ أَوْ عَلَى الأَرْضِ وَمَا أَكْثَرَ تِلْكَ الآلِهَةَ وَالأَرْبَابَ! | ٥ 5 |
୫ଇଚିହିଁ ଲାକପୂରୁ ଆ଼ପେ କି ଦାର୍ତିତା ଆ଼ପେ, ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ମାହାପୂରୁ ଇନେରି, ପେ଼ଣ୍କା ମାଚିହିଁ ଜିକେଏ ସାତେଏ ହା଼ରେକା “ପେ଼ଣ୍କା” ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା “ପ୍ରବୁୟାଁ” ମାନୁ,
| فَلَيْسَ عِنْدَنَا نَحْنُ إِلّا إِلهٌ وَاحِدٌ هُوَ الآبُ الَّذِي مِنْهُ كُلُّ شَيْءٍ، وَنَحْنُ لَهُ؛ وَرَبٌّ وَاحِدٌ هُوَ يَسُوعُ الْمَسِيحُ الَّذِي بِهِ كُلُّ شَيْءٍ وَنَحْنُ بِهِ. | ٦ 6 |
୬ଆ଼ତିଜିକେଏ ମାଙ୍ଗେତାକି ରଣ୍ତିଏ ମାହାପୂରୁ ଇଚିହିଁ ଏ଼ ଆ଼ବା ତା଼ଣାଟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ତାକି ନୀଡାମାନାୟି; ଇଞ୍ଜାଁ ରଣ୍ତିଏ ପ୍ରବୁ ଇଚିହିଁ ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତ, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ବାରେ ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ହାମାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ର ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ନୀଡାମାନାୟି ।
| عَلَى أَنَّ هذِهِ الْحَقِيقَةَ لَا يَعْرِفُهَا الْجَمِيعُ: فَبَعْضُهُمْ قَدْ تَعَوَّدُوا الظَّنَّ بِأَنَّ الأَصْنَامَ مَوْجُودَةٌ فِعْلاً، وَمَازَالُوا يَأْكُلُونَ مِنْ تِلْكَ الذَّبَائِحِ كَأَنَّهَا فِعْلاً مُقَدَّمَةٌ لَهَا، فَيَتَدَنَّسُ ضَمِيرُهُمْ بِسَبَبِ ضَعْفِهِ. | ٧ 7 |
୭ଆ଼ତିଜିକେଏ ବାରେତାକି ଈ ବୁଦି ହିଲେଏ; ସାମା ଏଚେକା ଲ଼କୁ ନୀଏଁ ପାତେକା ପେ଼ଣ୍କା ମାନୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପାନା ପେ଼ଣ୍କା ବମାୟାଁକି ଡ଼ା଼କାମାନି ବ଼ଗୁ ତିନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଅଣ୍ପୁତି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଊଣା ମାନାକି ଦ଼ହଗାଟାରି ଆ଼ନେରି ।
| إِلّا أَنَّ الطَّعَامَ لَا يُقَرِّبُنَا إِلَى اللهِ، فَإِنَّنَا إِنْ أَكَلْنَا مِنْهُ لَا يَعْلُو مَقَامُنَا، وَإِنْ لَمْ نَأْكُلْ مِنْهُ لَا يَصْغُرُ شَأْنُنَا! | ٨ 8 |
୮ସାମା ତୀନି ରା଼ନ୍ଦା ମାଙ୍ଗେ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ନେହିଁ କି ଲାଗେଏ କିୟେଏ; ତିନାଆତିହିଁ ମା଼ ଏ଼ନାୟି ନସ୍ତ ଆ଼ଏ ଅ଼ଡ଼େ ତିଚି ସାରେ ମାଙ୍ଗେ ଏ଼ନି ଲା଼ବା ଆ଼ଏ ।
| وَلكِنْ خُذُوا حِذْرَكُمْ لِكَيْ لَا يَكُونَ حَقُّكُمْ هَذَا فَخّاً يَسْقُطُ فِيهِ الضُّعَفَاءُ. | ٩ 9 |
୯ସାମା ଜାଗ୍ରାତା, ନଲେ ମୀ ତା଼ଣା ମାନି ଅଦିକାରା ନାମୁତା ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହିଲାଆ ଗାଟାରାକି କସ୍ତ ବା଼ଦା ହୀନାୟି ଆ଼ନେ ।
| فَيَا صَاحِبَ الْمَعْرِفَةِ، إِنْ رَآكَ أَحَدٌ جَالِساً إِلَى الطَّعَامِ فِي هَيْكَلٍ لِلأَصْنَامِ، أَفَلا يَتَقَوَّى ضَمِيرُهُ، هُوَ الضَّعِيفُ، لِيَأْكُلَ مِنْ ذَبَائِحِ الأَصْنَامِ، | ١٠ 10 |
୧୦ବୁଦି ଗାଟାତେରି ମୀରୁ, ମିଙ୍ଗେ ଆମ୍ବାଆସି ପେ଼ନୁତି ଦେ଼ୱୁଡ଼ି ବ଼ଜିତା କୁଗାମାନାଣି ମେସ୍ତାତିହିଁ, ଏ଼ୱାସି ନାମୁତା ଊଣା ମାଚିହିଁ, ତାନି ଅଣ୍ପୁତି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ଊଣା ମାନାକି ପେ଼ଣ୍କା ବମାୟାଁକି ଡ଼ା଼କାମାନି ବ଼ଗୁ ତିଞ୍ଜାଲି ସା଼ସା ଆ଼ଅସି କି?
| وَبِذَلِكَ يَتَدَمَّرُ ذَلِكَ الضَّعِيفُ، وَهُوَ أَخٌ لَكَ مَاتَ الْمَسِيحُ مِنْ أَجْلِهِ، بِسَبَبِ مَعْرِفَتِكَ! | ١١ 11 |
୧୧ଇଞ୍ଜାଁ ଆମିନି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହିଲାଆ ନାମିତି ତାୟି କି ତାଙ୍ଗି ତାକି କ୍ରୀସ୍ତ ହା଼ତେସି, ଏ଼ୱାସି ନୀ ଏ଼ “ବୁଦି” ତଲେ ନା଼ସା ଆ଼ହିମାନେସି ।
| فَإِذْ تُخْطِئُونَ هكَذَا إِلَى الإِخْوَةِ فَتَجْرَحُونَ ضَمَائِرَهُمُ الضَّعِيفَةَ، إِنَّمَا تُخْطِئُونَ إِلَى الْمَسِيحِ. | ١٢ 12 |
୧୨ଇଲେକିହିଁ ମୀ ତା଼ଣା ମାନି ନାମିତି ତାୟିୟାଁ କ଼ପାଟି ପା଼ପୁ କିହାଁ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହିଲାଆ ଅଣ୍ପୁତି କସ୍ତ ହୀହାନା ମୀ କ୍ରୀସ୍ତତି କ଼ପାଟି ପା଼ପୁ କିହିମାଞ୍ଜେରି ।
