1 كورنثوس 15
| عَلَى أَنِّي أُذَكِّرُكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ بِالإِنْجِيلِ الَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ وَمَازِلْتُمْ قَائِمِينَ فِيهِ، | ١ 1 |
हे ढ्लाव ते बेइनव, अवं तुसन तैए खुशखबरी याद कराताईं ज़ै मीं तुसन शुनावरी थी, ते ज़ैस सन्देशे पुड़ तुसेईं विश्वास कियोरो थियो, ते ज़ैस पुड़ तुस तुसेईं लगातार भरोसो रख्खोरोए।
| وَبِهِ أَيْضاً أَنْتُمْ مُخَلَّصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَتَمَسَّكُونَ بِالْكَلِمَةِ الَّتِي بَشَّرْتُكُمْ بِها، إِلّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثاً. | ٢ 2 |
अगर तुस तैस खुशखेबरी पुड़ लगातार विश्वास केरते राले, ज़ै मीं प्रचार की, त परमेशर तुसन बच़ालो। नईं त तुश्शो विश्वास केरनो बेफैइदो भोव।
| فَالْوَاقِعُ أَنِّي سَلَّمْتُكُمْ، فِي أَوَّلِ الأَمْرِ، مَا كُنْتُ قَدْ تَسَلَّمْتُهُ، وَهُوَ أَنَّ الْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا وَفْقاً لِمَا فِي الْكُتُبِ، | ٣ 3 |
एल्हेरेलेइ मीं तुसन खास सन्देश दित्तो, ज़ै मीं प्रभु यीशु मसीह करां मैल्लो। तै सन्देश ई आए, कि पवित्रशास्त्ररेरे मुताबिक यीशु मसीह इश्शे पापां केरे लेइ मरो
| وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي الْيَوْمِ الثَّالِثِ وَفْقاً لِمَا فِي الْكُتُبِ، | ٤ 4 |
ते दबो जेव, ते पवित्रशास्त्ररेरे मुताबिक ट्लेइयोवं दिहाड़े मुड़दन मरां ज़ींतो भोव।
| وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِبُطْرُسَ، ثُمَّ لِلاثْنَيْ عَشَرَ. | ٥ 5 |
ते कैफा (यानी पतरस) ते 12 चेलन लेइहोव।
| وَبَعْدَ ذلِكَ ظَهَرَ لأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِ مِئَةِ أَخٍ مَعاً مَازَالَ مُعْظَمُهُمْ حَيًّا، فِي حِينِ رَقَدَ الآخَرُونَ. | ٦ 6 |
फिरी 500 करां जादे चेलन एक्की साथी लेइहोव, ज़ैन मरां हेजू बड़े ज़ींतन ते किछ मेरि ज़ोरेन।
| ثُمَّ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، وَبَعْدَ ذلِكَ لِلرُّسُلِ جَمِيعاً. | ٧ 7 |
फिरी याकूबे लेइहोव फिरी सेब्भी प्रेरितन लेइहोव।
| وَآخِرَ الْجَمِيعِ، ظَهَرَ لِي أَنَا أَيْضاً، وَكَأَنِّي طِفْلٌ وُلِدَ فِي غَيْرِ أَوَانِهِ! | ٨ 8 |
ते आखरी मां तैनी अपनो आप मीं पुड़ भी पुड़ बांदो कियो, अवं ज़ै तैस बच्चेरे ज़ेरो आईं ज़ै ठीक वक्ते पुड़ नईं ज़र्मोरू।
| فَإِنِّي أَنَا أَصْغَرُ الرُّسُلِ شَأْناً، وَلَسْتُ أَهْلاً لأَنْ أُدْعَى رَسُولاً لأَنِّي اضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ اللهِ. | ٩ 9 |
किजोकि अवं प्रेरितन मरां सेब्भना निकोड़ोईं, बल्के प्रेरित ज़ूवानेरे काबल भी नईं, किजोकि अवं परमेशरेरे कलीसियारे विश्वासी लोकन सतातो थियो।
| وَلكِنْ، بِنِعْمَةِ اللهِ صِرْتُ عَلَى مَا أَنَا عَلَيْهِ الآنَ، وَنِعْمَتُهُ الْمَوْهُوبَةُ لِي لَمْ تَكُنْ عَبَثاً، إِذْ عَمِلْتُ جَاهِداً أَكْثَرَ مِنَ الرُّسُلِ الآخَرِينَ جَمِيعاً. إِلّا أَنِّي لَمْ أَكُنْ أَنَا الْعَامِلَ، بَلْ نِعْمَةُ اللهِ الَّتِي كَانَتْ مَعِي. | ١٠ 10 |
पन परमेशरेरे अनुग्रहे सेइं अवं प्रेरित आईं। ते तैसेरो अनुग्रहेरो अस्सर ई भोव कि, मीं तैन होरि प्रेरितन करां बेद्धतां मेहनत भी की, ते ई मेहनत मीं अपने तरफां न की, बल्के परमेशरे मेरी मद्दत की, कि अवं इन केरि।
| وَسَوَاءٌ أَكُنْتُ أَنَا أَمْ كَانُوا هُمْ، فَهكَذَا نُبَشِّرُ، وَهكَذَا آمَنْتُمْ. | ١١ 11 |
ते चाए अवं भोइ, चाए होरे प्रेरित भोन, अस तैस मसीहेरे बारे मां सन्देश प्रचार केरतम, ते इस्से पुड़ तुसेईं भी विश्वास कियो।
| وَالآنَ، مَادَامَ يُبَشَّرُ بِأَنَّ الْمَسِيحَ قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ بَعْضُكُمْ إِنَّهُ لَا قِيَامَةَ لِلأَمْوَاتِ؟ | ١٢ 12 |
एल्हेरेलेइ हुनी अवं पुछ़ताई, ज़ैखन मसीहेरो ई प्रचार कियो गाते, कि तै मुड़दन मरां ज़ींतो भोव, ते तुसन मरां किछ किजो ज़ोतन, कि मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू अथ्थी नईं?
| فَإِنْ كَانَتْ قِيَامَةُ الأَمْوَاتِ غَيْرَ مَوْجُودَةٍ، فَمَعْنَى ذَلِكَ أَنَّ الْمَسِيحَ لَمْ يَقُمْ أَيْضاً! | ١٣ 13 |
अगर मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू अथ्थी नईं, ते फिरी मसीह भी नईं ज़ींतो भोरो।
| وَلَوْ لَمْ يَكُنِ الْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، لَكَانَ تَبْشِيرُنَا عَبَثاً وَإِيمَانُكُمْ عَبَثاً، | ١٤ 14 |
ते अगर मसीह भी मुड़दन मरां ज़ींतो नईं भोरो, त फिरी इश्शो सन्देश प्रचार केरनो भी बे फैइदोए; ते तुश्शो मसीह पुड़ विश्वास केरनो भी बे फैइदोए।
| وَلَكَانَ تَبَيَّنَ عِنْدَئِذٍ أَنَّنَا شُهُودُ زُورٍ عَلَى اللهِ، إِذْ إِنَّنَا شَهِدْنَا عَلَى اللهِ أَنَّهُ أَقَامَ الْمَسِيحَ، وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ لَوْ صَحَّ أَنَّ الأَمْوَاتَ لَا يُقَامُونَ. | ١٥ 15 |
अगर मुड़दे ज़ींते न भोन, त असेईं इन ज़ोइतां परमेशरेरे बारे मां झूठ ज़ोवं, कि परमेशरे मसीह ज़ींतो कियो ज़ैन तैनी हकीकति मां नईं कियोरू।
| إِذَنْ، لَوْ كَانَ الأَمْوَاتُ لَا يُقَامُونَ، لَكَانَ الْمَسِيحُ لَمْ يَقُمْ أَيْضاً. | ١٦ 16 |
अवं दुबारां फिरी ज़ोताईं, अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो न भोए, ते फिरी मसीह भी मुड़न मरां ज़ींतो नईं भोरो।
| وَلَوْ لَمْ يَكُنِ الْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، لَكَانَ إِيمَانُكُمْ عَبَثاً، وَلَكُنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ، | ١٧ 17 |
ते अगर मसीह मुड़दन मरां ज़ींतो नईं भोरो, त तुश्शो मसीह पुड़ विश्वास भी बे फैइदोए, ते तुस हेजू तगर अपने पापन मां ज़ींने लोरेथ।
| وَلَكَانَ الَّذِينَ رَقَدُوا فِي الْمَسِيحِ قَدْ هَلَكُوا! | ١٨ 18 |
बल्के ज़ैना मसीह पुड़ विश्वास केरनेबाले मर्रेन, तैना भी नाश भोए।
| وَلَوْ كَانَ رَجَاؤُنَا فِي الْمَسِيحِ يَقْتَصِرُ عَلَى هَذِهِ الْحَيَاةِ، لَكُنَّا أَشْقَى النَّاسِ جَمِيعاً! | ١٩ 19 |
अगर अस सिर्फ इस ज़िन्दगी मां मसीह करां उमीद रखतम ते फिरी अस सेब्भी मैनन् करां नुभागम।
| أَمَّا الآنَ فَالْمَسِيحُ قَدْ قَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ بِكْراً لِلرَّاقِدِينَ. | ٢٠ 20 |
पन सच़ त इन आए कि परमेशरे मसीह मुड़दन मरां इन साबत केरनेरे लेइ ज़ींतो कियोरो, ते ज़ैना मर्रेन, तैन मां पेइलो फल भोए।
| فَبِمَا أَنَّ الْمَوْتَ كَانَ بِإِنْسَانٍ، فَإِنَّ قِيَامَةَ الأَمْوَاتِ أَيْضاً تَكُونُ بِإِنْسَانٍ. | ٢١ 21 |
किजोकि ज़ैन पेइले मैने यानी आदमे कियूं, तैसेरे वजाई सेइं सब मैन्हु मरे, एन्च़रे ज़ैना विश्वासी लोक एजनेबाले वक्ते मां मुड़दन मरां ज़ींते किये गाले, तैन भी एक्की मैनेरे केरनेरे वजाई सेइं आए, ते तै मैन्हु मसीह आए।
| فَإِنَّهُ، كَمَا يَمُوتُ الْجَمِيعُ فِي آدَمَ، فَكَذَلِكَ سَيَحْيَى الْجَمِيعُ فِي الْمَسِيحِ، | ٢٢ 22 |
एल्हेरेलेइ एक्की मैनेरे पापेरे यानी आदमेरे वजाई सेइं सब मैन्हु मरतन, तेन्च़रे एक्की मैनेरे केरनेरे सेइं यानी यीशु मसीहे वजाई सेइं सारे फिरी मुड़दे ज़ींते किये गाले।
| عَلَى أَنَّ لِكُلِّ وَاحِدٍ رُتْبَتَهُ: فَأَوَّلاً الْمَسِيحُ بِصِفَتِهِ الْبِكْرَ؛ وَبَعْدَهُ خَاصَّتُهُ لَدَى رُجُوعِهِ، | ٢٣ 23 |
पन हर कोई ठीक तरीके सेइं ज़िन्दगरे लेइ वापस एज्जेलो, पन मसीह मुड़दन मरां ज़ींतो भोनेबालो पेइलोए, फिरी ज़ैन लोकां केरो रिश्तो तैस सेइं साथी आए, तैना भी ज़ींते भोले।
| وَبَعْدَ ذَلِكَ الآخِرَةُ حِينَ يُسَلِّمُ الْمَسِيحُ الْمُلْكَ لِلهِ الآبِ بَعْدَ أَنْ يَكُونَ قَدْ أَبَادَ كُلَّ رَئَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَةٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ. | ٢٤ 24 |
एसेरां पत्ती, मसीह सैरी दुष्ट शेक्ति नाश केरेलो ज़ैना परमेशरेरी खलाफत केरतिन। ते दुनियारो खातमों भोलो। तैखन मसीह, अपने बाजी परमेशर अपनू राज़, राज़ केरनेरे लेइ पूरे तरीके सेइं देलो।
| فَإِنَّهُ لابُدَّ أَنْ يَمْلِكَ «إِلَى أَنْ يَضَعَ جَمِيعَ الأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ». | ٢٥ 25 |
मसीहे तेइस तगर राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरनू ज़रूरीए, ज़ांतगर परमेशर तैसेरे सारे दुश्मन्न तैसेरे अधीन न केरे।
| وَآخِرُ عَدُوٍّ يُبَادُ هُوَ الْمَوْتُ، | ٢٦ 26 |
सेब्भना आखरी ज़ै दुश्मन खतम कियो गालो तै मौते।
| ذَلِكَ بِأَنَّهُ قَدْ «أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ». وَلَكِنْ، فِي قَوْلِهِ إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ، فَمِنَ الْوَاضِحِ أَنَّهُ يَسْتَثْنِي اللهَ الَّذِي جَعَلَ كُلَّ شَيْءٍ خَاضِعاً لِلابْنِ. | ٢٧ 27 |
ज़ैखन पवित्रशास्त्र ज़ोते परमेशरे सब किछ तैसेरे अधीन मां केरेलो त इस मां परमेशर नईं, किजोकि सब किछ मसीहेरे अधीन केरनेबालो परमेशरे।
| وَعِنْدَمَا يَتِمُّ إِخْضَاعُ كُلُّ شَيْءٍ لِلابْنِ، فَإِنَّ الابْنَ نَفْسَهُ سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ كُلَّ شَيْءٍ، لِكَيْ يَكُونَ اللهُ هُوَ كُلُّ شَيْءٍ فِي كُلِّ شَيْءٍ! | ٢٨ 28 |
ते सब किछ परमेशरेरे मट्ठेरे अधिकारे मां केरनेरे बाद, तैखन तै अपनो आप रोड़े च़ारे परमेशरेरे अधिकारे मां केरेलो, ज़ैने तैस अधिकार दित्तो। सिर्फ परमेशर अकैल्लो प्रभुए तैए हर एक्की मां, ते हर गल्ली मां कम केरते।
| وَالآنَ، إِنْ صَحَّ أَنَّ الأَمْوَاتَ لَا يَقُومُونَ أَبَداً، فَمَا مَعْنَى مَا يَفْعَلُهُ الَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ بَدَلَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ؟ لِمَاذَا إِذَنْ يَعْتَمِدُونَ بَدَلاً مِنْهُمْ؟ | ٢٩ 29 |
हुनी तुस इस बारे मां सोचा, तुसन मां किछ एरे आन ज़ैना मर्रे लोकां केरे लेइ बपतिस्मो नेतन, ते कोई तैन बपतिस्मो देते, अगर ज़ेन्च़रे किछ लोक ज़ोतन, विश्वासी लोक मुड़दन मरां ज़ींते नईं भोने, त फिरी एन केरनेरी कोई कीमत नईं ते फिरी एन केरनेरी वजा नईं।
| وَلِمَاذَا نُعَرِّضُ نَحْنُ أَنْفُسَنَا لِلْخَطَرِ كُلَّ سَاعَةٍ؟ | ٣٠ 30 |
ते इश्शे लेइ, अगर मुड़दे ज़ींते किये गान त अपनो आप खतरे मां रखनो बेवकूफी आए।
| فَبِحَسَبِ افْتِخَارِي بِكُمْ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا، أَشْهَدُ أَيُّهَا الإِخْوَةُ أَنِّي أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ! | ٣١ 31 |
हे ढ्लाव ते बेइनव, इन पक्कू आए कि तुश्शे बारे मां घमण्ड केरताईं, किजोकि तुस इश्शे प्रभु यीशु मसीह मां आथ, इन भी पक्कू आए कि अवं रोज़ मौतरे खतरे मां राताई।
| وَلَوْ كُنْتُ بِمَنْطِقِ الْبَشَرِ قَدْ تَعَرَّضْتُ لِلْمَوْتِ فِي أَفَسُسَ بَيْنَ مَخَالِبِ الْوُحُوشِ، فَأَيُّ نَفْعٍ يَعُودُ عَلَيَّ إِنْ كَانَ الَّذِينَ يَمُوتُونَ لَا يَقُومُونَ؟ وَلِمَ لَا «نَأْكُلُ وَنَشْرَبُ، لأَنَّنَا غَداً نَمُوتُ؟» | ٣٢ 32 |
मीं इफिसुस नगरे मां बेड़ि तैन केरे वजाई सेइं मुशकलां झ़ैल्ली ज़ैना मेरी खलाफत केरते थिये, तैना जंगली जानवरां केरे ज़ेरे थिये। लोकां केरे खियाले सेइं मीं तैन मुशकलन सेइं कुन हासिल कियूं? किछ भी नईं। एल्हेरेलेइ इन साफे कि मुड़दे दुबारां ज़ींते न किये गान, त इन रोड़ूए ज़ैन लोक ज़ोने लोरेन, “एज्जा, खाम पीम, किजोकि असेईं कालां मरनू आए ते इन सब खतम भोनू।”
| لَا تَنْقَادُوا إِلَى الضَّلالِ: إِنَّ الْمُعَاشَرَاتِ الرَّدِيئَةَ تُفْسِدُ الأَخْلاقَ الْجَيِّدَةَ! | ٣٣ 33 |
ज़ैना एरी गल्लां ज़ोतन तैन केरे वजाई सेइं बेवकूफ न बना, “बुरी संगती रोड़े चाल-चलने बगाड़तीए।”
| عُودُوا إِلَى الصَّوَابِ كَمَا يَجِبُ وَلا تُخْطِئُوا، فَإِنَّ بَعْضاً مِنْكُمْ يَجْهَلُونَ اللهَ تَمَاماً أَقُولُ هَذَا لِكَيْ تَخْجَلُوا! | ٣٤ 34 |
तुस अपने सोचरे रोड़ी बत्तां वापस एज्जा ते पाप केरनो शारा। किजोकि तुसन मां किछ एरे आन ज़ैन केरो रिश्तो परमेशरे सेइं साथी नईं। अवं तुसन छिथानेरे लेइ इन ज़ोताईं।
| وَلَكِنَّ أَحَداً قَدْ يَقُولُ: «كَيْفَ يُقَامُ الأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَعُودُونَ؟» | ٣٥ 35 |
पन किछ पुछ़तन, “कि मुड़दे केन्च़रे ज़ींते भोतन, ते केरहे जिसमे मां एइतन?”
| يَا غَافِلُ! إِنَّ مَا تَزْرَعُهُ لَا يَحْيَا إِلّا بَعْدَ أَنْ يَمُوتَ. | ٣٦ 36 |
हे बे समझ़ाव, बीज़े पुड़ ध्यान देथ, ज़ैखन बीज़ बेवं गाते, त पोदो बन्ने करां पेइलू तैस मरनू पेते।
| وَمَا تَزْرَعُهُ لَيْسَ هُوَ الْجِسْمَ الَّذِي سَيَطْلُعُ بَلْ مُجَرَّدُ حَبَّةٍ مِنَ الْحِنْطَةِ مَثَلاً أَوْ غَيْرِهَا مِنَ البُزُورِ. | ٣٧ 37 |
ते ज़ैन तू बेतस, चाए इन गेहुं भोन या होरू किछ। इन ज़ै भोनेबालो पोदोए एन तैसेरू ज़ेरू नईं।
| ثُمَّ يُعْطِيهَا اللهُ الْجِسْمَ الَّذِي يُرِيدُ، كَمَا يُعْطِي كُلَّ نَوْعٍ مِنَ الْبُزُورِ جِسْمَهُ الْخَاصَّ. | ٣٨ 38 |
तैस बेनेरे पत्ती परमेशर तैस एपनी मेरज़रे मुताबिक बडाते ज़ांतगर गेहुं केरि या होरि आन्नेरे डाल बांदे न भोन।
| وَلَيْسَ لِلأَجْسَادِ كُلِّهَا شَكْلٌ وَاحِدٌ بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَلِلْحَيَوَانَاتِ جَسَدٌ آخَرُ وَلِلسَّمَكِ آخَرُ وَلِلطَّيْرِ آخَرُ. | ٣٩ 39 |
इस दुनियाई मां हर ज़ींती चीज़ां अलग-अलग आन इन सेब्भी केरो जिसम अक्कां ज़ेरे नईं। मैन्हु केरो जिसम केरो जिसम जानवरां केरो ज़ेरो नईं। च़लोड़ू केरो जिसम, मेछ़ली केरो जिसम करां अलगे।
| ثُمَّ إِنَّ هُنَاكَ أَجْسَاماً سَمَاوِيَّةً وَأَجْسَاماً أَرْضِيَّةً. وَلَكِنَّ الأَجْسَامَ السَّمَاوِيَّةَ لَهَا بَهَاءٌ، وَالأَرْضِيَّةَ لَهَا بَهَاءٌ مُخْتَلِفٌ. | ٤٠ 40 |
ज़ेन्च़रे इस धेरतली पुड़ बड़े किसमां केरे जिसम भोतन तेन्च़रे अम्बरे मां भी दिहाड़ो चाँदनी, ते तारे आन, पन अम्बरेरी चीज़ां केरि शोभा होरि ज़ेरीए ते धेरतरे चीज़ां केरि शोभा होरि ज़ेरि आए।
| فَالشَّمْسُ لَهَا بَهَاءٌ، وَالْقَمَرُ لَهُ بَهَاءٌ آخَرُ، وَالنُّجُومُ لَهَا بَهَاءٌ مُخْتَلِفٌ، لأَنَّ كُلَّ نَجْمٍ يَخْتَلِفُ عَنِ الآخَرِ بِبَهَائِهِ. | ٤١ 41 |
ते दिहाड़ेरी शोभा होरीए, चेंदनरी शोभा होरीए, ते तारां केरि शोभा होरीए, किजोकि तारे-तारेरी शोभाई मां फर्के।
| وَهَكَذَا الْحَالُ فِي قِيَامَةِ الأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ الْجَسَدُ مُنْحَلًّا، وَيُقَامُ غَيْرَ مُنْحَلٍّ، | ٤٢ 42 |
मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू भी एरू आए। ज़ै जिसम नाश भोनेरे हालती मां दबो गाते, पन ज़ैखन ज़ींतो कियो गालो त कधी नाश न भोलो।
| يُزْرَعُ مُهَاناً، وَيُقَامُ مَجِيداً، يُزْرَعُ ضَعِيفاً، وَيُقَامُ قَوِيًّا، | ٤٣ 43 |
ज़ैखन अस मरतम (इश्शो जिसम) बदसूरत ते कमज़ोर भोतन। पन ज़ैखन तै दुबारां ज़ींतो भोतो त तै बड़े खूबसूत ते मज़बूत भोते।
| يُزْرَعُ جِسْماً مَادِّيًّا، وَيُقَامُ جِسْماً رُوحِيًّا. فَبِمَا أَنَّ هُنَاكَ جِسْماً مَادِّيًّا، فَهُنَاكَ أَيْضاً جِسْمٌ رُوحِيٌّ. | ٤٤ 44 |
ज़ेन्च़रे इश्शे जिसमे मास ते खूने सेइं आन, एरे जिसम आन ज़ैन परमेशरेरो आत्मा ज़िन्दगी देते। ते इश्शे जिसम ज़ै मासे त कने खूनेरोए तैस जिसमे मां बेदलोलो, ज़ै परमेशरेरो आत्मारे तरफां दित्तो गाते।
| فَهكَذَا أَيْضاً قَدْ كُتِبَ: «صَارَ الإِنْسَانُ الأَوَّلُ، آدَمُ، نَفْساً حَيَّةً» وَأَمَّا آدَمُ الأَخِيرُ فَهُوَ روحٌ بَاعِثٌ لِلْحَيَاةِ. | ٤٥ 45 |
पवित्रशास्त्रे मां इन भी लिखोरूए, “कि पेइलो मैन्हु, मतलब आदम, ज़ींतो प्राणी बनो,” त आखरी आदम, यानी मसीह, हमेशारी ज़िन्दगी देनेबालो बनो।
| عَلَى أَنَّ الرُّوحِيَّ لَمْ يَكُنْ أَوَّلاً، بَلْ جَاءَ الْمَادِّيُّ أَوَّلاً ثُمَّ الرُّوحِيُّ: | ٤٦ 46 |
मासे ते खूने सेइं साथी पेइले जिसम वजूदे मां आए फिरी तैना जिसम ज़ैना परमेशरेरो आत्मा देते।
| الإِنْسَانُ الأَوَّلُ مِنَ الأَرْضِ وَقَدْ صُنِعَ مِنَ التُّرَابِ؛ أَمَّا الإِنْسَانُ الثَّانِي فَهُوَ مِنَ السَّمَاءِ. | ٤٧ 47 |
पेइलो मैन्हु ज़मीनरो मतलब मित्ती सेइं बनोरो थियो, तेन्च़रे दुइयोवं मैन्हु यानी मसीह, स्वर्गेरां ओरो थियो।
| فَعَلَى مِثَالِ الْمَصْنُوعِ مِنَ التُّرَابِ، سَيَكُونُ الْمَصْنُوعُونَ مِنَ التُّرَابِ، وَعَلَى مِثَالِ السَّمَاوِيِّ سَيَكُونُ السَّمَاوِيُّونَ. | ٤٨ 48 |
लोक ज़ैना इस धेरतरेन तैना धेरतरे पेइले मैन्हु आदमेरे ज़ेरेन। पन ज़ैना लोक स्वर्गेरेन तैना स्वर्गेरे मैन्हु यानी मसीहेरे ज़ेरे आन।
| وَمِثْلَمَا حَمَلْنَا صُورَةَ الْمَصْنُوعِ مِنَ التُّرَابِ، سَنَحْمِلُ أَيْضاً صُورَةَ السَّمَاوِيِّ. | ٤٩ 49 |
ते ज़ेन्च़रे असेईं तैसेरू रूप ज़ै मितारो थियूं धारण कियूं, तेन्च़रे तैस ज़ै स्वर्गएरोए तैसेरू रूप धारण केरेमेले।
| ثُمَّ إِنِّي، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أُؤَكِّدُ لَكُمْ أَنَّ الأَجْسَامَ ذَاتَ اللَّحْمِ وَالدَّمِ لَا يُمْكِنُهَا أَنْ تَرِثَ مَلَكُوتَ اللهِ، كَمَا لَا يُمْكِنُ لِلْمُنْحَلِّ أَنْ يَرِثَ غَيْرَ الْمُنْحَلِّ. | ٥٠ 50 |
हे ढ्लाव ते बेइनव, इश्शे जिसम इस धेरती पुड़ मास ते खूने सेइं बनोरो भोते, अस एरे ज़ेरे जिसमे सेइं साथी स्वर्गे मां परमेशरेरे राज़्ज़े मां रानेरे काबल न भोले। अस स्वर्गे मां अपने मरने बाले जिसमे सेइं साथी न रेइ बटमेले, ज़ै मरते, किजोकि तैड़ी कोई मौत नईं।
| وَهَا أَنَا أَكْشِفُ لَكُمْ سِرّاً: إِنَّنَا لَنْ نَرْقُدَ جَمِيعاً، وَلَكِنَّنَا سَنَتَغَيَّرُ جَمِيعاً، | ٥١ 51 |
शुना, अवं तुसन सेइं भेदेरी गल ज़ोताईं, अस सब नईं मरने, पन ज़ैखन आखरी नड़शिंगेरी आवाज़ भोली, त अस सब एक्की पले मां बेदलोनेम,
| فِي لَحْظَةٍ، بَلْ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ عِنْدَمَا يُنْفَخُ فِي الْبُوقِ الأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَوْفَ يُنْفَخُ فِي الْبُوقِ، فَيَقُومُ الأَمْوَاتُ بِلا انْحِلالٍ. وَأَمَّا نَحْنُ، فَسَنَتَغَيَّرُ. | ٥٢ 52 |
ते इन एक्की पले मां, ज़ेन्च़रे कोई चिप केरते, ज़ैखन आखरी नड़शिंगो बज़ाव गालो त ज़ैना मर्रे थिये तैना ज़ींते भोनेन ताके हमेशारे लेइ ज़ींते रान, ते अस ज़ैना ज़ींतेम, इश्शे जिसम बेदलोनेन।
| فَلابُدَّ لِهَذَا الْجِسْمِ الْقَابِلِ لِلانْحِلالِ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ انْحِلالٍ، وَلِهَذَا الْفَانِي أَنْ يَلْبَسَ خُلُوداً. | ٥٣ 53 |
किजोकि इश्शो जिसम ऐसैनी सेइं मरते ते शड़ते, ते ई तैस जिसमे मां बेदलोई गालो ज़ै कधे न मरे ते न शड़े।
| وَبَعْدَ أَنْ يَلْبَسَ هَذَا الْمُنْحَلُّ عَدَمَ انْحِلالٍ، وَهَذَا الْفَانِي خُلُوداً، تَتِمُّ الْكَلِمَةُ الَّتِي قَدْ كُتِبَتْ: «ابْتُلِعَ الْمَوْتُ فِي النَّصْرِ!» | ٥٤ 54 |
ज़ैखन इन भोलू, तैखन पवित्रशास्त्रे मां लिखोरू परमेशरेरू तैन वचन पूरू भोलू, ज़ैन ज़ोते, “मौत रोड़े च़ारे हाराई गाली ते तैसेरू कोई वजूद न रालू।”
| فَأَيْنَ، يَا مَوْتُ، شَوْكَتُكَ؟ وَأَيْنَ، يَا مَوْتُ نَصْرُكَ؟ (Hadēs g86) | ٥٥ 55 |
एन्च़रे ज़ैन पवित्रशास्त्रे मां लिखोरू तैन पूरू भोलू, “हे मौत तेरी ज़ींत कोड़ि राई? हे मौत तेरो डस कोड़ि राव?” (Hadēs g86)
| وَشَوْكَةُ الْمَوْتِ إِنَّمَا هِيَ الْخَطِيئَةُ، وَقُوَّةُ الْخَطِيئَةِ إِنَّمَا هِيَ الشَّرِيعَةُ. | ٥٦ 56 |
मौती तकलीफ देनेरी शक्ति पापे करां मैलतीए, ते पापे कानूने करां शक्ति मैलतीए।
| وَلَكِنِ الشُّكْرُ لِلهِ الَّذِي يَمْنَحُنَا النَّصْرَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ! | ٥٧ 57 |
पन परमेशरेरू शुक्र भोए, ज़ै इश्शे प्रभु यीशु मसीहेरे ज़िरिये पापे ते मौत पुड़ ज़ींत देते।
| إِذَنْ، يَا إِخْوَتِي الأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ غَيْرَ مُتَزَحْزِحِينَ، كَثِيرِي الاجْتِهَادِ فِي عَمَلِ الرَّبِّ دَائِماً، عَالِمِينَ أَنَّ جَهْدَكُمْ فِي الرَّبِّ لَيْسَ عَبَثاً! | ٥٨ 58 |
हे मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, विश्वासे मां मज़बूत राथ ते गलत शिक्षाई सेइं न टेपलोथ, ते हमेशा प्रभुएरू कम जोशे सेइं केरा, किजोकि तुस इन ज़ानत्तथ, कि ज़ैन किछ तुसेईं प्रभुएरे लेइ कियूं तैन बेफैइदू नईं।
