1 كورنثوس 14

١ 1 اسْعَوْا وَرَاءَ الْمَحَبَّةِ، وَتَشَوَّقُوا إِلَى الْمَوَاهِبِ الرُّوحِيَّةِ، بَلْ بِالأَحْرَى مَوْهِبَةِ التَّنَبُّؤِ.

ಯೂಯಂ ಪ್ರೇಮಾಚರಣೇ ಪ್ರಯತಧ್ವಮ್ ಆತ್ಮಿಕಾನ್ ದಾಯಾನಪಿ ವಿಶೇಷತ ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶಕಥನಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಚೇಷ್ಟಧ್ವಂ|

٢ 2 ذَلِكَ لأَنَّ الَّذِي يَتَكَلَّمُ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ يُخَاطِبُ لَا النَّاسَ بَلِ اللهَ. إِذْ لَا أَحَدَ يَفْهَمُهُ، وَلكِنَّهُ بِالرُّوحِ يَتَكَلَّمُ بِأَلْغَازٍ.

ಯೋ ಜನಃ ಪರಭಾಷಾಂ ಭಾಷತೇ ಸ ಮಾನುಷಾನ್ ನ ಸಮ್ಭಾಷತೇ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಮೇವ ಯತಃ ಕೇನಾಪಿ ಕಿಮಪಿ ನ ಬುಧ್ಯತೇ ಸ ಚಾತ್ಮನಾ ನಿಗೂಢವಾಕ್ಯಾನಿ ಕಥಯತಿ;

٣ 3 أَمَّا الَّذِي يَتَنَبَّأُ، فَهُوَ يُخَاطِبُ النَّاسَ بِكَلامِ الْبُنْيَانِ وَالتَّشْجِيعِ وَالتَّعْزِيَةِ.

ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನ ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶಂ ಕಥಯತಿ ಸ ಪರೇಷಾಂ ನಿಷ್ಠಾಯೈ ಹಿತೋಪದೇಶಾಯ ಸಾನ್ತ್ವನಾಯೈ ಚ ಭಾಷತೇ|

٤ 4 فَالَّذِي يَتَكَلَّمُ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ يَبْنِي نَفْسَهُ؛ وَأَمَّا الَّذِي يَتَنَبَّأُ، فَيَبْنِي الْكَنِيسَةَ.

ಪರಭಾಷಾವಾದ್ಯಾತ್ಮನ ಏವ ನಿಷ್ಠಾಂ ಜನಯತಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೀಯಾದೇಶವಾದೀ ಸಮಿತೇ ರ್ನಿಷ್ಠಾಂ ಜನಯತಿ|

٥ 5 إِنِّي أَرْغَبُ فِي أَنْ تَتَكَلَّمُوا جَمِيعاً بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ، وَلَكِنْ بِالأَحْرَى أَنْ تَتَنَبَّأُوا. فَإِنَّ مَنْ يَتَنَبَّأُ أَفْضَلُ مِمَّنْ يَتَكَلَّمُ بِاللُّغَاتِ إِلّا إِذَا تَرْجَمَ (مَا يَقُولُهُ) لِتَنَالَ الْكَنِيسَةُ بُنْيَاناً.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪರಭಾಷಾಭಾಷಣಮ್ ಇಚ್ಛಾಮ್ಯಹಂ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೀಯಾದೇಶಕಥನಮ್ ಅಧಿಕಮಪೀಚ್ಛಾಮಿ| ಯತಃ ಸಮಿತೇ ರ್ನಿಷ್ಠಾಯೈ ಯೇನ ಸ್ವವಾಕ್ಯಾನಾಮ್ ಅರ್ಥೋ ನ ಕ್ರಿಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರಭಾಷಾವಾದಿತ ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶವಾದೀ ಶ್ರೇಯಾನ್|

٦ 6 وَالآنَ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، افْرِضُوا أَنِّي جِئْتُكُمْ مُتَكَلِّماً بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ، فَأَيَّةَ مَنْفَعَةٍ تَنَالُونَ مِنِّي، إِلّا إِذَا كَلَّمْتُكُمْ بِإِعْلانٍ أَوْ عِلْمٍ أَوْ نُبُوءَةٍ أَوْ تَعْلِيمٍ؟

ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಇದಾನೀಂ ಮಯಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮತ್ಸಮೀಪಂ ಗಮ್ಯತೇ ತರ್ಹೀಶ್ವರೀಯದರ್ಶನಸ್ಯ ಜ್ಞಾನಸ್ಯ ವೇಶ್ವರೀಯಾದೇಶಸ್ಯ ವಾ ಶಿಕ್ಷಾಯಾ ವಾ ವಾಕ್ಯಾನಿ ನ ಭಾಷಿತ್ವಾ ಪರಭಾಷಾಂ ಭಾಷಮಾಣೇನ ಮಯಾ ಯೂಯಂ ಕಿಮುಪಕಾರಿಷ್ಯಧ್ವೇ?

٧ 7 فَحَتَّى الآلاتُ الْمُصَوِّتَةُ الَّتِي لَا حَيَاةَ فِيهَا، كَالْمِزْمَارِ وَالْقِيثَارَةِ، إِنْ كَانَتْ لَا تُعْطِي أَنْغَاماً مُمَيَّزَةً، فَكَيْفَ يَعْرِفُ السَّامِعُ أَيَّ لَحْنٍ يُؤَدِّيهِ الْمِزْمَارُ أَوِ الْقِيثَارَةُ؟

ಅಪರಂ ವಂಶೀವಲ್ಲಕ್ಯಾದಿಷು ನಿಷ್ಪ್ರಾಣಿಷು ವಾದ್ಯಯನ್ತ್ರೇಷು ವಾದಿತೇಷು ಯದಿ ಕ್ಕಣಾ ನ ವಿಶಿಷ್ಯನ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ವಾದ್ಯಂ ಕಿಂ ವಾ ಗಾನಂ ಭವತಿ ತತ್ ಕೇನ ಬೋದ್ಧುಂ ಶಕ್ಯತೇ?

٨ 8 وَإِنْ كَانَ بُوقُ الْحَرْبِ أَيْضاً يُطْلِقُ صَوْتاً غَيْرَ وَاضِحٍ، فَمَنْ يَسْتَعِدُّ لِلْقِتَالِ؟

ಅಪರಂ ರಣತೂರ್ಯ್ಯಾ ನಿಸ್ವಣೋ ಯದ್ಯವ್ಯಕ್ತೋ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಯುದ್ಧಾಯ ಕಃ ಸಜ್ಜಿಷ್ಯತೇ?

٩ 9 فَهَذِهِ حَالُكُمْ أَيْضاً فِي التَّكَلُّمِ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ، فَإِنْ كُنْتُمْ لَا تَنْطِقُونَ بِكَلامٍ مُمَيَّزٍ، فَكَيْفَ يَفْهَمُ السَّامِعُونَ مَا تَقُولُونَ؟ فَإِنَّكُمْ تَكُونُونَ كَمَنْ يُخَاطِبُ الْهَوَاءَ!

ತದ್ವತ್ ಜಿಹ್ವಾಭಿ ರ್ಯದಿ ಸುಗಮ್ಯಾ ವಾಕ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ಗದ್ಯೇತ ತರ್ಹಿ ಯದ್ ಗದ್ಯತೇ ತತ್ ಕೇನ ಭೋತ್ಸ್ಯತೇ? ವಸ್ತುತೋ ಯೂಯಂ ದಿಗಾಲಾಪಿನ ಇವ ಭವಿಷ್ಯಥ|

١٠ 10 قَدْ يَكُونُ فِي الْعَالَمِ عَدَدٌ كَبِيرٌ مِنَ اللُّغَاتِ، وَلا تَقْتَصِرُ وَاحِدَةٌ مِنْهَا عَلَى أَصْوَاتٍ بِلا مَعْنىً.

ಜಗತಿ ಕತಿಪ್ರಕಾರಾ ಉಕ್ತಯೋ ವಿದ್ಯನ್ತೇ? ತಾಸಾಮೇಕಾಪಿ ನಿರರ್ಥಿಕಾ ನಹಿ;

١١ 11 فَإِنْ كُنْتُ لَا أَفْهَمُ مَعْنَى الأَصْوَاتِ فِي لُغَةٍ مَا، أَكُونُ أَجْنَبِيًّا عِنْدَ النَّاطِقِ بِها، وَيَكُونُ هُوَ أَجْنَبِيًّا عِنْدِي!

ಕಿನ್ತೂಕ್ತೇರರ್ಥೋ ಯದಿ ಮಯಾ ನ ಬುಧ್ಯತೇ ತರ್ಹ್ಯಹಂ ವಕ್ತ್ರಾ ಮ್ಲೇಚ್ಛ ಇವ ಮಂಸ್ಯೇ ವಕ್ತಾಪಿ ಮಯಾ ಮ್ಲೇಚ್ಛ ಇವ ಮಂಸ್ಯತೇ|

١٢ 12 وَهكَذَا أَنْتُمْ أَيْضاً، إِذْ إِنَّكُمْ مُتَشَوِّقُونَ إِلَى الْمَوَاهِبِ الرُّوحِيَّةِ، اسْعَوْا فِي طَلَبِ الْمَزِيدِ مِنْهَا لأَجْلِ بُنْيَانِ الْكَنِيسَةِ.

ತಸ್ಮಾದ್ ಆತ್ಮಿಕದಾಯಲಿಪ್ಸವೋ ಯೂಯಂ ಸಮಿತೇ ರ್ನಿಷ್ಠಾರ್ಥಂ ಪ್ರಾಪ್ತಬಹುವರಾ ಭವಿತುಂ ಯತಧ್ವಂ,

١٣ 13 لِذلِكَ يَجِبُ عَلَى الْمُتَكَلِّمِ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ أَنْ يَطْلُبَ مِنَ اللهِ مَوْهِبَةَ التَّرْجَمَةِ.

ಅತಏವ ಪರಭಾಷಾವಾದೀ ಯದ್ ಅರ್ಥಕರೋಽಪಿ ಭವೇತ್ ತತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯತಾಂ|

١٤ 14 فَإِنِّي إِنْ صَلَّيْتُ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ، فَرُوحِي تُصَلِّي، وَلَكِنَّ عَقْلِي عَدِيمُ الثَّمَرِ.

ಯದ್ಯಹಂ ಪರಭಾಷಯಾ ಪ್ರರ್ಥನಾಂ ಕುರ್ಯ್ಯಾಂ ತರ್ಹಿ ಮದೀಯ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಮಮ ಬುದ್ಧಿ ರ್ನಿಷ್ಫಲಾ ತಿಷ್ಠತಿ|

١٥ 15 فَمَا الْعَمَلُ إِذَنْ؟ سَأُصَلِّي بِالرُّوحِ، وَلكِنْ سَأُصَلِّي بِالْعَقْلِ أَيْضاً. سَأُرَنِّمُ بِالرُّوحِ، وَلكِنْ سَأُرَنِّمُ بِالْعَقْلِ أَيْضاً.

ಇತ್ಯನೇನ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಂ? ಅಹಮ್ ಆತ್ಮನಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯೇ ಬುದ್ಧ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯೇ; ಅಪರಂ ಆತ್ಮನಾ ಗಾಸ್ಯಾಮಿ ಬುದ್ಧ್ಯಾಪಿ ಗಾಸ್ಯಾಮಿ|

١٦ 16 وَإلَّا، فَإِنْ كُنْتَ تَحْمَدُ اللهَ بِالرُّوحِ فَقَطْ، فَكَيْفَ يَسْتَطِيعُ قَلِيلُ الْخِبْرَةِ أَنْ يَقُولَ: «آمِينَ» لَدَى تَقْدِيمِكَ الشُّكْرَ مَادَامَ لَا يَفْهَمُ مَا تَقُولُ؟

ತ್ವಂ ಯದಾತ್ಮನಾ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕರೋಷಿ ತದಾ ಯದ್ ವದಸಿ ತದ್ ಯದಿ ಶಿಷ್ಯೇನೇವೋಪಸ್ಥಿತೇನ ಜನೇನ ನ ಬುದ್ಧ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ತವ ಧನ್ಯವಾದಸ್ಯಾನ್ತೇ ತಥಾಸ್ತ್ವಿತಿ ತೇನ ವಕ್ತಂ ಕಥಂ ಶಕ್ಯತೇ?

١٧ 17 طَبْعاً، أَنْتَ تُقَدِّمُ الشُّكْرَ بِطَرِيقَةٍ حَسَنَةٍ، وَلَكِنَّ غَيْرَكَ لَا يُبْنَى.

ತ್ವಂ ಸಮ್ಯಗ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಸೀತಿ ಸತ್ಯಂ ತಥಾಪಿ ತತ್ರ ಪರಸ್ಯ ನಿಷ್ಠಾ ನ ಭವತಿ|

١٨ 18 أَشْكُرُ اللهَ لأَنِّي أَتَكَلَّمُ بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ أَكْثَرَ مِنْكُمْ جَمِيعاً.

ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋಽಹಂ ಪರಭಾಷಾಭಾಷಣೇ ಸಮರ್ಥೋಽಸ್ಮೀತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಿ;

١٩ 19 وَلكِنْ، حَيْثُ أَكُونُ فِي الْكَنِيسَةِ، أُفَضِّلُ أَنْ أَقُولَ خَمْسَ كَلِمَاتٍ مَفْهُومَةٍ، لِكَيْ أُعَلِّمَ بِها الآخَرِينَ أَيْضاً، عَلَى أَنْ أَقُولَ عَشَرَةَ آلافِ كَلِمَةٍ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ.

ತಥಾಪಿ ಸಮಿತೌ ಪರೋಪದೇಶಾರ್ಥಂ ಮಯಾ ಕಥಿತಾನಿ ಪಞ್ಚ ವಾಕ್ಯಾನಿ ವರಂ ನ ಚ ಲಕ್ಷಂ ಪರಭಾಷೀಯಾನಿ ವಾಕ್ಯಾನಿ|

٢٠ 20 أَيُّهَا الإِخْوَةُ، لَا تَكُونُوا أَوْلاداً فِي التَّفْكِيرِ، بَلْ كُونُوا أَطْفَالاً فِي الشَّرِّ. وَأَمَّا فِي التَّفْكِيرِ، فَكُونُوا رَاشِدِينَ.

ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯೂಯಂ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಬಾಲಕಾಇವ ಮಾ ಭೂತ ಪರನ್ತು ದುಷ್ಟತಯಾ ಶಿಶವಇವ ಭೂತ್ವಾ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಸಿದ್ಧಾ ಭವತ|

٢١ 21 فَإِنَّهُ قَدْ كُتِبَ فِي الشَّرِيعَةِ: «بِأُنَاسٍ ذَوِي لُغَاتٍ أُخْرَى، وَبِشِفَاهٍ غَرِيبَةٍ، سَأُكَلِّمُ هَذَا الشَّعْبَ؛ وَلكِنْ، حَتَّى هكَذَا، لَنْ يَسْمَعُوا لِي، يَقُولُ الرَّبُّ».

ಶಾಸ್ತ್ರ ಇದಂ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ಇತ್ಯವೋಚತ್ ಪರೇಶೋಽಹಮ್ ಆಭಾಷಿಷ್ಯ ಇಮಾನ್ ಜನಾನ್| ಭಾಷಾಭಿಃ ಪರಕೀಯಾಭಿ ರ್ವಕ್ತ್ರೈಶ್ಚ ಪರದೇಶಿಭಿಃ| ತಥಾ ಮಯಾ ಕೃತೇಽಪೀಮೇ ನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯನ್ತಿ ಮದ್ವಚಃ||

٢٢ 22 إِذَنِ التَّكَلُّمُ بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ هُوَ عَلامَةٌ لَا لأَجْلِ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ، بَلْ لأَجْلِ غَيْرِ الْمُؤْمِنِينَ. وَأَمَّا التَّنَبُّؤُ، فَلَيْسَ لِغَيْرِ الْمُؤْمِنِينَ، بَلْ لِلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ.

ಅತಏವ ತತ್ ಪರಭಾಷಾಭಾಷಣಂ ಅವಿಶ್ಚಾಸಿನಃ ಪ್ರತಿ ಚಿಹ್ನರೂಪಂ ಭವತಿ ನ ಚ ವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಪ್ರತಿ; ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೀಯಾದೇಶಕಥನಂ ನಾವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಪ್ರತಿ ತದ್ ವಿಶ್ವಾಸಿನಃ ಪ್ರತ್ಯೇವ|

٢٣ 23 فَإِنِ اجْتَمَعَتِ الْكَنِيسَةُ كُلُّهَا مَعاً، وَأَخَذَ الْجَمِيعُ يَتَكَلَّمُونَ بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ، ثُمَّ دَخَلَ بَعْضُ قَلِيلِي الْخِبْرَةِ أَوْ غَيْرِ الْمُؤْمِنِينَ، أَفَلا يَقُولُونَ إِنَّكُمْ مَجَانِينَ؟

ಸಮಿತಿಭುಕ್ತೇಷು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಪರಭಾಷಾಂ ಭಾಷಮಾಣೇಷು ಯದಿ ಜ್ಞಾನಾಕಾಙ್ಕ್ಷಿಣೋಽವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ವಾ ತತ್ರಾಗಚ್ಛೇಯುಸ್ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಉನ್ಮತ್ತಾನ್ ಕಿಂ ನ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ?

٢٤ 24 وَلكِنْ، إِنْ كَانَ الْجَمِيعُ يَتَنَبَّأُونَ، ثُمَّ دَخَلَ وَاحِدٌ مِنْ غَيْرِ الْمُؤْمِنِينَ أَوْ قَلِيلِي الْخِبْرَةِ، فَإِنَّهُ يَقْتَنِعُ مِنَ الْجَمِيعِ، وَيُحْكَمُ عَلَيْهِ مِنْ قِبَلِ الْجَمِيعِ،

ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇಷ್ವೀಶ್ವರೀಯಾದೇಶಂ ಪ್ರಕಾಶಯತ್ಸು ಯದ್ಯವಿಶ್ವಾಸೀ ಜ್ಞಾನಾಕಾಙ್ಕ್ಷೀ ವಾ ಕಶ್ಚಿತ್ ತತ್ರಾಗಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವೈರೇವ ತಸ್ಯ ಪಾಪಜ್ಞಾನಂ ಪರೀಕ್ಷಾ ಚ ಜಾಯತೇ,

٢٥ 25 وَإِذْ تَنْكَشِفُ خَبَايَا قَلْبِهِ، يَخِرُّ عَلَى وَجْهِهِ سَاجِداً لِلهِ، مُعْتَرِفاً بِأَنَّ اللهَ فِيكُمْ حَقّاً.

ತತಸ್ತಸ್ಯಾನ್ತಃಕರಣಸ್ಯ ಗುಪ್ತಕಲ್ಪನಾಸು ವ್ಯಕ್ತೀಭೂತಾಸು ಸೋಽಧೋಮುಖಃ ಪತನ್ ಈಶ್ವರಮಾರಾಧ್ಯ ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯ ಈಶ್ವರೋ ವಿದ್ಯತೇ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯಿಷ್ಯತಿ|

٢٦ 26 فَمَا الْعَمَلُ إِذَنْ أَيُّهَا الإِخْوَةُ؟ كُلَّمَا تَجْتَمِعُونَ مَعاً، سَيَكُونُ لِكُلٍّ مِنْكُمْ مَزْمُورٌ، أَوْ تَعْلِيمٌ، أَوْ كَلامٌ بِلُغَةٍ مَجْهُولَةٍ، أَوْ إِعْلانٌ، أَوْ تَرْجَمَةٌ. فَلْيَتِمْ كُلُّ شَيْءٍ بِهَدَفِ الْبُنْيَانِ.

ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಸಮ್ಮಿಲಿತಾನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಏಕೇನ ಗೀತಮ್ ಅನ್ಯೇನೋಪದೇಶೋಽನ್ಯೇನ ಪರಭಾಷಾನ್ಯೇನ ಐಶ್ವರಿಕದರ್ಶನಮ್ ಅನ್ಯೇನಾರ್ಥಬೋಧಕಂ ವಾಕ್ಯಂ ಲಭ್ಯತೇ ಕಿಮೇತತ್? ಸರ್ವ್ವಮೇವ ಪರನಿಷ್ಠಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕ್ರಿಯತಾಂ|

٢٧ 27 فَإِذَا صَارَ تَكَلُّمٌ بِلُغَةٍ، فَلْيَتَكَلَّمِ اثْنَانِ، أَوْ ثَلاثَةٌ عَلَى الأَكْثَرِ، كُلٌّ فِي دَوْرِهِ،

ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭಾಷಾನ್ತರಂ ವಿವಕ್ಷತಿ ತರ್ಹ್ಯೇಕಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ದ್ವಿಜನೇನ ತ್ರಿಜನೇನ ವಾ ಪರಭಾಷಾ ಕಥ್ಯತಾಂ ತದಧಿಕೈರ್ನ ಕಥ್ಯತಾಂ ತೈರಪಿ ಪರ್ಯ್ಯಾಯಾನುಸಾರಾತ್ ಕಥ್ಯತಾಂ, ಏಕೇನ ಚ ತದರ್ಥೋ ಬೋಧ್ಯತಾಂ|

٢٨ 28 وَلْيُتَرْجِمْ أَحَدُكُمْ. فَإِنْ لَمْ يَكُنْ بَيْنَكُمْ مُتَرْجِمٌ، فَعَلَى الْمُتَكَلِّمِ أَلّا يَقُولَ شَيْئاً أَمَامَ الْجَمَاعَةِ، بَلْ أَنْ يَتَحَدَّثَ سِرّاً مَعَ نَفْسِهِ وَمَعَ اللهِ.

ಕಿನ್ತ್ವರ್ಥಾಭಿಧಾಯಕಃ ಕೋಽಪಿ ಯದಿ ನ ವಿದ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸ ಸಮಿತೌ ವಾಚಂಯಮಃ ಸ್ಥಿತ್ವೇಶ್ವರಾಯಾತ್ಮನೇ ಚ ಕಥಾಂ ಕಥಯತು|

٢٩ 29 وَلْيَتَكَلَّمْ أَيْضاً اثْنَانِ أَوْ ثَلاثَةٌ مِنَ الْمُتَنَبِّئِينَ وَلْيَحْكُمِ الآخَرُونَ.

ಅಪರಂ ದ್ವೌ ತ್ರಯೋ ವೇಶ್ವರೀಯಾದೇಶವಕ್ತಾರಃ ಸ್ವಂ ಸ್ವಮಾದೇಶಂ ಕಥಯನ್ತು ತದನ್ಯೇ ಚ ತಂ ವಿಚಾರಯನ್ತು|

٣٠ 30 وَإِنْ أُوحِيَ إِلَى أَحَدٍ مِنَ الْجَالِسِينَ، فَلْيَسْكُتِ الْمُتَكَلِّمُ الأَوَّلُ.

ಕಿನ್ತು ತತ್ರಾಪರೇಣ ಕೇನಚಿತ್ ಜನೇನೇಶ್ವರೀಯಾದೇಶೇ ಲಬ್ಧೇ ಪ್ರಥಮೇನ ಕಥನಾತ್ ನಿವರ್ತ್ತಿತವ್ಯಂ|

٣١ 31 فَإِنَّكُمْ جَمِيعاً تَقْدِرُونَ أَنْ تَتَنَبَّأُوا وَاحِداً فَوَاحِداً، حَتَّى يَتَعَلَّمَ الْجَمِيعُ وَيَتَشَجَّعَ الْجَمِيعُ.

ಸರ್ವ್ವೇ ಯತ್ ಶಿಕ್ಷಾಂ ಸಾನ್ತ್ವನಾಞ್ಚ ಲಭನ್ತೇ ತದರ್ಥಂ ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರ್ಯ್ಯಾಯೇಣೇಶ್ವರೀಯಾದೇಶಂ ಕಥಯಿತುಂ ಶಕ್ನುಥ|

٣٢ 32 وَلَكِنَّ مَوَاهِبَ النُّبُوءَةِ هِيَ خَاضِعَةٌ لأَصْحَابِهَا.

ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶವಕ್ತೃಣಾಂ ಮನಾಂಸಿ ತೇಷಾಮ್ ಅಧೀನಾನಿ ಭವನ್ತಿ|

٣٣ 33 فَلَيْسَ اللهُ إِلهَ فَوْضَى بَلْ إِلهُ سَلامٍ، كَمَا هِيَ الْحَالُ فِي كَنَائِسِ الْقِدِّيسِينَ كُلِّهَا،

ಯತ ಈಶ್ವರಃ ಕುಶಾಸನಜನಕೋ ನಹಿ ಸುಶಾಸನಜನಕ ಏವೇತಿ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸಮಿತಿಷು ಪ್ರಕಾಶತೇ|

٣٤ 34 لِتَصْمُتْ النِّسَاءُ فِي الْكَنَائِسِ، فَلَيْسَ مَسْمُوحاً لَهُنَّ أَنْ يَتَكَلَّمْنَ، بَلْ عَلَيْهِنَّ أَنْ يَكُنَّ خَاضِعَاتٍ، عَلَى حَدِّ ما تُوصِي بِهِ الشَّرِيعَةُ أَيْضاً.

ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವನಿತಾಃ ಸಮಿತಿಷು ತೂಷ್ಣೀಮ್ಭೂತಾಸ್ತಿಷ್ಠನ್ತು ಯತಃ ಶಾಸ್ತ್ರಲಿಖಿತೇನ ವಿಧಿನಾ ತಾಃ ಕಥಾಪ್ರಚಾರಣಾತ್ ನಿವಾರಿತಾಸ್ತಾಭಿ ರ್ನಿಘ್ರಾಭಿ ರ್ಭವಿತವ್ಯಂ|

٣٥ 35 وَلَكِنْ، إِذَا رَغِبْنَ فِي تَعَلُّمِ شَيْءٍ مَا، فَلْيَسْأَلْنَ أَزْوَاجَهُنَّ فِي الْبَيْتِ، لأَنَّهُ عَارٌ عَلَى الْمَرْأَةِ أَنْ تَتَكَلَّمَ فِي الْجَمَاعَةِ.

ಅತಸ್ತಾ ಯದಿ ಕಿಮಪಿ ಜಿಜ್ಞಾಸನ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಗೇಹೇಷು ಪತೀನ್ ಪೃಚ್ಛನ್ತು ಯತಃ ಸಮಿತಿಮಧ್ಯೇ ಯೋಷಿತಾಂ ಕಥಾಕಥನಂ ನಿನ್ದನೀಯಂ|

٣٦ 36 أَمِنْ عِنْدِكُمُ انْطَلَقَتْ كَلِمَةُ اللهِ، أَمْ إِلَيْكُمْ وَحْدَكُمْ وَصَلَتْ؟

ಐಶ್ವರಂ ವಚಃ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮತ್ತೋ ನಿರಗಮತ? ಕೇವಲಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಾ ತತ್ ಕಿಮ್ ಉಪಾಗತಂ?

٣٧ 37 فَإِنِ اعْتَبَرَ أَحَدٌ نَفْسَهُ نَبِيًّا أَوْ صَاحِبَ مَوْهِبَةٍ رُوحِيَّةٍ، فَلْيُدْرِكْ أَنَّ مَا أَكْتُبُهُ إِلَيْكُمْ إِنَّمَا هُوَ وَصِيَّةُ الرَّبِّ.

ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶವಕ್ತಾರಮ್ ಆತ್ಮನಾವಿಷ್ಟಂ ವಾ ಮನ್ಯತೇ ಸ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಮಯಾ ಯದ್ ಯತ್ ಲಿಖ್ಯತೇ ತತ್ಪ್ರಭುನಾಜ್ಞಾಪಿತಮ್ ಈತ್ಯುರರೀ ಕರೋತು|

٣٨ 38 وَإِنْ جَهِلَ أَحَدٌ هَذَا، فَسَيَبْقَى جَاهِلاً!

ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಅಜ್ಞೋ ಭವತಿ ಸೋಽಜ್ಞ ಏವ ತಿಷ್ಠತು|

٣٩ 39 إِذَنْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، تَشَوَّقُوا إِلَى التَّنَبُّوءِ، وَلا تَمْنَعُوا التَّكَلُّمَ بِلُغَاتٍ مَجْهُولَةٍ.

ಅತಏವ ಹೇ ಭ್ರಾತರಃ, ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಾದೇಶಕಥನಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ಲಬ್ಧುಂ ಯತಧ್ವಂ ಪರಭಾಷಾಭಾಷಣಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯತಾಂ|

٤٠ 40 وَإِنَّمَا، لِيَتِمَّ كُلُّ شَيْءٍ بِلِيَاقَةٍ وَتَرْتِيبٍ.

ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚ ವಿಧ್ಯನುಸಾರತಃ ಸುಪರಿಪಾಟ್ಯಾ ಕ್ರಿಯನ್ತಾಂ|