تِيطُس 2

١ 1 وَأَمَّا أَنْتَ فَتَكَلَّمْ بِمَا يَلِيقُ بِٱلتَّعْلِيمِ ٱلصَّحِيحِ:

ଯଥାର୍ଥସ୍ୟୋପଦେଶସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ତ୍ୱଯା କଥ୍ୟନ୍ତାଂ

٢ 2 أَنْ يَكُونَ ٱلْأَشْيَاخُ: صَاحِينَ، ذَوِي وَقَارٍ، مُتَعَقِّلِينَ، أَصِحَّاءَ فِي ٱلْإِيمَانِ وَٱلْمَحَبَّةِ وَٱلصَّبْرِ.

ୱିଶେଷତଃ ପ୍ରାଚୀନଲୋକା ଯଥା ପ୍ରବୁଦ୍ଧା ଧୀରା ୱିନୀତା ୱିଶ୍ୱାସେ ପ୍ରେମ୍ନି ସହିଷ୍ଣୁତାଯାଞ୍ଚ ସ୍ୱସ୍ଥା ଭୱେଯୁସ୍ତଦ୍ୱତ୍

٣ 3 كَذَلِكَ ٱلْعَجَائِزُ: فِي سِيرَةٍ تَلِيقُ بِٱلْقَدَاسَةِ، غَيْرَ ثَالِبَاتٍ، غَيْرَ مُسْتَعْبَدَاتٍ لِلْخَمْرِ ٱلْكَثِيرِ، مُعَلِّمَاتٍ ٱلصَّلَاحَ،

ପ୍ରାଚୀନଯୋଷିତୋଽପି ଯଥା ଧର୍ମ୍ମଯୋଗ୍ୟମ୍ ଆଚାରଂ କୁର୍ୟ୍ୟୁଃ ପରନିନ୍ଦକା ବହୁମଦ୍ୟପାନସ୍ୟ ନିଘ୍ନାଶ୍ଚ ନ ଭୱେଯୁଃ

٤ 4 لِكَيْ يَنْصَحْنَ ٱلْحَدَثَاتِ أَنْ يَكُنَّ مُحِبَّاتٍ لِرِجَالِهِنَّ وَيُحْبِبْنَ أَوْلَادَهُنَّ،

କିନ୍ତୁ ସୁଶିକ୍ଷାକାରିଣ୍ୟଃ ସତ୍ୟ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଯତ୍ ନ ନିନ୍ଦ୍ୟେତ ତଦର୍ଥଂ ଯୁୱତୀଃ ସୁଶୀଲତାମ୍ ଅର୍ଥତଃ ପତିସ୍ନେହମ୍ ଅପତ୍ୟସ୍ନେହଂ

٥ 5 مُتَعَقِّلَاتٍ، عَفِيفَاتٍ، مُلَازِمَاتٍ بُيُوتَهُنَّ، صَالِحَاتٍ، خَاضِعَاتٍ لِرِجَالِهِنَّ، لِكَيْ لَا يُجَدَّفَ عَلَى كَلِمَةِ ٱللهِ.

ୱିନୀତିଂ ଶୁଚିତ୍ୱଂ ଗୃହିଣୀତ୍ୱଂ ସୌଜନ୍ୟଂ ସ୍ୱାମିନିଘ୍ନଞ୍ଚାଦିଶେଯୁସ୍ତଥା ତ୍ୱଯା କଥ୍ୟତାଂ|

٦ 6 كَذَلِكَ عِظِ ٱلْأَحْدَاثَ أَنْ يَكُونُوا مُتَعَقِّلِينَ،

ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୂନୋଽପି ୱିନୀତଯେ ପ୍ରବୋଧଯ|

٧ 7 مُقَدِّمًا نَفْسَكَ فِي كُلِّ شَيْءٍ قُدْوَةً لِلْأَعْمَالِ ٱلْحَسَنَةِ، وَمُقَدِّمًا فِي ٱلتَّعْلِيمِ نَقَاوَةً، وَوَقَارًا، وَإِخْلَاصًا،

ତ୍ୱଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ସ୍ୱଂ ସତ୍କର୍ମ୍ମଣାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଦର୍ଶଯ ଶିକ୍ଷାଯାଞ୍ଚାୱିକୃତତ୍ୱଂ ଧୀରତାଂ ଯଥାର୍ଥଂ

٨ 8 وَكَلَامًا صَحِيحًا غَيْرَ مَلُومٍ، لِكَيْ يُخْزَى ٱلْمُضَادُّ، إِذْ لَيْسَ لَهُ شَيْءٌ رَدِيءٌ يَقُولُهُ عَنْكُمْ.

ନିର୍ଦ୍ଦୋଷଞ୍ଚ ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରକାଶଯ ତେନ ୱିପକ୍ଷୋ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପୱାଦସ୍ୟ କିମପି ଛିଦ୍ରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ୟ ତ୍ରପିଷ୍ୟତେ|

٩ 9 وَٱلْعَبِيدَ أَنْ يَخْضَعُوا لِسَادَتِهِمْ، وَيُرْضُوهُمْ فِي كُلِّ شَيْءٍ، غَيْرَ مُنَاقِضِينَ،

ଦାସାଶ୍ଚ ଯତ୍ ସ୍ୱପ୍ରଭୂନାଂ ନିଘ୍ନାଃ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ତୁଷ୍ଟିଜନକାଶ୍ଚ ଭୱେଯୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରଂ ନ କୁର୍ୟ୍ୟୁଃ

١٠ 10 غَيْرَ مُخْتَلِسِينَ، بَلْ مُقَدِّمِينَ كُلَّ أَمَانَةٍ صَالِحَةٍ، لِكَيْ يُزَيِّنُوا تَعْلِيمَ مُخَلِّصِنَا ٱللهِ فِي كُلِّ شَيْءٍ.

କିମପି ନାପହରେଯୁଃ କିନ୍ତୁ ପୂର୍ଣାଂ ସୁୱିଶ୍ୱସ୍ତତାଂ ପ୍ରକାଶଯେଯୁରିତି ତାନ୍ ଆଦିଶ| ଯତ ଏୱମ୍ପ୍ରକାରେଣାସ୍ମକଂ ତ୍ରାତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ତୈ ର୍ଭୂଷିତୱ୍ୟା|

١١ 11 لِأَنَّهُ قَدْ ظَهَرَتْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلْمُخَلِّصَةُ لِجَمِيعِ ٱلنَّاسِ،

ଯତୋ ହେତୋସ୍ତ୍ରାଣାଜନକ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ମାନୱାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍

١٢ 12 مُعَلِّمَةً إِيَّانَا أَنْ نُنْكِرَ ٱلْفُجُورَ وَٱلشَّهَوَاتِ ٱلْعَالَمِيَّةَ، وَنَعِيشَ بِٱلتَّعَقُّلِ وَٱلْبِرِّ وَٱلتَّقْوَى فِي ٱلْعَالَمِ ٱلْحَاضِرِ، (aiōn g165)

ସ ଚାସ୍ମାନ୍ ଇଦଂ ଶିକ୍ଷ୍ୟତି ଯଦ୍ ୱଯମ୍ ଅଧର୍ମ୍ମଂ ସାଂସାରିକାଭିଲାଷାଂଶ୍ଚାନଙ୍ଗୀକୃତ୍ୟ ୱିନୀତତ୍ୱେନ ନ୍ୟାଯେନେଶ୍ୱରଭକ୍ତ୍ୟା ଚେହଲୋକେ ଆଯୁ ର୍ୟାପଯାମଃ, (aiōn g165)

١٣ 13 مُنْتَظِرِينَ ٱلرَّجَاءَ ٱلْمُبَارَكَ وَظُهُورَ مَجْدِ ٱللهِ ٱلْعَظِيمِ وَمُخَلِّصِنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ،

ପରମସୁଖସ୍ୟାଶାମ୍ ଅର୍ଥତୋ ଽସ୍ମାକଂ ମହତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତୁ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରଭାୱସ୍ୟୋଦଯଂ ପ୍ରତୀକ୍ଷାମହେ|

١٤ 14 ٱلَّذِي بَذَلَ نَفْسَهُ لِأَجْلِنَا، لِكَيْ يَفْدِيَنَا مِنْ كُلِّ إِثْمٍ، وَيُطَهِّرَ لِنَفْسِهِ شَعْبًا خَاصًّا غَيُورًا فِي أَعْمَالٍ حَسَنَةٍ.

ଯତଃ ସ ଯଥାସ୍ମାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଅଧର୍ମ୍ମାତ୍ ମୋଚଯିତ୍ୱା ନିଜାଧିକାରସ୍ୱରୂପଂ ସତ୍କର୍ମ୍ମସୂତ୍ସୁକମ୍ ଏକଂ ପ୍ରଜାୱର୍ଗଂ ପାୱଯେତ୍ ତଦର୍ଥମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କୃତେ ଆତ୍ମଦାନଂ କୃତୱାନ୍|

١٥ 15 تَكَلَّمْ بِهَذِهِ، وَعِظْ، وَوَبِّخْ بِكُلِّ سُلْطَانٍ. لَا يَسْتَهِنْ بِكَ أَحَدٌ.

ଏତାନି ଭାଷସ୍ୱ ପୂର୍ଣସାମର୍ଥ୍ୟେନ ଚାଦିଶ ପ୍ରବୋଧଯ ଚ, କୋଽପି ତ୍ୱାଂ ନାୱମନ୍ୟତାଂ|