رُوما 2

١ 1 لِذَلِكَ أَنْتَ بِلَا عُذْرٍ أَيُّهَا ٱلْإِنْسَانُ، كُلُّ مَنْ يَدِينُ. لِأَنَّكَ فِي مَا تَدِينُ غَيْرَكَ تَحْكُمُ عَلَى نَفْسِكَ. لِأَنَّكَ أَنْتَ ٱلَّذِي تَدِينُ تَفْعَلُ تِلْكَ ٱلْأُمُورَ بِعَيْنِهَا!

ഹേ പരദൂഷക മനുഷ്യ യഃ കശ്ചന ത്വം ഭവസി തവോത്തരദാനായ പന്ഥാ നാസ്തി യതോ യസ്മാത് കർമ്മണഃ പരസ്ത്വയാ ദൂഷ്യതേ തസ്മാത് ത്വമപി ദൂഷ്യസേ, യതസ്തം ദൂഷയന്നപി ത്വം തദ്വദ് ആചരസി|

٢ 2 وَنَحْنُ نَعْلَمُ أَنَّ دَيْنُونَةَ ٱللهِ هِيَ حَسَبُ ٱلْحَقِّ عَلَى ٱلَّذِينَ يَفْعَلُونَ مِثْلَ هَذِهِ.

കിന്ത്വേതാദൃഗാചാരിഭ്യോ യം ദണ്ഡമ് ഈശ്വരോ നിശ്ചിനോതി സ യഥാർഥ ഇതി വയം ജാനീമഃ|

٣ 3 أَفَتَظُنُّ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِنْسَانُ ٱلَّذِي تَدِينُ ٱلَّذِينَ يَفْعَلُونَ مِثْلَ هَذِهِ، وَأَنْتَ تَفْعَلُهَا، أَنَّكَ تَنْجُو مِنْ دَيْنُونَةِ ٱللهِ؟

അതഏവ ഹേ മാനുഷ ത്വം യാദൃഗാചാരിണോ ദൂഷയസി സ്വയം യദി താദൃഗാചരസി തർഹി ത്വമ് ഈശ്വരദണ്ഡാത് പലായിതും ശക്ഷ്യസീതി കിം ബുധ്യസേ?

٤ 4 أَمْ تَسْتَهِينُ بِغِنَى لُطْفِهِ وَإِمْهَالِهِ وَطُولِ أَنَاتِهِ، غَيْرَ عَالِمٍ أَنَّ لُطْفَ ٱللهِ إِنَّمَا يَقْتَادُكَ إِلَى ٱلتَّوْبَةِ؟

അപരം തവ മനസഃ പരിവർത്തനം കർത്തുമ് ഇശ്വരസ്യാനുഗ്രഹോ ഭവതി തന്ന ബുദ്ധ്വാ ത്വം കിം തദീയാനുഗ്രഹക്ഷമാചിരസഹിഷ്ണുത്വനിധിം തുച്ഛീകരോഷി?

٥ 5 وَلَكِنَّكَ مِنْ أَجْلِ قَسَاوَتِكَ وَقَلْبِكَ غَيْرِ ٱلتَّائِبِ، تَذْخَرُ لِنَفْسِكَ غَضَبًا فِي يَوْمِ ٱلْغَضَبِ وَٱسْتِعْلَانِ دَيْنُونَةِ ٱللهِ ٱلْعَادِلَةِ،

തഥാ സ്വാന്തഃകരണസ്യ കഠോരത്വാത് ഖേദരാഹിത്യാച്ചേശ്വരസ്യ ന്യായ്യവിചാരപ്രകാശനസ്യ ക്രോധസ്യ ച ദിനം യാവത് കിം സ്വാർഥം കോപം സഞ്ചിനോഷി?

٦ 6 ٱلَّذِي سَيُجَازِي كُلَّ وَاحِدٍ حَسَبَ أَعْمَالِهِ.

കിന്തു സ ഏകൈകമനുജായ തത്കർമ്മാനുസാരേണ പ്രതിഫലം ദാസ്യതി;

٧ 7 أَمَّا ٱلَّذِينَ بِصَبْرٍ فِي ٱلْعَمَلِ ٱلصَّالِحِ يَطْلُبُونَ ٱلْمَجْدَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْبَقَاءَ، فَبِٱلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)

വസ്തുതസ്തു യേ ജനാ ധൈര്യ്യം ധൃത്വാ സത്കർമ്മ കുർവ്വന്തോ മഹിമാ സത്കാരോഽമരത്വഞ്ചൈതാനി മൃഗയന്തേ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദാസ്യതി| (aiōnios g166)

٨ 8 وَأَمَّا ٱلَّذِينَ هُمْ مِنْ أَهْلِ ٱلتَّحَزُّبِ، وَلَا يُطَاوِعُونَ لِلْحَقِّ بَلْ يُطَاوِعُونَ لِلْإِثْمِ، فَسَخَطٌ وَغَضَبٌ،

അപരം യേ ജനാഃ സത്യധർമ്മമ് അഗൃഹീത്വാ വിപരീതധർമ്മമ് ഗൃഹ്ലന്തി താദൃശാ വിരോധിജനാഃ കോപം ക്രോധഞ്ച ഭോക്ഷ്യന്തേ|

٩ 9 شِدَّةٌ وَضِيقٌ، عَلَى كُلِّ نَفْسِ إِنْسَانٍ يَفْعَلُ ٱلشَّرَّ: ٱلْيَهُودِيِّ أَوَّلًا ثُمَّ ٱلْيُونَانِيِّ.

ആ യിഹൂദിനോഽന്യദേശിനഃ പര്യ്യന്തം യാവന്തഃ കുകർമ്മകാരിണഃ പ്രാണിനഃ സന്തി തേ സർവ്വേ ദുഃഖം യാതനാഞ്ച ഗമിഷ്യന്തി;

١٠ 10 وَمَجْدٌ وَكَرَامَةٌ وَسَلَامٌ لِكُلِّ مَنْ يَفْعَلُ ٱلصَّلَاحَ: ٱلْيَهُودِيِّ أَوَّلًا ثُمَّ ٱلْيُونَانِيِّ.

കിന്തു ആ യിഹൂദിനോ ഭിന്നദേശിപര്യ്യന്താ യാവന്തഃ സത്കർമ്മകാരിണോ ലോകാഃ സന്തി താൻ പ്രതി മഹിമാ സത്കാരഃ ശാന്തിശ്ച ഭവിഷ്യന്തി|

١١ 11 لِأَنْ لَيْسَ عِنْدَ ٱللهِ مُحَابَاةٌ.

ഈശ്വരസ്യ വിചാരേ പക്ഷപാതോ നാസ്തി|

١٢ 12 لِأَنَّ كُلَّ مَنْ أَخْطَأَ بِدُونِ ٱلنَّامُوسِ فَبِدُونِ ٱلنَّامُوسِ يَهْلِكُ. وَكُلُّ مَنْ أَخْطَأَ فِي ٱلنَّامُوسِ فَبِٱلنَّامُوسِ يُدَانُ.

അലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രൈ ര്യൈഃ പാപാനി കൃതാനി വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാലബ്ധത്വാനുരൂപസ്തേഷാം വിനാശോ ഭവിഷ്യതി; കിന്തു ലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ യേ പാപാന്യകുർവ്വൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരാദേവ തേഷാം വിചാരോ ഭവിഷ്യതി|

١٣ 13 لِأَنْ لَيْسَ ٱلَّذِينَ يَسْمَعُونَ ٱلنَّامُوسَ هُمْ أَبْرَارٌ عِنْدَ ٱللهِ، بَلِ ٱلَّذِينَ يَعْمَلُونَ بِٱلنَّامُوسِ هُمْ يُبَرَّرُونَ.

വ്യവസ്ഥാശ്രോതാര ഈശ്വരസ്യ സമീപേ നിഷ്പാപാ ഭവിഷ്യന്തീതി നഹി കിന്തു വ്യവസ്ഥാചാരിണ ഏവ സപുണ്യാ ഭവിഷ്യന്തി|

١٤ 14 لِأَنَّهُ ٱلْأُمَمُ ٱلَّذِينَ لَيْسَ عِنْدَهُمُ ٱلنَّامُوسُ، مَتَى فَعَلُوا بِٱلطَّبِيعَةِ مَا هُوَ فِي ٱلنَّامُوسِ، فَهَؤُلَاءِ إِذْ لَيْسَ لَهُمُ ٱلنَّامُوسُ هُمْ نَامُوسٌ لِأَنْفُسِهِمِ،

യതോ ഽലബ്ധവ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാ ഭിന്നദേശീയലോകാ യദി സ്വഭാവതോ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാൻ ആചാരാൻ കുർവ്വന്തി തർഹ്യലബ്ധശാസ്ത്രാഃ സന്തോഽപി തേ സ്വേഷാം വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രമിവ സ്വയമേവ ഭവന്തി|

١٥ 15 ٱلَّذِينَ يُظْهِرُونَ عَمَلَ ٱلنَّامُوسِ مَكْتُوبًا فِي قُلُوبِهِمْ، شَاهِدًا أَيْضًا ضَمِيرُهُمْ وَأَفْكَارُهُمْ فِيمَا بَيْنَهَا مُشْتَكِيَةً أَوْ مُحْتَجَّةً،

തേഷാം മനസി സാക്ഷിസ്വരൂപേ സതി തേഷാം വിതർകേഷു ച കദാ താൻ ദോഷിണഃ കദാ വാ നിർദോഷാൻ കൃതവത്സു തേ സ്വാന്തർലിഖിതസ്യ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രസ്യ പ്രമാണം സ്വയമേവ ദദതി|

١٦ 16 فِي ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي فِيهِ يَدِينُ ٱللهُ سَرَائِرَ ٱلنَّاسِ حَسَبَ إِنْجِيلِي بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

യസ്മിൻ ദിനേ മയാ പ്രകാശിതസ്യ സുസംവാദസ്യാനുസാരാദ് ഈശ്വരോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന മാനുഷാണാമ് അന്തഃകരണാനാം ഗൂഢാഭിപ്രായാൻ ധൃത്വാ വിചാരയിഷ്യതി തസ്മിൻ വിചാരദിനേ തത് പ്രകാശിഷ്യതേ|

١٧ 17 هُوَذَا أَنْتَ تُسَمَّى يَهُودِيًّا، وَتَتَّكِلُ عَلَى ٱلنَّامُوسِ، وَتَفْتَخِرُ بِٱللهِ،

പശ്യ ത്വം സ്വയം യിഹൂദീതി വിഖ്യാതോ വ്യവസ്ഥോപരി വിശ്വാസം കരോഷി,

١٨ 18 وَتَعْرِفُ مَشِيئَتَهُ، وَتُمَيِّزُ ٱلْأُمُورَ ٱلْمُتَخَالِفَةَ، مُتَعَلِّمًا مِنَ ٱلنَّامُوسِ.

ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സ്വം ശ്ലാഘസേ, തഥാ വ്യവസ്ഥയാ ശിക്ഷിതോ ഭൂത്വാ തസ്യാഭിമതം ജാനാസി, സർവ്വാസാം കഥാനാം സാരം വിവിംക്ഷേ,

١٩ 19 وَتَثِقُ أَنَّكَ قَائِدٌ لِلْعُمْيَانِ، وَنُورٌ لِلَّذِينَ فِي ٱلظُّلْمَةِ،

അപരം ജ്ഞാനസ്യ സത്യതായാശ്ചാകരസ്വരൂപം ശാസ്ത്രം മമ സമീപേ വിദ്യത അതോ ഽന്ധലോകാനാം മാർഗദർശയിതാ

٢٠ 20 وَمُهَذِّبٌ لِلْأَغْبِيَاءِ، وَمُعَلِّمٌ لِلْأَطْفَالِ، وَلَكَ صُورَةُ ٱلْعِلْمِ وَٱلْحَقِّ فِي ٱلنَّامُوسِ.

തിമിരസ്ഥിതലോകാനാം മധ്യേ ദീപ്തിസ്വരൂപോഽജ്ഞാനലോകേഭ്യോ ജ്ഞാനദാതാ ശിശൂനാം ശിക്ഷയിതാഹമേവേതി മന്യസേ|

٢١ 21 فَأَنْتَ إِذًا ٱلَّذِي تُعَلِّمُ غَيْرَكَ، أَلَسْتَ تُعَلِّمُ نَفْسَكَ؟ ٱلَّذِي تَكْرِزُ: أَنْ لَا يُسْرَقَ، أَتَسْرِقُ؟

പരാൻ ശിക്ഷയൻ സ്വയം സ്വം കിം ന ശിക്ഷയസി? വസ്തുതശ്ചൗര്യ്യനിഷേധവ്യവസ്ഥാം പ്രചാരയൻ ത്വം കിം സ്വയമേവ ചോരയസി?

٢٢ 22 ٱلَّذِي تَقُولُ: أَنْ لَا يُزْنَى، أَتَزْنِي؟ ٱلَّذِي تَسْتَكْرِهُ ٱلْأَوْثَانَ، أَتَسْرِقُ ٱلْهَيَاكِلَ؟

തഥാ പരദാരഗമനം പ്രതിഷേധൻ സ്വയം കിം പരദാരാൻ ഗച്ഛസി? തഥാ ത്വം സ്വയം പ്രതിമാദ്വേഷീ സൻ കിം മന്ദിരസ്യ ദ്രവ്യാണി ഹരസി?

٢٣ 23 ٱلَّذِي تَفْتَخِرُ بِٱلنَّامُوسِ، أَبِتَعَدِّي ٱلنَّامُوسِ تُهِينُ ٱللهَ؟

യസ്ത്വം വ്യവസ്ഥാം ശ്ലാഘസേ സ ത്വം കിം വ്യവസ്ഥാമ് അവമത്യ നേശ്വരം സമ്മന്യസേ?

٢٤ 24 لِأَنَّ ٱسْمَ ٱللهِ يُجَدَّفُ عَلَيْهِ بِسَبَبِكُمْ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ.

ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖതി "ഭിന്നദേശിനാം സമീപേ യുഷ്മാകം ദോഷാദ് ഈശ്വരസ്യ നാമ്നോ നിന്ദാ ഭവതി| "

٢٥ 25 فَإِنَّ ٱلْخِتَانَ يَنْفَعُ إِنْ عَمِلْتَ بِٱلنَّامُوسِ. وَلَكِنْ إِنْ كُنْتَ مُتَعَدِّيًا ٱلنَّامُوسَ، فَقَدْ صَارَ خِتَانُكَ غُرْلَةً!

യദി വ്യവസ്ഥാം പാലയസി തർഹി തവ ത്വക്ഛേദക്രിയാ സഫലാ ഭവതി; യതി വ്യവസ്ഥാം ലങ്ഘസേ തർഹി തവ ത്വക്ഛേദോഽത്വക്ഛേദോ ഭവിഷ്യതി|

٢٦ 26 إِذًا إِنْ كَانَ ٱلْأَغْرَلُ يَحْفَظُ أَحْكَامَ ٱلنَّامُوسِ، أَفَمَا تُحْسَبُ غُرْلَتُهُ خِتَانًا؟

യതോ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രാദിഷ്ടധർമ്മകർമ്മാചാരീ പുമാൻ അത്വക്ഛേദീ സന്നപി കിം ത്വക്ഛേദിനാം മധ്യേ ന ഗണയിഷ്യതേ?

٢٧ 27 وَتَكُونُ ٱلْغُرْلَةُ ٱلَّتِي مِنَ ٱلطَّبِيعَةِ، وَهِيَ تُكَمِّلُ ٱلنَّامُوسَ، تَدِينُكَ أَنْتَ ٱلَّذِي فِي ٱلْكِتَابِ وَٱلْخِتَانِ تَتَعَدَّى ٱلنَّامُوسَ؟

കിന്തു ലബ്ധശാസ്ത്രശ്ഛിന്നത്വക് ച ത്വം യദി വ്യവസ്ഥാലങ്ഘനം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാപാലകാഃ സ്വാഭാവികാച്ഛിന്നത്വചോ ലോകാസ്ത്വാം കിം ന ദൂഷയിഷ്യന്തി?

٢٨ 28 لِأَنَّ ٱلْيَهُودِيَّ فِي ٱلظَّاهِرِ لَيْسَ هُوَ يَهُودِيًّا، وَلَا ٱلْخِتَانُ ٱلَّذِي فِي ٱلظَّاهِرِ فِي ٱللَّحْمِ خِتَانًا،

തസ്മാദ് യോ ബാഹ്യേ യിഹൂദീ സ യിഹൂദീ നഹി തഥാങ്ഗസ്യ യസ്ത്വക്ഛേദഃ സ ത്വക്ഛേദോ നഹി;

٢٩ 29 بَلِ ٱلْيَهُودِيُّ فِي ٱلْخَفَاءِ هُوَ ٱلْيَهُودِيُّ، وَخِتَانُ ٱلْقَلْبِ بِٱلرُّوحِ لَا بِٱلْكِتَابِ هُوَ ٱلْخِتَانُ، ٱلَّذِي مَدْحُهُ لَيْسَ مِنَ ٱلنَّاسِ بَلْ مِنَ ٱللهِ.

കിന്തു യോ ജന ആന്തരികോ യിഹൂദീ സ ഏവ യിഹൂദീ അപരഞ്ച കേവലലിഖിതയാ വ്യവസ്ഥയാ ന കിന്തു മാനസികോ യസ്ത്വക്ഛേദോ യസ്യ ച പ്രശംസാ മനുഷ്യേഭ്യോ ന ഭൂത്വാ ഈശ്വരാദ് ഭവതി സ ഏവ ത്വക്ഛേദഃ|