< رُوما 10 >
أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، إِنَّ مَسَرَّةَ قَلْبِي وَطَلْبَتِي إِلَى ٱللهِ لِأَجْلِ إِسْرَائِيلَ هِيَ لِلْخَلَاصِ. | ١ 1 |
ഹേ ഭ്രാതര ഇസ്രായേലീയലോകാ യത് പരിത്രാണം പ്രാപ്നുവന്തി തദഹം മനസാഭിലഷൻ ഈശ്വരസ്യ സമീപേ പ്രാർഥയേ|
لِأَنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ لَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلَكِنْ لَيْسَ حَسَبَ ٱلْمَعْرِفَةِ. | ٢ 2 |
യത ഈശ്വരേ തേഷാം ചേഷ്ടാ വിദ്യത ഇത്യത്രാഹം സാക്ഷ്യസ്മി; കിന്തു തേഷാം സാ ചേഷ്ടാ സജ്ഞാനാ നഹി,
لِأَنَّهُمْ إِذْ كَانُوا يَجْهَلُونَ بِرَّ ٱللهِ، وَيَطْلُبُونَ أَنْ يُثْبِتُوا بِرَّ أَنْفُسِهِمْ لَمْ يُخْضَعُوا لِبِرِّ ٱللهِ. | ٣ 3 |
യതസ്ത ഈശ്വരദത്തം പുണ്യമ് അവിജ്ഞായ സ്വകൃതപുണ്യം സ്ഥാപയിതുമ് ചേഷ്ടമാനാ ഈശ്വരദത്തസ്യ പുണ്യസ്യ നിഘ്നത്വം ന സ്വീകുർവ്വന്തി|
لِأَنَّ غَايَةَ ٱلنَّامُوسِ هِيَ: ٱلْمَسِيحُ لِلْبِرِّ لِكُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ. | ٤ 4 |
ഖ്രീഷ്ട ഏകൈകവിശ്വാസിജനായ പുണ്യം ദാതും വ്യവസ്ഥായാഃ ഫലസ്വരൂപോ ഭവതി|
لِأَنَّ مُوسَى يَكْتُبُ فِي ٱلْبِرِّ ٱلَّذِي بِٱلنَّامُوسِ: «إِنَّ ٱلْإِنْسَانَ ٱلَّذِي يَفْعَلُهَا سَيَحْيَا بِهَا». | ٥ 5 |
വ്യവസ്ഥാപാലനേന യത് പുണ്യം തത് മൂസാ വർണയാമാസ, യഥാ, യോ ജനസ്താം പാലയിഷ്യതി സ തദ്ദ്വാരാ ജീവിഷ്യതി|
وَأَمَّا ٱلْبِرُّ ٱلَّذِي بِٱلْإِيمَانِ فَيَقُولُ هَكَذَا: «لَا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ؟» أَيْ لِيُحْدِرَ ٱلْمَسِيحَ، | ٦ 6 |
കിന്തു പ്രത്യയേന യത് പുണ്യം തദ് ഏതാദൃശം വാക്യം വദതി, കഃ സ്വർഗമ് ആരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടമ് അവരോഹയിഷ്യതി?
«أَوْ: مَنْ يَهْبِطُ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. (Abyssos ) | ٧ 7 |
കോ വാ പ്രേതലോകമ് അവരുഹ്യ ഖ്രീഷ്ടം മൃതഗണമധ്യാദ് ആനേഷ്യതീതി വാക് മനസി ത്വയാ ന ഗദിതവ്യാ| (Abyssos )
لَكِنْ مَاذَا يَقُولُ؟ «اَلْكَلِمَةُ قَرِيبَةٌ مِنْكَ، فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ» أَيْ كَلِمَةُ ٱلْإِيمَانِ ٱلَّتِي نَكْرِزُ بِهَا: | ٨ 8 |
തർഹി കിം ബ്രവീതി? തദ് വാക്യം തവ സമീപസ്ഥമ് അർഥാത് തവ വദനേ മനസി ചാസ്തേ, തച്ച വാക്യമ് അസ്മാഭിഃ പ്രചാര്യ്യമാണം വിശ്വാസസ്യ വാക്യമേവ|
لِأَنَّكَ إِنِ ٱعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ، وَآمَنْتَ بِقَلْبِكَ أَنَّ ٱللهَ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، خَلَصْتَ. | ٩ 9 |
വസ്തുതഃ പ്രഭും യീശും യദി വദനേന സ്വീകരോഷി, തഥേശ്വരസ്തം ശ്മശാനാദ് ഉദസ്ഥാപയദ് ഇതി യദ്യന്തഃകരണേന വിശ്വസിഷി തർഹി പരിത്രാണം ലപ്സ്യസേ|
لِأَنَّ ٱلْقَلْبَ يُؤْمَنُ بِهِ لِلْبِرِّ، وَٱلْفَمَ يُعْتَرَفُ بِهِ لِلْخَلَاصِ. | ١٠ 10 |
യസ്മാത് പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥമ് അന്തഃകരണേന വിശ്വസിതവ്യം പരിത്രാണാർഥഞ്ച വദനേന സ്വീകർത്തവ്യം|
لِأَنَّ ٱلْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ لَا يُخْزَى». | ١١ 11 |
ശാസ്ത്രേ യാദൃശം ലിഖതി വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
لِأَنَّهُ لَا فَرْقَ بَيْنَ ٱلْيَهُودِيِّ وَٱلْيُونَانِيِّ، لِأَنَّ رَبًّا وَاحِدًا لِلْجَمِيعِ، غَنِيًّا لِجَمِيعِ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهِ. | ١٢ 12 |
ഇത്യത്ര യിഹൂദിനി തദന്യലോകേ ച കോപി വിശേഷോ നാസ്തി യസ്മാദ് യഃ സർവ്വേഷാമ് അദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ നിജയാചകാന സർവ്വാൻ പ്രതി വദാന്യോ ഭവതി|
لِأَنَّ «كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَخْلُصُ». | ١٣ 13 |
യതഃ, യഃ കശ്ചിത് പരമേശസ്യ നാമ്നാ ഹി പ്രാർഥയിഷ്യതേ| സ ഏവ മനുജോ നൂനം പരിത്രാതോ ഭവിഷ്യതി|
فَكَيْفَ يَدْعُونَ بِمَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلَا كَارِزٍ؟ | ١٤ 14 |
യം യേ ജനാ ന പ്രത്യായൻ തേ തമുദ്ദിശ്യ കഥം പ്രാർഥയിഷ്യന്തേ? യേ വാ യസ്യാഖ്യാനം കദാപി ന ശ്രുതവന്തസ്തേ തം കഥം പ്രത്യേഷ്യന്തി? അപരം യദി പ്രചാരയിതാരോ ന തിഷ്ഠന്തി തദാ കഥം തേ ശ്രോഷ്യന്തി?
وَكَيْفَ يَكْرِزُونَ إِنْ لَمْ يُرْسَلُوا؟ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلسَّلَامِ، ٱلْمُبَشِّرِينَ بِٱلْخَيْرَاتِ». | ١٥ 15 |
യദി വാ പ്രേരിതാ ന ഭവന്തി തദാ കഥം പ്രചാരയിഷ്യന്തി? യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യഥാ, മാങ്ഗലികം സുസംവാദം ദദത്യാനീയ യേ നരാഃ| പ്രചാരയന്തി ശാന്തേശ്ച സുസംവാദം ജനാസ്തു യേ| തേഷാം ചരണപദ്മാനി കീദൃക് ശോഭാന്വിതാനി ഹി|
لَكِنْ لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ قَدْ أَطَاعُوا ٱلْإِنْجِيلَ، لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟». | ١٦ 16 |
കിന്തു തേ സർവ്വേ തം സുസംവാദം ന ഗൃഹീതവന്തഃ| യിശായിയോ യഥാ ലിഖിതവാൻ| അസ്മത്പ്രചാരിതേ വാക്യേ വിശ്വാസമകരോദ്ധി കഃ|
إِذًا ٱلْإِيمَانُ بِٱلْخَبَرِ، وَٱلْخَبَرُ بِكَلِمَةِ ٱللهِ. | ١٧ 17 |
അതഏവ ശ്രവണാദ് വിശ്വാസ ഐശ്വരവാക്യപ്രചാരാത് ശ്രവണഞ്ച ഭവതി|
لَكِنَّنِي أَقُولُ: أَلَعَلَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا؟ بَلَى! «إِلَى جَمِيعِ ٱلْأَرْضِ خَرَجَ صَوْتُهُمْ، وَإِلَى أَقَاصِي ٱلْمَسْكُونَةِ أَقْوَالُهُمْ». | ١٨ 18 |
തർഹ്യഹം ബ്രവീമി തൈഃ കിം നാശ്രാവി? അവശ്യമ് അശ്രാവി, യസ്മാത് തേഷാം ശബ്ദോ മഹീം വ്യാപ്നോദ് വാക്യഞ്ച നിഖിലം ജഗത്|
لَكِنِّي أَقُولُ: أَلَعَلَّ إِسْرَائِيلَ لَمْ يَعْلَمْ؟ أَوَّلًا مُوسَى يَقُولُ: «أَنَا أُغِيرُكُمْ بِمَا لَيْسَ أُمَّةً. بِأُمَّةٍ غَبِيَّةٍ أُغِيظُكُمْ». | ١٩ 19 |
അപരമപി വദാമി, ഇസ്രായേലീയലോകാഃ കിമ് ഏതാം കഥാം ന ബുധ്യന്തേ? പ്രഥമതോ മൂസാ ഇദം വാക്യം പ്രോവാച, അഹമുത്താപയിഷ്യേ താൻ അഗണ്യമാനവൈരപി| ക്ലേക്ഷ്യാമി ജാതിമ് ഏതാഞ്ച പ്രോന്മത്തഭിന്നജാതിഭിഃ|
ثُمَّ إِشَعْيَاءُ يَتَجَاسَرُ وَيَقُولُ: «وُجِدْتُ مِنَ ٱلَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي، وَصِرْتُ ظَاهِرًا لِلَّذِينَ لَمْ يَسْأَلُوا عَنِّي». | ٢٠ 20 |
അപരഞ്ച യിശായിയോഽതിശയാക്ഷോഭേണ കഥയാമാസ, യഥാ, അധി മാം യൈസ്തു നാചേഷ്ടി സമ്പ്രാപ്തസ്തൈ ർജനൈരഹം| അധി മാം യൈ ർന സമ്പൃഷ്ടം വിജ്ഞാതസ്തൈ ർജനൈരഹം||
أَمَّا مِنْ جِهَةِ إِسْرَائِيلَ فَيَقُولُ: «طُولَ ٱلنَّهَارِ بَسَطْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ مُعَانِدٍ وَمُقَاوِمٍ». | ٢١ 21 |
കിന്ത്വിസ്രായേലീയലോകാൻ അധി കഥയാഞ്ചകാര, യൈരാജ്ഞാലങ്ഘിഭി ർലോകൈ ർവിരുദ്ധം വാക്യമുച്യതേ| താൻ പ്രത്യേവ ദിനം കൃത്സ്നം ഹസ്തൗ വിസ്താരയാമ്യഹം||