رُؤيا 4

١ 1 بَعْدَ هَذَا نَظَرْتُ وَإِذَا بَابٌ مَفْتُوحٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَٱلصَّوْتُ ٱلْأَوَّلُ ٱلَّذِي سَمِعْتُهُ كَبُوقٍ يَتَكَلَّمُ مَعِي قَائِلًا: «ٱصْعَدْ إِلَى هُنَا فَأُرِيَكَ مَا لَا بُدَّ أَنْ يَصِيرَ بَعْدَ هَذَا».

តតះ បរំ មយា ទ្ឫឞ្ដិបាតំ ក្ឫត្វា ស្វគ៌េ មុក្តំ ទ្វារម៑ ឯកំ ទ្ឫឞ្ដំ មយា សហភាឞមាណស្យ ច យស្យ តូរីវាទ្យតុល្យោ រវះ បូវ៌្វំ ឝ្រុតះ ស មាម៑ អវោចត៑ ស្ថានមេតទ៑ អារោហយ, ឥតះ បរំ យេន យេន ភវិតវ្យំ តទហំ ត្វាំ ទឝ៌យិឞ្យេ។

٢ 2 وَلِلْوَقْتِ صِرْتُ فِي ٱلرُّوحِ، وَإِذَا عَرْشٌ مَوْضُوعٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَعَلَى ٱلْعَرْشِ جَالِسٌ.

តេនាហំ តត្ក្ឞណាទ៑ អាត្មាវិឞ្ដោ ភូត្វា ៜបឝ្យំ ស្វគ៌េ សិំហាសនមេកំ ស្ថាបិតំ តត្រ សិំហាសនេ ឯកោ ជន ឧបវិឞ្ដោ ៜស្តិ។

٣ 3 وَكَانَ ٱلْجَالِسُ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهَ حَجَرِ ٱلْيَشْبِ وَٱلْعَقِيقِ، وَقَوْسُ قُزَحَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهُ ٱلزُّمُرُّدِ.

សិំហាសនេ ឧបវិឞ្ដស្យ តស្យ ជនស្យ រូបំ សូយ៌្យកាន្តមណេះ ប្រវាលស្យ ច តុល្យំ តត៑ សិំហាសនញ្ច មរកតមណិវទ្រូបវិឝិឞ្ដេន មេឃធនុឞា វេឞ្ដិតំ។

٤ 4 وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةٌ وَعِشْرُونَ عَرْشًا. وَرَأَيْتُ عَلَى ٱلْعُرُوشِ أَرْبَعَةً وَعِشْرِينَ شَيْخًا جَالِسِينَ مُتَسَرْبِلِينَ بِثِيَابٍ بِيضٍ، وَعَلَى رُؤُوسِهِمْ أَكَالِيلُ مِنْ ذَهَبٍ.

តស្យ សិំហាសនេ ចតុទ៌ិក្ឞុ ចតុវ៌ិំឝតិសិំហាសនានិ តិឞ្ឋន្តិ តេឞុ សិំហាសនេឞុ ចតុវ៌ិំឝតិ ប្រាចីនលោកា ឧបវិឞ្ដាស្តេ ឝុភ្រវាសះបរិហិតាស្តេឞាំ ឝិរាំសិ ច សុវណ៌កិរីដៃ រ្ភូឞិតានិ។

٥ 5 وَمِنَ ٱلْعَرْشِ يَخْرُجُ بُرُوقٌ وَرُعُودٌ وَأَصْوَاتٌ. وَأَمَامَ ٱلْعَرْشِ سَبْعَةُ مَصَابِيحِ نَارٍ مُتَّقِدَةٌ، هِيَ سَبْعَةُ أَرْوَاحِ ٱللهِ.

តស្យ សិំហាសនស្យ មធ្យាត៑ តឌិតោ រវាះ ស្តនិតានិ ច និគ៌ច្ឆន្តិ សិំហាសនស្យាន្តិកេ ច សប្ត ទីបា ជ្វលន្តិ ត ឦឝ្វរស្យ សប្តាត្មានះ។

٦ 6 وَقُدَّامَ ٱلْعَرْشِ بَحْرُ زُجَاجٍ شِبْهُ ٱلْبَلُّورِ. وَفِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةُ حَيَوَانَاتٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا مِنْ قُدَّامٍ وَمِنْ وَرَاءٍ:

អបរំ សិំហាសនស្យាន្តិកេ ស្ផដិកតុល្យះ កាចមយោ ជលាឝយោ វិទ្យតេ, អបរម៑ អគ្រតះ បឝ្ចាច្ច ពហុចក្ឞុឞ្មន្តឝ្ចត្វារះ ប្រាណិនះ សិំហសនស្យ មធ្យេ ចតុទ៌ិក្ឞុ ច វិទ្យន្តេ។

٧ 7 وَٱلْحَيَوَانُ ٱلْأَوَّلُ شِبْهُ أَسَدٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّانِي شِبْهُ عِجْلٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّالِثُ لَهُ وَجْهٌ مِثْلُ وَجْهِ إِنْسَانٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلرَّابِعُ شِبْهُ نَسْرٍ طَائِرٍ.

តេឞាំ ប្រថមះ ប្រាណី សិំហាការោ ទ្វិតីយះ ប្រាណី គោវាត្សាការស្ត្ឫតីយះ ប្រាណី មនុឞ្យវទ្វទនវិឝិឞ្ដឝ្ចតុត៌្ហឝ្ច ប្រាណី ឧឌ្ឌីយមានកុររោបមះ។

٨ 8 وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهَا سِتَّةُ أَجْنِحَةٍ حَوْلَهَا، وَمِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا، وَلَا تَزَالُ نَهَارًا وَلَيْلًا قَائِلَةً: «قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، ٱلَّذِي كَانَ وَٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي يَأْتِي».

តេឞាំ ចតុណ៌ាម៑ ឯកៃកស្យ ប្រាណិនះ ឞដ៑ បក្ឞាះ សន្តិ តេ ច សវ៌្វាង្គេឞ្វភ្យន្តរេ ច ពហុចក្ឞុវ៌ិឝិឞ្ដាះ, តេ ទិវានិឝំ ន វិឝ្រាម្យ គទន្តិ បវិត្រះ បវិត្រះ បវិត្រះ សវ៌្វឝក្តិមាន៑ វត៌្តមានោ ភូតោ ភវិឞ្យំឝ្ច ប្រភុះ បរមេឝ្វរះ។

٩ 9 وَحِينَمَا تُعْطِي ٱلْحَيَوَانَاتُ مَجْدًا وَكَرَامَةً وَشُكْرًا لِلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، ٱلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، (aiōn g165)

ឥត្ថំ តៃះ ប្រាណិភិស្តស្យានន្តជីវិនះ សិំហាសនោបវិឞ្ដស្យ ជនស្យ ប្រភាវេ គៅរវេ ធន្យវាទេ ច ប្រកីត៌្តិតេ (aiōn g165)

١٠ 10 يَخِرُّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا قُدَّامَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، وَيَسْجُدُونَ لِلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، وَيَطْرَحُونَ أَكَالِيلَهُمْ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: (aiōn g165)

តេ ចតុវ៌ិំឝតិប្រាចីនា អបិ តស្យ សិំហាសនោបវិឞ្ដស្យាន្តិកេ ប្រណិនត្យ តម៑ អនន្តជីវិនំ ប្រណមន្តិ ស្វីយកិរីដាំឝ្ច សិំហាសនស្យាន្តិកេ និក្ឞិប្យ វទន្តិ, (aiōn g165)

١١ 11 «أَنْتَ مُسْتَحِقٌّ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ أَنْ تَأْخُذَ ٱلْمَجْدَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْقُدْرَةَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ خَلَقْتَ كُلَّ ٱلْأَشْيَاءِ، وَهِيَ بِإِرَادَتِكَ كَائِنَةٌ وَخُلِقَتْ».

ហេ ប្រភោ ឦឝ្វរាស្មាកំ ប្រភាវំ គៅរវំ ពលំ។ ត្វមេវាហ៌សិ សម្ប្រាប្តុំ យត៑ សវ៌្វំ សស្ឫជេ ត្វយា។ តវាភិលាឞតឝ្ចៃវ សវ៌្វំ សម្ភូយ និម៌្មមេ៕