رُؤيا 18
| ثُمَّ بَعْدَ هَذَا رَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ نَازِلًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ، لَهُ سُلْطَانٌ عَظِيمٌ. وَٱسْتَنَارَتِ ٱلْأَرْضُ مِنْ بَهَائِهِ. | ١ 1 |
इदे बाद मैं इक होर स्वर्गदूते जो स्वर्गे ला उतरदे दिखया। उदे बाल बड्डा अधिकार था कने उदिया चमका दिया बजा ला सारिया धरतिया पर लौ होई गेई।
| وَصَرَخَ بِشِدَّةٍ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «سَقَطَتْ! سَقَطَتْ بَابِلُ ٱلْعَظِيمَةُ! وَصَارَتْ مَسْكَنًا لِشَيَاطِينَ، وَمَحْرَسًا لِكُلِّ رُوحٍ نَجِسٍ، وَمَحْرَسًا لِكُلِّ طَائِرٍ نَجِسٍ وَمَمْقُوتٍ، | ٢ 2 |
उनी जोरे ला पुकारी करी बोलया, “बाबेल देश दा सर्वनाश होई गिया! बड्डे बाबेल देश दा सर्वनाश होई गिया।” कने सै बुरियां आत्मा दा घर, कने हर इक अशुद्ध आत्मा दा अडा, कने हर इक अशुद्ध कने बुरे पंछियां दा अडा होई गिया।
| لِأَنَّهُ مِنْ خَمْرِ غَضَبِ زِنَاهَا قَدْ شَرِبَ جَمِيعُ ٱلْأُمَمِ، وَمُلُوكُ ٱلْأَرْضِ زَنَوْا مَعَهَا، وَتُجَّارُ ٱلْأَرْضِ ٱسْتَغْنَوْا مِنْ وَفْرَةِ نَعِيمِهَا». | ٣ 3 |
ऐ इसा बजा ला होणा क्योंकि उना जनानिया जड़ी बाबेल शेहर है, उना हर इक देशे दे सारे लोकां जो सै शराब पियाईयो है जड़ी उसा दी मूर्तियां दी पूजा है। सारिया धरतिया दे राजा उदे गंदे कम्मा च शामिल होयो न। धरतिया दे व्यपारी उसा जनानिया दिया मेगियां-मेंगिया चीजां दिया इच्छा दिया बजा ला अमीर बणी गे।
| ثُمَّ سَمِعْتُ صَوْتًا آخَرَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا: «ٱخْرُجُوا مِنْهَا يَا شَعْبِي، لِئَلَّا تَشْتَرِكُوا فِي خَطَايَاهَا، وَلِئَلَّا تَأْخُذُوا مِنْ ضَرَبَاتِهَا. | ٤ 4 |
फिरी मैं स्वर्गे ला इक हर अबाज सुणी, “हे मेरे लोको, उस शेहरे ला निकली जा। उना लोकां सोगी मिली करी पाप मत करा, ताकि तुहांजो उना सोगी सजा ना मिल्ले।”
| لِأَنَّ خَطَايَاهَا لَحِقَتِ ٱلسَّمَاءَ، وَتَذَكَّرَ ٱللهُ آثَامَهَا. | ٥ 5 |
क्योंकि उना दे पाप बड़े बड्डे न, जिना दा ढेर अम्बरे दीकर लग्गी गिया है, कने परमेश्वर उसा बुराई जो कदी नी भुलदा है जड़ी उना कितियो है।
| جَازُوهَا كَمَا هِيَ أَيْضًا جَازَتْكُمْ، وَضَاعِفُوا لَهَا ضِعْفًا نَظِيرَ أَعْمَالِهَا. فِي ٱلْكَأْسِ ٱلَّتِي مَزَجَتْ فِيهَا، ٱمْزُجُوا لَهَا ضِعْفًا. | ٦ 6 |
इस तांई मैं बोलदा है, उस शेहरे सोगी भी सियुदा ही कर जियां उनी दुज्जयां सोगी कितया है, उदे सारे बुरे कम्मा तांई उसयो दो गुणा बदला दे। उस शेहरे तांई दौगुनी शक्तिशाली यातना दी तैयारी कर जदियां यातना सोगी उनी दुज्जयां लोकां सोगी जुलम कितया था।
| بِقَدْرِ مَا مَجَّدَتْ نَفْسَهَا وَتَنَعَّمَتْ، بِقَدْرِ ذَلِكَ أَعْطُوهَا عَذَابًا وَحُزْنًا. لِأَنَّهَا تَقُولُ فِي قَلْبِهَا: أَنَا جَالِسَةٌ مَلِكَةً، وَلَسْتُ أَرْمَلَةً، وَلَنْ أَرَى حُزَنًا. | ٧ 7 |
तू उसयो पक्का ही बड़ी जादा पीड़ कने दुख देंणी जड़ा उदे जिन्दगी जिणे दे तरीके कने उदे अपणे आपे दे घमंडे दे बराबर है। उनी अपणे आपे ला बोलया, “मैं इक राणिया सांई लोकां सांई राज करणा।” इक बिधवा नी है कने मिंजो कदी दुख नी होणा।
| مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ سَتَأْتِي ضَرَبَاتُهَا: مَوْتٌ وَحُزْنٌ وَجُوعٌ، وَتَحْتَرِقُ بِٱلنَّارِ، لِأَنَّ ٱلرَّبَّ ٱلْإِلَهَ ٱلَّذِي يَدِينُهَا قَوِيٌّ. | ٨ 8 |
उदे अपणी बड़ाई करणे दिया बजा ला उस अचानक मुसीबतां आई पोंणियां। सिर्फ इकी ही दिने च बिमारी कने शोक कने अकाल उस पर इक सोगी आई जाणा। कने उसयो अग्गी च भस्म करी देणा, क्योंकि प्रभु परमेश्वर शक्तिशाली है, कने उनी उसयो सजा देणी।
| «وَسَيَبْكِي وَيَنُوحُ عَلَيْهَا مُلُوكُ ٱلْأَرْضِ، ٱلَّذِينَ زَنَوْا وَتَنَعَّمُوا مَعَهَا، حِينَمَا يَنْظُرُونَ دُخَانَ حَرِيقِهَا، | ٩ 9 |
कने राजे शेहरे जो फकुंदा दिखणा तां उना उदे तांई रोणा कने दुख मनाणा।
| وَاقِفِينَ مِنْ بَعِيدٍ لِأَجْلِ خَوْفِ عَذَابِهَا، قَائِلِينَ: وَيْلٌ! وَيْلٌ! ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ بَابِلُ! ٱلْمَدِينَةُ ٱلْقَوِيَّةُ! لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ جَاءَتْ دَيْنُونَتُكِ. | ١٠ 10 |
कने सै उसा सजा ला डरदे न जड़ा उसा जो पीड़ दिन्दा है, बड्डे शेहर, बाबेल। हे मजबूत शेहर, हाय। हाय। थोड़े दे बकत च, परमेश्वरे तेरा न्याय करी दिता कने सजा दिती।
| وَيَبْكِي تُجَّارُ ٱلْأَرْضِ وَيَنُوحُونَ عَلَيْهَا، لِأَنَّ بَضَائِعَهُمْ لَا يَشْتَرِيهَا أَحَدٌ فِي مَا بَعْدُ، | ١١ 11 |
धरती दे व्यपारियां उदे तांई रोणा कने दुख मनाणा है, क्योंकि हुण कुनी भी उना दा माल नी खरीदणा है।
| بَضَائِعَ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلْفِضَّةِ وَٱلْحَجَرِ ٱلْكَرِيمِ وَٱللُّؤْلُؤِ وَٱلْبَزِّ وَٱلْأُرْجُوانِ وَٱلْحَرِيرِ وَٱلْقِرْمِزِ، وَكُلَّ عُودٍ ثِينِيٍّ، وَكُلَّ إِنَاءٍ مِنَ ٱلْعَاجِ، وَكُلَّ إِنَاءٍ مِنْ أَثْمَنِ ٱلْخَشَبِ وَٱلنُّحَاسِ وَٱلْحَدِيدِ وَٱلْمَرْمَرِ، | ١٢ 12 |
उना दा माल केईयां तरा दा था। उदे च सोना, चांदी, रतन, मोती थे। उदे च बड़े छेल कने मेंगे धागे चमकीले लाल बैंजणी, रेशमी, कपड़े दे बणायो थे। उदे च खुशबुदार लकड़िया ला बणियां चीजां, हाथिये दे दंदा ला बणियां चीजां थियां, होर भी बाकी चीजां थियां जड़ियां मेंगी लकड़िया या पीतलू, लोहा, या संगमरमर दियां बणियां थियां,
| وَقِرْفَةً وَبَخُورًا وَطِيبًا وَلُبَانًا وَخَمْرًا وَزَيْتًا وَسَمِيذًا وَحِنْطَةً، وَبَهَائِمَ وَغَنَمًا وَخَيْلًا، وَمَرْكَبَاتٍ، وَأَجْسَادًا، وَنُفُوسَ ٱلنَّاسِ. | ١٣ 13 |
कने लोक दालचीनी, मसाले, धूप, इत्र, लोबान, शराब, तेल, मैदा, गाय-बैल, भेड-बकरियां, घोड़े, रथ, कने दास कने माणुऐ दे प्राण नी खरिददे थे।
| وَذَهَبَ عَنْكِ جَنَى شَهْوَةِ نَفْسِكِ، وَذَهَبَ عَنْكِ كُلُّ مَا هُوَ مُشْحِمٌ وَبَهِيٌّ، وَلَنْ تَجِدِيهِ فِي مَا بَعْدُ. | ١٤ 14 |
व्यपारियां उसला बोलणा, सै सारियां चीजां जिना दी तू इच्छा रखदी थी हुण नी न। हुण सारियां छेल खुशबुआ बालियां चीजां जड़ियां तिजो पसंद थियां, सै सारियां चीजां जिना जो तू अपणे शरीरे जो सुंदर बणांदी है, सै सारियां गबाची गियां न, हुण नी मिलदियां।
| تُجَّارُ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلَّذِينَ ٱسْتَغْنَوْا مِنْهَا، سَيَقِفُونَ مِنْ بَعِيدٍ، مِنْ أَجْلِ خَوْفِ عَذَابِهَا، يَبْكُونَ وَيَنُوحُونَ، | ١٥ 15 |
इना चीजां दे व्यपारी जड़े उदे जरिये अमीर होई गियो थे, उसा दी पीड़ा दे डरे ला उना दूर खड़ोणा कने रोंदे-रोंदे बोलणा,
| وَيَقُولُونَ: وَيْلٌ! وَيْلٌ! ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ ٱلْمُتَسَرْبِلَةُ بِبَزٍّ وَأُرْجُوانٍ وَقِرْمِزٍ، وَٱلْمُتَحَلِّيَةُ بِذَهَبٍ وَحَجَرٍ كَرِيمٍ وَلُؤْلُؤٍ! | ١٦ 16 |
हाय! हाय! ऐ बडा शेहर जिनी मलमल कने लाल रंग दे कपड़े पायो थे, कने सोने कने मोत्तियां ला सजया था;
| لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ خَرِبَ غِنىً مِثْلُ هَذَا. وَكُلُّ رُبَّانٍ، وَكُلُّ ٱلْجَمَاعَةِ فِي ٱلسُّفُنِ، وَٱلْمَلَّاحُونَ وَجَمِيعُ عُمَّالِ ٱلْبَحْرِ، وَقَفُوا مِنْ بَعِيدٍ، | ١٧ 17 |
घड़िया च ही उदा सारा धन खतम होई गिया। जाजे दे सारे कप्तान कने सै सारे जड़े जाजे पर यात्रा करदे न, कने सै सारे जड़े समुंदरे ला अपणा गुजारा करदे न, बाबेल शेहरे ला बड़े दूर खड़ोई करी दिखदे रे।
| وَصَرَخُوا إِذْ نَظَرُوا دُخَانَ حَرِيقِهَا، قَائِلِينَ: أَيَّةُ مَدِينَةٍ مِثْلُ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْعَظِيمَةِ؟ | ١٨ 18 |
कने जालू उना शेहरे जो फकुंदे कने अग्गी ला निकलदे धुंऐ जो दिखणा कने चिल्लाणा, इस सांई महान शेहर होर कोई नी होया!
| وَأَلْقَوْا تُرَابًا عَلَى رُؤُوسِهِمْ، وَصَرَخُوا بَاكِينَ وَنَائِحِينَ قَائِلِينَ: وَيْلٌ! وَيْلٌ! ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، ٱلَّتِي فِيهَا ٱسْتَغْنَى جَمِيعُ ٱلَّذِينَ لَهُمْ سُفُنٌ فِي ٱلْبَحْرِ مِنْ نَفَائِسِهَا! لِأَنَّهَا فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ خَرِبَتْ! | ١٩ 19 |
कने उना अपणा दुख दसणे तांई अपणे-अपणे सिरां पर धुड़ पाणी है, कने रोंदे-रोंदे कने चीलाई करी बोलणा, हाय। हाय। ऐ बडा शेहर जिदिया संपतिया ला समुंद्रे दे सारे जाजां बाले अमीर होई गियो थे, सै घड़िया च ही सारा उजड़ी गिया।
| اِفْرَحِي لَهَا أَيَّتُهَا ٱلسَّمَاءُ، وَٱلرُّسُلُ ٱلْقِدِّيسُونَ وَٱلْأَنْبِيَاءُ، لِأَنَّ ٱلرَّبَّ قَدْ دَانَهَا دَيْنُونَتَكُمْ». | ٢٠ 20 |
तू जड़ा स्वर्गे च रेंदा है, कने हे परमेश्वरे दे लोको, कने प्रेरितां, कने परमेश्वरे दे संदेश देणेबालयां, जड़ा उस सोगी होया उस पर खुश होआ, क्योंकि परमेश्वरे बाबेल शेहरे जो उना गल्लां च दोषी बणाया है जड़ियां उनी तुहाड़े सोगी कितियां न।
| وَرَفَعَ مَلَاكٌ وَاحِدٌ قَوِيٌّ حَجَرًا كَرَحًى عَظِيمَةٍ، وَرَمَاهُ فِي ٱلْبَحْرِ قَائِلًا: «هَكَذَا بِدَفْعٍ سَتُرْمَى بَابِلُ ٱلْمَدِينَةُ ٱلْعَظِيمَةُ، وَلَنْ تُوجَدَ فِي مَا بَعْدُ. | ٢١ 21 |
फिरी इक जोरे बाले स्वर्गदूते बडिया चक्किया दे चक्के दे बराबर इक पथर चुकया, कने ऐ बोली करी समुंदरे च सुटी दिता, “जियां इस पथरे जो समुंदरे च फेंकदे न,” कने सै दोबारा नी मिलदा है, तियां ही सै महान शेहर बाबेल भी इक ही बरी च खत्म होई जाणा, कने दुबारा नी बणाणा।
| وَصَوْتُ ٱلضَّارِبِينَ بِٱلْقِيثَارَةِ وَٱلْمُغَنِّينَ وَٱلْمُزَمِّرِينَ وَٱلنَّافِخِينَ بِٱلْبُوقِ، لَنْ يُسْمَعَ فِيكِ فِي مَا بَعْدُ. وَكُلُّ صَانِعٍ صِنَاعَةً لَنْ يُوجَدَ فِيكِ فِي مَا بَعْدُ. وَصَوْتُ رَحًى لَنْ يُسْمَعَ فِيكِ فِي مَا بَعْدُ. | ٢٢ 22 |
बाबेल शेहर तेरियां गलियां च फिरी कदी भी गाणा बजाणा नी सुणोणा, कोई भी गायकां, बंसरी बजाणे बालयां, कने तुरही बजाणे बालयां दा संगीत नी होणा। तुहाड़े सारे माहिर कर्मचारी गायब होई जाणे, कने तुहाड़ियां मिलां बाल पिणे तांई कोई अनाज नी होणा।
| وَنُورُ سِرَاجٍ لَنْ يُضِيءَ فِيكِ فِي مَا بَعْدُ. وَصَوْتُ عَرِيسٍ وَعَرُوسٍ لَنْ يُسْمَعَ فِيكِ فِي مَا بَعْدُ. لِأَنَّ تُجَّارَكِ كَانُوا عُظَمَاءَ ٱلْأَرْضِ. إِذْ بِسِحْرِكِ ضَلَّتْ جَمِيعُ ٱلْأُمَمِ. | ٢٣ 23 |
कने उदियां राती नेरियां होणियां, ऐथू दीकर की इक भी दिय्या नी बलना। ओथु कुसी भी लाड़ा लाड़िये दिया खुशिया दी गल्ल नी होणी। ऐसा इस तांई होणा क्योंकि उदे व्यपारियां जड़े दुनिया भर च सारयां ला बड्डे थे उना अपणे जादू टोणे ला देशां जो धोखा दिता है।
| وَفِيهَا وُجِدَ دَمُ أَنْبِيَاءَ وَقِدِّيسِينَ، وَجَمِيعِ مَنْ قُتِلَ عَلَى ٱلْأَرْضِ». | ٢٤ 24 |
परमेश्वरे बाबेल जो इस तांई सजा दिती क्योंकि सै परमेश्वरे दे संदेश देणेबालयां जो, कने होर सारे लोकां जो जड़े परमेश्वरे दे न, कने धरती दे लोकां जो मारणे दा दोषी था।
