رُؤيا 11

١ 1 ثُمَّ أُعْطِيتُ قَصَبَةً شِبْهَ عَصًا، وَوَقَفَ ٱلْمَلَاكُ قَائِلًا لِي: «قُمْ وَقِسْ هَيْكَلَ ٱللهِ وَٱلْمَذْبَحَ وَٱلسَّاجِدِينَ فِيهِ.

อนนฺตรํ ปริมาณทณฺฑวทฺ เอโก นโล มหฺยมทายิ, ส จ ทูต อุปติษฺฐนฺ มามฺ อวทตฺ, อุตฺถาเยศฺวรสฺย มนฺทิรํ เวทีํ ตตฺรตฺยเสวกำศฺจ มิมีษฺวฯ

٢ 2 وَأَمَّا ٱلدَّارُ ٱلَّتِي هِيَ خَارِجَ ٱلْهَيْكَلِ، فَٱطْرَحْهَا خَارِجًا وَلَا تَقِسْهَا، لِأَنَّهَا قَدْ أُعْطِيَتْ لِلْأُمَمِ، وَسَيَدُوسُونَ ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ ٱثْنَيْنِ وَأَرْبَعِينَ شَهْرًا.

กินฺตุ มนฺทิรสฺย พหิ: ปฺรางฺคณํ ตฺยช น มิมีษฺว ยตสฺตทฺ อนฺยชาตีเยโภฺย ทตฺตํ, ปวิตฺรํ นครญฺจ ทฺวิจตฺวารึศนฺมาสานฺ ยาวตฺ เตษำ จรไณ รฺมรฺทฺทิษฺยเตฯ

٣ 3 وَسَأُعْطِي لِشَاهِدَيَّ، فَيَتَنَبَّآنِ أَلْفًا وَمِئَتَيْنِ وَسِتِّينَ يَوْمًا، لَابِسَيْنِ مُسُوحًا».

ปศฺจาตฺ มม ทฺวาภฺยำ สากฺษิภฺยำ มยา สามรฺถฺยํ ทายิษฺยเต ตาวุษฺฏฺรโลมชวสฺตฺรปริหิเตา ษษฺฐฺยธิกทฺวิศตาธิกสหสฺรทินานิ ยาวทฺ ภวิษฺยทฺวากฺยานิ วทิษฺยต: ฯ

٤ 4 هَذَانِ هُمَا ٱلزَّيْتُونَتَانِ وَٱلْمَنَارَتَانِ ٱلْقَائِمَتَانِ أَمَامَ رَبِّ ٱلْأَرْضِ.

ตาเวว ชคทีศฺวรสฺยานฺติเก ติษฺฐนฺเตา ชิตวฺฤกฺเษา ทีปวฺฤกฺเษา จฯ

٥ 5 وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يُرِيدُ أَنْ يُؤْذِيَهُمَا، تَخْرُجُ نَارٌ مِنْ فَمِهِمَا وَتَأْكُلُ أَعْدَاءَهُمَا. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يُرِيدُ أَنْ يُؤْذِيَهُمَا، فَهَكَذَا لَا بُدَّ أَنَّهُ يُقْتَلُ.

ยทิ เกจิตฺ เตา หึสิตุํ เจษฺฏนฺเต ตรฺหิ ตโย รฺวทนาภฺยามฺ อคฺนิ รฺนิรฺคตฺย ตโย: ศตฺรูนฺ ภสฺมีกริษฺยติฯ ย: กศฺจิตฺ เตา หึสิตุํ เจษฺฏเต เตไนวเมว วินษฺฏวฺยํฯ

٦ 6 هَذَانِ لَهُمَا ٱلسُّلْطَانُ أَنْ يُغْلِقَا ٱلسَّمَاءَ حَتَّى لَا تُمْطِرَ مَطَرًا فِي أَيَّامِ نُبُوَّتِهِمَا، وَلَهُمَا سُلْطَانٌ عَلَى ٱلْمِيَاهِ أَنْ يُحَوِّلَاهَا إِلَى دَمٍ، وَأَنْ يَضْرِبَا ٱلْأَرْضَ بِكُلِّ ضَرْبَةٍ كُلَّمَا أَرَادَا.

ตโย รฺภวิษฺยทฺวากฺยกถนทิเนษุ ยถา วฺฤษฺฏิ รฺน ชายเต ตถา คคนํ โรทฺธุํ ตโย: สามรฺถฺยมฺ อสฺติ, อปรํ โตยานิ โศณิตรูปาณิ กรฺตฺตุํ นิชาภิลาษาตฺ มุหุรฺมุหุ: สรฺวฺววิธทณฺไฑ: ปฺฤถิวีมฺ อาหนฺตุญฺจ ตโย: สามรฺถฺยมสฺติฯ

٧ 7 وَمَتَى تَمَّمَا شَهَادَتَهُمَا، فَٱلْوَحْشُ ٱلصَّاعِدُ مِنَ ٱلْهَاوِيَةِ سَيَصْنَعُ مَعَهُمَا حَرْبًا وَيَغْلِبُهُمَا وَيَقْتُلُهُمَا. (Abyssos g12)

อปรํ ตโย: สากฺเษฺย สมาปฺเต สติ รสาตลาทฺ เยโนตฺถิตวฺยํ ส ปศุสฺตาภฺยำ สห ยุทฺธฺวา เตา เชษฺยติ หนิษฺยติ จฯ (Abyssos g12)

٨ 8 وَتَكُونُ جُثَّتَاهُمَا عَلَى شَارِعِ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْعَظِيمَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى رُوحِيًّا سَدُومَ وَمِصْرَ، حَيْثُ صُلِبَ رَبُّنَا أَيْضًا.

ตตสฺตโย: ปฺรภุรปิ ยสฺยำ มหาปุรฺยฺยำ กฺรุเศ หโต 'รฺถโต ยสฺยา: ปารมารฺถิกนามนี สิโทมํ มิสรศฺเจติ ตสฺยา มหาปุรฺยฺยำ: สนฺนิเวเศ ตโย: กุณเป สฺถาสฺยต: ฯ

٩ 9 وَيَنْظُرُ أُنَاسٌ مِنَ ٱلشُّعُوبِ وَٱلْقَبَائِلِ وَٱلْأَلْسِنَةِ وَٱلْأُمَمِ جُثَّتَيْهِمَا ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ وَنِصْفًا، وَلَا يَدَعُونَ جُثَّتَيْهِمَا تُوضَعَانِ فِي قُبُورٍ.

ตโต นานาชาตียา นานาวํศียา นานาภาษาวาทิโน นานาเทศียาศฺจ พหโว มานวา: สารฺทฺธทินตฺรยํ ตโย: กุณเป นิรีกฺษิษฺยนฺเต, ตโย: กุณปโย: ศฺมศาเน สฺถาปนํ นานุชฺญาสฺยนฺติฯ

١٠ 10 وَيَشْمَتُ بِهِمَا ٱلسَّاكِنُونَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَيَتَهَلَّلُونَ، وَيُرْسِلُونَ هَدَايَا بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ لِأَنَّ هَذَيْنِ ٱلنَّبِيَّيْنِ كَانَا قَدْ عَذَّبَا ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ.

ปฺฤถิวีนิวาสินศฺจ ตโย เรฺหโตรานนฺทิษฺยนฺติ สุขโภคํ กุรฺวฺวนฺต: ปรสฺปรํ ทานานิ เปฺรษยิษฺยนฺติ จ ยตสฺตาภฺยำ ภวิษฺยทฺวาทิภฺยำ ปฺฤถิวีนิวาสิโน ยาตนำ ปฺราปฺตา: ฯ

١١ 11 ثُمَّ بَعْدَ ٱلثَّلَاثَةِ ٱلْأَيَّامِ وَٱلنِّصْفِ، دَخَلَ فِيهِمَا رُوحُ حَيَاةٍ مِنَ ٱللهِ، فَوَقَفَا عَلَى أَرْجُلِهِمَا. وَوَقَعَ خَوْفٌ عَظِيمٌ عَلَى ٱلَّذِينَ كَانُوا يَنْظُرُونَهُمَا.

ตสฺมาตฺ สารฺทฺธทินตฺรยาตฺ ปรมฺ อีศฺวราตฺ ชีวนทายก อาตฺมนิ เตา ปฺรวิษฺเฏ เตา จรไณรุทติษฺฐตำ, เตน ยาวนฺตสฺตาวปศฺยนฺ เต 'ตีว ตฺราสยุกฺตา อภวนฺฯ

١٢ 12 وَسَمِعُوا صَوْتًا عَظِيمًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ قَائِلًا لَهُمَا: «ٱصْعَدَا إِلَى هَهُنَا». فَصَعِدَا إِلَى ٱلسَّمَاءِ فِي ٱلسَّحَابَةِ، وَنَظَرَهُمَا أَعْدَاؤُهُمَا.

ตต: ปรํ เตา สฺวรฺคาทฺ อุจฺไจริทํ กถยนฺตํ รวมฺ อศฺฤณุตำ ยุวำ สฺถานมฺ เอตทฺ อาโรหตำ ตตสฺตโย: ศตฺรุษุ นิรีกฺษมาเณษุ เตา เมเฆน สฺวรฺคมฺ อารูฒวนฺเตาฯ

١٣ 13 وَفِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ حَدَثَتْ زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ، فَسَقَطَ عُشْرُ ٱلْمَدِينَةِ، وَقُتِلَ بِٱلزَّلْزَلَةِ أَسْمَاءٌ مِنَ ٱلنَّاسِ: سَبْعَةُ آلَافٍ. وَصَارَ ٱلْبَاقُونَ فِي رَعْبَةٍ، وَأَعْطَوْا مَجْدًا لِإِلَهِ ٱلسَّمَاءِ.

ตทฺทณฺเฑ มหาภูมิกมฺเป ชาเต ปุรฺยฺยา ทศมำศ: ปติต: สปฺตสหสฺราณิ มานุษาศฺจ เตน ภูมิกมฺเปน หตา: , อวศิษฺฏาศฺจ ภยํ คตฺวา สฺวรฺคีเยศฺวรสฺย ปฺรศํสามฺ อกีรฺตฺตยนฺฯ

١٤ 14 ٱلْوَيْلُ ٱلثَّانِي مَضَى، وَهُوَذَا ٱلْوَيْلُ ٱلثَّالِثُ يَأْتِي سَرِيعًا.

ทฺวิตีย: สนฺตาโป คต: ปศฺย ตฺฤตีย: สนฺตาปสฺตูรฺณมฺ อาคจฺฉติฯ

١٥ 15 ثُمَّ بَوَّقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلسَّابِعُ، فَحَدَثَتْ أَصْوَاتٌ عَظِيمَةٌ فِي ٱلسَّمَاءِ قَائِلَةً: «قَدْ صَارَتْ مَمَالِكُ ٱلْعَالَمِ لِرَبِّنَا وَمَسِيحِهِ، فَسَيَمْلِكُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ». (aiōn g165)

อนนฺตรํ สปฺตทูเตน ตูรฺยฺยำ วาทิตายำ สฺวรฺค อุจฺไจ: สฺวไรรฺวาคิยํ กีรฺตฺติตา, ราชตฺวํ ชคโต ยทฺยทฺ ราชฺยํ ตทธุนาภวตฺฯ อสฺมตฺปฺรโภสฺตทียาภิษิกฺตสฺย ตารกสฺย จฯ เตน จานนฺตกาลียํ ราชตฺวํ ปฺรกริษฺยเต๚ (aiōn g165)

١٦ 16 وَٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا ٱلْجَالِسُونَ أَمَامَ ٱللهِ عَلَى عُرُوشِهِمْ، خَرُّوا عَلَى وُجُوهِهِمْ وَسَجَدُوا لِلهِ،

อปรมฺ อีศฺวรสฺยานฺติเก สฺวกียสึหาสเนษูปวิษฺฏาศฺจตุรฺวึศติปฺราจีนา ภุวิ นฺยงฺภูขา ภูเตฺวศฺวรํ ปฺรณมฺยาวทนฺ,

١٧ 17 قَائِلِينَ: «نَشْكُرُكَ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، ٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي كَانَ وَٱلَّذِي يَأْتِي، لِأَنَّكَ أَخَذْتَ قُدْرَتَكَ ٱلْعَظِيمَةَ وَمَلَكْتَ.

เห ภูต วรฺตฺตมานาปิ ภวิษฺยํศฺจ ปเรศฺวรฯ เห สรฺวฺวศกฺติมนฺ สฺวามินฺ วยํ เต กุรฺมฺมเห สฺตวํฯ ยตฺ ตฺวยา กฺริยเต ราชฺยํ คฺฤหีตฺวา เต มหาพลํฯ

١٨ 18 وَغَضِبَتِ ٱلْأُمَمُ، فَأَتَى غَضَبُكَ وَزَمَانُ ٱلْأَمْوَاتِ لِيُدَانُوا، وَلِتُعْطَى ٱلْأُجْرَةُ لِعَبِيدِكَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَٱلْقِدِّيسِينَ وَٱلْخَائِفِينَ ٱسْمَكَ، ٱلصِّغَارِ وَٱلْكِبَارِ، وَلِيُهْلَكَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يُهْلِكُونَ ٱلْأَرْضَ».

วิชาตีเยษุ กุปฺยตฺสุ ปฺราทุรฺภูตา ตว กฺรุธาฯ มฺฤตานามปิ กาโล 'เสา วิจาโร ภวิตา ยทาฯ ภฺฤตฺยาศฺจ ตว ยาวนฺโต ภวิษฺยทฺวาทิสาธว: ฯ เย จ กฺษุทฺรา มหานฺโต วา นามตเสฺต หิ พิภฺยติฯ ยทา สรฺเวฺวภฺย เอเตโภฺย เวตนํ วิตริษฺยเตฯ คนฺตวฺยศฺจ ยทา นาโศ วสุธายา วินาศไก: ๚

١٩ 19 وَٱنْفَتَحَ هَيْكَلُ ٱللهِ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَظَهَرَ تَابُوتُ عَهْدِهِ فِي هَيْكَلِهِ، وَحَدَثَتْ بُرُوقٌ وَأَصْوَاتٌ وَرُعُودٌ وَزَلْزَلَةٌ وَبَرَدٌ عَظِيمٌ.

อนนฺตรมฺ อีศฺวรสฺย สฺวรฺคสฺถมนฺทิรสฺย ทฺวารํ มุกฺตํ ตนฺมนฺทิรมเธฺย จ นิยมมญฺชูษา ทฺฤศฺยาภวตฺ, เตน ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ ภูมิกมฺโป คุรุตรศิลาวฺฤษฺฏิศฺไจตานิ สมภวนฺฯ