اَلْمَزَامِيرُ 136

١ 1 اِحْمَدُوا ٱلرَّبَّ لِأَنَّهُ صَالِحٌ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!

٢ 2 ٱحْمَدُوا إِلَهَ ٱلْآلِهَةِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمتَهُ.

Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.

٣ 3 ٱحْمَدُوا رَبَّ ٱلْأَرْبَابِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.

٤ 4 ٱلصَّانِعَ ٱلْعَجَائِبَ ٱلْعِظَامَ وَحْدَهُ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.

٥ 5 ٱلصَّانِعَ ٱلسَّمَاوَاتِ بِفَهْمٍ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.

٦ 6 ٱلْبَاسِطَ ٱلْأَرْضَ عَلَى ٱلْمِيَاهِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.

٧ 7 ٱلصَّانِعَ أَنْوَارًا عَظِيمَةً، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.

٨ 8 ٱلشَّمْسَ لِحُكْمِ ٱلنَّهَارِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu

٩ 9 ٱلْقَمَرَ وَٱلْكَوَاكِبَ لِحُكْمِ ٱللَّيْلِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.

١٠ 10 ٱلَّذِي ضَرَبَ مِصْرَ مَعَ أَبْكَارِهَا، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

١١ 11 وَأَخْرَجَ إِسْرَائِيلَ مِنْ وَسَطِهِمْ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,

١٢ 12 بِيَدٍ شَدِيدَةٍ وَذِرَاعٍ مَمْدُودَةٍ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

١٣ 13 ٱلَّذِي شَقَّ بَحْرَ سُوفٍ إِلَى شُقَقٍ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,

١٤ 14 وَعَبَّرَ إِسْرَائِيلَ فِي وَسَطِهِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

því að miskunn hans – varir að eilífu,

١٥ 15 وَدَفَعَ فِرْعَوْنَ وَقُوَّتَهُ فِي بَحْرِ سُوفٍ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

١٦ 16 ٱلَّذِي سَارَ بِشَعْبِهِ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.

١٧ 17 ٱلَّذِي ضَرَبَ مُلُوكًا عُظَمَاءَ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu

١٨ 18 وَقَتَلَ مُلُوكًا أَعِزَّاءَ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:

١٩ 19 سِيحُونَ مَلِكَ ٱلْأَمُورِيِّينَ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu

٢٠ 20 وَعُوجَ مَلِكَ بَاشَانَ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.

٢١ 21 وَأَعْطَى أَرْضَهُمْ مِيرَاثًا، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.

٢٢ 22 مِيرَاثًا لِإِسْرَائِيلَ عَبْدِهِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.

٢٣ 23 ٱلَّذِي فِي مَذَلَّتِنَا ذَكَرَنَا، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu

٢٤ 24 وَنَجَّانَا مِنْ أَعْدَائِنَا، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.

٢٥ 25 ٱلَّذِي يُعْطِي خُبْزًا لِكُلِّ بَشَرٍ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.

٢٦ 26 ٱحْمَدُوا إِلَهَ ٱلسَّمَاوَاتِ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!