اَلْمَزَامِيرُ 120

١ 1 تَرْنِيمَةُ ٱلْمَصَاعِدِ إِلَى ٱلرَّبِّ فِي ضِيْقِي صَرَخْتُ فَٱسْتَجَابَ لِي.

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

٢ 2 يَارَبُّ، نَجِّ نَفْسِي مِنْ شِفَاهِ ٱلْكَذِبِ، مِنْ لِسَانِ غِشٍّ.

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

٣ 3 مَاذَا يُعْطِيكَ وَمَاذَا يَزِيدُ لَكَ لِسَانُ ٱلْغِشِّ؟

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

٤ 4 سِهَامَ جَبَّارٍ مَسْنُونَةً مَعَ جَمْرِ ٱلرَّتَمِ.

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

٥ 5 وَيْلِي لِغُرْبَتِي فِي مَاشِكَ، لِسَكَنِي فِي خِيَامِ قِيدَارَ!

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

٦ 6 طَالَ عَلَى نَفْسِي سَكَنُهَا مَعَ مُبْغِضِ ٱلسَّلَامِ.

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

٧ 7 أَنَا سَلَامٌ، وَحِينَمَا أَتَكَلَّمُ فَهُمْ لِلْحَرْبِ.

Kada o miru govorim, oni sile na rat.