اَلْمَزَامِيرُ 118

١ 1 اِحْمَدُوا ٱلرَّبَّ لِأَنَّهُ صَالِحٌ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig!

٢ 2 لِيَقُلْ إِسْرَائِيلُ: «إِنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ».

Israel sie: Hans miskunnhet varer evindelig!

٣ 3 لِيَقُلْ بَيْتُ هَارُونَ: «إِنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ».

Arons hus sie: Hans miskunnhet varer evindelig!

٤ 4 لِيَقُلْ مُتَّقُو ٱلرَّبِّ: «إِنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ».

De som frykter Herren, sie: Hans miskunnhet varer evindelig!

٥ 5 مِنَ ٱلضِّيقِ دَعَوْتُ ٱلرَّبَّ فَأَجَابَنِي مِنَ ٱلرُّحْبِ.

Ut av trengselen kalte jeg på Herren; Herren svarte mig og førte mig ut i fritt rum.

٦ 6 ٱلرَّبُّ لِي فَلَا أَخَافُ. مَاذَا يَصْنَعُ بِي ٱلْإِنْسَانُ؟

Herren er med mig, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske gjøre mig?

٧ 7 ٱلرَّبُّ لِي بَيْنَ مُعِينِيَّ، وَأَنَا سَأَرَى بِأَعْدَائِي.

Herren er med mig, den som hjelper mig, og jeg skal se med lyst på dem som hater mig.

٨ 8 ٱلِٱحْتِمَاءُ بِٱلرَّبِّ خَيْرٌ مِنَ ٱلتَّوَكُّلِ عَلَى إِنْسَانٍ.

Det er bedre å sette sin lit til Herren enn å stole på mennesker.

٩ 9 ٱلِٱحْتِمَاءُ بِٱلرَّبِّ خَيْرٌ مِنَ ٱلتَّوَكُّلِ عَلَى ٱلرُّؤَسَاءِ.

Det er bedre å ta sin tilflukt til Herren enn å stole på fyrster.

١٠ 10 كُلُّ ٱلْأُمَمِ أَحَاطُوا بِي. بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ أُبِيدُهُمْ.

Alle hedninger omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.

١١ 11 أَحَاطُوا بِي وَٱكْتَنَفُونِي. بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ أُبِيدُهُمْ.

De omgir mig, ja, de omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.

١٢ 12 أَحَاطُوا بِي مِثْلَ ٱلنَّحْلِ. ٱنْطَفَأُوا كَنَارِ ٱلشَّوْكِ. بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ أُبِيدُهُمْ.

De omgir mig som bier, de slukner som ild i tornebusker; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.

١٣ 13 دَحَرْتَنِي دُحُورًا لِأَسْقُطَ، أَمَّا ٱلرَّبُّ فَعَضَدَنِي.

Hårdt støtte du mig forat jeg skulde falle; men Herren hjalp mig.

١٤ 14 قُوَّتِي وَتَرَنُّمِي ٱلرَّبُّ، وَقَدْ صَارَ لِي خَلَاصًا.

Herren er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.

١٥ 15 صَوْتُ تَرَنُّمٍ وَخَلَاصٍ فِي خِيَامِ ٱلصِّدِّيقِينَ: «يَمِينُ ٱلرَّبِّ صَانِعَةٌ بِبَأْسٍ.

Det høres fryderop om frelse i de rettferdiges telt; Herrens høire hånd gjør storverk.

١٦ 16 يَمِينُ ٱلرَّبِّ مُرْتَفِعَةٌ. يَمِينُ ٱلرَّبِّ صَانِعَةٌ بِبَأْسٍ».

Herrens høire hånd ophøier, Herrens høire hånd gjør storverk.

١٧ 17 لَا أَمُوتُ بَلْ أَحْيَا وَأُحَدِّثُ بِأَعْمَالِ ٱلرَّبِّ.

Jeg skal ikke dø, men leve og fortelle Herrens gjerninger.

١٨ 18 تَأْدِيبًا أَدَّبَنِي ٱلرَّبُّ، وَإِلَى ٱلْمَوْتِ لَمْ يُسْلِمْنِي.

Hårdt tuktet Herren mig, men til døden overgav han mig ikke.

١٩ 19 اِفْتَحُوا لِي أَبْوَابَ ٱلْبِرِّ. أَدْخُلْ فِيهَا وَأَحْمَدِ ٱلرَّبَّ.

Lukk op rettferdighets porter for mig! Jeg vil gå inn gjennem dem, jeg vil prise Herren.

٢٠ 20 هَذَا ٱلْبَابُ لِلرَّبِّ. ٱلصِّدِّيقُونَ يَدْخُلُونَ فِيهِ.

Dette er Herrens port; de rettferdige skal gå inn gjennem den.

٢١ 21 أَحْمَدُكَ لِأَنَّكَ ٱسْتَجَبْتَ لِي وَصِرْتَ لِي خَلَاصًا.

Jeg vil prise dig fordi du svarte mig og blev mig til frelse.

٢٢ 22 ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ.

Den sten som bygningsmennene forkastet, er blitt hovedhjørnesten.

٢٣ 23 مِنْ قِبَلِ ٱلرَّبِّ كَانَ هَذَا، وَهُوَ عَجِيبٌ فِي أَعْيُنِنَا.

Av Herren er dette gjort, det er underfullt i våre øine.

٢٤ 24 هَذَا هُوَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِي صَنَعُهُ ٱلرَّبُّ، نَبْتَهِجُ وَنَفْرَحُ فِيهِ.

Dette er dagen som Herren har gjort; la oss fryde oss og glede oss på den!

٢٥ 25 آهِ يَارَبُّ خَلِّصْ! آهِ يَارَبُّ أَنْقِذْ!

Å Herre, frels dog! Å Herre, la det dog lykkes!

٢٦ 26 مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. بَارَكْنَاكُمْ مِنْ بَيْتِ ٱلرَّبِّ.

Velsignet være han som kommer i Herrens navn! Vi velsigner eder fra Herrens hus.

٢٧ 27 ٱلرَّبُّ هُوَ ٱللهُ وَقَدْ أَنَارَ لَنَا. أَوْثِقُوا ٱلذَّبِيحَةَ بِرُبُطٍ إِلَى قُرُونِ ٱلْمَذْبَحِ.

Herren er Gud, og han lot det bli lyst for oss. Bind høitidsofferet med rep like inn til alterets horn!

٢٨ 28 إِلَهِي أَنْتَ فَأَحْمَدُكَ، إِلَهِي فَأَرْفَعُكَ.

Du er min Gud, og jeg vil love dig, min Gud, jeg vil ophøie dig.

٢٩ 29 ٱحْمَدُوا ٱلرَّبَّ لِأَنَّهُ صَالِحٌ، لِأَنَّ إِلَى ٱلْأَبَدِ رَحْمَتَهُ.

Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.