مَتَّى 8
| وَلَمَّا نَزَلَ مِنَ ٱلْجَبَلِ تَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ. | ١ 1 |
ଜିସୁ ମାଡ଼ି ଜପିତାଂ ଜୁତ୍ତି ପାଚେ ବେସି ମାନାୟ୍ ତା ପାଚେ ପାଚେ ୱାତାର୍ ।
| وَإِذَا أَبْرَصُ قَدْ جَاءَ وَسَجَدَ لَهُ قَائِلًا: «يَا سَيِّدُ، إِنْ أَرَدْتَ تَقْدِرْ أَنْ تُطَهِّرَنِي». | ٢ 2 |
ତା ପାଚେ ଆରେ ହୁଡ଼ା, ରୱାନ୍ ଗାଜା ରଗ୍ୟାଙ୍ଗ୍ ତା ତାକେ ୱାଜ଼ି ଜୱାର୍ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଏନ୍ ଜଦି ଇଚା କିତାୟ୍ଚି, ତା ଆତିସ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ସକଟ୍ କିଦ୍ଦେଂ ଆଡ଼୍ଦାନାୟ୍ ।”
| فَمَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَلَمَسَهُ قَائِلًا: «أُرِيدُ، فَٱطْهُرْ!». وَلِلْوَقْتِ طَهُرَ بَرَصُهُ. | ٣ 3 |
ହେବେ ଜିସୁ କେଇ ଇଡ଼୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଡୁଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ଇଚା କିନାଙ୍ଗା, ସକଟ୍ ଆ ।” ହେ ଦାପ୍ରେ ହେ ଗାଜାରଗ୍ “ସକଟ୍ ଆତାତ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱنْظُرْ أَنْ لَا تَقُولَ لِأَحَدٍ. بَلِ ٱذْهَبْ أَرِ نَفْسَكَ لِلْكَاهِنِ، وَقَدِّمِ ٱلْقُرْبَانَ ٱلَّذِي أَمَرَ بِهِ مُوسَى شَهَادَةً لَهُمْ». | ٤ 4 |
ଆରେ, ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ୱେନା, ଏନ୍ ଇନେସ୍ ଆଜ଼ି ଉଜ୍ ଆତାୟ୍, ଇନେରିଂ ୱେଚ୍ମା, ମାତର୍ ହାଲା, ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନିଂ ଚଞ୍ଜ୍ୟା, ଆରେ ମସା ଇମ୍ଣି ଆକାତ୍ଗାର୍ଣି ବିସ୍ରେ ବଲ୍ ହିତ୍ନ୍ନା, ହେଦାଂ ହେୱାର୍ ଲାଗାଂ ଏନ୍ ଉଜ୍ ଆତାଙ୍ଗ୍ନା ଇଞ୍ଜି ସାକି ହିୟା ।”
| وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ كَفْرَنَاحُومَ، جَاءَ إِلَيْهِ قَائِدُ مِئَةٍ يَطْلُبُ إِلَيْهِ | ٥ 5 |
ଜିସୁ କପର୍ନାହୁମ୍ ବସ୍ତିତ ହଣ୍ଗିତିଲେ, ର ମୁଡ଼୍ମେଲ୍ୟା ତା କଚଣ୍ତ ୱାଜ଼ି ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
| وَيَقُولُ: «يَا سَيِّدُ، غُلَامِي مَطْرُوحٌ فِي ٱلْبَيْتِ مَفْلُوجًا مُتَعَذِّبًا جِدًّا». | ٦ 6 |
“ଏ ମାପ୍ରୁ ନା ଆଡ଼ିଏନ୍ ହିର୍କଲ୍ ଇଡ଼୍ୟାତି ରଗି ବେସି ନନାକାଦିଂ ଇଞ୍ଜ ମାକ୍ତାନ୍ନା ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنَا آتِي وَأَشْفِيهِ». | ٧ 7 |
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ହାଲ୍ଜି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉଜ୍ କିନାଙ୍ଗ୍ ।”
| فَأَجَابَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ تَدْخُلَ تَحْتَ سَقْفِي، لَكِنْ قُلْ كَلِمَةً فَقَطْ فَيَبْرَأَ غُلَامِي. | ٨ 8 |
“ମୁଡ଼୍ମେଲ୍ୟା” ଉତର୍ ହିତାନ୍, ମାପ୍ରୁ, “ଏନ୍ ଜେ ନା ଇଞ୍ଜ କାଲ୍ ତଗ୍ନାୟ୍, ଆନ୍ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଆକାୟ୍; ମାତର୍ କେବଲ୍ ପାଦେକ୍ ବଲ୍ ହିଦା, ନା ଆଡ଼ିଏନ୍ ଉଜ୍ ଆନାନ୍ ।
| لِأَنِّي أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ تَحْتَ سُلْطَانٍ. لِي جُنْدٌ تَحْتَ يَدِي. أَقُولُ لِهَذَا: ٱذْهَبْ! فَيَذْهَبُ، وَلِآخَرَ: ٱئْتِ! فَيَأْتِي، وَلِعَبْدِيَ: ٱفْعَلْ هَذَا! فَيَفْعَلُ». | ٩ 9 |
ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ରୱାନ୍ ତାରେନ୍ ମାନାଙ୍ଗ୍ ଆତିସ୍ ପାନା ତାରେନ୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ମାନାର୍; ଆନ୍ ରୱାନିଂ ଆଦିକାର୍ ହିତିସ୍ ହେୱାନ୍ ହାନାନ୍; ଆରେ ରୱାନିଂ ୱା ଇଚିସ୍ ହେୱାନ୍ ୱାନାନ୍; ଆରେ ନା ହଲ୍ୟାଙ୍ଗ୍ ଇଦାଂ କିୟା ଇଚିସ୍ ହେୱାନ୍ ହେଦାଂ କିନାନ୍ ।”
| فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ تَعَجَّبَ، وَقَالَ لِلَّذِينَ يَتْبَعُونَ: «اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ أَجِدْ وَلَا فِي إِسْرَائِيلَ إِيمَانًا بِمِقْدَارِ هَذَا! | ١٠ 10 |
ଜିସୁ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି କାବା ଆଜ଼ି ପାଚେ ୱାନି ମାନାୟାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ତାକେ ଏଚେକ୍ ଗାଜା ପାର୍ତି ପାୟାୱାତାଂନା ।
| وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَٱلْمَغَارِبِ وَيَتَّكِئُونَ مَعَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ، | ١١ 11 |
ମାତର୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ବେସି ୱେଡ଼ାହତ୍ନି ବାଗାଙ୍ଗ୍ ଆରି ୱେଡ଼ାହାନି ବାଗାଙ୍ଗ୍ ୱାଜ଼ି ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ଆରି ଜାକୁବ୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ବଜି ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ନାର୍ ।
| وَأَمَّا بَنُو ٱلْمَلَكُوتِ فَيُطْرَحُونَ إِلَى ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ». | ١٢ 12 |
ମାତର୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇ ରାଜିତ ମାନି କାତା ହେୱାରିଂ ବାର୍ତ ମାଜ୍ଗାତ ତୁହିୟା ଆନାର୍; ହେବେ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ଆରି ଟାଡାଙ୍ଗ୍ କାଟ୍ନାର୍ ।”
| ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ: «ٱذْهَبْ، وَكَمَا آمَنْتَ لِيَكُنْ لَكَ». فَبَرَأَ غُلَامُهُ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ١٣ 13 |
ଆରେ ଜିସୁ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମେଲ୍ୟାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ହାଲା ଏନ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ି ପାର୍ତି କିନାୟା, ନି କାଜିଂ ହେ ଲାକେ ଗିଟାଆୟେତ୍ ।” ହେ ଡାଣ୍ଡ୍ତ ଆଡ଼ିଏନ୍ ଉଜ୍ ଆତାତ୍ ।
| وَلَمَّا جَاءَ يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ بُطْرُسَ، رَأَى حَمَاتَهُ مَطْرُوحَةً وَمَحْمُومَةً، | ١٤ 14 |
ପାଚେ ଜିସୁ ପିତର୍ ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି ତା ପଦାହିଙ୍ଗ୍ ନମେର୍ ଆଜ଼ି ମାଗ୍ଜି ମାନାକା ହୁଡ଼୍ତାନ୍ ।
| فَلَمَسَ يَدَهَا فَتَرَكَتْهَا ٱلْحُمَّى، فَقَامَتْ وَخَدَمَتْهُمْ. | ١٥ 15 |
ହେବେ ହେୱାନ୍ ତା କେଇଦ ଡୁତାନ୍, ଆରେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ନମେର୍ ପିସ୍ତାତ୍, ପାଚେ ହେଦେଲ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ହେୱାରିଂ ହେବା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍ ।
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ قَدَّمُوا إِلَيْهِ مَجَانِينَ كَثِيرِينَ، فَأَخْرَجَ ٱلْأَرْوَاحَ بِكَلِمَةٍ، وَجَمِيعَ ٱلْمَرْضَى شَفَاهُمْ، | ١٦ 16 |
ମ୍ଡିକାହାରେସ୍, ମାନାୟାର୍ ହେନି ପୁଦା ଡୁୟାଆତି ଲଗାଂ ଜିସୁ କଚଣ୍ତ ତାହିୱାତାର୍, ହେବେ ଜିସୁ ୱେଇକିତି ମାତର୍ ପୁଦାଂ ପିହିକିତାନ୍ ଆରି ୱିଜ଼ାର୍ ବେମାରିଂ ଉଜ୍ କିତାନ୍,
| لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «هُوَ أَخَذَ أَسْقَامَنَا وَحَمَلَ أَمْرَاضَنَا». | ١٧ 17 |
ଇ ଲାକେ ହେୱାନ୍ ଜିସାୟ୍ ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କାଜିଂ ଇ ବଚନ୍ ପୁରାଆତାତ୍, “ହେୱାନ୍ ନିଜେ ମା ନାଦାର୍ ୱିଜ଼ୁ ଇଡ଼୍ତାନ୍ ଆରେ ରଗ୍ ସବୁ ପିଣ୍ଡ୍ତାନ୍ ।”
| وَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ جُمُوعًا كَثِيرَةً حَوْلَهُ، أَمَرَ بِٱلذَّهَابِ إِلَى ٱلْعَبْرِ. | ١٨ 18 |
ଜିସୁ ତା ଚାରିବେଣ୍ତି ତା ଚେଲାରିଂ ହୁଡ଼୍ଜି ହାମ୍ଦୁର୍ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ହାନି କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ ।
| فَتَقَدَّمَ كَاتِبٌ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَتْبَعُكَ أَيْنَمَا تَمْضِي». | ١٩ 19 |
ଆରେ, ରୱାନ୍ ସାସ୍ତ୍ରି ତା ଲାଗାଂ ୱାଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ,” ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ହାନାୟ୍, “ଆନ୍ ନି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ୱାନାଙ୍ଗ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «لِلثَّعَالِبِ أَوْجِرَةٌ وَلِطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ أَوْكَارٌ، وَأَمَّا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فَلَيْسَ لَهُ أَيْنَ يُسْنِدُ رَأْسَهُ». | ٢٠ 20 |
ହେବେ ଜିସୁ ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍, “କଲ୍ୟାତିଂ ପାରା ମାନାତ୍, ଆକାସ୍ନି ପଟିତିଂ ଗୁଡା ମାନାତ୍, ମତର୍ ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି କାପ୍ଡ଼ା ଇଡ୍ଦେଂ ବାହା ହିଲୁତ୍ ।”
| وَقَالَ لَهُ آخَرُ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا سَيِّدُ، ٱئْذَنْ لِي أَنْ أَمْضِيَ أَوَّلًا وَأَدْفِنَ أَبِي». | ٢١ 21 |
ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଆରେ ର ଚେଲାହି ଇଚାନ୍, “ମାପ୍ରୁ, ପର୍ତୁମ୍ ହାଲ୍ଜି ମାଞ୍ଜି ଆବାଂ ମୁଚେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବଲ୍ ହିଦା ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱتْبَعْنِي، وَدَعِ ٱلْمَوْتَى يَدْفِنُونَ مَوْتَاهُمْ». | ٢٢ 22 |
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱାଡୁ, ହାତି ମାନାୟ୍ ହାତି ଲଗାଂ ମୁଚ୍ଚି ହିୟାଟ୍ ।”
| وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ تَبِعَهُ تَلَامِيذُهُ. | ٢٣ 23 |
ଦିନେକ୍ ଜିସୁ ଚେଲାହିର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଡଙ୍ଗାତ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
| وَإِذَا ٱضْطِرَابٌ عَظِيمٌ قَدْ حَدَثَ فِي ٱلْبَحْرِ حَتَّى غَطَّتِ ٱلْأَمْوَاجُ ٱلسَّفِينَةَ، وَكَانَ هُوَ نَائِمًا. | ٢٤ 24 |
ହାଚାଟ୍ରେ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ର ବେସି ଗାଜା ତ୍ରିପ୍କୁ ହୁଜ଼ାୱାଣି ନିକ୍ତାତ୍ ଆରି ଡଙ୍ଗା ଏଜ଼ୁକାଂ ମୁଞ୍ଜ୍ନି ଲାକେ ଆତାତ୍ । ମାତର୍ ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ହୁନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ ।
| فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَأَيْقَظُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نَجِّنَا فَإِنَّنَا نَهْلِكُ!». | ٢٥ 25 |
ଚେଲାହିର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ନିକ୍ଚି ଇଚାର୍, ଏ “ମାପ୍ରୁ, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ରାକ୍ୟା କିଦା । ଆୱିତିସ୍ ଆପେଂ ମୁନ୍ଞ୍ଜି ହାନାପ୍ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «مَا بَالُكُمْ خَائِفِينَ يا قَلِيلِي ٱلْإِيمَانِ؟». ثُمَّ قَامَ وَٱنْتَهَرَ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ، فَصَارَ هُدُوٌّ عَظِيمٌ. | ٢٦ 26 |
ଜିସୁ ଦାକା କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଇନାକିଦେଂ ଏଚେକ୍ ପାଡ୍ରା ଆନାଦେରା?” ଏପେଙ୍ଗ୍ “ଇନାକା ଏଚେକ୍ ଅଲପ୍ ପାର୍ତି କିନାକାଦେର୍? ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ଦୁକା ଆରି ଲଡ଼ିତିଂ ତିର୍ ଆଦେଂ କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ । ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ୱିଜ଼ୁ ତିର୍ ଆତାତ୍ ।”
| فَتَعَجَّبَ ٱلنَّاسُ قَائِلِينَ: «أَيُّ إِنْسَانٍ هَذَا؟ فَإِنَّ ٱلرِّيَاحَ وَٱلْبَحْرَ جَمِيعًا تُطِيعُهُ!». | ٢٧ 27 |
ହେବେ ୱିଜ଼ାର୍ କାବା ଆତାର୍ । ହେୱାର୍ ରକାନ୍ ଆରେ ରକାନିଂ ବେଣ୍ବାଟ୍ କିତାର୍ “ଇୱାନ୍ ଇନେସ୍ ବାର୍ତି ମାନାୟ୍? ଦୁକା ଆରି ଲଉଡ଼ି ପା ତା ବଲ୍ ମାନିକିନିକା ।”
| وَلَمَّا جَاءَ إِلَى ٱلْعَبْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجِرْجَسِيِّينَ، ٱسْتَقْبَلَهُ مَجْنُونَانِ خَارِجَانِ مِنَ ٱلْقُبُورِ هَائِجَانِ جِدًّا، حَتَّى لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَجْتَازَ مِنْ تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ. | ٢٨ 28 |
ଜିସୁ ହାମ୍ଦୁର୍ ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ଗଦରିୟର୍ ନିପ ଏକିତି ଦାପ୍ରେ ରିୟାରିଂ ବେଟାଆତାନ୍ । ହେୱାର୍ ହେବେ ମାନି ଦୁଗେର୍ନି କ୍ଡୁକିତ ମାଚାର୍ । ହେୱାର୍ ପୁଦାଆହ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ଏଚେକ୍ ବଇଁଙ୍କାର୍ ଜେ ହେ ରାସ୍ତା ହିଜ଼ି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ସାସ୍ କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍ ।
| وَإِذَا هُمَا قَدْ صَرَخَا قَائِلَيْنِ: «مَا لَنَا وَلَكَ يا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ؟ أَجِئْتَ إِلَى هُنَا قَبْلَ ٱلْوَقْتِ لِتُعَذِّبَنَا؟». | ٢٩ 29 |
ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତି ଦାପ୍ରେ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଏ ଇସ୍ୱର୍ତି ମେହି! ନି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାତି ଇନାକା ମାନାତ୍? ସମୁ ଆୱିହିଙ୍ଗ୍ନେ ଏନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଡାଣ୍ଡ୍ ହିଦେଂ ଇବେ ୱାତାଇନା?”
| وَكَانَ بَعِيدًا مِنْهُمْ قَطِيعُ خَنَازِيرَ كَثِيرَةٍ تَرْعَى. | ٣٠ 30 |
ହେବେତାଂ ଅଲପ୍ ଦେହା ର ମାନ୍ଦା ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ହାରାଆଜ଼ି ମାଚିକ୍ ।
| فَٱلشَّيَاطِينُ طَلَبُوا إِلَيْهِ قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ تُخْرِجُنَا، فَأْذَنْ لَنَا أَنْ نَذْهَبَ إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ». | ٣١ 31 |
ହେ ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ ମାନି ପୁଦାଂ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚିକ୍, “ମାଙ୍ଗ୍ ଜଦି ପେସ୍ପେଦେଂ ଇଚା କିନାୟା, ହେ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ମାଙ୍ଗ୍ ପକ୍ତା ।”
| فَقَالَ لَهُمُ: «ٱمْضُوا». فَخَرَجُوا وَمَضَوْا إِلَى قَطِيعِ ٱلْخَنَازِيرِ، وَإِذَا قَطِيعُ ٱلْخَنَازِيرِ كُلُّهُ قَدِ ٱنْدَفَعَ مِنْ عَلَى ٱلْجُرُفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ، وَمَاتَ فِي ٱلْمِيَاهِ. | ٣٢ 32 |
ଜିସୁ ଇଚାନ୍, “ହାଲାଟ୍ ।” ପୁଦାଂ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମାନାୟ୍ତିଂ ପିସ୍ତି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ହଟିକ୍ । ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦା ହଞ୍ଚି ହାଲ୍ଜି ମାଡ଼ି ଗବାତାଂ ହନ୍ଚି ହାଲ୍ଜି ହାମ୍ଦୁର୍ତ ମୁନ୍ଞ୍ଜି ହାତିକ୍ ।
| أَمَّا ٱلرُّعَاةُ فَهَرَبُوا وَمَضَوْا إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، وَأَخْبَرُوا عَنْ كُلِّ شَيْءٍ، وَعَنْ أَمْرِ ٱلْمَجْنُونَيْنِ. | ٣٣ 33 |
ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍ ହାରାଇ କିଜ଼ି ମାଚି ମାନାୟ୍ ଲାଗେନି ବସ୍ତିକାଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ପୁଦା ଆହ୍ୟାତାକାର୍ କାଜିଂ ଇନାକା ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ହେବେ ୱିଜ଼ୁ ବେଣ୍ ୱେଚ୍ଚି ବୁଲାଆତାର୍ ।
| فَإِذَا كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ قَدْ خَرَجَتْ لِمُلَاقَاةِ يَسُوعَ. وَلَمَّا أَبْصَرُوهُ طَلَبُوا أَنْ يَنْصَرِفَ عَنْ تُخُومِهِمْ. | ٣٤ 34 |
ଲାଗିଂ ହେ ବସ୍ତିନି ୱିଜ଼ାକାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ବେଟା ଆଦେଂ ହସି ୱାତାର୍ ଆରେ ତାଙ୍ଗ୍ ବେଟାଆଜ଼ି ହେ ନିପ ପିସ୍ତି ହାନ୍ଦିତାଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିତାର୍ ।
