مَتَّى 4
| ثُمَّ أُصْعِدَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ مِنَ ٱلرُّوحِ لِيُجَرَّبَ مِنْ إِبْلِيسَ. | ١ 1 |
តតះ បរំ យីឝុះ ប្រតារកេណ បរីក្ឞិតោ ភវិតុម៑ អាត្មនា ប្រាន្តរម៑ អាក្ឫឞ្ដះ
| فَبَعْدَ مَا صَامَ أَرْبَعِينَ نَهَارًا وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، جَاعَ أَخِيرًا. | ٢ 2 |
សន៑ ចត្វារិំឝទហោរាត្រាន៑ អនាហារស្តិឞ្ឋន៑ ក្ឞុធិតោ ពភូវ។
| فَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلْمُجَرِّبُ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَقُلْ أَنْ تَصِيرَ هَذِهِ ٱلْحِجَارَةُ خُبْزًا». | ٣ 3 |
តទានីំ បរីក្ឞិតា តត្សមីបម៑ អាគត្យ វ្យាហ្ឫតវាន៑, យទិ ត្វមីឝ្វរាត្មជោ ភវេស្តហ៌្យាជ្ញយា បាឞាណានេតាន៑ បូបាន៑ វិធេហិ។
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «مَكْتُوبٌ: لَيْسَ بِٱلْخُبْزِ وَحْدَهُ يَحْيَا ٱلْإِنْسَانُ، بَلْ بِكُلِّ كَلِمَةٍ تَخْرُجُ مِنْ فَمِ ٱللهِ». | ٤ 4 |
តតះ ស ប្រត្យព្រវីត៑, ឥត្ថំ លិខិតមាស្តេ, "មនុជះ កេវលបូបេន ន ជីវិឞ្យតិ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ វទនាទ៑ យានិ យានិ វចាំសិ និះសរន្តិ តៃរេវ ជីវិឞ្យតិ។ "
| ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّسَةِ، وَأَوْقَفَهُ عَلَى جَنَاحِ ٱلْهَيْكَلِ، | ٥ 5 |
តទា ប្រតារកស្តំ បុណ្យនគរំ នីត្វា មន្ទិរស្យ ចូឌោបរិ និធាយ គទិតវាន៑,
| وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱطْرَحْ نَفْسَكَ إِلَى أَسْفَلُ، لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: أَنَّهُ يُوصِي مَلَائِكَتَهُ بِكَ، فَعَلَى أيَادِيهِمْ يَحْمِلُونَكَ لِكَيْ لَا تَصْدِمَ بِحَجَرٍ رِجْلَكَ». | ٦ 6 |
ត្វំ យទិឝ្វរស្យ តនយោ ភវេស្តហ៌ីតោៜធះ បត, យត ឥត្ថំ លិខិតមាស្តេ, អាទេក្ឞ្យតិ និជាន៑ ទូតាន៑ រក្ឞិតុំ ត្វាំ បរមេឝ្វរះ។ យថា សវ៌្វេឞុ មាគ៌េឞុ ត្វទីយចរណទ្វយេ។ ន លគេត៑ ប្រស្តរាឃាតស្ត្វាំ ឃរិឞ្យន្តិ តេ ករៃះ៕
| قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «مَكْتُوبٌ أَيْضًا: لَا تُجَرِّبِ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ». | ٧ 7 |
តទានីំ យីឝុស្តស្មៃ កថិតវាន៑ ឯតទបិ លិខិតមាស្តេ, "ត្វំ និជប្រភុំ បរមេឝ្វរំ មា បរីក្ឞស្វ។ "
| ثُمَّ أَخَذَهُ أَيْضًا إِبْلِيسُ إِلَى جَبَلٍ عَالٍ جِدًّا، وَأَرَاهُ جَمِيعَ مَمَالِكِ ٱلْعَالَمِ وَمَجْدَهَا، | ٨ 8 |
អនន្តរំ ប្រតារកះ បុនរបិ តម៑ អត្យុញ្ចធរាធរោបរិ នីត្វា ជគតះ សកលរាជ្យានិ តទៃឝ្វយ៌្យាណិ ច ទឝ៌យាឝ្ចការ កថយាញ្ចការ ច,
| وَقَالَ لَهُ: «أُعْطِيكَ هَذِهِ جَمِيعَهَا إِنْ خَرَرْتَ وَسَجَدْتَ لِي». | ٩ 9 |
យទិ ត្វំ ទណ្ឌវទ៑ ភវន៑ មាំ ប្រណមេស្តហ៌្យហម៑ ឯតានិ តុភ្យំ ប្រទាស្យាមិ។
| حِينَئِذٍ قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱذْهَبْ ياشَيْطَانُ! لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: لِلرَّبِّ إِلَهِكَ تَسْجُدُ وَإِيَّاهُ وَحْدَهُ تَعْبُدُ». | ١٠ 10 |
តទានីំ យីឝុស្តមវោចត៑, ទូរីភវ ប្រតារក, លិខិតមិទម៑ អាស្តេ, "ត្វយា និជះ ប្រភុះ បរមេឝ្វរះ ប្រណម្យះ កេវលះ ស សេវ្យឝ្ច។ "
| ثُمَّ تَرَكَهُ إِبْلِيسُ، وَإِذَا مَلَائِكَةٌ قَدْ جَاءَتْ فَصَارَتْ تَخْدِمُهُ. | ١١ 11 |
តតះ ប្រតារកេណ ស បយ៌្យត្យាជិ, តទា ស្វគ៌ីយទូតៃរាគត្យ ស សិឞេវេ។
| وَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ أَنَّ يُوحَنَّا أُسْلِمَ، ٱنْصَرَفَ إِلَى ٱلْجَلِيلِ. | ١٢ 12 |
តទនន្តរំ យោហន៑ ការាយាំ ពពន្ធេ, តទ្វាត៌្តាំ និឝម្យ យីឝុនា គាលីល៑ ប្រាស្ថីយត។
| وَتَرَكَ ٱلنَّاصِرَةَ وَأَتَى فَسَكَنَ فِي كَفْرَنَاحُومَ ٱلَّتِي عِنْدَ ٱلْبَحْرِ فِي تُخُومِ زَبُولُونَ وَنَفْتَالِيمَ، | ١٣ 13 |
តតះ បរំ ស នាសរន្នគរំ វិហាយ ជលឃេស្តដេ សិពូលូន្នប្តាលី ឯតយោរុវភយោះ ប្រទេឝយោះ សីម្នោម៌ធ្យវត៌្តី យ: កផន៌ាហូម៑ តន្នគរម៑ ឥត្វា ន្យវសត៑។
| لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: | ١٤ 14 |
តស្មាត៑, អន្យាទេឝីយគាលីលិ យទ៌្ទន្បារេៜព្ធិរោធសិ។ នប្តាលិសិពូលូន្ទេឝៅ យត្រ ស្ថានេ ស្ថិតៅ បុរា។
| «أَرْضُ زَبُولُونَ، وَأَرْضُ نَفْتَالِيمَ، طَرِيقُ ٱلْبَحْرِ، عَبْرُ ٱلْأُرْدُنِّ، جَلِيلُ ٱلْأُمَمِ. | ١٥ 15 |
តត្រត្យា មនុជា យេ យេ បយ៌្យភ្រាម្យន៑ តមិស្រកេ។ តៃជ៌នៃព៌្ឫហទាលោកះ បរិទឝ៌ិឞ្យតេ តទា។ អវសន៑ យេ ជនា ទេឝេ ម្ឫត្យុច្ឆាយាស្វរូបកេ។ តេឞាមុបរិ លោកានាមាលោកះ សំប្រកាឝិតះ៕
| ٱلشَّعْبُ ٱلْجَالِسُ فِي ظُلْمَةٍ أَبْصَرَ نُورًا عَظِيمًا، وَٱلْجَالِسُونَ فِي كُورَةِ ٱلْمَوْتِ وَظِلَالِهِ أَشْرَقَ عَلَيْهِمْ نُورٌ». | ١٦ 16 |
យទេតទ្វចនំ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិនា ប្រោក្តំ, តត៑ តទា សផលម៑ អភូត៑។
| مِنْ ذَلِكَ ٱلزَّمَانِ ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَكْرِزُ وَيَقُولُ: «تُوبُوا لِأَنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ». | ١٧ 17 |
អនន្តរំ យីឝុះ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ ឯតាំ កថាំ កថយិតុម៑ អារេភេ, មនាំសិ បរាវត៌្តយត, ស្វគ៌ីយរាជត្វំ សវិធមភវត៑។
| وَإِذْ كَانَ يَسُوعُ مَاشِيًا عِنْدَ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ أَبْصَرَ أَخَوَيْنِ: سِمْعَانَ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ بُطْرُسُ، وَأَنْدَرَاوُسَ أَخَاهُ يُلْقِيَانِ شَبَكَةً فِي ٱلْبَحْرِ، فَإِنَّهُمَا كَانَا صَيَّادَيْنِ. | ١٨ 18 |
តតះ បរំ យីឝុ រ្គាលីលោ ជលធេស្តដេន គច្ឆន៑ គច្ឆន៑ អាន្ទ្រិយស្តស្យ ភ្រាតា ឝិមោន៑ អត៌្ហតោ យំ បិតរំ វទន្តិ ឯតាវុភៅ ជលឃៅ ជាលំ ក្ឞិបន្តៅ ទទឝ៌, យតស្តៅ មីនធារិណាវាស្តាម៑។
| فَقَالَ لَهُمَا: «هَلُمَّ وَرَائِي فَأَجْعَلُكُمَا صَيَّادَيِ ٱلنَّاسِ». | ١٩ 19 |
តទា ស តាវាហូយ វ្យាជហារ, យុវាំ មម បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆតំ, យុវាមហំ មនុជធារិណៅ ករិឞ្យាមិ។
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا ٱلشِّبَاكَ وَتَبِعَاهُ. | ٢٠ 20 |
តេនៃវ តៅ ជាលំ វិហាយ តស្យ បឝ្ចាត៑ អាគច្ឆតាម៑។
| ثُمَّ ٱجْتَازَ مِنْ هُنَاكَ فَرَأَى أَخَوَيْنِ آخَرَيْنِ: يَعْقُوبَ بْنَ زَبْدِي وَيُوحَنَّا أَخَاهُ، فِي ٱلسَّفِينَةِ مَعَ زَبْدِي أَبِيهِمَا يُصْلِحَانِ شِبَاكَهُمَا، فَدَعَاهُمَا. | ٢١ 21 |
អនន្តរំ តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ វ្រជន៑ វ្រជន៑ សិវទិយស្យ សុតៅ យាកូព៑ យោហន្នាមានៅ ទ្វៅ សហជៅ តាតេន សាទ៌្ធំ នៅកោបរិ ជាលស្យ ជីណ៌ោទ្ធារំ កុវ៌្វន្តៅ វីក្ឞ្យ តាវាហូតវាន៑។
| فَلِلْوَقْتِ تَرَكَا ٱلسَّفِينَةَ وَأَبَاهُمَا وَتَبِعَاهُ. | ٢٢ 22 |
តត្ក្ឞណាត៑ តៅ នាវំ ស្វតាតញ្ច វិហាយ តស្យ បឝ្ចាទ្គាមិនៅ ពភូវតុះ។
| وَكَانَ يَسُوعُ يَطُوفُ كُلَّ ٱلْجَلِيلِ يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِهِمْ، وَيَكْرِزُ بِبِشَارَةِ ٱلْمَلَكُوتِ، وَيَشْفِي كُلَّ مَرَضٍ وَكُلَّ ضَعْفٍ فِي ٱلشَّعْبِ. | ٢٣ 23 |
អនន្តរំ ភជនភវនេ សមុបទិឝន៑ រាជ្យស្យ សុសំវាទំ ប្រចារយន៑ មនុជានាំ សវ៌្វប្រការាន៑ រោគាន៑ សវ៌្វប្រការបីឌាឝ្ច ឝមយន៑ យីឝុះ ក្ឫត្ស្នំ គាលីល្ទេឝំ ភ្រមិតុម៑ អារភត។
| فَذَاعَ خَبَرُهُ فِي جَمِيعِ سُورِيَّةَ. فَأَحْضَرُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلسُّقَمَاءِ ٱلْمُصَابِينَ بِأَمْرَاضٍ وَأَوْجَاعٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَٱلْمَجَانِينَ وَٱلْمَصْرُوعِينَ وَٱلْمَفْلُوجِينَ، فَشَفَاهُمْ. | ٢٤ 24 |
តេន ក្ឫត្ស្នសុរិយាទេឝស្យ មធ្យំ តស្យ យឝោ វ្យាប្នោត៑, អបរំ ភូតគ្រស្តា អបស្មារគ៌ីណះ បក្ឞាធាតិប្រភ្ឫតយឝ្ច យាវន្តោ មនុជា នានាវិធវ្យាធិភិះ ក្លិឞ្ដា អាសន៑, តេឞុ សវ៌្វេឞុ តស្យ សមីបម៑ អានីតេឞុ ស តាន៑ ស្វស្ថាន៑ ចការ។
| فَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ مِنَ ٱلْجَلِيلِ وَٱلْعَشْرِ ٱلْمُدُنِ وَأُورُشَلِيمَ وَٱلْيَهُودِيَّةِ وَمِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ. | ٢٥ 25 |
ឯតេន គាលីល៑-ទិកាបនិ-យិរូឝាលម៑-យិហូទីយទេឝេភ្យោ យទ៌្ទនះ បារាញ្ច ពហវោ មនុជាស្តស្យ បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆន៑។
