مَتَّى 27
| وَلَمَّا كَانَ ٱلصَّبَاحُ تَشَاوَرَ جَمِيعُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ عَلَى يَسُوعَ حَتَّى يَقْتُلُوهُ، | ١ 1 |
ಪ್ರಭಾತೇ ಜಾತೇ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾ ಯೀಶುಂ ಹನ್ತುಂ ತತ್ಪ್ರತಿಕೂಲಂ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ
| فَأَوْثَقُوهُ وَمَضَوْا بِهِ وَدَفَعُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ ٱلْبُنْطِيِّ ٱلْوَالِي. | ٢ 2 |
ತಂ ಬದ್ವ್ವಾ ನೀತ್ವಾ ಪನ್ತೀಯಪೀಲಾತಾಖ್ಯಾಧಿಪೇ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸುಃ|
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى يَهُوذَا ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ أَنَّهُ قَدْ دِينَ، نَدِمَ وَرَدَّ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ | ٣ 3 |
ತತೋ ಯೀಶೋಃ ಪರಕರೇವ್ವರ್ಪಯಿತಾ ಯಿಹೂದಾಸ್ತತ್ಪ್ರಾಣಾದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಸನ್ತಪ್ತಮನಾಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಲೋಕಪ್ರಾಚೀನಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತಾಸ್ತ್ರೀಂಶನ್ಮುದ್ರಾಃ ಪ್ರತಿದಾಯಾವಾದೀತ್,
| قَائِلًا: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُ دَمًا بَرِيئًا». فَقَالُوا: «مَاذَا عَلَيْنَا؟ أَنْتَ أَبْصِرْ!». | ٤ 4 |
ಏತನ್ನಿರಾಗೋನರಪ್ರಾಣಪರಕರಾರ್ಪಣಾತ್ ಕಲುಷಂ ಕೃತವಾನಹಂ| ತದಾ ತ ಉದಿತವನ್ತಃ, ತೇನಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಿಂ? ತ್ವಯಾ ತದ್ ಬುಧ್ಯತಾಮ್|
| فَطَرَحَ ٱلْفِضَّةَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَٱنْصَرَفَ، ثُمَّ مَضَى وَخَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
ತತೋ ಯಿಹೂದಾ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯೇ ತಾ ಮುದ್ರಾ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ಪ್ರಸ್ಥಿತವಾನ್ ಇತ್ವಾ ಚ ಸ್ವಯಮಾತ್ಮಾನಮುದ್ಬಬನ್ಧ|
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْفِضَّةَ وَقَالُوا: «لَا يَحِلُّ أَنْ نُلْقِيَهَا فِي ٱلْخِزَانَةِ لِأَنَّهَا ثَمَنُ دَمٍ». | ٦ 6 |
ಪಶ್ಚಾತ್ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಾ ಮುದ್ರಾ ಆದಾಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ, ಏತಾ ಮುದ್ರಾಃ ಶೋಣಿತಮೂಲ್ಯಂ ತಸ್ಮಾದ್ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ನ ನಿಧಾತವ್ಯಾಃ|
| فَتَشَاوَرُوا وَٱشْتَرَوْا بِهَا حَقْلَ ٱلْفَخَّارِيِّ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ. | ٧ 7 |
ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ ವಿದೇಶಿನಾಂ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಾಯ ತಾಭಿಃ ಕುಲಾಲಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಮಕ್ರೀಣನ್|
| لِهَذَا سُمِّيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ «حَقْلَ ٱلدَّمِ» إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ٨ 8 |
ಅತೋಽದ್ಯಾಪಿ ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ರಕ್ತಕ್ಷೇತ್ರಂ ವದನ್ತಿ|
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ، ثَمَنَ ٱلْمُثَمَّنِ ٱلَّذِي ثَمَّنُوهُ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಸನ್ತಾನೈ ರ್ಯಸ್ಯ ಮೂಲ್ಯಂ ನಿರುಪಿತಂ, ತಸ್ಯ ತ್ರಿಂಶನ್ಮುದ್ರಾಮಾನಂ ಮೂಲ್ಯಂ
| وَأَعْطَوْهَا عَنْ حَقْلِ ٱلْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي ٱلرَّبُّ». | ١٠ 10 |
ಮಾಂ ಪ್ರತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾದೇಶಾತ್ ತೇಭ್ಯ ಆದೀಯತ, ತೇನ ಚ ಕುಲಾಲಸ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕ್ರೀತಮಿತಿ ಯದ್ವಚನಂ ಯಿರಿಮಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ತತ್ ತದಾಸಿಧ್ಯತ್|
| فَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ ٱلْوَالِي. فَسَأَلَهُ ٱلْوَالِي قَائِلًا: «أَأَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ١١ 11 |
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶೌ ತದಧಿಪತೇಃ ಸಮ್ಮುಖ ಉಪತಿಷ್ಠತಿ ಸ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾ? ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮವದತ್, ತ್ವಂ ಸತ್ಯಮುಕ್ತವಾನ್|
| وَبَيْنَمَا كَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ لَمْ يُجِبْ بِشَيْءٍ. | ١٢ 12 |
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಪ್ರಾಚೀನೈರಭಿಯುಕ್ತೇನ ತೇನ ಕಿಮಪಿ ನ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿ|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ؟». | ١٣ 13 |
ತತಃ ಪೀಲಾತೇನ ಸ ಉದಿತಃ, ಇಮೇ ತ್ವತ್ಪ್ರತಿಕೂಲತಃ ಕತಿ ಕತಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದತಿ, ತತ್ ತ್ವಂ ನ ಶೃಣೋಷಿ?
| فَلَمْ يُجِبْهُ وَلَا عَنْ كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْوَالِي جِدًّا. | ١٤ 14 |
ತಥಾಪಿ ಸ ತೇಷಾಮೇಕಸ್ಯಾಪಿ ವಚಸ ಉತ್ತರಂ ನೋದಿತವಾನ್; ತೇನ ಸೋಽಧಿಪತಿ ರ್ಮಹಾಚಿತ್ರಂ ವಿದಾಮಾಸ|
| وَكَانَ ٱلْوَالِي مُعْتَادًا فِي ٱلْعِيدِ أَنْ يُطْلِقَ لِلْجَمْعِ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ أَرَادُوهُ. | ١٥ 15 |
ಅನ್ಯಚ್ಚ ತನ್ಮಹಕಾಲೇಽಧಿಪತೇರೇತಾದೃಶೀ ರಾತಿರಾಸೀತ್, ಪ್ರಜಾ ಯಂ ಕಞ್ಚನ ಬನ್ಧಿನಂ ಯಾಚನ್ತೇ, ತಮೇವ ಸ ಮೋಚಯತೀತಿ|
| وَكَانَ لَهُمْ حِينَئِذٍ أَسِيرٌ مَشْهُورٌ يُسَمَّى بَارَابَاسَ. | ١٦ 16 |
ತದಾನೀಂ ಬರಬ್ಬಾನಾಮಾ ಕಶ್ಚಿತ್ ಖ್ಯಾತಬನ್ಧ್ಯಾಸೀತ್|
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟ بَارَابَاسَ أَمْ يَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». | ١٧ 17 |
ತತಃ ಪೀಲಾತಸ್ತತ್ರ ಮಿಲಿತಾನ್ ಲೋಕಾನ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಏಷ ಬರಬ್ಬಾ ಬನ್ಧೀ ಖ್ರೀಷ್ಟವಿಖ್ಯಾತೋ ಯೀಶುಶ್ಚೈತಯೋಃ ಕಂ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಿಮೀಪ್ಸಿತಂ?
| لِأَنَّهُ عَلِمَ أَنَّهُمْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٨ 18 |
ತೈರೀರ್ಷ್ಯಯಾ ಸ ಸಮರ್ಪಿತ ಇತಿ ಸ ಜ್ಞಾತವಾನ್|
| وَإِذْ كَانَ جَالِسًا عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ٱمْرَأَتُهُ قَائِلَةً: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ ٱلْبَارَّ، لِأَنِّي تَأَلَّمْتُ ٱلْيَوْمَ كَثِيرًا فِي حُلْمٍ مِنْ أَجْلِهِ». | ١٩ 19 |
ಅಪರಂ ವಿಚಾರಾಸನೋಪವೇಶನಕಾಲೇ ಪೀಲಾತಸ್ಯ ಪತ್ನೀ ಭೃತ್ಯಂ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯಾಮಾಸ, ತಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಮನುಜಂ ಪ್ರತಿ ತ್ವಯಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ; ಯಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕೃತೇಽದ್ಯಾಹಂ ಸ್ವಪ್ನೇ ಪ್ರಭೂತಕಷ್ಟಮಲಭೇ|
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخَ حَرَّضُوا ٱلْجُمُوعَ عَلَى أَنْ يَطْلُبُوا بَارَابَاسَ وَيُهْلِكُوا يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಪ್ರಾಚೀನಾ ಬರಬ್ಬಾಂ ಯಾಚಿತ್ವಾದಾತುಂ ಯೀಶುಞ್ಚ ಹನ್ತುಂ ಸಕಲಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಾವರ್ತ್ತಯನ್|
| فَأجَابَ ٱلْوَالِي وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْ ٱلِٱثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟». فَقَالُوا: «بَارَابَاسَ!». | ٢١ 21 |
ತತೋಽಧಿಪತಿಸ್ತಾನ್ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಏತಯೋಃ ಕಮಹಂ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಾಮಿ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೇಚ್ಛಾ? ತೇ ಪ್ರೋಚು ರ್ಬರಬ್ಬಾಂ|
| قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». قَالَ لَهُ ٱلْجَمِيعُ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٢ 22 |
ತದಾ ಪೀಲಾತಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ತರ್ಹಿ ಯಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಂ ವದನ್ತಿ, ತಂ ಯೀಶುಂ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ? ಸರ್ವ್ವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಸ ಕ್ರುಶೇನ ವಿಧ್ಯತಾಂ|
| فَقَالَ ٱلْوَالِي: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟». فَكَانُوا يَزْدَادُونَ صُرَاخًا قَائِلِينَ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٣ 23 |
ತತೋಽಧಿಪತಿರವಾದೀತ್, ಕುತಃ? ಕಿಂ ತೇನಾಪರಾದ್ಧಂ? ಕಿನ್ತು ತೇ ಪುನರುಚೈ ರ್ಜಗದುಃ, ಸ ಕ್ರುಶೇನ ವಿಧ್ಯತಾಂ|
| فَلَمَّا رَأَى بِيلَاطُسُ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ شَيْئًا، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَحْدُثُ شَغَبٌ، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ قُدَّامَ ٱلْجَمْعِ قَائِلًا: «إِنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا ٱلْبَارِّ! أَبْصِرُوا أَنْتُمْ!». | ٢٤ 24 |
ತದಾ ನಿಜವಾಕ್ಯಮಗ್ರಾಹ್ಯಮಭೂತ್, ಕಲಹಶ್ಚಾಪ್ಯಭೂತ್, ಪೀಲಾತ ಇತಿ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ತೋಯಮಾದಾಯ ಕರೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯಾವೋಚತ್, ಏತಸ್ಯ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಮನುಷ್ಯಸ್ಯ ಶೋಣಿತಪಾತೇ ನಿರ್ದೋಷೋಽಹಂ, ಯುಷ್ಮಾಭಿರೇವ ತದ್ ಬುಧ್ಯತಾಂ|
| فَأَجَابَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَقَالُوا: «دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلَادِنَا». | ٢٥ 25 |
ತದಾ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಪ್ರತ್ಯವೋಚನ್, ತಸ್ಯ ಶೋಣಿತಪಾತಾಪರಾಧೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಸ್ಮತ್ಸನ್ತಾನಾನಾಞ್ಚೋಪರಿ ಭವತು|
| حِينَئِذٍ أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ وَأَسْلَمَهُ لِيُصْلَبَ. | ٢٦ 26 |
ತತಃ ಸ ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪೇ ಬರಬ್ಬಾಂ ಮೋಚಯಾಮಾಸ ಯೀಶುನ್ತು ಕಷಾಭಿರಾಹತ್ಯ ಕ್ರುಶೇನ ವೇಧಿತುಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
| فَأَخَذَ عَسْكَرُ ٱلْوَالِي يَسُوعَ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَجَمَعُوا عَلَيْهِ كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ، | ٢٧ 27 |
ಅನನ್ತರಮ್ ಅಧಿಪತೇಃ ಸೇನಾ ಅಧಿಪತೇ ರ್ಗೃಹಂ ಯೀಶುಮಾನೀಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಸೇನಾಸಮೂಹಂ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
| فَعَرَّوْهُ وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
ತತಸ್ತೇ ತಸ್ಯ ವಸನಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಕೃಷ್ಣಲೋಹಿತವರ್ಣವಸನಂ ಪರಿಧಾಪಯಾಮಾಸುಃ
| وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَصَبَةً فِي يَمِينِهِ. وَكَانُوا يَجْثُونَ قُدَّامَهُ وَيَسْتَهْزِئُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ٢٩ 29 |
ಕಣ್ಟಕಾನಾಂ ಮುಕುಟಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತಚ್ಛಿರಸಿ ದದುಃ, ತಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಕರೇ ವೇತ್ರಮೇಕಂ ದತ್ತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಜಾನೂನಿ ಪಾತಯಿತ್ವಾ, ಹೇ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜನ್, ತುಭ್ಯಂ ನಮ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ತಂ ತಿರಶ್ಚಕ್ರುಃ,
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا ٱلْقَصَبَةَ وَضَرَبُوهُ عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ನಿಷ್ಠೀವಂ ದತ್ವಾ ತೇನ ವೇತ್ರೇಣ ಶಿರ ಆಜಘ್ನುಃ|
| وَبَعْدَ مَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلرِّدَاءَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَمَضَوْا بِهِ لِلصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
ಇತ್ಥಂ ತಂ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ತದ್ ವಸನಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ಪುನರ್ನಿಜವಸನಂ ಪರಿಧಾಪಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ತಂ ಕ್ರುಶೇನ ವೇಧಿತುಂ ನೀತವನ್ತಃ|
| وَفِيمَا هُمْ خَارِجُونَ وَجَدُوا إِنْسَانًا قَيْرَوَانِيًّا ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٣٢ 32 |
ಪಶ್ಚಾತ್ತೇ ಬಹಿರ್ಭೂಯ ಕುರೀಣೀಯಂ ಶಿಮೋನ್ನಾಮಕಮೇಕಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕ್ರುಶಂ ವೋಢುಂ ತಮಾದದಿರೇ|
| وَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ جُلْجُثَةُ، وَهُوَ ٱلْمُسَمَّى «مَوْضِعَ ٱلْجُمْجُمَةِ» | ٣٣ 33 |
ಅನನ್ತರಂ ಗುಲ್ಗಲ್ತಾಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಶಿರಸ್ಕಪಾಲನಾಮಕಸ್ಥಾನಮು ಪಸ್ಥಾಯ ತೇ ಯೀಶವೇ ಪಿತ್ತಮಿಶ್ರಿತಾಮ್ಲರಸಂ ಪಾತುಂ ದದುಃ,
| أَعْطَوْهُ خَلًّا مَمْزُوجًا بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ. وَلَمَّا ذَاقَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَشْرَبَ. | ٣٤ 34 |
ಕಿನ್ತು ಸ ತಮಾಸ್ವಾದ್ಯ ನ ಪಪೌ|
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». | ٣٥ 35 |
ತದಾನೀಂ ತೇ ತಂ ಕ್ರುಶೇನ ಸಂವಿಧ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸನಾನಿ ಗುಟಿಕಾಪಾತೇನ ವಿಭಜ್ಯ ಜಗೃಹುಃ, ತಸ್ಮಾತ್, ವಿಭಜನ್ತೇಽಧರೀಯಂ ಮೇ ತೇ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ| ಮದುತ್ತರೀಯವಸ್ತ್ರಾರ್ಥಂ ಗುಟಿಕಾಂ ಪಾತಯನ್ತಿ ಚ|| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತದಾ ತದ್ ಅಸಿಧ್ಯತ್,
| ثُمَّ جَلَسُوا يَحْرُسُونَهُ هُنَاكَ. | ٣٦ 36 |
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ತತ್ರೋಪವಿಶ್ಯ ತದ್ರಕ್ಷಣಕರ್ವ್ವಣಿ ನಿಯುಕ್ತಾಸ್ತಸ್ಥುಃ|
| وَجَعَلُوا فَوْقَ رَأْسِهِ عِلَّتَهُ مَكْتُوبَةً: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
ಅಪರಮ್ ಏಷ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ರಾಜಾ ಯೀಶುರಿತ್ಯಪವಾದಲಿಪಿಪತ್ರಂ ತಚ್ಛಿರಸ ಊರ್ದ್ವ್ವೇ ಯೋಜಯಾಮಾಸುಃ|
| حِينَئِذٍ صُلِبَ مَعَهُ لِصَّانِ، وَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَوَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
ತತಸ್ತಸ್ಯ ವಾಮೇ ದಕ್ಷಿಣೇ ಚ ದ್ವೌ ಚೈರೌ ತೇನ ಸಾಕಂ ಕ್ರುಶೇನ ವಿವಿಧುಃ|
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
ತದಾ ಪಾನ್ಥಾ ನಿಜಶಿರೋ ಲಾಡಯಿತ್ವಾ ತಂ ನಿನ್ದನ್ತೋ ಜಗದುಃ,
| قَائِلِينَ: «يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٤٠ 40 |
ಹೇ ಈಶ್ವರಮನ್ದಿರಭಞ್ಜಕ ದಿನತ್ರಯೇ ತನ್ನಿರ್ಮ್ಮಾತಃ ಸ್ವಂ ರಕ್ಷ, ಚೇತ್ತ್ವಮೀಶ್ವರಸುತಸ್ತರ್ಹಿ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹ|
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَيْضًا وَهُمْ يَسْتَهْزِئُونَ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ وَٱلشُّيُوخِ قَالُوا: | ٤١ 41 |
ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಧ್ಯಾಪಕಪ್ರಾಚೀನಾಶ್ಚ ತಥಾ ತಿರಸ್ಕೃತ್ಯ ಜಗದುಃ,
| «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! إِنْ كَانَ هُوَ مَلِكَ إِسْرَائِيلَ فَلْيَنْزِلِ ٱلْآنَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
ಸೋಽನ್ಯಜನಾನಾವತ್, ಕಿನ್ತು ಸ್ವಮವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ| ಯದೀಸ್ರಾಯೇಲೋ ರಾಜಾ ಭವೇತ್, ತರ್ಹೀದಾನೀಮೇವ ಕ್ರುಶಾದವರೋಹತು, ತೇನ ತಂ ವಯಂ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಾಮಃ|
| قَدِ ٱتَّكَلَ عَلَى ٱللهِ، فَلْيُنْقِذْهُ ٱلْآنَ إِنْ أَرَادَهُ! لِأَنَّهُ قَالَ: أَنَا ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٤٣ 43 |
ಸ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾಮಕರೋತ್, ಯದೀಶ್ವರಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸನ್ತುಷ್ಟಸ್ತರ್ಹೀದಾನೀಮೇವ ತಮವೇತ್, ಯತಃ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್ ಅಹಮೀಶ್ವರಸುತಃ|
| وَبِذَلِكَ أَيْضًا كَانَ ٱللِّصَّانِ ٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ يُعَيِّرَانِهِ. | ٤٤ 44 |
ಯೌ ಸ್ತೇನೌ ಸಾಕಂ ತೇನ ಕ್ರುಶೇನ ವಿದ್ಧೌ ತೌ ತದ್ವದೇವ ತಂ ನಿನಿನ್ದತುಃ|
| وَمِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٥ 45 |
ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮಾತ್ ತೃತೀಯಯಾಮಂ ಯಾವತ್ ಸರ್ವ್ವದೇಶೇ ತಮಿರಂ ಬಭೂವ,
| وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٤٦ 46 |
ತೃತೀಯಯಾಮೇ "ಏಲೀ ಏಲೀ ಲಾಮಾ ಶಿವಕ್ತನೀ", ಅರ್ಥಾತ್ ಮದೀಶ್ವರ ಮದೀಶ್ವರ ಕುತೋ ಮಾಮತ್ಯಾಕ್ಷೀಃ? ಯೀಶುರುಚ್ಚೈರಿತಿ ಜಗಾದ|
| فَقَوْمٌ مِنَ ٱلْوَاقِفِينَ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٤٧ 47 |
ತದಾ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತಾಃ ಕೇಚಿತ್ ತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಭಾಷಿರೇ, ಅಯಮ್ ಏಲಿಯಮಾಹೂಯತಿ|
| وَلِلْوَقْتِ رَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً وَمَلَأَهَا خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ. | ٤٨ 48 |
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕಃ ಶೀಘ್ರಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ಪಞ್ಜಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತತ್ರಾಮ್ಲರಸಂ ದತ್ತ್ವಾ ನಲೇನ ಪಾತುಂ ತಸ್ಮೈ ದದೌ|
| وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَقَالُوا: «ٱتْرُكْ. لِنَرَى هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا يُخَلِّصُهُ!». | ٤٩ 49 |
ಇತರೇಽಕಥಯನ್ ತಿಷ್ಠತ, ತಂ ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಏಲಿಯ ಆಯಾತಿ ನವೇತಿ ಪಶ್ಯಾಮಃ|
| فَصَرَخَ يَسُوعُ أَيْضًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
ಯೀಶುಃ ಪುನರುಚೈರಾಹೂಯ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಜಹೌ|
| وَإِذَا حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ قَدِ ٱنْشَقَّ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. وَٱلْأَرْضُ تَزَلْزَلَتْ، وَٱلصُّخُورُ تَشَقَّقَتْ، | ٥١ 51 |
ತತೋ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ವಿಚ್ಛೇದವಸನಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಾದಧೋ ಯಾವತ್ ಛಿದ್ಯಮಾನಂ ದ್ವಿಧಾಭವತ್,
| وَٱلْقُبُورُ تَفَتَّحَتْ، وَقَامَ كَثِيرٌ مِنْ أَجْسَادِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلرَّاقِدِينَ | ٥٢ 52 |
ಭೂಮಿಶ್ಚಕಮ್ಪೇ ಭೂಧರೋವ್ಯದೀರ್ಯ್ಯತ ಚ| ಶ್ಮಶಾನೇ ಮುಕ್ತೇ ಭೂರಿಪುಣ್ಯವತಾಂ ಸುಪ್ತದೇಹಾ ಉದತಿಷ್ಠನ್,
| وَخَرَجُوا مِنَ ٱلْقُبُورِ بَعْدَ قِيَامَتِهِ، وَدَخَلُوا ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ، وَظَهَرُوا لِكَثِيرِينَ. | ٥٣ 53 |
ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ವಹಿರ್ಭೂಯ ತದುತ್ಥಾನಾತ್ ಪರಂ ಪುಣ್ಯಪುರಂ ಗತ್ವಾ ಬಹುಜನಾನ್ ದರ್ಶಯಾಮಾಸುಃ|
| وَأَمَّا قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ يَحْرُسُونَ يَسُوعَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلزَّلْزَلَةَ وَمَا كَانَ، خَافُوا جِدًّا وَقَالُوا: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱبْنَ ٱللهِ!». | ٥٤ 54 |
ಯೀಶುರಕ್ಷಣಾಯ ನಿಯುಕ್ತಃ ಶತಸೇನಾಪತಿಸ್ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ತಾದೃಶೀಂ ಭೂಕಮ್ಪಾದಿಘಟನಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭೀತಾ ಅವದನ್, ಏಷ ಈಶ್ವರಪುತ್ರೋ ಭವತಿ|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، وَهُنَّ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
ಯಾ ಬಹುಯೋಷಿತೋ ಯೀಶುಂ ಸೇವಮಾನಾ ಗಾಲೀಲಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದಾಗತಾಸ್ತಾಸಾಂ ಮಧ್ಯೇ
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ٱبْنَيْ زَبْدِي. | ٥٦ 56 |
ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಶ್ಯೋ ರ್ಮಾತಾ ಯಾ ಮರಿಯಮ್ ಸಿಬದಿಯಪುತ್ರಯೋ ರ್ಮಾತಾ ಚ ಯೋಷಿತ ಏತಾ ದೂರೇ ತಿಷ್ಠನ್ತ್ಯೋ ದದೃಶುಃ|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنَ ٱلرَّامَةِ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْمِيذًا لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಮ್ ಅರಿಮಥಿಯಾನಗರಸ್ಯ ಯೂಷಫ್ನಾಮಾ ಧನೀ ಮನುಜೋ ಯೀಶೋಃ ಶಿಷ್ಯತ್ವಾತ್
| فَهَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلَاطُسُ حِينَئِذٍ أَنْ يُعْطَى ٱلْجَسَدُ. | ٥٨ 58 |
ಪೀಲಾತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೋಃ ಕಾಯಂ ಯಯಾಚೇ, ತೇನ ಪೀಲಾತಃ ಕಾಯಂ ದಾತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
| فَأَخَذَ يُوسُفُ ٱلْجَسَدَ وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
ಯೂಷಫ್ ತತ್ಕಾಯಂ ನೀತ್ವಾ ಶುಚಿವಸ್ತ್ರೇಣಾಚ್ಛಾದ್ಯ
| وَوَضَعَهُ فِي قَبْرِهِ ٱلْجَدِيدِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ نَحَتَهُ فِي ٱلصَّخْرَةِ، ثُمَّ دَحْرَجَ حَجَرًا كَبِيرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ وَمَضَى. | ٦٠ 60 |
ಸ್ವಾರ್ಥಂ ಶೈಲೇ ಯತ್ ಶ್ಮಶಾನಂ ಚಖಾನ, ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತತ್ಕಾಯಂ ನಿಧಾಯ ತಸ್ಯ ದ್ವಾರಿ ವೃಹತ್ಪಾಷಾಣಂ ದದೌ|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تُجَاهَ ٱلْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
ಕಿನ್ತು ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ಅನ್ಯಮರಿಯಮ್ ಏತೇ ಸ್ತ್ರಿಯೌ ತತ್ರ ಶ್ಮಶಾನಸಮ್ಮುಖ ಉಪವಿವಿಶತುಃ|
| وَفِي ٱلْغَدِ ٱلَّذِي بَعْدَ ٱلِٱسْتِعْدَادِ ٱجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ إِلَى بِيلَاطُسَ | ٦٢ 62 |
ತದನನ್ತರಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸ್ಯಾಯೋಜನದಿನಾತ್ ಪರೇಽಹನಿ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಪೀಲಾತಮುಪಾಗತ್ಯಾಕಥಯನ್,
| قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ ٱلْمُضِلَّ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಸ ಪ್ರತಾರಕೋ ಜೀವನ ಅಕಥಯತ್, ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಸ್ಯಾಮಿ ತದ್ವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಮರಾಮೋ ವಯಂ;
| فَمُرْ بِضَبْطِ ٱلْقَبْرِ إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، لِئَلَّا يَأْتِيَ تَلَامِيذُهُ لَيْلًا وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَتَكُونَ ٱلضَّلَالَةُ ٱلْأَخِيرَةُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأُولَى!». | ٦٤ 64 |
ತಸ್ಮಾತ್ ತೃತೀಯದಿನಂ ಯಾವತ್ ತತ್ ಶ್ಮಶಾನಂ ರಕ್ಷಿತುಮಾದಿಶತು, ನೋಚೇತ್ ತಚ್ಛಿಷ್ಯಾ ಯಾಮಿನ್ಯಾಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಹೃತ್ವಾ ಲೋಕಾನ್ ವದಿಷ್ಯನ್ತಿ, ಸ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್, ತಥಾ ಸತಿ ಪ್ರಥಮಭ್ರಾನ್ತೇಃ ಶೇಷೀಯಭ್ರಾನ್ತಿ ರ್ಮಹತೀ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ. اِذْهَبُوا وَٱضْبُطُوهُ كَمَا تَعْلَمُونَ». | ٦٥ 65 |
ತದಾ ಪೀಲಾತ ಅವಾದೀತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ರಕ್ಷಿಗಣ ಆಸ್ತೇ, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಯಥಾ ಸಾಧ್ಯಂ ರಕ್ಷಯತ|
| فَمَضَوْا وَضَبَطُوا ٱلْقَبْرَ بِٱلْحُرَّاسِ وَخَتَمُوا ٱلْحَجَرَ. | ٦٦ 66 |
ತತಸ್ತೇ ಗತ್ವಾ ತದ್ದೂರಪಾಷಾಣಂ ಮುದ್ರಾಙ್ಕಿತಂ ಕೃತ್ವಾ ರಕ್ಷಿಗಣಂ ನಿಯೋಜ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಂ ರಕ್ಷಯಾಮಾಸುಃ|
