مَتَّى 22
| وَجَعَلَ يَسُوعُ يُكَلِّمُهُمْ أَيْضًا بِأَمْثَالٍ قَائِلًا: | ١ 1 |
ଜିସୁ ଆରେ ରଗ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହୁକେ ଲକୁରିଂ ହିକ୍ୟା ହିତାନ୍,
| «يُشْبِهُ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ إِنْسَانًا مَلِكًا صَنَعَ عُرْسًا لِٱبْنِهِ، | ٢ 2 |
“ସାର୍ଗେ ରାଜି ଏଲେଙ୍ଗ୍, ରକାନ୍ ରାଜା ମାଚାନ୍, ଇନେର୍କି ଜାର୍ ମାଜ଼ିତି ବିବା ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତାନ୍,
| وَأَرْسَلَ عَبِيدَهُ لِيَدْعُوا ٱلْمَدْعُوِّينَ إِلَى ٱلْعُرْسِ، فَلَمْ يُرِيدُوا أَنْ يَأْتُوا. | ٣ 3 |
ଆରେ ହେ ବଜିତ କୁକ୍ୟାତି ଲକାରିଂ କୁକ୍ଚି ତାତେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ହେୱାନ୍ ହେ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍, ମାତର୍ ହେୱାର୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିୱାତାର୍ ।
| فَأَرْسَلَ أَيْضًا عَبِيدًا آخَرِينَ قَائِلًا: قُولُوا لِلْمَدْعُوِّينَ: هُوَذَا غَدَائِي أَعْدَدْتُهُ. ثِيرَانِي وَمُسَمَّنَاتِي قَدْ ذُبِحَتْ، وَكُلُّ شَيْءٍ مُعَدٌّ. تَعَالَوْا إِلَى ٱلْعُرْسِ! | ٤ 4 |
ଆରେ ରଗ ହେୱାନ୍ ବିନ୍ ଆଡ଼ିୟାରିଂ ପକ୍ଚି ବଲ୍ ହିତାନ୍, କୁକ୍ତି ଲଗାଂ ଇନାଟ୍, ହୁଡ଼ାଟ୍, ‘ଆପେଂ ମା’ ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତାପ୍ନ୍ନା, ମା ସଣ୍ଡ୍ ଆରି ଦୁମାଂ ଅହ୍ରିଙ୍ଗ୍ ପାଗ୍ତାପ୍ନ୍ନା, ୱିଜ଼ୁ ଜାଲ୍ଦି ଆତାତ୍ନ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ବିବା ବଜିତ ୱାଡୁ ।”
| وَلَكِنَّهُمْ تَهَاوَنُوا وَمَضَوْا، وَاحِدٌ إِلَى حَقْلِهِ، وَآخَرُ إِلَى تِجَارَتِهِ، | ٥ 5 |
“ମାତର୍ କୁକ୍ୟାତି ମୁଣିକାର୍ ଇ କାତାତିଂ ମାନିକିୱାଦାଂ ଜାର୍ ଜାର୍ କାମାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ ରୱାନ୍ ତା ବୁମିତ ହାଚାନ୍, ଆରେ ରୱାନ୍ ଦୁକାଣ୍ତ ହାଚାନ୍ ଆରି,
| وَٱلْبَاقُونَ أَمْسَكُوا عَبِيدَهُ وَشَتَمُوهُمْ وَقَتَلُوهُمْ. | ٦ 6 |
ଆରେ କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ରାଜାତି ଆଡ଼ିୟାରିଂ ଆସ୍ତି ଅସ୍ପାତାର୍ ।
| فَلَمَّا سَمِعَ ٱلْمَلِكُ غَضِبَ، وَأَرْسَلَ جُنُودَهُ وَأَهْلَكَ أُولَئِكَ ٱلْقَاتِلِينَ وَأَحْرَقَ مَدِينَتَهُمْ. | ٧ 7 |
ରାଜା ରିସା ଆଜ଼ି ମେଲ୍ୟାରିଂ ପକ୍ତାନ୍ । ହେୱାର୍ ହେ ନାର୍ ମାରୁରିଂ ଅଜ଼ି ହେୱାର୍ତି ବସ୍ତିତିଙ୍ଗ୍ ନିସ୍ତ ମେହାୟ୍ କିତାର୍ ।”
| ثُمَّ قَالَ لِعَبِيدِهِ: أَمَّا ٱلْعُرْسُ فَمُسْتَعَدٌّ، وَأَمَّا ٱلْمَدْعُوُّونَ فَلَمْ يَكُونُوا مُسْتَحِقِّينَ. | ٨ 8 |
ତା ପାଚେ ରାଜା ଆଡ଼ିୟାରିଂ କୁକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ବିବା ବଜି ଜାଲ୍ଦି, ମାତର୍ ଆନ୍ କୁକ୍ତାକାର୍ ୱାଦେଙ୍ଗ୍ କାୱାତାର୍ ।”
| فَٱذْهَبُوا إِلَى مَفَارِقِ ٱلطُّرُقِ، وَكُلُّ مَنْ وَجَدْتُمُوهُ فَٱدْعُوهُ إِلَى ٱلْعُرْسِ. | ٩ 9 |
“ଲାଗିଂ ରାଜ୍ଡାଣ୍ଡ୍ନି ଡେଡ଼ା ଡେଡ଼ା ହାଲ୍ଜି ଏଚେକ୍ ଲକାଂ ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ୱିଜ଼ାକାରିଂ ମା ବଜିତ କୁକ୍ଚି ତାହିୱାଡୁ ।”
| فَخَرَجَ أُولَئِكَ ٱلْعَبِيدُ إِلَى ٱلطُّرُقِ، وَجَمَعُوا كُلَّ ٱلَّذِينَ وَجَدُوهُمْ أَشْرَارًا وَصَالِحِينَ. فَٱمْتَلَأَ ٱلْعُرْسُ مِنَ ٱلْمُتَّكِئِينَ. | ١٠ 10 |
ଲାଗିଂ ଆଡ଼ିୟାର୍ ପାଟି ପାଟିତିଂ ବୁଲାଆଜ଼ି ହାର୍ ଆଏତ୍ କି, ବାନ୍ୟା; ଏଚେକ୍ ଲଗାଂ ହୁଡ଼୍ତାର୍, ୱିଜ଼ାକାରିଂ କୁକ୍ଚି ତାହିୱାତାର୍ ଆରି ବିବା ଇଞ୍ଜ ବାର୍ତି କିତାର୍ ।
| فَلَمَّا دَخَلَ ٱلْمَلِكُ لِيَنْظُرَ ٱلْمُتَّكِئِينَ، رَأَى هُنَاكَ إِنْسَانًا لَمْ يَكُنْ لَابِسًا لِبَاسَ ٱلْعُرْسِ. | ١١ 11 |
“ରାଜା ଗତାକାଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ୱାତାନ୍ । ହେୱାନ୍ ହୁଡ଼୍ତାନ୍, ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରୱାନ୍ ବିବା ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପା ୱାଦାଂ ମାନି ରୱାନିଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ହେୱାନିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍ ।
| فَقَالَ لَهُ: يا صَاحِبُ، كَيْفَ دَخَلْتَ إِلَى هُنَا وَلَيْسَ عَلَيْكَ لِبَاسُ ٱلْعُرْسِ؟ فَسَكَتَ. | ١٢ 12 |
ରାଜା ହେୱାନିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, ‘ବନ୍ଦୁ, ବିବା ଇଲ୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପାୱାଦାଂ ଇବେ ୱାତାୟ୍ ଇନେସ୍?’ ମାନାୟ୍ ଉତର୍ ହିୱାଦାଂ ଚିମ୍ରା ଆତାନ୍ ।
| حِينَئِذٍ قَالَ ٱلْمَلِكُ لِلْخُدَّامِ: ٱرْبُطُوا رِجْلَيْهِ وَيَدَيْهِ، وَخُذُوهُ وَٱطْرَحُوهُ فِي ٱلظُّلْمَةِ ٱلْخَارِجِيَّةِ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ. | ١٣ 13 |
ରାଜା ଆଡ଼ିୟା ୱେଚ୍ଚାନ୍, ତା କେଇକାଲ୍ ଗାଚ୍ଚି ବାର୍ତ ମାଜ୍ଗାତ ତୁହିୟାଟ୍ । ହେବେ ଆଡ଼୍ବିସ୍ ଟାଡାଙ୍ଗ୍ ରେତିକିନାନ୍ ।”
| لِأَنَّ كَثِيرِينَ يُدْعَوْنَ وَقَلِيلِينَ يُنْتَخَبُونَ». | ١٤ 14 |
ଜିସୁ ୱିସ୍ତିହିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆଦିକ୍ କୁକ୍ୟାତାର୍, “ମାତର୍ ଅଲପ୍ ବାଚିକିୟାତାକାର୍ ।”
| حِينَئِذٍ ذَهَبَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَتَشَاوَرُوا لِكَيْ يَصْطَادُوهُ بِكَلِمَةٍ. | ١٥ 15 |
କେତ୍ଜାଣ୍ ପାରୁସିର୍ ହାଲ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ପର୍ସନ୍ ୱେନ୍ବିସ୍ ହେୱାନିଂ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ଉପାୟ୍ ପାଚି କିତାର୍ ।
| فَأَرْسَلُوا إِلَيْهِ تَلَامِيذَهُمْ مَعَ ٱلْهِيرُودُسِيِّينَ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ صَادِقٌ وَتُعَلِّمُ طَرِيقَ ٱللهِ بِٱلْحَقِّ، وَلَا تُبَالِي بِأَحَدٍ، لِأَنَّكَ لَا تَنْظُرُ إِلَى وُجُوهِ ٱلنَّاسِ. | ١٦ 16 |
ହେୱାର୍ ନିଜାର୍ କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ଚେଲାରିଂ ଆରି ହେରଦିୟା ଦଲ୍ନି କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ଜିସୁ ଲାଗେ ପକ୍ତାର୍, ହେୱାର୍ ୱେନ୍ବାତାର୍ “ଏ ଗୁରୁ ଆପେଂ ପୁଚାପ୍ନ୍ନା, ଏନ୍ ସତ୍ କାତା ଇନାୟ୍ ଇସ୍ୱର୍ ହାତ୍ପା ବିସ୍ରେନି ହାଜ଼ି ସିକ୍ୟା ହିତାୟ୍ନା । ଆରେ ଇନେରିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଉୟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଏନ୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ମୁକ୍ମେଟ୍ ହୁଡ଼ୁୟ୍ ।
| فَقُلْ لَنَا: مَاذَا تَظُنُّ؟ أَيَجُوزُ أَنْ تُعْطَى جِزْيَةٌ لِقَيْصَرَ أَمْ لَا؟». | ١٧ 17 |
ଲାଗିଂ ମାଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚା, ନି ଇନାକା ଇନାକା? କାଇସର୍ତିଂ ସିସ୍ତୁ ହିନାକା ବିଦି ମାନାତ୍ କି ଆକାୟ୍?”
| فَعَلِمَ يَسُوعُ خُبْثَهُمْ وَقَالَ: «لِمَاذَا تُجَرِّبُونَنِي يا مُرَاؤُونَ؟ | ١٨ 18 |
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାର୍ତି କୁଟ୍ ପୁଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ । ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଆଡ଼େ କାପ୍ଟିୟାର୍, ନାଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଦେଂ ଇନେକିଦେଂ ସେସ୍ଟା କିନାଦେରା?
| أَرُونِي مُعَامَلَةَ ٱلْجِزْيَةِ». فَقَدَّمُوا لَهُ دِينَارًا. | ١٩ 19 |
ଇମ୍ଣି ଟାକାଂ ହିନାଦେରା, ହେବେଣ୍ଡାଂ ରଞ୍ଜୁ ତାସି ଚଚ୍ଚାଟ୍ । ହେୱାର୍ ରଞ୍ଜୁ ଅଦ୍ନି ତାସି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହିତାର୍ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِمَنْ هَذِهِ ٱلصُّورَةُ وَٱلْكِتَابَةُ؟». | ٢٠ 20 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଇ ଅଦ୍ନି ଜପି ଇନେର୍ତି ତର୍ ଆରି ପୁତ୍ଡ଼ା ରଚ୍ୟା ଆତାତ୍ନ୍ନା ।”
| قَالُوا لَهُ: «لِقَيْصَرَ». فَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوا إِذًا مَا لِقَيْصَرَ لِقَيْصَرَ وَمَا لِلهِ لِلهِ». | ٢١ 21 |
ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “କାଇସର୍ତି ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ତେବେ ଇମ୍ଣାକା ରମ୍ତି, ହେଦାଂ ରମ୍ତିଂ ହିୟାଟ୍, ଆରି ଇମ୍ଣାକା ଇସ୍ୱର୍ତି, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ହିୟାଟ୍ ।”
| فَلَمَّا سَمِعُوا تَعَجَّبُوا وَتَرَكُوهُ وَمَضَوْا. | ٢٢ 22 |
ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାର୍, କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍ ।
| فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ جَاءَ إِلَيْهِ صَدُّوقِيُّونَ، ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ لَيْسَ قِيَامَةٌ، فَسَأَلُوهُ | ٢٣ 23 |
ହେ ଦିନ୍ ସାଦୁକି କୁଦାନି କେତେକ୍ ଜାଣ୍ ଜିସୁ ତାକେ ୱାତାର୍ । ସାଦୁକିର୍ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ଜେ, ଆରେ ନିଂନାକା ଆକାୟ୍ ।
| قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، قَالَ مُوسَى: إِنْ مَاتَ أَحَدٌ وَلَيْسَ لَهُ أَوْلَادٌ، يَتَزَوَّجْ أَخُوهُ بِٱمْرَأَتِهِ وَيُقِمْ نَسْلًا لِأَخِيهِ. | ٢٤ 24 |
ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଗୁରୁ, ମସା ଇଞ୍ଚାନ୍ନା ଜେ, ଜଦି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆୱାଦାଂ ହାତିସ୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ତା ଟଣ୍ଡେନ୍ ହେ ରାଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ବିବା କିନାନ୍ ଆରି ହେୱାର୍ତି ହିମ୍ଣାଂ ହେ ହାତି ଲକୁତ ମାଜ଼ିର୍ ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟା ଆନାର୍ ।
| فَكَانَ عِنْدَنَا سَبْعَةُ إِخْوَةٍ، وَتَزَوَّجَ ٱلْأَوَّلُ وَمَاتَ. وَإِذْ لَمْ يَكُنْ لَهُ نَسْلٌ تَرَكَ ٱمْرَأَتَهُ لِأَخِيهِ. | ٢٥ 25 |
ୱେନାଟ୍, ମା ବିତ୍ରେ ସାତ୍ ବାୟ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ମାଚାର୍, ଗାଜା ଟଣ୍ଡେନ୍ ବିବା କିଜ଼ି ହାତାନ୍, ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ହିଲ୍ୱିତିଲେ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନ୍ କାଜିଂ ଜାର୍ କଗ୍ଲେଂ ପିସ୍ତାନ୍ ।
| وَكَذَلِكَ ٱلثَّانِي وَٱلثَّالِثُ إِلَى ٱلسَّبْعَةِ. | ٢٦ 26 |
ମାତର୍ ରିୟାର୍, ତିନ୍ ଜାଣ୍ ଆରି ହାରିହାରା ସାତ୍ ଟଣ୍ଡାର୍ ପା ହେ ଲାକେ ବିବା କିତାର୍ ।
| وَآخِرَ ٱلْكُلِّ مَاتَتِ ٱلْمَرْأَةُ أَيْضًا. | ٢٧ 27 |
ହାରିହାରା ହେ କଗ୍ଲେ ପା ହାତାତ୍ ।
| فَفِي ٱلْقِيَامَةِ لِمَنْ مِنَ ٱلسَّبْعَةِ تَكُونُ زَوْجَةً؟ فَإِنَّهَا كَانَتْ لِلْجَمِيعِ!». | ٢٨ 28 |
ଇମ୍ଣି ଦିନ୍ ହାତି ମୁଣିକାର୍ ଆରେ ନିଂନାର୍, ଇ କଗ୍ଲେ ଇନେର୍ ଡକ୍ରି ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ୟା ଆନାତ୍? ୱିଜ଼ାକାର୍ ତ ତାଙ୍ଗ୍ ବିବା କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।”
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «تَضِلُّونَ إِذْ لَا تَعْرِفُونَ ٱلْكُتُبَ وَلَا قُوَّةَ ٱللهِ. | ٢٩ 29 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାୟା କାଦେର୍ । ସାସ୍ତର୍ କି ଇସ୍ୱର୍ତି ସାକ୍ତି ବିସ୍ରେ ମିଦାଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍କାଡ଼୍ ହିଲ୍ୱି କାଜିଂ ଇ କାତା ପୁନ୍ୱା ତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।
| لِأَنَّهُمْ فِي ٱلْقِيَامَةِ لَا يُزَوِّجُونَ وَلَا يَتَزَوَّجُونَ، بَلْ يَكُونُونَ كَمَلَائِكَةِ ٱللهِ فِي ٱلسَّمَاءِ. | ٣٠ 30 |
ଆରେ ନିଂନିତ ପାଚେ ହାତି ଲକୁ ହେୱାର୍ ସାର୍ଗେନି ଦୁତ୍ ଲାକେ ଆନାର୍ । ହେୱାର୍ ବିବା ଆଉର୍ କି ବିବା କିଉର୍ ।
| وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ قِيَامَةِ ٱلْأَمْوَاتِ، أَفَمَا قَرَأْتُمْ مَا قِيلَ لَكُمْ مِنْ قِبَلِ ٱللهِ ٱلْقَائِلِ: | ٣١ 31 |
ହାତି ମୁଣିକାର୍ ଆରେ ନିଂନି ବିସ୍ରେ ଇସ୍ୱର୍ ସାସ୍ତର୍ ୱେଚ୍ଚାତାନ୍ନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ବାଇବଲ୍ତ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପଡ଼ି କିୱାତାଦେର୍ଣ୍ଣା?”
| أَنَا إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ؟ لَيْسَ ٱللهُ إِلَهَ أَمْوَاتٍ بَلْ إِلَهُ أَحْيَاءٍ». | ٣٢ 32 |
ଇସ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଚାନ୍ନା, ଆସେଙ୍ଗ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍, ଆରି ଜାକୁବ୍ତି ଇସ୍ୱର୍ । ଇସ୍ୱର୍ ତ ଜିତାକାର୍ତି ଇସ୍ୱର୍ ହାତାକାର୍ତି ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
| فَلَمَّا سَمِعَ ٱلْجُمُوعُ بُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ. | ٣٣ 33 |
ଲକୁ ଜିସୁତି ହିକ୍ୟା ୱେନ୍ଞ୍ଜି କାବା ଆତାର୍ ।
| أَمَّا ٱلْفَرِّيسِيُّونَ فَلَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُ أَبْكَمَ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ ٱجْتَمَعُوا مَعًا، | ٣٤ 34 |
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାରୁସିର୍ ୱେଚାର୍ ଜେ ଜିସୁ ସାଦୁକିରିଂ ଉତର୍ କିୟ୍କିୱାତାନ୍ଦେ, ହେୱାର୍ ରୁଣ୍ଡା ଆଜ଼ି ଜିସୁ ଲାଗେ ୱାତାର୍
| وَسَأَلَهُ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَهُوَ نَامُوسِيٌّ، لِيُجَرِّبَهُ قَائِلًا: | ٣٥ 35 |
ଆରି ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଡ଼ୁକାତ ରାତ୍ତେଂ ଇଞ୍ଜି ର ପରସନ୍ କିତାନ୍,
| «يَا مُعَلِّمُ، أَيَّةُ وَصِيَّةٍ هِيَ ٱلْعُظْمَى فِي ٱلنَّامُوسِ؟». | ٣٦ 36 |
“ଏ ଗୁରୁ,” ମସାତି ବିଦିତ “ଇମ୍ଣି ବଲ୍ ୱିଜ଼େତିଂ ମୁଡ଼୍ଦାକା ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «تُحِبُّ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ نَفْسِكَ، وَمِنْ كُلِّ فِكْرِكَ. | ٣٧ 37 |
ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ନି ମାପ୍ରୁ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ୱିଜ଼ୁ ୱାସ୍କି, ୱିଜ଼ୁ ପାରାଣ୍ ଆରି ୱିଜ଼ୁ ମାନ୍ ହିଜ଼ି ଜିଉନୱାଟ୍ ।
| هَذِهِ هِيَ ٱلْوَصِيَّةُ ٱلْأُولَى وَٱلْعُظْمَى. | ٣٨ 38 |
ଇଦାଂ ନେ ପର୍ତୁମ୍ ଆରି ମୁଡ଼୍ ବଲ୍ ।”
| وَٱلثَّانِيَةُ مِثْلُهَا: تُحِبُّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ. | ٣٩ 39 |
“ରିଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ ମୁଡ଼୍ ବଲ୍ ଆନାତା, ମି ପାଡ଼୍ହା ଇଞ୍ଜାକାରିଂ ଜିବୁନ୍ ଲାକେ ଜିଉନୱାଟ୍ ।
| بِهَاتَيْنِ ٱلْوَصِيَّتَيْنِ يَتَعَلَّقُ ٱلنَّامُوسُ كُلُّهُ وَٱلْأَنْبِيَاءُ». | ٤٠ 40 |
ଇ ରିଣ୍ଡି ବଲ୍ ମସାତି ୱିଜ଼ୁ ବିଦି ଆରି ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍କିନାକାର୍ତି ସିକ୍ୟାତ ବାର୍ସି କିନାତ୍ ।”
| وَفِيمَا كَانَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ مُجْتَمِعِينَ سَأَلَهُمْ يَسُوعُ | ٤١ 41 |
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ପାରୁସିର୍ ରୁଣ୍ଡାଆତି ୱେଡ଼ାଲିଂ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାନ୍,
| قَائِلًا: «مَاذَا تَظُنُّونَ فِي ٱلْمَسِيحِ؟ ٱبْنُ مَنْ هُوَ؟» قَالُوا لَهُ: «ٱبْنُ دَاوُدَ». | ٤٢ 42 |
“କ୍ରିସ୍ଟ ଇଚିସ୍ ମସିୟା ତା ବିସ୍ରେ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ବାବି କିନାଦେରା? ହେୱାନ୍ ଇନେର୍ କୁଟୁମ୍?” ହେୱାର୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ହେୱାନ୍ ଦାଉଦ୍ତି ।”
| قَالَ لَهُمْ: «فَكَيْفَ يَدْعُوهُ دَاوُدُ بِٱلرُّوحِ رَبًّا؟ قَائِلًا: | ٤٣ 43 |
ଜିସୁ ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ତା ଆତିସ୍ ଦାଉଦ୍ ମସିୟାଙ୍ଗ୍ ନା ମାପ୍ରୁ” ଇଞ୍ଜି ଇନେକିଦେଂ ଲେକି କିତାନ୍ନ୍ନା? ଇନାକିଦେଂକି ଜିବୁନ୍ ପକ୍ତିଲେ ହେୱାନ୍ ଲେକି କିତାନ୍ନ୍ନା,
| قَالَ ٱلرَّبُّ لِرَبِّي: ٱجْلِسْ عَنْ يَمِينِي حَتَّى أَضَعَ أَعْدَاءَكَ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْكَ. | ٤٤ 44 |
“ମାପ୍ରୁ ନା ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆପେଂ ମି ସାତ୍ରୁରିଂ ମି ପାନା ତାରେନ୍ ଇଟ୍ୱି, ହେ ପାତେକ୍ ମା ବୁଜ୍ଣି ବାଗାଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନା ।”
| فَإِنْ كَانَ دَاوُدُ يَدْعُوهُ رَبًّا، فَكَيْفَ يَكُونُ ٱبْنَهُ؟». | ٤٥ 45 |
“ଲାଗିଂ ଦାଉଦ୍ ଜଦି ତାଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁ ଇଞ୍ଜି କିତାର୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ମସିୟା ଇନେସ୍ ତା ମାଜ଼ି ଇଞ୍ଜି ଇନାନ୍?”
| فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يُجِيبَهُ بِكَلِمَةٍ. وَمِنْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ لَمْ يَجْسُرْ أَحَدٌ أَنْ يَسْأَلَهُ بَتَّةً. | ٤٦ 46 |
ହେବେ ଇନେର୍ ପା ହେୱାନିଂ ପାଦେକ୍ ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାର୍, ଆରେ ହେ ଦିନ୍ତାଂ ଇନେର୍ ଆରେ ହେୱାନିଂ ପର୍ସନ୍ ୱେନ୍ବେଦେଂ ସାସ୍ କିୱାତାର୍ ।
