مَتَّى 19

١ 1 وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ هَذَا ٱلْكَلَامَ ٱنْتَقَلَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ وَجَاءَ إِلَى تُخُومِ ٱلْيَهُودِيَّةِ مِنْ عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ.

ଅନନ୍ତରମ୍ ଏତାସୁ କଥାସୁ ସମାପ୍ତାସୁ ଯୀଶୁ ର୍ଗାଲୀଲପ୍ରଦେଶାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଯର୍ଦନ୍ତୀରସ୍ଥଂ ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ତଃ|

٢ 2 وَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَثِيرَةٌ فَشَفَاهُمْ هُنَاكَ.

ତଦା ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜନନିୱହେ ଗତେ ସ ତତ୍ର ତାନ୍ ନିରାମଯାନ୍ ଅକରୋତ୍|

٣ 3 وَجَاءَ إِلَيْهِ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ لِيُجَرِّبُوهُ قَائِلِينَ لَهُ: «هَلْ يَحِلُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يُطَلِّقَ ٱمْرَأَتَهُ لِكُلِّ سَبَبٍ؟».

ତଦନନ୍ତରଂ ଫିରୂଶିନସ୍ତତ୍ସମୀପମାଗତ୍ୟ ପାରୀକ୍ଷିତୁଂ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, କସ୍ମାଦପି କାରଣାତ୍ ନରେଣ ସ୍ୱଜାଯା ପରିତ୍ୟାଜ୍ୟା ନ ୱା?

٤ 4 فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «أَمَا قَرَأْتُمْ أَنَّ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلْبَدْءِ خَلَقَهُمَا ذَكَرًا وَأُنْثَى؟

ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ପ୍ରଥମମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ନରତ୍ୱେନ ନାରୀତ୍ୱେନ ଚ ମନୁଜାନ୍ ସସର୍ଜ, ତସ୍ମାତ୍ କଥିତୱାନ୍,

٥ 5 وَقَالَ: مِنْ أَجْلِ هَذَا يَتْرُكُ ٱلرَّجُلُ أَبَاهُ وَأُمَّهُ وَيَلْتَصِقُ بِٱمْرَأَتِهِ، وَيَكُونُ ٱلِٱثْنَانِ جَسَدًا وَاحِدًا.

ମାନୁଷଃ ସ୍ୱପିତରୌ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ସ୍ୱପତ୍ନ୍ୟାମ୍ ଆସକ୍ଷ୍ୟତେ, ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱେକାଙ୍ଗୌ ଭୱିଷ୍ୟତଃ, କିମେତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ପଠିତମ୍?

٦ 6 إِذًا لَيْسَا بَعْدُ ٱثْنَيْنِ بَلْ جَسَدٌ وَاحِدٌ. فَٱلَّذِي جَمَعَهُ ٱللهُ لَا يُفَرِّقُهُ إِنْسَانٌ».

ଅତସ୍ତୌ ପୁନ ର୍ନ ଦ୍ୱୌ ତଯୋରେକାଙ୍ଗତ୍ୱଂ ଜାତଂ, ଈଶ୍ୱରେଣ ଯଚ୍ଚ ସମଯୁଜ୍ୟତ, ମନୁଜୋ ନ ତଦ୍ ଭିନ୍ଦ୍ୟାତ୍|

٧ 7 قَالُوا لَهُ: «فَلِمَاذَا أَوْصَى مُوسَى أَنْ يُعْطَى كِتَابُ طَلَاقٍ فَتُطَلَّقُ؟».

ତଦାନୀଂ ତେ ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ତଥାତ୍ୱେ ତ୍ୟାଜ୍ୟପତ୍ରଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱାଂ ସ୍ୱାଂ ଜାଯାଂ ତ୍ୟକ୍ତୁଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଂ ମୂସାଃ କଥଂ ଲିଲେଖ?

٨ 8 قَالَ لَهُمْ: «إِنَّ مُوسَى مِنْ أَجْلِ قَسَاوَةِ قُلُوبِكُمْ أَذِنَ لَكُمْ أَنْ تُطَلِّقُوا نِسَاءَكُمْ. وَلَكِنْ مِنَ ٱلْبَدْءِ لَمْ يَكُنْ هَكَذَا.

ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ କାଠିନ୍ୟାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସ୍ୱାଂ ସ୍ୱାଂ ଜାଯାଂ ତ୍ୟକ୍ତୁମ୍ ଅନ୍ୱମନ୍ୟତ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମାଦ୍ ଏଷୋ ୱିଧିର୍ନାସୀତ୍|

٩ 9 وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ طَلَّقَ ٱمْرَأَتَهُ إِلَّا بِسَبَبِ ٱلزِّنَا وَتَزَوَّجَ بِأُخْرَى يَزْنِي، وَٱلَّذِي يَتَزَوَّجُ بِمُطَلَّقَةٍ يَزْنِي».

ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ୱ୍ୟଭିଚାରଂ ୱିନା ଯୋ ନିଜଜାଯାଂ ତ୍ୟଜେତ୍ ଅନ୍ୟାଞ୍ଚ ୱିୱହେତ୍, ସ ପରଦାରାନ୍ ଗଚ୍ଛତି; ଯଶ୍ଚ ତ୍ୟକ୍ତାଂ ନାରୀଂ ୱିୱହତି ସୋପି ପରଦାରେଷୁ ରମତେ|

١٠ 10 قَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «إِنْ كَانَ هَكَذَا أَمْرُ ٱلرَّجُلِ مَعَ ٱلْمَرْأَةِ، فَلَا يُوافِقُ أَنْ يَتَزَوَّجَ!».

ତଦା ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ବଭାଷିରେ, ଯଦି ସ୍ୱଜାଯଯା ସାକଂ ପୁଂସ ଏତାଦୃକ୍ ସମ୍ବନ୍ଧୋ ଜାଯତେ, ତର୍ହି ୱିୱହନମେୱ ନ ଭଦ୍ରଂ|

١١ 11 فَقَالَ لَهُمْ: «لَيْسَ ٱلْجَمِيعُ يَقْبَلُونَ هَذَا ٱلْكَلَامَ بَلِ ٱلَّذِينَ أُعْطِيَ لَهُم،

ତତଃ ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯେଭ୍ୟସ୍ତତ୍ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ଆଦାଯି, ତାନ୍ ୱିନାନ୍ୟଃ କୋପି ମନୁଜ ଏତନ୍ମତଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|

١٢ 12 لِأَنَّهُ يُوجَدُ خِصْيَانٌ وُلِدُوا هَكَذَا مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِهِمْ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَاهُمُ ٱلنَّاسُ، وَيُوجَدُ خِصْيَانٌ خَصَوْا أَنْفُسَهُمْ لِأَجْلِ مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ. مَنِ ٱسْتَطَاعَ أَنْ يَقْبَلَ فَلْيَقْبَلْ».

କତିପଯା ଜନନକ୍ଲୀବଃ କତିପଯା ନରକୃତକ୍ଲୀବଃ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟାଯ କତିପଯାଃ ସ୍ୱକୃତକ୍ଲୀବାଶ୍ଚ ସନ୍ତି, ଯେ ଗ୍ରହୀତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତେ ଗୃହ୍ଲନ୍ତୁ|

١٣ 13 حِينَئِذٍ قُدِّمَ إِلَيْهِ أَوْلَادٌ لِكَيْ يَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ وَيُصَلِّيَ، فَٱنْتَهَرَهُمُ ٱلتَّلَامِيذُ.

ଅପରମ୍ ଯଥା ସ ଶିଶୂନାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ ହସ୍ତଂ ଦତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯତେ, ତଦର୍ଥଂ ତତ୍ସମୀଂପଂ ଶିଶୱ ଆନୀଯନ୍ତ, ତତ ଆନଯିତୃନ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତିରସ୍କୃତୱନ୍ତଃ|

١٤ 14 أَمَّا يَسُوعُ فَقَالَ: «دَعُوا ٱلْأَوْلَادَ يَأْتُونَ إِلَيَّ وَلَا تَمْنَعُوهُمْ لِأَنَّ لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ».

କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ଶିଶୱୋ ମଦନ୍ତିକମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତୁ, ତାନ୍ ମା ୱାରଯତ, ଏତାଦୃଶାଂ ଶିଶୂନାମେୱ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟଂ|

١٥ 15 فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ، وَمَضَى مِنْ هُنَاكَ.

ତତଃ ସ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ ହସ୍ତଂ ଦତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରତସ୍ଥେ|

١٦ 16 وَإِذَا وَاحِدٌ تَقَدَّمَ وَقَالَ لَهُ: «أَيُّهَا ٱلْمُعَلِّمُ ٱلصَّالِحُ، أَيَّ صَلَاحٍ أَعْمَلُ لِتَكُونَ لِيَ ٱلْحَيَاةُ ٱلْأَبَدِيَّةُ؟». (aiōnios g166)

ଅପରମ୍ ଏକ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ହେ ପରମଗୁରୋ, ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ମଯା କିଂ କିଂ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? (aiōnios g166)

١٧ 17 فَقَالَ لَهُ: «لِمَاذَا تَدْعُونِي صَالِحًا؟ لَيْسَ أَحَدٌ صَالِحًا إِلَّا وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ. وَلَكِنْ إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَدْخُلَ ٱلْحَيَاةَ فَٱحْفَظِ ٱلْوَصَايَا».

ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ମାଂ ପରମଂ କୁତୋ ୱଦସି? ୱିନେଶ୍ଚରଂ ନ କୋପି ପରମଃ, କିନ୍ତୁ ଯଦ୍ୟନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ୱାଞ୍ଛସି, ତର୍ହ୍ୟାଜ୍ଞାଃ ପାଲଯ|

١٨ 18 قَالَ لَهُ: «أَيَّةَ ٱلْوَصَايَا؟». فَقَالَ يَسُوعُ: «لَا تَقْتُلْ. لَا تَزْنِ. لَا تَسْرِقْ. لَا تَشْهَدْ بِٱلزُّورِ.

ତଦା ସ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, କାଃ କା ଆଜ୍ଞାଃ? ତତୋ ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍, ନରଂ ମା ହନ୍ୟାଃ, ପରଦାରାନ୍ ମା ଗଚ୍ଛେଃ, ମା ଚୋରଯେଃ, ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟଂ ମା ଦଦ୍ୟାଃ,

١٩ 19 أَكْرِمْ أَبَاكَ وَأُمَّكَ، وَأَحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ».

ନିଜପିତରୌ ସଂମନ୍ୟସ୍ୱ, ସ୍ୱସମୀପୱାସିନି ସ୍ୱୱତ୍ ପ୍ରେମ କୁରୁ|

٢٠ 20 قَالَ لَهُ ٱلشَّابُّ: «هَذِهِ كُلُّهَا حَفِظْتُهَا مُنْذُ حَدَاثَتِي. فَمَاذَا يُعْوِزُنِي بَعْدُ؟».

ସ ଯୁୱା କଥିତୱାନ୍, ଆ ବାଲ୍ୟାଦ୍ ଏତାଃ ପାଲଯାମି, ଇଦାନୀଂ କିଂ ନ୍ୟୂନମାସ୍ତେ?

٢١ 21 قَالَ لَهُ يَسُوعُ: «إِنْ أَرَدْتَ أَنْ تَكُونَ كَامِلًا فَٱذْهَبْ وَبِعْ أَمْلَاكَكَ وَأَعْطِ ٱلْفُقَرَاءَ، فَيَكُونَ لَكَ كَنْزٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَتَعَالَ ٱتْبَعْنِي».

ତତୋ ଯୀଶୁରୱଦତ୍, ଯଦି ସିଦ୍ଧୋ ଭୱିତୁଂ ୱାଞ୍ଛସି, ତର୍ହି ଗତ୍ୱା ନିଜସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ୱିକ୍ରୀଯ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟୋ ୱିତର, ତତଃ ସ୍ୱର୍ଗେ ୱିତ୍ତଂ ଲପ୍ସ୍ୟସେ; ଆଗଚ୍ଛ, ମତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତୀ ଚ ଭୱ|

٢٢ 22 فَلَمَّا سَمِعَ ٱلشَّابُّ ٱلْكَلِمَةَ مَضَى حَزِينًا، لِأَنَّهُ كَانَ ذَا أَمْوَالٍ كَثِيرَةٍ.

ଏତାଂ ୱାଚଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସ ଯୁୱା ସ୍ୱୀଯବହୁସମ୍ପତ୍ତେ ର୍ୱିଷଣଃ ସନ୍ ଚଲିତୱାନ୍|

٢٣ 23 فَقَالَ يَسُوعُ لِتَلَامِيذِهِ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَعْسُرُ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ!

ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦତ୍, ଧନିନାଂ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶୋ ମହାଦୁଷ୍କର ଇତି ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି|

٢٤ 24 وَأَقُولُ لَكُمْ أَيْضًا: إِنَّ مُرُورَ جَمَلٍ مِنْ ثَقْبِ إِبْرَةٍ أَيْسَرُ مِنْ أَنْ يَدْخُلَ غَنِيٌّ إِلَى مَلَكُوتِ ٱللهِ!».

ପୁନରପି ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଧନିନାଂ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶାତ୍ ସୂଚୀଛିଦ୍ରେଣ ମହାଙ୍ଗଗମନଂ ସୁକରଂ|

٢٥ 25 فَلَمَّا سَمِعَ تَلَامِيذُهُ بُهِتُوا جِدًّا قَائِلِينَ: «إِذًا مَنْ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَخْلُصَ؟».

ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ନିଶମ୍ୟ ଶିଷ୍ୟା ଅତିଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ; ତର୍ହି କସ୍ୟ ପରିତ୍ରାଣଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?

٢٦ 26 فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا عِنْدَ ٱلنَّاسِ غَيْرُ مُسْتَطَاعٍ، وَلَكِنْ عِنْدَ ٱللهِ كُلُّ شَيْءٍ مُسْتَطَاعٌ».

ତଦା ସ ତାନ୍ ଦୃଷ୍ଦ୍ୱା କଥଯାମାସ, ତତ୍ ମାନୁଷାଣାମଶକ୍ୟଂ ଭୱତି, କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶକ୍ୟମ୍|

٢٧ 27 فَأَجَابَ بُطْرُسُ حِينَئِذٍ وَقَالَ لَهُ: «هَا نَحْنُ قَدْ تَرَكْنَا كُلَّ شَيْءٍ وَتَبِعْنَاكَ. فَمَاذَا يَكُونُ لَنَا؟».

ତଦା ପିତରସ୍ତଂ ଗଦିତୱାନ୍, ପଶ୍ୟ, ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଭୱତଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋ ଽଭୱାମ; ୱଯଂ କିଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମଃ?

٢٨ 28 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ تَبِعْتُمُونِي، فِي ٱلتَّجْدِيدِ، مَتَى جَلَسَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ عَلَى كُرْسِيِّ مَجْدِهِ، تَجْلِسُونَ أَنْتُمْ أَيْضًا عَلَى ٱثْنَيْ عَشَرَ كُرْسِيًّا تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ.

ତତୋ ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଯୂଯଂ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋ ଜାତା ଇତି କାରଣାତ୍ ନୱୀନସୃଷ୍ଟିକାଲେ ଯଦା ମନୁଜସୁତଃ ସ୍ୱୀଯୈଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟସିଂହାସନ ଉପୱେକ୍ଷ୍ୟତି, ତଦା ଯୂଯମପି ଦ୍ୱାଦଶସିଂହାସନେଷୂପୱିଶ୍ୟ ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଦ୍ୱାଦଶୱଂଶାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟଥ|

٢٩ 29 وَكُلُّ مَنْ تَرَكَ بُيُوتًا أَوْ إِخْوَةً أَوْ أَخَوَاتٍ أَوْ أَبًا أَوْ أُمًّا أَوِ ٱمْرَأَةً أَوْ أَوْلَادًا أَوْ حُقُولًا مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي، يَأْخُذُ مِئَةَ ضِعْفٍ وَيَرِثُ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ. (aiōnios g166)

ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମ ନାମକାରଣାତ୍ ଗୃହଂ ୱା ଭ୍ରାତରଂ ୱା ଭଗିନୀଂ ୱା ପିତରଂ ୱା ମାତରଂ ୱା ଜାଯାଂ ୱା ବାଲକଂ ୱା ଭୂମିଂ ପରିତ୍ୟଜତି, ସ ତେଷାଂ ଶତଗୁଣଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ, ଅନନ୍ତାଯୁମୋଽଧିକାରିତ୍ୱଞ୍ଚ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି| (aiōnios g166)

٣٠ 30 وَلَكِنْ كَثِيرُونَ أَوَّلُونَ يَكُونُونَ آخِرِينَ، وَآخِرُونَ أَوَّلِينَ.

କିନ୍ତୁ ଅଗ୍ରୀଯା ଅନେକେ ଜନାଃ ପଶ୍ଚାତ୍, ପଶ୍ଚାତୀଯାଶ୍ଚାନେକେ ଲୋକା ଅଗ୍ରେ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|

Jesus Blesses the Little Children