مَتَّى 14
| فِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ سَمِعَ هِيرُودُسُ رَئِيسُ ٱلرُّبْعِ خَبَرَ يَسُوعَ، | ١ 1 |
तेस बखते चौथाई देशो रे राजे हेरोदेसे यीशुए री चर्चा सुणी,
| فَقَالَ لِغِلْمَانِهِ: «هَذَا هُوَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانُ قَدْ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ! وَلِذَلِكَ تُعْمَلُ بِهِ ٱلْقُوَّاتُ». | ٢ 2 |
और तेबे तिने आपणे दासा खे बोलेया, “ये यूहन्ना बपतिस्मा देणे वाल़ा ए और मरे रेया बीचा ते जिऊँदा ऊईगा रा, तेबेई तो एसते सामर्था रे काम ओए।”
| فَإِنَّ هِيرُودُسَ كَانَ قَدْ أَمْسَكَ يُوحَنَّا وَأَوْثَقَهُ وَطَرَحَهُ فِي سِجْنٍ مِنْ أَجْلِ هِيرُودِيَّا ٱمْرَأَةِ فِيلُبُّسَ أَخِيهِ، | ٣ 3 |
कऊँकि हेरोदेसे, आपणे पाई फिलिप्पुसो री लाड़ी हेरोदियासा री बजअ ते, यूहन्ना पकड़ी की बानेया और जेला रे पाईता था।
| لِأَنَّ يُوحَنَّا كَانَ يَقُولُ لَهُ: «لَا يَحِلُّ أَنْ تَكُونَ لَكَ». | ٤ 4 |
कऊँकि यूहन्ने तेसखे बोलेया था, “एसा खे राखणा बिधानो रे मुताबिक ताखे ठीक निए।”
| وَلَمَّا أَرَادَ أَنْ يَقْتُلَهُ خَافَ مِنَ ٱلشَّعْبِ، لِأَنَّهُ كَانَ عِنْدَهُمْ مِثْلَ نَبِيٍّ. | ٥ 5 |
इजी री बजअ ते से यूहन्ने खे काणा चाओ था, पर लोका ते डरो था, कऊँकि लोक तेसखे भविष्यबक्ता मानो थे।
| ثُمَّ لَمَّا صَارَ مَوْلِدُ هِيرُودُسَ، رَقَصَتِ ٱبْنَةُ هِيرُودِيَّا فِي ٱلْوَسْطِ فَسَرَّتْ هِيرُودُسَ. | ٦ 6 |
पर जेबे हेरोदेसो रा जन्मदिन आया, तेबे हेरोदियासा री बेटिये त्योआरो रे नाची की हेरोदेस खुश करी ता।
| مِنْ ثَمَّ وَعَدَ بِقَسَمٍ أَنَّهُ مَهْمَا طَلَبَتْ يُعْطِيهَا. | ٧ 7 |
तेबे तिने कसम खाई की वचन दित्तेया, “जो कुछ तूँ मांगेगी, मां ताखे देणा।”
| فَهِيَ إِذْ كَانَتْ قَدْ تَلَقَّنَتْ مِنْ أُمِّهَا قَالَتْ: «أَعْطِنِي هَهُنَا عَلَى طَبَقٍ رَأْسَ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ». | ٨ 8 |
से आपणी आम्मा री सकेल़ी री थी और तेसे बोलेया, “यूहन्ने बपतिस्मे रा सिर थाल़िया रे एथी माखे मंगवाई दे।”
| فَٱغْتَمَّ ٱلْمَلِكُ. وَلَكِنْ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَقْسَامِ وَٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ أَمَرَ أَنْ يُعْطَى. | ٩ 9 |
राजा दु: खी ऊईगा, पर आपणी कसमा री और आपू साथे बैठणे वाल़ेया री बजअ ते, तिने आज्ञा दित्ती कि देई दो।
| فَأَرْسَلَ وَقَطَعَ رَأْسَ يُوحَنَّا فِي ٱلسِّجْنِ. | ١٠ 10 |
तेबे तिने जेला रे आपणे मांणूआ खे पेजी की यूहन्ने रा सिर बडवाईता
| فَأُحْضِرَ رَأْسُهُ عَلَى طَبَقٍ وَدُفِعَ إِلَى ٱلصَّبِيَّةِ، فَجَاءَتْ بِهِ إِلَى أُمِّهَا. | ١١ 11 |
और तेसरा सिर थाल़िया रे ल्याया और मुन्निया खे दित्तेया और से तिजी खे आपणी आम्मा गे लईगी।
| فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ وَرَفَعُوا ٱلْجَسَدَ وَدَفَنُوهُ. ثُمَّ أَتَوْا وَأَخْبَرُوا يَسُوعَ. | ١٢ 12 |
तेबे यूहन्ने रे चेले आए और तेसरी लोथ लई की दबाई ती और यीशुए खे एतेरा समाचार सुणाया।
| فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ ٱنْصَرَفَ مِنْ هُنَاكَ فِي سَفِينَةٍ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ مُنْفَرِدًا. فَسَمِعَ ٱلْجُمُوعُ وَتَبِعُوهُ مُشَاةً مِنَ ٱلْمُدُنِ. | ١٣ 13 |
जेबे यीशुए ये सब सुणेया, तेबे सेयो किस्तिया रे बैठी की सुणसाण जगा रे लग जे चली गे और जेबे लोके ये सुणेया तेबे सेयो नगरो-नगरो रिये हांडी की तिना पीछे आईगे।
| فَلَمَّا خَرَجَ يَسُوعُ أَبْصَرَ جَمْعًا كَثِيرًا فَتَحَنَّنَ عَلَيْهِمْ وَشَفَى مَرْضَاهُمْ. | ١٤ 14 |
यीशुए निकल़ी की एक बड़ी पीड़ देखी और तिना पाँदे तिना खे तरस आया और तिने तिना रे बमार ठीक कित्ते।
| وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ تَقَدَّمَ إِلَيْهِ تَلَامِيذُهُ قَائِلِينَ: «ٱلْمَوْضِعُ خَلَاءٌ وَٱلْوَقْتُ قَدْ مَضَى. اِصْرِفِ ٱلْجُمُوعَ لِكَيْ يَمْضُوا إِلَى ٱلْقُرَى وَيَبْتَاعُوا لَهُمْ طَعَامًا». | ١٥ 15 |
जेबे साँज ऊई, तेबे तिना रे चेले तिना गे आए और बोलणे लगे, “एती तो सुणसाण जगा ए और देर लगी री ऊणे, तुसे लोका खे बिदा करो, ताकि सेयो जाई की बस्तिया रे आपू खे रोटी खरीदी सको।”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَا حَاجَةَ لَهُمْ أَنْ يَمْضُوا. أَعْطُوهُمْ أَنْتُمْ لِيَأْكُلُوا». | ١٦ 16 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “तिना रा जाणा जरूरी निए, तुसेई इना खे खाणे खे देयो।”
| فَقَالُوا لَهُ: «لَيْسَ عِنْدَنَا هَهُنَا إِلَّا خَمْسَةُ أَرْغِفَةٍ وَسَمَكَتَانِ». | ١٧ 17 |
तिने बोलेया, “एती तो आसा गे पाँज रोटिया और दो मछलिया छाडी की कुछ निए।”
| فَقَالَ: «ٱئْتُونِي بِهَا إِلَى هُنَا». | ١٨ 18 |
यीशुए बोलेया, “तिना खे मांगे ली आओ।”
| فَأَمَرَ ٱلْجُمُوعَ أَنْ يَتَّكِئُوا عَلَى ٱلْعُشْبِ. ثُمَّ أَخَذَ ٱلْأَرْغِفَةَ ٱلْخَمْسَةَ وَٱلسَّمَكَتَيْنِ، وَرَفَعَ نَظَرَهُ نَحْوَ ٱلسَّمَاءِ وَبَارَكَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَى ٱلْأَرْغِفَةَ لِلتَّلَامِيذِ، وَٱلتَّلَامِيذُ لِلْجُمُوعِ. | ١٩ 19 |
तेबे तिने लोका खे काओ पाँदे बैठणे खे बोलेया, तेबे तिने सेयो पाँज रोटिया और दो मछलिया लईया और स्वर्गो खे देखेया और धन्यवाद कित्तेया और रोटिया तोड़ी-तोड़ी की चेलेया खे दित्तिया और चेलेया लोका खे।
| فَأَكَلَ ٱلْجَمِيعُ وَشَبِعُوا. ثُمَّ رَفَعُوا مَا فَضَلَ مِنَ ٱلْكِسَرِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مَمْلُوءةً. | ٢٠ 20 |
जेबे सब खाई की रजी गे, तेबे चेलेया जो टुकड़े थे बचे रे तिना रिया बारा टोकरिया परिया और चकिया।
| وَٱلْآ كِلُونَ كَانُوا نَحْوَ خَمْسَةِ آلَافِ رَجُلٍ، مَا عَدَا ٱلنِّسَاءَ وَٱلْأَوْلَادَ. | ٢١ 21 |
खाणे वाल़े जवाणसा और बच्चेया खे छाडी की तकरीबन पाँज ह्जार मर्द थे।
| وَلِلْوَقْتِ أَلْزَمَ يَسُوعُ تَلَامِيذَهُ أَنْ يَدْخُلُوا ٱلسَّفِينَةَ وَيَسْبِقُوهُ إِلَى ٱلْعَبْرِ حَتَّى يَصْرِفَ ٱلْجُمُوعَ. | ٢٢ 22 |
तेबे यीशुए तेबुई आपणे चेले किस्तिया रे चढ़ाणे खे मजबूर कित्ते कि जदुओ तक आऊँ लोका खे बिदा करूँआ, तुसे तिजी ते पईले पार चली जाओ।
| وَبَعْدَمَا صَرَفَ ٱلْجُمُوعَ صَعِدَ إِلَى ٱلْجَبَلِ مُنْفَرِدًا لِيُصَلِّيَ. وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ كَانَ هُنَاكَ وَحْدَهُ. | ٢٣ 23 |
तेबे यीशु लोका खे बिदा करी की प्रार्थना करने खे लग पाह्ड़ो पाँदे चली गे और साँजा तक तेती कल्ले थे।
| وَأَمَّا ٱلسَّفِينَةُ فَكَانَتْ قَدْ صَارَتْ فِي وَسْطِ ٱلْبَحْرِ مُعَذَّبَةً مِنَ ٱلْأَمْوَاجِ. لِأَنَّ ٱلرِّيحَ كَانَتْ مُضَادَّةً. | ٢٤ 24 |
तेस बखते किस्ती समुद्रो रे लईरा साथे छूनके खाणे लगी, कऊँकि सामणी अवा थी।
| وَفِي ٱلْهَزِيعِ ٱلرَّابِعِ مِنَ ٱللَّيْلِ مَضَى إِلَيْهِمْ يَسُوعُ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ. | ٢٥ 25 |
तेबे यीशु राथियो रे चौथे पइरो रे समुद्रो रे चली की तिना गे आए।
| فَلَمَّا أَبْصَرَهُ ٱلتَّلَامِيذُ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ ٱضْطَرَبُوا قَائِلِينَ: «إِنَّهُ خَيَالٌ». وَمِنَ ٱلْخَوْفِ صَرَخُوا! | ٢٦ 26 |
चेले तिना खे समुद्रो रे चलदे ऊए देखी की कबराइगे और बोलणे लगे, “ए तो पूत ए,” और सेयो डरी गे और चिंगणे लगे।
| فَلِلْوَقْتِ كَلَّمَهُمْ يَسُوعُ قَائِلًا: «تَشَجَّعُوا! أَنَا هُوَ. لَا تَخَافُوا». | ٢٧ 27 |
यीशुए तेबुई तिना साथे गल्ला कित्तिया और बोलेया, “इम्मत राखो, आऊँ ए, डरो नि।”
| فَأَجَابَهُ بُطْرُسُ وَقَالَ: «يَا سَيِّدُ، إِنْ كُنْتَ أَنْتَ هُوَ، فَمُرْنِي أَنْ آتِيَ إِلَيْكَ عَلَى ٱلْمَاءِ». | ٢٨ 28 |
पतरसे तिना खे बोलेया, “ओ प्रभु! जे तुसे ईए, तो माखे आपू गे चली की आऊणे री आज्ञा देयो।”
| فَقَالَ: «تَعَالَ». فَنَزَلَ بُطْرُسُ مِنَ ٱلسَّفِينَةِ وَمَشَى عَلَى ٱلْمَاءِ لِيَأْتِيَ إِلَى يَسُوعَ. | ٢٩ 29 |
यीशुए बोलेया, “आईजा।” तेबे पतरस किस्तिया ते पाणिए बीचे उतरेया और यीशुए गे जाणे खे पाणिए बीचे चलणे लगेया।
| وَلَكِنْ لَمَّا رَأَى ٱلرِّيحَ شَدِيدَةً خَافَ. وَإِذِ ٱبْتَدَأَ يَغْرَقُ، صَرَخَ قَائِلًا: «يَارَبُّ، نَجِّنِي!». | ٣٠ 30 |
पर से पाणिए खे देखी की जो समुद्रो रे अवा साथे लईरा उठणे लगी री थिया देखी की डरीगा और जेबे डूबणे लगेया, तेबे चींगी की बोलणे लगेया, “ओ प्रभु, माखे बचा।”
| فَفِي ٱلْحَالِ مَدَّ يَسُوعُ يَدَهُ وَأَمْسَكَ بِهِ وَقَالَ لَهُ: «يَا قَلِيلَ ٱلْإِيمَانِ، لِمَاذَا شَكَكْتَ؟». | ٣١ 31 |
यीशुए फटाफट आपणा आथ आगे कित्तेया और से बचाईता और तेसखे बोलेया, “ओ कम विश्वास करने वाल़े, तैं शक कऊँ कित्तेया?”
| وَلَمَّا دَخَلَا ٱلسَّفِينَةَ سَكَنَتِ ٱلرِّيحُ. | ٣٢ 32 |
जेबे सेयो किस्तिया रे चढ़ी गे, तेबे अवा रुकी गी।
| وَٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّفِينَةِ جَاءُوا وَسَجَدُوا لَهُ قَائِلِينَ: «بِٱلْحَقِيقَةِ أَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٣٣ 33 |
ये देखी की जो किस्तिया रे थे तिने तिना गे माथा टेकी की बोलेया, “सच्ची तुसे परमेशरो रे पुत्र ए।”
| فَلَمَّا عَبَرُوا جَاءُوا إِلَى أَرْضِ جَنِّيسَارَتَ، | ٣٤ 34 |
सेयो पार उतरी की गन्नेसरत देशो रे पऊँछे।
| فَعَرَفَهُ رِجَالُ ذَلِكَ ٱلْمَكَانِ. فَأَرْسَلُوا إِلَى جَمِيعِ تِلْكَ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ وَأَحْضَرُوا إِلَيْهِ جَمِيعَ ٱلْمَرْضَى، | ٣٥ 35 |
तेथो रे लोके सेयो पछयाणी ले और ओरे-पोरे सबी गे बोलेया और सब लोक बमारा खे तिना गे ल्याए
| وَطَلَبُوا إِلَيْهِ أَنْ يَلْمِسُوا هُدْبَ ثَوْبِهِ فَقَطْ. فَجَمِيعُ ٱلَّذِينَ لَمَسُوهُ نَالُوا ٱلشِّفَاءَ. | ٣٦ 36 |
और यीशुए ते प्रार्थना करने लगे कि आसा खे बस आपणे टाले रा पल्ला ई छूणे दे, और जितणेया बी सेयो छूँएं, सब ठीक ऊईगे।
