< مَرْقُس 5 >

وَجَاءُوا إِلَى عَبْرِ ٱلْبَحْرِ إِلَى كُورَةِ ٱلْجَدَرِيِّينَ. ١ 1
ପାଚେ ଜିସୁ ଚେଲାହିର୍‌ ଗାଲିଲି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଆନ୍‌ଟି ପାଡ଼ାକା ଗରାସିୟର୍‌ ମାନି ନାସ୍ତ ଏକାତାର୍‌ ।
وَلَمَّا خَرَجَ مِنَ ٱلسَّفِينَةِ لِلْوَقْتِ ٱسْتَقْبَلَهُ مِنَ ٱلْقُبُورِ إِنْسَانٌ بِهِ رُوحٌ نَجِسٌ، ٢ 2
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ଜୁତି ଦାପ୍ରେ ର ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ ଆତାକାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ହତ୍‌ତାନ୍ ଆରେ ହେୱାନିଂ ଗିଟା ଆତାନ୍‌ ।
كَانَ مَسْكَنُهُ فِي ٱلْقُبُورِ، وَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يَرْبِطَهُ وَلَا بِسَلَاسِلَ، ٣ 3
ହେୱାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ତ ବାହା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେୱାନିଂ ଆରେ ଇନେର୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌,
لِأَنَّهُ قَدْ رُبِطَ كَثِيرًا بِقُيُودٍ وَسَلَاسِلَ فَقَطَّعَ ٱلسَّلَاسِلَ وَكَسَّرَ ٱلْقُيُودَ، فَلَمْ يَقْدِرْ أَحَدٌ أَنْ يُذَلِّلَهُ. ٤ 4
ହେୱାନ୍‌ ବେସିହଟ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଆରେ କାଗଡ଼ା ଗାଚ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ନାଟ୍‌ଚି ଗନ୍ଦା ଗନ୍ଦା କିଜ଼ି ଡ୍ରିପ୍‌କିସ୍‌ ମାଚାନ୍‌, ଆରେ ହେୱାନିଂ ଇନେର୍‌ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହିଲ୍‌ୱାତାତ୍
وَكَانَ دَائِمًا لَيْلًا وَنَهَارًا فِي ٱلْجِبَالِ وَفِي ٱلْقُبُورِ، يَصِيحُ وَيُجَرِّحُ نَفْسَهُ بِٱلْحِجَارَةِ. ٥ 5
ହେୱାନ୍‌ ନାଣା ୱେଡ଼ା ସବୁ ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାକେ ଆରେ ମାଡ଼ିଜପି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି କିର୍‌ଡ଼ିପାଡ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ପାଚେ କାଲ୍‌ହୁକେ ଜାର୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ତିଂ ଗାୱାଦାୱ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
فَلَمَّا رَأَى يَسُوعَ مِنْ بَعِيدٍ رَكَضَ وَسَجَدَ لَهُ، ٦ 6
ହେୱାନ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଦେହାତାଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ହନ୍‌ଚି ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜୱାର୍‌ କିତାନ୍‌,
وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَ: «مَا لِي وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱبْنَ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ؟ أَسْتَحْلِفُكَ بِٱللهِ أَنْ لَا تُعَذِّبَنِي!». ٧ 7
ଆରେ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ କିକିରାଡିଂ ଆଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ଏ ସତ୍‌ତି ଗାଜା ଇସ୍ୱର୍‌ ମେହି ଜିସୁ! ନି ହୁଦାଂ ନାଦି ଇନାକା ମାନାତ୍‌? ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତର୍‌ଦାଂ ରାଣ୍‌ ହିଦ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କସ୍ଟ ହିଦ୍‍ମା!”
لِأَنَّهُ قَالَ لَهُ: «ٱخْرُجْ مِنَ ٱلْإِنْسَانِ يَا أَيُّهَا ٱلرُّوحُ ٱلنَّجِسُ». ٨ 8
ଲାଗିଂ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌, “ଆଡ଼େ ବାନ୍ୟା ପୁଦା, ଇ ମାନାୟ୍‌ ତାକେଣ୍ଡାଂ ହସି ହାଲା!”
وَسَأَلَهُ: «مَا ٱسْمُكَ؟». فَأَجَابَ قَائِلًا: «ٱسْمِي لَجِئُونُ، لِأَنَّنَا كَثِيرُونَ». ٩ 9
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ନି ତର୍‌ ଇନା ତର୍‌? ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ନା ତର୍‌ ‘ବାହିନି’ ଲାଗିଂ ଆପେଂ ହେନି!”
وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا أَنْ لَا يُرْسِلَهُمْ إِلَى خَارِجِ ٱلْكُورَةِ. ١٠ 10
ପାଚେ, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ହେ ବାର୍‌ତ ଅଲ୍‌ଗା ନାସ୍‌ ପକ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ବେସି ଗୱାରି କିତାନ୍‌ ।
وَكَانَ هُنَاكَ عِنْدَ ٱلْجِبَالِ قَطِيعٌ كَبِيرٌ مِنَ ٱلْخَنَازِيرِ يَرْعَى، ١١ 11
ହେବେ ମାଡ଼ି କନାତ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ର ମାନ୍ଦା ହାରା ଆଜ଼ି ମାଚିକ୍‌ ।
فَطَلَبَ إِلَيْهِ كُلُّ ٱلشَّيَاطِينِ قَائِلِينَ: «أَرْسِلْنَا إِلَى ٱلْخَنَازِيرِ لِنَدْخُلَ فِيهَا». ١٢ 12
ଆରେ, ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚିକ୍‌, “ହେ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‍ ବିତ୍ରେ ହଣିକାଜିଙ୍ଗ୍‍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ତା ତାକେ ପକ୍‌ତା ।”
فَأَذِنَ لَهُمْ يَسُوعُ لِلْوَقْتِ. فَخَرَجَتِ ٱلْأَرْوَاحُ ٱلنَّجِسَةُ وَدَخَلَتْ فِي ٱلْخَنَازِيرِ، فَٱنْدَفَعَ ٱلْقَطِيعُ مِنْ عَلَى ٱلْجُرْفِ إِلَى ٱلْبَحْرِ. وَكَانَ نَحْوَ أَلْفَيْنِ، فَٱخْتَنَقَ فِي ٱلْبَحْرِ. ١٣ 13
ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ହେଲ ହିତିଲେ, ବାନ୍ୟା ଜିବୁନିଙ୍ଗ୍‌ ହସି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିତ୍ରେ ହଟିକ୍‌; ହେବେ ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ ମାନ୍ଦା ବେସି ତାନ୍ଦ୍ରାତାଙ୍ଗ୍ ହନ୍‍ଚିହାଲ୍‍ଜି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତାଂ ଆର୍ଜି ମୁନ୍ଞ୍ଜି ହାତିଙ୍ଗ୍‌ । ୱିଜ଼ୁ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ତାଂ ରି ହାଜାର୍‌ ମାଚିକ୍‌ ।
وَأَمَّا رُعَاةُ ٱلْخَنَازِيرِ فَهَرَبُوا وَأَخْبَرُوا فِي ٱلْمَدِينَةِ وَفِي ٱلضِّيَاعِ. فَخَرَجُوا لِيَرَوْا مَا جَرَى. ١٤ 14
ହେୱାକାଂ ହାରାଇ କିଜ଼ି ମାଚି ମାନାୟ୍‌ ହଞ୍ଚି ହାଲ୍‌ଜି ଗାଡ଼୍‌ଦ ଆରେ ନାସ୍‌କୁକାଂ ୱେଚ୍‌ଚାର୍; ହେବେ ଲକୁ ଇନାକା ଗିଟା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ହୁଡ଼ୁଗା ୱାତାର୍ ।
وَجَاءُوا إِلَى يَسُوعَ فَنَظَرُوا ٱلْمَجْنُونَ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱللَّجِئُونُ جَالِسًا وَلَابِسًا وَعَاقِلًا، فَخَافُوا. ١٥ 15
ଆରେ, ହେୱାର୍‌ ଜିସୁ ତାକେ ୱାଜ଼ି ହେ ପୁଦା ଡୁୟାଆତାକାନ୍‍, ଇଚିସ୍‌, ଇନେରିଂ ହିଗ୍‌ଦ ବାହିନି ପୁଦା ଡୁଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍‌ ହାର୍ଦି ମାନ୍ତ କୁଚ୍‌ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍‌ ।
فَحَدَّثَهُمُ ٱلَّذِينَ رَأَوْا كَيْفَ جَرَى لِلْمَجْنُونِ وَعَنِ ٱلْخَنَازِيرِ. ١٦ 16
ଆରେ, ଇନେର୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ମାଚାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ହେ ପୁଦା ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାନ୍‌ କାଜିଂ ଇନାକା ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ଆରି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିସ୍ରେ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ହାଲ୍‌ଜି ବେରଣ୍‌ ୱେଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
فَٱبْتَدَأُوا يَطْلُبُونَ إِلَيْهِ أَنْ يَمْضِيَ مِنْ تُخُومِهِمْ. ١٧ 17
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱେର୍‌ ହେୱାର୍‌ ହାନ୍ଦିତାଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
وَلَمَّا دَخَلَ ٱلسَّفِينَةَ طَلَبَ إِلَيْهِ ٱلَّذِي كَانَ مَجْنُونًا أَنْ يَكُونَ مَعَهُ، ١٨ 18
ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ନି ୱେଡ଼ାଲିଂ, ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟ୍‌ତିଂ ଆଗେ ପୁଦା ଆସ୍ତି ମାଚାତ୍‌, “ଜିସୁ ତା ଲାହାଂ ମାନି କାଜିଂ ଚାନେକ୍‌ ଚାନେକ୍‌ ଗୱାରି କିତାନ୍‌!”
فَلَمْ يَدَعْهُ يَسُوعُ، بَلْ قَالَ لَهُ: «ٱذْهَبْ إِلَى بَيْتِكَ وَإِلَى أَهْلِكَ، وَأَخْبِرْهُمْ كَمْ صَنَعَ ٱلرَّبُّ بِكَ وَرَحِمَكَ». ١٩ 19
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେଲ ହିୱାଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମି ଇଞ୍ଜ, ମି ୱାସ୍କିନିକାର୍‌ ତାକେ ହାଲା, ପାଚେ ମାପ୍ରୁ ନି କାଜିଂ ଇନା ଇନାକା କାମାୟ୍‌ କିତାତ୍‌ନା ଆରି ନି କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଦୟା ଚଚାତାତ୍‌ନା, ହେ ସବୁ ହେୱାରିଂ ୱେଚା ।”
فَمَضَى وَٱبْتَدَأَ يُنَادِي فِي ٱلْعَشْرِ ٱلْمُدُنِ كَمْ صَنَعَ بِهِ يَسُوعُ. فَتَعَجَّبَ ٱلْجَمِيعُ. ٢٠ 20
ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି, ଜିସୁ ହେୱାନ୍‌ କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଇମ୍‌ଣି କାମାୟ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେ କାମାୟ୍‌ ଦେକାପଲି, ଇଚିସ୍‌ ଦସ୍‌ଗଟା ଗାଡ଼୍‌ତ ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌, ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି କାବା ଆତାର୍‌ ।
وَلَمَّا ٱجْتَازَ يَسُوعُ فِي ٱلسَّفِينَةِ أَيْضًا إِلَى ٱلْعَبْرِ، ٱجْتَمَعَ إِلَيْهِ جَمْعٌ كَثِيرٌ، وَكَانَ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. ٢١ 21
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ନାସି ଆରେ ରଗ ଉଲ୍‌ଟି ୱାତାନ୍‌, ତା ପାଚେ ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତ ମାନି ସମୁତ ବେସି ହେନି ଲକୁ ତା ଲାଗେ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍‌ ।
وَإِذَا وَاحِدٌ مِنْ رُؤَسَاءِ ٱلْمَجْمَعِ ٱسْمُهُ يَايِرُسُ جَاءَ. وَلَمَّا رَآهُ خَرَّ عِنْدَ قَدَمَيْهِ، ٢٢ 22
ହେ ପାଦ୍‌ନା ନାଟି କୁଟୁମ୍‌ ଇଲ୍‌ ମୁଣିକା ବିତ୍ରେ ଜାଇରସ୍‌ ତର୍‌ଦାକାନ୍‌ ରକାନ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି କାଲ୍‌କୁ ତାରେନ୍‌ ଡାଣ୍ଡାହାଣ୍‌ ମାକ୍‌ତାନ୍,
وَطَلَبَ إِلَيْهِ كَثِيرًا قَائِلًا: «ٱبْنَتِي ٱلصَّغِيرَةُ عَلَى آخِرِ نَسَمَةٍ. لَيْتَكَ تَأْتِي وَتَضَعُ يَدَكَ عَلَيْهَا لِتُشْفَى فَتَحْيَا!». ٢٣ 23
“ଆରେ ବେସି ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, ନା ଗାଡ଼୍‌ ହାତିଲାକେ, ହେଦେଲ୍‌ ଇନେସ୍‌ ରାକ୍ୟା ପାୟାଜ଼ି ଜିନାତ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କେଇ ଡୁୱା ।”
فَمَضَى مَعَهُ وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَثِيرٌ وَكَانُوا يَزْحَمُونَهُ. ٢٤ 24
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌ ତା ହୁଦାଂ ହାଚାନ୍‌, ଆରି ବେସିହେନି ମାନାୟ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ପାଚେ ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ତା ଜପି କୁସ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌ ।
وَٱمْرَأَةٌ بِنَزْفِ دَمٍ مُنْذُ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، ٢٥ 25
ହେ ପାଦ୍‌ନା ବାର ବାର୍ହୁ ପାତେକ୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ ନାଡ୍‌ୱି ରଗ୍‌ନି ର କଗ୍‌ଲେ,
وَقَدْ تَأَلَّمَتْ كَثِيرًا مِنْ أَطِبَّاءَ كَثِيرِينَ، وَأَنْفَقَتْ كُلَّ مَا عِنْدَهَا وَلَمْ تَنْتَفِعْ شَيْئًا، بَلْ صَارَتْ إِلَى حَالٍ أَرْدَأَ. ٢٦ 26
ଇନେସ୍‌କି ବେସି ଡାକ୍ତର୍‌ ତାଂ ବେସି ଦୁକ୍‌ପାୟା ଆଜ଼ି ଦାନ୍‌ ୱିସ୍ତିଲେପା ଅଲପ୍‍ ପା ହାରା ଆୱାଦାଂ ତାଦେଲ୍‌ ଆଦିକ୍‌ ବେମାର୍‌ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
لَمَّا سَمِعَتْ بِيَسُوعَ، جَاءَتْ فِي ٱلْجَمْعِ مِنْ وَرَاءُ، وَمَسَّتْ ثَوْبَهُ، ٢٧ 27
ହେଦେଲ୍‌ ଜିସୁ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ପାଚ୍‌ ବାଗାଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରାନି ଚେଲିଂ ଡୁତାତ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେଦେଲ୍‌ ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍‌,
لِأَنَّهَا قَالَتْ: «إِنْ مَسَسْتُ وَلَوْ ثِيَابَهُ شُفِيتُ». ٢٨ 28
“ମାତର୍‍ଜେ ହେ ହେନ୍ଦ୍ରା ଡ଼ୁତାଂଚି ଆନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଆନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
فَلِلْوَقْتِ جَفَّ يَنْبُوعُ دَمِهَا، وَعَلِمَتْ فِي جِسْمِهَا أَنَّهَا قَدْ بَرِئَتْ مِنَ ٱلدَّاءِ. ٢٩ 29
ହେ ଦାପ୍ରେ ତା ନେତେର୍‌ ହନାକା ଟେବା ଆତାତ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ଜେ ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆତାତ୍‌ନ୍ନା, ଇଦାଂ ହେଦେଲ୍‌ ତା ଗାଗାଡ଼୍‌ତ ପୁଚାତ୍‍ ।
فَلِلْوَقْتِ ٱلْتَفَتَ يَسُوعُ بَيْنَ ٱلْجَمْعِ شَاعِرًا فِي نَفْسِهِ بِٱلْقُوَّةِ ٱلَّتِي خَرَجَتْ مِنْهُ، وَقَالَ: «مَنْ لَمَسَ ثِيَابِي؟». ٣٠ 30
ହେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହଜ଼ି ହାନାକା ମାନ୍ତ ପୁଞ୍ଜି, ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ଜେଣ୍‌ପାଡ଼୍‌କା ମାସ୍‌ଦି ଇଚାନ୍‌, “ଇନେର୍‌ ନା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
فَقَالَ لَهُ تَلَامِيذُهُ: «أَنْتَ تَنْظُرُ ٱلْجَمْعَ يَزْحَمُكَ، وَتَقُولُ: مَنْ لَمَسَنِي؟». ٣١ 31
ତା ଚେଲାହିର୍‌ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍‌, “ଏନେଙ୍ଗ୍‍ତ ହୁୁଡୁନାୟା, ମାନାୟାର୍‌ ନି ଜପି କୁସ୍‌ପା ଆଦ୍‌ନାରା, ଆରି ଏନ୍‌ ଇନାୟା, ଇନେର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
وَكَانَ يَنْظُرُ حَوْلَهُ لِيَرَى ٱلَّتِي فَعَلَتْ هَذَا. ٣٢ 32
ମାତର୍‌ ଜେ ଇଦାଂ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍‌ଦେଂ ହେୱାନ୍‌ ଚାରିବେଣ୍‌ତାଂ କାଣ୍‌କୁ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
وَأَمَّا ٱلْمَرْأَةُ فَجَاءَتْ وَهِيَ خَائِفَةٌ وَمُرْتَعِدَةٌ، عَالِمَةً بِمَا حَصَلَ لَهَا، فَخَرَّتْ وَقَالَتْ لَهُ ٱلْحَقَّ كُلَّهُ. ٣٣ 33
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ କଗ୍‌ଲେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ସବୁ ଗିଟା ଆତାକା, ଆରେ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରୁତିଂ ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଡାଣ୍ଡାହାଡ଼୍‌ ମାଗ୍‌ଜି ୱିଜ଼ୁ ହାତ୍‌ପା କାତା ହେୱାନିଂ ୱେଚ୍‌ଚାତ୍‌ ।
فَقَالَ لَهَا: «يَا ٱبْنَةُ، إِيمَانُكِ قَدْ شَفَاكِ، ٱذْهَبِي بِسَلَامٍ وَكُونِي صَحِيحَةً مِنْ دَائِكِ». ٣٤ 34
ତା ପାଚେ ଜିସୁ ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏ କଇ, ନି ପାର୍ତିତାଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିଜ଼ି ମାଞ୍ଜ୍‌ନାତ୍ । ଏନ୍‌ ସୁସ୍ତାତାଂ ହାଲା, ଆରେ ନି ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆଜ଼ି ମାନା ।”
وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ جَاءُوا مِنْ دَارِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ قَائِلِينَ: «ٱبْنَتُكَ مَاتَتْ. لِمَاذَا تُتْعِبُ ٱلْمُعَلِّمَ بَعْدُ؟». ٣٥ 35
ହେୱାନ୍‌ ଇ ବେରଣ୍‌ ଇନିହିଙ୍ଗ୍, ତା ନାଟି ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜି ଲକୁ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍‌, “ନି ଗାଡ଼୍‌ ହାତାତେ । ଗୁରୁଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକିଦେଂ ଆରେ କସ୍ଟ ହିନାୟା?”
فَسَمِعَ يَسُوعُ لِوَقْتِهِ ٱلْكَلِمَةَ ٱلَّتِي قِيلَتْ، فَقَالَ لِرَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ: «لَا تَخَفْ! آمِنْ فَقَطْ». ٣٦ 36
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ୱେନ୍‌ୱିତି ଲାକେ ଆଜ଼ି ନାଟି ମୁଣିକାଂ ଇଚାନ୍‌, “ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମା, ଜେ ମାତର୍‌ ପାର୍ତି କିୟା ।”
وَلَمْ يَدَعْ أَحَدًا يَتْبَعُهُ إِلَّا بُطْرُسَ وَيَعْقُوبَ، وَيُوحَنَّا أَخَا يَعْقُوبَ. ٣٧ 37
ପାଚେ, ଜିସୁ ପିତର୍‌ ଜାକୁବ୍‌ ଆରେ ତା ଟଣ୍ଡାହି ଜହନ୍‌ ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନେରିଂ ପା ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହିୱାତାନ୍ ।
فَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْمَجْمَعِ وَرَأَى ضَجِيجًا. يَبْكُونَ وَيُوَلْوِلُونَ كَثِيرًا. ٣٨ 38
ହେୱାର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ନି ମୁଡ଼୍‌ଦାକାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି, ହେୱାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାକା ଆରେ ବିଲ୍‌କି ଆଜ଼ି ଆଡ଼୍‌ବାନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାର୍‌,
فَدَخَلَ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تَضِجُّونَ وَتَبْكُونَ؟ لَمْ تَمُتِ ٱلصَّبِيَّةُ لَكِنَّهَا نَائِمَةٌ». ٣٩ 39
ଆରି ବିତ୍ରେ ହାଲ୍‌ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଇନାକିଦେଂ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାଦେରା? କଇହିମ୍‌ଣା ହାୱାତାତ୍‌ନା, ମାତର୍‌ ହୁଞ୍ଜ୍‌ନାତା ହେବେ ହେୱାର୍‌ ହେୱାନିଂ କିଜାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌!”
فَضَحِكُوا عَلَيْهِ. أَمَّا هُوَ فَأَخْرَجَ ٱلْجَمِيعَ، وَأَخَذَ أَبَا ٱلصَّبِيَّةِ وَأُمَّهَا وَٱلَّذِينَ مَعَهُ وَدَخَلَ حَيْثُ كَانَتِ ٱلصَّبِيَّةُ مُضْطَجِعَةً، ٤٠ 40
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ବାର୍ତ ହପ୍‌ଚି କଇହିମ୍‌ଣା ତେହିଙ୍ଗ୍‌ ଲାତ୍ରାହିଙ୍ଗ୍‌ ଆରେ ତା ହାଙ୍ଗ୍‌ଦା କାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍‌ଜି, କଇହିମ୍‌ଣା ଇମେତାକେ ମାଚାତ୍‌, ହେ ବାହାତ ହଣ୍‌ଗାତାର୍,
وَأَمْسَكَ بِيَدِ ٱلصَّبِيَّةِ وَقَالَ لَهَا: «طَلِيثَا، قُومِي!». ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا صَبِيَّةُ، لَكِ أَقُولُ: قُومِي! ٤١ 41
ଆରେ ହିମ୍‌ଣାତି କେଇ ଆସ୍ତି ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଟଲିତାକୁମ୍,” ଇଚିସ୍‌ “ଏ କଇ ହିମ୍‌ଣା, ଆନ୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନିଙ୍ଗା!”
وَلِلْوَقْتِ قَامَتِ ٱلصَّبِيَّةُ وَمَشَتْ، لِأَنَّهَا كَانَتِ ٱبْنَةَ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً. فَبُهِتُوا بَهْتًا عَظِيمًا. ٤٢ 42
ହେ ଦାପ୍ରେ କଇହିମ୍‌ଣା ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ବୁଲାଆଦେଂ ଲାଗାତାତ୍‌; ହେ କଇହିମ୍‌ଣା ବୟସ୍‍ ବାର ବାର୍ହୁ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ । ହେବେ ହେୱାର୍‌ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍‌ ।
فَأَوْصَاهُمْ كَثِيرًا أَنْ لَا يَعْلَمَ أَحَدٌ بِذَلِكَ. وَقَالَ أَنْ تُعْطَى لِتَأْكُلَ. ٤٣ 43
ଆରେ, ଇନେର୍‌ପା ଜେ ଇ ବିସ୍ରେ ପୁନୁର୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍‌କିଜ଼ି ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌, ଆରେ “ହେ କଇହିମ୍‌ଣାଂ ଇଚୁଟିଂ ତିନାକା ହିଦେଂ ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌ ।”

< مَرْقُس 5 >