< مَرْقُس 11 >

وَلَمَّا قَرُبُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى بَيْتِ فَاجِي وَبَيْتِ عَنْيَا، عِنْدَ جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، أَرْسَلَ ٱثْنَيْنِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، ١ 1
ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଚେଲାକ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ ନାଡ଼େଃୟାନ୍‌ତେ, ଜାଇତୁନ୍‌ ବୁରୁଜାପାଃ ବେତ୍‌ଫାଗି ଆଡଃ ବେଥ୍‌ନିଆ ନାଡ଼େଃତେକ ସେଟର୍‌ୟାନା, ଇମ୍‌ତା ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ବାର୍‌ହଡ଼୍‌କିନ୍‌କେ ଆୟାର୍‌ତେ କୁଲ୍‌କେଦ୍‌କିନାଏ ।
وَقَالَ لَهُمَا: «ٱذْهَبَا إِلَى ٱلْقَرْيَةِ ٱلَّتِي أَمَامَكُمَا، فَلِلْوَقْتِ وَأَنْتُمَا دَاخِلَانِ إِلَيْهَا تَجِدَانِ جَحْشًا مَرْبُوطًا لَمْ يَجْلِسْ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنَ ٱلنَّاسِ. فَحُلَّاهُ وَأْتِيَا بِهِ. ٢ 2
ଆଡଃ ମେତାଦ୍‌କିନାଏ, “ସାମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ରେଆଃ ହାତୁତେ ସେନଃବେନ୍, ଏନ୍‌ ହାତୁ ତେବାଃ ଇମ୍‌ତାଙ୍ଗ୍‌ଗି ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍‌ ଜେତାଏ ଇନିଃରେ କା ଦେଜାକାନ୍ ମିଆଁଦ୍‌ ଗାଧାହନ୍‌ ତଲାକାନ୍‌ବେନ୍ ନାମିଆଁ, ଇନିଃକେ ରାଡ଼ାଇବେନ୍ ଆଡଃ ନେତାଃ ଆଉୱିବେନ୍ ।
وَإِنْ قَالَ لَكُمَا أَحَدٌ: لِمَاذَا تَفْعَلَانِ هَذَا؟ فَقُولَا: ٱلرَّبُّ مُحْتَاجٌ إِلَيْهِ. فَلِلْوَقْتِ يُرْسِلُهُ إِلَى هُنَا». ٣ 3
ଜେତାଏ ହଡ଼ ଇନିଃକେ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେବେନ୍ ରାଡ଼ାଇତାନା ମେନ୍ତେ କୁଲିବେନ୍‌ରେଦ, କାଜିୟାଇବେନ୍‌, ନିଃ'ତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ, ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ତାୟମ୍‌ତେ କୁଲ୍‌ରୁହାଡ଼୍‌ତାଇୟା ।”
فَمَضَيَا وَوَجَدَا ٱلْجَحْشَ مَرْبُوطًا عِنْدَ ٱلْبَابِ خَارِجًا عَلَى ٱلطَّرِيقِ، فَحَلَّاهُ. ٤ 4
ଇନ୍‌କିନ୍‌ ସେନଃୟାନାକିନ୍‌ ଆଡଃ ରାଚା ଦୁଆର୍‌ତାଃ ବାହାରିରେ ମିଆଁଦ୍‌ ଗାଧାହନ୍‌ ତଲାକାନ୍‌କିନ୍ ନାମ୍‌କିୟାଃ । ଇନିଃକେକିନ୍‌ ରାଡ଼ାଇ ଇମ୍‌ତା,
فَقَالَ لَهُمَا قَوْمٌ مِنَ ٱلْقِيَامِ هُنَاكَ: «مَاذَا تَفْعَلَانِ، تَحُلَّانِ ٱلْجَحْشَ؟». ٥ 5
ଏନ୍ତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍‌ ହଡ଼କ କୁଲିକେଦ୍‌କିନା, “ଗାଧାହନ୍‌କେ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେବେନ୍ ରାଡ଼ାଇତାନା?”
فَقَالَا لَهُمْ كَمَا أَوْصَى يَسُوعُ. فَتَرَكُوهُمَا. ٦ 6
ଇନ୍‌କିନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍‌କିନ୍ ଲେକାକିନ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆ, ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ରାଡ଼ା ରିକାଦ୍‌କିନାକ ।
فَأَتَيَا بِٱلْجَحْشِ إِلَى يَسُوعَ، وَأَلْقَيَا عَلَيْهِ ثِيَابَهُمَا فَجَلَسَ عَلَيْهِ. ٧ 7
ଗାଧାହନ୍‌କେ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ୟୀଶୁତାଃକିନ୍ ଆଉକିୟା, ଆଡଃ ଗାଧା ଚେତାନ୍‌ରେ ଆକିନାଃ ଲିଜାଃକିନ୍ ଆଟେଦ୍‌କେଦା, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିଃରେ ଦୁବ୍‌ୟାନାଏ ।
وَكَثِيرُونَ فَرَشُوا ثِيَابَهُمْ فِي ٱلطَّرِيقِ. وَآخَرُونَ قَطَعُوا أَغْصَانًا مِنَ ٱلشَّجَرِ وَفَرَشُوهَا فِي ٱلطَّرِيقِ. ٨ 8
ପୁରାଃ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ମାଇନି ନାଗେନ୍ତେ ଆକଆଃ ଲିଜାଃ ହରାହରାକ ବିଲ୍‌ଇଦି ତାଇକେନା; ଏଟାଃକଦ, ପିଡ଼ିକଏତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ଢାଉଡ଼ା ମାଆଃ ଆଉକେଦ୍‌ତେ, ହରାହରାକ ଆଟେଦ୍ଇଦି ତାଇକେନା ।
وَٱلَّذِينَ تَقَدَّمُوا، وَٱلَّذِينَ تَبِعُوا كَانُوا يَصْرُخُونَ قَائِلِينَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! ٩ 9
ୟୀଶୁଆଃ ଆୟୁର୍‌ ତାୟମ୍‌ରେ ସେନଃତାନ୍‌ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କ କାଉରିକେଦାଃ, “‘ହୋଶାନ୍ନା’ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ହବାଅଃକା, ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ ହିଜୁଃନିଃ ଧାଇନ୍‌ ହବାଅଃକାଏ ।
مُبَارَكَةٌ مَمْلَكَةُ أَبِينَا دَاوُدَ ٱلْآتِيَةُ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! أُوصَنَّا فِي ٱلْأَعَالِي!». ١٠ 10
୧୦ଆବୁଆଃ ପୁର୍‌ଖାଆପୁ ଦାଉଦ୍‌ଆଃ ହିଜୁଃତାନ୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଧାଇନ୍‌ ହବାଅଃକା, ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ରେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ରାଃ ହୋଶାନ୍ନା ହବାଅଃକା” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦାଃ ।
فَدَخَلَ يَسُوعُ أُورُشَلِيمَ وَٱلْهَيْكَلَ، وَلَمَّا نَظَرَ حَوْلَهُ إِلَى كُلِّ شَيْءٍ إِذْ كَانَ ٱلْوَقْتُ قَدْ أَمْسَى، خَرَجَ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا مَعَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. ١١ 11
୧୧ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି ମାନ୍ଦିର୍‌ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃ ସବେନାଃ ନେଲ୍‌ ବାଡ଼ାକେଦ୍‌ଚି ସିଙ୍ଗିହାସୁରଃତାନ୍ ଇମ୍‌ତା ବାରାଝାନ୍‌ ଚେଲାକଲଃ ବେଥ୍‌ନିଆତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
وَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا خَرَجُوا مِنْ بَيْتِ عَنْيَا جَاعَ، ١٢ 12
୧୨ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ବେଥ୍‌ନିଆଏତେ ରୁହାଡ଼୍‌ ଇମ୍‌ତା, ୟୀଶୁକେ ରେଙ୍ଗେଃକିୟା ।
فَنَظَرَ شَجَرَةَ تِينٍ مِنْ بَعِيدٍ عَلَيْهَا وَرَقٌ، وَجَاءَ لَعَلَّهُ يَجِدُ فِيهَا شَيْئًا. فَلَمَّا جَاءَ إِلَيْهَا لَمْ يَجِدْ شَيْئًا إِلَّا وَرَقًا، لِأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ وَقْتَ ٱلتِّينِ. ١٣ 13
୧୩ସାଙ୍ଗିନ୍‌ରେ ଇନିଃ ସାକାମାକାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ଲଆଦାରୁକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ଏନ୍‌ରେ ଜ'କଇଙ୍ଗ୍‌ ନାମେଜାଃ ମେନ୍ତେ ଏନ୍ତାଃତେ ସେନଃୟାନା । ମେନ୍‌ଦ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି ଏନାରେ ସାକାମ୍‌ ବିଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ନାମ୍‌କେଦାଏ ଆଡ଼ାଃ ଜ କାଏ ନାମ୍‌କେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇମ୍‌ତା ଲଆ ଜ'ସାହା କା ତାଇକେନା ।
فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهَا: «لَا يَأْكُلْ أَحَدٌ مِنْكِ ثَمَرًا بَعْدُ إِلَى ٱلْأَبَدِ!». وَكَانَ تَلَامِيذُهُ يَسْمَعُونَ. (aiōn g165) ١٤ 14
୧୪ଏନ୍ତେ, “ଆମାଃ ଜ ଆଡଃ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଚିଉଲାଅ ଆଲକାଏ ଜମେକା” ମେନ୍ତେ ଲଆ ଦାରୁକେ କାଜିକେଦା । ଆଡଃ ଚେଲାକତାୟାଃ ଏନ୍‌ କାଜିକ ଆୟୁମ୍‌କେଦା । (aiōn g165)
وَجَاءُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ. وَلَمَّا دَخَلَ يَسُوعُ ٱلْهَيْكَلَ ٱبْتَدَأَ يُخْرِجُ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَبِيعُونَ وَيَشْتَرُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ، وَقَلَّبَ مَوَائِدَ ٱلصَّيَارِفَةِ وَكَرَاسِيَّ بَاعَةِ ٱلْحَمَامِ. ١٥ 15
୧୫ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ତେବାଃୟାନ୍‌ଚି, ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍‌ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନାଏ, ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଦାଣେଁନାଙ୍ଗ୍‌ ଜାଁତୁକକେ କିରିଙ୍ଗ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ ତାନ୍‌କକେ ହାର୍‌ଅଡଙ୍ଗ୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦ୍‌ଆଏ । ପାଏସା ଭାଞ୍ଜାଅତାନ୍‌କଆଃ ମେଜ୍‌କ ଆଡଃ ଦୁଦୁମୁଲ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ ତାନ୍‌କଆଃ ଦୁବ୍‌ତେୟାଃକ ଉଦୁର୍‌ବାଟିକେଦାଏ ।
وَلَمْ يَدَعْ أَحَدًا يَجْتَازُ ٱلْهَيْكَلَ بِمَتَاعٍ. ١٦ 16
୧୬ଆଡଃ ମାନ୍ଦିର୍‌ ଅଡ଼ାଃରାଃ ବାହାରି ରାଚା ଥାଲା ଥାଲାତେ କିରିଙ୍ଗ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ତେଆଃକ ସାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଜେତାଏକେୟ କାଏ ସେନ୍ ପାରମ୍‌ ଇଚିକେଦ୍‌କଆ ।
وَكَانَ يُعَلِّمُ قَائِلًا لَهُمْ: «أَلَيْسَ مَكْتُوبًا: بَيْتِي بَيْتَ صَلَاةٍ يُدْعَى لِجَمِيعِ ٱلْأُمَمِ؟ وَأَنْتُمْ جَعَلْتُمُوهُ مَغَارَةَ لُصُوصٍ». ١٧ 17
୧୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁକେ ଇତୁତାନ୍‌ଲଃ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, “ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ଦିଶୁମ୍‌ରାଃ ସବେନ୍‌ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ବିନ୍ତିଅଡ଼ାଃ ନୁତୁମଃଆ ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ନେଆଁଁକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁକଆଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍‌ପେ ବାଇୟାକାଦା ।”
وَسَمِعَ ٱلْكَتَبَةُ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ فَطَلَبُوا كَيْفَ يُهْلِكُونَهُ، لِأَنَّهُمْ خَافُوهُ، إِذْ بُهِتَ ٱلْجَمْعُ كُلُّهُ مِنْ تَعْلِيمِهِ. ١٨ 18
୧୮ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ଆଡଃ ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ, ଏନା ସବେନ୍‌ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍‌କାକ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାକେଦାଃ । ସବେନ୍‌ ହଡ଼କଦ ୟୀଶୁଆଃ ଇନିତୁରେ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନା ମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ବରଆଇତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
وَلَمَّا صَارَ ٱلْمَسَاءُ، خَرَجَ إِلَى خَارِجِ ٱلْمَدِينَةِ. ١٩ 19
୧୯ସିଙ୍ଗିହାସୁର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସାହାର୍‌ଏତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
وَفِي ٱلصَّبَاحِ إِذْ كَانُوا مُجْتَازِينَ رَأَوْا ٱلتِّينَةَ قَدْ يَبِسَتْ مِنَ ٱلْأُصُولِ، ٢٠ 20
୨୦ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ସେତାଃ ଇଦାନ୍‌ତେ ହରାରେ ସେନଃ ଇମ୍‌ତା ଇନ୍‌କୁ ଲଆଦାରୁକେକ ନେଲ୍‌କେଦା । ଏନା ବୁଟାଏତେ ଚୁଟି ଜାକେଦ୍‌ ରହଡ଼୍‌ ଗଜାକାନ୍‌ ତାଇକେନା ।
فَتَذَكَّرَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «يَا سَيِّدِي، ٱنْظُرْ! اَلتِّينَةُ ٱلَّتِي لَعَنْتَهَا قَدْ يَبِسَتْ!». ٢١ 21
୨୧ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ସିଦାହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ରାଃ କାଜି ପାହାମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ମେତାଇୟାଏ “ନେଲେମେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍‌ ସାର୍‌ପାଅଲେଦ୍ ଲଆଦାରୁ ରହଡ଼୍‌କାନା ।”
فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «لِيَكُنْ لَكُمْ إِيمَانٌ بِٱللهِ. ٢٢ 22
୨୨ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ରେ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଦହେପେ ।”
لِأَنِّي ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ قَالَ لِهَذَا ٱلْجَبَلِ: ٱنْتَقِلْ وَٱنْطَرِحْ فِي ٱلْبَحْرِ! وَلَا يَشُكُّ فِي قَلْبِهِ، بَلْ يُؤْمِنُ أَنَّ مَا يَقُولُهُ يَكُونُ، فَمَهْمَا قَالَ يَكُونُ لَهُ. ٢٣ 23
୨୩ସାର୍‌ତିଗି କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, “ଜେତାଏ ହଡ଼ ନେ ବୁରୁକେ, ମାର୍‌ ବିରିଦ୍‌ମେ ଆଡଃ ଦରେୟାରେ ଉୟୁଗଃମେ ମେନ୍ତେ କାଜିରେ, ଆଡଃ ମନ୍‌ରେ କାଏ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃରେ ଆଡଃ ଇନିଃ ଆସିତେୟାଃ ସାର୍‌ତିଗି ହବାଅଆଃ ମେନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ, ଇନିଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌ଲେକା ହବାଅଆଃ ।
لِذَلِكَ أَقُولُ لَكُمْ: كُلُّ مَا تَطْلُبُونَهُ حِينَمَا تُصَلُّونَ، فَآمِنُوا أَنْ تَنَالُوهُ، فَيَكُونَ لَكُمْ. ٢٤ 24
୨୪ଏନାମେନ୍ତେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ବିନ୍ତି ଇମ୍‌ତା ଜେତ୍‌ନାଃପେ ଆସିଆ, ଏନ୍‌ ସବେନାଃ ନାମାକାଦାଃଲେ ମେନ୍ତେପେ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ, ଆସିତେୟାଃ ସବେନାଃପେ ନାମେୟା ।
وَمَتَى وَقَفْتُمْ تُصَلُّونَ، فَٱغْفِرُوا إِنْ كَانَ لَكُمْ عَلَى أَحَدٍ شَيْءٌ، لِكَيْ يَغْفِرَ لَكُمْ أَيْضًا أَبُوكُمُ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ زَلَّاتِكُمْ. ٢٥ 25
୨୫ଆଡଃ ବିନ୍ତି ନାଗେନ୍ତେପେ ତିଙ୍ଗୁନ୍‌ରେ ଜେତା ହଡ଼ଆଃ ବିରୁଧ୍‌ରେ ଜେତ୍‌ନାଃ ଆପେୟାଃ ଗୁହ୍ନାଁଁ ମେନାଃରେଦ, ଇନିଃକେ ଏନା ଛାମାଇପେ, ଏନାରେ ଆପେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଆପୁ ଆପେକେୟଗି ଛାମାପେୟା ।
وَإِنْ لَمْ تَغْفِرُوا أَنْتُمْ لَا يَغْفِرْ أَبُوكُمُ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ أَيْضًا زَلَّاتِكُمْ». ٢٦ 26
୨୬ମେନ୍‌ଦ ଆପେ କାପେ ଛାମାଇରେଦ, ଆପେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଆପୁହଁ ଆପେୟାଃ ପାପ୍‌ କାଏ ଛାମାଏଆ ।”
وَجَاءُوا أَيْضًا إِلَى أُورُشَلِيمَ. وَفِيمَا هُوَ يَمْشِي فِي ٱلْهَيْكَلِ، أَقْبَلَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ وَٱلشُّيُوخُ، ٢٧ 27
୨୭ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଚେଲାକ ଆଡଃଗି ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ହିଜୁଃୟାନାକ । ମାନ୍ଦିର୍‌ଅଡ଼ାଃରେ ୟୀଶୁ ସେନ୍‌ବାଡ଼ାତାନ୍ ଦିପିଲିରେ, ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ, ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍‌କ ଇନିଃତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା ।
وَقَالُوا لَهُ: «بِأَيِّ سُلْطَانٍ تَفْعَلُ هَذَا؟ وَمَنْ أَعْطَاكَ هَذَا ٱلسُّلْطَانَ حَتَّى تَفْعَلَ هَذَا؟». ٢٨ 28
୨୮ଆଡଃ, ଇନ୍‌କୁ କୁଲିକିୟାଃକ, “ଆମ୍‌ ଅକ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ତେ ନେଆଁଁକମ୍‌ ରିକାତାନା? ନେ କାମିକ ରିକାନାଗେନ୍ତେ ଅକଏ ନେ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ମେଆ?”
فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنَا أَيْضًا أَسْأَلُكُمْ كَلِمَةً وَاحِدَةً. أَجِيبُونِي، فَأَقُولَ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا ٢٩ 29
୨୯ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ମିଆଁଦ୍‌ କାଜିଙ୍ଗ୍‌ କୁଲିପେୟା, ଏନା ଉଦୁବାଇଙ୍ଗ୍‌ପେ, ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ଅକ ପେଡ଼େଃତେ ନେଆଁଁକଇଙ୍ଗ୍‌ ରିକାତାନା, ଏନାଇଙ୍ଗ୍‌ ଉଦୁବାପେୟା ।
مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَانَتْ أَمْ مِنَ ٱلنَّاسِ؟ أَجِيبُونِي». ٣٠ 30
୩୦ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ବାପ୍ତିସ୍ମା ସିର୍ମାରେନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃଏତେ ଚି ମାନୱାତାଃଏତେ ତାଇକେନା? ନେଆଁଁ, ମାର୍‌ କାଜିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ପେ ।”
فَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يَقُولُ: فَلِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ ٣١ 31
୩୧ଇନ୍‌କୁ ଆକ ଆକରେକ କାପ୍‌ଜିୟାନା, “ଆବୁ ନେ କାଜିରେ ଚିନାଃବୁ କାଜିରୁହାଡ଼ିୟା? ‘ସିର୍ମାରେନ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ତାଃଏତେ’ ମେନେରେଦ, ଇନିଃ ‘ଚିକାନାଙ୍ଗ୍‌ ଯୋହାନ୍‌ରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍‌କେଦା’ ମେତାବୁଆଏ?”
وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلنَّاسِ». فَخَافُوا ٱلشَّعْبَ. لِأَنَّ يُوحَنَّا كَانَ عِنْدَ ٱلْجَمِيعِ أَنَّهُ بِٱلْحَقِيقَةِ نَبِيٌّ. ٣٢ 32
୩୨ମେନ୍‌ଦ ମାନୱାକତାଃଏତେ ମେନ୍ତେ କାଜିନାଙ୍ଗ୍‌ ବରକେଦାଃକ ଚିୟାଃଚି, ଇନ୍‌କୁ ହଡ଼କକେ ବର ତାଇକେନାକ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ଯୋହାନ୍‌ ଆୟାର୍‌କାଜିନିଃ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍‌ଇ ତାଇକେନାକ ।
فَأَجَابُوا وَقَالوا لِيَسوعَ: «لَا نَعْلَمُ». فَأجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «وَلَا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا». ٣٣ 33
୩୩ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ୟୀଶୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଃକ, “ଆଲେ କାଲେ ସାରିଆଃ ।” ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ଅକ ପେଡ଼େଃତେ ଏନାକଇଙ୍ଗ୍‌ ରିକାତାନା, କାଇଙ୍ଗ୍‌ ଉଦୁବାପେୟା ।”

< مَرْقُس 11 >