لُوقا 4
| أَمَّا يَسُوعُ فَرَجَعَ مِنَ ٱلْأُرْدُنِّ مُمْتَلِئًا مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، وَكَانَ يُقْتَادُ بِٱلرُّوحِ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ | ١ 1 |
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପରାୱୃତ୍ୟାତ୍ମନା ପ୍ରାନ୍ତରଂ ନୀତଃ ସନ୍ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ଦିନାନି ଯାୱତ୍ ଶୈତାନା ପରୀକ୍ଷିତୋଽଭୂତ୍,
| أَرْبَعِينَ يَوْمًا يُجَرَّبُ مِنْ إِبْلِيسَ. وَلَمْ يَأْكُلْ شَيْئًا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ. وَلَمَّا تَمَّتْ جَاعَ أَخِيرًا. | ٢ 2 |
କିଞ୍ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱଦିନାନି ଭୋଜନଂ ୱିନା ସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ କାଲେ ପୂର୍ଣେ ସ କ୍ଷୁଧିତୱାନ୍|
| وَقَالَ لَهُ إِبْلِيسُ: «إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ، فَقُلْ لِهَذَا ٱلْحَجَرِ أَنْ يَصِيرَ خُبْزًا». | ٣ 3 |
ତତଃ ଶୈତାନାଗତ୍ୟ ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ପ୍ରସ୍ତରାନେତାନ୍ ଆଜ୍ଞଯା ପୂପାନ୍ କୁରୁ|
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «مَكْتُوبٌ: أَنْ لَيْسَ بِٱلْخُبْزِ وَحْدَهُ يَحْيَا ٱلْإِنْسَانُ، بَلْ بِكُلِّ كَلِمَةٍ مِنَ ٱللهِ». | ٤ 4 |
ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ଲିପିରୀଦୃଶୀ ୱିଦ୍ୟତେ ମନୁଜଃ କେୱଲେନ ପୂପେନ ନ ଜୀୱତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଭିରାଜ୍ଞାଭି ର୍ଜୀୱତି|
| ثُمَّ أَصْعَدَهُ إِبْلِيسُ إِلَى جَبَلٍ عَالٍ وَأَرَاهُ جَمِيعَ مَمَالِكِ ٱلْمَسْكُونَةِ فِي لَحْظَةٍ مِنَ ٱلزَّمَانِ. | ٥ 5 |
ତଦା ଶୈତାନ୍ ତମୁଚ୍ଚଂ ପର୍ୱ୍ୱତଂ ନୀତ୍ୱା ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ଜଗତଃ ସର୍ୱ୍ୱରାଜ୍ୟାନି ଦର୍ଶିତୱାନ୍|
| وَقَالَ لَهُ إِبْلِيسُ: «لَكَ أُعْطِي هَذَا ٱلسُّلْطَانَ كُلَّهُ وَمَجْدَهُنَّ، لِأَنَّهُ إِلَيَّ قَدْ دُفِعَ، وَأَنَا أُعْطِيهِ لِمَنْ أُرِيدُ. | ٦ 6 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ତମୱାଦୀତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଏତଦ୍ ୱିଭୱଂ ପ୍ରତାପଞ୍ଚ ତୁଭ୍ୟଂ ଦାସ୍ୟାମି ତନ୍ ମଯି ସମର୍ପିତମାସ୍ତେ ଯଂ ପ୍ରତି ମମେଚ୍ଛା ଜାଯତେ ତସ୍ମୈ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୋମି,
| فَإِنْ سَجَدْتَ أَمَامِي يَكُونُ لَكَ ٱلْجَمِيعُ». | ٧ 7 |
ତ୍ୱଂ ଚେନ୍ମାଂ ଭଜସେ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମେତତ୍ ତୱୈୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱذْهَبْ يَا شَيْطَانُ! إِنَّهُ مَكْتُوبٌ: لِلرَّبِّ إِلَهِكَ تَسْجُدُ وَإِيَّاهُ وَحْدَهُ تَعْبُدُ». | ٨ 8 |
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ଦୂରୀ ଭୱ ଶୈତାନ୍ ଲିପିରାସ୍ତେ, ନିଜଂ ପ୍ରଭୁଂ ପରମେଶ୍ୱରଂ ଭଜସ୍ୱ କେୱଲଂ ତମେୱ ସେୱସ୍ୱ ଚ|
| ثُمَّ جَاءَ بِهِ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَأَقَامَهُ عَلَى جَنَاحِ ٱلْهَيْكَلِ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱطْرَحْ نَفْسَكَ مِنْ هُنَا إِلَى أَسْفَلُ، | ٩ 9 |
ଅଥ ଶୈତାନ୍ ତଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ନୀତ୍ୱା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ଚୂଡାଯା ଉପରି ସମୁପୱେଶ୍ୟ ଜଗାଦ ତ୍ୱଂ ଚେଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରସ୍ତର୍ହି ସ୍ଥାନାଦିତୋ ଲମ୍ଫିତ୍ୱାଧଃ
| لِأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: أَنَّهُ يُوصِي مَلَائِكَتَهُ بِكَ لِكَيْ يَحْفَظُوكَ، | ١٠ 10 |
ପତ ଯତୋ ଲିପିରାସ୍ତେ, ଆଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି ସ୍ୱୀଯାନ୍ ଦୂତାନ୍ ସ ପରମେଶ୍ୱରଃ|
| وَأَنَّهُمْ عَلَى أَيَادِيهِمْ يَحْمِلُونَكَ لِكَيْ لَا تَصْدِمَ بِحَجَرٍ رِجْلَكَ». | ١١ 11 |
ରକ୍ଷିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱମାର୍ଗେ ତ୍ୱାଂ ତେନ ତ୍ୱଚ୍ଚରଣେ ଯଥା| ନ ଲଗେତ୍ ପ୍ରସ୍ତରାଘାତସ୍ତ୍ୱାଂ ଧରିଷ୍ୟନ୍ତି ତେ ତଥା|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «إِنَّهُ قِيلَ: لَا تُجَرِّبِ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ». | ١٢ 12 |
ତଦା ଯୀଶୁନା ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତମ୍ ଇଦମପ୍ୟୁକ୍ତମସ୍ତି ତ୍ୱଂ ସ୍ୱପ୍ରଭୁଂ ପରେଶଂ ମା ପରୀକ୍ଷସ୍ୱ|
| وَلَمَّا أَكْمَلَ إِبْلِيسُ كُلَّ تَجْرِبَةٍ فَارَقَهُ إِلَى حِينٍ. | ١٣ 13 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୈତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱପରୀକ୍ଷାଂ ସମାପ୍ୟ କ୍ଷଣାତ୍ତଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯଯୌ|
| وَرَجَعَ يَسُوعُ بِقُوَّةِ ٱلرُّوحِ إِلَى ٱلْجَلِيلِ، وَخَرَجَ خَبَرٌ عَنْهُ فِي جَمِيعِ ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ. | ١٤ 14 |
ତଦା ଯୀଶୁରାତ୍ମପ୍ରଭାୱାତ୍ ପୁନର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶଂ ଗତସ୍ତଦା ତତ୍ସୁଖ୍ୟାତିଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶଂ ୱ୍ୟାନଶେ|
| وَكَانَ يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِهِمْ مُمَجَّدًا مِنَ ٱلْجَمِيعِ. | ١٥ 15 |
ସ ତେଷାଂ ଭଜନଗୃହେଷୁ ଉପଦିଶ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ପ୍ରଶଂସିତୋ ବଭୂୱ|
| وَجَاءَ إِلَى ٱلنَّاصِرَةِ حَيْثُ كَانَ قَدْ تَرَبَّى. وَدَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ حَسَبَ عَادَتِهِ يَوْمَ ٱلسَّبْتِ وَقَامَ لِيَقْرَأَ، | ١٦ 16 |
ଅଥ ସ ସ୍ୱପାଲନସ୍ଥାନଂ ନାସରତ୍ପୁରମେତ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସ୍ୱାଚାରାଦ୍ ଭଜନଗେହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପଠିତୁମୁତ୍ତସ୍ଥୌ|
| فَدُفِعَ إِلَيْهِ سِفْرُ إِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ. وَلَمَّا فَتَحَ ٱلسِّفْرَ وَجَدَ ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي كَانَ مَكْتُوبًا فِيهِ: | ١٧ 17 |
ତତୋ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପୁସ୍ତକେ ତସ୍ୟ କରଦତ୍ତେ ସତି ସ ତତ୍ ପୁସ୍ତକଂ ୱିସ୍ତାର୍ୟ୍ୟ ଯତ୍ର ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣାନି ୱଚନାନି ସନ୍ତି ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପପାଠ|
| «رُوحُ ٱلرَّبِّ عَلَيَّ، لِأَنَّهُ مَسَحَنِي لِأُبَشِّرَ ٱلْمَسَاكِينَ، أَرْسَلَنِي لِأَشْفِيَ ٱلْمُنْكَسِرِي ٱلْقُلُوبِ، لِأُنَادِيَ لِلْمَأْسُورِينَ بِٱلْإِطْلَاقِ ولِلْعُمْيِ بِٱلْبَصَرِ، وَأُرْسِلَ ٱلْمُنْسَحِقِينَ فِي ٱلْحُرِّيَّةِ، | ١٨ 18 |
ଆତ୍ମା ତୁ ପରମେଶସ୍ୟ ମଦୀଯୋପରି ୱିଦ୍ୟତେ| ଦରିଦ୍ରେଷୁ ସୁସଂୱାଦଂ ୱକ୍ତୁଂ ମାଂ ସୋଭିଷିକ୍ତୱାନ୍| ଭଗ୍ନାନ୍ତଃ କରଣାଲ୍ଲୋକାନ୍ ସୁସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମେୱ ଚ| ବନ୍ଦୀକୃତେଷୁ ଲୋକେଷୁ ମୁକ୍ତେ ର୍ଘୋଷଯିତୁଂ ୱଚଃ| ନେତ୍ରାଣି ଦାତୁମନ୍ଧେଭ୍ୟସ୍ତ୍ରାତୁଂ ବଦ୍ଧଜନାନପି|
| وَأَكْرِزَ بِسَنَةِ ٱلرَّبِّ ٱلْمَقْبُولَةِ». | ١٩ 19 |
ପରେଶାନୁଗ୍ରହେ କାଲଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମେୱ ଚ| ସର୍ୱ୍ୱୈତତ୍କରଣାର୍ଥାଯ ମାମେୱ ପ୍ରହିଣୋତି ସଃ||
| ثُمَّ طَوَى ٱلسِّفْرَ وَسَلَّمَهُ إِلَى ٱلْخَادِمِ، وَجَلَسَ. وَجَمِيعُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْمَجْمَعِ كَانَتْ عُيُونُهُمْ شَاخِصَةً إِلَيْهِ. | ٢٠ 20 |
ତତଃ ପୁସ୍ତକଂ ବଦ୍ୱ୍ୱା ପରିଚାରକସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପ୍ୟ ଚାସନେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ, ତତୋ ଭଜନଗୃହେ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆସନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେଽନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ତଂ ୱିଲୁଲୋକିରେ|
| فَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لَهُمْ: «إِنَّهُ ٱلْيَوْمَ قَدْ تَمَّ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ فِي مَسَامِعِكُمْ». | ٢١ 21 |
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅଦ୍ୟୈତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଲିଖିତୱଚନାନି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ସିଦ୍ଧାନି ସ ଇମାଂ କଥାଂ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯିତୁମାରେଭେ|
| وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَشْهَدُونَ لَهُ وَيَتَعَجَّبُونَ مِنْ كَلِمَاتِ ٱلنِّعْمَةِ ٱلْخَارِجَةِ مِنْ فَمِهِ، وَيَقُولُونَ: «أَلَيْسَ هَذَا ٱبْنَ يُوسُفَ؟». | ٢٢ 22 |
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମିନ୍ ଅନ୍ୱରଜ୍ୟନ୍ତ, କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମୁଖାନ୍ନିର୍ଗତାଭିରନୁଗ୍ରହସ୍ୟ କଥାଭିଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ କିମଯଂ ଯୂଷଫଃ ପୁତ୍ରୋ ନ?
| فَقَالَ لَهُمْ: «عَلَى كُلِّ حَالٍ تَقُولُونَ لِي هَذَا ٱلْمَثَلَ: أَيُّهَا ٱلطَّبِيبُ ٱشْفِ نَفْسَكَ! كَمْ سَمِعْنَا أَنَّهُ جَرَى فِي كَفْرِنَاحُومَ، فَٱفْعَلْ ذَلِكَ هُنَا أَيْضًا فِي وَطَنِكَ». | ٢٣ 23 |
ତଦା ସୋଽୱାଦୀଦ୍ ହେ ଚିକିତ୍ସକ ସ୍ୱମେୱ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କୁରୁ କଫର୍ନାହୂମି ଯଦ୍ୟତ୍ କୃତୱାନ୍ ତଦଶ୍ରୌଷ୍ମ ତାଃ ସର୍ୱାଃ କ୍ରିଯା ଅତ୍ର ସ୍ୱଦେଶେ କୁରୁ କଥାମେତାଂ ଯୂଯମେୱାୱଶ୍ୟଂ ମାଂ ୱଦିଷ୍ୟଥ|
| وَقَالَ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَيْسَ نَبِيٌّ مَقْبُولًا فِي وَطَنِهِ. | ٢٤ 24 |
ପୁନଃ ସୋୱାଦୀଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, କୋପି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସ୍ୱଦେଶେ ସତ୍କାରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
| وَبِالْحَقِّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَرَامِلَ كَثِيرَةً كُنَّ فِي إِسْرَائِيلَ فِي أَيَّامِ إِيلِيَّا حِينَ أُغْلِقَتِ ٱلسَّمَاءُ مُدَّةَ ثَلَاثِ سِنِينَ وَسِتَّةِ أَشْهُرٍ، لَمَّا كَانَ جُوعٌ عَظِيمٌ فِي ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا، | ٢٥ 25 |
ଅପରଞ୍ଚ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ଏଲିଯସ୍ୟ ଜୀୱନକାଲେ ଯଦା ସାର୍ଦ୍ଧତ୍ରିତଯୱର୍ଷାଣି ଯାୱତ୍ ଜଲଦପ୍ରତିବନ୍ଧାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଦେଶେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷମ୍ ଅଜନିଷ୍ଟ ତଦାନୀମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ଦେଶସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ବହ୍ୱ୍ୟୋ ୱିଧୱା ଆସନ୍,
| وَلَمْ يُرْسَلْ إِيلِيَّا إِلَى وَاحِدَةٍ مِنْهَا، إِلَّا إِلَى ٱمْرَأَةٍ أَرْمَلَةٍ، إِلَى صَرْفَةِ صَيْدَاءَ. | ٢٦ 26 |
କିନ୍ତୁ ସୀଦୋନ୍ପ୍ରଦେଶୀଯସାରିଫତ୍ପୁରନିୱାସିନୀମ୍ ଏକାଂ ୱିଧୱାଂ ୱିନା କସ୍ୟାଶ୍ଚିଦପି ସମୀପେ ଏଲିଯଃ ପ୍ରେରିତୋ ନାଭୂତ୍|
| وَبُرْصٌ كَثِيرُونَ كَانُوا فِي إِسْرَائِيلَ فِي زَمَانِ أَلِيشَعَ ٱلنَّبِيِّ، وَلَمْ يُطَهَّرْ وَاحِدٌ مِنْهُمْ إِلَّا نُعْمَانُ ٱلسُّرْيَانِيُّ». | ٢٧ 27 |
ଅପରଞ୍ଚ ଇଲୀଶାଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିୱିଦ୍ୟମାନତାକାଲେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଦେଶେ ବହୱଃ କୁଷ୍ଠିନ ଆସନ୍ କିନ୍ତୁ ସୁରୀଯଦେଶୀଯଂ ନାମାନ୍କୁଷ୍ଠିନଂ ୱିନା କୋପ୍ୟନ୍ୟଃ ପରିଷ୍କୃତୋ ନାଭୂତ୍|
| فَٱمْتَلَأَ غَضَبًا جَمِيعُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْمَجْمَعِ حِينَ سَمِعُوا هَذَا، | ٢٨ 28 |
ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଭଜନଗେହସ୍ଥିତା ଲୋକାଃ ସକ୍ରୋଧମ୍ ଉତ୍ଥାଯ
| فَقَامُوا وَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، وَجَاءُوا بِهِ إِلَى حَافَّةِ ٱلْجَبَلِ ٱلَّذِي كَانَتْ مَدِينَتُهُمْ مَبْنِيَّةً عَلَيْهِ حَتَّى يَطْرَحُوهُ إِلَى أَسْفَلٍ. | ٢٩ 29 |
ନଗରାତ୍ତଂ ବହିଷ୍କୃତ୍ୟ ଯସ୍ୟ ଶିଖରିଣ ଉପରି ତେଷାଂ ନଗରଂ ସ୍ଥାପିତମାସ୍ତେ ତସ୍ମାନ୍ନିକ୍ଷେପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ଶିଖରଂ ତଂ ନିନ୍ୟୁଃ
| أَمَّا هُوَ فَجَازَ فِي وَسْطِهِمْ وَمَضَى. | ٣٠ 30 |
କିନ୍ତୁ ସ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟାଦପସୃତ୍ୟ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଜଗାମ|
| وَٱنْحَدَرَ إِلَى كَفْرِنَاحُومَ، مَدِينَةٍ مِنَ ٱلْجَلِيلِ، وَكَانَ يُعَلِّمُهُمْ فِي ٱلسُّبُوتِ. | ٣١ 31 |
ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁର୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶୀଯକଫର୍ନାହୂମ୍ନଗର ଉପସ୍ଥାଯ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଲୋକାନୁପଦେଷ୍ଟୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍|
| فَبُهِتُوا مِنْ تَعْلِيمِهِ، لِأَنَّ كَلَامَهُ كَانَ بِسُلْطَانٍ. | ٣٢ 32 |
ତଦୁପଦେଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚମଚ୍ଚକ୍ରୁ ର୍ୟତସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଗୁରୁତରା ଆସନ୍|
| وَكَانَ فِي ٱلْمَجْمَعِ رَجُلٌ بِهِ رُوحُ شَيْطَانٍ نَجِسٍ، فَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ | ٣٣ 33 |
ତଦାନୀଂ ତଦ୍ଭଜନଗେହସ୍ଥିତୋଽମେଧ୍ୟଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଏକୋ ଜନ ଉଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସ,
| قَائِلًا: «آهِ! مَا لَنَا وَلَكَ يَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ؟ أَتَيْتَ لِتُهْلِكَنَا! أَنَا أَعْرِفُكَ مَنْ أَنْتَ: قُدُّوسُ ٱللهِ!». | ٣٤ 34 |
ହେ ନାସରତୀଯଯୀଶୋଽସ୍ମାନ୍ ତ୍ୟଜ, ତ୍ୱଯା ସହାସ୍ମାକଂ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? କିମସ୍ମାନ୍ ୱିନାଶଯିତୁମାଯାସି? ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୱିତ୍ରୋ ଜନ ଏତଦହଂ ଜାନାମି|
| فَٱنْتَهَرَهُ يَسُوعُ قَائِلًا: «ٱخْرَسْ! وَٱخْرُجْ مِنْهُ!». فَصَرَعَهُ ٱلشَّيْطَانُ فِي ٱلْوَسْطِ وَخَرَجَ مِنْهُ وَلَمْ يَضُرَّهُ شَيْئًا. | ٣٥ 35 |
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ତର୍ଜଯିତ୍ୱାୱଦତ୍ ମୌନୀ ଭୱ ଇତୋ ବହିର୍ଭୱ; ତତଃ ସୋମେଧ୍ୟଭୂତସ୍ତଂ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ପାତଯିତ୍ୱା କିଞ୍ଚିଦପ୍ୟହିଂସିତ୍ୱା ତସ୍ମାଦ୍ ବହିର୍ଗତୱାନ୍|
| فَوَقَعَتْ دَهْشَةٌ عَلَى ٱلْجَمِيعِ، وَكَانُوا يُخَاطِبُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «مَا هَذِهِ ٱلْكَلِمَةُ؟ لِأَنَّهُ بِسُلْطَانٍ وَقُوَّةٍ يَأْمُرُ ٱلْأَرْوَاحَ ٱلنَّجِسَةَ فَتَخْرُجُ!». | ٣٦ 36 |
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ କୋଯଂ ଚମତ୍କାରଃ| ଏଷ ପ୍ରଭାୱେଣ ପରାକ୍ରମେଣ ଚାମେଧ୍ୟଭୂତାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତି ତେନୈୱ ତେ ବହିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
| وَخَرَجَ صِيتٌ عَنْهُ إِلَى كُلِّ مَوْضِعٍ فِي ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ. | ٣٧ 37 |
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶାନ୍ ତସ୍ୟ ସୁଖ୍ୟାତିର୍ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
| وَلَمَّا قَامَ مِنَ ٱلْمَجْمَعِ دَخَلَ بَيْتَ سِمْعَانَ. وَكَانَتْ حَمَاةُ سِمْعَانَ قَدْ أَخَذَتْهَا حُمَّى شَدِيدَةٌ. فَسَأَلُوهُ مِنْ أَجْلِهَا. | ٣٨ 38 |
ତଦନନ୍ତରଂ ସ ଭଜନଗେହାଦ୍ ବହିରାଗତ୍ୟ ଶିମୋନୋ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିୱେଶ ତଦା ତସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂର୍ଜ୍ୱରେଣାତ୍ୟନ୍ତଂ ପୀଡିତାସୀତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଦର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯଂ ଚକ୍ରୁଃ|
| فَوَقَفَ فَوْقَهَا وَٱنْتَهَرَ ٱلْحُمَّى فَتَرَكَتْهَا! وَفِي ٱلْحَالِ قَامَتْ وَصَارَتْ تَخْدُمُهُمْ. | ٣٩ 39 |
ତତଃ ସ ତସ୍ୟାଃ ସମୀପେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ଜ୍ୱରଂ ତର୍ଜଯାମାସ ତେନୈୱ ତାଂ ଜ୍ୱରୋଽତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍ ତତଃ ସା ତତ୍କ୍ଷଣମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
| وَعِنْدَ غُرُوبِ ٱلشَّمْسِ، جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانَ عِنْدَهُمْ سُقَمَاءُ بِأَمْرَاضٍ مُخْتَلِفَةٍ قَدَّمُوهُمْ إِلَيْهِ، فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ وَشَفَاهُمْ. | ٤٠ 40 |
ଅଥ ସୂର୍ୟ୍ୟାସ୍ତକାଲେ ସ୍ୱେଷାଂ ଯେ ଯେ ଜନା ନାନାରୋଗୈଃ ପୀଡିତା ଆସନ୍ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆନିନ୍ୟୁଃ, ତଦା ସ ଏକୈକସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ କରମର୍ପଯିତ୍ୱା ତାନରୋଗାନ୍ ଚକାର|
| وَكَانَتْ شَيَاطِينُ أَيْضًا تَخْرُجُ مِنْ كَثِيرِينَ وَهِيَ تَصْرُخُ وَتَقُولُ: «أَنْتَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ!». فَٱنْتَهَرَهُمْ وَلَمْ يَدَعْهُمْ يَتَكَلَّمُونَ، لِأَنَّهُمْ عَرَفُوهُ أَنَّهُ ٱلْمَسِيحُ. | ٤١ 41 |
ତତୋ ଭୂତା ବହୁଭ୍ୟୋ ନିର୍ଗତ୍ୟ ଚୀତ୍ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା ଚ ବଭାଷିରେ ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋଽଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତା; କିନ୍ତୁ ସୋଭିଷିକ୍ତତ୍ରାତେତି ତେ ୱିୱିଦୁରେତସ୍ମାତ୍ କାରଣାତ୍ ତାନ୍ ତର୍ଜଯିତ୍ୱା ତଦ୍ୱକ୍ତୁଂ ନିଷିଷେଧ|
| وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ خَرَجَ وَذَهَبَ إِلَى مَوْضِعٍ خَلَاءٍ، وَكَانَ ٱلْجُمُوعُ يُفَتِّشُونَ عَلَيْهِ. فَجَاءُوا إِلَيْهِ وَأَمْسَكُوهُ لِئَلَّا يَذْهَبَ عَنْهُمْ. | ٤٢ 42 |
ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରଭାତେ ସତି ସ ୱିଜନସ୍ଥାନଂ ପ୍ରତସ୍ଥେ ପଶ୍ଚାତ୍ ଜନାସ୍ତମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତନ୍ନିକଟଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ଥାନାନ୍ତରଗମନାର୍ଥଂ ତମନ୍ୱରୁନ୍ଧନ୍|
| فَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّهُ يَنْبَغِي لِي أَنْ أُبَشِّرَ ٱلْمُدُنَ ٱلْأُخَرَ أَيْضًا بِمَلَكُوتِ ٱللهِ، لِأَنِّي لِهَذَا قَدْ أُرْسِلْتُ». | ٤٣ 43 |
କିନ୍ତୁ ସ ତାନ୍ ଜଗାଦ, ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅନ୍ୟାନି ପୁରାଣ୍ୟପି ମଯା ଯାତୱ୍ୟାନି ଯତସ୍ତଦର୍ଥମେୱ ପ୍ରେରିତୋହଂ|
| فَكَانَ يَكْرِزُ فِي مَجَامِعِ ٱلْجَلِيلِ. | ٤٤ 44 |
ଅଥ ଗାଲୀଲୋ ଭଜନଗେହେଷୁ ସ ଉପଦିଦେଶ|
