لُوقا 23
| فَقَامَ كُلُّ جُمْهُورِهِمْ وَجَاءُوا بِهِ إِلَى بِيلَاطُسَ، | ١ 1 |
୧ଏଚେଟିଏ ଡା଼ୟୁ ବାରେଜା଼ଣା ନିଙ୍ଗାନା ଜୀସୁଇଁ ପିଲାତ ନ଼କିତା ଅ଼ତେରି ।
| وَٱبْتَدَأُوا يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ قَائِلِينَ: «إِنَّنَا وَجَدْنَا هَذَا يُفْسِدُ ٱلْأُمَّةَ، وَيَمْنَعُ أَنْ تُعْطَى جِزْيَةٌ لِقَيْصَرَ، قَائِلًا: إِنَّهُ هُوَ مَسِيحٌ مَلِكٌ». | ٢ 2 |
୨ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁ କ଼ପାଟି ଦ଼ହ ଦସାନା ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଚମି ଈୱାସି ମା଼ କୂଡ଼ାତି ଲ଼କୁଣି ପ଼ଲ୍ଆ ଜା଼ପ୍ହିମାନେସି, ଇଚିହିଁ ଈୱାସି କାୟିସରକି ସିସ୍ତୁ ହୀଆଦୁ, ତା଼ନୁ ନା଼ନୁଏ କ୍ରୀସ୍ତ ଅ଼ଡ଼େ ରାଜାତେଏଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସା କଡିମାନେସି ।”
| فَسَأَلَهُ بِيلَاطُسُ قَائِلًا: «أَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَأَجَابَهُ وَقَالَ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ٣ 3 |
୩ଏଚେଟିଏ ପିଲାତ ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେସି, “ନୀନୁ କି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜାତି?” ଜୀସୁ ୱେସ୍ତେସି, “ନୀନୁତ ୱେସିମାଞ୍ଜି ।”
| فَقَالَ بِيلَاطُسُ لِرُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْجُمُوعِ: «إِنِّي لَا أَجِدُ عِلَّةً فِي هَذَا ٱلْإِنْسَانِ». | ٤ 4 |
୪ଏଚେଟିଏ ପିଲାତ କାଜା ପୂଜେରା ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ଲ଼କୁଣି ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଈୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନି ଦ଼ହ ପ୍ଣାଃଆତେଏଁ ।”
| فَكَانُوا يُشَدِّدُونَ قَائِلِينَ: «إِنَّهُ يُهَيِّجُ ٱلشَّعْبَ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ مُبْتَدِئًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ إِلَى هُنَا». | ٥ 5 |
୫ସାମା ଏ଼ୱାରି ଗାଡିକିହିଁ ଜ଼ଲିତେରି, “ଈୱାସି ଗାଲିଲିଟିଏ ମା଼ଟ୍ହାନା ଇମ୍ବା ପାତେକା ବାରେ ଜୀହୁଦା ଦେ଼ସାତି ଲ଼କୁଣି ଜା଼ପ୍ହାନା ଲାଗେଏ କିହିମାନେସି ।”
| فَلَمَّا سَمِعَ بِيلَاطُسُ ذِكْرَ ٱلْجَلِيلِ، سَأَلَ: «هَلِ ٱلرَّجُلُ جَلِيلِيٌّ؟» | ٦ 6 |
୬ସାମା ପିଲାତ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ୱେଚେସି, “ଈୱାସି ଗାଲିଲିତାସିକି?”
| وَحِينَ عَلِمَ أَنَّهُ مِنْ سَلْطَنَةِ هِيرُودُسَ، أَرْسَلَهُ إِلَى هِيرُودُسَ، إِذْ كَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْكَ ٱلْأَيَّامَ فِي أُورُشَلِيمَ. | ٧ 7 |
୭ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ହେରଦ ରାଜା ରା଼ଜି ତାସି ଇଞ୍ଜିଁ ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହେରଦ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେସି, ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ଏଚିବେ଼ଲା ହେରଦ ଜିରୁସାଲମତା ମାଚେସି ।
| وَأَمَّا هِيرُودُسُ فَلَمَّا رَأَى يَسُوعَ فَرِحَ جِدًّا، لِأَنَّهُ كَانَ يُرِيدُ مِنْ زَمَانٍ طَوِيلٍ أَنْ يَرَاهُ، لِسَمَاعِهِ عَنْهُ أَشْيَاءَ كَثِيرَةً، وَتَرَجَّى أَنْ يَرَي آيَةً تُصْنَعُ مِنْهُ. | ٨ 8 |
୮ହେରଦ ଜୀସୁଇଁ ମେସାନା ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁ ଆ଼ତେସି, ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେଞ୍ଜା ମାଚାକି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହା଼ରେକା ଦିନାଟିଏ ମେସାଲି ମ଼ନ କିହିମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଏ଼ନି କାବାଆ଼ନି କାମାକିନାଣି ମେହ୍ଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଆ଼ସା କିହିମାଚେସି ।
| وَسَأَلَهُ بِكَلَامٍ كَثِيرٍ فَلَمْ يُجِبْهُ بِشَيْءٍ. | ٩ 9 |
୯ହେରଦ ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ନି ଏ଼ନି କାତାୟାଁ ୱେଚେସି, ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏ଼ନି କାତାୱା ୱେଣ୍ତେ ୱେହ୍ଆତେସି ।
| وَوَقَفَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ بِٱشْتِدَادٍ، | ١٠ 10 |
୧୦ସାମା କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ନିଚାନା ଏ଼ୱାଣି କ଼ପାଟି ଆଜିହ଼ପେତି କାତାୟାଁ ଜ଼ଲିମାଚେରି ।
| فَٱحْتَقَرَهُ هِيرُودُسُ مَعَ عَسْكَرِهِ وَٱسْتَهْزَأَ بِهِ، وَأَلْبَسَهُ لِبَاسًا لَامِعًا، وَرَدَّهُ إِلَى بِيلَاطُسَ. | ١١ 11 |
୧୧ଏଚେଟିଏ ହେରଦ ତାନି କ଼ସ୍କା ତଲେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାକ୍ହି କାକ୍ହିହିଁ ନିନ୍ଦାକିତେରି ଏଚେଟିଏ ର଼ ପା଼ଟୁ ହିମ୍ବରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହୁଚି କିହାନା ପିଲାତ ତା଼ଣା ୱେଣ୍ତେ ପାଣ୍ତିତେରି ।
| فَصَارَ بِيلَاطُسُ وَهِيرُودُسُ صَدِيقَيْنِ مَعَ بَعْضِهِمَا فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ، لِأَنَّهُمَا كَانَا مِنْ قَبْلُ فِي عَدَاوَةٍ بَيْنَهُمَا. | ١٢ 12 |
୧୨ଏ଼ ଦିନାଟିଏ ପିଲାତ ଅ଼ଡ଼େ ହେରଦ ତ଼ଣେ ଆ଼ତେରି; ଏ଼ୱାରି ନ଼କେଏ ସାତ୍ରୁୟାଁଲେହେଁ ମେସ୍ପି ଆ଼ୱିତେରି ।
| فَدَعَا بِيلَاطُسُ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْعُظَمَاءَ وَٱلشَّعْبَ، | ١٣ 13 |
୧୩ଏମ୍ବାଟିଏ ପିଲାତ କାଜା ପୂଜେରା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କାଜାରି ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ଲ଼କୁଇଁ ହା଼ଟି କିହାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି,
| وَقَالَ لَهُمْ: «قَدْ قَدَّمْتُمْ إِلَيَّ هَذَا ٱلْإِنْسَانَ كَمَنْ يُفْسِدُ ٱلشَّعْبَ. وَهَا أَنَا قَدْ فَحَصْتُ قُدَّامَكُمْ وَلَمْ أَجِدْ فِي هَذَا ٱلْإِنْسَانِ عِلَّةً مِمَّا تَشْتَكُونَ بِهِ عَلَيْهِ. | ١٤ 14 |
୧୪“ଈୱାସି ଲ଼କୁଣି ପ଼ଲ୍ଆ ଜା଼ପ୍ହିମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ମୀରୁ ନା଼ ତା଼ଣା ତାତେରି; ସାମା ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମୀ ନ଼କିତା ତାୟିପାରି କିତେଏଁ ଇଞ୍ଜାଁ ମୀରୁ ୱେସାମାଞ୍ଜାତି ଏ଼ନି ଦ଼ହ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ପ୍ଣାଃଆତେଏଁ, ଇଞ୍ଜାଁ ହେରଦ ଜିକେଏ ପ୍ଣାଃଆତେସି,
| وَلَا هِيرُودُسُ أَيْضًا، لِأَنِّي أَرْسَلْتُكُمْ إِلَيْهِ. وَهَا لَا شَيْءَ يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ صُنِعَ مِنْهُ. | ١٥ 15 |
୧୫ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ହେରଦ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ନା଼ ତା଼ଣା ପାଣ୍ତାତେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ମେହ୍ଦୁ ଈୱାସି ହା଼ନି ଡଣ୍ତ ପା଼ଣ୍ନି ଏ଼ନି ଦ଼ହୱା କିହାହିଲଅସି;
| فَأَنَا أُؤَدِّبُهُ وَأُطْلِقُهُ». | ١٦ 16 |
୧୬ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଈୱାଣାଇଁ ସା଼ଟ୍ଣି ତଲେ ୱେ଼ଚାନା ପିହ୍ଇଁ ।”
| وَكَانَ مُضْطَرًّا أَنْ يُطْلِقَ لَهُمْ كُلَّ عِيدٍ وَاحِدًا، | ١٧ 17 |
୧୭ପିସ୍ପିଆ଼ନି ପାର୍ବୁ ବେ଼ଲା କାୟିଦି ମାନାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅଣାଇଁ ଏ଼ୱାରାକି ପିସାଲି ମେ଼ରା ମାଚେ ।
| فَصَرَخُوا بِجُمْلَتِهِمْ قَائِلِينَ: «خُذْ هَذَا! وَأَطْلِقْ لَنَا بَارَابَاسَ!». | ١٨ 18 |
୧୮ସାମା ଏ଼ୱାରି ରହେଁଏ ଗାଡିକିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଈୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାଦୁ ବାରବାଇଁ ମାଙ୍ଗେ ପିସାହିୟାମୁ!”
| وَذَاكَ كَانَ قَدْ طُرِحَ فِي ٱلسِّجْنِ لِأَجْلِ فِتْنَةٍ حَدَثَتْ فِي ٱلْمَدِينَةِ وَقَتْلٍ. | ١٩ 19 |
୧୯ଈ ବାରବାଇଁ ଗା଼ଡ଼ାତି ଗଡ଼୍ହା ତାକି ଇଞ୍ଜାଁ ରଅଣାଇଁ ପା଼ୟାମାଚାକି କା଼ୟିଦି ଇଟାମାଚେରି ।
| فَنَادَاهُمْ أَيْضًا بِيلَاطُسُ وَهُوَ يُرِيدُ أَنْ يُطْلِقَ يَسُوعَ، | ٢٠ 20 |
୨୦ସାମା ପିଲାତ ଜୀସୁଇଁ ପିସାଲି ଅଣ୍ପାନା ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତି ଅ଼ଡ଼େ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିହାଲି ୱେସ୍ତେସି ।
| فَصَرَخُوا قَائِلِينَ: «ٱصْلِبْهُ! ٱصْلِبْهُ!». | ٢١ 21 |
୨୧ସାମା ଏ଼ୱାରି କାଜା ହା଼ଡାତଲେ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ଦୁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ଦୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଇଚେରି ।”
| فَقَالَ لَهُمْ ثَالِثَةً: «فَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ هَذَا؟ إِنِّي لَمْ أَجِدْ فِيهِ عِلَّةً لِلْمَوْتِ، فَأَنَا أُؤَدِّبُهُ وَأُطْلِقُهُ». | ٢٢ 22 |
୨୨ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି ପା଼ଲି ୱେସ୍ତେସି, “ଏ଼ନାଆଁତାକି, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନି ଦ଼ହ କିହାମାନେସି? ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନି ହା଼ନିହ଼ଗେତି ଦ଼ହ ପ୍ଣାଃଆତେଏଁ; ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ସା଼ସ୍ତି ହୀହାନା ପିହ୍ଇଁ ।”
| فَكَانُوا يَلِجُّونَ بِأَصْوَاتٍ عَظِيمَةٍ طَالِبِينَ أَنْ يُصْلَبَ. فَقَوِيَتْ أَصْوَاتُهُمْ وَأَصْوَاتُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ. | ٢٣ 23 |
୨୩ସାମା ଏ଼ୱାରି କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏକ୍ହାଲି ୱେସ୍ତେରି, ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ୱେସ୍ତାୟିଏ ଆ଼ତେ ।
| فَحَكَمَ بِيلَاطُسُ أَنْ تَكُونَ طِلْبَتُهُمْ. | ٢٤ 24 |
୨୪ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ୱେସ୍ତିଲେହେଁଏ କିୟାଲି ପିଲାତ ହୁକୁମି ହୀତେସି;
| فَأَطْلَقَ لَهُمُ ٱلَّذِي طُرِحَ فِي ٱلسِّجْنِ لِأَجْلِ فِتْنَةٍ وَقَتْلٍ، ٱلَّذِي طَلَبُوهُ، وَأَسْلَمَ يَسُوعَ لِمَشِيئَتِهِمْ. | ٢٥ 25 |
୨୫ସାମା ଆମିନିଗାଟାସି ଗଡ଼୍ହା ଅ଼ଡ଼େ ଲ଼କୁଣି ପା଼ୟାଲିଏ କା଼ୟିଦିତା ଇଟାମାଚାଣାଇଁ ରୀସା ମାଚେରି ପିସ୍ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁଇଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି ଅଣ୍ପିତି ଲେହେଁ କିୟାଲି ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ହେର୍ପିତେସି ।
| وَلَمَّا مَضَوْا بِهِ أَمْسَكُوا سِمْعَانَ، رَجُلًا قَيْرَوَانِيًّا كَانَ آتِيًا مِنَ ٱلْحَقْلِ، وَوَضَعُوا عَلَيْهِ ٱلصَّلِيبَ لِيَحْمِلَهُ خَلْفَ يَسُوعَ. | ٢٦ 26 |
୨୬ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ଅ଼ହିମାଚାଟି ସିମନ ଦ଼ରୁଗାଟି କୁରିଣି ଦେ଼ସାତି ର଼ ନା଼ୟୁଁଟି ୱା଼ହିମାଚେସି, ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପା଼ସିମୁଣ୍ତା ଡେ଼କି କିହାନା ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ଅ଼ତେରି ।
| وَتَبِعَهُ جُمْهُورٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلشَّعْبِ، وَٱلنِّسَاءِ ٱللَّوَاتِي كُنَّ يَلْطِمْنَ أَيْضًا وَيَنُحْنَ عَلَيْهِ. | ٢٧ 27 |
୨୭ମାନ୍ଦା ଲ଼କୁ ଜୀସୁ ଜେ଼ଚ ହାଜିମାଚେରି ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ତାକି ବକତା ୱେ଼ଚା କଡିହିଁ ଡ଼ୀହି ଡ଼ୀହିଁ ଏଚରଜା଼ଣା ଇୟାସିକା ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ହାଜିମାଚୁ ।
| فَٱلْتَفَتَ إِلَيْهِنَّ يَسُوعُ وَقَالَ: «يَا بَنَاتِ أُورُشَلِيمَ، لَا تَبْكِينَ عَلَيَّ بَلِ ٱبْكِينَ عَلَى أَنْفُسِكُنَّ وَعَلَى أَوْلَادِكُنَّ، | ٢٨ 28 |
୨୮ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାସିକାୱାକି ସିନିକିହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଆଲ, ଜିରୁସାଲମତି ମା଼ସ୍କାତେରି ନା଼ ତାକି ଡ଼ୀଆଦୁ ସାମା ମୀ ତାକି ଅ଼ଡ଼େ ମୀ କକାରି ପ଼ଦାଁ ତାକି ଡ଼ୀଦୁ;
| لِأَنَّهُ هُوَذَا أَيَّامٌ تَأْتِي يَقُولُونَ فِيهَا: طُوبَى لِلْعَوَاقِرِ وَٱلْبُطُونِ ٱلَّتِي لَمْ تَلِدْ وَٱلثُّدِيِّ ٱلَّتِي لَمْ تُرْضِعْ! | ٢٩ 29 |
୨୯ହେଣ୍ତୁ ଇଲେତି ଦିନା ୱା଼ହିମାନେ, ଆମ୍ବାଆୟି ବା଼ଞ୍ଜେଣିସିକା, ଆମ୍ବାଆୟି ଏଚେଲା ପୂରାମା଼ସା ଆ଼ହାହିଲାଉ ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ଲୁ ଊଟ୍ହା ହିଲାଉ ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାସିକାଣି ମିଙ୍ଗେଏ ନେହେଁ ଇଞ୍ଜାନେରି ।
| حِينَئِذٍ يَبْتَدِئُونَ يَقُولُونَ لِلْجِبَالِ: ٱسْقُطِي عَلَيْنَا! وَلِلْآكَامِ: غَطِّينَا! | ٣٠ 30 |
୩୦ଏଚିବେ଼ଲା ଲ଼କୁ ହ଼ର୍କାଣି ଏଲେଇନେରି ମା଼ ଲାକ ତର୍ଗାଦୁ ଅ଼ଡ଼େ ଊଣା ହ଼ର୍କାଣି ଏଲେଇନେରି ମାଙ୍ଗେ ପ୍ଡିକ୍ହାନା ଡ଼ୁକ୍ହାଦୁ ।
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانُوا بِٱلْعُودِ ٱلرَّطْبِ يَفْعَلُونَ هَذَا، فَمَاذَا يَكُونُ بِٱلْيَابِسِ؟». | ٣١ 31 |
୩୧ଏ଼ନିଇଚିହିଁ ଲ଼କୁ ହିଇଲି ମା଼ର୍ନୁତି ଏଲେକିତିହିଁ, ଏ଼ଦି ୱା଼ୟିସାରେ ଏ଼ଦାଆଁ କିହାଁ ଆଗାଡ଼ା କିଅରିକି?”
| وَجَاءُوا أَيْضًا بِٱثْنَيْنِ آخَرَيْنِ مُذْنِبَيْنِ لِيُقْتَلَا مَعَهُ. | ٣٢ 32 |
୩୨ଦ଼ହଗାଟାରି ରିଆରି ଜିକେଏ ପା଼ସି ଏକ୍ହାଲି ଜୀସୁତଲେ ଅ଼ୱିଆ଼ତେରି ।
| وَلَمَّا مَضَوْا بِهِ إِلَى ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي يُدْعَى «جُمْجُمَةَ» صَلَبُوهُ هُنَاكَ مَعَ ٱلْمُذْنِبَيْنِ، وَاحِدًا عَنْ يَمِينِهِ وَٱلْآخَرَ عَنْ يَسَارِهِ. | ٣٣ 33 |
୩୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ର୍ୟୁଁଗିର୍ପା ଇନି ଟା଼ୟୁତା ଏଜାନା ଏମ୍ବାଆଁ ଜୀସୁଇଁ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ଏ଼କ୍ହାନା ଏ଼ ରୀ ଦ଼ହଗାଟାରି ବିତ୍ରାଟି ରଅଣାଇଁ ଏ଼ୱାଣି ଟିଃନିୱାକି ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ଏ଼ୱାଣି ଟେ଼ବ୍ରିୱାକି ପା଼ସି ଏକ୍ହେରି ।
| فَقَالَ يَسُوعُ: «يَا أَبَتَاهُ، ٱغْفِرْ لَهُمْ، لِأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ مَاذَا يَفْعَلُونَ». وَإِذِ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ ٱقْتَرَعُوا عَلَيْهَا. | ٣٤ 34 |
୩୪ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଆ଼ବା ଏ଼ୱାରି ଦ଼ହ ଆହ୍ଆନି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନାଆଁ କିହିମାନେରି ଏ଼ଦାଆଁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅରି ।” ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣି ହିମ୍ବରି ବା଼ଟିକିହାଲି ପାଦି କିତେରି ।
| وَكَانَ ٱلشَّعْبُ وَاقِفِينَ يَنْظُرُونَ، وَٱلرُّؤَسَاءُ أَيْضًا مَعَهُمْ يَسْخَرُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «خَلَّصَ آخَرِينَ، فَلْيُخَلِّصْ نَفْسَهُ إِنْ كَانَ هُوَ ٱلْمَسِيحَ مُخْتَارَ ٱللهِ!». | ٣٥ 35 |
୩୫ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁ ବାରେ ନିଚାନା ସିନିକିହିମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି କାଜାରି ଜିକେଏ ନିନ୍ଦାକିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ୱାସି ଏଟ୍କା ଲ଼କୁଣି ଗେଲ୍ପିତେସି; ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଚିତି କ୍ରୀସ୍ତ ଇଚିହିଁ ତା଼ନୁଏ ତାଙ୍ଗେ ଗେଲ୍ପିକିହା କଡାପେସି ।”
| وَٱلْجُنْدُ أَيْضًا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ وَهُمْ يَأْتُونَ وَيُقَدِّمُونَ لَهُ خَلًّا، | ٣٦ 36 |
୩୬କ଼ସ୍କା ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ଡାଗେ ହାଜାନା ପୁଲାଏ଼ୟୁ ଗସାଲି ହୀହାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ କାକ୍ହିହିଁ ଏଲେଇଚେରି,
| قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ أَنْتَ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ فَخَلِّصْ نَفْسَكَ!». | ٣٧ 37 |
୩୭“ନୀନୁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜାତି ଇଚିହିଁ ନୀନୁଏ ନିଙ୍ଗେ ପିସ୍ପି କିହାକଡାମୁ ।”
| وَكَانَ عُنْوَانٌ مَكْتُوبٌ فَوْقَهُ بِأَحْرُفٍ يُونَانِيَّةٍ وَرُومَانِيَّةٍ وَعِبْرَانِيَّةٍ: «هَذَا هُوَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٨ 38 |
୩୮ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ପା଼ସିମୁଣ୍ତା ଲାକ ଇଲେଇଞ୍ଜିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାଚେ, “ଈୱାସି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି ରାଜା ।”
| وَكَانَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْمُذْنِبَيْنِ ٱلْمُعَلَّقَيْنِ يُجَدِّفُ عَلَيْهِ قَائِلًا: «إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحَ، فَخَلِّصْ نَفْسَكَ وَإِيَّانَا!». | ٣٩ 39 |
୩୯ଅ଼ଡ଼େ ପା଼ସି ମୁଣ୍ତାତା ପା଼ସି ଏକ୍ହାମାଚି ଦ଼ହଗାଟାରି ବିତ୍ରାଟି ଜିକେଏ ରଅସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିନ୍ଦାକିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ କ୍ରୀସ୍ତତି ଆ଼ଏକି? ନିଙ୍ଗେ ଅ଼ଡ଼େ ମାଙ୍ଗେ ପିସ୍ପି କିୟାମୁ ।”
| فَأجَابَ ٱلْآخَرُ وَٱنْتَهَرَهُ قَائِلًا: «أَوَلَا أَنْتَ تَخَافُ ٱللهَ، إِذْ أَنْتَ تَحْتَ هَذَا ٱلْحُكْمِ بِعَيْنِهِ؟ | ٤٠ 40 |
୪୦ସାମା ଅ଼ଡ଼େ ରଅସି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଦାକା ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ନୀନୁ ଏ଼ୱାଣିଲେହେଁ ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ହିଁ ଜିକେଏ ନିଙ୍ଗେ ମାହାପୂରୁଇଁ ଆଜି ହିଲେଏ?
| أَمَّا نَحْنُ فَبِعَدْلٍ، لِأَنَّنَا نَنَالُ ٱسْتِحْقَاقَ مَا فَعَلْنَا، وَأَمَّا هَذَا فَلَمْ يَفْعَلْ شَيْئًا لَيْسَ فِي مَحَلِّهِ». | ٤١ 41 |
୪୧ଅ଼ଡ଼େ ମା଼ରସା ନୀହାଁୟି ତଲେ ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ହି ମାନାୟି, ଇଚିହିଁ ମା଼ କିତି କାମାତି ପା଼ଡ଼େୟି ବେଟାଆ଼ହି ମାନାୟି; ସାମା ଈୱାସି ଏ଼ନି ଦ଼ହ କିହାହିଲଅସି ।”
| ثُمَّ قَالَ لِيَسُوعَ: «ٱذْكُرْنِي يَارَبُّ مَتَى جِئْتَ فِي مَلَكُوتِكَ». | ٤٢ 42 |
୪୨ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଜୀସୁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଜୀସୁ ନୀନୁ ନୀ ରା଼ଜିତା ହାଚିସାରେ ନାଙ୍ଗେ ଅଣ୍ପାମୁ ।”
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكَ: إِنَّكَ ٱلْيَوْمَ تَكُونُ مَعِي فِي ٱلْفِرْدَوْسِ». | ٤٣ 43 |
୪୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ନିଙ୍ଗ ସାତା ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ, ନୀଞ୍ଜୁ ନୀନୁ ଲାକପୂରୁତା ନା଼ ତଲେ ମାଞ୍ଜି ।”
| وَكَانَ نَحْوُ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ، فَكَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ كُلِّهَا إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٤ 44 |
୪୪ଏଚିବେ଼ଲା ସମାନା ବା଼ରଗଂଟା ଆ଼ହାମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ୱେ଼ଡ଼ା ଉଜେଡ଼ି ହୀଆତାକି ତୀନି ଗଂଟା ପାତେକା ଦେ଼ସା ବାରେ ଆନ୍ଦେରି ଆ଼ହାମାଚେ,
| وَأَظْلَمَتِ ٱلشَّمْسُ، وَٱنْشَقَّ حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ مِنْ وَسْطِهِ. | ٤٥ 45 |
୪୫ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ଲେଚାମାନି ହିମ୍ବରି ରୀ ବା଼ଗା ଆ଼ହିଁ ଗେଞ୍ଜା ହାଚେ ।
| وَنَادَى يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَقَالَ: «يَا أَبَتَاهُ، فِي يَدَيْكَ أَسْتَوْدِعُ رُوحِي». وَلَمَّا قَالَ هَذَا أَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٤٦ 46 |
୪୬ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ ଆ଼ବା ନୀ କେୟୁତା ନା଼ ଜୀୱୁତି ହେର୍ପିମାଞ୍ଜାଇଁ!” ଏଲେଇଞ୍ଜି ଜ଼ଲାନା ତାନି ଜୀୱୁ ହାଚେ ।
| فَلَمَّا رَأَى قَائِدُ ٱلْمِئَةِ مَا كَانَ، مَجَّدَ ٱللهَ قَائِلًا: «بِٱلْحَقِيقَةِ كَانَ هَذَا ٱلْإِنْسَانُ بَارًّا!». | ٤٧ 47 |
୪୭ଏ଼ଦାଆଁ ମେସାନା ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି କ଼ସ୍କା ମୁହେଁ କାଜାସି ମାହାପୂରୁଇଁ ଜହରା କିହିଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈୱାସି ସାତେଏ ତୀରିଗାଟାସି ମାଚେସି ।”
| وَكُلُّ ٱلْجُمُوعِ ٱلَّذِينَ كَانُوا مُجْتَمِعِينَ لِهَذَا ٱلْمَنْظَرِ، لَمَّا أَبْصَرُوا مَا كَانَ، رَجَعُوا وَهُمْ يَقْرَعُونَ صُدُورَهُمْ. | ٤٨ 48 |
୪୮ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାଲି ରୁଣ୍ତା ଆ଼ହାମାଚି ବାରେ ଲ଼କୁ ଈ ବାରେ ମେସାନା ବକତା ୱେ଼ଚା କଡିହିଁ ୱେଣ୍ତା ହାଚେରି ।
| وَكَانَ جَمِيعُ مَعَارِفِهِ، وَنِسَاءٌ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَهُ مِنَ ٱلْجَلِيلِ، وَاقِفِينَ مِنْ بَعِيدٍ يَنْظُرُونَ ذَلِكَ. | ٤٩ 49 |
୪୯ସାମା ଜୀସୁଇଁ ପୁଞ୍ଜାମାଚି ବାରେ ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଗାଲିଲିଟି ରହେଁଏ ଆଣ୍ତାନା ତାନି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ୱା଼ହାମାଚି ଇୟାସିକା ହେକ ନିଚାନା ଏ଼ ବାରେ ସିନିକିହିମାଚୁ ।
| وَإِذَا رَجُلٌ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ مُشِيرًا وَرَجُلًا صَالِحًا بَارًّا. | ٥٠ 50 |
୫୦ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀହୁଦି ଦେ଼ସାତି ହାରାମାତିୟା ଇନି ଗା଼ଡ଼ାତି ଜସେପ ଇନାସି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କାଜା କୁଲମିତି ରଅସି ମାଚେସି; ଏ଼ୱାସି ନେହାଁସି ଇଞ୍ଜାଁ ତୀରିଗାଟାସି ମାଚେସି ।
| هَذَا لَمْ يَكُنْ مُوافِقًا لِرَأْيِهِمْ وَعَمَلِهِمْ، وَهُوَ مِنَ ٱلرَّامَةِ مَدِينَةٍ لِلْيَهُودِ. وَكَانَ هُوَ أَيْضًا يَنْتَظِرُ مَلَكُوتَ ٱللهِ. | ٥١ 51 |
୫୧ଜୀହୁଦାତି ହାରାମାତିୟା ଇନି ନା଼ୟୁଁତି ଜସେପ ଇନାସି ର଼ ମାଣ୍ସି ମାଚେସି । ଏ଼ୱାସି ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଇଞ୍ଜାଁ ମା଼ନି ଗାଟାସି ମାଚେସି ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁତି ରା଼ଜି ୱା଼ନାଣି କା଼ଚିମାଚେସି । କାଜା ବେ଼ରଣିତି ମାଣ୍ସି ମାଚିହିଁ ଜିକେଏ, ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରି କାତା ଅ଼ଡ଼େ କାମାତା ଆଣ୍ଡିହିଲାଆତେସି ।
| هَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ، | ٥٢ 52 |
୫୨ଏ଼ୱାସି ପିଲାତ ତା଼ଣା ହାଜାନା ଜୀସୁ ମାଡ଼୍ହାତି ରୀସ୍ତେସି,
| وَأَنْزَلَهُ، وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ، وَوَضَعَهُ فِي قَبْرٍ مَنْحُوتٍ حَيْثُ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ وُضِعَ قَطُّ. | ٥٣ 53 |
୫୩ଇଞ୍ଜାଁ ମାଡ଼୍ହାତି ରେ଼ପ୍ହାନା ନେହିଁ ପା଼ତାଡ଼ା ହିମ୍ବରି ରୂପାନା ଏମ୍ବାଆଁ ହ଼ରୁତା କା଼ର୍ହାମାଚି ଏଚେଲା ଆମ୍ବାଆରି ମୁସାହିଲାଆ ମାଡ଼୍ହା ମୁହ୍ନି ଟା଼ୟୁତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମୁସ୍ତେରି ।
| وَكَانَ يَوْمُ ٱلِٱسْتِعْدَادِ وَٱلسَّبْتُ يَلُوحُ. | ٥٤ 54 |
୫୪ଏ଼ ଦିନା ତିୟାରା ଆ଼ନି ଦିନା ମାଚେ ଅ଼ଡ଼େ ଜ଼ମିନି ଦିନା ଏଗା ୱା଼ହିମାଚେ ।
| وَتَبِعَتْهُ نِسَاءٌ كُنَّ قَدْ أَتَيْنَ مَعَهُ مِنَ ٱلْجَلِيلِ، وَنَظَرْنَ ٱلْقَبْرَ وَكَيْفَ وُضِعَ جَسَدُهُ. | ٥٥ 55 |
୫୫ଅ଼ଡ଼େ ଗାଲିଲିଟି ୱା଼ହାମାନି ଇୟାସିକା ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ହାଜାନା ମାହ୍ଣି ମାଣ୍ତା ଅ଼ଡ଼େ ତାନି ମାଡ଼୍ହା ଏ଼ନିକିଁ ମୁସାମାଚାଣି ମେସ୍ତୁ,
| فَرَجَعْنَ وَأَعْدَدْنَ حَنُوطًا وَأَطْيَابًا. وَفِي ٱلسَّبْتِ ٱسْتَرَحْنَ حَسَبَ ٱلْوَصِيَّةِ. | ٥٦ 56 |
୫୬ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱି ୱେଣ୍ତା ହାଜାନା ଗାନ୍ଦା ନିୟୁଁ ଇଞ୍ଜାଁ ଗାନ୍ଦାଗାଟି ଆ଼ସ୍ତି ତିୟାରା କିତୁ । ଇଞ୍ଜାଁ ଜ଼ମିନି ଦିନାତା ତାମି ମେ଼ରାଲେହେଁ ଜ଼ମିତୁ ।
