لُوقا 22
| وَقَرُبَ عِيدُ ٱلْفَطِيرِ، ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْفِصْحُ. | ١ 1 |
୧ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନୁତୁମଃତାନ୍ ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ପାରାବ୍ ନାଡ଼େଃୟାନା,
| وَكَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ يَطْلُبُونَ كَيْفَ يَقْتُلُونَهُ، لِأَنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ. | ٢ 2 |
୨ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆବୁ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କାବୁ ଗଜିୟା ମେନ୍ତେ ହରାକ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ା ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁଦ ହଡ଼କକେ ବରଆକତାନ୍ ତାଇକେନାକ ।
| فَدَخَلَ ٱلشَّيْطَانُ فِي يَهُوذَا ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْإِسْخَرْيُوطِيَّ، وَهُوَ مِنْ جُمْلَةِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٣ 3 |
୩ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ, ଇଷ୍କାରିୟତ୍ ଯିହୁଦା ନୁତୁମଃତାନ୍ ମିଆଁଦ୍ନିୟାଃରେ ସାଏତାନ୍ ବଲୟାନାଏ ।
| فَمَضَى وَتَكَلَّمَ مَعَ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ ٱلْجُنْدِ كَيْفَ يُسَلِّمُهُ إِلَيْهِمْ. | ٤ 4 |
୪ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃୟାନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍କା ଆପେୟାଃ ତିଃଇରେ ଜିମାଇୟା ମେନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେକଲଃ ବାଖାଁଣ୍କେଦାଏ ।
| فَفَرِحُوا وَعَاهَدُوهُ أَنْ يُعْطُوهُ فِضَّةً. | ٥ 5 |
୫ଇନ୍କୁ ଟାକାଲେ ଏମାମେୟା ମେନ୍ତେ ରାସ୍କାତାନ୍ଲଃକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ।
| فَوَاعَدَهُمْ. وَكَانَ يَطْلُبُ فُرْصَةً لِيُسَلِّمَهُ إِلَيْهِمْ خِلْوًا مِنْ جَمْعٍ. | ٦ 6 |
୬ଆଡଃ ଇନିଃ ରାଜିୟାନାଏ ଆଡଃ କା ହାଲାଗୁଲାଏତାନ୍ଲଃ ଇନ୍କୁଆଃ ତିଃଇରେ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ରିକାଇ ନାଗେନ୍ତେ ସୁଯୋଗ୍ ଦାଣାଁଁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
| وَجَاءَ يَوْمُ ٱلْفَطِيرِ ٱلَّذِي كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يُذْبَحَ فِيهِ ٱلْفِصْحُ. | ٧ 7 |
୭ସାବାଃ ହଲଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ପାରାବ୍ ଦିପିଲିରେ, ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିଣ୍ଡିହନ୍ଆଃ ଦାଣେଁ ମାୟୋମ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ।
| فَأَرْسَلَ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا قَائِلًا: «ٱذْهَبَا وَأَعِدَّا لَنَا ٱلْفِصْحَ لِنَأْكُلَ». | ٨ 8 |
୮ୟୀଶୁ, ପାତ୍ରାସ୍ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍କେ “ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଃଁ ବାବାଇ ନାଗେନ୍ତେ” କୁଲ୍କେଦ୍କିନା ।
| فَقَالَا لَهُ: «أَيْنَ تُرِيدُ أَنْ نُعِدَّ؟». | ٩ 9 |
୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାକିନ୍, “ଆଲିଙ୍ଗ୍ ଅକ ଠାୟାଦ୍ରେ ବାଇୟାଲିଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା?”
| فَقَالَ لَهُمَا: «إِذَا دَخَلْتُمَا ٱلْمَدِينَةَ يَسْتَقْبِلُكُمَا إِنْسَانٌ حَامِلٌ جَرَّةَ مَاءٍ. اِتْبَعَاهُ إِلَى ٱلْبَيْتِ حَيْثُ يَدْخُلُ، | ١٠ 10 |
୧୦ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କିନାଏ, “ନାଗାର୍ରେ ବଲଃ ଇମ୍ତା ଦାଆଃଚାଟୁ ତେଙ୍ଗଃକାଦ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ନାମିଁୟାବେନ୍, ଇନିଃ ବଲଃ ଅଡ଼ାଃତେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁବେନ୍,
| وَقُولَا لِرَبِّ ٱلْبَيْتِ: يَقُولُ لَكَ ٱلْمُعَلِّمُ: أَيْنَ ٱلْمَنْزِلُ حَيْثُ آكُلُ ٱلْفِصْحَ مَعَ تَلَامِيذِي؟ | ١١ 11 |
୧୧ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଗମ୍କେ କେ କାଜିୟାଇବେନ୍, ‘ଗୁରୁ କୁଲିତାନାଏ, ବାଖ୍ରା ଅକ୍ତାଃରେୟା? ଏନ୍ତାଃଦ ଆଇଁୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଁଃ ଜମେୟାଁଇଙ୍ଗ୍ ।’
| فَذَاكَ يُرِيكُمَا عِلِّيَّةً كَبِيرَةً مَفْرُوشَةً. هُنَاكَ أَعِدَّا». | ١٢ 12 |
୧୨ଇନିଃ ବାଇସେକାଡ଼ାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବାଖ୍ରା ଉଦୁବାବେନାଏ, ଏନ୍ତାଃରେ ବାଇୟେବେନ୍ ।”
| فَٱنْطَلَقَا وَوَجَدَا كَمَا قَالَ لَهُمَا، فَأَعَدَّا ٱلْفِصْحَ. | ١٣ 13 |
୧୩ଇନ୍କିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଉଦୁବାଦ୍କିନ୍ଲେକା ନାମ୍କେଦାଃକିନ୍, ଆଡଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଜମେୟାଁଃକିନ୍ ବାଇକେଦାଃ ।
| وَلَمَّا كَانَتِ ٱلسَّاعَةُ ٱتَّكَأَ وَٱلِٱثْنَا عَشَرَ رَسُولًا مَعَهُ، | ١٤ 14 |
୧୪ଆଡଃ ଏନ୍ ଦିପିଲି ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ପ୍ରେରିତ୍କଲଃ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «شَهْوَةً ٱشْتَهَيْتُ أَنْ آكُلَ هَذَا ٱلْفِصْحَ مَعَكُمْ قَبْلَ أَنْ أَتَأَلَّمَ، | ١٥ 15 |
୧୫ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ୟେଁ ସିଦାରେ ନେ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ଆପେଲଃ ଜଜମାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا آكُلُ مِنْهُ بَعْدُ حَتَّى يُكْمَلَ فِي مَلَكُوتِ ٱللهِ». | ١٦ 16 |
୧୬ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେ ଏନାରାଃ ସବେନ୍ ମୁଣ୍ଡି ଆଉରି ଉଦୁବଃ ଜାକେଦ୍ ଆଡଃ ଚିଉଲାହ କାଇଙ୍ଗ୍ ଜମାଃ ମେତାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
| ثُمَّ تَنَاوَلَ كَأْسًا وَشَكَرَ وَقَالَ: «خُذُوا هَذِهِ وَٱقْتَسِمُوهَا بَيْنَكُمْ، | ١٧ 17 |
୧୭ଆଡଃ କାଟୋରା ଆଉକେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ନେଆଁଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍ୟେଁପେ ।”
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي لَا أَشْرَبُ مِنْ نِتَاجِ ٱلْكَرْمَةِ حَتَّى يَأْتِيَ مَلَكُوتُ ٱللهِ». | ١٨ 18 |
୧୮ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆଉରି ହିଜୁଃଜାକେଦ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦାଖ୍ରାସି ଆଡଃ ଚିଉଲାଅ କାଇଙ୍ଗ୍ ନୁଁଇଆ ।”
| وَأَخَذَ خُبْزًا وَشَكَرَ وَكَسَّرَ وَأَعْطَاهُمْ قَائِلًا: «هَذَا هُوَ جَسَدِي ٱلَّذِي يُبْذَلُ عَنْكُمْ. اِصْنَعُوا هَذَا لِذِكْرِي». | ١٩ 19 |
୧୯ଆଡଃ ଇନିଃ ହଲଙ୍ଗ୍ ସାବ୍କେଦ୍ତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ ଆଡଃ ଏନାକେ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼୍ମତାନାଃ, ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଏମଃତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ପାହାମିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ରିକାଏପେ ।”
| وَكَذَلِكَ ٱلْكَأْسَ أَيْضًا بَعْدَ ٱلْعَشَاءِ قَائِلًا: «هَذِهِ ٱلْكَأْسُ هِيَ ٱلْعَهْدُ ٱلْجَدِيدُ بِدَمِي ٱلَّذِي يُسْفَكُ عَنْكُمْ. | ٢٠ 20 |
୨୦ଏନ୍ଲେକାଗି, ଇନିଃ ଆୟୁବ୍ଜମେୟାଃଁ ତାୟମ୍ତେ କାଟୋରା ସାବ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ନେ କାଟୋରା ଆଇଁୟାଃ ମାୟୋମ୍ତେ ଆପେୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଲିଙ୍ଗିୟଃତାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଜିନାମାରାଃ ନାୱାନିୟାମ୍ ତାନାଃ ।
| وَلَكِنْ هُوَذَا يَدُ ٱلَّذِي يُسَلِّمُنِي هِيَ مَعِي عَلَى ٱلْمَائِدَةِ. | ٢١ 21 |
୨୧“ମେନ୍ଦ ନେଲେପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସାବ୍ଇଚିନିୟାଃ ତିଃଇ ଆଇଁୟାଃଲଃ ମେଜ୍ରେୟା ।
| وَٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ مَاضٍ كَمَا هُوَ مَحْتُومٌ، وَلَكِنْ وَيْلٌ لِذَلِكَ ٱلْإِنْسَانِ ٱلَّذِي يُسَلِّمُهُ!». | ٢٢ 22 |
୨୨ମାନୱାହନ୍ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦହାକାନ୍ ଲେକାଏ ସେନଃତାନା, ମେନ୍ଦ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଇନିଃକେ ସାବ୍ରିକାନିଃ ହାୟ୍ ହାୟ୍ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁନାମେୟାଏ ।”
| فَٱبْتَدَأُوا يَتَسَاءَلُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «مَنْ تَرَى مِنْهُمْ هُوَ ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَفْعَلَ هَذَا؟». | ٢٣ 23 |
୨୩ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆବୁଏତେ ନେ କାମି କାମିନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଆକ ଆକରେକ କୁଲିବାଡ଼ାକେଦାଃ ।
| وَكَانَتْ بَيْنَهُمْ أَيْضًا مُشَاجَرَةٌ مَنْ مِنْهُمْ يُظَنُّ أَنَّهُ يَكُونُ أَكْبَرَ. | ٢٤ 24 |
୨୪ଚେଲାକ ଆବୁଏତେ ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆଟ୍କାରଃଆଏ ମେନ୍ତେକ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍ୟାନା ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «مُلُوكُ ٱلْأُمَمِ يَسُودُونَهُمْ، وَٱلْمُتَسَلِّطُونَ عَلَيْهِمْ يُدْعَوْنَ مُحْسِنِينَ. | ٢٥ 25 |
୨୫ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏଟାଃ ଜାତିରେନ୍କଆଃ ରାଜାକ ଇନ୍କୁରେକ ରାଇଜେତାନା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃରେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ତାନ୍କକେ ଗାତିକ କାଜିୟଃତାନା ।
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَيْسَ هَكَذَا، بَلِ ٱلْكَبِيرُ فِيكُمْ لِيَكُنْ كَٱلْأَصْغَرِ، وَٱلْمُتَقَدِّمُ كَٱلْخَادِمِ. | ٢٦ 26 |
୨୬ମେନ୍ଦ ଆପେ ଆଲ୍ପେ ନେକାଅଆଃ, ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ନିଃଲେକା, ଆଡଃ ଆଗୁଆଇନିଃ ସୁସାର୍ନିଃ ଲେକା ତାଇନଃକାଏ ।
| لِأَنْ مَنْ هُوَ أَكْبَرُ: أَلَّذِي يَتَّكِئُ أَمِ ٱلَّذِي يَخْدُمُ؟ أَلَيْسَ ٱلَّذِي يَتَّكِئُ؟ وَلَكِنِّي أَنَا بَيْنَكُمْ كَٱلَّذِي يَخْدُمُ. | ٢٧ 27 |
୨୭ଅକଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଏ, ଜଜମ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ନିଃ ଚି ଦାସି? ଚିୟାଃ ଜଜମ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ନିଃ କାଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଁ? ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ଦାସିଲେକାଃଇଙ୍ଗ୍ ।
| أَنْتُمُ ٱلَّذِينَ ثَبَتُوا مَعِي فِي تَجَارِبِي، | ٢٨ 28 |
୨୮“ଆଇଁୟାଃ ବିନିଡ଼ାଅକରେ ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃ ତାଇକାନ୍କ ଆପେଗି ତାନ୍ପେ ।
| وَأَنَا أَجْعَلُ لَكُمْ كَمَا جَعَلَ لِي أَبِي مَلَكُوتًا، | ٢٩ 29 |
୨୯ଆଡଃ ଆପୁଇଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ରାଇଜ୍ ରିକାଏରେୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାକାଦିଙ୍ଗ୍ ଲେକା ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଆପେକେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାପେତାନାଇଙ୍ଗ୍,
| لِتَأْكُلُوا وَتَشْرَبُوا عَلَى مَائِدَتِي فِي مَلَكُوتِي، وَتَجْلِسُوا عَلَى كَرَاسِيَّ تَدِينُونَ أَسْبَاطَ إِسْرَائِيلَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ». | ٣٠ 30 |
୩୦ଜେ'ଲେକାଚି, ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ରାଇଜ୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ମେଜ୍ରେପେ ଜମ୍ନୁଁଏୟା ଆଡଃ ରାଜ୍ଗାଦିରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ବାରା କିଲିକଆଃପେ ବିଚାରେୟା ।
| وَقَالَ ٱلرَّبُّ: «سِمْعَانُ، سِمْعَانُ، هُوَذَا ٱلشَّيْطَانُ طَلَبَكُمْ لِكَيْ يُغَرْبِلَكُمْ كَٱلْحِنْطَةِ! | ٣١ 31 |
୩୧“ଏ ଶିମୋନ୍, ଏ ଶିମୋନ୍, ନେଲେମ୍ ଚାଷି ଗହମ୍କେ ହାଟାଃରେ କେଲାଅକେଦ୍ତେ ପେଟେଃକେ ଆତମେଲେକା, ଆପେକେ ବିଡ଼ାଅ ମେନ୍ତେ ସାଏତାନ୍ହଗି ବୁଗିନ୍ ହଡ଼କତାଃଏତେ ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କକେ ଆଲ୍ଗାଅରେୟାଃ ଆନ୍ଚୁଇ ନାମାକାଦା ।
| وَلَكِنِّي طَلَبْتُ مِنْ أَجْلِكَ لِكَيْ لَا يَفْنَى إِيمَانُكَ. وَأَنْتَ مَتَى رَجَعْتَ ثَبِّتْ إِخْوَتَكَ». | ٣٢ 32 |
୩୨ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆଲକା ଚାବାଃଅ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତିୟାକାଦାଃ, ଆଡଃ ଆମ୍ ରୁହାଡ଼୍ରେଦ ଆମାଃ ହାଗାକକେ ପକ୍ତାକମେ ।”
| فَقَالَ لَهُ: «يَارَبُّ، إِنِّي مُسْتَعِدٌّ أَنْ أَمْضِيَ مَعَكَ حَتَّى إِلَى ٱلسِّجْنِ وَإِلَى ٱلْمَوْتِ!». | ٣٣ 33 |
୩୩ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆମ୍ଲଃ ଜେହେଲ୍ତେ ସେନ୍ ଆଡଃ ଗଜଃ ନାଗେନ୍ତେ ସାପ୍ଡ଼ାଅକାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
| فَقَالَ: «أَقُولُ لَكَ يَابُطْرُسُ: لَا يَصِيحُ ٱلدِّيكُ ٱلْيَوْمَ قَبْلَ أَنْ تُنْكِرَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَنَّكَ تَعْرِفُنِي». | ٣٤ 34 |
୩୪ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ପାତ୍ରାସ୍, ତିସିଙ୍ଗ୍ଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନ୍ତେମ୍ ମେନେୟା, ନେଆଁଁଇଙ୍ଗ୍ ମେତାମ୍ତାନା ।”
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «حِينَ أَرْسَلْتُكُمْ بِلَا كِيسٍ وَلَا مِزْوَدٍ وَلَا أَحْذِيَةٍ، هَلْ أَعْوَزَكُمْ شَيْءٌ؟». فَقَالُوا: «لَا». | ٣٥ 35 |
୩୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବେଗାର୍ ପାଏସାମୁନା, ଥାଇଲା, ଆଡଃ ଖାର୍ପାତେଇଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍ପେରେ, ଚିୟାଃ ଜେତ୍ନାଃତେପେ ଜାଞ୍ଜିୟାନା?” “ଜେତ୍ନାଃତେ କାହା” ମେନ୍ତେକ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «لَكِنِ ٱلْآنَ، مَنْ لَهُ كِيسٌ فَلْيَأْخُذْهُ وَمِزْوَدٌ كَذَلِكَ. وَمَنْ لَيْسَ لَهُ فَلْيَبِعْ ثَوْبَهُ وَيَشْتَرِ سَيْفًا. | ٣٦ 36 |
୩୬ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ପାଏସାମୁନା ତାଇନଃନିଃ ଏନା ଇଦିକାଏ, ଆଡଃ ଥାଇଲାହଁ, ଆଡଃ ଅକଏତାଃରେ ତାରାଉଡ଼ି ବାନଆଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଲିଜାଃ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ କିରିଙ୍ଗ୍ୟେଁକାଏ ।
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَتِمَّ فِيَّ أَيْضًا هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: وَأُحْصِيَ مَعَ أَثَمَةٍ. لِأَنَّ مَا هُوَ مِنْ جِهَتِي لَهُ ٱنْقِضَاءٌ». | ٣٧ 37 |
୩୭ନେଆଁ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ଇନିଃ କା ଧାର୍ମାନ୍ ହଡ଼କଲଃ ଲେକାୟାନାଏ,’ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନେଆଁଁ ଆଇଁୟାଃରେ ହବାଅଃଗିୟା । ହେଗି, ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅଲାକାନ୍ତେୟାଃଦ ସାର୍ତିଗି ହବାଅଃଗିୟା ।”
| فَقَالُوا: «يَارَبُّ، هُوَذَا هُنَا سَيْفَانِ». فَقَالَ لَهُمْ: «يَكْفِي!». | ٣٨ 38 |
୩୮ଚେଲାକ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନେଲେମେ ବାରିଆ ତାରାଉଡ଼ି ନେତାଃରେୟା ।” ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ହବାକଆଃ ।”
| وَخَرَجَ وَمَضَى كَٱلْعَادَةِ إِلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، وَتَبِعَهُ أَيْضًا تَلَامِيذُهُ. | ٣٩ 39 |
୩୯ୟୀଶୁ ସାହାର୍ହେତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଲଃ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସେନଃତାନ୍ଲେକା ଜାଇତୁନ୍ ବୁରୁତେ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକହ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକ ।
| وَلَمَّا صَارَ إِلَى ٱلْمَكَانِ قَالَ لَهُمْ: «صَلُّوا لِكَيْ لَا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٠ 40 |
୪୦ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ମେତାଦ୍କଆଏ, “ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
| وَٱنْفَصَلَ عَنْهُمْ نَحْوَ رَمْيَةِ حَجَرٍ وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى | ٤١ 41 |
୪୧ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ଦିରିହୁଦ୍ମାଃ ଇମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ ଇନ୍କୁଏତେ ଆତମ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦାଏ ।
| قَائِلًا: «يَا أَبَتَاهُ، إِنْ شِئْتَ أَنْ تُجِيزَ عَنِّي هَذِهِ ٱلْكَأْسَ. وَلَكِنْ لِتَكُنْ لَا إِرَادَتِي بَلْ إِرَادَتُكَ». | ٤٢ 42 |
୪୨“ହେ ଆବା, ଆମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ନେ କାଟୋରା ଆଇଙ୍ଗ୍ଏତେ ଆତମେଁମେ, ଏନ୍ରେୟ ଆଇଁୟାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକାଦ କାହା ମେନ୍ଦ ଆମାଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ଲେକା ହବାଅଃକା ।”
| وَظَهَرَ لَهُ مَلَاكٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ يُقَوِّيهِ. | ٤٣ 43 |
୪୩ସିର୍ମାସାଃଏତେ ମିଆଁଦ୍ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦାସି ଇନିଃକେ ପେଡ଼େଜି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନା ।
| وَإِذْ كَانَ فِي جِهَادٍ كَانَ يُصَلِّي بِأَشَدِّ لَجَاجَةٍ، وَصَارَ عَرَقُهُ كَقَطَرَاتِ دَمٍ نَازِلَةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٤٤ 44 |
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ଦୁକୁୟାନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିଗରୋଙ୍ଗ୍କେଦାଃଏ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ବାଲ୍ବାଲ୍ଦାଆଃ ଅତେରେ ଜରତାନ୍ ସାକିଦ୍ ମାୟୋମ୍ଲେକାୟାନା ।
| ثُمَّ قَامَ مِنَ ٱلصَّلَاةِ وَجَاءَ إِلَى تَلَامِيذِهِ، فَوَجَدَهُمْ نِيَامًا مِنَ ٱلْحُزْنِ. | ٤٥ 45 |
୪୫ଇନିଃ ବିନ୍ତିକେଦ୍ତେ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ଚି, ଇନ୍କୁକେ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ ନାମ୍କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନାଏ ।
| فَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا أَنْتُمْ نِيَامٌ؟ قُومُوا وَصَلُّوا لِئَلَّا تَدْخُلُوا فِي تَجْرِبَةٍ». | ٤٦ 46 |
୪୬ଇନିଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେପେ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନା? ମାର୍ ବିରିଦ୍ପେ ଆଡଃ ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲ୍ପେ ଉୟୁଗଃକା ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିପେ ।”
| وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ إِذَا جَمْعٌ، وَٱلَّذِي يُدْعَى يَهُوذَا، أَحَدُ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، يَتَقَدَّمُهُمْ، فَدَنَا مِنْ يَسُوعَ لِيُقَبِّلَهُ. | ٤٧ 47 |
୪୭ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତାଗି ନେଲେପେ ଗାଦେଲହଡ଼କ ହିଜୁଃୟାନା, ଆଡଃ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକଏତେ ଯିହୁଦା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ଇନ୍କୁକେ ଆୟାର୍ତେ ଆଉକେଦ୍କଆ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଚଅଃ'ଇ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃତେ ନାଡ଼େଃୟାନା,
| فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «يَا يَهُوذَا، أَبِقُبْلَةٍ تُسَلِّمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٤٨ 48 |
୪୮ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ମେତାଇଜାଏ, “ଏ ଯିହୁଦା, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ମାନୱାହନ୍କେ ଚଅଃ'ଇତାନ୍ଲମ୍ ସାବ୍ଇଚିତାନା?”
| فَلَمَّا رَأَى ٱلَّذِينَ حَوْلَهُ مَا يَكُونُ، قَالُوا: «يَارَبُّ، أَنَضْرِبُ بِٱلسَّيْفِ؟». | ٤٩ 49 |
୪୯ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନ୍କ ହବାଅଃତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଚିୟାଃ ଆଲେ ତାରାଉଡ଼ିତେଲେ ମାଆଃକଆ?
| وَضَرَبَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. | ٥٠ 50 |
୫୦ଆଡଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ଆଃ ଦାସିରାଃ ଜମ୍ ଲୁତୁର୍କେ ମାଆଃଖାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ ।”
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «دَعُوا إِلَى هَذَا!». وَلَمَسَ أُذْنَهُ وَأَبْرَأَهَا. | ٥١ 51 |
୫୧ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ, “ନେଆଁଦ କାହା” ଆଡଃ ଏନ୍ ଦାସିଆଃ ଲୁତୁର୍ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ବୁଗିକିୟାଏ ।
| ثُمَّ قَالَ يَسُوعُ لِرُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَقُوَّادِ جُنْدِ ٱلْهَيْكَلِ وَٱلشُّيُوخِ ٱلْمُقْبِلِينَ عَلَيْهِ: «كَأَنَّهُ عَلَى لِصٍّ خَرَجْتُمْ بِسُيُوفٍ وَعِصِيٍّ! | ٥٢ 52 |
୫୨ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ, ମାନ୍ଦିର୍ ହରକଆଃ ଗୁସିୟାଁକ, ଆଡଃ ପ୍ରାଚିନ୍କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ଆପେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁସାବ୍ଲେକା ତାରାଉଡ଼ି ଆଡଃ ଭଙ୍ଗାଟ୍କ ସାବ୍କେଦ୍ତେପେ ହିଜୁଆକାନା?
| إِذْ كُنْتُ مَعَكُمْ كُلَّ يَوْمٍ فِي ٱلْهَيْكَلِ لَمْ تَمُدُّوا عَلَيَّ ٱلْأَيَادِيَ. وَلَكِنَّ هَذِهِ سَاعَتُكُمْ وَسُلْطَانُ ٱلظُّلْمَةِ». | ٥٣ 53 |
୫୩ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦିର୍ରେ ଆପେଲଃ ତାଇକେନ୍ଇମ୍ତା ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍ରେ ତିଃଇ କାପେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଃ । ମେନ୍ଦ ନେଆଁଁ ଆପେୟାଃ ସାମାଏ ତାନାଃ ଆଡଃ ନୁବାଃରେୟାଃ ରାଇଜ୍ତାନାଃ ।”
| فَأَخَذُوهُ وَسَاقُوهُ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى بَيْتِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. وَأَمَّا بُطْرُسُ فَتَبِعَهُ مِنْ بَعِيدٍ. | ٥٤ 54 |
୫୪ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ସାବ୍ଇଦିକିଃତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କଆଃ ଅଡ଼ାଃତେକ ଇଦିକିୟାଃ, ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେଦ୍ତେ ଦୟା ଦୟା ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
| وَلَمَّا أَضْرَمُوا نَارًا فِي وَسْطِ ٱلدَّارِ وَجَلَسُوا مَعًا، جَلَسَ بُطْرُسُ بَيْنَهُمْ. | ٥٥ 55 |
୫୫ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଅଡ଼ାଃରାଚାରେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ଦୁବ୍ୟାନା, ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ହ ଇନ୍କୁଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
| فَرَأَتْهُ جَارِيَةٌ جَالِسًا عِنْدَ ٱلنَّارِ فَتَفَرَّسَتْ فِيهِ وَقَالَتْ: «وَهَذَا كَانَ مَعَهُ!». | ٥٦ 56 |
୫୬ମିଆଁଦ୍ କାମ୍ଡ଼ି ଇନିଃକେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ଜାପାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ନେଲ୍ବାଇକିୟାଏ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦାଏ, “ନିଃ ହଗି ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାଏ ।”
| فَأَنْكَرَهُ قَائِلًا: «لَسْتُ أَعْرِفُهُ يَا ٱمْرَأَةُ!». | ٥٧ 57 |
୫୭ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଦଦାଦ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ କୁଡ଼ି ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ।”
| وَبَعْدَ قَلِيلٍ رَآهُ آخَرُ وَقَالَ: «وَأَنْتَ مِنْهُمْ!». فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَنَا!». | ٥٨ 58 |
୫୮ଆଡଃଘାଡ଼ିକାଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ଏଟାଃ ହଡ଼ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଦ୍ତେ ମେତାଇଜାଏ, “ଆମ୍ହ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ତାନ୍ମେ ।” ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍ ।”
| وَلَمَّا مَضَى نَحْوُ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ أَكَّدَ آخَرُ قَائِلًا: «بِٱلْحَقِّ إِنَّ هَذَا أَيْضًا كَانَ مَعَهُ، لِأَنَّهُ جَلِيلِيٌّ أَيْضًا!». | ٥٩ 59 |
୫୯ମିଦ୍ଘାଣ୍ଟାଲେକା ତାୟମ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ସାର୍ତିଗି ନିଃହ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାଏ, ନିଃଦ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ନିଃ ତାନିଃ ।”
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «يَا إِنْسَانُ، لَسْتُ أَعْرِفُ مَا تَقُولُ!». وَفِي ٱلْحَالِ بَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٦٠ 60 |
୬୦ମେନ୍ଦ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଏ ହଡ଼, ଆମ୍ କାଜିତାନ୍ତେୟାଃ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ।” ପାତ୍ରାସ୍ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତାଗି ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
| فَٱلْتَفَتَ ٱلرَّبُّ وَنَظَرَ إِلَى بُطْرُسَ، فَتَذَكَّرَ بُطْرُسُ كَلَامَ ٱلرَّبِّ، كَيْفَ قَالَ لَهُ: «إِنَّكَ قَبْلَ أَنْ يَصِيحَ ٱلدِّيكُ تُنْكِرُنِي ثَلَاثَ مَرَّاتٍ». | ٦١ 61 |
୬୧ଏନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍କେ ଆରିଦ୍କିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ ସାଣ୍ଡିସିମ୍ ରାଆଃ ସିଦାରେ ଆପିସା ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଃ ମେନେୟାମ୍ ମେନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ କାଜିକାନ୍ କାଜିକେ ପାହାମ୍କେଦାଏ ।
| فَخَرَجَ بُطْرُسُ إِلَى خَارِجٍ وَبَكَى بُكَاءً مُرًّا. | ٦٢ 62 |
୬୨ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ କୁସୁଦ୍ କୁସୁଦ୍ ରାଆଃକେଦାଏ ।
| وَٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ كَانُوا ضَابِطِينَ يَسُوعَ كَانُوا يَسْتَهْزِئُونَ بِهِ وَهُمْ يَجْلِدُونَهُ، | ٦٣ 63 |
୬୩ୟୀଶୁକେ ସାବାକାଇ ହଡ଼କ ଲାନ୍ଦାଇତାନ୍ଲଃ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ।
| وَغَطَّوْهُ وَكَانُوا يَضْرِبُونَ وَجْهَهُ وَيَسْأَلُونَهُ قَائِلِينَ: «تَنَبَّأْ! مَنْ هُوَ ٱلَّذِي ضَرَبَكَ؟». | ٦٤ 64 |
୬୪ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ ତଲ୍ଜାପିଦ୍କିଃତେ କୁଲିକିୟାଃକ, “ଆମ୍ ପରେ ନାବୀ ତାନ୍ମେ, ମାର୍ ଉଦୁବାଲେମ୍, ଅକଏ ଥାପ୍ଡ଼ିକେଦ୍ମେଁୟାଏ ।”
| وَأَشْيَاءَ أُخَرَ كَثِيرَةً كَانُوا يَقُولُونَ عَلَيْهِ مُجَدِّفِينَ. | ٦٥ 65 |
୬୫ଆଡଃ ଏଟାଃ ଏଟାଃ ପୁରାଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କାଜି ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେକ କାଜିକେଦା ।
| وَلَمَّا كَانَ ٱلنَّهَارُ ٱجْتَمَعَتْ مَشْيَخَةُ ٱلشَّعْبِ: رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ، وَأَصْعَدُوهُ إِلَى مَجْمَعِهِمْ | ٦٦ 66 |
୬୬ଆଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଲଃଗି ହଡ଼କଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଆକଆଃ ପାଞ୍ଚେଟ୍ତେ ଇଦିକିୟାଃକ ।
| قَائِلِينَ: «إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمسِيحَ، فَقُلْ لَنَا!». فَقَالَ لَهُمْ: «إِنْ قُلْتُ لَكُمْ لَا تُصَدِّقُونَ، | ٦٧ 67 |
୬୭“ଆମ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ତାନ୍ମେରେଦ ମାର୍ କାଜିୟାଲେମ୍” ମେନ୍ତେ କାଜିକିୟାକ, ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେରେହ ଆପେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସେୟା,
| وَإِنْ سَأَلْتُ لَا تُجِيبُونَنِي وَلَا تُطْلِقُونَنِي. | ٦٨ 68 |
୬୮ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜେତ୍ନାଃଇଙ୍ଗ୍ କୁଲିପେରେୟ ଆପେ କାପେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଇୟାଁଃ ।
| مُنْذُ ٱلْآنَ يَكُونُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ جَالِسًا عَنْ يَمِينِ قُوَّةِ ٱللهِ». | ٦٩ 69 |
୬୯ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃଏତେ ମାନୱାହନ୍ ସବେନ୍ ପେଡ଼େୟାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ ନେଲଃଆଏ ।”
| فَقَالَ ٱلْجَمِيعُ: «أَفَأَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ؟». فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَقُولُونَ إِنِّي أَنَا هُوَ». | ٧٠ 70 |
୭୦ଆଡଃ ସବେନ୍କ କୁଲିକିୟାଃକ, “ତାବ୍ଦ, ଚିୟାଃ ଆମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ତାନ୍ମେ?” ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆମ୍ ଇନିଃଗି ତାନ୍ମେ ମେନ୍ତେ ଆପେଗିପେ କାଜିତାନା ।”
| فَقَالُوا: «مَا حَاجَتُنَا بَعْدُ إِلَى شَهَادَةٍ؟ لِأَنَّنَا نَحْنُ سَمِعْنَا مِنْ فَمِهِ». | ٧١ 71 |
୭୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ମେନ୍କେଦାଃ, “ନାହାଁଃଦ ଆବୁଆଃ ଆଡଃ ଚିକାନ୍ ଗାୱା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ? ଆବୁଦ ଇନିୟାଃ ମଚାଏତେଗି ଆୟୁମ୍କେଦାଃବୁ ।”
