لُوقا 20
| وَفِي أَحَدِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ إِذْ كَانَ يُعَلِّمُ ٱلشَّعْبَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَيُبَشِّرُ، وَقَفَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ مَعَ ٱلشُّيُوخِ، | ١ 1 |
୧ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କଏତେ ମୁସିଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ହଡ଼କକେ ଇତୁକତାନ୍ ଆଡଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବାକତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ପ୍ରାଚିନ୍କଲଃ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃଲେନ୍ତେ,
| وَكَلَّمُوُه قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا: بِأَيِّ سُلْطَانٍ تَفْعَلُ هَذَا؟ أَوْ مَنْ هُوَ ٱلَّذِي أَعْطَاكَ هَذَا ٱلسُّلْطَانَ؟». | ٢ 2 |
୨ଇନିଃକେକ କୁଲିକିୟାଃ, “ଆମ୍ ଅକ ଆକ୍ତେୟାର୍ତେ ନେଆଁଁକମ୍ ରିକାତାନା? ନେ କାମିକ ରିକାନାଗେନ୍ତେ ଅକଏ ନେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାକାଦ୍ମେଆ?”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنَا أَيْضًا أَسْأَلُكُمْ كَلِمَةً وَاحِدَةً، فَقُولُوا لِي: | ٣ 3 |
୩ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ମିଆଁଦ୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ କୁଲିପେୟା, ଆଡଃ ଆପେ କାଜିରୁହାଡ଼ିଙ୍ଗ୍ପେ,
| مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَانَتْ أَمْ مِنَ ٱلنَّاسِ؟». | ٤ 4 |
୪ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବାପ୍ତିସ୍ମା ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ଚି ମାନୱାତାଃଏତେ ତାଇକେନା?”
| فَتَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يَقُولُ: فَلِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ | ٥ 5 |
୫ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଆକ ଆକରେକ ଉଡ଼ୁଃକେଦା, “ଆବୁ, ‘ସିର୍ମାରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ’ ମେନେରେଦ ଇନିଃ ‘ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ ଯୋହାନ୍ରେ କାପେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା’ ମେତାବୁଆଏ?
| وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلنَّاسِ، فَجَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَرْجُمُونَنَا، لِأَنَّهُمْ وَاثِقُونَ بِأَنَّ يُوحَنَّا نَبِيٌّ». | ٦ 6 |
୬ମେନ୍ଦ ହଡ଼କ ସାଃଏତେ ମେନେରେଦ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଆବୁକେ ଚିଦ୍ଗିବୁଆକ, ଚିୟାଃଚି ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ନାବୀ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃଗି ଭାର୍ସାକାଦାକ ।”
| فَأَجَابُوا أَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ مِنْ أَيْنَ. | ٧ 7 |
୭ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ଏନା କତାଃଏତେ ତାଇକେନା ଏନା କାଲେ ସାରିତାନା ।”
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «وَلَا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا». | ٨ 8 |
୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଅକ ପେଡ଼େଃତେ ଏନାକଇଙ୍ଗ୍ ରିକାତାନା, କାଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେୟା ।”
| وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لِلشَّعْبِ هَذَا ٱلْمَثَلَ: «إِنْسَانٌ غَرَسَ كَرْمًا وَسَلَّمَهُ إِلَى كَرَّامِينَ وَسَافَرَ زَمَانًا طَوِيلًا. | ٩ 9 |
୯ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ନେ ଜନ୍କା କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ବାଇକେଦାଏ, କାର୍କାମିହଡ଼କକେ କାର୍ ଏମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃ ସାମାଏ ଜାକେଦ୍ ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
| وَفِي ٱلْوَقْتِ أَرْسَلَ إِلَى ٱلْكَرَّامِينَ عَبْدًا لِكَيْ يُعْطُوهُ مِنْ ثَمَرِ ٱلْكَرْمِ، فَجَلَدَهُ ٱلْكَرَّامُونَ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. | ١٠ 10 |
୧୦ଇରୋଃଅ ଦିପିଲିରେ ଇନିଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରେୟାଃ ଜ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ପେ ମେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଦାସିକେ କାର୍ କାମିହଡ଼କତାଃତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ କାର୍କାମିହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ସାମାତିଃଇଗି କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ ।
| فَعَادَ وَأَرْسَلَ عَبْدًا آخَرَ، فَجَلَدُوا ذَلِكَ أَيْضًا وَأَهَانُوهُ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. | ١١ 11 |
୧୧ଇନିଃ ଏଟାଃ ଦାସିକେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେହ ଦାଲ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ହିଲାଙ୍ଗ୍କିଦ୍ତେ ସାମାତିଃଇଗି କୁଲ୍ରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ ।
| ثُمَّ عَادَ فَأَرْسَلَ ثَالِثًا، فَجَرَّحُوا هَذَا أَيْضًا وَأَخْرَجُوهُ. | ١٢ 12 |
୧୨ଇନିଃ ଆଡଃଗି ଆପିୟାନିଃକେହ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଘାଅକିଃତେକ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃ ।
| فَقَالَ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ: مَاذَا أَفْعَلُ؟ أُرْسِلُ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبَ، لَعَلَّهُمْ إِذَا رَأَوْهُ يَهَابُونَ! | ١٣ 13 |
୧୩ଏନ୍ତେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିରାଃ ଗମ୍କେ ମେନ୍କେଦାଏ, ‘ଚିନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଚିକାୟା? ଆଇଁୟାଃ ଦୁଲାଡ଼୍ ହନିଙ୍ଗ୍କଡ଼ାକେ କୁଲିୟାଇଙ୍ଗ୍, ଇଦୁ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ମାଇନିୟାକ ।’
| فَلَمَّا رَآهُ ٱلْكَرَّامُونَ تَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: هَذَا هُوَ ٱلْوَارِثُ! هَلُمُّوا نَقْتُلْهُ لِكَيْ يَصِيرَ لَنَا ٱلْمِيرَاثُ! | ١٤ 14 |
୧୪ମେନ୍ଦ କାର୍କାମିହଡ଼କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଦ୍ଚି ମେପେନ୍ୟାନାକ, ‘ନିଃଗି ଗୁସିୟାଁରାଃ ହନ୍ ତାନିଃ ଦଲାବୁ ଗଜିୟା, ତାବ୍ଦ ନିୟାଃ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ ଆବୁଆଃଗି ହବାଅଆଃ ।’
| فَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْكَرْمِ وَقَتَلُوهُ. فَمَاذَا يَفْعَلُ بِهِمْ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ؟ | ١٥ 15 |
୧୫ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ିଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏଣ୍ଡାଃକିୟାଃକ ଆଡଃ ଗଏଃକିୟାଃକ । “ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆ, ‘ନାହାଁଃଦ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଗମ୍କେ ଇନ୍କୁକେ ଚିକ୍ନାଃଏ ଚିକାକଆ?
| يَأْتِي وَيُهْلِكُ هَؤُلَاءِ ٱلْكَرَّامِينَ وَيُعْطِي ٱلْكَرْمَ لِآخَرِينَ». فَلَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «حَاشَا!». | ١٦ 16 |
୧୬ଇନିଃ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଏନ୍ କାର୍କାମିହଡ଼କକେ ଗଏଃକଆଏ ଆଡଃ ଦାଖ୍ବାକ୍ଡ଼ି ଏଟାଃକକେ ଏମାକଆଏ ।’” ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ଆଲକାଏ ଏନ୍କାଅଃକା ।”
| فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «إِذًا مَا هُوَ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ هُوَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ؟ | ١٧ 17 |
୧୭ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁସାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ତାବ୍ଦ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେୟାଃ ନେ କାଜିରାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚିକ୍ନାଃ ତାନାଃ?” “‘ଅଡ଼ାଃ ବାବାଇକ ଅକ ଦିରିକେକ ଆତମ୍ ଏଣ୍ଡାଃକେଦା, ଏନ୍ ଦିରି ଅଡ଼ାଃରାଃ କଚାଦିରି ବାଇୟାକାନା ।’
| كُلُّ مَنْ يَسْقُطُ عَلَى ذَلِكَ ٱلْحَجَرِ يَتَرَضَّضُ، وَمَنْ سَقَطَ هُوَ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ!». | ١٨ 18 |
୧୮ଏନ୍ ଦିରିରେ ଉୟୁଗଃନିଃ ଗୁଣ୍ଡାଅଃଆଏ ଆଡଃ ଏନା ଜେତାଏରେ ଉୟୁଗଃରେଦ ଇନିଃକେ ରିଦିୟାଏ ।”
| فَطَلَبَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ أَنْ يُلْقُوا ٱلْأَيَادِيَ عَلَيْهِ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ، وَلَكِنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ، لِأَنَّهُمْ عَرَفُوا أَنَّهُ قَالَ هَذَا ٱلْمَثَلَ عَلَيْهِمْ. | ١٩ 19 |
୧୯ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଇନିଃ ନେ ଜନ୍କା କାଜି ଆବୁକେ କାଜିୟାଦ୍ବୁଆଏ ନେଆଁଁ ସାରିକେଦ୍ତେ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ଇନିଃକେ ସାସାବ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାକ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବରକେଦ୍କଆକ ।
| فَرَاقَبُوهُ وَأَرْسَلُوا جَوَاسِيسَ يَتَرَاءَوْنَ أَنَّهُمْ أَبْرَارٌ لِكَيْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ، حَتَّى يُسَلِّمُوهُ إِلَى حُكْمِ ٱلْوَالِي وَسُلْطَانِهِ. | ٢٠ 20 |
୨୦ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁଆଃ କାଜିରେ ଭୁଲ୍ ସାବିନାଙ୍ଗ୍ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ଆପାନ୍କେ ଧାର୍ମାନ୍ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବେନ୍ତାନ୍କକେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆକ, ଜେ'ଲେକାଚି ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ରୋମ୍ରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆଡଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ତାଃରେକ ଜିମାଦାଡ଼ିୟା ।
| فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ تَتَكَلَّمُ وَتُعَلِّمُ، وَلَا تَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ، بَلْ بِٱلْحَقِّ تُعَلِّمُ طَرِيقَ ٱللهِ. | ٢١ 21 |
୨୧ଏନାତେ ଇନ୍କୁ କୁଲିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ ବୁଗିଲେକାତେମ୍ କାଜିତାନା ଆଡଃ ଇତୁତାନା ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ କାମ୍ ନେନେଲାଃ, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ରାଃ ହରା ସାର୍ତିତେମ୍ ଇତୁତାନା, ଏନାଲେ ସାରିତାନା ।
| أَيَجُوزُ لَنَا أَنْ نُعْطِيَ جِزْيَةً لِقَيْصَرَ أَمْ لَا؟». | ٢٢ 22 |
୨୨କାଜିୟାଲେମ୍, ଚିୟାଃ ଆଲେ କାଇସାର୍କେ କାର୍ ଏମାଇ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ଚି କା?”
| فَشَعَرَ بِمَكْرِهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تُجَرِّبُونَنِي؟ | ٢٣ 23 |
୨୩ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ବେଦା ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ,
| أَرُونِي دِينَارًا. لِمَنِ ٱلصُّورَةُ وَٱلْكِتَابَةُ؟». فَأَجَابُوا وَقَالوُا: «لِقَيْصَرَ». | ٢٤ 24 |
୨୪“ମୁସିଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଉୱାଇଙ୍ଗ୍ପେ, ନେଆଁଁ ଅକଏୟାଃ ମୁରୁତ୍ ଆଡଃ ଅନଲ୍ ତାନାଃ?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “କାଇସାର୍ଆଃ ।”
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوا إِذًا مَا لِقَيْصَرَ لِقَيْصَرَ وَمَا لِلهِ للهِ». | ٢٥ 25 |
୨୫ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ତାବ୍ଦ କାଇସାର୍ଆଃ କାଇସାର୍କେ ଏମାଇପେ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଏମାଇପେ ।”
| فَلَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ قُدَّامَ ٱلشَّعْبِ، وَتَعَجَّبُوا مِنْ جَوَابِهِ وَسَكَتُوا. | ٢٦ 26 |
୨୬ଇନ୍କୁ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ୟୀଶୁଆଃ କାଜିରେ କାକ ସାବ୍ ଦାଡ଼ିକିୟାଃ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନ୍ଲଃ ହାପାୟାନାକ ।
| وَحَضَرَ قَوْمٌ مِنَ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ، ٱلَّذِينَ يُقَاوِمُونَ أَمْرَ ٱلْقِيَامَةِ، وَسَأَلُوهُ | ٢٧ 27 |
୨୭ସାଦୁକିକଏତେ ଚିମିନ୍ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃତେକ ହିଜୁଃୟାନା, ଇନ୍କୁଦ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ବାନଃଆମେନ୍ତେକ କାଜିୟା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଃକ,
| قَائِلِيِنَ: «يَا مُعَلِّمُ، كَتَبَ لَنَا مُوسَى: إِنْ مَاتَ لِأَحَدٍ أَخٌ وَلَهُ ٱمْرَأَةٌ، وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، يَأْخُذُ أَخُوهُ ٱلْمَرْأَةَ وَيُقِيمُ نَسْلًا لِأَخِيهِ. | ٢٨ 28 |
୨୮“ହେ ଗୁରୁ, ଜେତାଏ ହଡ଼ଆଃ ହନ୍ଗାଁଣା ବାନ୍କୁୟାନ୍ତେ ଆୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ଗଏଃବାଗିରେ ହାଗାତେ ଇନିୟାଃ କୁଡ଼ିତେକେ ଆଣ୍ଦିୟଃକା ଆଡଃ ହାଗାତେୟାଃ ନୁତୁମ୍ତେ ହନ୍ ପସାକକାଏ, ନେଆଁଦ ମୁଶା ଆଲେ ନାଗେନ୍ତେ ଅଲାକାଦାଏ ମେନ୍କେଦାକ ।
| فَكَانَ سَبْعَةُ إِخْوَةٍ. وَأَخَذَ ٱلْأَوَّلُ ٱمْرَأَةً وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، | ٢٩ 29 |
୨୯ନେଲେମେ ସାତ୍ ହାଗିୟା ତାଇକେନାକ, ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ଆଣ୍ଦିକେଦ୍ତେ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାଏ ।
| فَأَخَذَ ٱلثَّانِي ٱلْمَرْأَةَ وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، | ٣٠ 30 |
୩୦ଆଡଃ ବାରିୟାନିଃ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃହ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାଏ ।
| ثُمَّ أَخَذَهَا ٱلثَّالِثُ، وَهَكَذَا ٱلسَّبْعَةُ. وَلَمْ يَتْرُكُوا وَلَدًا وَمَاتُوا. | ٣١ 31 |
୩୧ଏନ୍ତେ ଆପିୟାନିଃ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାନାଏ ଆଡଃ ନେ ଲେକାଗି ସାତ୍ ହାଗିୟାକହଁ ବେଗାର୍ ହନ୍ଗାଁଣାତେ ଗଏଃୟାନାକ ।
| وَآخِرَ ٱلْكُلِّ مَاتَتِ ٱلْمَرْأَةُ أَيْضًا. | ٣٢ 32 |
୩୨ତାୟମ୍ତେ, କୁଡ଼ିୟଗି ଗଏଃୟାନାଏ ।
| فَفِي ٱلْقِيَامَةِ، لِمَنْ مِنْهُمْ تَكُونُ زَوْجَةً؟ لِأَنَّهَا كَانَتْ زَوْجَةً لِلسَّبْعَةِ!». | ٣٣ 33 |
୩୩ନାହାଁଃଦ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଅକଏୟାଃ କୁଡ଼ି ହବାଅଆଃଏ? ଏନ୍ ସାତିୟ ହାଗିୟାକଦ ଇନିଃକେ ଆଣ୍ଦିୟାକାନ୍ ତାଇକେନାକ ।”
| فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَبْنَاءُ هَذَا ٱلدَّهْرِ يُزَوِّجُونَ وَيُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) | ٣٤ 34 |
୩୪ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହନ୍କ ଆଣ୍ଦିୟଃତାନା ଆଡଃକ ଆଣ୍ଦିକତାନା । (aiōn g165)
| وَلَكِنَّ ٱلَّذِينَ حُسِبُوا أَهْلًا لِلْحُصُولِ عَلَى ذَلِكَ ٱلدَّهْرِ وَٱلْقِيَامَةِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، لَا يُزَوِّجُونَ وَلَا يُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) | ٣٥ 35 |
୩୫ମେନ୍ଦ ହିଜୁଃତାନ୍ ପାରିୟାରେ ଜୀହୁଦଃ ହଡ଼କ ଆଡଃ ଗଜାକାନ୍କଏତେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼କ କାକ ଆଣ୍ଦିୟଃଆ ଆଡଃ କାକ ଆଣ୍ଦିନାଃ । (aiōn g165)
| إِذْ لَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَمُوتُوا أَيْضًا، لِأَنَّهُمْ مِثْلُ ٱلْمَلَائِكَةِ، وَهُمْ أَبْنَاءُ ٱللهِ، إِذْ هُمْ أَبْنَاءُ ٱلْقِيَامَةِ. | ٣٦ 36 |
୩୬ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଆଡଃମିସା କାକ ଗଏଃଦାଡ଼ିୟଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ସିର୍ମାରେନ୍ ଦାସିକଲେକା, ଆଡଃ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେନ୍ ହନ୍କ ହବାୟାନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ତାନ୍କୁ ।
| وَأَمَّا أَنَّ ٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، فَقَدْ دَلَّ عَلَيْهِ مُوسَى أَيْضًا فِي أَمْرِ ٱلْعُلَّيْقَةِ كَمَا يَقُولُ: اَلرَّبُّ إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ. | ٣٧ 37 |
୩୭ମେନ୍ଦ ଗଜାକାନ୍କ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ କାଜି ମୁଶାହଁ ଚୁପାଦ୍ରେୟାଃ କାଜିତେ ଉଦୁବାକାଦାଏ, ଏନ୍ରେ ଇନିଃ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମ୍ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆଡଃ ଇସାକ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନ୍ମେ ।’
| وَلَيْسَ هُوَ إِلَهَ أَمْوَاتٍ بَلْ إِلَهُ أَحْيَاءٍ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ عِنْدَهُ أَحْيَاءٌ». | ٣٨ 38 |
୩୮ନେଲେମେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଗଜାକାନ୍କଆଃଦ ନାହାଁଲିଃ, ମେନ୍ଦ ଜୀହୁଦ୍ତାନ୍କଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଃ, ଇନିଃ ନାଗେନ୍ତେଦ ସବେନ୍କ ଜୀହୁଦଃତାନାକ ।”
| فَأجَابَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْكَتَبَةِ وَقَالوا: «يَا مُعَلِّمُ، حَسَنًا قُلْتَ!». | ٣٩ 39 |
୩୯ଆଇନ୍ ଇତୁକଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାକ, “ହେ ଗୁରୁ ଆମ୍ ବୁଗିନାମ୍ କାଜିୟାକାଦାଃ ।”
| وَلَمْ يَتَجَاسَرُوا أَيْضًا أَنْ يَسْأَلُوهُ عَنْ شَيْءٍ. | ٤٠ 40 |
୪୦ଆଡଃ ଜେତାଏ ଇନିଃକେ ଜେତ୍ନାଃ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କାକ ସାହାଁସ୍କେଦା ।
| وَقَالَ لَهُمْ: «كَيْفَ يَقُولُونَ إِنَّ ٱلْمَسِيحَ ٱبْنُ دَاوُدَ؟ | ٤١ 41 |
୪୧ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ହଡ଼କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଚିନାଃମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା?”
| وَدَاوُدُ نَفْسُهُ يَقُولُ فِي كِتَابِ ٱلْمَزَامِيرِ: قَالَ ٱلرَّبُّ لِرَبِّي: ٱجْلِسْ عَنْ يَمِينِي | ٤٢ 42 |
୪୨ନେଆଁଁ ଦାଉଦ୍ ଆଇଃକ୍ଗି ଦୁରାଙ୍ଗ୍ ପୁଥିରେ କାଜିତାନାଏ, “‘ପ୍ରାଭୁ ଆଇଁୟାଃ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିୟାଇତାନାଏ, ଆଇଁୟାଃ ଜମ୍ତିଃ ସାଃରେ ଦୁବାକାନ୍ମେଁ,
| حَتَّى أَضَعَ أَعْدَاءَكَ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْكَ. | ٤٣ 43 |
୪୩ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ବାଇରିକକେ ପୁରା ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ହାରାଅକ ଜାକେଦ୍ ।’”
| فَإِذًا دَاوُدُ يَدْعُوهُ رَبًّا. فَكَيْفَ يَكُونُ ٱبْنَهُ؟». | ٤٤ 44 |
୪୪“ଦାଉଦ୍ଦଃ ଇନିଃକେ ‘ପ୍ରାଭୁ’ ମେତାଇତାନାଏ, ଏନ୍ତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଚିଲ୍କାତେ ଇନିୟାଃ ହନ୍ ତାନିଃ?”
| وَفِيمَا كَانَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَسْمَعُونَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: | ٤٥ 45 |
୪୫ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ,
| «ٱحْذَرُوا مِنَ ٱلْكَتَبَةِ ٱلَّذِينَ يَرْغَبُونَ ٱلْمَشْيَ بِٱلطَّيَالِسَةِ، وَيُحِبُّونَ ٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلْمُتَّكَآتِ ٱلْأُولَى فِي ٱلْوَلَائِمِ. | ٤٦ 46 |
୪୬“ଆଇନ୍ ଇତୁକତାଃଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ପେ, ଇନ୍କୁ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ସେନ୍ବାଡ଼ା, ଆଡଃ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିକରେ ଜହାର୍ତେଲା ଆଡଃ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃକରେ ଆୟାର୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍ନୁଁକରେ ସିଦା ଠାୟାଦ୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସୁକୁକଆ ।
| اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، وَلِعِلَّةٍ يُطِيلُونَ ٱلصَّلَوَاتِ. هَؤُلَاءِ يَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ!». | ٤٧ 47 |
୪୭ଇନ୍କୁ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକଆଃ ଅଡ଼ାଃକ ଉଦେତାନା ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ଗିକ ବିନ୍ତିୟା । ଏନ୍ଲେକାନ୍ ହଡ଼କଦ ଆଦ୍କା ସାଜାଇକ ନାମେୟା ।”
