< لُوقا 20 >

وَفِي أَحَدِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ إِذْ كَانَ يُعَلِّمُ ٱلشَّعْبَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَيُبَشِّرُ، وَقَفَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ مَعَ ٱلشُّيُوخِ، ١ 1
ର଼ ଦିନା ଜୀସୁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ଲ଼କୁଣି ଜା଼ପ୍‌ହି ମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନେହିଁ କାବ୍ରୁ ୱେ଼କ୍‌ହି ମାଚେସି, ଏଚିବେ଼ଲା କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାପୁନାରି ପ୍ରାଚିନାଙ୍ଗା ତଲେ ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି,
وَكَلَّمُوُه قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا: بِأَيِّ سُلْطَانٍ تَفْعَلُ هَذَا؟ أَوْ مَنْ هُوَ ٱلَّذِي أَعْطَاكَ هَذَا ٱلسُّلْطَانَ؟». ٢ 2
“ନୀନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ ଈ ବାରେ କିହିମାଞ୍ଜି, ଏଲେକିହାଲି ଆମ୍ବାଆସି ଅଦିକାରା ହୀହାମାଞ୍ଜାନେସି, ମାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାମୁ ।”
فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ: «وَأَنَا أَيْضًا أَسْأَلُكُمْ كَلِمَةً وَاحِدَةً، فَقُولُوا لِي: ٣ 3
ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ର଼ କାତା ୱେଞ୍ଜାଇଁ, ନାଙ୍ଗେ ୱେସ୍ତାଦୁ
مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ كَانَتْ أَمْ مِنَ ٱلنَّاسِ؟». ٤ 4
ଜହନଇଁ ବାପ୍ତିସ୍ମ ହୀମୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଆମ୍ବାଆସି ଟା଼ଣ୍ତିତେସି, ଲାକପୂରୁଟି କି ମାଣ୍‌ସି ତା଼ଣାଟି?”
فَتَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلسَّمَاءِ، يَقُولُ: فَلِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ ٥ 5
ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଜ଼ଲ୍‌କି ଆ଼ତେରି, “ଲାକପୂରୁଟି ଇନାୟି, ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଞ୍ଜାନେସି ଏ଼ନାଆଁତାକି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନାମାଆତେରି?
وَإِنْ قُلْنَا: مِنَ ٱلنَّاسِ، فَجَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَرْجُمُونَنَا، لِأَنَّهُمْ وَاثِقُونَ بِأَنَّ يُوحَنَّا نَبِيٌّ». ٦ 6
ସାମା ମାଣ୍‌ସି ତା଼ଣାଟି ଇନାୟି, ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁ ମାଙ୍ଗେ ୱାଲ୍‌କାତଲେ ପା଼ୟାନେରି, ଇଚିହିଁ ଜହନଇଁ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍‌ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍‌ନାରି ତା଼ଣାଟି ରଅସି ଇଞ୍ଜିଁ ହା଼ରେକା ନାମାମାନେରି ।”
فَأَجَابُوا أَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ مِنْ أَيْنَ. ٧ 7
ଏ଼ୱାରି ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅମି ଏ଼ଦି ଏମ୍ବିଟି ଆ଼ହାମାନେ ।”
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «وَلَا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيِّ سُلْطَانٍ أَفْعَلُ هَذَا». ٨ 8
ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆତିହିଁ ନା଼ନୁ ଆମିନି ଅଦିକାରା ତଲେ କିହିମାଇଁ ନା଼ନୁ ଜିକେଏ ୱେସ୍ତଅଁ ।”
وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ لِلشَّعْبِ هَذَا ٱلْمَثَلَ: «إِنْسَانٌ غَرَسَ كَرْمًا وَسَلَّمَهُ إِلَى كَرَّامِينَ وَسَافَرَ زَمَانًا طَوِيلًا. ٩ 9
ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଈ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସ୍ତେସି, “ରଅସି ର଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା କିହାନା କାମା କିନାରାକି ବା଼ଗା ହୀହାନା ହା଼ରେକା ଦିନାତାକି ଅ଼ର ଦେ଼ସାତା ହାଚେସି ।
وَفِي ٱلْوَقْتِ أَرْسَلَ إِلَى ٱلْكَرَّامِينَ عَبْدًا لِكَيْ يُعْطُوهُ مِنْ ثَمَرِ ٱلْكَرْمِ، فَجَلَدَهُ ٱلْكَرَّامُونَ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. ١٠ 10
୧୦ଅଙ୍ଗୁରି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବି ବେ଼ଲା ଏ଼ୱାସି ତାନି ବା଼ଗା ବେଟାଆ଼ହାଲି ର଼ ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି, ସାମା ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତା କାମାକିନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମା଼ଡା ୱେ଼ଚାନା ୱାର୍‌ଇ କେୟୁଟି ପେ଼ର୍‌ହାତୁସ୍ତେରି ।
فَعَادَ وَأَرْسَلَ عَبْدًا آخَرَ، فَجَلَدُوا ذَلِكَ أَيْضًا وَأَهَانُوهُ، وَأَرْسَلُوهُ فَارِغًا. ١١ 11
୧୧ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ହ଼ଲେଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି; ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜିକେଏ ୱେ଼ଚାନା ନିନ୍ଦା କିହାଁ ୱାର୍‌ଇ କେୟୁଟି ପେ଼ର୍‌ହା ପାଣ୍ତିତେରି;
ثُمَّ عَادَ فَأَرْسَلَ ثَالِثًا، فَجَرَّحُوا هَذَا أَيْضًا وَأَخْرَجُوهُ. ١٢ 12
୧୨ଡା଼ୟୁ ଅ଼ଡ଼େ ରଅଣାଇଁ ପାଣ୍ତିତେସି, ସାମା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜିକେଏ ରା଼ଣାରାକା କିହାନା ବା଼ଡ଼ାତି ପାଙ୍ଗାତା ମେତ୍‌ହାତୁସ୍ତେରି ।
فَقَالَ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ: مَاذَا أَفْعَلُ؟ أُرْسِلُ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبَ، لَعَلَّهُمْ إِذَا رَأَوْهُ يَهَابُونَ! ١٣ 13
୧୩ଏମ୍ବାଟିଏ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ସା଼ୱୁକାରି ନୀଏଟି ଏ଼ନାଆଁ କିଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍‌ପାନା, ନା଼ ଜୀୱୁତି ମୀର୍‌ଏଣାଇଁ ପାଣ୍ତିଇଁ ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମା଼ନି କିନେରି ।
فَلَمَّا رَآهُ ٱلْكَرَّامُونَ تَآمَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ قَائِلِينَ: هَذَا هُوَ ٱلْوَارِثُ! هَلُمُّوا نَقْتُلْهُ لِكَيْ يَصِيرَ لَنَا ٱلْمِيرَاثُ! ١٤ 14
୧୪ସାମା କାମାକିନାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମେସାନା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ଏଲେଇଣ୍‌ମ୍ବି ଆ଼ତେରି ‘ଈୱାସି ଅଦିକାରା ଗାଟାସି, ଈୱାଣାଇଁ ପା଼ୟାତୁହ୍‌ନ, ଆତିହିଁ ଈ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ମାଙ୍ଗେ ଆୟାନେ ।’
فَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْكَرْمِ وَقَتَلُوهُ. فَمَاذَا يَفْعَلُ بِهِمْ صَاحِبُ ٱلْكَرْمِ؟ ١٥ 15
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ପାଙ୍ଗାତା ମେତ୍‌ହାନା ପା଼ୟିତେରି ।” “ଆତିହିଁ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ାତି ସା଼ୱୁକାରି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏ଼ନାଆଁ କିନେସି?
يَأْتِي وَيُهْلِكُ هَؤُلَاءِ ٱلْكَرَّامِينَ وَيُعْطِي ٱلْكَرْمَ لِآخَرِينَ». فَلَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «حَاشَا!». ١٦ 16
୧୬ଏ଼ୱାସି ୱା଼ହାନା ଈ କାମା କିନାରାଇଁ ପା଼ୟାତୁହ୍‌ନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏଟ୍‌କାତାରାକି ଏ଼ ଅଙ୍ଗୁରି ବା଼ଡ଼ା ହୀନେସି ।” ଲ଼କୁ ଈ କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏଲେକିହିଁ ଆ଼ୱୁଏ ଆ଼ଆପେ ।”
فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «إِذًا مَا هُوَ هَذَا ٱلْمَكْتُوبُ: ٱلْحَجَرُ ٱلَّذِي رَفَضَهُ ٱلْبَنَّاؤُونَ هُوَ قَدْ صَارَ رَأْسَ ٱلزَّاوِيَةِ؟ ١٧ 17
୧୭ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ଆତିହିଁ ରା଼ଚାମାନି ଈ ବ଼ଲୁ ଏ଼ନାୟି? ଇଲୁ କେ଼ପିନାରି ଆମିନି ୱାଲିତି କୂତେରି, ଏ଼ଦି ଇଲୁ କନତି ମୂଲୁ ୱାଲି ଆ଼ତେ ।
كُلُّ مَنْ يَسْقُطُ عَلَى ذَلِكَ ٱلْحَجَرِ يَتَرَضَّضُ، وَمَنْ سَقَطَ هُوَ عَلَيْهِ يَسْحَقُهُ!». ١٨ 18
୧୮ଆମ୍ବାଆସି ଏ଼ ୱାଲି ଲାକ ତର୍‌ଗିନେସି, ଏ଼ୱାସି କାଣ୍ତାମୁକା ଆ଼ନେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ ୱାଲି ଆମ୍ବାଆରି ମୁହେଁ ତର୍‌ଗିନେ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଗୁଣ୍ତୁଗୁଣ୍ତା କିନେ ।”
فَطَلَبَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْكَتَبَةُ أَنْ يُلْقُوا ٱلْأَيَادِيَ عَلَيْهِ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ، وَلَكِنَّهُمْ خَافُوا ٱلشَّعْبَ، لِأَنَّهُمْ عَرَفُوا أَنَّهُ قَالَ هَذَا ٱلْمَثَلَ عَلَيْهِمْ. ١٩ 19
୧୯ଏଚେଟିଏ ମେ଼ରାପୁନାରି ଅ଼ଡ଼େ କାଜା ପୂଜେରାଙ୍ଗା ଦେବୁଣିଏ ଜୀସୁଇଁ ଆସାଲି ଅଣ୍‌ପିତେରି, ସାମା ଲ଼କୁ ମାନ୍ଦାତି ଆଜିତେରି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ପୁଣ୍‌ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ୱାରାଇଁ ସିନିକିହାନା ୱେସାମାଚେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଏ଼ୱାରି ପୁଚେରି ।
فَرَاقَبُوهُ وَأَرْسَلُوا جَوَاسِيسَ يَتَرَاءَوْنَ أَنَّهُمْ أَبْرَارٌ لِكَيْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ، حَتَّى يُسَلِّمُوهُ إِلَى حُكْمِ ٱلْوَالِي وَسُلْطَانِهِ. ٢٠ 20
୨୦ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ପା଼ଣା ଅ଼ଡ଼େ ବାଡ଼୍‌ୟୁଗାଟି ସା଼ଲୱି କିନାରି କେୟୁତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ହେର୍‌ପାଲି ପାରୁ ପାରୀତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏଚରଜା଼ଣା ତା଼ମ୍ବୁ ତାମ୍‌ଙ୍ଗେ ଦାର୍ମୁଗାଟାରି ଇଞ୍ଜିଁ ତ଼ସା କଡିନି ନା଼ଡ଼ିକିନାରି ଜୀସୁଇଁ ତାନି ୱେହ୍‌ନି କାତାତା ଦ଼ହ ଦସାଲି ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ପାଣ୍ତିତେରି ।
فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، نَعْلَمُ أَنَّكَ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ تَتَكَلَّمُ وَتُعَلِّمُ، وَلَا تَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ، بَلْ بِٱلْحَقِّ تُعَلِّمُ طَرِيقَ ٱللهِ. ٢١ 21
୨୧ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁଇଁ ୱେଚେରି, “ଗୂରୁ, ମା଼ମ୍ବୁ ପୁଞ୍ଜାମାନମି, ନୀନୁ ଏ଼ନାଆଁ ୱେସାମାଞ୍ଜି ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ପ୍‌ହାମାଞ୍ଜି ଏ଼ଦି ସାତା, ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରାଇଁ ପାର୍‌ଡ଼ା ବାଚି କିଅତି, ସାମା ସାତା ମାହାପୂରୁତି ଜିରୁତି କାତା ଜା଼ପ୍‌ଦି ।
أَيَجُوزُ لَنَا أَنْ نُعْطِيَ جِزْيَةً لِقَيْصَرَ أَمْ لَا؟». ٢٢ 22
୨୨ଆତିହିଁ କାୟିସରକି ସିସ୍ତୁ ହୀନାୟି ମେ଼ରା ମାନେକି ଆ଼ଏ ।”
فَشَعَرَ بِمَكْرِهِمْ وَقَالَ لَهُمْ: «لِمَاذَا تُجَرِّبُونَنِي؟ ٢٣ 23
୨୩ସାମା ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରି ନା଼ଡ଼ିକିନି ଅଣ୍‌ପୁତି ପୁଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ନାଙ୍ଗେ ର଼ ୱେଣ୍ତି ଟାକା ହିୟାଦୁ ।”
أَرُونِي دِينَارًا. لِمَنِ ٱلصُّورَةُ وَٱلْكِتَابَةُ؟». فَأَجَابُوا وَقَالوُا: «لِقَيْصَرَ». ٢٤ 24
୨୪ଏ଼ ୱେଣ୍ତି ଟାକାତା ଆମ୍ବାଆରି ବମା ଅ଼ଡ଼େ ଦ଼ରୁ ମାନେ, ଏ଼ୱାରି ୱେସ୍ତେରି, “କାୟିସରୱାୟି ।”
فَقَالَ لَهُمْ: «أَعْطُوا إِذًا مَا لِقَيْصَرَ لِقَيْصَرَ وَمَا لِلهِ للهِ». ٢٥ 25
୨୫ଏଚେଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେସ୍ତେସି, “ଆତିହିଁ କାୟିସରୱାୟି ଏ଼ନାୟି ଏ଼ଦାଆଁ କାୟିସରକି ହୀଦୁ; ଇଞ୍ଜାଁ ମାହାପୂରୁୱାୟି ଏ଼ନାୟି ଏ଼ଦାଆଁ ମାହାପୂରୁକି ହୀଦୁ ।”
فَلَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ بِكَلِمَةٍ قُدَّامَ ٱلشَّعْبِ، وَتَعَجَّبُوا مِنْ جَوَابِهِ وَسَكَتُوا. ٢٦ 26
୨୬ଏଚେଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏ଼ନି ଦ଼ହ ଦସାଲି ଆ଼ଡାଆତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ଜୀସୁ ୱେସ୍ତି କାତାତାକି ଆଡାଜାକା ଆ଼ହାନା ପାଲେଏ ମାଚେରି ।
وَحَضَرَ قَوْمٌ مِنَ ٱلصَّدُّوقِيِّينَ، ٱلَّذِينَ يُقَاوِمُونَ أَمْرَ ٱلْقِيَامَةِ، وَسَأَلُوهُ ٢٧ 27
୨୭ଏମ୍ବାଟିଏ ହା଼ତାରି ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନାଣି ନାମିହିଲାଆଗାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ସାଦୁକିୟାଁ ଜୀସୁତା଼ଣା ୱା଼ହାନା ୱେଚେରି,
قَائِلِيِنَ: «يَا مُعَلِّمُ، كَتَبَ لَنَا مُوسَى: إِنْ مَاتَ لِأَحَدٍ أَخٌ وَلَهُ ٱمْرَأَةٌ، وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، يَأْخُذُ أَخُوهُ ٱلْمَرْأَةَ وَيُقِيمُ نَسْلًا لِأَخِيهِ. ٢٨ 28
୨୮“ଏ଼ ଗୂରୁ ମ଼ସା ମାଙ୍ଗେତାକି ରା଼ଚାମାନେସି, ରଅସି ବୀହା ଆ଼ହାଁ କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତିହିଁ, ଏ଼ୱାଣି ତାୟି ତାନି ଡକ୍ରିନି ଇଟାନା ଏ଼ୱାଣି କୂଡ଼ା ଏ଼ପିକିୟାଲି ଆ଼ନେ ।
فَكَانَ سَبْعَةُ إِخْوَةٍ. وَأَخَذَ ٱلْأَوَّلُ ٱمْرَأَةً وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، ٢٩ 29
୨୯ସାତା ଜା଼ଣା ତାୟିୟାଁ ମାଚେରି; କାଜାସି ବୀହା ଆ଼ହାନା କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତେସି;
فَأَخَذَ ٱلثَّانِي ٱلْمَرْأَةَ وَمَاتَ بِغَيْرِ وَلَدٍ، ٣٠ 30
୩୦ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚତାସି ଇଟିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚତାସି ଇଟିତେସି;
ثُمَّ أَخَذَهَا ٱلثَّالِثُ، وَهَكَذَا ٱلسَّبْعَةُ. وَلَمْ يَتْرُكُوا وَلَدًا وَمَاتُوا. ٣١ 31
୩୧ଏଲେକିହିଁଏ ସା଼ତା ଜା଼ଣା ଜିକେଏ କକାରି ପ଼ଦାଁ ଆ଼ଆନା ହା଼ତେରି ।
وَآخِرَ ٱلْكُلِّ مَاتَتِ ٱلْمَرْأَةُ أَيْضًا. ٣٢ 32
୩୨ଡା଼ୟୁ ଏ଼ ଇୟା ଜିକେଏ ହା଼ତେ ।
فَفِي ٱلْقِيَامَةِ، لِمَنْ مِنْهُمْ تَكُونُ زَوْجَةً؟ لِأَنَّهَا كَانَتْ زَوْجَةً لِلسَّبْعَةِ!». ٣٣ 33
୩୩ଆତିହିଁ ୱେଣ୍ତେ ନିଙ୍ଗିନି ଦିନା ଏ଼ୱାରି ବିତ୍ରାଟି ଏ଼ ଇୟା ଆମ୍ବାଆରି ଡକ୍ରି ଆ଼ନେ? ଇଚିହିଁ ସାତା ଜା଼ଣା ଜିକେଏ ଏ଼ଦାନି ଇଟାମାଚେରି ।”
فَأَجَابَ وَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَبْنَاءُ هَذَا ٱلدَّهْرِ يُزَوِّجُونَ وَيُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) ٣٤ 34
୩୪ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଈ ଦାର୍‌ତିତି ଲ଼କୁ ବୀହା କିନେରି ଅ଼ଡ଼େ ଆ଼ନେରି, (aiōn g165)
وَلَكِنَّ ٱلَّذِينَ حُسِبُوا أَهْلًا لِلْحُصُولِ عَلَى ذَلِكَ ٱلدَّهْرِ وَٱلْقِيَامَةِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، لَا يُزَوِّجُونَ وَلَا يُزَوَّجُونَ، (aiōn g165) ٣٥ 35
୩୫ସାମା ୱା଼ନି ଜୁଗୁତାକି ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼କିଟି ନିଙ୍ଗାଲିତାକି ପା଼ଡ଼ା ଆ଼ନାରି ବୀହା ଆ଼ଅରି କି ବୀହା ହୀଅରି; (aiōn g165)
إِذْ لَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَمُوتُوا أَيْضًا، لِأَنَّهُمْ مِثْلُ ٱلْمَلَائِكَةِ، وَهُمْ أَبْنَاءُ ٱللهِ، إِذْ هُمْ أَبْنَاءُ ٱلْقِيَامَةِ. ٣٦ 36
୩୬ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଦୂତୁୟାଁଲେହେଁ ଆ଼ହାନା ଏଚେଲାୱା ହା଼ଅରି, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼କିଟି ନିଙ୍ଗାମାନାକି ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁତି ମୀର୍‌କା ଆ଼ନେରି ।
وَأَمَّا أَنَّ ٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، فَقَدْ دَلَّ عَلَيْهِ مُوسَى أَيْضًا فِي أَمْرِ ٱلْعُلَّيْقَةِ كَمَا يَقُولُ: اَلرَّبُّ إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ. ٣٧ 37
୩୭ସାମା ହା଼ତାରି ସାତେଏ ନିଙ୍ଗିନେରି ଇଞ୍ଜିଁ ମ଼ସାଇଁ ଜିକେଏ ୱେହିମାନି ବୂଟାତି କାବ୍ରୁତଲେ ନେହିଁକିଁ ତ଼ସାମାଚେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ପ୍ରବୁଇଁ ଅବ୍ରାହାମତି ମାହାପୂରୁ, ଇସାହାକତି ମାହାପୂରୁ ଅ଼ଡ଼େ ଜାକୁବତି ମାହାପୂରୁ ଇଞ୍ଜାମାଚେସି ।
وَلَيْسَ هُوَ إِلَهَ أَمْوَاتٍ بَلْ إِلَهُ أَحْيَاءٍ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ عِنْدَهُ أَحْيَاءٌ». ٣٨ 38
୩୮ଏ଼ୱାସି ହା଼ତାରି ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଏ ସାମା ଜୀୱୁଗାଟାରି ମାହାପୂରୁ; ଇଚିହିଁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ବାରେଜା଼ଣା ନୀଡାମାନେରି ।”
فَأجَابَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْكَتَبَةِ وَقَالوا: «يَا مُعَلِّمُ، حَسَنًا قُلْتَ!». ٣٩ 39
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ମେ଼ରାପୁନାରି ବିତ୍ରାଟି ଏଚରଜା଼ଣା ଏଲେଇଚେରି, “ହାଅ, ଗୂରୁ ନୀନୁ ଅଜେ ୱେସ୍ତାତି ।”
وَلَمْ يَتَجَاسَرُوا أَيْضًا أَنْ يَسْأَلُوهُ عَنْ شَيْءٍ. ٤٠ 40
୪୦ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ନାଆଁ ୱେଞ୍ଜାଲି ଏ଼ୱାରାକି ସା଼ସା ହିଲାଆତେ ।
وَقَالَ لَهُمْ: «كَيْفَ يَقُولُونَ إِنَّ ٱلْمَسِيحَ ٱبْنُ دَاوُدَ؟ ٤١ 41
୪୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଚେସି, କ୍ରୀସ୍ତ ଦାୱୁଦ ମୀର୍‌ଏସି, ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ଏଲେଇନେରି?
وَدَاوُدُ نَفْسُهُ يَقُولُ فِي كِتَابِ ٱلْمَزَامِيرِ: قَالَ ٱلرَّبُّ لِرَبِّي: ٱجْلِسْ عَنْ يَمِينِي ٤٢ 42
୪୨ଇଚିହିଁ ଦାୱୁଦ ତା଼ନୁଏ ପା଼ଚୁ ପତିତା ଏଲେଇଞ୍ଜି ମାନେସି, ପ୍ରବୁ ନା଼ ପ୍ରବୁଇଁ ୱେସ୍ତେସି,
حَتَّى أَضَعَ أَعْدَاءَكَ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْكَ. ٤٣ 43
୪୩ନା଼ନୁ ନୀ ସାତ୍ରୁୟାଁଣି ନୀ କଡାୟାଁ ଡ଼଼ଇ ଇଟାଆ ପାତେକା, ନୀନୁ ନା଼ ଟିଃନିୱାକି କୁଗାମାନାମୁ ।
فَإِذًا دَاوُدُ يَدْعُوهُ رَبًّا. فَكَيْفَ يَكُونُ ٱبْنَهُ؟». ٤٤ 44
୪୪ଦାୱୁଦ ତା଼ନୁଏ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜିଁ ମାନେସି; ଆତିହିଁ କ୍ରୀସ୍ତ ଏ଼ନିକିଁ ଏ଼ୱାଣି ମୀର୍‌ଏସି?
وَفِيمَا كَانَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ يَسْمَعُونَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: ٤٥ 45
୪୫ଡା଼ୟୁ ବାରେ ଲ଼କୁ ନ଼କିତା ସୀସୁୟାଁଇଁ ୱେସ୍ତେସି,
«ٱحْذَرُوا مِنَ ٱلْكَتَبَةِ ٱلَّذِينَ يَرْغَبُونَ ٱلْمَشْيَ بِٱلطَّيَالِسَةِ، وَيُحِبُّونَ ٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، وَٱلْمُتَّكَآتِ ٱلْأُولَى فِي ٱلْوَلَائِمِ. ٤٦ 46
୪୬“ମେ଼ରା ଜା଼ପ୍‌ନାରି ତା଼ଣାଟି ଜାଗ୍ରାତା! ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରି ଲାମ୍ବା ଲାମ୍ବା ହିମ୍ବରିକା ହୁଚାନା ତିର୍‌ୱିହିଁ ରେ଼ଜାଲି, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ଟା ବାଜାରାତା ଜହରା ବେଟାଆ଼ହାଲି, ପ୍ରା଼ତାନା ଇଲ୍‌କାଣା ନେହିଁ ନେହିଁ କୁର୍ଚିୟାଁ ଅ଼ଡ଼େ ବ଼ଜିତା ନେହିଁ ଟା଼ୟୁ ବେଟାଆ଼ହାଲି ଅଣ୍‌ପିନେରି;
اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، وَلِعِلَّةٍ يُطِيلُونَ ٱلصَّلَوَاتِ. هَؤُلَاءِ يَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ!». ٤٧ 47
୪୭ଏ଼ୱାରି ରା଼ଣ୍ତେଣିସିକା ଇଲୁ ସେନ୍ଦିନେରି ଅ଼ଡ଼େ ଉଜେ ଉଜେଏ ଲାମ୍ବା ଲାମ୍ବା ପ୍ରା଼ତାନା କିନେରି; ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଡଣ୍ତ ବେଟାଆ଼ନେରି ।”

< لُوقا 20 >