< لُوقا 17 >
وَقَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «لَا يُمْكِنُ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَ ٱلْعَثَرَاتُ، وَلَكِنْ وَيْلٌ لِلَّذِي تَأْتِي بِوَاسِطَتِهِ! | ١ 1 |
୧ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଅକ ବିନିଡ଼ାଅ ହରାତେ ହଡ଼ ପାପ୍ରେ ଉୟୁଗଃଆ, ଏନ୍ ସବେନାଃ ଜାରୁଡ଼୍ଗି ହିଜୁଃଆ, ମେନ୍ଦ ଅକଏୟାଃ ହାରାତେ ନେୟାଁ ହବାଅଃଆ, ଇନିୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦାସା ଚିମିନ୍ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଃଆ ।
خَيْرٌ لَهُ لَوْ طُوِّقَ عُنُقُهُ بِحَجَرِ رَحًى وَطُرِحَ فِي ٱلْبَحْرِ، مِنْ أَنْ يُعْثِرَ أَحَدَ هَؤُلَاءِ ٱلصِّغَارِ. | ٢ 2 |
୨ଜେତାଏ ନେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ପାପ୍ରେ ଉୟୁଃ ରିକାଇଏତେଦ, ଇନିଃ ଆଇଃଗି ହଟଃରେ ଜାନ୍ତାଦିରି ହାକାକେଦ୍ତେ ଦରେୟାରେ ହୁଦ୍ମାଅଃତେୟାଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ବୁଗିନ୍ ହବାଅଃତେୟାଃ ।
اِحْتَرِزُوا لِأَنْفُسِكُمْ. وَإِنْ أَخْطَأَ إِلَيْكَ أَخُوكَ فَوَبِّخْهُ، وَإِنْ تَابَ فَٱغْفِرْ لَهُ. | ٣ 3 |
୩ଏନାତେ ଆପେ ଚିର୍ଗାଲ୍କାନ୍ପେ, ହାଗାମ୍ ତାମାଃ ପାପ୍ଏରେଦ ଇନିଃକେ ଏଗେର୍କେଦ୍ତେ ଚେତାଇମେଁ, ଆଡଃ ଇନିଃ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ରେଦଃ ଛାମାଇମେଁ ।
وَإِنْ أَخْطَأَ إِلَيْكَ سَبْعَ مَرَّاتٍ فِي ٱلْيَوْمِ، وَرَجَعَ إِلَيْكَ سَبْعَ مَرَّاتٍ فِي ٱلْيَوْمِ قَائِلًا: أَنَا تَائِبٌ، فَٱغْفِرْ لَهُ». | ٤ 4 |
୪ଇନିଃ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ସାତ୍ଧାଅଁଁ ଆମାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ପାପ୍ପେରେଦ, ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ସାତ୍ଧାଅଁଁ ଆମାଃତାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ରେଦ ଇନିଃକେ ଛାମାଇ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ।”
فَقَالَ ٱلرُّسُلُ لِلرَّبِّ: «زِدْ إِيمَانَنَا!». | ٥ 5 |
୫ଆଡଃ ପ୍ରେରିତ୍କ କାଜିକିୟା, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ଆଲେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆଦ୍କାଏମେ ।”
فَقَالَ ٱلرَّبُّ: «لَوْ كَانَ لَكُمْ إِيمَانٌ مِثْلُ حَبَّةِ خَرْدَلٍ، لَكُنْتُمْ تَقُولُونَ لِهَذِهِ ٱلْجُمَّيْزَةِ: ٱنْقَلِعِي وَٱنْغَرِسِي فِي ٱلْبَحْرِ فَتُطِيعُكُمْ. | ٦ 6 |
୬ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦା, “ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମିଆଁଦ୍ ମାନିଜାଙ୍ଗ୍ଲେକା ମେନାଃରେଦ, ଆମ୍ ତୁଦଃମେଁ ଆଡଃ ଦରେୟାରେ ରୟଃମେ ମେନ୍ତେ ନେ ତୁଁତ୍ଦାରୁକେ କାଜିରେ, ଏନା ଆପେୟାଃ ଆନ୍ଚୁକେ ମାନାତିୟାଁଃଏ ।
«وَمَنْ مِنْكُمْ لَهُ عَبْدٌ يَحْرُثُ أَوْ يَرْعَى، يَقُولُ لَهُ إِذَا دَخَلَ مِنَ ٱلْحَقْلِ: تَقَدَّمْ سَرِيعًا وَٱتَّكِئْ. | ٧ 7 |
୭“ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ସିହୁଃ ଚାଏ ଗୁପି ଦାସି ମେନାଇରେଦ, ଇନିଃ ପିଡ଼ିଏତେ ହିଜୁଃଲଃଗି, ଅକଏ ମାର୍ ଜଜମ୍ ଦୁବ୍ମେଁ ମେତାଇୟାଏ?
بَلْ أَلَا يَقُولُ لَهُ: أَعْدِدْ مَا أَتَعَشَّى بِهِ، وَتَمَنْطَقْ وَٱخْدِمْنِي حَتَّى آكُلَ وَأَشْرَبَ، وَبَعْدَ ذَلِكَ تَأْكُلُ وَتَشْرَبُ أَنْتَ؟ | ٨ 8 |
୮ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ‘ଆଇଁୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ବାଇୟେମେଁ, ଆଡଃ ପାଟେକେଦ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆଉରିଙ୍ଗ୍ ଜମେ ନୁଁଏ ଜାକେଦ୍ ସୁସାରିଙ୍ଗ୍ମେ ଆଡଃ ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ ଆମ୍ ଜମ୍ନୁଁଏମେ’ ମେତାଇୟାଏ ।
فَهَلْ لِذَلِكَ ٱلْعَبْدِ فَضْلٌ لِأَنَّهُ فَعَلَ مَا أُمِرَ بِهِ؟ لَا أَظُنُّ. | ٩ 9 |
୯ଚିୟାଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ଦାସିକେ ଆଚୁକାନ୍ କାମିକ କାମିକେଦାଏ ମେନ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାଃଏ?
كَذَلِكَ أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى فَعَلْتُمْ كُلَّ مَا أُمِرْتُمْ بِهِ فَقُولُوا: إِنَّنَا عَبِيدٌ بَطَّالُونَ، لِأَنَّنَا إِنَّمَا عَمِلْنَا مَا كَانَ يَجِبُ عَلَيْنَا». | ١٠ 10 |
୧୦ନେ'ଲେକାତେ ଆପେୟ ସବେନ୍ ଆଚୁଆକାନ୍ କାମିକ ଚାବାକେଦ୍ତେ, ଆବୁ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ଦାସିକ ନାହାଁଲାବୁ, ଆବୁଆଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ କାମିକବୁ କାମିକେଦାଃ ମେନ୍ତେ କାଜିପେ ।”
وَفِي ذَهَابِهِ إِلَى أُورُشَلِيمَ ٱجْتَازَ فِي وَسْطِ ٱلسَّامِرَةِ وَٱلْجَلِيلِ. | ١١ 11 |
୧୧ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃତାନ୍ ଇମ୍ତା, ଶମିରୋନ୍ ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ ଦିଶୁମ୍ ଥାଲା ଥାଲାତେ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
وَفِيمَا هُوَ دَاخِلٌ إِلَى قَرْيَةٍ ٱسْتَقْبَلَهُ عَشَرَةُ رِجَالٍ بُرْصٍ، فَوَقَفُوا مِنْ بَعِيدٍ | ١٢ 12 |
୧୨ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ହାତୁତେ ବଲତାନ୍ ଇମ୍ତା ଗେଲ୍ ନାଗେଘାଅତାନ୍ ହଡ଼କ ସାଙ୍ଗିନ୍ରେକ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଦାରମ୍କିୟାଃକ ।
وَرَفَعوُا صَوْتًا قَائِلِينَ: «يَا يَسُوعُ، يَا مُعَلِّمُ، ٱرْحَمْنَا!». | ١٣ 13 |
୧୩ଆଡଃ ଇନ୍କୁ “ହେ ୟୀଶୁ ଦାୟାଲେମେଁ” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦାଃ ।
فَنَظَرَ وَقَالَ لَهُمُ: «ٱذْهَبُوا وَأَرُوا أَنْفُسَكُمْ لِلْكَهَنَةِ». وَفِيمَا هُمْ مُنْطَلِقُونَ طَهَرُوا. | ١٤ 14 |
୧୪ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ସେନଃପେ ଆଡଃ ଯାଜାକ୍କତାଃ ଉଦୁବେନ୍ପେ ।” ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ସେନଃତାନ୍ଲଃକ ଫାର୍ଚିୟାନା ।
فَوَاحِدٌ مِنْهُمْ لَمَّا رَأَى أَنَّهُ شُفِيَ، رَجَعَ يُمَجِّدُ ٱللهَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، | ١٥ 15 |
୧୫ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବୁଗିକାନାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ନେଲ୍ୟାନ୍ଚି କାଉରିକେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
وَخَرَّ عَلَى وَجْهِهِ عِنْدَ رِجْلَيْهِ شَاكِرًا لَهُ، وَكَانَ سَامِرِيًّا. | ١٦ 16 |
୧୬ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟାସୁବାରେ ଅମ୍ବାଃକେଦ୍ତେ ଇନିଃକେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଦ ଶମିରୋନିରେନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
فَأجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَلَيْسَ ٱلْعَشَرَةُ قَدْ طَهَرُوا؟ فَأَيْنَ ٱلتِّسْعَةُ؟ | ١٧ 17 |
୧୭ୟୀଶୁ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଚିୟାଃ ସବେନ୍ ଗେଲ୍ ହଡ଼କ କାକଚି ଫାର୍ଚିୟାନା? ଏଟାଃ ନାଅଝାନ୍କ କତାଃରେକଆଃ?
أَلَمْ يُوجَدْ مَنْ يَرْجِعُ لِيُعْطِيَ مَجْدًا لِلهِ غَيْرُ هَذَا ٱلْغَرِيبِ ٱلْجِنْسِ؟». | ١٨ 18 |
୧୮ଚିୟାଃ ନେ ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ନିଃକେ ବାଗିକିଃତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଜେତାଏ କାକ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା?”
ثُمَّ قَالَ لَهُ: «قُمْ وَٱمْضِ، إِيمَانُكَ خَلَّصَكَ». | ١٩ 19 |
୧୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ଆଡଃ ସେନଃମେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାମାଃ ବୁଗିକାଦ୍ମେୟାଏ ।”
وَلَمَّا سَأَلَهُ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ: «مَتَى يَأْتِي مَلَكُوتُ ٱللهِ؟». أَجَابَهُمْ وَقَالَ: «لَا يَأْتِي مَلَكُوتُ ٱللهِ بِمُرَاقَبَةٍ، | ٢٠ 20 |
୨୦ମିସା, ଚିମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଫାରୁଶୀକ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଚିଉଲା ହିଜୁଃଆ ମେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାଃକ, ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେୟାଃ ନେନେଲ୍ରେ କା ହିଜୁଃଆ,
وَلَا يَقُولُونَ: هُوَذَا هَهُنَا، أَوْ: هُوَذَا هُنَاكَ! لِأَنْ هَا مَلَكُوتُ ٱللهِ دَاخِلَكُمْ». | ٢١ 21 |
୨୧ଆଡଃ ହଡ଼କ ନେଲେପେ ନେତାଃରେୟା, ଚାଏ ନେଲେପେ ଏନ୍ତାଃରେୟା, ମେନ୍ତେ କାକ କାଜିୟା, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେ ଥାଲାରେଗିୟା ।”
وَقَالَ لِلتَّلَامِيذِ: «سَتَأْتِي أَيَّامٌ فِيهَا تَشْتَهُونَ أَنْ تَرَوْا يَوْمًا وَاحِدًا مِنْ أَيَّامِ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ وَلَا تَرَوْنَ. | ٢٢ 22 |
୨୨ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଏନ୍ ନେଡା ହିଜୁଃତାନା, ଆପେକେ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ମିପିୟାଦ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ନେନେଲ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ପେୟା, ମେନ୍ଦ କାପେ ନେଲେୟା ।
وَيَقُولُونَ لَكُمْ: هُوَذَا هَهُنَا! أَوْ: هُوَذَا هُنَاكَ! لَا تَذْهَبُوا وَلَا تَتْبَعُوا، | ٢٣ 23 |
୨୩ହଡ଼କ କାଜିୟାପେୟାକ, ‘ଇନିଃ ନେତାଃରିୟା, ଚାଏ ହେନ୍ତାଃରିୟା,’ ମେନ୍ଦ ଆଲ୍ପେ ସେନାଃ ।
لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْبَرْقَ ٱلَّذِي يَبْرُقُ مِنْ نَاحِيَةٍ تَحْتَ ٱلسَّمَاءِ يُضِيءُ إِلَى نَاحِيَةٍ تَحْتَ ٱلسَّمَاءِ، كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ فِي يَوْمِهِ. | ٢٤ 24 |
୨୪ଜୁଲ୍ତାନ୍ହିଚିର୍ଦ ସିର୍ମାଲାତାର୍ ନେ'ସାଃଏତେ ଏଟାଃସାଃ ଜାକେଦ୍ ସିର୍ମାକେ ମାସ୍କାଲେୟାଏ, ଏନ୍ ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ଆଃ ହିନିଜୁଃ ହବାଅଆଃ ।
وَلَكِنْ يَنْبَغِي أَوَّلًا أَنْ يَتَأَلَّمَ كَثِيرًا وَيُرْفَضَ مِنْ هَذَا ٱلْجِيلِ. | ٢٥ 25 |
୨୫ମେନ୍ଦ ସିଦାତେ ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ଆଡଃ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍ଇଁଆ ।
وَكَمَا كَانَ فِي أَيَّامِ نُوحٍ كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا فِي أَيَّامِ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ: | ٢٦ 26 |
୨୬ଆଡଃ ନୁହୁଁରାଃ ପାରିୟାରେ ଜେ'ଲେକା ହବାୟାନା, ମାନୱାହନ୍ଆଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେହଗି ଏନ୍ଲେକା ହବାଅଆଃ ।
كَانُوا يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ، وَيُزَوِّجُونَ وَيَتَزَوَّجُونَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي فِيهِ دَخَلَ نُوحٌ ٱلْفُلْكَ، وَجَاءَ ٱلطُّوفَانُ وَأَهْلَكَ ٱلْجَمِيعَ. | ٢٧ 27 |
୨୭ନୁହୁଁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଜାକେଦ୍ ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ନୁଁତାନ୍ ଆଣ୍ଦି ଆଡଃ ଆଣ୍ଦିଏମଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଗି ଟୁଡା ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ ସବେନ୍କକେ ଜିୟନ୍କେଦ୍କଆଏ ।
كَذَلِكَ أَيْضًا كَمَا كَانَ فِي أَيَّامِ لُوطٍ: كَانُوا يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ، وَيَشْتَرُونَ وَيَبِيعُونَ، وَيَغْرِسُونَ وَيَبْنُونَ. | ٢٨ 28 |
୨୮ଲୁଟ୍ଆଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେହ ଏନ୍କାୟାନା, ଇନ୍କୁ ଜମ୍ ନୁଁତାନ୍, କିରିଙ୍ଗ୍ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ତାନ୍, ରଏତାନ୍ ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃ ବାଇତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
وَلَكِنَّ ٱلْيَوْمَ ٱلَّذِي فِيهِ خَرَجَ لُوطٌ مِنْ سَدُومَ، أَمْطَرَ نَارًا وَكِبْرِيتًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ فَأَهْلَكَ ٱلْجَمِيعَ. | ٢٩ 29 |
୨୯ମେନ୍ଦ ଲୁଟ୍ ସୋଦମ୍ ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ ଇମ୍ତା ସିର୍ମାଏତେ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଆଡଃ ଗାନ୍ଧାକ୍ ଗାମାକେଦାଏ ଆଡଃ ଏନ୍ ସବେନ୍କକେ ଜିୟନ୍ କେଦ୍କଆଏ ।
هَكَذَا يَكُونُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي فِيهِ يُظْهَرُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ. | ٣٠ 30 |
୩୦ଏନ୍ ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ଆଃ ଉଦୁବଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ହବାଅଆଃ ।
فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ مَنْ كَانَ عَلَى ٱلسَّطْحِ وَأَمْتِعَتُهُ فِي ٱلْبَيْتِ فَلَا يَنْزِلْ لِيَأْخُذَهَا، وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ كَذَلِكَ لَا يَرْجِعْ إِلَى ٱلْوَرَاءِ. | ٣١ 31 |
୩୧“ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଜେତାଏ ସାଡ଼୍ମିରେ ତାଇନଃରେଦ ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃକ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନ୍ରେଦ, ଏନା ଇଦିନାଗେନ୍ତେ ଆଲକାଏ ଆଡ଼୍ଗୁନ୍କା, ଆଡଃ ଏନ୍ଲେକାଗି ପିଡ଼ିଲୟଙ୍ଗ୍ରେ ତାଇନ୍ନିଃ ଦୟାତେ ଆଲକାଏ ରୁହାଡ଼୍କା ।
اُذْكُرُوا ٱمْرَأَةَ لُوطٍ! | ٣٢ 32 |
୩୨ଲୁଟ୍ କୁଡ଼ିତେକେ ପାହାମିପେ ।
مَنْ طَلَبَ أَنْ يُخَلِّصَ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ أَهْلَكَهَا يُحْيِيهَا. | ٣٣ 33 |
୩୩ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ରେଦ ଏନା ଆଦେୟାଏ, ଆଡଃ ଜେତାଏ ଏନା ଆଦେରେଦ ଏନାଏ ବାଞ୍ଚାଅୟା ।
أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ فِي تِلْكَ ٱللَّيْلَةِ يَكُونُ ٱثْنَانِ عَلَى فِرَاشٍ وَاحِدٍ، فَيُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدُ وَيُتْرَكُ ٱلْآخَرُ. | ٣٤ 34 |
୩୪ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ନିଦାରେ ବାର୍ହଡ଼୍ ମିଆଁଦ୍ ପାର୍କମ୍ରେକିନ୍ ଗିତିଃକାନ୍ରେଦ ମିହୁଡ଼୍କେ ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ମିହୁଡ଼୍କେ ବାଗିଅଃଆ ।
تَكُونُ ٱثْنَتَانِ تَطْحَنَانِ مَعًا، فَتُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدَةُ وَتُتْرَكُ ٱلْأُخْرَى. | ٣٥ 35 |
୩୫ବାରିଆ କୁଡ଼ିକିନ୍ ମିଦ୍ତେ ଜନ୍ତାଦିରିରେକିନ୍ ରିଦ୍କାତେରେଦ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ବାଗିଅଃଆ ।
يَكُونُ ٱثْنَانِ فِي ٱلْحَقْلِ، فَيُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدُ وَيُتْرَكُ ٱلْآخَرُ». | ٣٦ 36 |
୩୬ବାର୍ହଡ଼୍ ଅତେରେକିନ୍ ତାଇନ୍ରେଦ ମିଆଁଦ୍ନିଃକେ ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ବାଗିଅଃଆ ।”
فَأَجَابوا وَقَالُوا لَهُ: «أَيْنَ يَارَبُّ؟». فَقَالَ لَهُمْ: «حَيْثُ تَكُونُ ٱلْجُثَّةُ هُنَاكَ تَجْتَمِعُ ٱلنُّسُورُ». | ٣٧ 37 |
୩୭ଇନ୍କୁ କୁଲିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ କତାଃରେ ନେ ସବେନାଃ ହବାଅଆଃ?” ଆଡଃ ଇନିଃ “ଅକ୍ତାଃରେ ମାଁଡ଼ା ମେନାଃ, ଏନ୍ତାଃରେ ଗିଦିକ ହୁଣ୍ଡିୟଃଆଃ” ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ ।