مَرَاثِي إِرْمِيَا 5

١ 1 اُذْكُرْ يَارَبُّ مَاذَا صَارَ لَنَا. أَشْرِفْ وَٱنْظُرْ إِلَى عَارِنَا.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

٢ 2 قَدْ صَارَ مِيرَاثُنَا لِلْغُرَبَاءِ. بُيُوتُنَا لِلْأَجَانِبِ.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

٣ 3 صِرْنَا أَيْتَامًا بِلَا أَبٍ. أُمَّهَاتُنَا كَأَرَامِلَ.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

٤ 4 شَرِبْنَا مَاءَنَا بِٱلْفِضَّةِ. حَطَبُنَا بِٱلثَّمَنِ يَأْتِي.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

٥ 5 عَلَى أَعْنَاقِنَا نُضْطَهَدُ. نَتْعَبُ وَلَا رَاحَةَ لَنَا.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

٦ 6 أَعْطَيْنَا ٱلْيَدَ لِلْمِصْرِيِّينَ وَٱلْأَشُّورِيِّينَ لِنَشْبَعَ خُبْزًا.

Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.

٧ 7 آبَاؤُنَا أَخْطَأُوا وَلَيْسُوا بِمَوْجُودِينَ، وَنَحْنُ نَحْمِلُ آثَامَهُمْ.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

٨ 8 عَبِيدٌ حَكَمُوا عَلَيْنَا. لَيْسَ مَنْ يُخَلِّصُ مِنْ أَيْدِيهِمْ.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

٩ 9 بِأَنْفُسِنَا نَأْتِي بِخُبْزِنَا مِنْ جَرَى سَيْفِ ٱلْبَرِّيَّةِ.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

١٠ 10 جُلُودُنَا ٱسْوَدَّتْ كَتَنُّورٍ مِنْ جَرَى نِيرَانِ ٱلْجُوعِ.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

١١ 11 أَذَلُّوا ٱلنِّسَاءَ فِي صِهْيَوْنَ، ٱلْعَذَارَى فِي مُدُنِ يَهُوذَا.

Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

١٢ 12 ٱلرُّؤَسَاءُ بِأَيْدِيهِمْ يُعَلَّقُونَ، وَلَمْ تُعْتَبَرْ وُجُوهُ ٱلشُّيُوخِ.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

١٣ 13 أَخَذُوا ٱلشُّبَّانَ لِلطَّحْنِ، وَٱلصِّبْيَانَ عَثَرُوا تَحْتَ ٱلْحَطَبِ.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

١٤ 14 كَفَّتِ ٱلشُّيُوخُ عَنِ ٱلْبَابِ، وَٱلشُّبَّانُ عَنْ غِنَائِهِمْ.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

١٥ 15 مَضَى فَرَحُ قَلْبِنَا. صَارَ رَقْصُنَا نَوْحًا.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

١٦ 16 سَقَطَ إِكْلِيلُ رَأْسِنَا. وَيْلٌ لَنَا لِأَنَّنَا قَدْ أَخْطَأْنَا.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

١٧ 17 مِنْ أَجْلِ هَذَا حَزِنَ قَلْبُنَا. مِنْ أَجْلِ هَذِهِ أَظْلَمَتْ عُيُونُنَا.

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

١٨ 18 مِنْ أَجْلِ جَبَلِ صِهْيَوْنَ ٱلْخَرِبِ. ٱلثَّعَالِبُ مَاشِيَةٌ فِيهِ.

Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!

١٩ 19 أَنْتَ يَارَبُّ إِلَى ٱلْأَبَدِ تَجْلِسُ. كُرْسِيُّكَ إِلَى دَوْرٍ فَدَوْرٍ.

Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

٢٠ 20 لِمَاذَا تَنْسَانَا إِلَى ٱلْأَبَدِ وَتَتْرُكُنَا طُولَ ٱلْأَيَّامِ؟

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

٢١ 21 اُرْدُدْنَا يَارَبُّ إِلَيْكَ فَنَرْتَدَّ. جَدِّدْ أَيَّامَنَا كَٱلْقَدِيمِ.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

٢٢ 22 هَلْ كُلَّ ٱلرَّفْضِ رَفَضْتَنَا؟ هَلْ غَضِبْتَ عَلَيْنَا جِدًّا؟

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.