< يوحنَّا 8 >
أَمَّا يَسُوعُ فَمَضَى إِلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ. | ١ 1 |
यीशु जैतूनो रे पाह्ड़ो पाँदे चली गे।
ثُمَّ حَضَرَ أَيْضًا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ فِي ٱلصُّبْحِ، وَجَاءَ إِلَيْهِ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ فَجَلَسَ يُعَلِّمُهُمْ. | ٢ 2 |
आगले दिने प्यागा फेर से मन्दरो रे आईगे और बऊत लोक तिना गे आईगे और यीशु मन्दरो रे आँगणो रे बैठी की तिना खे उपदेश देणे लगे।
وَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱمْرَأَةً أُمْسِكَتْ فِي زِنًا. وَلَمَّا أَقَامُوهَا فِي ٱلْوَسْطِ | ٣ 3 |
तेबे शास्त्री और फरीसी एक जवाणसा खे ल्याए, जो व्याभिचार करदे ऊए पकड़ी थी और से बीचे खड़ी करी ती
قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، هَذِهِ ٱلْمَرْأَةُ أُمْسِكَتْ وَهِيَ تَزْنِي فِي ذَاتِ ٱلْفِعْلِ، | ٤ 4 |
और यीशुए खे बोलेया, “ओ गुरू! ये जवाणस व्याभिचार करदे ऊए पकड़ी राखी।
وَمُوسَى فِي ٱلنَّامُوسِ أَوْصَانَا أَنَّ مِثْلَ هَذِهِ تُرْجَمُ. فَمَاذَا تَقُولُ أَنْتَ؟». | ٥ 5 |
बिधानो रे मूसे आसा खे आज्ञा देई राखी कि एड़िया जवाणसा खे पत्थराव करना चाईयो। तो तुसे एसा जवाणसा रे बारे रे क्या बोलोए?”
قَالُوا هَذَا لِيُجَرِّبُوهُ، لِكَيْ يَكُونَ لَهُمْ مَا يَشْتَكُونَ بِهِ عَلَيْهِ. وَأَمَّا يَسُوعُ فَٱنْحَنَى إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ بِإِصْبِعِهِ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٦ 6 |
तिने तिना खे परखणे खे ये गल्ल बोली, ताकि तिना रे दोष लगाणे खे कोई गल्ल पकड़ो, पर यीशु चुकी की गूठिये की जमीना पाँदे लिखणे लगे।
وَلَمَّا ٱسْتَمَرُّوا يَسْأَلُونَهُ، ٱنْتَصَبَ وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ كَانَ مِنْكُمْ بِلَا خَطِيَّةٍ فَلْيَرْمِهَا أَوَّلًا بِحَجَرٍ!». | ٧ 7 |
जेबे सेयो तिना ते पुछदे ई रये, तेबे तिने सीदे ऊई की तिना खे बोलेया, “तुसा बीचा ते जो निष्पाप ए सेई एसा पाँदे पईले पात्थर बाओ।”
ثُمَّ ٱنْحَنَى أَيْضًا إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٨ 8 |
और तेबे फेर चुकी की जमीना पाँदे गुठिया साथे लिखणे लगे।
وَأَمَّا هُمْ فَلَمَّا سَمِعُوا وَكَانَتْ ضَمَائِرُهُمْ تُبَكِّتُهُمْ، خَرَجُوا وَاحِدًا فَوَاحِدًا، مُبْتَدِئِينَ مِنَ ٱلشُّيُوخِ إِلَى ٱلْآخِرِينَ. وَبَقِيَ يَسُوعُ وَحْدَهُ وَٱلْمَرْأَةُ وَاقِفَةٌ فِي ٱلْوَسْطِ. | ٩ 9 |
पर सेयो ये सुणी की बड़ेया ते लयी की छोटेया तक, एक-एक करी की निकल़ी गे और यीशु कल्ले रई गे और जवाणस तेथी बीचे खड़ी री रईगी।
فَلَمَّا ٱنْتَصَبَ يَسُوعُ وَلَمْ يَنْظُرْ أَحَدًا سِوَى ٱلْمَرْأَةِ، قَالَ لَهَا: «يَا ٱمْرَأَةُ، أَيْنَ هُمْ أُولَئِكَ ٱلْمُشْتَكُونَ عَلَيْكِ؟ أَمَا دَانَكِ أَحَدٌ؟». | ١٠ 10 |
यीशुए सीदे ऊई की तेसा खे बोलेया, “ओ जवाणसे! सेयो केयी गे? क्या किने बी तां पाँदे दण्डो री आज्ञा नि दित्ती?”
فَقَالَتْ «لَا أَحَدَ، يَا سَيِّدُ!». فَقَالَ لَهَا يَسُوعُ: «وَلَا أَنَا أَدِينُكِ. ٱذْهَبِي وَلَا تُخْطِئِي أَيْضًا». | ١١ 11 |
तेसे बोलेया, “ओ प्रभु! किने पनि।” यीशुए बोलेया, “आऊँ बी तां पाँदे दण्डो री आज्ञा नि देंदा, जा और फेर पाप नि करना।”
ثُمَّ كَلَّمَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا قَائِلًا: «أَنَا هُوَ نُورُ ٱلْعَالَمِ. مَنْ يَتْبَعْنِي فَلَا يَمْشِي فِي ٱلظُّلْمَةِ بَلْ يَكُونُ لَهُ نُورُ ٱلْحَيَاةِ». | ١٢ 12 |
तेबे यीशुए फेर लोका खे बोलेया, “दुनिया री जोति आऊँ ई ये, जो मां पीछे आऊणा, से न्हेरे रे नि चलणा, बल्कि तेस जोति पाणी जो जीवन देओई।”
فَقَالَ لَهُ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ: «أَنْتَ تَشْهَدُ لِنَفْسِكَ. شَهَادَتُكَ لَيْسَتْ حَقًّا». | ١٣ 13 |
फरीसिये तिना खे बोलेया, “तूँ आपणी गवाई आपू देओआ, तेरी गवाई ठीक निए।”
أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «وَإِنْ كُنْتُ أَشْهَدُ لِنَفْسِي فَشَهَادَتِي حَقٌّ، لِأَنِّي أَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ أَتَيْتُ وَإِلَى أَيْنَ أَذْهَبُ. وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَا تَعْلَمُونَ مِنْ أَيْنَ آتِي وَلَا إِلَى أَيْنَ أَذْهَبُ. | ١٤ 14 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “बेशक आऊँ आपणी गवाई आपू ई देऊँआ, तेबे बी मेरी गवाई ठीक ए, कऊँकि आऊँ जाणूंआ कि आऊँ केथा ते आयी रा और केथो खे जाऊँआ? पर तुसे नि जाणदे कि आऊँ केथा ते आयी रा और केथो खे जाऊँआ?
أَنْتُمْ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ تَدِينُونَ، أَمَّا أَنَا فَلَسْتُ أَدِينُ أَحَدًا. | ١٥ 15 |
तुसे मूँ देखी की न्याय करोए, आऊँ केसी रा न्याय नि करदा
وَإِنْ كُنْتُ أَنَا أَدِينُ فَدَيْنُونَتِي حَقٌّ، لِأَنِّي لَسْتُ وَحْدِي، بَلْ أَنَا وَٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ١٦ 16 |
और जे आऊँ न्याय करुँ बी, तो मेरा न्याय सच्चा ए, कऊँकि आऊँ कल्ला निए, पर पिता जिने आऊँ पेजी राखेया मां साथे ए।
وَأَيْضًا فِي نَامُوسِكُمْ مَكْتُوبٌ أَنَّ شَهَادَةَ رَجُلَيْنِ حَقٌّ: | ١٧ 17 |
तुसा रा बिधानो रे बी लिखी राखेया कि दो जणेया री गवाई मिली की ठीक ओई,
أَنَا هُوَ ٱلشَّاهِدُ لِنَفْسِي، وَيَشْهَدُ لِي ٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي». | ١٨ 18 |
एक तो आऊँ आपणी गवाई देऊँआ और दूजा पिता मेरी गवाई देओआ, जिने आऊँ पेजी राखेया।”
فَقَالُوا لَهُ: «أَيْنَ هُوَ أَبُوكَ؟». أَجَابَ يَسُوعُ: «لَسْتُمْ تَعْرِفُونَنِي أَنَا وَلَا أَبِي. لَوْ عَرَفْتُمُونِي لَعَرَفْتُمْ أَبِي أَيْضًا». | ١٩ 19 |
तिने तिना खे बोलेया, “तेरा पिता केयी ए?” यीशुए बोलेया, “ना तुसे माखे जाणदे और ना मेरे पिते खे, जे तुसे माखे जाणदे तो मेरे पिते खे बी जाणदे।”
هَذَا ٱلْكَلَامُ قَالَهُ يَسُوعُ فِي ٱلْخِزَانَةِ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ. وَلَمْ يُمْسِكْهُ أَحَدٌ، لِأَنَّ سَاعَتَهُ لَمْ تَكُنْ قَدْ جَاءَتْ بَعْدُ. | ٢٠ 20 |
यो गल्ला तिने मन्दरो रे आँगणो रे उपदेश देंदे ऊए पण्डार कअरो रे बोलिया और किने बी सेयो पकड़े नि, कऊँकि एबुए तक तिना रा सई बखत नि आयी रा था।
قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا: «أَنَا أَمْضِي وَسَتَطْلُبُونَنِي، وَتَمُوتُونَ فِي خَطِيَّتِكُمْ. حَيْثُ أَمْضِي أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا». | ٢١ 21 |
यीशुए फेर तिना खे बोलेया, “आऊँ जाऊँआ और तुसा आऊँ टोल़ना और आपणे पापो रे मरने। जेती आऊँ जाऊँआ, तेती तुसे नि आयी सकदे।”
فَقَالَ ٱلْيَهُودُ: «أَلَعَلَّهُ يَقْتُلُ نَفْسَهُ حَتَّى يَقُولُ: حَيْثُ أَمْضِي أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا؟». | ٢٢ 22 |
तेबे यहूदिये अगुवे बोलेया, “क्या ये आपणे आपू खे कायी देओगा, जो बोलोआ, ‘जेती आऊँ जाऊँआ तेती तुसे नि आयी सकदे’?”
فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ مِنْ أَسْفَلُ، أَمَّا أَنَا فَمِنْ فَوْقُ. أَنْتُمْ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ، أَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ. | ٢٣ 23 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “तुसे ऊँदले ए और आऊँ स्वर्गो राए, तुसे दुनिया रे ए और आऊँ दुनिया रा निए।
فَقُلْتُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ تَمُوتُونَ فِي خَطَايَاكُمْ، لِأَنَّكُمْ إِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا أَنِّي أَنَا هُوَ تَمُوتُونَ فِي خَطَايَاكُمْ». | ٢٤ 24 |
तेबेई तो मैं तुसा खे बोलेया कि तुसे आपणे पापो ते मरने, कऊँकि जे तुसे विश्वास नि करोगे कि आऊँ सेईए, तो आपणे पापो रे मरने।”
فَقَالُوا لَهُ: «مَنْ أَنْتَ؟». فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا مِنَ ٱلْبَدْءِ مَا أُكَلِّمُكُمْ أَيْضًا بِهِ. | ٢٥ 25 |
यहूदी अगुवे तिना खे बोलेया, “तूँ कूणे?” यीशुए तिना खे बोलेया, “आँऊ सेईए, जो शुरूओ ते तुसा खे बोलदा ऊआ आयी रा,
إِنَّ لِي أَشْيَاءَ كَثِيرَةً أَتَكَلَّمُ وَأَحْكُمُ بِهَا مِنْ نَحْوِكُمْ، لَكِنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ حَقٌّ. وَأَنَا مَا سَمِعْتُهُ مِنْهُ، فَهَذَا أَقُولُهُ لِلْعَالَمِ». | ٢٦ 26 |
तुसा रे बारे रे मां बऊत कुछ बोलणा और न्याय करना ए, पर मेरा पेजणे वाल़ा सच्चा ए और जो मैं तेसते सुणी राखेया, सेई दुनिया रे लोका खे बोलूँआ।”
وَلَمْ يَفْهَمُوا أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ لَهُمْ عَنِ ٱلْآبِ. | ٢٧ 27 |
सेयो एबुए तक ये नि समजे कि यीशु तिना गे आपणे पिता परमेशरो रे बारे रे बोलणे लगी रा।
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «مَتَى رَفَعْتُمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ، فَحِينَئِذٍ تَفْهَمُونَ أَنِّي أَنَا هُوَ، وَلَسْتُ أَفْعَلُ شَيْئًا مِنْ نَفْسِي، بَلْ أَتَكَلَّمُ بِهَذَا كَمَا عَلَّمَنِي أَبِي. | ٢٨ 28 |
तेबे यीशुए बोलेया, “जेबे तुसा आँऊ माणूं रा पुत्र ऊच्चे पाँदे चढ़ाणा, तेबे जाणना कि आऊँ सेईए और आपणे आपू ते कुछ नि करदा, बल्कि जिंयाँ पिता परमेशरे माखे सखयाल़ी राखेया, तिंयाँ ई इना गल्ला खे बोलूँआ।
وَٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ مَعِي، وَلَمْ يَتْرُكْنِي ٱلْآبُ وَحْدِي، لِأَنِّي فِي كُلِّ حِينٍ أَفْعَلُ مَا يُرْضِيهِ». | ٢٩ 29 |
माखे पेजणे वाल़ा मां साथे ए, तिने आऊँ कल्ला नि छाडी राखेया, कऊँकि आऊँ सदा सेई काम करूँआ, जेते साथे से खुश ओआ।”
وَبَيْنَمَا هُوَ يَتَكَلَّمُ بِهَذَا آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ. | ٣٠ 30 |
सेयो इना गल्ला बोलणे ई लगी रे थे कि बऊत जणेया तिना पाँदे विश्वास कित्तेया।
فَقَالَ يَسُوعُ لِلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ آمَنُوا بِهِ: «إِنَّكُمْ إِنْ ثَبَتُّمْ فِي كَلَامِي فَبِالْحَقِيقَةِ تَكُونُونَ تَلَامِيذِي، | ٣١ 31 |
तेबे यीशुए तिना यहूदिया खे, जिने तिना पाँदे विश्वास कित्तेया था, बोलेया, “जे तुसे मेरे वचनो रे बणे रे रओगे, तो सच्ची मेरे चेले ठईरने।
وَتَعْرِفُونَ ٱلْحَقَّ، وَٱلْحَقُّ يُحَرِّرُكُمْ». | ٣٢ 32 |
तुसा सच जाणना और सच्चो तुसे आजाद करने।”
أَجَابُوهُ: «إِنَّنَا ذُرِّيَّةُ إِبْرَاهِيمَ، وَلَمْ نُسْتَعْبَدْ لِأَحَدٍ قَطُّ! كَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ: إِنَّكُمْ تَصِيرُونَ أَحْرَارًا؟». | ٣٣ 33 |
तिने यीशुए खे बोलेया, “आसे तो अब्राहमो रे कुल़ो ते ए और कदी केसी रे दास नि ऊए। तेबे तुसे कऊँ बोलोए कि तुसे आजाद ऊई जाणे?”
أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ كُلَّ مَنْ يَعْمَلُ ٱلْخَطِيَّةَ هُوَ عَبْدٌ لِلْخَطِيَّةِ. | ٣٤ 34 |
यीशुए तिना खे जवाब दित्तेया, “आऊँ तुसा खे सच-सच बोलूँआ कि जो कोई पाप करोआ, से पापो रा दास ए।
وَٱلْعَبْدُ لَا يَبْقَى فِي ٱلْبَيْتِ إِلَى ٱلْأَبَدِ، أَمَّا ٱلِٱبْنُ فَيَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn ) | ٣٥ 35 |
दास सदा कअरे नि रंदा, पाऊ सदा कअरे रओआ। (aiōn )
فَإِنْ حَرَّرَكُمْ ٱلِٱبْنُ فَبِالْحَقِيقَةِ تَكُونُونَ أَحْرَارًا. | ٣٦ 36 |
तेबे जे पुत्र तुसा खे आजाद करोगा, तो सच्ची तुसे आजाद ऊई जाणे।
أَنَا عَالِمٌ أَنَّكُمْ ذُرِّيَّةُ إِبْرَاهِيمَ. لَكِنَّكُمْ تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي لِأَنَّ كَلَامِي لَا مَوْضِعَ لَهُ فِيكُمْ. | ٣٧ 37 |
आऊँ जाणूंआ कि तुसे अब्राहमो रे कुल़ो ते ए, तेबे बी मेरा वचन तुसा रे दिलो रे नि बसदा, तेबेई तो तुसे माखे काणा चाओए।
أَنَا أَتَكَلَّمُ بِمَا رَأَيْتُ عِنْدَ أَبِي، وَأَنْتُمْ تَعْمَلُونَ مَا رَأَيْتُمْ عِنْدَ أَبِيكُمْ». | ٣٨ 38 |
आऊँ सेई बोलूँआ, जो मैं पिते गे देखी राखेया और तुसे सेई करदे रओए, जो तुसे आपणे पिते ते सुणी राखेया।”
أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «أَبُونَا هُوَ إِبْرَاهِيمُ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَوْ كُنْتُمْ أَوْلَادَ إِبْرَاهِيمَ، لَكُنْتُمْ تَعْمَلُونَ أَعْمَالَ إِبْرَاهِيمَ! | ٣٩ 39 |
तिने बोलेया, “आसा रा पिता तो अब्राहम ए।” यीशुए तिना खे बोलेया, “जे तुसे अब्राहमो री ल्वाद ऊँदे तो अब्राहमो जेड़े काम करदे।
وَلَكِنَّكُمُ ٱلْآنَ تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي، وَأَنَا إِنْسَانٌ قَدْ كَلَّمَكُمْ بِٱلْحَقِّ ٱلَّذِي سَمِعَهُ مِنَ ٱللهِ. هَذَا لَمْ يَعْمَلْهُ إِبْرَاهِيمُ. | ٤٠ 40 |
पर एबे तुसे मां जेड़े मांणूए खे काणा चाओए, जिने तुसा गे से सच्चा वचन बताया, जो परमेशरो ते सुणेया, ये तो अब्राहमे नि कित्तेया था।
أَنْتُمْ تَعْمَلُونَ أَعْمَالَ أَبِيكُمْ». فَقَالُوا لَهُ: «إِنَّنَا لَمْ نُولَدْ مِنْ زِنًا. لَنَا أَبٌ وَاحِدٌ وَهُوَ ٱللهُ». | ٤١ 41 |
तुसे आपणे पिते जेड़ा काम करोए।” तिने यीशुए खे बोलेया, “आसे व्याभिचारो ते नि जम्मी रे, आसा रा एक ई पिता ए, मतलब-परमेशर।”
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «لَوْ كَانَ ٱللهُ أَبَاكُمْ لَكُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي، لِأَنِّي خَرَجْتُ مِنْ قِبَلِ ٱللهِ وَأَتَيْتُ. لِأَنِّي لَمْ آتِ مِنْ نَفْسِي، بَلْ ذَاكَ أَرْسَلَنِي. | ٤٢ 42 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “जे परमेशर तुसा रा पिता ऊँदा, तो तुसे मां साथे प्यार राखदे, कऊँकि आऊँ परमेशरो री तरफा ते आयी रा, आऊँ आपू ते नि आयी रा, बल्कि तिने ई आऊँ पेजी राखेया।
لِمَاذَا لَا تَفْهَمُونَ كَلَامِي؟ لِأَنَّكُمْ لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَسْمَعُوا قَوْلِي. | ٤٣ 43 |
तुसे मेरी गल्ल कऊँ नि समजदे? क्या तेबे कि तुसे मेरा वचन नि सुणी सकदे?
أَنْتُمْ مِنْ أَبٍ هُوَ إِبْلِيسُ، وَشَهَوَاتِ أَبِيكُمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَعْمَلُوا. ذَاكَ كَانَ قَتَّالًا لِلنَّاسِ مِنَ ٱلْبَدْءِ، وَلَمْ يَثْبُتْ فِي ٱلْحَقِّ لِأَنَّهُ لَيْسَ فِيهِ حَقٌّ. مَتَى تَكَلَّمَ بِٱلْكَذِبِ فَإِنَّمَا يَتَكَلَّمُ مِمَّا لَهُ، لِأَنَّهُ كَذَّابٌ وَأَبُو ٱلْكَذَّابِ. | ٤٤ 44 |
तुसा रा पिता शैतान ए और तुसे आपणे पिते री इच्छा पूरी करना चाओए। से तो शुरूओ तेई अत्यारा ए और सच्चो पाँदे खड़ा नि रंदा, कऊँकि सच तेसरे आया ई नि, जेबे से चूठ बोलोआ, तेबे से आपणे ई सबाओ ते बोलोआ, कऊँकि से चूठा ए, बल्कि चूठो रा पिता ए।
وَأَمَّا أَنَا فَلِأَنِّي أَقُولُ ٱلْحَقَّ لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِي. | ٤٥ 45 |
पर आऊँ जो सच बोलूँआ, तेबेई तो तुसे मेरा विश्वास नि करदे।
مَنْ مِنْكُمْ يُبَكِّتُنِي عَلَى خَطِيَّةٍ؟ فَإِنْ كُنْتُ أَقُولُ ٱلْحَقَّ، فَلِمَاذَا لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِي؟ | ٤٦ 46 |
तुसा बीचा ते कुण माखे पापी ठराओआ? जे आऊँ सच बोलूँआ, तो तुसे मेरा विश्वास कऊँ नि करदे?
اَلَّذِي مِنَ ٱللهِ يَسْمَعُ كَلَامَ ٱللهِ. لِذَلِكَ أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَسْمَعُونَ، لِأَنَّكُمْ لَسْتُمْ مِنَ ٱللهِ». | ٤٧ 47 |
जो कोई परमेशरो राए, से परमेशरो री गल्ला सुणोआ। ये गल्ला तुसे तेबे नि सुणदे, कऊँकि तुसे परमेशरो रे निए।”
فَأَجَاب ٱلْيَهُودُ وَقَالُوا لَهُ: «أَلَسْنَا نَقُولُ حَسَنًا: إِنَّكَ سَامِرِيٌّ وَبِكَ شَيْطَانٌ؟». | ٤٨ 48 |
ये सुणी की यहूदिये तिना खे बोलेया, “क्या आसे ठीक नि बोलदे कि तूँ सामरी ए और तांदे दुष्टात्मा ए?”
أَجَابَ يَسُوعُ: «أَنَا لَيْسَ بِي شَيْطَانٌ، لَكِنِّي أُكْرِمُ أَبِي وَأَنْتُمْ تُهِينُونَنِي. | ٤٩ 49 |
यीशुए जवाब दित्तेया, “मांदे दुष्टात्मा निए, पर आऊँ आपणे पिते रा आदर करूँआ और तुसे मेरा आदर नि करदे।
أَنَا لَسْتُ أَطْلُبُ مَجْدِي. يُوجَدُ مَنْ يَطْلُبُ وَيَدِينُ. | ٥٠ 50 |
पर आऊँ आपणा आदर नि चांदा, पर आ, एक तो आए, जो मेरा आदर करवाणा चाओआ और से इजी रा न्याय करोआ।
اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْفَظُ كَلَامِي فَلَنْ يَرَى ٱلْمَوْتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn ) | ٥١ 51 |
आऊँ तुसा खे सच-सच बोलूँआ कि जे कोई मांणू मेरे वचनो पाँदे चलोगा, तो तेसखे अनन्तकालो तक मौत नि आऊणी।” (aiōn )
فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: ٱلْآنَ عَلِمْنَا أَنَّ بِكَ شَيْطَانًا. قَدْ مَاتَ إِبْرَاهِيمُ وَٱلْأَنْبِيَاءُ، وَأَنْتَ تَقُولُ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَحْفَظُ كَلَامِي فَلَنْ يَذُوقَ ٱلْمَوْتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ. (aiōn ) | ٥٢ 52 |
यहूदिये यीशुए खे बोलेया, “एबे तो आसे जाणी ला रा कि तांदे दुष्टात्मा ए, अब्राहम तो मरी गा रा और भविष्यबक्ता बी मरी गे रे और तूँ बोलेया कि ‘जो कोई मेरे वचनो पाँदे चलोगा, तो तेसखे अनन्तकालो तक मौत नि आऊणी।’ (aiōn )
أَلَعَلَّكَ أَعْظَمُ مِنْ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ ٱلَّذِي مَاتَ؟ وَٱلْأَنْبِيَاءُ مَاتُوا. مَنْ تَجْعَلُ نَفْسَكَ؟». | ٥٣ 53 |
आसा रा पिता अब्राहम तो मरी गा रा, क्या तूँ तेसते बड़ा ए? भविष्यबक्ता बी मरी गे रे, तूँ आपणे आपू खे क्या समजेया?”
أَجَابَ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ أُمَجِّدُ نَفْسِي فَلَيْسَ مَجْدِي شَيْئًا. أَبِي هُوَ ٱلَّذِي يُمَجِّدُنِي، ٱلَّذِي تَقُولُونَ أَنْتُمْ إِنَّهُ إِلَهُكُمْ، | ٥٤ 54 |
यीशुए बोलेया, “जे आऊँ आपणी महिमा आपू ई करने लगी जाऊँ, तो मेरी महिमा कुछ निए, पर मेरी महिमा करने वाल़ा मेरा पिता ए, जेसखे तुसे बोलोए कि आसा रा परमेशर ए।
وَلَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. وَأَمَّا أَنَا فَأَعْرِفُهُ. وَإِنْ قُلْتُ إِنِّي لَسْتُ أَعْرِفُهُ أَكُونُ مِثْلَكُمْ كَاذِبًا، لَكِنِّي أَعْرِفُهُ وَأَحْفَظُ قَوْلَهُ. | ٥٥ 55 |
तुसे तो से नि जाणेया, पर आऊँ तेसखे जाणूंआ, और जे बोलूँ कि आऊँ तेसखे नि जाणदा, तो आऊँ तुसा जेड़ा चूठा ठईरूँगा, पर आऊँ तेसखे जाणूंआ और तेसरे वचनो पाँदे चलूँआ।
أَبُوكُمْ إِبْرَاهِيمُ تَهَلَّلَ بِأَنْ يَرَى يَوْمِي فَرَأَى وَفَرِحَ». | ٥٦ 56 |
तुसा रा पिता अब्राहम मेरा दिन देखणे री इच्छा रे बऊत मग्न था और तिने देखेया और खुश ऊआ।”
فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَيْسَ لَكَ خَمْسُونَ سَنَةً بَعْدُ، أَفَرَأَيْتَ إِبْرَاهِيمَ؟». | ٥٧ 57 |
यहूदिये तिना खे बोलेया, “एबुए तक तूँ पंजा साला रा नि ऊआ, तेबे बी तैं अब्राहम देखी राखेया?”
قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: قَبْلَ أَنْ يَكُونَ إِبْرَاهِيمُ أَنَا كَائِنٌ». | ٥٨ 58 |
यीशुए तिना खे बोलेया, “आऊँ तुसा खे सच-सच बोलूँआ कि अब्राहमो रे पैदा ऊणे ते पईले, आऊँ ए।”
فَرَفَعُوا حِجَارَةً لِيَرْجُمُوهُ. أَمَّا يَسُوعُ فَٱخْتَفَى وَخَرَجَ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ مُجْتَازًا فِي وَسْطِهِمْ وَمَضَى هَكَذَا. | ٥٩ 59 |
तेबे तिने यीशुए खे बाणे खे पात्थर चके, पर यीशु लुकी की मन्दरो ते निकल़ी गे।