يوحنَّا 18
| قَالَ يَسُوعُ هَذَا وَخَرَجَ مَعَ تَلَامِيذِهِ إِلَى عَبْرِ وَادِي قَدْرُونَ، حَيْثُ كَانَ بُسْتَانٌ دَخَلَهُ هُوَ وَتَلَامِيذُهُ. | ١ 1 |
தா: கதா²: கத²யித்வா யீஸு²: ஸி²ஷ்யாநாதா³ய கித்³ரோந்நாமகம்’ ஸ்ரோத உத்தீர்ய்ய ஸி²ஷ்யை: ஸஹ தத்ரத்யோத்³யாநம்’ ப்ராவிஸ²த்|
| وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ يَعْرِفُ ٱلْمَوْضِعَ، لِأَنَّ يَسُوعَ ٱجْتَمَعَ هُنَاكَ كَثِيرًا مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٢ 2 |
கிந்து விஸ்²வாஸகா⁴தியிஹூதா³ஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ பரிசீயதே யதோ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதா³சித் தத் ஸ்தா²நம் அக³ச்ச²த்|
| فَأَخَذَ يَهُوذَا ٱلْجُنْدَ وَخُدَّامًا مِنْ عِنْدِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيِّينَ، وَجَاءَ إِلَى هُنَاكَ بِمَشَاعِلَ وَمَصَابِيحَ وَسِلَاحٍ. | ٣ 3 |
ததா³ ஸ யிஹூதா³: ஸைந்யக³ணம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ பி²ரூஸி²நாஞ்ச பதா³திக³ணஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ப்ரதீ³பாந் உல்காந் அஸ்த்ராணி சாதா³ய தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²தவாந்|
| فَخَرَجَ يَسُوعُ وَهُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ مَا يَأْتِي عَلَيْهِ، وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». | ٤ 4 |
ஸ்வம்’ ப்ரதி யத்³ க⁴டிஷ்யதே தஜ் ஜ்ஞாத்வா யீஸு²ரக்³ரேஸர: ஸந் தாநப்ரு’ச்ச²த் கம்’ க³வேஷயத²?
| أَجَابُوهُ: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». قَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ». وَكَانَ يَهُوذَا مُسَلِّمُهُ أَيْضًا وَاقِفًا مَعَهُمْ. | ٥ 5 |
தே ப்ரத்யவத³ந், நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’; ததோ யீஸு²ரவாதீ³த்³ அஹமேவ ஸ: ; தை: ஸஹ விஸ்²வாஸகா⁴தீ யிஹூதா³ஸ்²சாதிஷ்ட²த்|
| فَلَمَّا قَالَ لَهُمْ: «إِنِّي أَنَا هُوَ»، رَجَعُوا إِلَى ٱلْوَرَاءِ وَسَقَطُوا عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ٦ 6 |
ததா³ஹமேவ ஸ தஸ்யைதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வைவ தே பஸ்²சாதே³த்ய பூ⁴மௌ பதிதா: |
| فَسَأَلَهُمْ أَيْضًا: «مَنْ تَطْلُبُونَ؟». فَقَالُوا: «يَسُوعَ ٱلنَّاصِرِيَّ». | ٧ 7 |
ததோ யீஸு²: புநரபி ப்ரு’ஷ்ட²வாந் கம்’ க³வேஷயத²? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’|
| أَجَابَ يَسُوع: «قَدْ قُلْتُ لَكُمْ: إِنِّي أَنَا هُوَ. فَإِنْ كُنْتُمْ تَطْلُبُونَنِي فَدَعُوا هَؤُلَاءِ يَذْهَبُونَ». | ٨ 8 |
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் அஹமேவ ஸ இமாம்’ கதா²மசகத²ம்; யதி³ மாமந்விச்ச²த² தர்ஹீமாந் க³ந்தும்’ மா வாரயத|
| لِيَتِمَّ ٱلْقَوْلُ ٱلَّذِي قَالَهُ: «إِنَّ ٱلَّذِينَ أَعْطَيْتَنِي لَمْ أُهْلِكْ مِنْهُمْ أَحَدًا». | ٩ 9 |
இத்த²ம்’ பூ⁴தே மஹ்யம்’ யால்லோகாந் அத³தா³ஸ்தேஷாம் ஏகமபி நாஹாரயம் இமாம்’ யாம்’ கதா²ம்’ ஸ ஸ்வயமகத²யத் ஸா கதா² ஸப²லா ஜாதா|
| ثُمَّ إِنَّ سِمْعَانَ بُطْرُسَ كَانَ مَعَهُ سَيْفٌ، فَٱسْتَلَّهُ وَضَرَبَ عَبْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَقَطَعَ أُذْنَهُ ٱلْيُمْنَى. وَكَانَ ٱسْمُ ٱلْعَبْدِ مَلْخُسَ. | ١٠ 10 |
ததா³ ஸி²மோந்பிதரஸ்ய நிகடே க²ங்க³ல்ஸ்தி²தே: ஸ தம்’ நிஷ்கோஷம்’ க்ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய மால்க²நாமாநம்’ தா³ஸம் ஆஹத்ய தஸ்ய த³க்ஷிணகர்ணம்’ சி²ந்நவாந்|
| فَقَالَ يَسُوعُ لِبُطْرُسَ: «ٱجْعَلْ سَيْفَكَ فِي ٱلْغِمْدِ! ٱلْكَأْسُ ٱلَّتِي أَعْطَانِي ٱلْآبُ أَلَا أَشْرَبُهَا؟». | ١١ 11 |
ததோ யீஸு²: பிதரம் அவத³த், க²ங்க³ம்’ கோஷே ஸ்தா²பய மம பிதா மஹ்யம்’ பாதும்’ யம்’ கம்’ஸம் அத³தா³த் தேநாஹம்’ கிம்’ ந பாஸ்யாமி?
| ثُمَّ إِنَّ ٱلْجُنْدَ وَٱلْقَائِدَ وَخُدَّامَ ٱلْيَهُودِ قَبَضُوا عَلَى يَسُوعَ وَأَوْثَقُوهُ، | ١٢ 12 |
ததா³ ஸைந்யக³ண: ஸேநாபதி ர்யிஹூதீ³யாநாம்’ பதா³தயஸ்²ச யீஸு²ம்’ க்⁴ரு’த்வா ப³த்³த்⁴வா ஹாநந்நாம்ந: கியபா²: ஸ்²வஸு²ரஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ரத²மம் அநயந்|
| وَمَضَوْا بِهِ إِلَى حَنَّانَ أَوَّلًا، لِأَنَّهُ كَانَ حَمَا قَيَافَا ٱلَّذِي كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ. | ١٣ 13 |
ஸ கியபா²ஸ்தஸ்மிந் வத்ஸரே மஹாயாஜத்வபதே³ நியுக்த:
| وَكَانَ قَيَافَا هُوَ ٱلَّذِي أَشَارَ عَلَى ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ خَيْرٌ أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ. | ١٤ 14 |
ஸந் ஸாதா⁴ரணலோகாநாம்’ மங்க³லார்த²ம் ஏகஜநஸ்ய மரணமுசிதம் இதி யிஹூதீ³யை: ஸார்த்³த⁴ம் அமந்த்ரயத்|
| وَكَانَ سِمْعَانُ بُطْرُسُ وَٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ يَتْبَعَانِ يَسُوعَ، وَكَانَ ذَلِكَ ٱلتِّلْمِيذُ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، فَدَخَلَ مَعَ يَسُوعَ إِلَى دَارِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ١٥ 15 |
ததா³ ஸி²மோந்பிதரோ(அ)ந்யைகஸி²ஷ்யஸ்²ச யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²தாம்’ தஸ்யாந்யஸி²ஷ்யஸ்ய மஹாயாஜகேந பரிசிதத்வாத் ஸ யீஸு²நா ஸஹ மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ராவிஸ²த்|
| وَأَمَّا بُطْرُسُ فَكَانَ وَاقِفًا عِنْدَ ٱلْبَابِ خَارِجًا. فَخَرَجَ ٱلتِّلْمِيذُ ٱلْآخَرُ ٱلَّذِي كَانَ مَعْرُوفًا عِنْدَ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَكَلَّمَ ٱلْبَوَّابَةَ فَأَدْخَلَ بُطْرُسَ. | ١٦ 16 |
கிந்து பிதரோ ப³ஹிர்த்³வாரஸ்ய ஸமீபே(அ)திஷ்ட²த்³ அதஏவ மஹாயாஜகேந பரிசித: ஸ ஸி²ஷ்ய: புநர்ப³ஹிர்க³த்வா தௌ³வாயிகாயை கத²யித்வா பிதரம் அப்⁴யந்தரம் ஆநயத்|
| فَقَالَتِ ٱلْجَارِيَةُ ٱلْبَوَّابَةُ لِبُطْرُسَ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِ هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». قَالَ ذَاكَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ١٧ 17 |
ததா³ ஸ த்³வாரரக்ஷிகா பிதரம் அவத³த் த்வம்’ கிம்’ ந தஸ்ய மாநவஸ்ய ஸி²ஷ்ய: ? தத: ஸோவத³த்³ அஹம்’ ந ப⁴வாமி|
| وَكَانَ ٱلْعَبِيدُ وَٱلْخُدَّامُ وَاقِفِينَ، وَهُمْ قَدْ أَضْرَمُوا جَمْرًا لِأَنَّهُ كَانَ بَرْدٌ، وَكَانُوا يَصْطَلُونَ، وَكَانَ بُطْرُسُ وَاقِفًا مَعَهُمْ يَصْطَلِي. | ١٨ 18 |
தத: பரம்’ யத்ஸ்தா²நே தா³ஸா: பதா³தயஸ்²ச ஸீ²தஹேதோரங்கா³ரை ர்வஹ்நிம்’ ப்ரஜ்வால்ய தாபம்’ ஸேவிதவந்தஸ்தத்ஸ்தா²நே பிதரஸ்திஷ்ட²ந் தை: ஸஹ வஹ்நிதாபம்’ ஸேவிதும் ஆரப⁴த|
| فَسَأَلَ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ يَسُوعَ عَنْ تَلَامِيذِهِ وَعَنْ تَعْلِيمِهِ. | ١٩ 19 |
ததா³ ஸி²ஷ்யேஷூபதே³ஸே² ச மஹாயாஜகேந யீஸு²: ப்ரு’ஷ்ட:
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنَا كَلَّمْتُ ٱلْعَالَمَ عَلَانِيَةً. أَنَا عَلَّمْتُ كُلَّ حِينٍ فِي ٱلْمَجْمَعِ وَفِي ٱلْهَيْكَلِ حَيْثُ يَجْتَمِعُ ٱلْيَهُودُ دَائِمًا. وَفِي ٱلْخَفَاءِ لَمْ أَتَكَلَّمْ بِشَيْءٍ. | ٢٠ 20 |
ஸந் ப்ரத்யுக்தவாந் ஸர்வ்வலோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ கதா²மகத²யம்’ கு³ப்தம்’ காமபி கதா²ம்’ ந கத²யித்வா யத் ஸ்தா²நம்’ யிஹூதீ³யா: ஸததம்’ க³ச்ச²ந்தி தத்ர ப⁴ஜநகே³ஹே மந்தி³ரே சாஸி²க்ஷயம்’|
| لِمَاذَا تَسْأَلُنِي أَنَا؟ اِسْأَلِ ٱلَّذِينَ قَدْ سَمِعُوا مَاذَا كَلَّمْتُهُمْ. هُوَذَا هَؤُلَاءِ يَعْرِفُونَ مَاذَا قُلْتُ أَنَا». | ٢١ 21 |
மத்த: குத: ப்ரு’ச்ச²ஸி? யே ஜநா மது³பதே³ஸ²ம் அஸ்²ரு’ண்வந் தாநேவ ப்ரு’ச்ச² யத்³யத்³ அவத³ம்’ தே தத் ஜாநிந்த|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا لَطَمَ يَسُوعَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْخُدَّامِ كَانَ وَاقِفًا، قَائِلًا: «أَهَكَذَا تُجَاوِبُ رَئِيسَ ٱلْكَهَنَةِ؟». | ٢٢ 22 |
ததே³த்த²ம்’ ப்ரத்யுதி³தத்வாத் நிகடஸ்த²பதா³தி ர்யீஸு²ம்’ சபேடேநாஹத்ய வ்யாஹரத் மஹாயாஜகம் ஏவம்’ ப்ரதிவத³ஸி?
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «إِنْ كُنْتُ قَدْ تَكَلَّمْتُ رَدِيًّا فَٱشْهَدْ عَلَى ٱلرَّدِيِّ، وَإِنْ حَسَنًا فَلِمَاذَا تَضْرِبُنِي؟». | ٢٣ 23 |
ததோ யீஸு²: ப்ரதிக³தி³தவாந் யத்³யயதா²ர்த²ம் அசகத²ம்’ தர்ஹி தஸ்யாயதா²ர்த²ஸ்ய ப்ரமாணம்’ தே³ஹி, கிந்து யதி³ யதா²ர்த²ம்’ தர்ஹி குதோ ஹேதோ ர்மாம் அதாட³ய: ?
| وَكَانَ حَنَّانُ قَدْ أَرْسَلَهُ مُوثَقًا إِلَى قَيَافَا رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ. | ٢٤ 24 |
பூர்வ்வம்’ ஹாநந் ஸப³ந்த⁴நம்’ தம்’ கியபா²மஹாயாஜகஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ரைஷயத்|
| وَسِمْعَانُ بُطْرُسُ كَانَ وَاقِفًا يَصْطَلِي. فَقَالُوا لَهُ: «أَلَسْتَ أَنْتَ أَيْضًا مِنْ تَلَامِيذِهِ؟». فَأَنْكَرَ ذَاكَ وَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا!». | ٢٥ 25 |
ஸி²மோந்பிதரஸ்திஷ்ட²ந் வஹ்நிதாபம்’ ஸேவதே, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கியந்தஸ்தம் அப்ரு’ச்ச²ந் த்வம்’ கிம் ஏதஸ்ய ஜநஸ்ய ஸி²ஷ்யோ ந? தத: ஸோபஹ்நுத்யாப்³ரவீத்³ அஹம்’ ந ப⁴வாமி|
| قَالَ وَاحِدٌ مِنْ عَبِيدِ رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ، وَهُوَ نَسِيبُ ٱلَّذِي قَطَعَ بُطْرُسُ أُذْنَهُ: «أَمَا رَأَيْتُكَ أَنَا مَعَهُ فِي ٱلْبُسْتَانِ؟». | ٢٦ 26 |
ததா³ மஹாயாஜகஸ்ய யஸ்ய தா³ஸஸ்ய பிதர: கர்ணமச்சி²நத் தஸ்ய குடும்ப³: ப்ரத்யுதி³தவாந் உத்³யாநே தேந ஸஹ திஷ்ட²ந்தம்’ த்வாம்’ கிம்’ நாபஸ்²யம்’?
| فَأَنْكَرَ بُطْرُسُ أَيْضًا. وَلِلْوَقْتِ صَاحَ ٱلدِّيكُ. | ٢٧ 27 |
கிந்து பிதர: புநரபஹ்நுத்ய கதி²தவாந்; ததா³நீம்’ குக்குடோ(அ)ரௌத்|
| ثُمَّ جَاءُوا بِيَسُوعَ مِنْ عِنْدِ قَيَافَا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ، وَكَانَ صُبْحٌ. وَلَمْ يَدْخُلُوا هُمْ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ لِكَيْ لَا يَتَنَجَّسُوا، فَيَأْكُلُونَ ٱلْفِصْحَ. | ٢٨ 28 |
தத³நந்தரம்’ ப்ரத்யூஷே தே கியபா²க்³ரு’ஹாத்³ அதி⁴பதே ர்க்³ரு’ஹம்’ யீஸு²ம் அநயந் கிந்து யஸ்மிந் அஸு²சித்வே ஜாதே தை ர்நிஸ்தாரோத்ஸவே ந போ⁴க்தவ்யம்’, தஸ்ய ப⁴யாத்³ யிஹூதீ³யாஸ்தத்³க்³ரு’ஹம்’ நாவிஸ²ந்|
| فَخَرَجَ بِيلَاطُسُ إِلَيْهِمْ وَقَالَ: «أَيَّةَ شِكَايَةٍ تُقَدِّمُونَ عَلَى هَذَا ٱلْإِنْسَانِ؟». | ٢٩ 29 |
அபரம்’ பீலாதோ ப³ஹிராக³த்ய தாந் ப்ரு’ஷ்ட²வாந் ஏதஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய கம்’ தோ³ஷம்’ வத³த²?
| أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «لَوْ لَمْ يَكُنْ فَاعِلَ شَرٍّ لَمَا كُنَّا قَدْ سَلَّمْنَاهُ إِلَيْكَ!». | ٣٠ 30 |
ததா³ தே பேத்யவத³ந் து³ஷ்கர்ம்மகாரிணி ந ஸதி ப⁴வத: ஸமீபே நைநம்’ ஸமார்பயிஷ்யாம: |
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «خُذُوهُ أَنْتُمْ وَٱحْكُمُوا عَلَيْهِ حَسَبَ نَامُوسِكُمْ». فَقَالَ لَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْتُلَ أَحَدًا». | ٣١ 31 |
தத: பீலாதோ(அ)வத³த்³ யூயமேநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வேஷாம்’ வ்யவஸ்த²யா விசாரயத| ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் கஸ்யாபி மநுஷ்யஸ்ய ப்ராணத³ண்ட³ம்’ கர்த்தும்’ நாஸ்மாகம் அதி⁴காரோ(அ)ஸ்தி|
| لِيَتِمَّ قَوْلُ يَسُوعَ ٱلَّذِي قَالَهُ مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٢ 32 |
ஏவம்’ ஸதி யீஸு²: ஸ்வஸ்ய ம்ரு’த்யௌ யாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந் ஸா ஸப²லாப⁴வத்|
| ثُمَّ دَخَلَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَدَعَا يَسُوعَ، وَقَالَ لَهُ: «أنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٣ 33 |
தத³நந்தரம்’ பீலாத: புநரபி தத்³ ராஜக்³ரு’ஹம்’ க³த்வா யீஸு²மாஹூய ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா?
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَمِنْ ذَاتِكَ تَقُولُ هَذَا، أَمْ آخَرُونَ قَالُوا لَكَ عَنِّي؟». | ٣٤ 34 |
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த் த்வம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்வத: கத²யஸி கிமந்ய: கஸ்²சிந் மயி கதி²தவாந்?
| أَجَابَهُ بِيلَاطُسُ: «أَلَعَلِّي أَنَا يَهُودِيٌّ؟ أُمَّتُكَ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَسْلَمُوكَ إِلَيَّ. مَاذَا فَعَلْتَ؟». | ٣٥ 35 |
பீலாதோ(அ)வத³த்³ அஹம்’ கிம்’ யிஹூதீ³ய: ? தவ ஸ்வதே³ஸீ²யா விஸே²ஷத: ப்ரதா⁴நயாஜகா மம நிகடே த்வாம்’ ஸமார்பயந, த்வம்’ கிம்’ க்ரு’தவாந்?
| أَجَابَ يَسُوعُ: «مَمْلَكَتِي لَيْسَتْ مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ. لَوْ كَانَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هَذَا ٱلْعَالَمِ، لَكَانَ خُدَّامِي يُجَاهِدُونَ لِكَيْ لَا أُسَلَّمَ إِلَى ٱلْيَهُودِ. وَلَكِنِ ٱلْآنَ لَيْسَتْ مَمْلَكَتِي مِنْ هُنَا». | ٣٦ 36 |
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த் மம ராஜ்யம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ந ப⁴வதி யதி³ மம ராஜ்யம்’ ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யம் அப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யிஹூதீ³யாநாம்’ ஹஸ்தேஷு யதா² ஸமர்பிதோ நாப⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ மம ஸேவகா அயோத்ஸ்யந் கிந்து மம ராஜ்யம் ஐஹிகம்’ ந|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَفَأَنْتَ إِذًا مَلِكٌ؟». أَجَابَ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ: إِنِّي مَلِكٌ. لِهَذَا قَدْ وُلِدْتُ أَنَا، وَلِهَذَا قَدْ أَتَيْتُ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِأَشْهَدَ لِلْحَقِّ. كُلُّ مَنْ هُوَ مِنَ ٱلْحَقِّ يَسْمَعُ صَوْتِي». | ٣٧ 37 |
ததா³ பீலாத: கதி²தவாந், தர்ஹி த்வம்’ ராஜா ப⁴வஸி? யீஸு²: ப்ரத்யுக்தவாந் த்வம்’ ஸத்யம்’ கத²யஸி, ராஜாஹம்’ ப⁴வாமி; ஸத்யதாயாம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ தா³தும்’ ஜநிம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஜக³த்யஸ்மிந் அவதீர்ணவாந், தஸ்மாத் ஸத்யத⁴ர்ம்மபக்ஷபாதிநோ மம கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி|
| قَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «مَا هُوَ ٱلْحَقُّ؟!». وَلَمَّا قَالَ هَذَا خَرَجَ أَيْضًا إِلَى ٱلْيَهُودِ وَقَالَ لَهُمْ: «أَنَا لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً وَاحِدَةً. | ٣٨ 38 |
ததா³ ஸத்யம்’ கிம்’? ஏதாம்’ கதா²ம்’ பஷ்ட்வா பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா யிஹூதீ³யாந் அபா⁴ஷத, அஹம்’ தஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்நோமி|
| وَلَكُمْ عَادَةٌ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ وَاحِدًا فِي ٱلْفِصْحِ. أَفَتُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ مَلِكَ ٱلْيَهُودِ؟». | ٣٩ 39 |
நிஸ்தாரோத்ஸவஸமயே யுஷ்மாபி⁴ரபி⁴ருசித ஏகோ ஜநோ மயா மோசயிதவ்ய ஏஷா யுஷ்மாகம்’ ரீதிரஸ்தி, அதஏவ யுஷ்மாகம்’ நிகடே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ மோசயாமி, யுஷ்மாகம் இச்சா² கா?
| فَصَرَخُوا أَيْضًا جَمِيعُهُمْ قَائِلِينَ: «لَيْسَ هَذَا بَلْ بَارَابَاسَ!». وَكَانَ بَارَابَاسُ لِصًّا. | ٤٠ 40 |
ததா³ தே ஸர்வ்வே ருவந்தோ வ்யாஹரந் ஏநம்’ மாநுஷம்’ நஹி ப³ரப்³பா³ம்’ மோசய| கிந்து ஸ ப³ரப்³பா³ த³ஸ்யுராஸீத்|
