< يوحنَّا 12 >
ثُمَّ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ بِسِتَّةِ أَيَّامٍ أَتَى يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا، حَيْثُ كَانَ لِعَازَرُ ٱلْمَيْتُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١ 1 |
ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ದಿನಷಟ್ಕೇ ಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶು ರ್ಯಂ ಪ್ರಮೀತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದಸ್ಥಾಪರತ್ ತಸ್ಯ ನಿವಾಸಸ್ಥಾನಂ ಬೈಥನಿಯಾಗ್ರಾಮಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್|
فَصَنَعُوا لَهُ هُنَاكَ عَشَاءً. وَكَانَتْ مَرْثَا تَخْدِمُ، وَأَمَّا لِعَازَرُ فَكَانَ أَحَدَ ٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. | ٢ 2 |
ತತ್ರ ತದರ್ಥಂ ರಜನ್ಯಾಂ ಭೋಜ್ಯೇ ಕೃತೇ ಮರ್ಥಾ ಪರ್ಯ್ಯವೇಷಯದ್ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಚ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಜನಾಸನ ಉಪಾವಿಶತ್|
فَأَخَذَتْ مَرْيَمُ مَنًا مِنْ طِيبِ نَارِدِينٍ خَالِصٍ كَثِيرِ ٱلثَّمَنِ، وَدَهَنَتْ قَدَمَيْ يَسُوعَ، وَمَسَحَتْ قَدَمَيْهِ بِشَعْرِهَا، فَٱمْتَلَأَ ٱلْبَيْتُ مِنْ رَائِحَةِ ٱلطِّيبِ. | ٣ 3 |
ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಅರ್ದ್ಧಸೇಟಕಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಂ ಜಟಾಮಾಂಸೀಯಂ ತೈಲಮ್ ಆನೀಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋ ರ್ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ನಿಜಕೇಶ ರ್ಮಾರ್ಷ್ಟುಮ್ ಆರಭತ; ತದಾ ತೈಲಸ್ಯ ಪರಿಮಲೇನ ಗೃಹಮ್ ಆಮೋದಿತಮ್ ಅಭವತ್|
فَقَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَهُوَ يَهُوذَا سِمْعَانُ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيُّ، ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يُسَلِّمَهُ: | ٤ 4 |
ಯಃ ಶಿಮೋನಃ ಪುತ್ರ ರಿಷ್ಕರಿಯೋತೀಯೋ ಯಿಹೂದಾನಾಮಾ ಯೀಶುಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಸ್ತದಾ ಕಥಿತವಾನ್,
«لِمَاذَا لَمْ يُبَعْ هَذَا ٱلطِّيبُ بِثَلَاثَمِئَةِ دِينَارٍ وَيُعْطَ لِلْفُقَرَاءِ؟». | ٥ 5 |
ಏತತ್ತೈಲಂ ತ್ರಿಭಿಃ ಶತೈ ರ್ಮುದ್ರಾಪದೈ ರ್ವಿಕ್ರೀತಂ ಸದ್ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯಃ ಕುತೋ ನಾದೀಯತ?
قَالَ هَذَا لَيْسَ لِأَنَّهُ كَانَ يُبَالِي بِٱلْفُقَرَاءِ، بَلْ لِأَنَّهُ كَانَ سَارِقًا، وَكَانَ ٱلصُّنْدُوقُ عِنْدَهُ، وَكَانَ يَحْمِلُ مَا يُلْقَى فِيهِ. | ٦ 6 |
ಸ ದರಿದ್ರಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಅಚಿನ್ತಯದ್ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಚೌರ ಏವಂ ತನ್ನಿಕಟೇ ಮುದ್ರಾಸಮ್ಪುಟಕಸ್ಥಿತ್ಯಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಯದತಿಷ್ಠತ್ ತದಪಾಹರತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮಕಥಯತ್|
فَقَالَ يَسُوعُ: «ٱتْرُكُوهَا! إِنَّهَا لِيَوْمِ تَكْفِينِي قَدْ حَفِظَتْهُ، | ٧ 7 |
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಏನಾಂ ಮಾ ವಾರಯ ಸಾ ಮಮ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾಪನದಿನಾರ್ಥಂ ತದರಕ್ಷಯತ್|
لِأَنَّ ٱلْفُقَرَاءَ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ، وَأَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ». | ٨ 8 |
ದರಿದ್ರಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಸರ್ವ್ವದಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನ ತಿಷ್ಠಾಮಿ|
فَعَلِمَ جَمْعٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ هُنَاكَ، فَجَاءُوا لَيْسَ لِأَجْلِ يَسُوعَ فَقَطْ، بَلْ لِيَنْظُرُوا أَيْضًا لِعَازَرَ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٩ 9 |
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ರಾಸ್ತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಞ್ಚ ದ್ರಷ್ಟುಂ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಆಗಚ್ಛನ|
فَتَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ لِيَقْتُلُوا لِعَازَرَ أَيْضًا، | ١٠ 10 |
ತದಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಮಪಿ ಸಂಹರ್ತ್ತುಮ್ ಅಮನ್ತ್ರಯನ್;
لِأَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ ٱلْيَهُودِ كَانُوا بِسَبَبِهِ يَذْهَبُونَ وَيُؤْمِنُونَ بِيَسُوعَ. | ١١ 11 |
ಯತಸ್ತೇನ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೌ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
وَفِي ٱلْغَدِ سَمِعَ ٱلْجَمْعُ ٱلْكَثِيرُ ٱلَّذِي جَاءَ إِلَى ٱلْعِيدِ أَنَّ يَسُوعَ آتٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ، | ١٢ 12 |
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪರೇಽಹನಿ ಉತ್ಸವಾಗತಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಃ
فَأَخَذُوا سُعُوفَ ٱلنَّخْلِ وَخَرَجُوا لِلِقَائِهِ، وَكَانُوا يَصْرُخُونَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!». | ١٣ 13 |
ಖರ್ಜ್ಜೂರಪತ್ರಾದ್ಯಾನೀಯ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಜಯ ಜಯೇತಿ ವಾಚಂ ಪ್ರೋಚ್ಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ಯೋ ರಾಜಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯಃ|
وَوَجَدَ يَسُوعُ جَحْشًا فَجَلَسَ عَلَيْهِ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: | ١٤ 14 |
ತದಾ "ಹೇ ಸಿಯೋನಃ ಕನ್ಯೇ ಮಾ ಭೈಷೀಃ ಪಶ್ಯಾಯಂ ತವ ರಾಜಾ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಮ್ ಆರುಹ್ಯಾಗಚ್ಛತಿ"
«لَا تَخَافِي يَا ٱبْنَةَ صِهْيَوْنَ. هُوَذَا مَلِكُكِ يَأْتِي جَالِسًا عَلَى جَحْشٍ أَتَانٍ». | ١٥ 15 |
ಇತಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಾನುಸಾರೇಣ ಯೀಶುರೇಕಂ ಯುವಗರ್ದ್ದಭಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತದುಪರ್ಯ್ಯಾರೋಹತ್|
وَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ لَمْ يَفْهَمْهَا تَلَامِيذُهُ أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَمَّا تَمَجَّدَ يَسُوعُ، حِينَئِذٍ تَذَكَّرُوا أَنَّ هَذِهِ كَانَتْ مَكْتُوبَةً عَنْهُ، وَأَنَّهُمْ صَنَعُوا هَذِهِ لَهُ. | ١٦ 16 |
ಅಸ್ಯಾಃ ಘಟನಾಯಾಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಥಮಂ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಯೀಶೌ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ತಸ್ಮಿನ ಅಕಥ್ಯತ ಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ಪ್ರತೀತ್ಥಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ತೇ ಸ್ಮೃತವನ್ತಃ|
وَكَانَ ٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي مَعَهُ يَشْهَدُ أَنَّهُ دَعَا لِعَازَرَ مِنَ ٱلْقَبْرِ وَأَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١٧ 17 |
ಸ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಆಹ್ವತವಾನ್ ಶ್ಮಶಾನಾಞ್ಚ ಉದಸ್ಥಾಪಯದ್ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಮ್ ಆರಭನ್ತ|
لِهَذَا أَيْضًا لَاقَاهُ ٱلْجَمْعُ، لِأَنَّهُمْ سَمِعُوا أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ هَذِهِ ٱلْآيَةَ. | ١٨ 18 |
ಸ ಏತಾದೃಶಮ್ ಅದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಸ್ಯ ಜನಶ್ರುತೇ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
فَقَالَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «ٱنْظُرُوا! إِنَّكُمْ لَا تَنْفَعُونَ شَيْئًا! هُوَذَا ٱلْعَالَمُ قَدْ ذَهَبَ وَرَاءَهُ!». | ١٩ 19 |
ತತಃ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವಾಶ್ಚೇಷ್ಟಾ ವೃಥಾ ಜಾತಾಃ, ಇತಿ ಕಿಂ ಯೂಯಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ಪಶ್ಯತ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋಭವನ್|
وَكَانَ أُنَاسٌ يُونَانِيُّونَ مِنَ ٱلَّذِينَ صَعِدُوا لِيَسْجُدُوا فِي ٱلْعِيدِ. | ٢٠ 20 |
ಭಜನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉತ್ಸವಾಗತಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಆಸನ್,
فَتَقَدَّمَ هَؤُلَاءِ إِلَى فِيلُبُّسَ ٱلَّذِي مِنْ بَيْتِ صَيْدَا ٱلْجَلِيلِ، وَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نُرِيدُ أَنْ نَرَى يَسُوعَ». | ٢١ 21 |
ತೇ ಗಾಲೀಲೀಯಬೈತ್ಸೈದಾನಿವಾಸಿನಃ ಫಿಲಿಪಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ವಯಂ ಯೀಶುಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಇಚ್ಛಾಮಃ|
فَأَتَى فِيلُبُّسُ وَقَالَ لِأَنْدَرَاوُسَ، ثُمَّ قَالَ أَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ لِيَسُوعَ. | ٢٢ 22 |
ತತಃ ಫಿಲಿಪೋ ಗತ್ವಾ ಆನ್ದ್ರಿಯಮ್ ಅವದತ್ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಫಿಲಿಪೌ ಯೀಶವೇ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅಕಥಯತಾಂ|
وَأَمَّا يَسُوعُ فَأَجَابَهُمَا قَائِلًا: «قَدْ أَتَتِ ٱلسَّاعَةُ لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ. | ٢٣ 23 |
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತವಾನ್ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಾಪ್ತಿಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತಃ|
اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَمْ تَقَعْ حَبَّةُ ٱلْحِنْطَةِ فِي ٱلْأَرْضِ وَتَمُتْ فَهِيَ تَبْقَى وَحْدَهَا. وَلَكِنْ إِنْ مَاتَتْ تَأْتِي بِثَمَرٍ كَثِيرٍ. | ٢٤ 24 |
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಧಾನ್ಯಬೀಜಂ ಮೃತ್ತಿಕಾಯಾಂ ಪತಿತ್ವಾ ಯದಿ ನ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹ್ಯೇಕಾಕೀ ತಿಷ್ಠತಿ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹಿ ಬಹುಗುಣಂ ಫಲಂ ಫಲತಿ|
مَنْ يُحِبُّ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ يُبْغِضُ نَفْسَهُ فِي هَذَا ٱلْعَالَمِ يَحْفَظُهَا إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ. (aiōnios ) | ٢٥ 25 |
ಯೋ ಜನೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯೇ ಜನ ಇಹಲೋಕೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸೇನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ| (aiōnios )
إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي فَلْيَتْبَعْنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا هُنَاكَ أَيْضًا يَكُونُ خَادِمِي. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي يُكْرِمُهُ ٱلْآبُ. | ٢٦ 26 |
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಸೇವಕೋ ಭವಿತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮೀ ಭವತು, ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಾಮಿ ಮಮ ಸೇವಕೇಪಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ; ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಸೇವತೇ ಮಮ ಪಿತಾಪಿ ತಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯತೇ|
اَلْآنَ نَفْسِي قَدِ ٱضْطَرَبَتْ. وَمَاذَا أَقُولُ: أَيُّهَا ٱلْآبُ نَجِّنِي مِنْ هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ؟ وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٧ 27 |
ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಮಮ ಪ್ರಾಣಾ ವ್ಯಾಕುಲಾ ಭವನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ ಹೇ ಪಿತರ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಮಯಾನ್ ಮಾಂ ರಕ್ಷ, ಇತ್ಯಹಂ ಕಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಮ್ ಏತತ್ಸಮಯಾರ್ಥಮ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
أَيُّهَا ٱلْآبُ، مَجِّدِ ٱسْمَكَ!». فَجَاءَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ: «مَجَّدْتُ، وَأُمَجِّدُ أَيْضًا!». | ٢٨ 28 |
ಹೇ ಪಿತ: ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯ; ತನೈವ ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಮ್ ಅಹಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ ಪುನರಪಿ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಏಷಾ ಗಗಣೀಯಾ ವಾಣೀ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಜಾಯತ|
فَٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي كَانَ وَاقِفًا وَسَمِعَ، قَالَ: «قَدْ حَدَثَ رَعْدٌ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «قَدْ كَلَّمَهُ مَلَاكٌ!». | ٢٩ 29 |
ತಚ್ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪಸ್ಥಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಮೇಘೋಽಗರ್ಜೀತ್, ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋಽನೇನ ಸಹ ಕಥಾಮಚಕಥತ್|
أَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «لَيْسَ مِنْ أَجْلِي صَارَ هَذَا ٱلصَّوْتُ، بَلْ مِنْ أَجْلِكُمْ. | ٣٠ 30 |
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಮದರ್ಥಂ ಶಬ್ದೋಯಂ ನಾಭೂತ್ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಮೇವಾಭೂತ್|
اَلْآنَ دَيْنُونَةُ هَذَا ٱلْعَالَمِ. اَلْآنَ يُطْرَحُ رَئِيسُ هَذَا ٱلْعَالَمِ خَارِجًا. | ٣١ 31 |
ಅಧುನಾ ಜಗತೋಸ್ಯ ವಿಚಾರ: ಸಮ್ಪತ್ಸ್ಯತೇ, ಅಧುನಾಸ್ಯ ಜಗತ: ಪತೀ ರಾಜ್ಯಾತ್ ಚ್ಯೋಷ್ಯತಿ|
وَأَنَا إِنِ ٱرْتَفَعْتُ عَنِ ٱلْأَرْضِ أَجْذِبُ إِلَيَّ ٱلْجَمِيعَ». | ٣٢ 32 |
ಯದ್ಯಈ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಊರ್ದ್ವ್ವೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋಸ್ಮಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಸ್ವಸಮೀಪಮ್ ಆಕರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ|
قَالَ هَذَا مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٣ 33 |
ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಮೃತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಏತದ್ ಬೋಧಯಿತುಂ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್|
فَأَجَابَهُ ٱلْجَمْعُ: «نَحْنُ سَمِعْنَا مِنَ ٱلنَّامُوسِ أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ، فَكَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَرْتَفِعَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟ مَنْ هُوَ هَذَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟». (aiōn ) | ٣٤ 34 |
ತದಾ ಲೋಕಾ ಅಕಥಯನ್ ಸೋಭಿಷಿಕ್ತಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ಶ್ರುತಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ, ತರ್ಹಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಂ ವದಸಿ? ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋಯಂ ಕಃ? (aiōn )
فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلنُّورُ مَعَكُمْ زَمَانًا قَلِيلًا بَعْدُ، فَسِيرُوا مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ لِئَلَّا يُدْرِكَكُمُ ٱلظَّلَامُ. وَٱلَّذِي يَسِيرُ فِي ٱلظَّلَامِ لَا يَعْلَمُ إِلَى أَيْنَ يَذْهَبُ. | ٣٥ 35 |
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಾಯದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಅಲ್ಪದಿನಾನಿ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅನ್ಧಕಾರೋ ನಾಚ್ಛಾದಯತಿ ತದರ್ಥಂ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಜ್ಯೋತಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಗಚ್ಛತ; ಯೋ ಜನೋಽನ್ಧಕಾರೇ ಗಚ್ಛತಿ ಸ ಕುತ್ರ ಯಾತೀತಿ ನ ಜಾನಾತಿ|
مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ آمِنُوا بِٱلنُّورِ لِتَصِيرُوا أَبْنَاءَ ٱلنُّورِ». تَكَلَّمَ يَسُوعُ بِهَذَا ثُمَّ مَضَى وَٱخْتَفَى عَنْهُمْ. | ٣٦ 36 |
ಅತಏವ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಸನ್ತಾನಾ ಭವಿತುಂ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ವಿಶ್ವಸಿತ; ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಂ ಗುಪ್ತವಾನ್|
وَمَعَ أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ أَمَامَهُمْ آيَاتٍ هَذَا عَدَدُهَا، لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ، | ٣٧ 37 |
ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಾವದಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವಾನ್ ತಥಾಪಿ ತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ನ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
لِيَتِمَّ قَوْلُ إِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلَّذي قَالَهُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟ وَلِمَنِ ٱسْتُعْلِنَتْ ذِرَاعُ ٱلرَّبِّ؟». | ٣٨ 38 |
ಅತಏವ ಕಃ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸುಸಂವಾದಂ ಪರೇಶಾಸ್ಮತ್ ಪ್ರಚಾರಿತಂ? ಪ್ರಕಾಶತೇ ಪರೇಶಸ್ಯ ಹಸ್ತಃ ಕಸ್ಯ ಚ ಸನ್ನಿಧೌ? ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಯದೇತದ್ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತಂ ತತ್ ಸಫಲಮ್ ಅಭವತ್|
لِهَذَا لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُؤْمِنُوا. لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ قَالَ أَيْضًا: | ٣٩ 39 |
ತೇ ಪ್ರತ್ಯೇತುಂ ನಾಶನ್ಕುವನ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿ ಪುನರವಾದೀದ್,
«قَدْ أَعْمَى عُيُونَهُمْ، وَأَغْلَظَ قُلُوبَهُمْ، لِئَلَّا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَشْعُرُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا فَأَشْفِيَهُمْ». | ٤٠ 40 |
ಯದಾ, "ತೇ ನಯನೈ ರ್ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಬುದ್ಧಿಭಿಶ್ಚ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ತೈ ರ್ಮನಃಸು ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಚ ತಾನಹಂ ಯಥಾ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ನ ಕರೋಮಿ ತಥಾ ಸ ತೇಷಾಂ ಲೋಚನಾನ್ಯನ್ಧಾನಿ ಕೃತ್ವಾ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಗಾಢಾನಿ ಕರಿಷ್ಯತಿ| "
قَالَ إِشَعْيَاءُ هَذَا حِينَ رَأَى مَجْدَهُ وَتَكَلَّمَ عَنْهُ. | ٤١ 41 |
ಯಿಶಯಿಯೋ ಯದಾ ಯೀಶೋ ರ್ಮಹಿಮಾನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಥಾಮಕಥಯತ್ ತದಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ಪ್ರಕಾಶಯತ್|
وَلَكِنْ مَعَ ذَلِكَ آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَيْضًا، غَيْرَ أَنَّهُمْ لِسَبَبِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمْ يَعْتَرِفُوا بِهِ، لِئَلَّا يَصِيرُوا خَارِجَ ٱلْمَجْمَعِ، | ٤٢ 42 |
ತಥಾಪ್ಯಧಿಪತಿನಾಂ ಬಹವಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರತ್ಯಾಯನ್| ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಸ್ತಾನ್ ಭಜನಗೃಹಾದ್ ದೂರೀಕುರ್ವ್ವನ್ತೀತಿ ಭಯಾತ್ ತೇ ತಂ ನ ಸ್ವೀಕೃತವನ್ತಃ|
لِأَنَّهُمْ أَحَبُّوا مَجْدَ ٱلنَّاسِ أَكْثَرَ مِنْ مَجْدِ ٱللهِ. | ٤٣ 43 |
ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾತೋ ಮಾನವಾನಾಂ ಪ್ರಶಂಸಾಯಾಂ ತೇಽಪ್ರಿಯನ್ತ|
فَنَادَى يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلَّذِي يُؤْمِنُ بِي، لَيْسَ يُؤْمِنُ بِي بَلْ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٤ 44 |
ತದಾ ಯೀಶುರುಚ್ಚೈಃಕಾರಮ್ ಅಕಥಯದ್ ಯೋ ಜನೋ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕೇವಲೇ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತೀತಿ ನ, ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕೇಽಪಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ|
وَٱلَّذِي يَرَانِي يَرَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٥ 45 |
ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಮಪಿ ಪಶ್ಯತಿ|
أَنَا قَدْ جِئْتُ نُورًا إِلَى ٱلْعَالَمِ، حَتَّى كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي لَا يَمْكُثُ فِي ٱلظُّلْمَةِ. | ٤٦ 46 |
ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸ ಯಥಾನ್ಧಕಾರೇ ನ ತಿಷ್ಠತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಅಹಂ ಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವರೂಪೋ ಭೂತ್ವಾ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
وَإِنْ سَمِعَ أَحَدٌ كَلَامِي وَلَمْ يُؤْمِنْ فَأَنَا لَا أَدِينُهُ، لِأَنِّي لَمْ آتِ لِأَدِينَ ٱلْعَالَمَ بَلْ لِأُخَلِّصَ ٱلْعَالَمَ. | ٤٧ 47 |
ಮಮ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ತರ್ಹಿ ತಮಹಂ ದೋಷಿಣಂ ನ ಕರೋಮಿ, ಯತೋ ಹೇತೋ ರ್ಜಗತೋ ಜನಾನಾಂ ದೋಷಾನ್ ನಿಶ್ಚಿತಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಾಗತ್ಯ ತಾನ್ ಪರಿಚಾತುಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
مَنْ رَذَلَنِي وَلَمْ يَقْبَلْ كَلَامِي فَلَهُ مَنْ يَدِينُهُ. اَلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَكَلَّمْتُ بِهِ هُوَ يَدِينُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ، | ٤٨ 48 |
ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ನ ಶ್ರದ್ಧಾಯ ಮಮ ಕಥಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ, ಅನ್ಯಸ್ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ವಸ್ತುತಸ್ತು ಯಾಂ ಕಥಾಮಹಮ್ ಅಚಕಥಂ ಸಾ ಕಥಾ ಚರಮೇಽನ್ಹಿ ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
لِأَنِّي لَمْ أَتَكَلَّمْ مِنْ نَفْسِي، لَكِنَّ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ أَعْطَانِي وَصِيَّةً: مَاذَا أَقُولُ وَبِمَاذَا أَتَكَلَّمُ. | ٤٩ 49 |
ಯತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಸ್ವತಃ ಕಿಮಪಿ ನ ಕಥಯಾಮಿ, ಕಿಂ ಕಿಂ ಮಯಾ ಕಥಯಿತವ್ಯಂ ಕಿಂ ಸಮುಪದೇಷ್ಟವ್ಯಞ್ಚ ಇತಿ ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಪಿತಾ ಮಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್|
وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّ وَصِيَّتَهُ هِيَ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ. فَمَا أَتَكَلَّمُ أَنَا بِهِ، فَكَمَا قَالَ لِي ٱلْآبُ هَكَذَا أَتَكَلَّمُ». (aiōnios ) | ٥٠ 50 |
ತಸ್ಯ ಸಾಜ್ಞಾ ಅನನ್ತಾಯುರಿತ್ಯಹಂ ಜಾನಾಮಿ, ಅತಏವಾಹಂ ಯತ್ ಕಥಯಾಮಿ ತತ್ ಪಿತಾ ಯಥಾಜ್ಞಾಪಯತ್ ತಥೈವ ಕಥಯಾಮ್ಯಹಮ್| (aiōnios )