< يوحنَّا 10 >
| «اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ ٱلَّذِي لَا يَدْخُلُ مِنَ ٱلْبَابِ إِلَى حَظِيرَةِ ٱلْخِرَافِ، بَلْ يَطْلَعُ مِنْ مَوْضِعٍ آخَرَ، فَذَاكَ سَارِقٌ وَلِصٌّ. | ١ 1 |
ହାତ୍ପା ହାତ୍ପା, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇନେର୍ ଦୁୱେର୍ତିଂ ମେଣ୍ଡାହାଡ଼ା ତାକେ ହଣ୍ଗିୱିତିସ୍, ମତର୍ ବିନେ ଇମ୍ଣି ହାଜ଼ି ଦୁମ୍ଜି ହଣାନ୍, ହେୱାନ୍ ଚର୍ ଆରି ଡାକୁ;
| وَأَمَّا ٱلَّذِي يَدْخُلُ مِنَ ٱلْبَابِ فَهُوَ رَاعِي ٱلْخِرَافِ. | ٢ 2 |
ଇନେନ୍ ଦୁୱେର୍ତିଂ ହଣାନ୍, ହେୱାନ୍ ମେଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ନି ଗଡ଼ିୟା ।
| لِهَذَا يَفْتَحُ ٱلْبَوَّابُ، وَٱلْخِرَافُ تَسْمَعُ صَوْتَهُ، فَيَدْعُو خِرَافَهُ ٱلْخَاصَّةَ بِأَسْمَاءٍ وَيُخْرِجُهَا. | ٣ 3 |
ହଲ୍ୟାହି ତା କାଜିଂ ଦୁୱେର୍ ଜେସି ହିନାନ୍, ପାଚେ ମେଣ୍ଡାଂ ତା କାଟ୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି, ଆରେ ହେୱାନ୍ ତା ମେଣ୍ଡାକାଂ ତର୍ ଆଜ଼ି କୁକ୍ଚି ବାର୍ତ ହପ୍ଚି ତାଇ ୱାନାନ୍ ।
| وَمَتَى أَخْرَجَ خِرَافَهُ ٱلْخَاصَّةَ يَذْهَبُ أَمَامَهَا، وَٱلْخِرَافُ تَتْبَعُهُ، لِأَنَّهَا تَعْرِفُ صَوْتَهُ. | ٤ 4 |
ହେୱାନ୍ ତା ମେଣ୍ଡାଂ ୱିଜ଼ୁ ହପ୍ଚି ହେୱାକାଂ ଆଗେ ଆଗେ ମେଣ୍ଡା ଗଡ଼ିୟା ତାଙ୍ଗ୍ନାନ୍ ଆରି ମେଣ୍ଡାଂ ତା ପାଚେ ପାଚେ ତାଙ୍ଗ୍ନିକ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାଙ୍ଗ୍ ତା କାଟ୍ ପୁନିକ୍;
| وَأَمَّا ٱلْغَرِيبُ فَلَا تَتْبَعُهُ بَلْ تَهْرُبُ مِنْهُ، لِأَنَّهَا لَا تَعْرِفُ صَوْتَ ٱلْغُرَبَاءِ». | ٥ 5 |
ମାତର୍ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ହିଲ୍ୱାକାର୍ ପାଚେ ପାଚେ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପା ହାଲୁକ୍, ମତର୍ ତା ଲାଗାଂତିଂ ହନ୍ଚି ହାନିକ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାଙ୍ଗ୍ ଚିନ୍ହିଲ୍ୱାକାର୍ କାଟ୍ ଆଣ୍ଗା ଆଉକ୍ ।”
| هَذَا ٱلْمَثَلُ قَالَهُ لَهُمْ يَسُوعُ، وَأَمَّا هُمْ فَلَمْ يَفْهَمُوا مَا هُوَ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُهُمْ بِهِ. | ٦ 6 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ଇଚାନ୍, ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇନା ଇନାକା ଇଞ୍ଜି ମାଚାର୍, ହେ ସବୁ ଇନାକା ଇଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ବୁଜା ଆୱାତାର୍ ।
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ أَيْضًا: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنِّي أَنَا بَابُ ٱلْخِرَافِ. | ٧ 7 |
ଲାଗିଂ ଜିସୁ ଆରେ ରଗ ଇଚାନ୍, “ହାତ୍ପା ହାତ୍ପା ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ ମେଣ୍ଡାଂ ଦୁୱେର୍ ।
| جَمِيعُ ٱلَّذِينَ أَتَوْا قَبْلِي هُمْ سُرَّاقٌ وَلُصُوصٌ، وَلَكِنَّ ٱلْخِرَافَ لَمْ تَسْمَعْ لَهُمْ. | ٨ 8 |
ଇମ୍ଣାକାର୍ ନା ଆଗେ ୱାନାରା, ହେୱାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ଚର୍କୁ ଆରି ଡାକୁର୍, ମାତର୍ ମେଣ୍ଡାଂ ୱିଜ଼ୁ ହେୱାର୍ କାତା ୱେନୁକ୍ ।
| أَنَا هُوَ ٱلْبَابُ. إِنْ دَخَلَ بِي أَحَدٌ فَيَخْلُصُ وَيَدْخُلُ وَيَخْرُجُ وَيَجِدُ مَرْعًى. | ٩ 9 |
ନା ଦୁୱେର୍, ଜଦି ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜ଼ି ହଣାର୍, ତା ଆତିସ୍ ହେୱାନ୍ ରାକ୍ୟା ପାୟା ଆନାନ୍ ଆରି ବିତ୍ରେ ୱାଜ଼ି ଆରି ବାର୍ତ ହାଲ୍ଜି ଚାରା ଗାଟା ଆନାନ୍ ।
| اَلسَّارِقُ لَا يَأْتِي إِلَّا لِيَسْرِقَ وَيَذْبَحَ وَيُهْلِكَ، وَأَمَّا أَنَا فَقَدْ أَتَيْتُ لِتَكُونَ لَهُمْ حَيَاةٌ وَلِيَكُونَ لَهُمْ أَفْضَلُ. | ١٠ 10 |
ଚର୍ କେବଲ୍ ୱାନାନ୍ ଚର୍ କିଦେଙ୍ଗ୍, ଅସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆରି ନସ୍ଟ କିନି କାଜିଂ; ହେୱାର୍ ଇନେସ୍କି ଜିବୁନ୍ ପାୟା ଆନାର୍ ଆରି ବେସି ପାୟା ଆନାର୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ୱାତାଙ୍ଗ୍ନା ।”
| أَنَا هُوَ ٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ، وَٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ يَبْذِلُ نَفْسَهُ عَنِ ٱلْخِرَافِ. | ١١ 11 |
“ଆନ୍ ହାର୍ଦି ମେଣ୍ଡା ଗଡ଼ିୟା ଆନାଙ୍ଗ୍; ମେଣ୍ଡାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ଜିବୁନ୍ ହିନାଙ୍ଗ୍ ।
| وَأَمَّا ٱلَّذِي هُوَ أَجِيرٌ، وَلَيْسَ رَاعِيًا، ٱلَّذِي لَيْسَتِ ٱلْخِرَافُ لَهُ، فَيَرَى ٱلذِّئْبَ مُقْبِلًا وَيَتْرُكُ ٱلْخِرَافَ وَيَهْرُبُ، فَيَخْطَفُ ٱلذِّئْبُ ٱلْخِرَافَ وَيُبَدِّدُهَا. | ١٢ 12 |
ଇନେନ୍ ମେଣ୍ଡା ଗଡ଼ିୟା ଆକାୟ୍, ମତର୍ କାମ୍ଲିୟା, ମେଣ୍ଡାଂ ଇମ୍ଣିକିଙ୍ଗ୍ ନିଜାର୍ତି ଆକାୟ୍, ହେୱାନ୍ ହୁଣ୍ଡେର୍ବୁର୍କା ୱାନାକା ହୁଡ଼୍ଜି ମେଣ୍ଡାକାଂ ପିସ୍ତି ହନ୍ନାନ୍, ଆରେ ହୁଣ୍ଡାର୍ ବୁର୍କା ହେୱାକାଂ ଆସ୍ତି ଚିର୍ବିର୍ କିନିକ୍ ।
| وَٱلْأَجِيرُ يَهْرُبُ لِأَنَّهُ أَجِيرٌ، وَلَا يُبَالِي بِٱلْخِرَافِ. | ١٣ 13 |
ଆଦି ଅଜ଼ି ମେଣ୍ଡାଂ କାଜିଂ ମାନାନ୍ ହେୱାନ୍ ହାନାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍ ରୱାନ୍ କାମ୍ଲିୟା ମତର୍ ମେଣ୍ଡାଂ କାଜିଂ ଚିନ୍ତା କିଉନ୍ ।
| أَمَّا أَنَا فَإِنِّي ٱلرَّاعِي ٱلصَّالِحُ، وَأَعْرِفُ خَاصَّتِي وَخَاصَّتِي تَعْرِفُنِي، | ١٤ 14 |
ଆନ୍ ହାର୍ଦି ମେଣ୍ଡା ଗଡ଼ିୟା । ଆବା ଇନେସ୍କି ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ନାନ୍ ଆରି ଆନ୍ ଆବାଂ ପୁନାଙ୍ଗ୍,
| كَمَا أَنَّ ٱلْآبَ يَعْرِفُنِي وَأَنَا أَعْرِفُ ٱلْآبَ. وَأَنَا أَضَعُ نَفْسِي عَنِ ٱلْخِرَافِ. | ١٥ 15 |
ଆନ୍ ହେ ଲାକେ ପୁନାଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ ନା ଜାର୍ ମେଣ୍ଡାକାଂ ପୁନାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ନା ଜାର୍ତି ମେଣ୍ଡାଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ନିକ୍, ଆରେ ମେଣ୍ଡାଂ କାଜିଂ ଆନ୍ ନା ଜିବୁନ୍ ହିଦେଂ ରେଡି ।
| وَلِي خِرَافٌ أُخَرُ لَيْسَتْ مِنْ هَذِهِ ٱلْحَظِيرَةِ، يَنْبَغِي أَنْ آتِيَ بِتِلْكَ أَيْضًا فَتَسْمَعُ صَوْتِي، وَتَكُونُ رَعِيَّةٌ وَاحِدَةٌ وَرَاعٍ وَاحِدٌ. | ١٦ 16 |
ଇମ୍ଣି ମେଣ୍ଡାଂ ଇ ମେଣ୍ଡାହାଡ଼ାତ ଆକାୟ୍, ନା ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଆଲ୍ଗା ମେଣ୍ଡାଂ ମାନିକ୍, ହେୱାକାଂ ପା ନାଙ୍ଗ୍ ତାହିୱାଦେଂ ଆନାତ୍, ଆରେ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ନା କାଟ୍ ୱେଞ୍ଜ୍ନିକ୍; ହେବେ ର ଦାଡ଼୍ ଆରି ର ମାନ୍ଦା ଆନିକ୍ ।”
| لِهَذَا يُحِبُّنِي ٱلْآبُ، لِأَنِّي أَضَعُ نَفْسِي لِآخُذَهَا أَيْضًا. | ١٧ 17 |
“ଆନ୍ ନା ଜିବୁନ୍ ଦାନ୍ କିନାଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ କିନାଙ୍ଗା ଆବା ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିଉନନାନ୍, ଆରେ ଆନ୍ ନା ଜିବୁନ୍ ଆରେ ରଗ ମାନିକିନି କାଜିଂ ହେଦାଂ ଦାନ୍ କିତ୍ତାନ୍ ।
| لَيْسَ أَحَدٌ يَأْخُذُهَا مِنِّي، بَلْ أَضَعُهَا أَنَا مِنْ ذَاتِي. لِي سُلْطَانٌ أَنْ أَضَعَهَا وَلِي سُلْطَانٌ أَنْ آخُذَهَا أَيْضًا. هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ قَبِلْتُهَا مِنْ أَبِي». | ١٨ 18 |
ଇନେର୍ ନା ତାକେଣ୍ଡାଂ ହେଦାଂ ଅଦେଂ ଆଡୁର୍, ମତର୍ ଆନ୍ ନିଜେ ହେଦାଂ ଦାନ୍ କିନାଙ୍ଗ୍ । ହେଦାଂ ଦାନ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ନା ଆଦିକାର୍ ମାନାତ୍ ଆରି ହେଦାଂ ଆରେ ରଗ ମାନି କିଦେଙ୍ଗ୍ ନା ଆଦିକାର୍ ମାନାତ୍ । ଆନ୍ ମାଞ୍ଜି ଆବାତାଂ ଇ ବଲ୍ ପାୟା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା ।”
| فَحَدَثَ أَيْضًا ٱنْشِقَاقٌ بَيْنَ ٱلْيَهُودِ بِسَبَبِ هَذَا ٱلْكَلَامِ. | ١٩ 19 |
ଇ ୱିଜ଼ୁ ବେଣ୍ କାଜିଂ ଜିହୁଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଆରେ ରଗ ପାଗ୍ରି କିତାର୍ ।
| فَقَالَ كَثِيرُونَ مِنْهُمْ: «بِهِ شَيْطَانٌ وَهُوَ يَهْذِي. لِمَاذَا تَسْتَمِعُونَ لَهُ؟». | ٢٠ 20 |
ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ହେନି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁଦା ଡୁତାତ୍ନା, ହେୱାନ୍ ପାଗ୍ଲା, ଇନାକିଦେଂ ତା କାତା ୱେନାଦେରା?”
| آخَرُونَ قَالُوا: «لَيْسَ هَذَا كَلَامَ مَنْ بِهِ شَيْطَانٌ. أَلَعَلَّ شَيْطَانًا يَقْدِرُ أَنْ يَفْتَحَ أَعْيُنَ ٱلْعُمْيَانِ؟». | ٢١ 21 |
ବିନେନିକାର୍ ଇଚାର୍, “ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତା ତ ପୁଦା ଡୁୟାଆତି ମାନାୟ୍ତିଂ ଆକାୟ୍; ପୁଦା ଇନାକା କାଣାଂ କାଣ୍ଙ୍ଗା ଉଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାନ୍?”
| وَكَانَ عِيدُ ٱلتَّجْدِيدِ فِي أُورُشَلِيمَ، وَكَانَ شِتَاءٌ. | ٢٢ 22 |
ହେ ସମୁ ପିନିମାସ୍ ମାଚାତ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମନ୍ଦିର୍ ରଚ୍ନି ପାର୍ବୁ ଆତାତ୍;
| وَكَانَ يَسُوعُ يَتَمَشَّى فِي ٱلْهَيْكَلِ فِي رِوَاقِ سُلَيْمَانَ، | ٢٣ 23 |
ଆରେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତ ସଲମନ୍ ମଣ୍ଡମ୍ତ ବୁଲାଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
| فَٱحْتَاطَ بِهِ ٱلْيَهُودُ وَقَالُوا لَهُ: «إِلَى مَتَى تُعَلِّقُ أَنْفُسَنَا؟ إِنْ كُنْتَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحَ فَقُلْ لَنَا جَهْرًا». | ٢٤ 24 |
ହେବେ ଜିହୁଦିର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ବେଡ଼ିକିଜ଼ି ୱାସ୍କିନି କାତା ୱେନ୍ବେଦେଂ ଲାଗାତାର୍, “ଆରେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଦିନ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାବଡ଼୍ତ ଇଡ଼୍ଦାନାୟ୍? ଜଦି ଏନ୍ କ୍ରିସ୍ଟ, ତା ଆତିସ୍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାର୍ କିଜ଼ି ୱେଚ୍ଚା ।”
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «إِنِّي قُلْتُ لَكُمْ وَلَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ. اَلْأَعْمَالُ ٱلَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا بِٱسْمِ أَبِي هِيَ تَشْهَدُ لِي. | ٢٥ 25 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଉଦେରା; ମା ଆବା ତର୍ଦାଂ ଆଦିକାର୍ ପାୟା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଇମ୍ଣି କାମାୟ୍ କିନାଙ୍ଗା, ହେ ସବୁ ନା ବିସ୍ରେ ସାକି ହିନାଙ୍ଗା;
| وَلَكِنَّكُمْ لَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ لِأَنَّكُمْ لَسْتُمْ مِنْ خِرَافِي، كَمَا قُلْتُ لَكُمْ. | ٢٦ 26 |
ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଉଦେରା, ଇନାକିଦେଂକି ଏପେଙ୍ଗ୍ ନା ମେଣ୍ଡାଂ ଆକାୟ୍ ।
| خِرَافِي تَسْمَعُ صَوْتِي، وَأَنَا أَعْرِفُهَا فَتَتْبَعُنِي. | ٢٧ 27 |
ନା ମେଣ୍ଡାଂ ୱିଜ଼ୁ ନା କାଟ୍ ୱେନିକ୍ ଆରି ଆନ୍ ହେୱାକାଂ ପୁନାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱାନିକ୍,
| وَأَنَا أُعْطِيهَا حَيَاةً أَبَدِيَّةً، وَلَنْ تَهْلِكَ إِلَى ٱلْأَبَدِ، وَلَا يَخْطَفُهَا أَحَدٌ مِنْ يَدِي. (aiōn , aiōnios ) | ٢٨ 28 |
ଆରେ ଆନ୍ ହେୱାକାଂ ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ ହିନାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପା ବୁଡାଆଉକ୍, ଆରେ ଇନେର୍ ନା କେଇତାଂ ହେୱାକାଂ କ୍ଡିସ୍ତି ଅଦେଂ ଆଡୁର୍ । (aiōn , aiōnios )
| أَبِي ٱلَّذِي أَعْطَانِي إِيَّاهَا هُوَ أَعْظَمُ مِنَ ٱلْكُلِّ، وَلَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَخْطَفَ مِنْ يَدِ أَبِي. | ٢٩ 29 |
ମା ଆବା ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ହିତ୍ନ୍ନା, ହେଦାଂ ସବୁ ତାକେଣ୍ଡାଂ ବେସି ଦାମ୍, ଆରେ ଆବା କେଇଦାଂ ଇନେର୍ ହେଦାଂ କ୍ଡିସ୍ତି ଅଦେଂ ଆଡୁର୍ ।
| أَنَا وَٱلْآبُ وَاحِدٌ». | ٣٠ 30 |
ଆବା ଆରି ଆନ୍ ଏକ୍ ।
| فَتَنَاوَلَ ٱلْيَهُودُ أَيْضًا حِجَارَةً لِيَرْجُمُوهُ. | ٣١ 31 |
ଇ କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଆରେ ଜିହୁଦିର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଡ଼୍ଦେଂ କାଜିଂ ଆରେ ରଗ କାଲ୍କୁ ପେସ୍ତାର୍ ।
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَعْمَالًا كَثِيرَةً حَسَنَةً أَرَيْتُكُمْ مِنْ عِنْدِ أَبِي. بِسَبَبِ أَيِّ عَمَلٍ مِنْهَا تَرْجُمُونَنِي؟». | ٣٢ 32 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଆନ୍ ଆବା ତାକେଣ୍ଡାଂ ବେସି ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚଚ୍ଚାତାଂନା; ହେ ସବୁ କାମାୟ୍ ବିତ୍ରେ ଇମ୍ଣି କାମାୟ୍ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗ୍ ଅସ୍ତେଦେଂ କାଲ୍କୁ ଡେକ୍ନାଦେରା?”
| أَجَابَهُ ٱلْيَهُودُ قَائِلِينَ: «لَسْنَا نَرْجُمُكَ لِأَجْلِ عَمَلٍ حَسَنٍ، بَلْ لِأَجْلِ تَجْدِيفٍ، فَإِنَّكَ وَأَنْتَ إِنْسَانٌ تَجْعَلُ نَفْسَكَ إِلَهًا». | ٣٣ 33 |
ଜିହୁଦିର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ହାର୍ଦି କାମାୟ୍ କାଜିଂ ଆପେଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କାଲ୍ ଇଡ଼୍ଦୁପା, ମାତର୍ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ନିନ୍ଦା କାଜିଂ, ଆରେ ଏନ୍ ମାନାୟ୍ ଆଜ଼ି ଜାର୍ତିଂ ଇସ୍ୱର୍ ବଲାୟ୍ଆନାୟା ।”
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلَيْسَ مَكْتُوبًا فِي نَامُوسِكُمْ: أَنَا قُلْتُ إِنَّكُمْ آلِهَةٌ؟ | ٣٤ 34 |
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ମି ମସାତି ବିଦିତ ଇଦାଂ ଇନାକା ଲେକା ହିଲୁତ୍, ଇସ୍ୱର୍ ଇଚାନ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍?
| إِنْ قَالَ آلِهَةٌ لِأُولَئِكَ ٱلَّذِينَ صَارَتْ إِلَيْهِمْ كَلِمَةُ ٱللهِ، وَلَا يُمْكِنُ أَنْ يُنْقَضَ ٱلْمَكْتُوبُ، | ٣٥ 35 |
ଆପେଂ ପୁନାପ୍ ସାସ୍ତର୍ ବଚନ୍ ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ହାତ୍ପା । ଇସ୍ୱର୍ତି ବେରଣ୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ତାକେ ହତାତ୍ନା, ହେୱାରିଂ ଇବେ ଇସ୍ୱର୍ ଇଚାନ୍ନା ।
| فَٱلَّذِي قَدَّسَهُ ٱلْآبُ وَأَرْسَلَهُ إِلَى ٱلْعَالَمِ، أَتَقُولُونَ لَهُ: إِنَّكَ تُجَدِّفُ، لِأَنِّي قُلْتُ: إِنِّي ٱبْنُ ٱللهِ؟ | ٣٦ 36 |
ତା ଆତିସ୍ ଇନେରିଂ ଇସ୍ୱର୍ ପୁଇପୁୟା କିଜ଼ି ପୁର୍ତିତ ପକ୍ତାନ୍, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଏପେଙ୍ଗ୍, ଆନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି, ଇଦାଂ ଆନ୍ ଇଞ୍ଚିଲେ, ଏନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ନିନ୍ଦା କିନାୟା ଇଞ୍ଜି ଇନାଦେରା?
| إِنْ كُنْتُ لَسْتُ أَعْمَلُ أَعْمَالَ أَبِي فَلَا تُؤْمِنُوا بِي. | ٣٧ 37 |
ଜଦି ଆନ୍ ମାଞ୍ଜି ଆବାତି କାମାୟ୍ ସବୁ କିୱିତିସ୍, ତାଆତିସ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିଦ୍ମାଟ୍;
| وَلَكِنْ إِنْ كُنْتُ أَعْمَلُ، فَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا بِي فَآمِنُوا بِٱلْأَعْمَالِ، لِكَيْ تَعْرِفُوا وَتُؤْمِنُوا أَنَّ ٱلْآبَ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ». | ٣٨ 38 |
ମାତର୍ ଜଦି ଆନ୍ ତା ଇଚା ମାନି କିନାଙ୍ଗ୍, ତା ଆତିସ୍ ପାର୍ତି କିୱିତିସ୍ ପା, ନା କାମାୟ୍ ହୁଡ଼୍ଜି ପାର୍ତି କିୟାଟ୍ ଲାଗିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ବାବ୍ରେ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ନାଦେର୍, ନା ଆବା ଇସ୍ୱର୍ ନା ତାକେ ମାନାନ୍ ।”
| فَطَلَبُوا أَيْضًا أَنْ يُمْسِكُوهُ فَخَرَجَ مِنْ أَيْدِيهِمْ، | ٣٩ 39 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଆସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଆରେ ରଗ ସେସ୍ଟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, ମାତର୍ ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ କେଇଦ ଆହ୍ୟା ଆୱାଦାଂ ହସି ହାଚାନ୍ ।
| وَمَضَى أَيْضًا إِلَى عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ إِلَى ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ فِيهِ أَوَّلًا وَمَكَثَ هُنَاكَ. | ٤٠ 40 |
ଇଦାଂ ପାଚେ ଇସ୍ୱର୍ ଆରେ ରଗ ଜର୍ଦନ୍ନି ଆନ୍ଟି ପାଡ଼୍କା ହାଲ୍ଜି, ଜହନ୍ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ହିଗ୍ଦ ବାପ୍ତିସିମ୍ ହିିଜ଼ି ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ହାଲ୍ଜି ହେବେ ମାନ୍ଗାତାନ୍ ।
| فَأَتَى إِلَيْهِ كَثِيرُونَ وَقَالُوا: «إِنَّ يُوحَنَّا لَمْ يَفْعَلْ آيَةً وَاحِدَةً، وَلَكِنْ كُلُّ مَا قَالَهُ يُوحَنَّا عَنْ هَذَا كَانَ حَقًّا». | ٤١ 41 |
ଆରେ, ହେନି ତା ତାକେ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍, “ଜହନ୍ ହିନା ଇନାକାପା କାବାଆନି କାମାୟ୍ କିୱାତାନ୍,” ମାତର୍ ଇ ମୁଣିକା ବିସ୍ରେ ଜହନ୍ ଜେ ୱିଜ଼ୁ କାତା ଇଚାନ୍, “ହେଦାଂ ସବୁ ହାତ୍ପା ।”
| فَآمَنَ كَثِيرُونَ بِهِ هُنَاكَ. | ٤٢ 42 |
ଆରେ, ହେ ବାହାତ ହେନି ମାନାୟାର୍ ତା ତାକେ ପାର୍ତି କିତାର୍ ।
