أَيُّوبَ 22

١ 1 فَأَجَابَ أَلِيفَازُ ٱلتَّيْمَانِيُّ وَقَالَ:

Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:

٢ 2 «هَلْ يَنْفَعُ ٱلْإِنْسَانُ ٱللهَ؟ بَلْ يَنْفَعُ نَفْسَهُ ٱلْفَطِنُ!

Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.

٣ 3 هَلْ مِنْ مَسَرَّةٍ لِلْقَدِيرِ إِذَا تَبَرَّرْتَ، أَوْ مِنْ فَائِدَةٍ إِذَا قَوَّمْتَ طُرُقَكَ؟

Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?

٤ 4 هَلْ عَلَى تَقْوَاكَ يُوَبِّخُكَ، أَوْ يَدْخُلُ مَعَكَ فِي ٱلْمُحَاكَمَةِ؟

Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?

٥ 5 أَلَيْسَ شَرُّكَ عَظِيمًا، وَآثَامُكَ لَا نِهَايَةَ لَهَا؟

Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?

٦ 6 لِأَنَّكَ ٱرْتَهَنْتَ أَخَاكَ بِلَا سَبَبٍ، وَسَلَبْتَ ثِيَابَ ٱلْعُرَاةِ.

Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.

٧ 7 مَاءً لَمْ تَسْقِ ٱلْعَطْشَانَ، وَعَنِ ٱلْجَوْعَانِ مَنَعْتَ خُبْزًا.

Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.

٨ 8 أَمَّا صَاحِبُ ٱلْقُوَّةِ فَلَهُ ٱلْأَرْضُ، وَٱلْمُتَرَفِّعُ ٱلْوَجْهِ سَاكِنٌ فِيهَا.

Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.

٩ 9 ٱلْأَرَامِلَ أَرْسَلْتَ خَالِيَاتٍ، وَذِرَاعُ ٱلْيَتَامَى ٱنْسَحَقَتْ.

Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.

١٠ 10 لِأَجْلِ ذَلِكَ حَوَالَيْكَ فِخَاخٌ، وَيُرِيعُكَ رُعْبٌ بَغْتَةً

Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;

١١ 11 أَوْ ظُلْمَةٌ فَلَا تَرَى، وَفَيْضُ ٱلْمِيَاهِ يُغَطِّيكَ.

Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.

١٢ 12 «هُوَذَا ٱللهُ فِي عُلُوِّ ٱلسَّمَاوَاتِ. وَٱنْظُرْ رَأْسَ ٱلْكَوَاكِبِ مَا أَعْلَاهُ!

Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!

١٣ 13 فَقُلْتَ: كَيْفَ يَعْلَمُ ٱللهُ؟ هَلْ مِنْ وَرَاءِ ٱلضَّبَابِ يَقْضِي؟

A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?

١٤ 14 ٱلسَّحَابُ سِتْرٌ لَهُ فَلَا يُرَى، وَعَلَى دَائِرَةِ ٱلسَّمَاوَاتِ يَتَمَشَّى.

Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.

١٥ 15 هَلْ تَحْفَظُ طَرِيقَ ٱلْقِدَمِ ٱلَّذِي دَاسَهُ رِجَالُ ٱلْإِثْمِ،

Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?

١٦ 16 ٱلَّذِينَ قُبِضَ عَلَيْهِمْ قَبْلَ ٱلْوَقْتِ؟ ٱلْغَمْرُ ٱنْصَبَّ عَلَى أَسَاسِهِمِ.

Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.

١٧ 17 ٱلْقَائِلِينَ لِلهِ: ٱبْعُدْ عَنَّا. وَمَاذَا يَفْعَلُ ٱلْقَدِيرُ لَهُمْ؟

Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?

١٨ 18 وَهُوَ قَدْ مَلَأَ بُيُوتَهُمْ خَيْرًا. لِتَبْعُدْ عَنِّي مَشُورَةُ ٱلْأَشْرَارِ.

Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.

١٩ 19 ٱلْأَبْرَارُ يَنْظُرُونَ وَيَفْرَحُونَ، وَٱلْبَرِيءُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ قَائِلِينَ:

Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.

٢٠ 20 أَلَمْ يُبَدْ مُقَاوِمُونَا، وَبَقِيَّتُهُمْ قَدْ أَكَلَتْهَا ٱلنَّارُ؟

Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.

٢١ 21 «تَعَرَّفْ بِهِ وَٱسْلَمْ. بِذَلِكَ يَأْتِيكَ خَيْرٌ.

Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.

٢٢ 22 ٱقْبَلِ ٱلشَّرِيعَةَ مِنْ فِيهِ، وَضَعْ كَلَامَهُ فِي قَلْبِكَ.

Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.

٢٣ 23 إِنْ رَجَعْتَ إِلَى ٱلْقَدِيرِ تُبْنَى. إِنْ أَبْعَدْتَ ظُلْمًا مِنْ خَيْمَتِكَ،

Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.

٢٤ 24 وَأَلْقَيْتَ ٱلتِّبْرَ عَلَى ٱلتُّرَابِ وَذَهَبَ أُوفِيرَ بَيْنَ حَصَا ٱلْأَوْدِيَةِ.

Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.

٢٥ 25 يَكُونُ ٱلْقَدِيرُ تِبْرَكَ وَفِضَّةَ أَتْعَابٍ لَكَ،

Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.

٢٦ 26 لِأَنَّكَ حِينَئِذٍ تَتَلَذَّذُ بِٱلْقَدِيرِ وَتَرْفَعُ إِلَى ٱللهِ وَجْهَكَ.

Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.

٢٧ 27 تُصَلِّي لَهُ فَيَسْتَمِعُ لَكَ، وَنُذُورُكَ تُوفِيهَا.

Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.

٢٨ 28 وَتَجْزِمُ أَمْرًا فَيُثَبَّتُ لَكَ، وَعَلَى طُرُقِكَ يُضِيءُ نُورٌ.

Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.

٢٩ 29 إِذَا وُضِعُوا تَقُولُ: رَفْعٌ. وَيُخَلِّصُ ٱلْمُنْخَفِضَ ٱلْعَيْنَيْنِ.

Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.

٣٠ 30 يُنَجِّي غَيْرَ ٱلْبَرِيءِ وَيُنْجَى بِطَهَارَةِ يَدَيْكَ».

Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.