غَلاطِيَّة 5

١ 1 فَٱثْبُتُوا إِذًا فِي ٱلْحُرِّيَّةِ ٱلَّتِي قَدْ حَرَّرَنَا ٱلْمَسِيحُ بِهَا، وَلَا تَرْتَبِكُوا أَيْضًا بِنِيرِ عُبُودِيَّةٍ.

ខ្រីឞ្ដោៜស្មភ្យំ យត៑ ស្វាតន្ត្រ្យំ ទត្តវាន៑ យូយំ តត្រ ស្ថិរាស្តិឞ្ឋត ទាសត្វយុគេន បុន រ្ន និពធ្យធ្វំ។

٢ 2 هَا أَنَا بُولُسُ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ إِنِ ٱخْتَتَنْتُمْ لَا يَنْفَعُكُمُ ٱلْمَسِيحُ شَيْئًا!

បឝ្យតាហំ បៅលោ យុឞ្មាន៑ វទាមិ យទិ ឆិន្នត្វចោ ភវថ តហ៌ិ ខ្រីឞ្ដេន កិមបិ នោបការិឞ្យធ្វេ។

٣ 3 لَكِنْ أَشْهَدُ أَيْضًا لِكُلِّ إِنْسَانٍ مُخْتَتِنٍ أَنَّهُ مُلْتَزِمٌ أَنْ يَعْمَلَ بِكُلِّ ٱلنَّامُوسِ.

អបរំ យះ កឝ្ចិត៑ ឆិន្នត្វគ៑ ភវតិ ស ក្ឫត្ស្នវ្យវស្ថាយាះ បាលនម៑ ឦឝ្វរាយ ធារយតីតិ ប្រមាណំ ទទាមិ។

٤ 4 قَدْ تَبَطَّلْتُمْ عَنِ ٱلْمَسِيحِ أَيُّهَا ٱلَّذِينَ تَتَبَرَّرُونَ بِٱلنَّامُوسِ. سَقَطْتُمْ مِنَ ٱلنِّعْمَةِ.

យុឞ្មាកំ យាវន្តោ លោកា វ្យវស្ថយា សបុណ្យីភវិតុំ ចេឞ្ដន្តេ តេ សវ៌្វេ ខ្រីឞ្ដាទ៑ ភ្រឞ្ដា អនុគ្រហាត៑ បតិតាឝ្ច។

٥ 5 فَإِنَّنَا بِٱلرُّوحِ مِنَ ٱلْإِيمَانِ نَتَوَقَّعُ رَجَاءَ بِرٍّ.

យតោ វយម៑ អាត្មនា វិឝ្វាសាត៑ បុណ្យលាភាឝាសិទ្ធំ ប្រតីក្ឞាមហេ។

٦ 6 لِأَنَّهُ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ لَا ٱلْخِتَانُ يَنْفَعُ شَيْئًا وَلَا ٱلْغُرْلَةُ، بَلِ ٱلْإِيمَانُ ٱلْعَامِلُ بِٱلْمَحَبَّةِ.

ខ្រីឞ្ដេ យីឝៅ ត្វក្ឆេទាត្វក្ឆេទយោះ កិមបិ គុណំ នាស្តិ កិន្តុ ប្រេម្នា សផលោ វិឝ្វាស ឯវ គុណយុក្តះ។

٧ 7 كُنْتُمْ تَسْعَوْنَ حَسَنًا. فَمَنْ صَدَّكُمْ حَتَّى لَا تُطَاوِعُوا لِلْحَقِّ؟

បូវ៌្វំ យូយំ សុន្ទរម៑ អធាវត កិន្ត្វិទានីំ កេន ពាធាំ ប្រាប្យ សត្យតាំ ន គ្ឫហ្លីថ?

٨ 8 هَذِهِ ٱلْمُطَاوَعَةُ لَيْسَتْ مِنَ ٱلَّذِي دَعَاكُمْ.

យុឞ្មាកំ សា មតិ រ្យុឞ្មទាហ្វានការិណ ឦឝ្វរាន្ន ជាតា។

٩ 9 «خَمِيرَةٌ صَغِيرَةٌ تُخَمِّرُ ٱلْعَجِينَ كُلَّهُ».

វិការះ ក្ឫត្ស្នឝក្តូនាំ ស្វល្បកិណ្វេន ជសយតេ។

١٠ 10 وَلَكِنَّنِي أَثِقُ بِكُمْ فِي ٱلرَّبِّ أَنَّكُمْ لَا تَفْتَكِرُونَ شَيْئًا آخَرَ. وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يُزْعِجُكُمْ سَيَحْمِلُ ٱلدَّيْنُونَةَ أَيَّ مَنْ كَانَ.

យុឞ្មាកំ មតិ រ្វិការំ ន គមិឞ្យតីត្យហំ យុឞ្មានធិ ប្រភុនាឝំសេ; កិន្តុ យោ យុឞ្មាន៑ វិចារលយតិ ស យះ កឝ្ចិទ៑ ភវេត៑ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ប្រាប្ស្យតិ។

١١ 11 وَأَمَّا أَنَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ فَإِنْ كُنْتُ بَعْدُ أَكْرِزُ بِٱلْخِتَانِ، فَلِمَاذَا أُضْطَهَدُ بَعْدُ؟ إِذًا عَثْرَةُ ٱلصَّلِيبِ قَدْ بَطَلَتْ.

បរន្តុ ហេ ភ្រាតរះ, យទ្យហម៑ ឥទានីម៑ អបិ ត្វក្ឆេទំ ប្រចារយេយំ តហ៌ិ កុត ឧបទ្រវំ ភុញ្ជិយ? តត្ក្ឫតេ ក្រុឝំ និព៌្ពាធម៑ អភវិឞ្យត៑។

١٢ 12 يَالَيْتَ ٱلَّذِينَ يُقْلِقُونَكُمْ يَقْطَعُونَ أَيْضًا!

យេ ជនា យុឞ្មាកំ ចាញ្ចល្យំ ជនយន្តិ តេឞាំ ឆេទនមេវ មយាភិលឞ្យតេ។

١٣ 13 فَإِنَّكُمْ إِنَّمَا دُعِيتُمْ لِلْحُرِّيَّةِ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ. غَيْرَ أَنَّهُ لَا تُصَيِّرُوا ٱلْحُرِّيَّةَ فُرْصَةً لِلْجَسَدِ، بَلْ بِٱلْمَحَبَّةِ ٱخْدِمُوا بَعْضُكُمْ بَعْضًا.

ហេ ភ្រាតរះ, យូយំ ស្វាតន្ត្រ្យាត៌្ហម៑ អាហូតា អាធ្វេ កិន្តុ តត្ស្វាតន្ត្រ្យទ្វារេណ ឝារីរិកភាវោ យុឞ្មាន៑ ន ប្រវិឝតុ។ យូយំ ប្រេម្នា បរស្បរំ បរិចយ៌្យាំ កុរុធ្វំ។

١٤ 14 لِأَنَّ كُلَّ ٱلنَّامُوسِ فِي كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ يُكْمَلُ: «تُحِبُّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ».

យស្មាត៑ ត្វំ សមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុយ៌្យា ឥត្យេកាជ្ញា ក្ឫត្ស្នាយា វ្យវស្ថាយាះ សារសំគ្រហះ។

١٥ 15 فَإِذَا كُنْتُمْ تَنْهَشُونَ وَتَأْكُلُونَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا، فَٱنْظُرُوا لِئَلَّا تُفْنُوا بَعْضُكُمْ بَعْضًا.

កិន្តុ យូយំ យទិ បរស្បរំ ទំទឝ្យធ្វេ ៜឝាឝ្យធ្វេ ច តហ៌ិ យុឞ្មាកម៑ ឯកោៜន្យេន យន្ន គ្រស្យតេ តត្រ យុឞ្មាភិះ សាវធានៃ រ្ភវិតវ្យំ។

١٦ 16 وَإِنَّمَا أَقُولُ: ٱسْلُكُوا بِٱلرُّوحِ فَلَا تُكَمِّلُوا شَهْوَةَ ٱلْجَسَدِ.

អហំ ព្រវីមិ យូយម៑ អាត្មិកាចារំ កុរុត ឝារីរិកាភិលាឞំ មា បូរយត។

١٧ 17 لِأَنَّ ٱلْجَسَدَ يَشْتَهِي ضِدَّ ٱلرُّوحِ وَٱلرُّوحُ ضِدَّ ٱلْجَسَدِ، وَهَذَانِ يُقَاوِمُ أَحَدُهُمَا ٱلْآخَرَ، حَتَّى تَفْعَلُونَ مَا لَا تُرِيدُونَ.

យតះ ឝារីរិកាភិលាឞ អាត្មនោ វិបរីតះ, អាត្មិកាភិលាឞឝ្ច ឝរីរស្យ វិបរីតះ, អនយោរុភយោះ បរស្បរំ វិរោធោ វិទ្យតេ តេន យុឞ្មាភិ រ្យទ៑ អភិលឞ្យតេ តន្ន កត៌្តវ្យំ។

١٨ 18 وَلَكِنْ إِذَا ٱنْقَدْتُمْ بِٱلرُّوحِ فَلَسْتُمْ تَحْتَ ٱلنَّامُوسِ.

យូយំ យទ្យាត្មនា វិនីយធ្វេ តហ៌ិ វ្យវស្ថាយា អធីនា ន ភវថ។

١٩ 19 وَأَعْمَالُ ٱلْجَسَدِ ظَاهِرَةٌ، ٱلَّتِي هِيَ: زِنًى، عَهَارَةٌ، نَجَاسَةٌ، دَعَارَةٌ،

អបរំ បរទារគមនំ វេឝ្យាគមនម៑ អឝុចិតា កាមុកតា ប្រតិមាបូជនម្

٢٠ 20 عِبَادَةُ ٱلْأَوْثَانِ، سِحْرٌ، عَدَاوَةٌ، خِصَامٌ، غَيْرَةٌ، سَخَطٌ، تَحَزُّبٌ، شِقَاقٌ، بِدْعَةٌ،

ឥន្ទ្រជាលំ ឝត្រុត្វំ វិវាទោៜន្តជ៌្វលនំ ក្រោធះ កលហោៜនៃក្យំ

٢١ 21 حَسَدٌ، قَتْلٌ، سُكْرٌ، بَطَرٌ، وَأَمْثَالُ هَذِهِ ٱلَّتِي أَسْبِقُ فَأَقُولُ لَكُمْ عَنْهَا كَمَا سَبَقْتُ فَقُلْتُ أَيْضًا: إِنَّ ٱلَّذِينَ يَفْعَلُونَ مِثْلَ هَذِهِ لَا يَرِثُونَ مَلَكُوتَ ٱللهِ.

បាត៌្ហក្យម៑ ឦឞ៌្យា វធោ មត្តត្វំ លម្បដត្វមិត្យាទីនិ ស្បឞ្ដត្វេន ឝារីរិកភាវស្យ កម៌្មាណិ សន្តិ។ បូវ៌្វំ យទ្វត៑ មយា កថិតំ តទ្វត៑ បុនរបិ កថ្យតេ យេ ជនា ឯតាទ្ឫឝានិ កម៌្មាណ្យាចរន្តិ តៃរីឝ្វរស្យ រាជ្យេៜធិការះ កទាច ន លប្ស្យតេ។

٢٢ 22 وَأَمَّا ثَمَرُ ٱلرُّوحِ فَهُوَ: مَحَبَّةٌ، فَرَحٌ، سَلَامٌ، طُولُ أَنَاةٍ، لُطْفٌ، صَلَاحٌ، إِيمَانٌ،

កិញ្ច ប្រេមានន្ទះ ឝាន្តិឝ្ចិរសហិឞ្ណុតា ហិតៃឞិតា ភទ្រត្វំ វិឝ្វាស្យតា តិតិក្ឞា

٢٣ 23 وَدَاعَةٌ، تَعَفُّفٌ. ضِدَّ أَمْثَالِ هَذِهِ لَيْسَ نَامُوسٌ.

បរិមិតភោជិត្វមិត្យាទីន្យាត្មនះ ផលានិ សន្តិ តេឞាំ វិរុទ្ធា កាបិ វ្យវស្ថា នហិ។

٢٤ 24 وَلَكِنَّ ٱلَّذِينَ هُمْ لِلْمَسِيحِ قَدْ صَلَبُوا ٱلْجَسَدَ مَعَ ٱلْأَهْوَاءِ وَٱلشَّهَوَاتِ.

យេ តុ ខ្រីឞ្ដស្យ លោកាស្តេ រិបុភិរភិលាឞៃឝ្ច សហិតំ ឝារីរិកភាវំ ក្រុឝេ និហតវន្តះ។

٢٥ 25 إِنْ كُنَّا نَعِيشُ بِٱلرُّوحِ، فَلْنَسْلُكْ أَيْضًا بِحَسَبِ ٱلرُّوحِ.

យទិ វយម៑ អាត្មនា ជីវាមស្តហ៌្យាត្មិកាចារោៜស្មាភិះ កត៌្តវ្យះ,

٢٦ 26 لَا نَكُنْ مُعْجِبِينَ نُغَاضِبُ بَعْضُنَا بَعْضًا، وَنَحْسِدُ بَعْضُنَا بَعْضًا.

ទប៌ះ បរស្បរំ និព៌្ហត៌្សនំ ទ្វេឞឝ្ចាស្មាភិ រ្ន កត៌្តវ្យានិ។