أفَسُس 4

١ 1 فَأَطْلُبُ إِلَيْكُمْ، أَنَا ٱلْأَسِيرَ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ تَسْلُكُوا كَمَا يَحِقُّ لِلدَّعْوَةِ ٱلَّتِي دُعِيتُمْ بِهَا.

அதோ ப³ந்தி³ரஹம்’ ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா யுஷ்மாந் விநயே யூயம்’ யேநாஹ்வாநேநாஹூதாஸ்தது³பயுக்தரூபேண

٢ 2 بِكُلِّ تَوَاضُعٍ وَوَدَاعَةٍ وَبِطُولِ أَنَاةٍ، مُحْتَمِلِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فِي ٱلْمَحَبَّةِ.

ஸர்வ்வதா² நம்ரதாம்’ ம்ரு’து³தாம்’ திதிக்ஷாம்’ பரஸ்பரம்’ ப்ரம்நா ஸஹிஷ்ணுதாஞ்சாசரத|

٣ 3 مُجْتَهِدِينَ أَنْ تَحْفَظُوا وَحْدَانِيَّةَ ٱلرُّوحِ بِرِبَاطِ ٱلسَّلَامِ.

ப்ரணயப³ந்த⁴நேந சாத்மந ஏக்யம்’ ரக்ஷிதும்’ யதத்⁴வம்’|

٤ 4 جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَرُوحٌ وَاحِدٌ، كَمَا دُعِيتُمْ أَيْضًا فِي رَجَاءِ دَعْوَتِكُمُ ٱلْوَاحِدِ.

யூயம் ஏகஸ²ரீரா ஏகாத்மாநஸ்²ச தத்³வத்³ ஆஹ்வாநேந யூயம் ஏகப்ரத்யாஸா²ப்ராப்தயே ஸமாஹூதா​: |

٥ 5 رَبٌّ وَاحِدٌ، إِيمَانٌ وَاحِدٌ، مَعْمُودِيَّةٌ وَاحِدَةٌ،

யுஷ்மாகம் ஏக​: ப்ரபு⁴ரேகோ விஸ்²வாஸ ஏகம்’ மஜ்ஜநம்’, ஸர்வ்வேஷாம்’ தாத​:

٦ 6 إِلَهٌ وَآبٌ وَاحِدٌ لِلْكُلِّ، ٱلَّذِي عَلَى ٱلْكُلِّ وَبِٱلْكُلِّ وَفِي كُلِّكُمْ.

ஸர்வ்வோபரிஸ்த²​: ஸர்வ்வவ்யாபீ ஸர்வ்வேஷாம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யவர்த்தீ சைக ஈஸ்²வர ஆஸ்தே|

٧ 7 وَلَكِنْ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَّا أُعْطِيَتِ ٱلنِّعْمَةُ حَسَبَ قِيَاسِ هِبَةِ ٱلْمَسِيحِ.

கிந்து க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³நபரிமாணாநுஸாராத்³ அஸ்மாகம் ஏகைகஸ்மை விஸே²ஷோ வரோ(அ)தா³யி|

٨ 8 لِذَلِكَ يَقُولُ: «إِذْ صَعِدَ إِلَى ٱلْعَلَاءِ سَبَى سَبْيًا وَأَعْطَى ٱلنَّاسَ عَطَايَا».

யதா² லிகி²தம் ஆஸ்தே, "ஊர்த்³த்⁴வம் ஆருஹ்ய ஜேத்ரு’ந் ஸ விஜித்ய ப³ந்தி³நோ(அ)கரோத்| தத​: ஸ மநுஜேப்⁴யோ(அ)பி ஸ்வீயாந் வ்யஸ்²ராணயத்³ வராந்|| "

٩ 9 وَأَمَّا أَنَّهُ «صَعِدَ»، فَمَا هُوَ إِلَّا إِنَّهُ نَزَلَ أَيْضًا أَوَّلًا إِلَى أَقْسَامِ ٱلْأَرْضِ ٱلسُّفْلَى.

ஊர்த்³த்⁴வம் ஆருஹ்யேதிவாக்யஸ்யாயமர்த²​: ஸ பூர்வ்வம்’ ப்ரு’தி²வீரூபம்’ ஸர்வ்வாத⁴​: ஸ்தி²தம்’ ஸ்தா²நம் அவதீர்ணவாந்;

١٠ 10 اَلَّذِي نَزَلَ هُوَ ٱلَّذِي صَعِدَ أَيْضًا فَوْقَ جَمِيعِ ٱلسَّمَاوَاتِ، لِكَيْ يَمْلَأَ ٱلْكُلَّ.

யஸ்²சாவதீர்ணவாந் ஸ ஏவ ஸ்வர்கா³ணாம் உபர்ய்யுபர்ய்யாரூட⁴வாந் யத​: ஸர்வ்வாணி தேந பூரயிதவ்யாநி|

١١ 11 وَهُوَ أَعْطَى ٱلْبَعْضَ أَنْ يَكُونُوا رُسُلًا، وَٱلْبَعْضَ أَنْبِيَاءَ، وَٱلْبَعْضَ مُبَشِّرِينَ، وَٱلْبَعْضَ رُعَاةً وَمُعَلِّمِينَ،

ஸ ஏவ ச காம்’ஸ்²சந ப்ரேரிதாந் அபராந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ(அ)பராந் ஸுஸம்’வாத³ப்ரசாரகாந் அபராந் பாலகாந் உபதே³ஸ²காம்’ஸ்²ச நியுக்தவாந்|

١٢ 12 لِأَجْلِ تَكْمِيلِ ٱلْقِدِّيسِينَ لِعَمَلِ ٱلْخِدْمَةِ، لِبُنْيَانِ جَسَدِ ٱلْمَسِيحِ،

யாவத்³ வயம்’ ஸர்வ்வே விஸ்²வாஸஸ்யேஸ்²வரபுத்ரவிஷயகஸ்ய தத்த்வஜ்ஞாநஸ்ய சைக்யம்’ ஸம்பூர்ணம்’ புருஷர்த²ஞ்சார்த²த​: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸம்பூர்ணபரிமாணஸ்ய ஸமம்’ பரிமாணம்’ ந ப்ராப்நுமஸ்தாவத்

١٣ 13 إِلَى أَنْ نَنْتَهِيَ جَمِيعُنَا إِلَى وَحْدَانِيَّةِ ٱلْإِيمَانِ وَمَعْرِفَةِ ٱبْنِ ٱللهِ. إِلَى إِنْسَانٍ كَامِلٍ. إِلَى قِيَاسِ قَامَةِ مِلْءِ ٱلْمَسِيحِ.

ஸ பரிசர்ய்யாகர்ம்மஸாத⁴நாய க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரஸ்ய நிஷ்டா²யை ச பவித்ரலோகாநாம்’ ஸித்³த⁴தாயாஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம் உபாயம்’ நிஸ்²சிதவாந்|

١٤ 14 كَيْ لَا نَكُونَ فِي مَا بَعْدُ أَطْفَالًا مُضْطَرِبِينَ وَمَحْمُولِينَ بِكُلِّ رِيحِ تَعْلِيمٍ، بِحِيلَةِ ٱلنَّاسِ، بِمَكْرٍ إِلَى مَكِيدَةِ ٱلضَّلَالِ.

அதஏவ மாநுஷாணாம்’ சாதுரீதோ ப்⁴ரமகதூ⁴ர்த்ததாயாஸ்²ச²லாச்ச ஜாதேந ஸர்வ்வேண ஸி²க்ஷாவாயுநா வயம்’ யத்³ பா³லகா இவ தோ³லாயமாநா ந ப்⁴ராம்யாம இத்யஸ்மாபி⁴ ர்யதிதவ்யம்’,

١٥ 15 بَلْ صَادِقِينَ فِي ٱلْمَحَبَّةِ، نَنْمُو فِي كُلِّ شَيْءٍ إِلَى ذَاكَ ٱلَّذِي هُوَ ٱلرَّأْسُ: ٱلْمَسِيحُ،

ப்ரேம்நா ஸத்யதாம் ஆசரத்³பி⁴​: ஸர்வ்வவிஷயே க்²ரீஷ்டம் உத்³தி³ஸ்²ய வர்த்³தி⁴தவ்யஞ்ச, யத​: ஸ மூர்த்³தா⁴,

١٦ 16 ٱلَّذِي مِنْهُ كُلُّ ٱلْجَسَدِ مُرَكَّبًا مَعًا، وَمُقْتَرِنًا بِمُؤَازَرَةِ كُلِّ مَفْصِلٍ، حَسَبَ عَمَلٍ، عَلَى قِيَاسِ كُلِّ جُزْءٍ، يُحَصِّلُ نُمُوَّ ٱلْجَسَدِ لِبُنْيَانِهِ فِي ٱلْمَحَبَّةِ.

தஸ்மாச்சைகைகஸ்யாங்க³ஸ்ய ஸ்வஸ்வபரிமாணாநுஸாரேண ஸாஹாய்யகரணாத்³ உபகாரகை​: ஸர்வ்வை​: ஸந்தி⁴பி⁴​: க்ரு’த்ஸ்நஸ்ய ஸ²ரீரஸ்ய ஸம்’யோகே³ ஸம்மிலநே ச ஜாதே ப்ரேம்நா நிஷ்டா²ம்’ லப⁴மாநம்’ க்ரு’த்ஸ்நம்’ ஸ²ரீரம்’ வ்ரு’த்³தி⁴ம்’ ப்ராப்நோதி|

١٧ 17 فَأَقُولُ هَذَا وَأَشْهَدُ فِي ٱلرَّبِّ: أَنْ لَا تَسْلُكُوا فِي مَا بَعْدُ كَمَا يَسْلُكُ سَائِرُ ٱلْأُمَمِ أَيْضًا بِبُطْلِ ذِهْنِهِمْ،

யுஷ்மாந் அஹம்’ ப்ரபு⁴நேத³ம்’ ப்³ரவீம்யாதி³ஸா²மி ச, அந்யே பி⁴ந்நஜாதீயா இவ யூயம்’ பூந ர்மாசரத|

١٨ 18 إِذْ هُمْ مُظْلِمُو ٱلْفِكْرِ، وَمُتَجَنِّبُونَ عَنْ حَيَاةِ ٱللهِ لِسَبَبِ ٱلْجَهْلِ ٱلَّذِي فِيهِمْ بِسَبَبِ غِلَاظَةِ قُلُوبِهِمْ.

யதஸ்தே ஸ்வமநோமாயாம் ஆசரந்த்யாந்தரிகாஜ்ஞாநாத் மாநஸிககாடி²ந்யாச்ச திமிராவ்ரு’தபு³த்³த⁴ய ஈஸ்²வரீயஜீவநஸ்ய ப³கீ³ர்பூ⁴தாஸ்²ச ப⁴வந்தி,

١٩ 19 اَلَّذِينَ -إِذْ هُمْ قَدْ فَقَدُوا ٱلْحِسَّ- أَسْلَمُوا نُفُوسَهُمْ لِلدَّعَارَةِ لِيَعْمَلُوا كُلَّ نَجَاسَةٍ فِي ٱلطَّمَعِ.

ஸ்வாந் சைதந்யஸூ²ந்யாந் க்ரு’த்வா ச லோபே⁴ந ஸர்வ்வவிதா⁴ஸௌ²சாசரணாய லம்படதாயாம்’ ஸ்வாந் ஸமர்பிதவந்த​: |

٢٠ 20 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَمْ تَتَعَلَّمُوا ٱلْمَسِيحَ هَكَذَا،

கிந்து யூயம்’ க்²ரீஷ்டம்’ ந தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பரிசிதவந்த​: ,

٢١ 21 إِنْ كُنْتُمْ قَدْ سَمِعْتُمُوهُ وَعُلِّمْتُمْ فِيهِ كَمَا هُوَ حَقٌّ فِي يَسُوعَ،

யதோ யூயம்’ தம்’ ஸ்²ருதவந்தோ யா ஸத்யா ஸி²க்ஷா யீஸு²தோ லப்⁴யா தத³நுஸாராத் ததீ³யோபதே³ஸ²ம்’ ப்ராப்தவந்தஸ்²சேதி மந்யே|

٢٢ 22 أَنْ تَخْلَعُوا مِنْ جِهَةِ ٱلتَّصَرُّفِ ٱلسَّابِقِ ٱلْإِنْسَانَ ٱلْعَتِيقَ ٱلْفَاسِدَ بِحَسَبِ شَهَوَاتِ ٱلْغُرُورِ،

தஸ்மாத் பூர்வ்வகாலிகாசாரகாரீ ய​: புராதநபுருஷோ மாயாபி⁴லாஷை ர்நஸ்²யதி தம்’ த்யக்த்வா யுஷ்மாபி⁴ ர்மாநஸிகபா⁴வோ நூதநீகர்த்தவ்ய​: ,

٢٣ 23 وَتَتَجَدَّدُوا بِرُوحِ ذِهْنِكُمْ،

யோ நவபுருஷ ஈஸ்²வராநுரூபேண புண்யேந ஸத்யதாஸஹிதேந

٢٤ 24 وَتَلْبَسُوا ٱلْإِنْسَانَ ٱلْجَدِيدَ ٱلْمَخْلُوقَ بِحَسَبِ ٱللهِ فِي ٱلْبِرِّ وَقَدَاسَةِ ٱلْحَقِّ.

தா⁴ர்ம்மிகத்வேந ச ஸ்ரு’ஷ்ட​: ஸ ஏவ பரிதா⁴தவ்யஸ்²ச|

٢٥ 25 لِذَلِكَ ٱطْرَحُوا عَنْكُمُ ٱلْكَذِبَ، وَتَكَلَّمُوا بِٱلصِّدْقِ كُلُّ وَاحِدٍ مَعَ قَرِيبِهِ، لِأَنَّنَا بَعْضَنَا أَعْضَاءُ ٱلْبَعْضِ.

அதோ யூயம்’ ஸர்வ்வே மித்²யாகத²நம்’ பரித்யஜ்ய ஸமீபவாஸிபி⁴​: ஸஹ ஸத்யாலாபம்’ குருத யதோ வயம்’ பரஸ்பரம் அங்க³ப்ரத்யங்கா³ ப⁴வாம​: |

٢٦ 26 اِغْضَبُوا وَلَا تُخْطِئُوا. لَا تَغْرُبِ ٱلشَّمْسُ عَلَى غَيْظِكُمْ،

அபரம்’ க்ரோதே⁴ ஜாதே பாபம்’ மா குருத்⁴வம், அஸா²ந்தே யுஷ்மாகம்’ ரோஷேஸூர்ய்யோ(அ)ஸ்தம்’ ந க³ச்ச²து|

٢٧ 27 وَلَا تُعْطُوا إِبْلِيسَ مَكَانًا.

அபரம்’ ஸ²யதாநே ஸ்தா²நம்’ மா த³த்த|

٢٨ 28 لَا يَسْرِقِ ٱلسَّارِقُ فِي مَا بَعْدُ، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَتْعَبُ عَامِلًا ٱلصَّالِحَ بِيَدَيْهِ، لِيَكُونَ لَهُ أَنْ يُعْطِيَ مَنْ لَهُ ٱحْتِيَاجٌ.

சோர​: புநஸ்²சைர்ய்யம்’ ந கரோது கிந்து தீ³நாய தா³நே ஸாமர்த்²யம்’ யஜ்ஜாயதே தத³ர்த²ம்’ ஸ்வகராப்⁴யாம்’ ஸத்³வ்ரு’த்த்யா பரிஸ்²ரமம்’ கரோது|

٢٩ 29 لَا تَخْرُجْ كَلِمَةٌ رَدِيَّةٌ مِنْ أَفْوَاهِكُمْ، بَلْ كُلُّ مَا كَانَ صَالِحًا لِلْبُنْيَانِ حَسَبَ ٱلْحَاجَةِ، كَيْ يُعْطِيَ نِعْمَةً لِلسَّامِعِينَ.

அபரம்’ யுஷ்மாகம்’ வத³நேப்⁴ய​: கோ(அ)பி கதா³லாபோ ந நிர்க³ச்ச²து, கிந்து யேந ஸ்²ரோதுருபகாரோ ஜாயதே தாத்³ரு’ஸ²​: ப்ரயோஜநீயநிஷ்டா²யை ப²லதா³யக ஆலாபோ யுஷ்மாகம்’ ப⁴வது|

٣٠ 30 وَلَا تُحْزِنُوا رُوحَ ٱللهِ ٱلْقُدُّوسَ ٱلَّذِي بِهِ خُتِمْتُمْ لِيَوْمِ ٱلْفِدَاءِ.

அபரஞ்ச யூயம்’ முக்திதி³நபர்ய்யந்தம் ஈஸ்²வரஸ்ய யேந பவித்ரேணாத்மநா முத்³ரயாங்கிதா அப⁴வத தம்’ ஸோ²காந்விதம்’ மா குருத|

٣١ 31 لِيُرْفَعْ مِنْ بَيْنِكُمْ كُلُّ مَرَارَةٍ وَسَخَطٍ وَغَضَبٍ وَصِيَاحٍ وَتَجْدِيفٍ مَعَ كُلِّ خُبْثٍ.

அபரம்’ கடுவாக்யம்’ ரோஷ​: கோஷ​: கலஹோ நிந்தா³ ஸர்வ்வவித⁴த்³வேஷஸ்²சைதாநி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யாத்³ தூ³ரீப⁴வந்து|

٣٢ 32 وَكُونُوا لُطَفَاءَ بَعْضُكُمْ نَحْوَ بَعْضٍ، شَفُوقِينَ، مُتَسَامِحِينَ كَمَا سَامَحَكُمُ ٱللهُ أَيْضًا فِي ٱلْمَسِيحِ.

யூயம்’ பரஸ்பரம்’ ஹிதைஷிண​: கோமலாந்த​: கரணாஸ்²ச ப⁴வத| அபரம் ஈஸ்²வர​: க்²ரீஷ்டேந யத்³வத்³ யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷாந் க்ஷமிதவாந் தத்³வத்³ யூயமபி பரஸ்பரம்’ க்ஷமத்⁴வம்’|