كُولُوسِي 2

١ 1 فَإِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَعْلَمُوا أَيُّ جِهَادٍ لِي لِأَجْلِكُمْ، وَلِأَجْلِ ٱلَّذِينَ فِي لَاوُدِكِيَّةَ، وَجَمِيعِ ٱلَّذِينَ لَمْ يَرَوْا وَجْهِي فِي ٱلْجَسَدِ،

ยุษฺมากํ ลายทิเกยาสฺถภฺราตฺฤณาญฺจ กฺฤเต ยาวนฺโต ภฺราตรศฺจ มม ศารีริกมุขํ น ทฺฤษฺฏวนฺตเสฺตษำ กฺฤเต มม กิยานฺ ยตฺโน ภวติ ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุมฺ อิจฺฉามิฯ

٢ 2 لِكَيْ تَتَعَزَّى قُلُوبُهُمْ مُقْتَرِنَةً فِي ٱلْمَحَبَّةِ لِكُلِّ غِنَى يَقِينِ ٱلْفَهْمِ، لِمَعْرِفَةِ سِرِّ ٱللهِ ٱلْآبِ وَٱلْمَسِيحِ،

ผลต: ปูรฺณพุทฺธิรูปธนโภคาย เปฺรมฺนา สํยุกฺตานำ เตษำ มนำสิ ยตฺ ปิตุรีศฺวรสฺย ขฺรีษฺฏสฺย จ นิคูฒวากฺยสฺย ชฺญานารฺถํ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺนุยุริตฺยรฺถมหํ ยเตฯ

٣ 3 ٱلْمُذَّخَرِ فِيهِ جَمِيعُ كُنُوزِ ٱلْحِكْمَةِ وَٱلْعِلْمِ.

ยโต วิทฺยาชฺญานโย: สรฺเวฺว นิธย: ขฺรีษฺเฏ คุปฺตา: สนฺติฯ

٤ 4 وَإِنَّمَا أَقُولُ هَذَا لِئَلَّا يَخْدَعَكُمْ أَحَدٌ بِكَلَامٍ مَلِقٍ.

โก'ปิ ยุษฺมานฺ วินยวาเกฺยน ยนฺน วญฺจเยตฺ ตทรฺถมฺ เอตานิ มยา กถฺยนฺเตฯ

٥ 5 فَإِنِّي وَإِنْ كُنْتُ غَائِبًا فِي ٱلْجَسَدِ لَكِنِّي مَعَكُمْ فِي ٱلرُّوحِ، فَرِحًا، وَنَاظِرًا تَرْتِيبَكُمْ وَمَتَانَةَ إِيمَانِكُمْ فِي ٱلْمَسِيحِ.

ยุษฺมตฺสนฺนิเธา มม ศรีเร'วรฺตฺตมาเน'ปิ มมาตฺมา วรฺตฺตเต เตน ยุษฺมากํ สุรีตึ ขฺรีษฺฏวิศฺวาเส สฺถิรตฺวญฺจ ทฺฤษฺฏฺวาหมฺ อานนฺทามิฯ

٦ 6 فَكَمَا قَبِلْتُمُ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ ٱلرَّبَّ ٱسْلُكُوا فِيهِ،

อโต ยูยํ ปฺรภุํ ยีศุขฺรีษฺฏํ ยาทฺฤคฺ คฺฤหีตวนฺตสฺตาทฺฤกฺ ตมฺ อนุจรตฯ

٧ 7 مُتَأَصِّلِينَ وَمَبْنِيِّينَ فِيهِ، وَمُوَطَّدِينَ فِي ٱلْإِيمَانِ، كَمَا عُلِّمْتُمْ، مُتَفَاضِلِينَ فِيهِ بِٱلشُّكْرِ.

ตสฺมินฺ พทฺธมูลา: สฺถาปิตาศฺจ ภวต ยา จ ศิกฺษา ยุษฺมาภิ รฺลพฺธา ตทนุสาราทฺ วิศฺวาเส สุสฺถิรา: สนฺตเสฺตไนว นิตฺยํ ธนฺยวาทํ กุรุตฯ

٨ 8 اُنْظُرُوا أَنْ لَا يَكُونَ أَحَدٌ يَسْبِيكُمْ بِٱلْفَلْسَفَةِ وَبِغُرُورٍ بَاطِلٍ، حَسَبَ تَقْلِيدِ ٱلنَّاسِ، حَسَبَ أَرْكَانِ ٱلْعَالَمِ، وَلَيْسَ حَسَبَ ٱلْمَسِيحِ.

สาวธานา ภวต มานุษิกศิกฺษาต อิหโลกสฺย วรฺณมาลาตศฺโจตฺปนฺนา ขฺรีษฺฏสฺย วิปกฺษา ยา ทรฺศนวิทฺยา มิถฺยาปฺรตารณา จ ตยา โก'ปิ ยุษฺมากํ กฺษตึ น ชนยตุฯ

٩ 9 فَإِنَّهُ فِيهِ يَحِلُّ كُلُّ مِلْءِ ٱللَّاهُوتِ جَسَدِيًّا.

ยต อีศฺวรสฺย กฺฤตฺสฺนา ปูรฺณตา มูรฺตฺติมตี ขฺรีษฺเฏ วสติฯ

١٠ 10 وَأَنْتُمْ مَمْلُوؤُونَ فِيهِ، ٱلَّذِي هُوَ رَأْسُ كُلِّ رِيَاسَةٍ وَسُلْطَانٍ.

ยูยญฺจ เตน ปูรฺณา ภวถ ยต: ส สรฺเวฺวษำ ราชตฺวกรฺตฺตฺฤตฺวปทานำ มูรฺทฺธาสฺติ,

١١ 11 وَبِهِ أَيْضًا خُتِنْتُمْ خِتَانًا غَيْرَ مَصْنُوعٍ بِيَدٍ، بِخَلْعِ جِسْمِ خَطَايَا ٱلْبَشَرِيَّةِ، بِخِتَانِ ٱلْمَسِيحِ.

เตน จ ยูยมฺ อหสฺตกฺฤตตฺวกฺเฉเทนารฺถโต เยน ศารีรปาปานำ วิคฺรสตฺยชฺยเต เตน ขฺรีษฺฏสฺย ตฺวกฺเฉเทน ฉินฺนตฺวโจ ชาตา

١٢ 12 مَدْفُونِينَ مَعَهُ فِي ٱلْمَعْمُودِيَّةِ، ٱلَّتِي فِيهَا أُقِمْتُمْ أَيْضًا مَعَهُ بِإِيمَانِ عَمَلِ ٱللهِ، ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.

มชฺชเน จ เตน สารฺทฺธํ ศฺมศานํ ปฺราปฺตา: ปุน รฺมฺฤตานำ มธฺยาตฺ ตโสฺยตฺถาปยิตุรีศฺวรสฺย ศกฺเต: ผลํ โย วิศฺวาสสฺตทฺวารา ตสฺมินฺเนว มชฺชเน เตน สารฺทฺธมฺ อุตฺถาปิตา อภวตฯ

١٣ 13 وَإِذْ كُنْتُمْ أَمْوَاتًا فِي ٱلْخَطَايَا وَغَلَفِ جَسَدِكُمْ، أَحْيَاكُمْ مَعَهُ، مُسَامِحًا لَكُمْ بِجَمِيعِ ٱلْخَطَايَا،

ส จ ยุษฺมานฺ อปราไธ: ศารีริกาตฺวกฺเฉเทน จ มฺฤตานฺ ทฺฤษฺฏฺวา เตน สารฺทฺธํ ชีวิตวานฺ ยุษฺมากํ สรฺวฺวานฺ อปราธานฺ กฺษมิตวานฺ,

١٤ 14 إِذْ مَحَا ٱلصَّكَّ ٱلَّذِي عَلَيْنَا فِي ٱلْفَرَائِضِ، ٱلَّذِي كَانَ ضِدًّا لَنَا، وَقَدْ رَفَعَهُ مِنَ ٱلْوَسَطِ مُسَمِّرًا إِيَّاهُ بِٱلصَّلِيبِ،

ยจฺจ ทณฺฑาชฺญารูปํ ฤณปตฺรมฺ อสฺมากํ วิรุทฺธมฺ อาสีตฺ ตตฺ ปฺรมารฺชฺชิตวานฺ ศลากาภิ: กฺรุเศ พทฺธฺวา ทูรีกฺฤตวำศฺจฯ

١٥ 15 إِذْ جَرَّدَ ٱلرِّيَاسَاتِ وَٱلسَّلَاطِينَ أَشْهَرَهُمْ جِهَارًا، ظَافِرًا بِهِمْ فِيهِ.

กิญฺจ เตน ราชตฺวกรฺตฺตฺฤตฺวปทานิ นิเสฺตชำสิ กฺฤตฺวา ปราชิตานฺ ริปูนิว ปฺรคลฺภตยา สรฺเวฺวษำ ทฺฤษฺฏิโคจเร เหฺรปิตวานฺฯ

١٦ 16 فَلَا يَحْكُمْ عَلَيْكُمْ أَحَدٌ فِي أَكْلٍ أَوْ شُرْبٍ، أَوْ مِنْ جِهَةِ عِيدٍ أَوْ هِلَالٍ أَوْ سَبْتٍ،

อโต เหโต: ขาทฺยาขาเทฺย เปยาเปเย อุตฺสว: ปฺรติปทฺ วิศฺรามวารศฺไจเตษุ สรฺเวฺวษุ ยุษฺมากํ นฺยายาธิปติรูปํ กมปิ มา คฺฤหฺลีตฯ

١٧ 17 ٱلَّتِي هِيَ ظِلُّ ٱلْأُمُورِ ٱلْعَتِيدَةِ، وَأَمَّا ٱلْجَسَدُ فَلِلْمَسِيحِ.

ยต เอตานิ ฉายาสฺวรูปาณิ กินฺตุ สตฺยา มูรฺตฺติ: ขฺรีษฺฏ: ฯ

١٨ 18 لَا يُخَسِّرْكُمْ أَحَدٌ ٱلْجِعَالَةَ، رَاغِبًا فِي ٱلتَّوَاضُعِ وَعِبَادَةِ ٱلْمَلَائِكَةِ، مُتَدَاخِلًا فِي مَا لَمْ يَنْظُرْهُ، مُنْتَفِخًا بَاطِلًا مِنْ قِبَلِ ذِهْنِهِ ٱلْجَسَدِيِّ،

อปรญฺจ นมฺรตา สฺวรฺคทูตานำ เสวา ไจตาทฺฤศมฺ อิษฺฏกรฺมฺมาจรนฺ ย: กศฺจิตฺ ปโรกฺษวิษยานฺ ปฺรวิศติ สฺวกียศารีริกภาเวน จ มุธา ครฺวฺวิต: สนฺ

١٩ 19 وَغَيْرَ مُتَمَسِّكٍ بِٱلرَّأْسِ ٱلَّذِي مِنْهُ كُلُّ ٱلْجَسَدِ بِمَفَاصِلَ وَرُبُطٍ، مُتَوَازِرًا وَمُقْتَرِنًا يَنْمُو نُمُوًّا مِنَ ٱللهِ.

สนฺธิภิ: ศิราภิศฺโจปกฺฤตํ สํยุกฺตญฺจ กฺฤตฺสฺนํ ศรีรํ ยสฺมาตฺ มูรฺทฺธต อีศฺวรียวฺฤทฺธึ ปฺราปฺโนติ ตํ มูรฺทฺธานํ น ธารยติ เตน มานเวน ยุษฺมตฺต: ผลาปหรณํ นานุชานีตฯ

٢٠ 20 إِذًا إِنْ كُنْتُمْ قَدْ مُتُّمْ مَعَ ٱلْمَسِيحِ عَنْ أَرْكَانِ ٱلْعَالَمِ، فَلِمَاذَا كَأَنَّكُمْ عَائِشُونَ فِي ٱلْعَالَمِ؟ تُفْرَضُ عَلَيْكُمْ فَرَائِضُ:

ยทิ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน สารฺทฺธํ สํสารสฺย วรฺณมาลาไย มฺฤตา อภวต ตรฺหิ ไย รฺทฺรไวฺย โรฺภเคน กฺษยํ คนฺตวฺยํ

٢١ 21 «لَا تَمَسَّ! وَلَا تَذُقْ! وَلَا تَجُسَّ!»

ตานิ มา สฺปฺฤศ มา ภุํกฺษฺว มา คฺฤหาเณติ มานไวราทิษฺฏานฺ ศิกฺษิตำศฺจ วิธีนฺ

٢٢ 22 ٱلَّتِي هِيَ جَمِيعُهَا لِلْفَنَاءِ فِي ٱلِٱسْتِعْمَالِ، حَسَبَ وَصَايَا وَتَعَالِيمِ ٱلنَّاسِ،

อาจรนฺโต ยูยํ กุต: สํสาเร ชีวนฺต อิว ภวถ?

٢٣ 23 ٱلَّتِي لَهَا حِكَايَةُ حِكْمَةٍ، بِعِبَادَةٍ نَافِلَةٍ، وَتَوَاضُعٍ، وَقَهْرِ ٱلْجَسَدِ، لَيْسَ بِقِيمَةٍ مَا مِنْ جِهَةِ إِشْبَاعِ ٱلْبَشَرِيَّةِ.

เต วิธย: เสฺวจฺฉาภกฺตฺยา นมฺรตยา ศรีรเกฺลศเนน จ ชฺญานวิธิวตฺ ปฺรกาศนฺเต ตถาปิ เต'คณฺยา: ศารีริกภาววรฺทฺธกาศฺจ สนฺติฯ