أعمال 9
| أَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ لَمْ يَزَلْ يَنْفُثُ تَهَدُّدًا وَقَتْلًا عَلَى تَلَامِيذِ ٱلرَّبِّ، فَتَقَدَّمَ إِلَى رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ | ١ 1 |
୧ଏନ୍ ଦିପିଲିକରେ ଶାଉଲ୍, ପ୍ରାଭୁଆଃ ଚେଲାକକେ ଗଏଃକଆଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ବତଙ୍ଗ୍କ ତାଇକେନାଏ । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ତାଃତେ ସେନଃୟାନା,
| وَطَلَبَ مِنْهُ رَسَائِلَ إِلَى دِمَشْقَ، إِلَى ٱلْجَمَاعَاتِ، حَتَّى إِذَا وَجَدَ أُنَاسًا مِنَ ٱلطَّرِيقِ، رِجَالًا أَوْ نِسَاءً، يَسُوقُهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢ 2 |
୨ଆଡଃ ଦମାସ୍କସ୍ରେୟାଃ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃକରେ ପ୍ରାଭୁକେ ଅତଙ୍ଗ୍ତାନ୍କକେ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ତଲ୍କତାନ୍ଲଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସାବ୍ଆଉକ ନାଗେନ୍ତେ ଏନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ତାଃଏତେ ଆନାଚୁ ଆଉକେଦା ।
| وَفِي ذَهَابِهِ حَدَثَ أَنَّهُ ٱقْتَرَبَ إِلَى دِمَشْقَ فَبَغْتَةً أَبْرَقَ حَوْلَهُ نُورٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، | ٣ 3 |
୩ଶାଉଲ୍ ଦମାସ୍କସ୍ ନାଗାର୍ରେୟାଃ ହେପାଦ୍ତେ ହିଜୁଃ ସେଟେରଃତାନ୍ ଇମ୍ତା, ଆଚ୍କାତେ ସିର୍ମାଏତେ ମିଆଁଦ୍ ମାର୍ସାଲ୍ ଆୟାଃ ଚାରିୟସାଃରେ ଜୁଲ୍ ବିୟୁର୍ୟାନା ।
| فَسَقَطَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَسَمِعَ صَوْتًا قَائِلًا لَهُ: «شَاوُلُ، شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟». | ٤ 4 |
୪ଇନିଃ ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ଲାବ୍ଜା ଆଇଃକ୍କେ କାଜିତାନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦାଏ, “ହେ ଶାଉଲ୍, ହେ ଶାଉଲ୍, ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେମ୍ ସିଗିଦିଇଙ୍ଗ୍ତାନା?”
| فَقَالَ: «مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟». فَقَالَ ٱلرَّبُّ: «أَنَا يَسُوعُ ٱلَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ. صَعْبٌ عَلَيْكَ أَن تَرْفُسَ مَنَاخِسَ». | ٥ 5 |
୫ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ଅକଏ ତାନ୍ମେ?” ଆଡଃଗି ଏନ୍ ଲାବ୍ଜା ଆୟୁମ୍ୟାନା, “ଆମ୍ ଅକଏକେମ୍ ସିଗିଦିତାନା, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ୟୀଶୁ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।
| فَقَالَ وَهُوَ مُرْتَعِدٌ وَمُتَحَيِّرٌ: «يَارَبُّ، مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ؟». فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱدْخُلِ ٱلْمَدِينَةَ فَيُقَالَ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ 6 |
୬ମେନ୍ଦ ବିରିଦ୍ମେ, ଆଡଃ ନାଗାର୍ତେ ସେନଃମେ, ଚିକ୍ନାଃ କାମି ରିକା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନା ଏନ୍ତାଃରେ ଆମ୍କେ କାଜିୟଃଆ ।”
| وَأَمَّا ٱلرِّجَالُ ٱلْمُسَافِرُونَ مَعَهُ فَوَقَفُوا صَامِتِينَ، يَسْمَعُونَ ٱلصَّوْتَ وَلَا يَنْظُرُونَ أَحَدًا. | ٧ 7 |
୭ଶାଉଲ୍ଲଃ ଗାତିରେ ହରାସେନ୍ ତାଇକେନ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଚାକାଅକେଦ୍ତେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ, ଇନ୍କୁ ଏନ୍ ଲାବ୍ଜା ଆୟୁମ୍କେଦାକ ମେନ୍ଦ ଜେତାଏକେ କାକ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେନା ।
| فَنَهَضَ شَاوُلُ عَنِ ٱلْأَرْضِ، وَكَانَ وَهُوَ مَفْتُوحُ ٱلْعَيْنَيْنِ لَا يُبْصِرُ أَحَدًا. فَٱقْتَادُوهُ بِيَدِهِ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى دِمَشْقَ. | ٨ 8 |
୮ଶାଉଲ୍ ଅତେହେତେ ବିରିଦ୍ୟାନା ଆଡଃ ନେଲ୍କେଦାଏ ମେନ୍ଦ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେନା । ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ଆୟାଃ ତିଃଇ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଦମାସ୍କସ୍ ଜାକେଦ୍ ସୁତୁଃ ଇଦିକିୟାକ ।
| وَكَانَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ لَا يُبْصِرُ، فَلَمْ يَأْكُلْ وَلَمْ يَشْرَبْ. | ٩ 9 |
୯ଆପି ମାହାଁ ଜାକେଦ୍ ଇନିଃ କାଏ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ଆଡଃ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ କାଏ ଜମ୍ ନୁଁକେଦା ।
| وَكَانَ فِي دِمَشْقَ تِلْمِيذٌ ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا، فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ فِي رُؤْيَا: «يَا حَنَانِيَّا!». فَقَالَ: «هَأَنَذَا يَارَبُّ». | ١٠ 10 |
୧୦ଦମାସ୍କସ୍ରେ ହନାନିୟ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ଦାର୍ଶାନ୍ ନାମ୍କେଦାଏ, ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ହନାନିୟ!” ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ କାଜିମେ ।”
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱذْهَبْ إِلَى ٱلزُّقَاقِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْمُسْتَقِيمُ، وَٱطْلُبْ فِي بَيْتِ يَهُوذَا رَجُلًا طَرْسُوسِيًّا ٱسْمُهُ شَاوُلُ. لِأَنَّهُ هُوَذَا يُصَلِّي، | ١١ 11 |
୧୧ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ମାର୍ ସେକାଡ଼ଃମେ ଆଡଃ ସିଧା ହରା ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଯିହୁଦାରାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃମେ । ଏନ୍ତାଃରେ ତାର୍ଷିସ୍ ନାଗାର୍ତାଃଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍ ଶାଉଲ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ଦାଣାଁଁଇମେ, ଚିଆଃଚି ଇନିଃ ବିନ୍ତିତାନାଏ,
| وَقَدْ رَأَى فِي رُؤْيَا رَجُلًا ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا دَاخِلًا وَوَاضِعًا يَدَهُ عَلَيْهِ لِكَيْ يُبْصِرَ». | ١٢ 12 |
୧୨ଆଡଃ ହନାନିୟ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେତାନ୍ରେ ତିଃଇ ଦହଲେରେ ଇନିଃ ଆଡଃମିସା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିୟାଏ ମେନ୍ତେ ଦାର୍ଶାନ୍ ନାମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।”
| فَأَجَابَ حَنَانِيَّا: «يَارَبُّ، قَدْ سَمِعْتُ مِنْ كَثِيرِينَ عَنْ هَذَا ٱلرَّجُلِ، كَمْ مِنَ ٱلشُّرُورِ فَعَلَ بِقِدِّيسِيكَ فِي أُورُشَلِيمَ. | ١٣ 13 |
୧୩ହନାନିୟ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନେ ହଡ଼ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେନ୍ ଆମାଃ ପାବିତାର୍ ହଡ଼କକେ ପୁରାଃ ବରୱାନ୍ ଦୁକୁକଏ ଏମାକାଦ୍କଆ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃ ହଡ଼କତାଃଏତେଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମାକାଦା ।
| وَهَهُنَا لَهُ سُلْطَانٌ مِنْ قِبَلِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ أَنْ يُوثِقَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِٱسْمِكَ». | ١٤ 14 |
୧୪ଆଡଃ ଇନିଃ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କତାଃଏତେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ଦମାସ୍କସ୍ରେ ଆମ୍କେ ବିନ୍ତିତାନ୍ ହଡ଼କକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ତଲ୍ଇଦି ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃକାନାଏ ।”
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «ٱذْهَبْ! لِأَنَّ هَذَا لِي إِنَاءٌ مُخْتَارٌ لِيَحْمِلَ ٱسْمِي أَمَامَ أُمَمٍ وَمُلُوكٍ وَبَنِي إِسْرَائِيلَ. | ١٥ 15 |
୧୫ମେନ୍ଦ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ଜୁ ସେନଃମେ, ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କକେ, ରାଜା ଆଡଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କକେ ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେଇଙ୍ଗ୍ ସାଲାକାଇଜା ।
| لِأَنِّي سَأُرِيهِ كَمْ يَنْبَغِي أَنْ يَتَأَلَّمَ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي». | ١٦ 16 |
୧୬ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃକେ ଅକ ଦୁକୁକ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ଇନିଃକେଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାଇୟା ।”
| فَمَضَى حَنَانِيَّا وَدَخَلَ ٱلْبَيْتَ وَوَضَعَ عَلَيْهِ يَدَيْهِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْأَخُ شَاوُلُ، قَدْ أَرْسَلَنِي ٱلرَّبُّ يَسُوعُ ٱلَّذِي ظَهَرَ لَكَ فِي ٱلطَّرِيقِ ٱلَّذِي جِئْتَ فِيهِ، لِكَيْ تُبْصِرَ وَتَمْتَلِئَ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ١٧ 17 |
୧୭ଏନ୍ତେ ହନାନିୟ ସେନଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଶାଉଲ୍ ତାଇକେନ୍ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ ଚେତାନ୍ରେ ତିଃଇ ଦହକେଦ୍ତେ କାଜିକିୟା, “ହାଗା ଶାଉଲ୍, ଆମ୍ ନେତାଃତେ ହିଜୁଃ ହରାରେ, ଅକ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ ଆମ୍କେ ଦାର୍ଶାନ୍ ଏମାକାମ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିୟାଁ, ଜେ'ଲେକାଚି ଆମ୍ ଆଡଃମିସା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିୟାମ୍ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରେ ପେରେଜଃଆମ୍ ।”
| فَلِلْوَقْتِ وَقَعَ مِنْ عَيْنَيْهِ شَيْءٌ كَأَنَّهُ قُشُورٌ، فَأَبْصَرَ فِي ٱلْحَالِ، وَقَامَ وَٱعْتَمَدَ. | ١٨ 18 |
୧୮ଇମ୍ତାଗି ଶାଉଲ୍ଆଃ ମେଦ୍ହେତେ, ହାକୁଆଃ କାତି ଲେକା ଚିନାଃ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଆଡଃମିସା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେଦାଏ । ଇନିଃ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ ଆଡଃ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଇଦିକେଦାଏ ।
| وَتَنَاوَلَ طَعَامًا فَتَقَوَّى. وَكَانَ شَاوُلُ مَعَ ٱلتَّلَامِيذِ ٱلَّذِينَ فِي دِمَشْقَ أَيَّامًا. | ١٩ 19 |
୧୯ଆଡଃ ତାୟମ୍ତେ ଜମ୍କେଦ୍ତେ ପେଡ଼େଃ ନାମ୍ରୁହାଡ଼୍କେଦାଏ । ଶାଉଲ୍ ଚେଲାକଲଃ ଦମାସ୍କସ୍ରେ ଚିମିନ୍ ଦିନ୍ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
| وَلِلْوَقْتِ جَعَلَ يَكْرِزُ فِي ٱلْمَجَامِعِ بِٱلْمَسِيحِ: «أَنْ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٢٠ 20 |
୨୦ଆଡଃ ଇନିଃ ଇମ୍ତାଗି ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃକରେ, ୟୀଶୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ପ୍ରାଚାର୍ ଏଟେଦ୍କେଦା ।
| فَبُهِتَ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي أَهْلَكَ فِي أُورُشَلِيمَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهَذَا ٱلِٱسْمِ؟ وَقَدْ جَاءَ إِلَى هُنَا لِهَذا لِيَسُوقَهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ!». | ٢١ 21 |
୨୧ଆୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ହାଏକାଟ୍ୟାନ୍ଲଃ କୁପ୍ଲିୟାନାକ, “ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ୟୀଶୁ ନୁତୁମ୍ ହଡ଼ରାଃ ସେୱାତାନ୍ ହଡ଼କକେ ଅକ ହଡ଼ ଗଏଃକ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଚିନାଃ ନେ ହଡ଼ ନାହାଁଲିଃ? ୟୀଶୁ ନୁତୁମ୍ରେ ସେୱାତାନ୍ ହଡ଼କକେ ତଲ୍କେଦ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କତାଃତେ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଚିନାଃ ନେତାଃତେ କାଏ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା?”
| وَأَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يَزْدَادُ قُوَّةً، وَيُحَيِّرُ ٱلْيَهُودَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي دِمَشْقَ مُحَقِّقًا: «أَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ». | ٢٢ 22 |
୨୨ମେନ୍ଦ ଶାଉଲ୍ଆଃ ପ୍ରାଚାର୍ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ଗି ହବାୟାନା, ଆଡଃ ୟୀଶୁଗି ମାସିତାନିଃ ମେନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ସାବୁତ୍ ପୁରାଃଗି ପକ୍ତାୟାନା ଯେ, ଦମାସ୍କସ୍ରେନ୍ ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କ ନେ ବିଷାଏରେ ଇନିଃକେ କାକ କାଜିରୁହାଡ଼୍ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
| وَلَمَّا تَمَّتْ أَيَّامٌ كَثِيرَةٌ تَشَاوَرَ ٱلْيَهُودُ لِيَقْتُلُوهُ، | ٢٣ 23 |
୨୩ଚିମିନ୍ ଦିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କ ମିଦ୍ତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିକେଦ୍ତେ ଶାଉଲ୍କେ ଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେକ ରୋଜୋଟକେଦା,
| فَعَلِمَ شَاوُلُ بِمَكِيدَتِهِمْ. وَكَانُوا يُرَاقِبُونَ ٱلْأَبْوَابَ أَيْضًا نَهَارًا وَلَيْلًا لِيَقْتُلُوهُ. | ٢٤ 24 |
୨୪ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଆଃ ରୋଜୋଟ ଶାଉଲ୍ ସାରିକେଦାଏ । ଇନିଃକେ ଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ନିଦା ସିଙ୍ଗି ନାଗାର୍ରେୟାଃ ଦୁଆର୍କରେକ ହରକେଦା ।
| فَأَخَذَهُ ٱلتَّلَامِيذُ لَيْلًا وَأَنْزَلُوهُ مِنَ ٱلسُّورِ مُدَلِّينَ إِيَّاهُ فِي سَلٍّ. | ٢٥ 25 |
୨୫ମେନ୍ଦ ଶାଉଲ୍ଆଃ ଚେଲାକ ନୁବାଃ ଇମ୍ତା ଶାଉଲ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଟୁଙ୍କିରେ ଦହକେଦ୍ତେ ପାଚ୍ରି ହାନ୍ପାରମ୍ରେକ ଆଡ଼୍ଗୁକିୟା ।
| وَلَمَّا جَاءَ شَاوُلُ إِلَى أُورُشَلِيمَ حَاوَلَ أَنْ يَلْتَصِقَ بِٱلتَّلَامِيذِ، وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَخَافُونَهُ غَيْرَ مُصَدِّقِينَ أَنَّهُ تِلْمِيذٌ. | ٢٦ 26 |
୨୬ଶାଉଲ୍ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଚେଲାକଲଃ ମେସାନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦା । ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ଚେଲା ତାନିଃ ମେନ୍ତେ କାକଗି ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦା ଆଡଃ ସବେନ୍କ ଇନିଃକେ ବରଆଇ ତାଇକେନାକ ।
| فَأَخَذَهُ بَرْنَابَا وَأَحْضَرَهُ إِلَى ٱلرُّسُلِ، وَحَدَّثَهُمْ كَيْفَ أَبْصَرَ ٱلرَّبَّ فِي ٱلطَّرِيقِ وَأَنَّهُ كَلَّمَهُ، وَكَيْفَ جَاهَرَ فِي دِمَشْقَ بِٱسْمِ يَسُوعَ. | ٢٧ 27 |
୨୭ଏନ୍ତେ ବର୍ଣ୍ଣବାସ୍ ଇନିଃକେ ପ୍ରେରିତ୍ ଚେଲାକତାଃତେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ଦମାସ୍କସ୍ ହରାରେ ଶାଉଲ୍ ଚିଲ୍କା ପ୍ରାଭୁଆଃ ଦାର୍ଶାନ୍ ନାମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁ ଚିଲ୍କା ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, ଏନ୍ ସବେନାଃ ଇନ୍କୁକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆ । ଦମାସ୍କସ୍ରେ ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ଶାଉଲ୍ ଚିଲ୍କା ବେଗାର୍ ବରତେ ପ୍ରାଚାର୍କେଦା, ଏନ୍ ସବେନାଃ ଇନ୍କୁକେ ବୁଗିଲେକାଏ ଉଦୁବାଦ୍କଆ ।
| فَكَانَ مَعَهُمْ يَدْخُلُ وَيَخْرُجُ فِي أُورُشَلِيمَ وَيُجَاهِرُ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ٢٨ 28 |
୨୮ଏନ୍ତେ ଶାଉଲ୍ ପ୍ରେରିତ୍ ଚେଲାକଲଃ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେୟାଃ ଚାରିୟସାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ବେଗାର୍ ବରତେ ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେ ପ୍ରାଚାର୍କେଦାକ ।
| وَكَانَ يُخَاطِبُ وَيُبَاحِثُ ٱلْيُونَانِيِّينَ، فَحَاوَلُوا أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ٢٩ 29 |
୨୯ଇନିଃ ଗ୍ରୀକ୍ ଜାଗାର୍ତେ ବାଖାଁଣ୍ତାନ୍ ଯିହୁଦୀ ହଡ଼କଲଃ ବାଖାଁଣ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ କାପ୍ଜିତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଗଏଃ ନାଗେନ୍ତେକ ରୋଜୋଟ ତାଇକେନା ।
| فَلَمَّا عَلِمَ ٱلْإِخْوَةُ أَحْدَرُوهُ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ وَأَرْسَلُوهُ إِلَى طَرْسُوسَ. | ٣٠ 30 |
୩୦ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ରେ ହାଗାକ ନେ କାଜି ସାରିକେଦ୍ତେ, ଶାଉଲ୍କେ କାଇସରିୟା ନାଗାର୍ତେକ ଇଦିକିୟା ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ତାର୍ଷିସ୍ ସାହାର୍ତେକ କୁଲ୍କିୟା ।
| وَأَمَّا ٱلْكَنَائِسُ فِي جَمِيعِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلْجَلِيلِ وَٱلسَّامِرَةِ فَكَانَ لَهَا سَلَامٌ، وَكَانَتْ تُبْنَى وَتَسِيرُ فِي خَوْفِ ٱلرَّبِّ، وَبِتَعْزِيَةِ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ كَانَتْ تَتَكَاثَرُ. | ٣١ 31 |
୩୧ନେ'ଲେକାତେ ଗଟା ଯିହୁଦା ପାର୍ଗାନ୍, ଗାଲିଲ୍ ଆଡଃ ଶମିରୋନ୍ରେୟାଃ କାଲିସିୟାକରେନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ବିଶ୍ୱାସୀକ ସୁକୁଜୀଉରେ ତାଇକେନାକ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ପେଡ଼େଃ ନାମ୍ତାନ୍ଲଃ ପସାଇଦିୟଃ ତାଇକେନାକ ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁକେ ବରଭାକ୍ତିତାନ୍ଲଃ ଜୀଦାନ୍ ବିତାଅ ତାଇକେନାକ ।
| وَحَدَثَ أَنَّ بُطْرُسَ وَهُوَ يَجْتَازُ بِٱلْجَمِيعِ، نَزَلَ أَيْضًا إِلَى ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ، | ٣٢ 32 |
୩୨ପାତ୍ରାସ୍ ସବେନ୍ତାଃ ହରାସେନ୍ତାନ୍ଲଃ ଲୁଦା ସାହାର୍ରେ ତାଇନଃତାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପାବିତାର୍ ହଡ଼କତାଃତେ ନେପେଲ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସେନଃୟାନା ।
| فَوَجَدَ هُنَاكَ إِنْسَانًا ٱسْمُهُ إِينِيَاسُ مُضْطَجِعًا عَلَى سَرِيرٍ مُنْذُ ثَمَانِي سِنِينَ، وَكَانَ مَفْلُوجًا. | ٣٣ 33 |
୩୩ଏନ୍ତାଃରେ ପାତ୍ରାସ୍ ଏନିୟ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼କେ ନାମ୍କିୟା । ଇନିଃ ବାତ୍କାନ୍ ହରାତେ ଇରାଲିୟା ବାରାଷ୍ ଜାକେଦ୍ ପାର୍କମ୍ହେତେ ବିରିଦ୍ କାଏ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
| فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «يَا إِينِيَاسُ، يَشْفِيكَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ. قُمْ وَٱفْرُشْ لِنَفْسِكَ!». فَقَامَ لِلْوَقْتِ. | ٣٤ 34 |
୩୪ପାତ୍ରାସ୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ଏନିୟ, ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆମ୍କେ ବୁଗିକାଦ୍ମେଆ । ବିରିଦ୍ମେ ଆଡଃ ପାର୍କମ୍ତାମାଃ ବିଲାକାଦ୍ତେୟାଃ ଉଠାଏମେ ।” ଇମ୍ତାଗି ଏନିୟ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ।
| وَرَآهُ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ وَسَارُونَ، ٱلَّذِينَ رَجَعُوا إِلَى ٱلرَّبِّ. | ٣٥ 35 |
୩୫ଲୁଦା ଆଡଃ ଶାରୋନ୍ରେ ତାଇନଃତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁରେ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାକ ।
| وَكَانَ فِي يَافَا تِلْمِيذَةٌ ٱسْمُهَا طَابِيثَا، ٱلَّذِي تَرْجَمَتُهُ غَزَالَةُ. هَذِهِ كَانَتْ مُمْتَلِئَةً أَعْمَالًا صَالِحَةً وَإِحْسَانَاتٍ كَانَتْ تَعْمَلُهَا. | ٣٦ 36 |
୩୬ଯୋପ୍ପା ସାହାର୍ରେ ଟାବିଥା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ । ଇନିୟାଃ ଗ୍ରୀକ୍ ନୁତୁମ୍ ଦର୍କାସ୍, ନେଆଁରାଃ ମୁଣ୍ଡି ହବାଅଃତାନା “ମିଆଁଦ୍ ମିରିକ୍ ।” ଇନିଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ନେଡାରେ ବୁଗିନ୍ କାମି କାମିତାଇକେନା ଆଡଃ ଗାରିବ୍ ହଡ଼କକେ ଦେଙ୍ଗାକତାନ୍ ତାଇକେନା ।
| وَحَدَثَ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ أَنَّهَا مَرِضَتْ وَمَاتَتْ، فَغَسَّلُوهَا وَوَضَعُوهَا فِي عِلِّيَّةٍ. | ٣٧ 37 |
୩୭ଏନ୍ ନେଡାରେ ଇନିଃ ବେମାର୍କେଦ୍ତେ ଗଏଃୟାନା । ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ହଡ଼୍ମକେ ନିୟାଁର୍କେଦାକ ଆଡଃ ମାହାଲା ଅଡ଼ାଃରେୟାଃ ଚେତାନ୍ କୁଠାରେକ ଦହକେଦା ।
| وَإِذْ كَانَتْ لُدَّةُ قَرِيبَةً مِنْ يَافَا، وَسَمِعَ ٱلتَّلَامِيذُ أَنَّ بُطْرُسَ فِيهَا، أَرْسَلُوا رَجُلَيْنِ يَطْلُبَانِ إِلَيْهِ أَنْ لَا يَتَوَانَى عَنْ أَنْ يَجْتَازَ إِلَيْهِمْ. | ٣٨ 38 |
୩୮ଯୋପ୍ପା ସାହାର୍ ଲୁଦା ସାହାର୍ତାଃଏତେ ଥିମ୍ବା ସାଙ୍ଗିନ୍ରେ କା ତାଇକେନା । ପାତ୍ରାସ୍ ଲୁଦା ସାହାର୍ରେ ମେନାଇୟା ମେନ୍ତେ ଯୋପ୍ପାରେନ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ବିଶ୍ୱାସୀକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ଇନ୍କୁ ବାର୍ହଡ଼୍କିନ୍କେ ଆୟାଃ ହେପାଦ୍ କୁଲ୍କେଦ୍ତେ ନେ'ଲେକା କାଜିଗହାର୍କେଦାକ, “ଦାୟାକେଦ୍ତେ ଆଲେତାଃତେ ଜାଲ୍ଦି ହିଜୁଃମେ ।”
| فَقَامَ بُطْرُسُ وَجَاءَ مَعَهُمَا. فَلَمَّا وَصَلَ صَعِدُوا بِهِ إِلَى ٱلْعِلِّيَّةِ، فَوَقَفَتْ لَدَيْهِ جَمِيعُ ٱلْأَرَامِلِ يَبْكِينَ وَيُرِينَ أَقْمِصَةً وَثِيَابًا مِمَّا كَانَتْ تَعْمَلُ غَزَالَةُ وَهِيَ مَعَهُنَّ. | ٣٩ 39 |
୩୯ପାତ୍ରାସ୍ ସେକାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଲଃ ସେନଃୟାନାଏ । ଏନ୍ତାଃତେ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇମ୍ତାଗି ହଡ଼କ ମାହାଲା ଅଡ଼ାଃରେୟାଃ ଚେତାନ୍ କୁଠାତେ ଇନିଃକେକ ଇଦିକିୟା । ଏନ୍ତାଃରେ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକ ଇନିଃକେ ଜୁରୁବିୟୁର୍କେଦ୍ତେ ରାଆଃତାନ୍ଲଃ ଦର୍କାସ୍ ଜୀନିଦ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା ସିଲାଇକାଦ୍ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ଆଡଃ ଲିଜାଃକ ଇନିଃକେକ ଉଦୁବ୍କିୟା ।
| فَأَخْرَجَ بُطْرُسُ ٱلْجَمِيعَ خَارِجًا، وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى، ثُمَّ ٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلْجَسَدِ وَقَالَ: «يَا طَابِيثَا، قُومِي!». فَفَتَحَتْ عَيْنَيْهَا. وَلَمَّا أَبْصَرَتْ بُطْرُسَ جَلَسَتْ، | ٤٠ 40 |
୪୦ପାତ୍ରାସ୍ ସବେନ୍କକେ ଏନ୍ କୁଠାଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ତିକେଦା, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଦର୍କାସ୍ଆଃ ଗଏଃ ହଡ଼୍ମସାଃତେ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦା, “ଟାବିଥା, ବିରିଦ୍ମେ ।” ଦର୍କାସ୍ ନେଲ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ପାତ୍ରାସ୍କେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଦୁବ୍ୟାନା ।
| فَنَاوَلَهَا يَدَهُ وَأَقَامَهَا. ثُمَّ نَادَى ٱلْقِدِّيسِينَ وَٱلْأَرَامِلَ وَأَحْضَرَهَا حَيَّةً. | ٤١ 41 |
୪୧ପାତ୍ରାସ୍ ଇନିୟାଃ ତିଃଇକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ବିରିଦ୍କିୟା । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍ ପାବିତାର୍ ହଡ଼କକେ ଆଡଃ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକକେ ହାକାଅକେଦ୍ତେ ଦର୍କାସ୍କେ ଇନ୍କୁଆଃ ତିଃଇରେ ଜୀହୁଦ୍ଗି ଜିମାକିୟା ।
| فَصَارَ ذَلِكَ مَعْلُومًا فِي يَافَا كُلِّهَا، فَآمَنَ كَثِيرُونَ بِٱلرَّبِّ. | ٤٢ 42 |
୪୨ନେ କାଜି ଗଟା ଯୋପ୍ପା ସାହାର୍ରେୟାଃ ଚାରିୟସାଃରେ ଆୟୁମ୍ୟାନା ଆଡଃ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ପ୍ରାଭୁକେକ ବିଶ୍ୱାସ୍କିୟା ।
| وَمَكَثَ أَيَّامًا كَثِيرَةً فِي يَافَا، عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ. | ٤٣ 43 |
୪୩ପାତ୍ରାସ୍ ପୁରାଃ ଦିନ୍ ଜାକେଦ୍ ଯୋପ୍ପାରେ ଶିମୋନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ମୁଚିଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନ୍ୟାନା ।
