أعمال 7
| فَقَالَ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ: «أَتُرَى هَذِهِ ٱلْأُمُورُ هَكَذَا هِيَ؟». | ١ 1 |
ତତଃ ପରଂ ମହାଯାଜକଃ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଏଷା କଥାଂ କିଂ ସତ୍ୟା?
| فَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ وَٱلْآبَاءُ، ٱسْمَعُوا! ظَهَرَ إِلَهُ ٱلْمَجْدِ لِأَبِينَا إِبْرَاهِيمَ وَهُوَ فِي مَا بَيْنَ ٱلنَّهْرَيْنِ، قَبْلَمَا سَكَنَ في حَارَانِ، | ٢ 2 |
ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ହେ ପିତରୋ ହେ ଭ୍ରାତରଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲାକା ମନାଂସି ନିଧଦ୍ଧ୍ୱଂ| ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ହାରଣ୍ନଗରେ ୱାସକରଣାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଯଦା ଅରାମ୍-ନହରଯିମଦେଶେ ଆସୀତ୍ ତଦା ତେଜୋମଯ ଈଶ୍ୱରୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ୱା
| وَقَالَ لَهُ: ٱخْرُجْ مِنْ أَرْضِكَ وَمِنْ عَشِيرَتِكَ، وَهَلُمَّ إِلَى ٱلْأَرْضِ ٱلَّتِي أُرِيكَ. | ٣ 3 |
ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ ସ୍ୱଦେଶଜ୍ଞାତିମିତ୍ରାଣି ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଯଂ ଦେଶମହଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି ତଂ ଦେଶଂ ୱ୍ରଜ|
| فَخَرَجَ حِينَئِذٍ مِنْ أَرْضِ ٱلْكَلْدَانِيِّينَ وَسَكَنَ فِي حَارَانَ. وَمِنْ هُنَاكَ نَقَلَهُ، بَعْدَ مَا مَاتَ أَبُوهُ، إِلَى هَذِهِ ٱلْأَرْضِ ٱلَّتِي أَنْتُمُ ٱلْآنَ سَاكِنُونَ فِيهَا. | ٤ 4 |
ଅତଃ ସ କସ୍ଦୀଯଦେଶଂ ୱିହାଯ ହାରଣ୍ନଗରେ ନ୍ୟୱସତ୍, ତଦନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟ ପିତରି ମୃତେ ଯତ୍ର ଦେଶେ ଯୂଯଂ ନିୱସଥ ସ ଏନଂ ଦେଶମାଗଚ୍ଛତ୍|
| وَلَمْ يُعْطِهِ فِيهَا مِيرَاثًا وَلَا وَطْأَةَ قَدَمٍ، وَلَكِنْ وَعَدَ أَنْ يُعْطِيَهَا مُلْكًا لَهُ وَلِنَسْلِهِ مِنْ بَعْدِهِ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ بَعْدُ وَلَدٌ. | ٥ 5 |
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ମୈ କମପ୍ୟଧିକାରମ୍ ଅର୍ଥାଦ୍ ଏକପଦପରିମିତାଂ ଭୂମିମପି ନାଦଦାତ୍; ତଦା ତସ୍ୟ କୋପି ସନ୍ତାନୋ ନାସୀତ୍ ତଥାପି ସନ୍ତାନୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଏତସ୍ୟ ଦେଶସ୍ୟାଧିକାରୀ ତ୍ୱଂ ଭୱିଷ୍ୟସୀତି ତମ୍ପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗୀକୃତୱାନ୍|
| وَتَكَلَّمَ ٱللهُ هَكَذَا: أَنْ يَكُونَ نَسْلُهُ مُتَغَرِّبًا فِي أَرْضٍ غَرِيبَةٍ، فَيَسْتَعْبِدُونَهُ وَيُسِيئُوا إِلَيْهِ أَرْبَعَ مِئَةِ سَنَةٍ، | ٦ 6 |
ଈଶ୍ୱର ଇତ୍ଥମ୍ ଅପରମପି କଥିତୱାନ୍ ତୱ ସନ୍ତାନାଃ ପରଦେଶେ ନିୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି ତତସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯଲୋକାଶ୍ଚତୁଃଶତୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱତ୍ ତାନ୍ ଦାସତ୍ୱେ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ତାନ୍ ପ୍ରତି କୁୱ୍ୟୱହାରଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତି|
| وَٱلْأُمَّةُ ٱلَّتِي يُسْتَعْبَدُونَ لَهَا سَأَدِينُهَا أَنَا، يَقُولُ ٱللهُ. وَبَعْدَ ذَلِكَ يَخْرُجُونَ وَيَعْبُدُونَنِي فِي هَذَا ٱلْمَكَانِ. | ٧ 7 |
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱର ଏନାଂ କଥାମପି କଥିତୱାନ୍, ଯେ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ଦାସତ୍ୱେ ସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ତାଲ୍ଲୋକାନ୍ ଅହଂ ଦଣ୍ଡଯିଷ୍ୟାମି, ତତଃ ପରଂ ତେ ବହିର୍ଗତାଃ ସନ୍ତୋ ମାମ୍ ଅତ୍ର ସ୍ଥାନେ ସେୱିଷ୍ୟନ୍ତେ|
| وَأَعْطَاهُ عَهْدَ ٱلْخِتَانِ، وَهَكَذَا وَلَدَ إِسْحَاقَ وَخَتَنَهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّامِنِ. وَإِسْحَاقُ وَلَدَ يَعْقُوبَ، وَيَعْقُوبُ وَلَدَ رُؤَسَاءَ ٱلْآبَاءِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٨ 8 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତସ୍ମୈ ତ୍ୱକ୍ଛେଦସ୍ୟ ନିଯମଂ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଅତ ଇସ୍ହାକନାମ୍ନି ଇବ୍ରାହୀମ ଏକପୁତ୍ରେ ଜାତେ, ଅଷ୍ଟମଦିନେ ତସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦମ୍ ଅକରୋତ୍| ତସ୍ୟ ଇସ୍ହାକଃ ପୁତ୍ରୋ ଯାକୂବ୍, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଯାକୂବୋଽସ୍ମାକଂ ଦ୍ୱାଦଶ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷା ଅଜାଯନ୍ତ|
| وَرُؤَسَاءُ ٱلْآبَاءِ حَسَدُوا يُوسُفَ وَبَاعُوهُ إِلَى مِصْرَ، وَكَانَ ٱللهُ مَعَهُ، | ٩ 9 |
ତେ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷା ଈର୍ଷ୍ୟଯା ପରିପୂର୍ଣା ମିସରଦେଶଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ଯୂଷଫଂ ୱ୍ୟକ୍ରୀଣନ୍|
| وَأَنْقَذَهُ مِنْ جَمِيعِ ضِيقَاتِهِ، وَأَعْطَاهُ نِعْمَةً وَحِكْمَةً أَمَامَ فِرْعَوْنَ مَلِكِ مِصْرَ، فَأَقَامَهُ مُدَبِّرًا عَلَى مِصْرَ وَعَلَى كُلِّ بَيْتِهِ. | ١٠ 10 |
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟ ସହାଯୋ ଭୂତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୟା ଦୁର୍ଗତେ ରକ୍ଷିତ୍ୱା ତସ୍ମୈ ବୁଦ୍ଧିଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ମିସରଦେଶସ୍ୟ ରାଜ୍ଞଃ ଫିରୌଣଃ ପ୍ରିଯପାତ୍ରଂ କୃତୱାନ୍ ତତୋ ରାଜା ମିସରଦେଶସ୍ୟ ସ୍ୱୀଯସର୍ୱ୍ୱପରିୱାରସ୍ୟ ଚ ଶାସନପଦଂ ତସ୍ମୈ ଦତ୍ତୱାନ୍|
| «ثُمَّ أَتَى جُوعٌ عَلَى كُلِّ أَرْضِ مِصْرَ وَكَنْعَانَ، وَضِيقٌ عَظِيمٌ، فَكَانَ آبَاؤُنَا لَا يَجِدُونَ قُوتًا. | ١١ 11 |
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମିସର-କିନାନଦେଶଯୋ ର୍ଦୁର୍ଭିକ୍ଷହେତୋରତିକ୍ଲିଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ନଃ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷା ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟଂ ନାଲଭନ୍ତ|
| وَلَمَّا سَمِعَ يَعْقُوبُ أَنَّ فِي مِصْرَ قَمْحًا، أَرْسَلَ آبَاءَنَا أَوَّلَ مَرَّةٍ. | ١٢ 12 |
କିନ୍ତୁ ମିସରଦେଶେ ଶସ୍ୟାନି ସନ୍ତି, ଯାକୂବ୍ ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପ୍ରଥମମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାନ୍ ମିସରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
| وَفِي ٱلْمَرَّةِ ٱلثَّانِيَةِ ٱسْتَعْرَفَ يُوسُفُ إِلَى إِخْوَتِهِ، وَٱسْتَعْلَنَتْ عَشِيرَةُ يُوسُفَ لِفِرْعَوْنَ. | ١٣ 13 |
ତତୋ ଦ୍ୱିତୀଯୱାରଗମନେ ଯୂଷଫ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତୃଭିଃ ପରିଚିତୋଽଭୱତ୍; ଯୂଷଫୋ ଭ୍ରାତରଃ ଫିରୌଣ୍ ରାଜେନ ପରିଚିତା ଅଭୱନ୍|
| فَأَرْسَلَ يُوسُفُ وَٱسْتَدْعَى أَبَاهُ يَعْقُوبَ وَجَمِيعَ عَشِيرَتِهِ، خَمْسَةً وَسَبْعِينَ نَفْسًا. | ١٤ 14 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯୂଷଫ୍ ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ପ୍ରେଷ୍ୟ ନିଜପିତରଂ ଯାକୂବଂ ନିଜାନ୍ ପଞ୍ଚାଧିକସପ୍ତତିସଂଖ୍ୟକାନ୍ ଜ୍ଞାତିଜନାଂଶ୍ଚ ସମାହୂତୱାନ୍|
| فَنَزَلَ يَعْقُوبُ إِلَى مِصْرَ وَمَاتَ هُوَ وَآبَاؤُنَا، | ١٥ 15 |
ତସ୍ମାଦ୍ ଯାକୂବ୍ ମିସରଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଶ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେଽମ୍ରିଯନ୍ତ|
| وَنُقِلُوا إِلَى شَكِيمَ وَوُضِعُوا فِي ٱلْقَبْرِ ٱلَّذِي ٱشْتَرَاهُ إِبْرَاهِيمُ بِثَمَنٍ فِضَّةٍ مِنْ بَنِي حَمُورَ أَبِي شَكِيمَ. | ١٦ 16 |
ତତସ୍ତେ ଶିଖିମଂ ନୀତା ଯତ୍ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ମୁଦ୍ରାଦତ୍ୱା ଶିଖିମଃ ପିତୁ ର୍ହମୋରଃ ପୁତ୍ରେଭ୍ୟଃ କ୍ରୀତୱାନ୍ ତତ୍ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ|
| وَكَمَا كَانَ يَقْرُبُ وَقْتُ ٱلْمَوْعِدِ ٱلَّذِي أَقْسَمَ ٱللهُ عَلَيْهِ لِإِبْرَاهِيمَ، كَانَ يَنْمُو ٱلشَّعْبُ وَيَكْثُرُ فِي مِصْرَ، | ١٧ 17 |
ତତଃ ପରମ୍ ଈଶ୍ୱର ଇବ୍ରାହୀମଃ ସନ୍ନିଧୌ ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା ଯାଂ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ କୃତୱାନ୍ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯାଃ ଫଲନସମଯେ ନିକଟେ ସତି ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକା ସିମରଦେଶେ ୱର୍ଦ୍ଧମାନା ବହୁସଂଖ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
| إِلَى أَنْ قَامَ مَلِكٌ آخَرُ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ يُوسُفَ. | ١٨ 18 |
ଶେଷେ ଯୂଷଫଂ ଯୋ ନ ପରିଚିନୋତି ତାଦୃଶ ଏକୋ ନରପତିରୁପସ୍ଥାଯ
| فَٱحْتَالَ هَذَا عَلَى جِنْسِنَا وَأَسَاءَ إِلَى آبَائِنَا، حَتَّى جَعَلُوا أَطْفَالَهُمْ مَنْبُوذِينَ لِكَيْ لَا يَعِيشُوا. | ١٩ 19 |
ଅସ୍ମାକଂ ଜ୍ଞାତିଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଧୂର୍ତ୍ତତାଂ ୱିଧାଯ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାନ୍ ପ୍ରତି କୁୱ୍ୟୱହରଣପୂର୍ୱ୍ୱକଂ ତେଷାଂ ୱଂଶନାଶନାଯ ତେଷାଂ ନୱଜାତାନ୍ ଶିଶୂନ୍ ବହି ର୍ନିରକ୍ଷେପଯତ୍|
| «وَفِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ وُلِدَ مُوسَى وَكَانَ جَمِيلًا جِدًّا، فَرُبِّيَ هَذَا ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ فِي بَيْتِ أَبِيهِ. | ٢٠ 20 |
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମୂସା ଜଜ୍ଞେ, ସ ତୁ ପରମସୁନ୍ଦରୋଽଭୱତ୍ ତଥା ପିତୃଗୃହେ ମାସତ୍ରଯପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ପାଲିତୋଽଭୱତ୍|
| وَلَمَّا نُبِذَ، ٱتَّخَذَتْهُ ٱبْنَةُ فِرْعَوْنَ وَرَبَّتْهُ لِنَفْسِهَا ٱبْنًا. | ٢١ 21 |
କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ବହିର୍ନିକ୍ଷିପ୍ତେ ସତି ଫିରୌଣରାଜସ୍ୟ କନ୍ୟା ତମ୍ ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ ନୀତ୍ୱା ଦତ୍ତକପୁତ୍ରଂ କୃତ୍ୱା ପାଲିତୱତୀ|
| فَتَهَذَّبَ مُوسَى بِكُلِّ حِكْمَةِ ٱلْمِصْرِيِّينَ، وَكَانَ مُقْتَدِرًا فِي ٱلْأَقْوَالِ وَٱلْأَعْمَالِ. | ٢٢ 22 |
ତସ୍ମାତ୍ ସ ମୂସା ମିସରଦେଶୀଯାଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱୱିଦ୍ୟାଯାଃ ପାରଦୃଷ୍ୱା ସନ୍ ୱାକ୍ୟେ କ୍ରିଯାଯାଞ୍ଚ ଶକ୍ତିମାନ୍ ଅଭୱତ୍|
| وَلَمَّا كَمِلَتْ لَهُ مُدَّةُ أَرْبَعِينَ سَنَةً، خَطَرَ عَلَى بَالِهِ أَنْ يَفْتَقِدَ إِخْوَتَهُ بَنِي إِسْرَائِيلَ. | ٢٣ 23 |
ସ ସମ୍ପୂର୍ଣଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ୱତ୍ସରୱଯସ୍କୋ ଭୂତ୍ୱା ଇସ୍ରାଯେଲୀଯୱଂଶନିଜଭ୍ରାତୃନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତୁଂ ମତିଂ ଚକ୍ରେ|
| وَإِذْ رَأَى وَاحِدًا مَظْلُومًا حَامَى عَنْهُ، وَأَنْصَفَ ٱلْمَغْلُوبَ، إِذْ قَتَلَ ٱلْمِصْرِيَّ. | ٢٤ 24 |
ତେଷାଂ ଜନମେକଂ ହିଂସିତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ସପକ୍ଷଃ ସନ୍ ହିଂସିତଜନମ୍ ଉପକୃତ୍ୟ ମିସରୀଯଜନଂ ଜଘାନ|
| فَظَنَّ أَنَّ إِخْوَتَهُ يَفْهَمُونَ أَنَّ ٱللهَ عَلَى يَدِهِ يُعْطِيهِمْ نَجَاةً، وَأَمَّا هُمْ فَلَمْ يَفْهَمُوا. | ٢٥ 25 |
ତସ୍ୟ ହସ୍ତେନେଶ୍ୱରସ୍ତାନ୍ ଉଦ୍ଧରିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତୃଗଣ ଇତି ଜ୍ଞାସ୍ୟତି ସ ଇତ୍ୟନୁମାନଂ ଚକାର, କିନ୍ତୁ ତେ ନ ବୁବୁଧିରେ|
| وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّانِي ظَهَرَ لَهُمْ وَهُمْ يَتَخَاصَمُونَ، فَسَاقَهُمْ إِلَى ٱلسَّلَامَةِ قَائِلًا: أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ، أَنْتُمْ إِخْوَةٌ. لِمَاذَا تَظْلِمُونَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا؟ | ٢٦ 26 |
ତତ୍ପରେ ଽହନି ତେଷାମ୍ ଉଭଯୋ ର୍ଜନଯୋ ର୍ୱାକ୍କଲହ ଉପସ୍ଥିତେ ସତି ମୂସାଃ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ତଯୋ ର୍ମେଲନଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ, ହେ ମହାଶଯୌ ଯୁୱାଂ ଭ୍ରାତରୌ ପରସ୍ପରମ୍ ଅନ୍ୟାଯଂ କୁତଃ କୁରୁଥଃ?
| فَٱلَّذِي كَانَ يَظْلِمُ قَرِيبَهُ دَفَعَهُ قَائِلًا: مَنْ أَقَامَكَ رَئِيسًا وَقَاضِيًا عَلَيْنَا؟ | ٢٧ 27 |
ତତଃ ସମୀପୱାସିନଂ ପ୍ରତି ଯୋ ଜନୋଽନ୍ୟାଯଂ ଚକାର ସ ତଂ ଦୂରୀକୃତ୍ୟ କଥଯାମାସ, ଅସ୍ମାକମୁପରି ଶାସ୍ତୃତ୍ୱୱିଚାରଯିତୃତ୍ୱପଦଯୋଃ କସ୍ତ୍ୱାଂ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍?
| أَتُرِيدُ أَنْ تَقْتُلَنِي كَمَا قَتَلْتَ أَمْسِ ٱلْمِصْرِيَّ؟ | ٢٨ 28 |
ହ୍ୟୋ ଯଥା ମିସରୀଯଂ ହତୱାନ୍ ତଥା କିଂ ମାମପି ହନିଷ୍ୟସି?
| فَهَرَبَ مُوسَى بِسَبَبِ هَذِهِ ٱلْكَلِمَةِ، وَصَارَ غَرِيبًا فِي أَرْضِ مَدْيَانَ، حَيْثُ وَلَدَ ٱبْنَيْنِ. | ٢٩ 29 |
ତଦା ମୂସା ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପଲାଯନଂ ଚକ୍ରେ, ତତୋ ମିଦିଯନଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରୱାସୀ ସନ୍ ତସ୍ଥୌ, ତତସ୍ତତ୍ର ଦ୍ୱୌ ପୁତ୍ରୌ ଜଜ୍ଞାତେ|
| «وَلَمَّا كَمِلَتْ أَرْبَعُونَ سَنَةً، ظَهَرَ لَهُ مَلَاكُ ٱلرَّبِّ فِي بَرِّيَّةِ جَبَلِ سِينَاءَ فِي لَهِيبِ نَارِ عُلَّيْقَةٍ. | ٣٠ 30 |
ଅନନ୍ତରଂ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ୱତ୍ସରେଷୁ ଗତେଷୁ ସୀନଯପର୍ୱ୍ୱତସ୍ୟ ପ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରଜ୍ୱଲିତସ୍ତମ୍ବସ୍ୟ ୱହ୍ନିଶିଖାଯାଂ ପରମେଶ୍ୱରଦୂତସ୍ତସ୍ମୈ ଦର୍ଶନଂ ଦଦୌ|
| فَلَمَّا رَأَى مُوسَى ذَلِكَ تَعَجَّبَ مِنَ ٱلْمَنْظَرِ. وَفِيمَا هُوَ يَتَقَدَّمُ لِيَتَطَلَّعَ، صَارَ إِلَيْهِ صَوْتُ ٱلرَّبِّ: | ٣١ 31 |
ମୂସାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଦର୍ଶନେ ୱିସ୍ମଯଂ ମତ୍ୱା ୱିଶେଷଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ନିକଟଂ ଗଚ୍ଛତି,
| أَنَا إِلَهُ آبَائِكَ، إِلَهُ إِبْرَاهِيمَ وَإِلَهُ إِسْحَاقَ وَإِلَهُ يَعْقُوبَ. فَٱرْتَعَدَ مُوسَى وَلَمْ يَجْسُرْ أَنْ يَتَطَلَّعَ. | ٣٢ 32 |
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ, ଅହଂ ତୱ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଣାମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽର୍ଥାଦ୍ ଇବ୍ରାହୀମ ଈଶ୍ୱର ଇସ୍ହାକ ଈଶ୍ୱରୋ ଯାକୂବ ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ, ମୂସାମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟୈତାଦୃଶୀ ୱିହାଯସୀଯା ୱାଣୀ ବଭୂୱ, ତତଃ ସ କମ୍ପାନ୍ୱିତଃ ସନ୍ ପୁନ ର୍ନିରୀକ୍ଷିତୁଂ ପ୍ରଗଲ୍ଭୋ ନ ବଭୂୱ|
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: ٱخْلَعْ نَعْلَ رِجْلَيْكَ، لِأَنَّ ٱلْمَوْضِعَ ٱلَّذِي أَنْتَ وَاقِفٌ عَلَيْهِ أَرْضٌ مُقَدَّسَةٌ. | ٣٣ 33 |
ପରମେଶ୍ୱରସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ତୱ ପାଦଯୋଃ ପାଦୁକେ ମୋଚଯ ଯତ୍ର ତିଷ୍ଠସି ସା ପୱିତ୍ରଭୂମିଃ|
| إِنِّي لَقَدْ رَأَيْتُ مَشَقَّةَ شَعْبِي ٱلَّذِينَ فِي مِصْرَ، وَسَمِعْتُ أَنِينَهُمْ وَنَزَلْتُ لِأُنْقِذَهُمْ. فَهَلُمَّ ٱلْآنَ أُرْسِلُكَ إِلَى مِصْرَ. | ٣٤ 34 |
ଅହଂ ମିସରଦେଶସ୍ଥାନାଂ ନିଜଲୋକାନାଂ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାଂ ନିତାନ୍ତମ୍ ଅପଶ୍ୟଂ, ତେଷାଂ କାତର୍ୟ୍ୟୋକ୍ତିଞ୍ଚ ଶ୍ରୁତୱାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ତାନ୍ ଉଦ୍ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅୱରୁହ୍ୟାଗମମ୍; ଇଦାନୀମ୍ ଆଗଚ୍ଛ ମିସରଦେଶଂ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରେଷଯାମି|
| «هَذَا مُوسَى ٱلَّذِي أَنْكَرُوهُ قَائِلِينَ: مَنْ أَقَامَكَ رَئِيسًا وَقَاضِيًا؟ هَذَا أَرْسَلَهُ ٱللهُ رَئِيسًا وَفَادِيًا بِيَدِ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي ظَهَرَ لَهُ فِي ٱلْعُلَّيْقَةِ. | ٣٥ 35 |
କସ୍ତ୍ୱାଂ ଶାସ୍ତୃତ୍ୱୱିଚାରଯିତୃତ୍ୱପଦଯୋ ର୍ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍, ଇତି ୱାକ୍ୟମୁକ୍ତ୍ୱା ତୈ ର୍ୟୋ ମୂସା ଅୱଜ୍ଞାତସ୍ତମେୱ ଈଶ୍ୱରଃ ସ୍ତମ୍ବମଧ୍ୟେ ଦର୍ଶନଦାତ୍ରା ତେନ ଦୂତେନ ଶାସ୍ତାରଂ ମୁକ୍ତିଦାତାରଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା ପ୍ରେଷଯାମାସ|
| هَذَا أَخْرَجَهُمْ صَانِعًا عَجَائِبَ وَآيَاتٍ فِي أَرْضِ مِصْرَ، وَفِي ٱلْبَحْرِ ٱلْأَحْمَرِ، وَفِي ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعِينَ سَنَةً. | ٣٦ 36 |
ସ ଚ ମିସରଦେଶେ ସୂଫ୍ନାମ୍ନି ସମୁଦ୍ରେ ଚ ପଶ୍ଚାତ୍ ଚତ୍ୱାରିଂଶଦ୍ୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱତ୍ ମହାପ୍ରାନ୍ତରେ ନାନାପ୍ରକାରାଣ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଲକ୍ଷଣାନି ଚ ଦର୍ଶଯିତ୍ୱା ତାନ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ସମାନିନାଯ|
| «هَذَا هُوَ مُوسَى ٱلَّذِي قَالَ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ: نَبِيًّا مِثْلِي سَيُقِيمُ لَكُمُ ٱلرَّبُّ إِلَهُكُمْ مِنْ إِخْوَتِكُمْ. لَهُ تَسْمَعُونَ. | ٣٧ 37 |
ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭ୍ରାତୃଗଣସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ମାଦୃଶମ୍ ଏକଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତାରମ୍ ଉତ୍ପାଦଯିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟ କଥାଯାଂ ଯୂଯଂ ମନୋ ନିଧାସ୍ୟଥ, ଯୋ ଜନ ଇସ୍ରାଯେଲଃ ସନ୍ତାନେଭ୍ୟ ଏନାଂ କଥାଂ କଥଯାମାସ ସ ଏଷ ମୂସାଃ|
| هَذَا هُوَ ٱلَّذِي كَانَ فِي ٱلْكَنِيسَةِ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، مَعَ ٱلْمَلَاكِ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُهُ فِي جَبَلِ سِينَاءَ، وَمَعَ آبَائِنَا. ٱلَّذِي قَبِلَ أَقْوَالًا حَيَّةً لِيُعْطِيَنَا إِيَّاهَا. | ٣٨ 38 |
ମହାପ୍ରାନ୍ତରସ୍ଥମଣ୍ଡଲୀମଧ୍ୟେଽପି ସ ଏୱ ସୀନଯପର୍ୱ୍ୱତୋପରି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସଂଲାପିନୋ ଦୂତସ୍ୟ ଚାସ୍ମତ୍ପିତୃଗଣସ୍ୟ ମଧ୍ୟସ୍ଥଃ ସନ୍ ଅସ୍ମଭ୍ୟଂ ଦାତୱ୍ୟନି ଜୀୱନଦାଯକାନି ୱାକ୍ୟାନି ଲେଭେ|
| ٱلَّذِي لَمْ يَشَأْ آبَاؤُنَا أَنْ يَكُونُوا طَائِعِينَ لَهُ، بَلْ دَفَعُوهُ وَرَجَعُوا بِقُلُوبِهِمْ إِلَى مِصْرَ | ٣٩ 39 |
ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାସ୍ତମ୍ ଅମାନ୍ୟଂ କତ୍ୱା ସ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଦୂରୀକୃତ୍ୟ ମିସରଦେଶଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ଗନ୍ତୁଂ ମନୋଭିରଭିଲଷ୍ୟ ହାରୋଣଂ ଜଗଦୁଃ,
| قَائِلِينَ لِهَارُونَ: ٱعْمَلْ لَنَا آلِهَةً تَتَقَدَّمُ أَمَامَنَا، لِأَنَّ هَذَا مُوسَى ٱلَّذِي أَخْرَجَنَا مِنْ أَرْضِ مِصْرَ لَا نَعْلَمُ مَاذَا أَصَابَهُ! | ٤٠ 40 |
ଅସ୍ମାକମ୍ ଅଗ୍ରେଽଗ୍ରେ ଗନ୍ତୁମ୍ ଅସ୍ମଦର୍ଥଂ ଦେୱଗଣଂ ନିର୍ମ୍ମାହି ଯତୋ ଯୋ ମୂସା ଅସ୍ମାନ୍ ମିସରଦେଶାଦ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱାନୀତୱାନ୍ ତସ୍ୟ କିଂ ଜାତଂ ତଦସ୍ମାଭି ର୍ନ ଜ୍ଞାଯତେ|
| فَعَمِلُوا عِجْلًا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ وَأَصْعَدُوا ذَبِيحَةً لِلصَّنَمِ، وَفَرِحُوا بِأَعْمَالِ أَيْدِيهِمْ. | ٤١ 41 |
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ତେ ଗୋୱତ୍ସାକୃତିଂ ପ୍ରତିମାଂ ନିର୍ମ୍ମାଯ ତାମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ନୈୱେଦ୍ୟମୁତ୍ମୃଜ୍ୟ ସ୍ୱହସ୍ତକୃତୱସ୍ତୁନା ଆନନ୍ଦିତୱନ୍ତଃ|
| فَرَجَعَ ٱللهُ وَأَسْلَمَهُمْ لِيَعْبُدُوا جُنْدَ ٱلسَّمَاءِ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي كِتَابِ ٱلْأَنْبِيَاءِ: هَلْ قَرَّبْتُمْ لِي ذَبَائِحَ وَقَرَابِينَ أَرْبَعِينَ سَنَةً فِي ٱلْبَرِّيَّةِ يَا بَيْتَ إِسْرَائِيلَ؟ | ٤٢ 42 |
ତସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରତି ୱିମୁଖଃ ସନ୍ ଆକାଶସ୍ଥଂ ଜ୍ୟୋତିର୍ଗଣଂ ପୂଜଯିତୁଂ ତେଭ୍ୟୋଽନୁମତିଂ ଦଦୌ, ଯାଦୃଶଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଗ୍ରନ୍ଥେଷୁ ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ଯଥା, ଇସ୍ରାଯେଲୀଯୱଂଶା ରେ ଚତ୍ୱାରିଂଶତ୍ସମାନ୍ ପୁରା| ମହତି ପ୍ରାନ୍ତରେ ସଂସ୍ଥା ଯୂଯନ୍ତୁ ଯାନି ଚ| ବଲିହୋମାଦିକର୍ମ୍ମାଣି କୃତୱନ୍ତସ୍ତୁ ତାନି କିଂ| ମାଂ ସମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରକୃତାନୀତି ନୈୱ ଚ|
| بَلْ حَمَلْتُمْ خَيْمَةَ مُولُوكَ، وَنَجْمَ إِلَهِكُمْ رَمْفَانَ، ٱلتَّمَاثِيلَ ٱلَّتِي صَنَعْتُمُوهَا لِتَسْجُدُوا لَهَا. فَأَنْقُلُكُمْ إِلَى مَا وَرَاءَ بَابِلَ. | ٤٣ 43 |
କିନ୍ତୁ ୱୋ ମୋଲକାଖ୍ୟସ୍ୟ ଦେୱସ୍ୟ ଦୂଷ୍ୟମେୱ ଚ| ଯୁଷ୍ମାକଂ ରିମ୍ଫନାଖ୍ୟାଯା ଦେୱତାଯାଶ୍ଚ ତାରକା| ଏତଯୋରୁଭଯୋ ର୍ମୂର୍ତୀ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପରିପୂଜିତେ| ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାଂସ୍ତୁ ବାବେଲଃ ପାରଂ ନେଷ୍ୟାମି ନିଶ୍ଚିତଂ|
| «وَأَمَّا خَيْمَةُ ٱلشَّهَادَةِ فَكَانَتْ مَعَ آبَائِنَا فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، كَمَا أَمَرَ ٱلَّذِي كَلَّمَ مُوسَى أَنْ يَعْمَلَهَا عَلَى ٱلْمِثَالِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ رَآهُ، | ٤٤ 44 |
ଅପରଞ୍ଚ ଯନ୍ନିଦର୍ଶନମ୍ ଅପଶ୍ୟସ୍ତଦନୁସାରେଣ ଦୂଷ୍ୟଂ ନିର୍ମ୍ମାହି ଯସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ମୂସାମ୍ ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ବଭାଷେ ତତ୍ ତସ୍ୟ ନିରୂପିତଂ ସାକ୍ଷ୍ୟସ୍ୱରୂପଂ ଦୂଷ୍ୟମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୈଃ ସହ ପ୍ରାନ୍ତରେ ତସ୍ଥୌ|
| ٱلَّتِي أَدْخَلَهَا أَيْضًا آبَاؤُنَا إِذْ تَخَلَّفُوا عَلَيْهَا مَعَ يَشُوعَ فِي مُلْكِ ٱلْأُمَمِ ٱلَّذِينَ طَرَدَهُمُ ٱللهُ مِنْ وَجْهِ آبَائِنَا، إِلَى أَيَّامِ دَاوُدَ | ٤٥ 45 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ଯିହୋଶୂଯେନ ସହିତୈସ୍ତେଷାଂ ୱଂଶଜାତୈରସ୍ମତ୍ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୈଃ ସ୍ୱେଷାଂ ସମ୍ମୁଖାଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ଦୂରୀକୃତାନାମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ଦେଶାଧିକୃତିକାଲେ ସମାନୀତଂ ତଦ୍ ଦୂଷ୍ୟଂ ଦାଯୂଦୋଧିକାରଂ ଯାୱତ୍ ତତ୍ର ସ୍ଥାନ ଆସୀତ୍|
| ٱلَّذِي وَجَدَ نِعْمَةً أَمَامَ ٱللهِ، وَٱلْتَمَسَ أَنْ يَجِدَ مَسْكَنًا لِإِلَهِ يَعْقُوبَ. | ٤٦ 46 |
ସ ଦାଯୂଦ୍ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ଯାକୂବ୍ ଈଶ୍ୱରାର୍ଥମ୍ ଏକଂ ଦୂଷ୍ୟଂ ନିର୍ମ୍ମାତୁଂ ୱୱାଞ୍ଛ;
| وَلَكِنَّ سُلَيْمَانَ بَنَى لَهُ بَيْتًا. | ٤٧ 47 |
କିନ୍ତୁ ସୁଲେମାନ୍ ତଦର୍ଥଂ ମନ୍ଦିରମ୍ ଏକଂ ନିର୍ମ୍ମିତୱାନ୍|
| لَكِنَّ ٱلْعَلِيَّ لَا يَسْكُنُ فِي هَيَاكِلَ مَصْنُوعَاتِ ٱلْأَيَادِي، كَمَا يَقُولُ ٱلنَّبِيُّ: | ٤٨ 48 |
ତଥାପି ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱୋପରିସ୍ଥଃ ସ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ ହସ୍ତକୃତେ ମନ୍ଦିରେ ନିୱସତୀତି ନହି, ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ କଥାମେତାଂ କଥଯତି, ଯଥା,
| ٱلسَّمَاءُ كُرْسِيٌّ لِي، وَٱلْأَرْضُ مَوْطِئٌ لِقَدَمَيَّ. أَيَّ بَيْتٍ تَبْنُونَ لِي؟ يَقُولُ ٱلرَّبُّ، وَأَيٌّ هُوَ مَكَانُ رَاحَتِي؟ | ٤٩ 49 |
ପରେଶୋ ୱଦତି ସ୍ୱର୍ଗୋ ରାଜସିଂହାସନଂ ମମ| ମଦୀଯଂ ପାଦପୀଠଞ୍ଚ ପୃଥିୱୀ ଭୱତି ଧ୍ରୁୱଂ| ତର୍ହି ଯୂଯଂ କୃତେ ମେ କିଂ ପ୍ରନିର୍ମ୍ମାସ୍ୟଥ ମନ୍ଦିରଂ| ୱିଶ୍ରାମାଯ ମଦୀଯଂ ୱା ସ୍ଥାନଂ କିଂ ୱିଦ୍ୟତେ ତ୍ୱିହ|
| أَلَيْسَتْ يَدِي صَنَعَتْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ كُلَّهَا؟ | ٥٠ 50 |
ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେତାନି ୱସ୍ତୂନି କିଂ ମେ ହସ୍ତକୃତାନି ନ||
| «يَا قُسَاةَ ٱلرِّقَابِ، وَغَيْرَ ٱلْمَخْتُونِينَ بِٱلْقُلُوبِ وَٱلْآذَانِ! أَنْتُمْ دَائِمًا تُقَاوِمُونَ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ. كَمَا كَانَ آبَاؤُكُمْ كَذَلِكَ أَنْتُمْ! | ٥١ 51 |
ହେ ଅନାଜ୍ଞାଗ୍ରାହକା ଅନ୍ତଃକରଣେ ଶ୍ରୱଣେ ଚାପୱିତ୍ରଲୋକାଃ ଯୂଯମ୍ ଅନୱରତଂ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟମ୍ ଆଚରଥ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷା ଯାଦୃଶା ଯୂଯମପି ତାଦୃଶାଃ|
| أَيُّ ٱلْأَنْبِيَاءِ لَمْ يَضْطَهِدْهُ آبَاؤُكُمْ؟ وَقَدْ قَتَلُوا ٱلَّذِينَ سَبَقُوا فَأَنْبَأُوا بِمَجِيءِ ٱلْبَارِّ، ٱلَّذِي أَنْتُمُ ٱلْآنَ صِرْتُمْ مُسَلِّمِيهِ وَقَاتِلِيهِ، | ٥٢ 52 |
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଃ କଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ ନାତାଡଯନ୍? ଯେ ତସ୍ୟ ଧାର୍ମ୍ମିକସ୍ୟ ଜନସ୍ୟାଗମନକଥାଂ କଥିତୱନ୍ତସ୍ତାନ୍ ଅଘ୍ନନ୍ ଯୂଯମ୍ ଅଧୂନା ୱିଶ୍ୱାସଘାତିନୋ ଭୂତ୍ୱା ତଂ ଧାର୍ମ୍ମିକଂ ଜନମ୍ ଅହତ|
| ٱلَّذِينَ أَخَذْتُمُ ٱلنَّامُوسَ بِتَرْتِيبِ مَلَائِكَةٍ وَلَمْ تَحْفَظُوهُ». | ٥٣ 53 |
ଯୂଯଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତଗଣେନ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଂ ପ୍ରାପ୍ୟାପି ତାଂ ନାଚରଥ|
| فَلَمَّا سَمِعُوا هَذَا حَنِقُوا بِقُلُوبِهِمْ وَصَرُّوا بِأَسْنَانِهِمْ عَلَيْهِ. | ٥٤ 54 |
ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ମନଃସୁ ବିଦ୍ଧାଃ ସନ୍ତସ୍ତଂ ପ୍ରତି ଦନ୍ତଘର୍ଷଣମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
| وَأَمَّا هُوَ فَشَخَصَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ وَهُوَ مُمْتَلِئٌ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، فَرَأَى مَجْدَ ٱللهِ، وَيَسُوعَ قَائِمًا عَنْ يَمِينِ ٱللهِ. | ٥٥ 55 |
କିନ୍ତୁ ସ୍ତିଫାନଃ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୂର୍ଣୋ ଭୂତ୍ୱା ଗଗଣଂ ପ୍ରତି ସ୍ଥିରଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ଦଣ୍ଡାଯମାନଂ ଯୀଶୁଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟ କଥିତୱାନ୍;
| فَقَالَ: «هَا أَنَا أَنْظُرُ ٱلسَّمَاوَاتِ مَفْتُوحَةً، وَٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ قَائِمًا عَنْ يَمِينِ ٱللهِ». | ٥٦ 56 |
ପଶ୍ୟ, ମେଘଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ସ୍ଥିତଂ ମାନୱସୁତଞ୍ଚ ପଶ୍ୟାମି|
| فَصَاحُوا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ وَسَدُّوا آذَانَهُمْ، وَهَجَمُوا عَلَيْهِ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ، | ٥٧ 57 |
ତଦା ତେ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା କର୍ଣେଷ୍ୱଙ୍ଗୁଲୀ ର୍ନିଧାଯ ଏକଚିତ୍ତୀଭୂଯ ତମ୍ ଆକ୍ରମନ୍|
| وَأَخْرَجُوهُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ وَرَجَمُوهُ. وَٱلشُّهُودُ خَلَعُوا ثِيَابَهُمْ عِنْدَ رِجْلَيْ شَابٍّ يُقَالُ لَهُ شَاوُلُ. | ٥٨ 58 |
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଂ ନଗରାଦ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ପ୍ରସ୍ତରୈରାଘ୍ନନ୍ ସାକ୍ଷିଣୋ ଲାକାଃ ଶୌଲନାମ୍ନୋ ଯୂନଶ୍ଚରଣସନ୍ନିଧୌ ନିଜୱସ୍ତ୍ରାଣି ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
| فَكَانُوا يَرْجُمُونَ ٱسْتِفَانُوسَ وَهُوَ يَدْعُو وَيَقُولُ: «أَيُّهَا ٱلرَّبُّ يَسُوعُ، ٱقْبَلْ رُوحِي». | ٥٩ 59 |
ଅନନ୍ତରଂ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯୀଶେ ମଦୀଯମାତ୍ମାନଂ ଗୃହାଣ ସ୍ତିଫାନସ୍ୟେତି ପ୍ରାର୍ଥନୱାକ୍ୟୱଦନସମଯେ ତେ ତଂ ପ୍ରସ୍ତରୈରାଘ୍ନନ୍|
| ثُمَّ جَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «يَارَبُّ، لَا تُقِمْ لَهُمْ هَذِهِ ٱلْخَطِيَّةَ». وَإِذْ قَالَ هَذَا رَقَدَ. | ٦٠ 60 |
ତସ୍ମାତ୍ ସ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ଶବ୍ଦଂ କୃତ୍ୱା, ହେ ପ୍ରଭେ ପାପମେତଦ୍ ଏତେଷୁ ମା ସ୍ଥାପଯ, ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ମହାନିଦ୍ରାଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତ୍|
