< أعمال 24 >

وَبَعْدَ خَمْسَةِ أَيَّامٍ ٱنْحَدَرَ حَنَانِيَّا رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ مَعَ ٱلشُّيُوخِ وَخَطِيبٍ ٱسْمُهُ تَرْتُلُّسُ. فَعَرَضُوا لِلْوَالِي ضِدَّ بُولُسَ. ١ 1
പഞ്ചഭ്യോ ദിനേഭ്യഃ പരം ഹനാനീയനാമാ മഹായാജകോഽധിപതേഃ സമക്ഷം പൗലസ്യ പ്രാതികൂല്യേന നിവേദയിതും തർതുല്ലനാമാനം കഞ്ചന വക്താരം പ്രാചീനജനാംശ്ച സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗച്ഛത്|
فَلَمَّا دُعِيَ، ٱبْتَدَأَ تَرْتُلُّسُ فِي ٱلشِّكَايَةِ قَائِلًا: ٢ 2
തതഃ പൗലേ സമാനീതേ സതി തർതുല്ലസ്തസ്യാപവാദകഥാം കഥയിതുമ് ആരഭത ഹേ മഹാമഹിമഫീലിക്ഷ ഭവതോ വയമ് അതിനിർവ്വിഘ്നം കാലം യാപയാമോ ഭവതഃ പരിണാമദർശിതയാ ഏതദ്ദേശീയാനാം ബഹൂനി മങ്ഗലാനി ഘടിതാനി,
«إِنَّنَا حَاصِلُونَ بِوَاسِطَتِكَ عَلَى سَلَامٍ جَزِيلٍ، وَقَدْ صَارَتْ لِهَذِهِ ٱلْأُمَّةِ مَصَالِحُ بِتَدْبِيرِكَ. فَنَقْبَلُ ذَلِكَ أَيُّهَا ٱلْعَزِيزُ فِيلِكْسُ بِكُلِّ شُكْرٍ فِي كُلِّ زَمَانٍ وَكُلِّ مَكَانٍ. ٣ 3
ഇതി ഹേതോ ർവയമതികൃതജ്ഞാഃ സന്തഃ സർവ്വത്ര സർവ്വദാ ഭവതോ ഗുണാൻ ഗായമഃ|
وَلَكِنْ لِئَلَّا أُعَوِّقَكَ أَكْثَرَ، أَلْتَمِسُ أَنْ تَسْمَعَنَا بِٱلِٱخْتِصَارِ بِحِلْمِكَ: ٤ 4
കിന്തു ബഹുഭിഃ കഥാഭി ർഭവന്തം യേന ന വിരഞ്ജയാമി തസ്മാദ് വിനയേ ഭവാൻ ബനുകമ്പ്യ മദൽപകഥാം ശൃണോതു|
فَإِنَّنَا إِذْ وَجَدْنَا هَذَا ٱلرَّجُلَ مُفْسِدًا وَمُهَيِّجَ فِتْنَةٍ بَيْنَ جَمِيعِ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْمَسْكُونَةِ، وَمِقْدَامَ شِيعَةِ ٱلنَّاصِرِيِّينَ، ٥ 5
ഏഷ മഹാമാരീസ്വരൂപോ നാസരതീയമതഗ്രാഹിസംഘാതസ്യ മുഖ്യോ ഭൂത്വാ സർവ്വദേശേഷു സർവ്വേഷാം യിഹൂദീയാനാം രാജദ്രോഹാചരണപ്രവൃത്തിം ജനയതീത്യസ്മാഭി ർനിശ്ചിതം|
وَقَدْ شَرَعَ أَنْ يُنَجِّسَ ٱلْهَيْكَلَ أَيْضًا، أَمْسَكْنَاهُ وَأَرَدْنَا أَنْ نَحْكُمَ عَلَيْهِ حَسَبَ نَامُوسِنَا. ٦ 6
സ മന്ദിരമപി അശുചി കർത്തും ചേഷ്ടിതവാൻ; ഇതി കാരണാദ് വയമ് ഏനം ധൃത്വാ സ്വവ്യവസ്ഥാനുസാരേണ വിചാരയിതും പ്രാവർത്താമഹി;
فَأَقْبَلَ لِيسِيَاسُ ٱلْأَمِيرُ بِعُنْفٍ شَدِيدٍ وَأَخَذَهُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِينَا، ٧ 7
കിന്തു ലുഷിയഃ സഹസ്രസേനാപതിരാഗത്യ ബലാദ് അസ്മാകം കരേഭ്യ ഏനം ഗൃഹീത്വാ
وَأَمَرَ ٱلْمُشْتَكِينَ عَلَيْهِ أَنْ يَأْتُوا إِلَيْكَ. وَمِنْهُ يُمْكِنُكَ إِذَا فَحَصْتَ أَنْ تَعْلَمَ جَمِيعَ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ ٱلَّتِي نَشْتَكِي بِهَا عَلَيْهِ». ٨ 8
ഏതസ്യാപവാദകാൻ ഭവതഃ സമീപമ് ആഗന്തുമ് ആജ്ഞാപയത്| വയം യസ്മിൻ തമപവാദാമോ ഭവതാ പദപവാദകഥായാം വിചാരിതായാം സത്യാം സർവ്വം വൃത്താന്തം വേദിതും ശക്ഷ്യതേ|
ثُمَّ وَافَقَهُ ٱلْيَهُودُ أَيْضًا قَائِلِينَ: «إِنَّ هَذِهِ ٱلْأُمُورَ هَكَذَا». ٩ 9
തതോ യിഹൂദീയാ അപി സ്വീകൃത്യ കഥിതവന്ത ഏഷാ കഥാ പ്രമാണമ്|
فَأَجَابَ بُولُسُ، إِذْ أَوْمَأَ إِلَيْهِ ٱلْوَالِي أَنْ يَتَكَلَّمَ: «إِنِّي إِذْ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّكَ مُنْذُ سِنِينَ كَثِيرَةٍ قَاضٍ لِهَذِهِ ٱلْأُمَّةِ، أَحْتَجُّ عَمَّا فِي أَمْرِي بِأَكْثَرِ سُرُورٍ. ١٠ 10
അധിപതൗ കഥാം കഥയിതും പൗലം പ്രതീങ്ഗിതം കൃതവതി സ കഥിതവാൻ ഭവാൻ ബഹൂൻ വത്സരാൻ യാവദ് ഏതദ്ദേശസ്യ ശാസനം കരോതീതി വിജ്ഞായ പ്രത്യുത്തരം ദാതുമ് അക്ഷോഭോഽഭവമ്|
وَأَنْتَ قَادِرٌ أَنْ تَعْرِفَ أَنَّهُ لَيْسَ لِي أَكْثَرُ مِنِ ٱثْنَيْ عَشَرَ يَوْمًا مُنْذُ صَعِدْتُ لِأَسْجُدَ فِي أُورُشَلِيمَ. ١١ 11
അദ്യ കേവലം ദ്വാദശ ദിനാനി യാതാനി, അഹമ് ആരാധനാം കർത്തും യിരൂശാലമനഗരം ഗതവാൻ ഏഷാ കഥാ ഭവതാ ജ്ഞാതും ശക്യതേ;
وَلَمْ يَجِدُونِي فِي ٱلْهَيْكَلِ أُحَاجُّ أَحَدًا أَوْ أَصْنَعُ تَجَمُّعًا مِنَ ٱلشَّعْبِ، وَلَا فِي ٱلْمَجَامِعِ وَلَا فِي ٱلْمَدِينَةِ. ١٢ 12
കിന്ത്വിഭേ മാം മധ്യേമന്ദിരം കേനാപി സഹ വിതണ്ഡാം കുർവ്വന്തം കുത്രാപി ഭജനഭവനേ നഗരേ വാ ലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ജനയന്തും ന ദൃഷ്ടവന്തഃ|
وَلَا يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يُثْبِتُوا مَا يَشْتَكُونَ بِهِ ٱلْآنَ عَلَيَّ. ١٣ 13
ഇദാനീം യസ്മിൻ യസ്മിൻ മാമ് അപവദന്തേ തസ്യ കിമപി പ്രമാണം ദാതും ന ശക്നുവന്തി|
وَلَكِنَّنِي أُقِرُّ لَكَ بِهَذَا: أَنَّنِي حَسَبَ ٱلطَّرِيقِ ٱلَّذِي يَقُولُونَ لَهُ «شِيعَةٌ»، هَكَذَا أَعْبُدُ إِلَهَ آبَائِي، مُؤْمِنًا بِكُلِّ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءِ. ١٤ 14
കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാക്യഗ്രന്ഥേ വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ച യാ യാ കഥാ ലിഖിതാസ്തേ താസു സർവ്വാസു വിശ്വസ്യ യന്മതമ് ഇമേ വിധർമ്മം ജാനന്തി തന്മതാനുസാരേണാഹം നിജപിതൃപുരുഷാണാമ് ഈശ്വരമ് ആരാധയാമീത്യഹം ഭവതഃ സമക്ഷമ് അങ്ഗീകരോമി|
وَلِي رَجَاءٌ بِٱللهِ فِي مَا هُمْ أَيْضًا يَنْتَظِرُونَهُ: أَنَّهُ سَوْفَ تَكُونُ قِيَامَةٌ لِلْأَمْوَاتِ، ٱلْأَبْرَارِ وَٱلْأَثَمَةِ. ١٥ 15
ധാർമ്മികാണാമ് അധാർമ്മികാണാഞ്ച പ്രമീതലോകാനാമേവോത്ഥാനം ഭവിഷ്യതീതി കഥാമിമേ സ്വീകുർവ്വന്തി തഥാഹമപി തസ്മിൻ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാം കരോമി;
لِذَلِكَ أَنَا أَيْضًا أُدَرِّبُ نَفْسِي لِيَكُونَ لِي دَائِمًا ضَمِيرٌ بِلَا عَثْرَةٍ مِنْ نَحْوِ ٱللهِ وَٱلنَّاسِ. ١٦ 16
ഈശ്വരസ്യ മാനവാനാഞ്ച സമീപേ യഥാ നിർദോഷോ ഭവാമി തദർഥം സതതം യത്നവാൻ അസ്മി|
وَبَعْدَ سِنِينَ كَثِيرَةٍ جِئْتُ أَصْنَعُ صَدَقَاتٍ لِأُمَّتِي وَقَرَابِينَ. ١٧ 17
ബഹുഷു വത്സരേഷു ഗതേഷു സ്വദേശീയലോകാനാം നിമിത്തം ദാനീയദ്രവ്യാണി നൈവേദ്യാനി ച സമാദായ പുനരാഗമനം കൃതവാൻ|
وَفِي ذَلِكَ وَجَدَنِي مُتَطَهِّرًا فِي ٱلْهَيْكَلِ، لَيْسَ مَعَ جَمْعٍ وَلَا مَعَ شَغَبٍ، قَوْمٌ هُمْ يَهُودٌ مِنْ أَسِيَّا، ١٨ 18
തതോഹം ശുചി ർഭൂത്വാ ലോകാനാം സമാഗമം കലഹം വാ ന കാരിതവാൻ തഥാപ്യാശിയാദേശീയാഃ കിയന്തോ യിഹുദീയലോകാ മധ്യേമന്ദിരം മാം ധൃതവന്തഃ|
كَانَ يَنْبَغِي أَنْ يَحْضُرُوا لَدَيْكَ وَيَشْتَكُوا، إِنْ كَانَ لَهُمْ عَلَيَّ شَيْءٌ. ١٩ 19
മമോപരി യദി കാചിദപവാദകഥാസ്തി തർഹി ഭവതഃ സമീപമ് ഉപസ്ഥായ തേഷാമേവ സാക്ഷ്യദാനമ് ഉചിതമ്|
أَوْ لِيَقُلْ هَؤُلَاءِ أَنْفُسُهُمْ مَاذَا وَجَدُوا فِيَّ مِنَ ٱلذَّنْبِ وَأَنَا قَائِمٌ أَمَامَ ٱلْمَجْمَعِ، ٢٠ 20
നോചേത് പൂർവ്വേ മഹാസഭാസ്ഥാനാം ലോകാനാം സന്നിധൗ മമ ദണ്ഡായമാനത്വസമയേ, അഹമദ്യ മൃതാനാമുത്ഥാനേ യുഷ്മാഭി ർവിചാരിതോസ്മി,
إِلَّا مِنْ جِهَةِ هَذَا ٱلْقَوْلِ ٱلْوَاحِدِ ٱلَّذِي صَرَخْتُ بِهِ وَاقِفًا بَيْنَهُمْ: أَنِّي مِنْ أَجْلِ قِيَامَةِ ٱلْأَمْوَاتِ أُحَاكَمُ مِنْكُمُ ٱلْيَوْمَ». ٢١ 21
തേഷാം മധ്യേ തിഷ്ഠന്നഹം യാമിമാം കഥാമുച്ചൈഃ സ്വരേണ കഥിതവാൻ തദന്യോ മമ കോപി ദോഷോഽലഭ്യത ന വേതി വരമ് ഏതേ സമുപസ്ഥിതലോകാ വദന്തു|
فَلَمَّا سَمِعَ هَذَا فِيلِكْسُ أَمْهَلَهُمْ، إِذْ كَانَ يَعْلَمُ بِأَكْثَرِ تَحْقِيقٍ أُمُورَ هَذَا ٱلطَّرِيقِ، قَائِلًا: «مَتَى ٱنْحَدَرَ لِيسِيَاسُ ٱلْأَمِيرُ أَفْحَصُ عَنْ أُمُورِكُمْ». ٢٢ 22
തദാ ഫീലിക്ഷ ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ തന്മതസ്യ വിശേഷവൃത്താന്തം വിജ്ഞാതും വിചാരം സ്ഥഗിതം കൃത്വാ കഥിതവാൻ ലുഷിയേ സഹസ്രസേനാപതൗ സമായാതേ സതി യുഷ്മാകം വിചാരമ് അഹം നിഷ്പാദയിഷ്യാമി|
وَأَمَرَ قَائِدَ ٱلْمِئَةِ أَنْ يُحْرَسَ بُولُسُ، وَتَكُونَ لَهُ رُخْصَةٌ، وَأَنْ لَا يَمْنَعَ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِهِ أَنْ يَخْدِمَهُ أَوْ يَأْتِيَ إِلَيْهِ. ٢٣ 23
അനന്തരം ബന്ധനം വിനാ പൗലം രക്ഷിതും തസ്യ സേവനായ സാക്ഷാത്കരണായ വാ തദീയാത്മീയബന്ധുജനാൻ ന വാരയിതുഞ്ച ശമസേനാപതിമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
ثُمَّ بَعْدَ أَيَّامٍ جَاءَ فِيلِكْسُ مَعَ دُرُوسِّلَا ٱمْرَأَتِهِ، وَهِيَ يَهُودِيَّةٌ. فَٱسْتَحْضَرَ بُولُسَ وَسَمِعَ مِنْهُ عَنِ ٱلْإِيمَانِ بِٱلْمَسِيحِ. ٢٤ 24
അൽപദിനാത് പരം ഫീലിക്ഷോഽധിപതി ർദ്രുഷില്ലാനാമ്നാ യിഹൂദീയയാ സ്വഭാര്യ്യയാ സഹാഗത്യ പൗലമാഹൂയ തസ്യ മുഖാത് ഖ്രീഷ്ടധർമ്മസ്യ വൃത്താന്തമ് അശ്രൗഷീത്|
وَبَيْنَمَا كَانَ يَتَكَلَّمُ عَنِ ٱلْبِرِّ وَٱلتَّعَفُّفِ وَٱلدَّيْنُونَةِ ٱلْعَتِيدَةِ أَنْ تَكُونَ، ٱرْتَعَبَ فِيلِكْسُ، وَأَجَابَ: «أَمَّا ٱلْآنَ فَٱذْهَبْ، وَمَتَى حَصَلْتُ عَلَى وَقْتٍ أَسْتَدْعِيكَ». ٢٥ 25
പൗലേന ന്യായസ്യ പരിമിതഭോഗസ്യ ചരമവിചാരസ്യ ച കഥായാം കഥിതായാം സത്യാം ഫീലിക്ഷഃ കമ്പമാനഃ സൻ വ്യാഹരദ് ഇദാനീം യാഹി, അഹമ് അവകാശം പ്രാപ്യ ത്വാമ് ആഹൂസ്യാമി|
وَكَانَ أَيْضًا يَرْجُو أَنْ يُعْطِيَهُ بُولُسُ دَرَاهِمَ لِيُطْلِقَهُ، وَلِذَلِكَ كَانَ يَسْتَحْضِرُهُ مِرَارًا أَكْثَرَ وَيَتَكَلَّمُ مَعَهُ. ٢٦ 26
മുക്തിപ്രപ്ത്യർഥം പൗലേന മഹ്യം മുദ്രാദാസ്യന്തേ ഇതി പത്യാശാം കൃത്വാ സ പുനഃ പുനസ്തമാഹൂയ തേന സാകം കഥോപകഥനം കൃതവാൻ|
وَلَكِنْ لَمَّا كَمِلَتْ سَنَتَانِ، قَبِلَ فِيلِكْسُ بُورْكِيُوسَ فَسْتُوسَ خَلِيفَةً لَهُ. وَإِذْ كَانَ فِيلِكْسُ يُرِيدُ أَنْ يُودِعَ ٱلْيَهُودَ مِنَّةً، تَرَكَ بُولُسَ مُقَيَّدًا. ٢٧ 27
കിന്തു വത്സരദ്വയാത് പരം പർകിയഫീഷ്ട ഫാലിക്ഷസ്യ പദം പ്രാപ്തേ സതി ഫീലിക്ഷോ യിഹൂദീയാൻ സന്തുഷ്ടാൻ ചികീർഷൻ പൗലം ബദ്ധം സംസ്ഥാപ്യ ഗതവാൻ|

< أعمال 24 >