أعمال 22
| «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ وَٱلْآبَاءُ، ٱسْمَعُوا ٱحْتِجَاجِي ٱلْآنَ لَدَيْكُمْ». | ١ 1 |
ଟଣ୍ଡାର୍ ଆରି ଆବାକାଦେର୍, “ଆନ୍ ନଙ୍ଗ୍ ମି ଲାଗେ ଇମ୍ଣି ନା ପାକ୍ୟାତାଂ ସାକି କାତା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ହେଦାଂ ୱେନାଟ୍ ।”
| فَلَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُ يُنَادِي لَهُمْ بِٱللُّغَةِ ٱلْعِبْرَانِيَّةِ أَعْطَوْا سُكُوتًا أَحْرَى. فَقَالَ: | ٢ 2 |
ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ ଲାଗେ ଏବ୍ରି ବେରଣ୍ତ କାତା ଇନାକା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ଆଦିକ୍ ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍ ଇଚାନ୍,
| «أَنَا رَجُلٌ يَهُودِيٌّ وُلِدْتُ فِي طَرْسُوسَ كِيلِيكِيَّةَ، وَلَكِنْ رَبَيْتُ فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ مُؤَدَّبًا عِنْدَ رِجْلَيْ غَمَالَائِيلَ عَلَى تَحْقِيقِ ٱلنَّامُوسِ ٱلْأَبَوِيِّ. وَكُنْتُ غَيُورًا لِلهِ كَمَا أَنْتُمْ جَمِيعُكُمُ ٱلْيَوْمَ. | ٣ 3 |
“ଆନ୍ ରକାଂ ଜିହୁଦି, କିଲିକିୟାନି ତାର୍ସତ ନାଦାଂ ଜଲମ୍, ମତର୍ ଆନ୍ ଇ ଗାଡ଼୍ଦ ପହାପାଲି ଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ମା ଆବାଲାତ୍ରାତି ହାରୁ ବିଦି ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଗମଲିୟେଲ୍ତି ମୁମ୍ଦ ତାରେନ୍ କୁଚ୍ଚି ହିକ୍ୟା ପାୟାତାଂନା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ାକାଦେର୍ ନେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ୱାରି କାଦେର୍, ଇସ୍ୱର୍ତି ପାକ୍ୟାତ ଆନ୍ ପା ହେ ଲାକେ ଆଗେ ମାଚାଙ୍ଗ୍;
| وَٱضْطَهَدْتُ هَذَا ٱلطَّرِيقَ حَتَّى ٱلْمَوْتِ، مُقَيِّدًا وَمُسَلِّمًا إِلَى ٱلسُّجُونِ رِجَالًا وَنِسَاءً، | ٤ 4 |
ଆନ୍ ଇ ମାପ୍ରୁତି ହାଜ଼ିତ । ଆଣ୍ଡ୍ରେନ୍ ଆରି କଗ୍ଲେ ୱିଜ଼ାରିଂ ଗାଚ୍ଚି ଜଇଲ୍ତ ତୁହିଜି ହାନି ପାତେକ୍ କସ୍ଟ ହିଜ଼ି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ।
| كَمَا يَشْهَدُ لِي أَيْضًا رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ وَجَمِيعُ ٱلْمَشْيَخَةِ، ٱلَّذِينَ إِذْ أَخَذْتُ أَيْضًا مِنْهُمْ رَسَائِلَ لِلْإِخْوَةِ إِلَى دِمَشْقَ، ذَهَبْتُ لِآتِيَ بِٱلَّذِينَ هُنَاكَ إِلَى أُورُشَلِيمَ مُقَيَّدِينَ لِكَيْ يُعَاقَبُوا. | ٥ 5 |
ନା ଇ କାତା ଜେ ହାତ୍ପା, ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଗାଜା ସବାନି ବୁଡ଼ାଲୁର୍ ଇଦାଂ ନି ସାକି । ଇ ମାନାୟାରିଂ ବନ୍ଦି କିଜ଼ି ଆରି ହିକ୍ଡ଼ିଂତାଂ ଗାଚ୍ଚି ଦାଣ୍ଡ୍ କିନି କାଜିଂ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ତାସି ୱାନି କାଜିଂ ଆନ୍ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ତାଂ ଜିନାଜାଣା ଆକି ଅଜ଼ି ଦମ୍ମେସକ୍ତ ମାନି ଜିହୁଦି ଟଣ୍ଡାର୍ ଲାଗାଂ ହାଚାଙ୍ଗ୍ ।”
| فَحَدَثَ لِي وَأَنَا ذَاهِبٌ وَمُتَقَرِّبٌ إِلَى دِمَشْقَ أَنَّهُ نَحْوَ نِصْفِ ٱلنَّهَارِ، بَغْتَةً أَبْرَقَ حَوْلِي مِنَ ٱلسَّمَاءِ نُورٌ عَظِيمٌ. | ٦ 6 |
ମତର୍ “ଆନ୍ ହାଲୁ ହାଲୁ ଦମ୍ମେସକ୍ନି ଲାଗେ ଆତିଲେ, ଆତିସ୍ ମୁଣ୍ଡାମେଦାନ୍ତ ହାଚାଟ୍ରେ ନା ଚାରିବେଣ୍ତାଂ ବାଦାଡ଼୍ତାଂ ଗାଜା ଅଜଡ଼୍ ଆତାତ୍ ।
| فَسَقَطْتُ عَلَى ٱلْأَرْضِ، وَسَمِعْتُ صَوْتًا قَائِلًا لِي: شَاوُلُ، شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟ | ٧ 7 |
ହେବେ ଆନ୍ ମେଦ୍ନିତ ଗୁର୍ତାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ନା କାଜିଂ ଇ ବଚନ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ସାଉଲ୍, ସାଉଲ୍, ଇନାକିଦେଂ ନାଙ୍ଗ୍ ଇଣ୍ କିଦ୍ନାୟା?”
| فَأَجَبْتُ: مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟ فَقَالَ لِي: أَنَا يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ ٱلَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ. | ٨ 8 |
ଆନ୍ ଉତର୍ ହିତାଂ, “ମାପ୍ରୁ, ଏନ୍ ଇମ୍ଣାକାୟ୍?” ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ଇନ୍ଞ୍ଚାନ୍, “ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ନାଜରିତିୟ ଜିସୁତିଂ ନିନ୍ଦା କିନାୟା, ଆନ୍ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ।”
| وَٱلَّذِينَ كَانُوا مَعِي نَظَرُوا ٱلنُّورَ وَٱرْتَعَبُوا، وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا صَوْتَ ٱلَّذِي كَلَّمَنِي. | ٩ 9 |
ଇମ୍ଣାକାର୍ ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ହେ ଅଜଡ଼୍ ହୁଡ଼୍ତାର୍ ହାତ୍ପା, ମତର୍ ଇନେର୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କାତା ଇଞ୍ଚାର୍, ହେୱାନ୍ତି କାଟ୍ ୱେନ୍ୱାତାର୍ ।
| فَقُلْتُ: مَاذَا أَفْعَلُ يَارَبُّ؟ فَقَالَ لِي ٱلرَّبُّ: قُمْ وَٱذْهَبْ إِلَى دِمَشْقَ، وَهُنَاكَ يُقَالُ لَكَ عَنْ جَمِيعِ مَا تَرَتَّبَ لَكَ أَنْ تَفْعَلَ. | ١٠ 10 |
ହେବେ ଆନ୍ ଇଚାଙ୍ଗ୍, “ମାପ୍ରୁ ଇନାକା କିନାଙ୍ଗ୍?” ଲାଗିଂ ମାପ୍ରୁ ନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, “ନିଙ୍ଗା, ଦମ୍ମେସକ୍ତ ହାଲା, ଇସ୍ୱର୍ ଇମ୍ଣି ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ କିନି କାଜିଂ ନିଂ କିଆତାତ୍ନ୍ନା, ହେ ସବୁ ନିଂ ହେବେ ଇନ୍ୟାନାତ୍ ।”
| وَإِذْ كُنْتُ لَا أُبْصِرُ مِنْ أَجْلِ بَهَاءِ ذَلِكَ ٱلنُّورِ، ٱقْتَادَنِي بِيَدِي ٱلَّذِينَ كَانُوا مَعِي، فَجِئْتُ إِلَى دِمَشْقَ. | ١١ 11 |
ହେ ଅଜଡ଼୍ନି ଜାଜ୍ମାଲ୍ କାଜିଂ ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡ୍ୱିତିଲେ, ନା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ମାନି ଲକୁ ହୁଦାଂ ତାଂଜି ଦମ୍ମେସକ୍ତ ତାଇୱାତାର୍ ।
| «ثُمَّ إِنَّ حَنَانِيَّا رَجُلًا تَقِيًّا حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ، وَمَشْهُودًا لَهُ مِنْ جَمِيعِ ٱلْيَهُودِ ٱلسُّكَّانِ | ١٢ 12 |
“ହେ ଗାଡ଼୍ଦ ହନନିୟ ତର୍ ନି ସାକି ମାନାୟ୍ ମାଚାନ୍ । ହେୱାନ୍ ମା ବିଦି ପାଲି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍ ଆରି ହେବେ ବାହା କିଜ଼ିମାନି ଜିହୁଦିର୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
| أَتَى إِلَيَّ، وَوَقَفَ وَقَالَ لِي: أَيُّهَا ٱلْأَخُ شَاوُلُ، أَبْصِرْ! فَفِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ نَظَرْتُ إِلَيْهِ. | ١٣ 13 |
ନା ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ଲାଗେ ନିଲ୍ଚି ନାଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, ସାଉଲ୍ ‘ଟଣ୍ଡେନ୍, ହୁଡ଼୍ନି ସାକ୍ତି ଗାଟା ଆ ।’ ହେ ପାଦ୍ନା ଆନ୍ ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍ତାଂ ।”
| فَقَالَ: إِلَهُ آبَائِنَا ٱنْتَخَبَكَ لِتَعْلَمَ مَشِيئَتَهُ، وَتُبْصِرَ ٱلْبَارَّ، وَتَسْمَعَ صَوْتًا مِنْ فَمِهِ. | ١٤ 14 |
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, “ମା ଆବାଲାତ୍ରାତି ଇସ୍ୱର୍ ହେୱାନ୍ତି ଇଚା ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ଆରି ହେ ଦାର୍ମି ଲଗାଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ କାଜିଂ, ଆରେ ହେୱାନ୍ତି ୱେଇଦାଂ କାତା ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ନିଂ ବାଚି କିତ୍ତାନ୍ନା,
| لِأَنَّكَ سَتَكُونُ لَهُ شَاهِدًا لِجَمِيعِ ٱلنَّاسِ بِمَا رَأَيْتَ وَسَمِعْتَ. | ١٥ 15 |
ଇନାକିଦେଂକି ଏନ୍ ଇନା ଇନାକା ହୁଡ଼୍ତାୟ୍ନା ଆରି ୱେଚାୟ୍ନା, ହେ ସବୁ ବିସ୍ରେ ୱିଜ଼ୁ ଲକୁ ଲାଗେ ହେୱାନ୍ତି ସାକି ଆତାୟ୍ ।
| وَٱلْآنَ لِمَاذَا تَتَوَانَى؟ قُمْ وَٱعْتَمِدْ وَٱغْسِلْ خَطَايَاكَ دَاعِيًا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. | ١٦ 16 |
ଆରେ, ନଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ଇନାକିଦେଂ ମାଲା ଆନାୟା? ନିଙ୍ଗା, ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆ, ଆରେ ହେୱାନ୍ତି ତର୍ଦ ପାର୍ତାନା କିଜ଼ି ଜାର୍ ପାପ୍ ସବୁ ନୁଜ଼ିତୁହିୟା ।”
| وَحَدَثَ لِي بَعْدَ مَا رَجَعْتُ إِلَى أُورُشَلِيمَ وَكُنْتُ أُصَلِّي فِي ٱلْهَيْكَلِ، أَنِّي حَصَلْتُ فِي غَيْبَةٍ، | ١٧ 17 |
“ଇଦାଂ ପାଚେ ଆନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ମାସ୍ଦି ୱାଜ଼ି ମନ୍ଦିର୍ତ ପାର୍ତାନା କିନି ୱେଡ଼ାଲିଂ କେଚ୍କଣ୍ତ ହୁଡ଼୍ତାଂ ।
| فَرَأَيْتُهُ قَائِلًا لِي: أَسْرِعْ! وَٱخْرُجْ عَاجِلًا مِنْ أُورُشَلِيمَ، لِأَنَّهُمْ لَا يَقْبَلُونَ شَهَادَتَكَ عَنِّي. | ١٨ 18 |
ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ କେଚ୍କଣ୍ତ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ହେୱାନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, ମାଲା ଆୱାଦାଂ ବେଗି ଜିରୁସାଲମ୍ତାଂ ହସିହାଲା, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ନା ବିସ୍ରେନି ସାକି ଇଡ୍ଡୁର୍ ।”
| فَقُلْتُ: يَارَبُّ، هُمْ يَعْلَمُونَ أَنِّي كُنْتُ أَحْبِسُ وَأَضْرِبُ فِي كُلِّ مَجْمَعٍ ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِكَ. | ١٩ 19 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଆନ୍ ଇଚାଙ୍ଗ୍, “ମାପ୍ରୁ ଆନ୍ ଜେ ନି ତାକେ ପାର୍ତି କିନାକାରିଂ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ଆସ୍ତି ବନ୍ଦିତ ତୁହିଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ଆରି ଟ୍ରାକ୍ଚି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ଇଦାଂ ହେୱାର୍ ନିଜେ ପୁନାର୍,
| وَحِينَ سُفِكَ دَمُ ٱسْتِفَانُوسَ شَهِيدِكَ كُنْتُ أَنَا وَاقِفًا وَرَاضِيًا بِقَتْلِهِ، وَحَافِظًا ثِيَابَ ٱلَّذِينَ قَتَلُوهُ. | ٢٠ 20 |
ଆରେ, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ନି ସାକି ସ୍ତିପାନ୍ତିଂ ନେତେର୍ ହପ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍, ହେ ପାଦ୍ନା ଆନ୍ ପା ଲାଗେ ନିଲ୍ଚି ହେଦାଂ ରାଜି ମାଚାଙ୍ଗ୍, ଆରେ ଅସ୍ତାକାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ଇଡ଼୍ଜି କାସି ମାଚାଙ୍ଗ୍ ।”
| فَقَالَ لِي: ٱذْهَبْ، فَإِنِّي سَأُرْسِلُكَ إِلَى ٱلْأُمَمِ بَعِيدًا». | ٢١ 21 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ମାପ୍ରୁ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଚାନ୍, “ହାଲା ଇନାକିଦେଂକି ଆପ୍ ନିଂ ଦେହା ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଲାଗେ ପକ୍ତାନାପ୍ ।”
| فَسَمِعُوا لَهُ حَتَّى هَذِهِ ٱلْكَلِمَةِ، ثُمَّ رَفَعُوا أَصْوَاتَهُمْ قَائِلِينَ: «خُذْ مِثْلَ هَذَا مِنَ ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّهُ كَانَ لَا يَجُوزُ أَنْ يَعِيشَ!». | ٢٢ 22 |
ମାନାୟାର୍ ଇ ପାତେକ୍ ହେୱାନ୍ତି କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଗାଜା ୱେଇଦାଂ ଇଚାର୍, “ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପୁର୍ତିତାଂ ଦେହା କିୟାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ତାଦାଂ ଜିଜ଼ି ମାନି ଲଡ଼ା ଆକାୟ୍ ।”
| وَإِذْ كَانُوا يَصِيحُونَ وَيَطْرَحُونَ ثِيَابَهُمْ وَيَرْمُونَ غُبَارًا إِلَى ٱلْجَوِّ، | ٢٣ 23 |
ଆରେ, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାର୍ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଜାର୍ ଜାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ତୁହିଜି ବାଦାଡ଼୍ ନିପ ଦୁଡ଼ି ତୁହିଦେଂ ଲାଗାତାର୍,
| أَمَرَ ٱلْأَمِيرُ أَنْ يُذْهَبَ بِهِ إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ، قَائِلًا أَنْ يُفْحَصَ بِضَرَبَاتٍ، لِيَعْلَمَ لِأَيِّ سَبَبٍ كَانُوا يَصْرُخُونَ عَلَيْهِ هَكَذَا. | ٢٤ 24 |
ହେ ଏଚେୱେଡ଼ାଲିଂ ହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ହେୱାନିଂ ଗାଡ଼୍ ବିତ୍ରେ ଅଦେଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍, ଆରେ, ଲକୁ ଇନାକିଦେଂ ତା ବିରୁଦ୍ତ ଏପେଙ୍ଗ୍ କିକିରାଡିଂ କିନାରା, ଇଦାଂ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ କର୍ଡା ଇଡ଼୍ନି ହୁଦାଂ ତା ପରିକ୍ୟା କିନି କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍ ।
| فَلَمَّا مَدُّوهُ لِلسِّيَاطِ، قَالَ بُولُسُ لِقَائِدِ ٱلْمِئَةِ ٱلْوَاقِفِ: «أَيَجُوزُ لَكُمْ أَنْ تَجْلِدُوا إِنْسَانًا رُومَانِيًّا غَيْرَ مَقْضِيٍّ عَلَيْهِ؟». | ٢٥ 25 |
ମାତର୍ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ଡରି ଗାଚ୍ନି ସମୁତ ପାଉଲ୍ ହେବେ ମାନି ରୱାନ୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ତିଂ ଇଚାନ୍, “ଇମ୍ଣି ପାପ୍ତ ଇ ପାତେକ୍ ବିଚାର୍ କିୟାୱାଦାଂ ମାନି ରୱାନ୍ ରମିୟ ଦାଙ୍ଗ୍ଣେନ୍ତିଂ କର୍ଡା ଇଡ଼୍ନାକା ଇନାକା ବିଦି?”
| فَإِذْ سَمِعَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ ذَهَبَ إِلَى ٱلْأَمِيرِ، وَأَخْبَرَهُ قَائِلًا: «ٱنْظُرْ مَاذَا أَنْتَ مُزْمِعٌ أَنْ تَفْعَلَ! لِأَنَّ هَذَا ٱلرَّجُلَ رُومَانِيٌّ». | ٢٦ 26 |
ହେ ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମୁସ୍ତିଦାର୍ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହାଜାର୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ତ ଲାଗେ ହାଲ୍ଜି ତାଙ୍ଗ୍ ହେ କାତା ୱେଚ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ଏନ୍ ଇନାକା କିଦେଙ୍ଗ୍ ହାନାୟା? ଇୱାନ୍ତ ରୱାନ୍ ରମିୟ ।”
| فَجَاءَ ٱلْأَمِيرُ وَقَالَ لَهُ: «قُلْ لِي: أَنْتَ رُومَانِيٌّ؟». فَقَالَ: «نَعَمْ». | ٢٧ 27 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହାଜାର୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ନାଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚା, “ଏନ୍ କି ରକାୟ୍ ରମିୟ? ପାଉଲ୍ ଇଚାନ୍ ଆଁ ।”
| فَأَجَابَ ٱلْأَمِيرُ: «أَمَّا أَنَا فَبِمَبْلَغٍ كَبِيرٍ ٱقْتَنَيْتُ هَذِهِ ٱلرَّعَوِيَّةَ». فَقَالَ بُولُسُ: «أَمَّا أَنَا فَقَدْ وُلِدْتُ فِيهَا». | ٢٨ 28 |
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହାଜାର୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ବେସି ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ହିିଜ଼ି ଇ ପାଦ୍ ପାୟାତାଂନା । ପାଉଲ୍ ଇଚାନ୍, ମତର୍ ଆନ୍ ଜଲମ୍ତାଂ ରମିୟ ଦାଂଣାର୍ ।”
| وَلِلْوَقْتِ تَنَحَّى عَنْهُ ٱلَّذِينَ كَانُوا مُزْمِعِينَ أَنْ يَفْحَصُوهُ. وَٱخْتَشَى ٱلْأَمِيرُ لَمَّا عَلِمَ أَنَّهُ رُومَانِيٌّ، وَلِأَنَّهُ قَدْ قَيَّدَهُ. | ٢٩ 29 |
ୱାଟିଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣାକାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ପରିକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ହେବେତାଂ ଚିମ୍ରା ଆତାର୍, ଆରେ ହାଜାର୍ ମୁସ୍ତିଦାର୍ ପା ହେୱାନ୍ ଜେ ରୱାନ୍ ରମିୟ, ଇଦାଂ ବୁଜାତିଲେ ଆରି ତାଙ୍ଗ୍ ଗାଚ୍ଚେଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍ ।
| وَفِي ٱلْغَدِ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَعْلَمَ ٱلْيَقِينَ: لِمَاذَا يَشْتَكِي ٱلْيَهُودُ عَلَيْهِ؟ حَلَّهُ مِنَ ٱلرِّبَاطِ، وَأَمَرَ أَنْ يَحْضُرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَكُلُّ مَجْمَعِهِمْ. فَأَحْدَرَ بُولُسَ وَأَقَامَهُ لَدَيْهِمْ. | ٣٠ 30 |
ମତର୍ ଇନାକିଦେଂ ହେୱାନ୍ ଜିହୁଦିର୍ତି ହୁଦାଂ ଦାବା ଆତାନ୍ନା, ହେଦାଂ ହାତ୍ପା ରଚେ ପୁଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଇଚାତ ହେୱାନ୍ ତା ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ହେୱାନ୍ତି ଗାଟି ରିକ୍ଚି ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ସବୁ ଗାଜା ସବାତିଂ ରବେ ୱାନି କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାନ୍, ଆରେ ପାଉଲ୍ତିଂ ଅସି ହେୱାର୍ ମୁମ୍ଦ ନିଲି କିତାର୍ ।
