أعمال 18

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا مَضَى بُولُسُ مِنْ أَثِينَا وَجَاءَ إِلَى كُورِنْثُوسَ،

ตทฺฆฏนาต: ปรํ เปาล อาถีนีนคราทฺ ยาตฺรำ กฺฤตฺวา กรินฺถนครมฺ อาคจฺฉตฺฯ

٢ 2 فَوَجَدَ يَهُودِيًّا ٱسْمُهُ أَكِيلَا، بُنْطِيَّ ٱلْجِنْسِ، كَانَ قَدْ جَاءَ حَدِيثًا مِنْ إِيطَالِيَةَ، وَبِرِيسْكِلَّا ٱمْرَأَتَهُ، لِأَنَّ كُلُودِيُوسَ كَانَ قَدْ أَمَرَ أَنْ يَمْضِيَ جَمِيعُ ٱلْيَهُودِ مِنْ رُومِيَةَ، فَجَاءَ إِلَيْهِمَا.

ตสฺมินฺ สมเย เกฺลาทิย: สรฺวฺวานฺ ยิหูทียานฺ โรมานครํ วิหาย คนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺ, ตสฺมาตฺ ปฺริสฺกิลฺลานามฺนา ชายยา สารฺทฺธมฺ อิตาลิยาเทศาตฺ กิญฺจิตฺปูรฺวฺวมฺ อาคมตฺ ย: ปนฺตเทเศ ชาต อากฺกิลนามา ยิหูทียโลก: เปาลสฺตํ สากฺษาตฺ ปฺราปฺย ตโย: สมีปมิตวานฺฯ

٣ 3 وَلِكَوْنِهِ مِنْ صِنَاعَتِهِمَا أَقَامَ عِنْدَهُمَا وَكَانَ يَعْمَلُ، لِأَنَّهُمَا كَانَا فِي صِنَاعَتِهِمَا خِيَامِيَّيْنِ.

เตา ทูษฺยนิรฺมฺมาณชีวิเนา, ตสฺมาตฺ ปรสฺปรมฺ เอกวฺฤตฺติกตฺวาตฺ ส ตาภฺยำ สห อุษิตฺวา ตตฺ กรฺมฺมากโรตฺฯ

٤ 4 وَكَانَ يُحَاجُّ فِي ٱلْمَجْمَعِ كُلَّ سَبْتٍ وَيُقْنِعُ يَهُودًا وَيُونَانِيِّينَ.

เปาล: ปฺรติวิศฺรามวารํ ภชนภวนํ คตฺวา วิจารํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ อนฺยเทศียำศฺจ ปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหิตวานฺฯ

٥ 5 وَلَمَّا ٱنْحَدَرَ سِيلَا وَتِيمُوثَاوُسُ مِنْ مَكِدُونِيَّةَ، كَانَ بُولُسُ مُنْحَصِرًا بِٱلرُّوحِ وَهُوَ يَشْهَدُ لِلْيَهُودِ بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

สีลตีมถิยโย รฺมากิทนิยาเทศาตฺ สเมตโย: สโต: เปาล อุตฺตปฺตมนา ภูตฺวา ยีศุรีศฺวเรณาภิษิกฺโต ภวตีติ ปฺรมาณํ ยิหูทียานำ สมีเป ปฺราทาตฺฯ

٦ 6 وَإِذْ كَانُوا يُقَاوِمُونَ وَيُجَدِّفُونَ نَفَضَ ثِيَابَهُ وَقَالَ لَهُمْ: «دَمُكُمْ عَلَى رُؤُوسِكُمْ! أَنَا بَرِيءٌ. مِنَ ٱلْآنَ أَذْهَبُ إِلَى ٱلْأُمَمِ».

กินฺตุ เต 'ตีว วิโรธํ วิธาย ปาษณฺฑียกถำ กถิตวนฺตสฺตต: เปาโล วสฺตฺรํ ธุนฺวนฺ เอตำ กถำ กถิตวานฺ, ยุษฺมากํ โศณิตปาตาปราโธ ยุษฺมานฺ ปฺรเตฺยว ภวตุ, เตนาหํ นิรปราโธ 'ทฺยารภฺย ภินฺนเทศียานำ สมีปํ ยามิฯ

٧ 7 فَٱنْتَقَلَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَجُلٍ ٱسْمُهُ يُوسْتُسُ، كَانَ مُتَعَبِّدًا لِلهِ، وَكَانَ بَيْتُهُ مُلَاصِقًا لِلْمَجْمَعِ.

ส ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย ภชนภวนสมีปสฺถสฺย ยุสฺตนามฺน อีศฺวรภกฺตสฺย ภินฺนเทศียสฺย นิเวศนํ ปฺราวิศตฺฯ

٨ 8 وَكِرِيسْبُسُ رَئِيسُ ٱلْمَجْمَعِ آمَنَ بِٱلرَّبِّ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، وَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُورِنْثِيِّينَ إِذْ سَمِعُوا آمَنُوا وَٱعْتَمَدُوا.

ตต: กฺรีษฺปนามา ภชนภวนาธิปติ: สปริวาร: ปฺรเภา วฺยศฺวสีตฺ, กรินฺถนครียา พหโว โลกาศฺจ สมากรฺณฺย วิศฺวสฺย มชฺชิตา อภวนฺฯ

٩ 9 فَقَالَ ٱلرَّبُّ لِبُولُسَ بِرُؤْيَا فيِ ٱللَّيْلِ: «لَا تَخَفْ، بَلْ تَكَلَّمْ وَلَا تَسْكُتْ،

กฺษณทายำ ปฺรภุ: เปาลํ ทรฺศนํ ทตฺวา ภาษิตวานฺ, มา ไภษี: , มา นิรสี: กถำ ปฺรจารยฯ

١٠ 10 لِأَنِّي أَنَا مَعَكَ، وَلَا يَقَعُ بِكَ أَحَدٌ لِيُؤْذِيَكَ، لِأَنَّ لِي شَعْبًا كَثِيرًا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ».

อหํ ตฺวยา สารฺทฺธมฺ อาส หึสารฺถํ โกปิ ตฺวำ สฺปฺรษฺฏุํ น ศกฺษฺยติ นคเร'สฺมินฺ มทียา โลกา พหว อาสเตฯ

١١ 11 فَأَقَامَ سَنَةً وَسِتَّةَ أَشْهُرٍ يُعَلِّمُ بَيْنَهُمْ بِكَلِمَةِ ٱللهِ.

ตสฺมาตฺ เปาลสฺตนฺนคเร ปฺราเยณ สารฺทฺธวตฺสรปรฺยฺยนฺตํ สํสฺถาเยศฺวรสฺย กถามฺ อุปาทิศตฺฯ

١٢ 12 وَلَمَّا كَانَ غَالِيُونُ يَتَوَلَّى أَخَائِيَةَ، قَامَ ٱلْيَهُودُ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ عَلَى بُولُسَ، وَأَتَوْا بِهِ إِلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ

คาลฺลิยนามา กศฺจิทฺ อาขายาเทศสฺย ปฺราฑฺวิวาก: สมภวตฺ, ตโต ยิหูทียา เอกวากฺยา: สนฺต: เปาลมฺ อากฺรมฺย วิจารสฺถานํ นีตฺวา

١٣ 13 قَائِلِينَ: «إِنَّ هَذَا يَسْتَمِيلُ ٱلنَّاسَ أَنْ يَعْبُدُوا ٱللهَ بِخِلَافِ ٱلنَّامُوسِ».

มานุษ เอษ วฺยวสฺถาย วิรุทฺธมฺ อีศฺวรภชนํ กรฺตฺตุํ โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ คฺราหยตีติ นิเวทิตวนฺต: ฯ

١٤ 14 وَإِذْ كَانَ بُولُسُ مُزْمِعًا أَنْ يَفْتَحَ فَاهُ قَالَ غَالِيُونُ لِلْيَهُودِ: «لَوْ كَانَ ظُلْمًا أَوْ خُبْثًا رَدِيًّا أَيُّهَا ٱلْيَهُودُ، لَكُنْتُ بِٱلْحَقِّ قَدِ ٱحْتَمَلْتُكُمْ.

ตต: เปาเล ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อุทฺยเต สติ คาลฺลิยา ยิหูทียานฺ วฺยาหรตฺ, ยทิ กสฺยจิทฺ อนฺยายสฺย วาติศยทุษฺฏตาจรณสฺย วิจาโร'ภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยุษฺมากํ กถา มยา สหนียาภวิษฺยตฺฯ

١٥ 15 وَلَكِنْ إِذَا كَانَ مَسْأَلَةً عَنْ كَلِمَةٍ، وَأَسْمَاءٍ، وَنَامُوسِكُمْ، فَتُبْصِرُونَ أَنْتُمْ. لِأَنِّي لَسْتُ أَشَاءُ أَنْ أَكُونَ قَاضِيًا لِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ».

กินฺตุ ยทิ เกวลํ กถายา วา นามฺโน วา ยุษฺมากํ วฺยวสฺถายา วิวาโท ภวติ ตรฺหิ ตสฺย วิจารมหํ น กริษฺยามิ, ยูยํ ตสฺย มีมำสำ กุรุตฯ

١٦ 16 فَطَرَدَهُمْ مِنَ ٱلْكُرْسِيِّ.

ตต: ส ตานฺ วิจารสฺถานาทฺ ทูรีกฺฤตวานฺฯ

١٧ 17 فَأَخَذَ جَمِيعُ ٱلْيُونَانِيِّينَ سُوسْتَانِيسَ رَئِيسَ ٱلْمَجْمَعِ، وَضَرَبُوهُ قُدَّامَ ٱلْكُرْسِيِّ، وَلَمْ يَهُمَّ غَالِيُونَ شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ.

ตทา ภินฺนเทศียา: โสสฺถินินามานํ ภชนภวนสฺย ปฺรธานาธิปตึ ธฺฤตฺวา วิจารสฺถานสฺย สมฺมุเข ปฺราหรนฺ ตถาปิ คาลฺลิยา เตษุ สรฺวฺวกรฺมฺมสุ น มโน นฺยทธาตฺฯ

١٨ 18 وَأَمَّا بُولُسُ فَلَبِثَ أَيْضًا أَيَّامًا كَثِيرَةً، ثُمَّ وَدَّعَ ٱلْإِخْوَةَ وَسَافَرَ فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى سُورِيَّةَ، وَمَعَهُ بِرِيسْكِلَّا وَأَكِيلَا، بَعْدَمَا حَلَقَ رَأْسَهُ فِي كَنْخَرِيَا لِأَنَّهُ كَانَ عَلَيْهِ نَذْرٌ.

เปาลสฺตตฺร ปุนรฺพหุทินานิ นฺยวสตฺ, ตโต ภฺราตฺฤคณาทฺ วิสรฺชนํ ปฺราปฺย กิญฺจนวฺรตนิมิตฺตํ กึกฺริยานคเร ศิโร มุณฺฑยิตฺวา ปฺริสฺกิลฺลากฺกิลาภฺยำ สหิโต ชลปเถน สุริยาเทศํ คตวานฺฯ

١٩ 19 فَأَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ وَتَرَكَهُمَا هُنَاكَ. وَأَمَّا هُوَ فَدَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ وَحَاجَّ ٱلْيَهُودَ.

ตต อิผิษนคร อุปสฺถาย ตตฺร เตา วิสฺฤชฺย สฺวยํ ภชนภฺวนํ ปฺรวิศฺย ยิหูทีไย: สห วิจาริตวานฺฯ

٢٠ 20 وَإِذْ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَمْكُثَ عِنْدَهُمْ زَمَانًا أَطْوَلَ لَمْ يُجِبْ.

เต ไสฺว: สารฺทฺธํ ปุน: กติปยทินานิ สฺถาตุํ ตํ วฺยนยนฺ, ส ตทนุรรีกฺฤตฺย กถาเมตำ กถิตวานฺ,

٢١ 21 بَلْ وَدَّعَهُمْ قَائِلًا: «يَنْبَغِي عَلَى كُلِّ حَالٍ أَنْ أَعْمَلَ ٱلْعِيدَ ٱلْقَادِمَ فِي أُورُشَلِيمَ. وَلَكِنْ سَأَرْجِعُ إِلَيْكُمْ أَيْضًا إِنْ شَاءَ ٱللهُ». فَأَقْلَعَ مِنْ أَفَسُسَ.

ยิรูศาลมิ อาคามฺยุตฺสวปาลนารฺถํ มยา คมนียํ; ปศฺจาทฺ อีศฺวเรจฺฉายำ ชาตายำ ยุษฺมากํ สมีปํ ปฺรตฺยาคมิษฺยามิฯ ตต: ปรํ ส ไต รฺวิสฺฤษฺฏ: สนฺ ชลปเถน อิผิษนคราตฺ ปฺรสฺถิตวานฺฯ

٢٢ 22 وَلَمَّا نَزَلَ فِي قَيْصَرِيَّةَ صَعِدَ وَسَلَّمَ عَلَى ٱلْكَنِيسَةِ، ثُمَّ ٱنْحَدَرَ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

ตต: ไกสริยามฺ อุปสฺถิต: สนฺ นครํ คตฺวา สมาชํ นมสฺกฺฤตฺย ตสฺมาทฺ อานฺติยขิยานครํ ปฺรสฺถิตวานฺฯ

٢٣ 23 وَبَعْدَمَا صَرَفَ زَمَانًا خَرَجَ وَٱجْتَازَ بِٱلتَّتَابُعِ فِي كُورَةِ غَلَاطِيَّةَ وَفِرِيجِيَّةَ يُشَدِّدُ جَمِيعَ ٱلتَّلَامِيذِ.

ตตฺร กิยตฺกาลํ ยาปยิตฺวา ตสฺมาตฺ ปฺรสฺถาย สรฺเวฺวษำ ศิษฺยาณำ มนำสิ สุสฺถิราณิ กฺฤตฺวา กฺรมโศ คลาติยาผฺรุคิยาเทศโย รฺภฺรมิตฺวา คตวานฺฯ

٢٤ 24 ثُمَّ أَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ يَهُودِيٌّ ٱسْمُهُ أَبُلُّوسُ، إِسْكَنْدَرِيُّ ٱلْجِنْسِ، رَجُلٌ فَصِيحٌ مُقْتَدِرٌ فِي ٱلْكُتُبِ.

ตสฺมินฺเนว สมเย สิกนฺทริยานคเร ชาต อาปโลฺลนามา ศาสฺตฺรวิตฺ สุวกฺตา ยิหูทีย เอโก ชน อิผิษนครมฺ อาคตวานฺฯ

٢٥ 25 كَانَ هَذَا خَبِيرًا فِي طَرِيقِ ٱلرَّبِّ. وَكَانَ وَهُوَ حَارٌّ بِٱلرُّوحِ يَتَكَلَّمُ وَيُعَلِّمُ بِتَدْقِيقٍ مَا يَخْتَصُّ بِٱلرَّبِّ. عَارِفًا مَعْمُودِيَّةَ يُوحَنَّا فَقَطْ.

ส ศิกฺษิตปฺรภุมารฺโค มนโสโทฺยคี จ สนฺ โยหโน มชฺชนมาตฺรํ ชฺญาตฺวา ยถารฺถตยา ปฺรโภ: กถำ กถยนฺ สมุปาทิศตฺฯ

٢٦ 26 وَٱبْتَدَأَ هَذَا يُجَاهِرُ فِي ٱلْمَجْمَعِ. فَلَمَّا سَمِعَهُ أَكِيلَا وَبِرِيسْكِلَّا أَخَذَاهُ إِلَيْهِمَا، وَشَرَحَا لَهُ طَرِيقَ ٱلرَّبِّ بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ.

เอษ ชโน นิรฺภยเตฺวน ภชนภวเน กถยิตุมฺ อารพฺธวานฺ, ตต: ปฺริสฺกิลฺลากฺกิเลา ตโสฺยปเทศกถำ นิศมฺย ตํ สฺวโย: สมีปมฺ อานีย ศุทฺธรูเปเณศฺวรสฺย กถามฺ อโพธยตามฺฯ

٢٧ 27 وَإِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَجْتَازَ إِلَى أَخَائِيَةَ، كَتَبَ ٱلْإِخْوَةُ إِلَى ٱلتَّلَامِيذِ يَحُضُّونَهُمْ أَنْ يَقْبَلُوهُ. فَلَمَّا جَاءَ سَاعَدَ كَثِيرًا بِٱلنِّعْمَةِ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدْ آمَنُوا،

ปศฺจาตฺ ส อาขายาเทศํ คนฺตุํ มตึ กฺฤตวานฺ, ตทา ตตฺรตฺย: ศิษฺยคโณ ยถา ตํ คฺฤหฺลาติ ตทรฺถํ ภฺราตฺฤคเณน สมาศฺวสฺย ปเตฺร ลิขิเต สติ, อาปลฺลาสฺตโตฺรปสฺถิต: สนฺ อนุคฺรเหณ ปฺรตฺยยินำ พหูปการานฺ อกโรตฺ,

٢٨ 28 لِأَنَّهُ كَانَ بِٱشْتِدَادٍ يُفْحِمُ ٱلْيَهُودَ جَهْرًا، مُبَيِّنًا بِٱلْكُتُبِ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ.

ผลโต ยีศุรภิษิกฺตสฺตฺราเตติ ศาสฺตฺรปฺรมาณํ ทตฺวา ปฺรกาศรูเปณ ปฺรติปนฺนํ กฺฤตฺวา ยิหูทียานฺ นิรุตฺตรานฺ กฺฤตวานฺฯ