أعمال 13

١ 1 وَكَانَ فِي أَنْطَاكِيَةَ فِي ٱلْكَنِيسَةِ هُنَاكَ أَنْبِيَاءُ وَمُعَلِّمُونَ: بَرْنَابَا، وَسِمْعَانُ ٱلَّذِي يُدْعَى نِيجَرَ، وَلُوكِيُوسُ ٱلْقَيْرَوَانِيُّ، وَمَنَايِنُ ٱلَّذِي تَرَبَّى مَعَ هِيرُودُسَ رَئِيسِ ٱلرُّبْعِ، وَشَاوُلُ.

அபரஞ்ச ப³ர்ணப்³பா³​: , ஸி²மோந் யம்’ நிக்³ரம்’ வத³ந்தி, குரீநீயலூகியோ ஹேரோதா³ ராஜ்ஞா ஸஹ க்ரு’தவித்³யாப்⁴யாஸோ மிநஹேம், ஸௌ²லஸ்²சைதே யே கியந்தோ ஜநா ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந உபதே³ஷ்டாரஸ்²சாந்தியகி²யாநக³ரஸ்த²மண்ட³ல்யாம் ஆஸந்,

٢ 2 وَبَيْنَمَا هُمْ يَخْدِمُونَ ٱلرَّبَّ وَيَصُومُونَ، قَالَ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ: «أَفْرِزُوا لِي بَرْنَابَا وَشَاوُلَ لِلْعَمَلِ ٱلَّذِي دَعَوْتُهُمَا إِلَيْهِ».

தே யதோ³பவாஸம்’ க்ரு’த்வேஸ்²வரம் அஸேவந்த தஸ்மிந் ஸமயே பவித்ர ஆத்மா கதி²தவாந் அஹம்’ யஸ்மிந் கர்ம்மணி ப³ர்ணப்³பா³ஸை²லௌ நியுக்தவாந் தத்கர்ம்ம கர்த்தும்’ தௌ ப்ரு’த²க் குருத|

٣ 3 فَصَامُوا حِينَئِذٍ وَصَلُّوا وَوَضَعُوا عَلَيْهِمَا ٱلْأَيَادِيَ، ثُمَّ أَطْلَقُوهُمَا.

ததஸ்தைருபவாஸப்ரார்த²நயோ​: க்ரு’தயோ​: ஸதோஸ்தே தயோ ர்கா³த்ரயோ ர்ஹஸ்தார்பணம்’ க்ரு’த்வா தௌ வ்யஸ்ரு’ஜந்|

٤ 4 فَهَذَانِ إِذْ أُرْسِلَا مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ ٱنْحَدَرَا إِلَى سَلُوكِيَةَ، وَمِنْ هُنَاكَ سَافَرَا فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى قُبْرُسَ.

தத​: பரம்’ தௌ பவித்ரேணாத்மநா ப்ரேரிதௌ ஸந்தௌ ஸிலூகியாநக³ரம் உபஸ்தா²ய ஸமுத்³ரபதே²ந குப்ரோபத்³வீபம் அக³ச்ச²தாம்’|

٥ 5 وَلَمَّا صَارَا فِي سَلَامِيسَ نَادَيَا بِكَلِمَةِ ٱللهِ فِي مَجَامِعِ ٱلْيَهُودِ. وَكَانَ مَعَهُمَا يُوحَنَّا خَادِمًا.

தத​: ஸாலாமீநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநாநி க³த்வேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ப்ராசாரயதாம்’; யோஹநபி தத்ஸஹசரோ(அ)ப⁴வத்|

٦ 6 وَلَمَّا ٱجْتَازَا ٱلْجَزِيرَةَ إِلَى بَافُوسَ، وَجَدَا رَجُلًا سَاحِرًا نَبِيًّا كَذَّابًا يَهُودِيًّا ٱسْمُهُ بَارْيَشُوعُ،

இத்த²ம்’ தே தஸ்யோபத்³வீபஸ்ய ஸர்வ்வத்ர ப்⁴ரமந்த​: பாப²நக³ரம் உபஸ்தி²தா​: ; தத்ர ஸுவிவேசகேந ஸர்ஜியபௌலநாம்நா தத்³தே³ஸா²தி⁴பதிநா ஸஹ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ வேஸ²தா⁴ரீ ப³ர்யீஸு²நாமா யோ மாயாவீ யிஹூதீ³ ஆஸீத் தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்தவத​: |

٧ 7 كَانَ مَعَ ٱلْوَالِي سَرْجِيُوسَ بُولُسَ، وَهُوَ رَجُلٌ فَهِيمٌ. فَهَذَا دَعَا بَرْنَابَا وَشَاوُلَ وَٱلْتَمَسَ أَنْ يَسْمَعَ كَلِمَةَ ٱللهِ.

தத்³தே³ஸா²தி⁴ப ஈஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ வாஞ்ச²ந் பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ ந்யமந்த்ரயத்|

٨ 8 فَقَاوَمَهُمَا عَلِيمٌ ٱلسَّاحِرُ، لِأَنْ هَكَذَا يُتَرْجَمُ ٱسْمُهُ، طَالِبًا أَنْ يُفْسِدَ ٱلْوَالِيَ عَنِ ٱلْإِيمَانِ.

கிந்த்விலுமா யம்’ மாயாவிநம்’ வத³ந்தி ஸ தே³ஸா²தி⁴பதிம்’ த⁴ர்ம்மமார்கா³த்³ ப³ஹிர்பூ⁴தம்’ கர்த்தும் அயதத|

٩ 9 وَأَمَّا شَاوُلُ، ٱلَّذِي هُوَ بُولُسُ أَيْضًا، فَٱمْتَلَأَ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَشَخَصَ إِلَيْهِ

தஸ்மாத் ஸோ²லோ(அ)ர்தா²த் பௌல​: பவித்ரேணாத்மநா பரிபூர்ண​: ஸந் தம்’ மாயாவிநம்’ ப்ரத்யநந்யத்³ரு’ஷ்டிம்’ க்ரு’த்வாகத²யத்,

١٠ 10 وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْمُمْتَلِئُ كُلَّ غِشٍّ وَكُلَّ خُبْثٍ! يَا ٱبْنَ إِبْلِيسَ! يَاعَدُوَّ كُلِّ بِرٍّ! أَلَا تَزَالُ تُفْسِدُ سُبُلَ ٱللهِ ٱلْمُسْتَقِيمَةَ؟

ஹே நரகிந் த⁴ர்ம்மத்³வேஷிந் கௌடில்யது³ஷ்கர்ம்மபரிபூர்ண, த்வம்’ கிம்’ ப்ரபோ⁴​: ஸத்யபத²ஸ்ய விபர்ய்யயகரணாத் கதா³பி ந நிவர்த்திஷ்யஸே?

١١ 11 فَٱلْآنَ هُوَذَا يَدُ ٱلرَّبِّ عَلَيْكَ، فَتَكُونُ أَعْمَى لَا تُبْصِرُ ٱلشَّمْسَ إِلَى حِينٍ». فَفِي ٱلْحَالِ سَقَطَ عَلَيْهِ ضَبَابٌ وَظُلْمَةٌ، فَجَعَلَ يَدُورُ مُلْتَمِسًا مَنْ يَقُودُهُ بِيَدِهِ.

அது⁴நா பரமேஸ்²வரஸ்தவ ஸமுசிதம்’ கரிஷ்யதி தேந கதிபயதி³நாநி த்வம் அந்த⁴​: ஸந் ஸூர்ய்யமபி ந த்³ரக்ஷ்யஸி| தத்க்ஷணாத்³ ராத்ரிவத்³ அந்த⁴காரஸ்தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிம் ஆச்சா²தி³தவாந்; தஸ்மாத் தஸ்ய ஹஸ்தம்’ த⁴ர்த்தும்’ ஸ லோகமந்விச்ச²ந் இதஸ்ததோ ப்⁴ரமணம்’ க்ரு’தவாந்|

١٢ 12 فَٱلْوَالِي حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى مَا جَرَى، آمَنَ مُنْدَهِشًا مِنْ تَعْلِيمِ ٱلرَّبِّ.

ஏநாம்’ க⁴டநாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ தே³ஸா²தி⁴பதி​: ப்ரபூ⁴பதே³ஸா²த்³ விஸ்மித்ய விஸ்²வாஸம்’ க்ரு’தவாந்|

١٣ 13 ثُمَّ أَقْلَعَ مِنْ بَافُوسَ بُولُسُ وَمَنْ مَعَهُ وَأَتَوْا إِلَى بَرْجَةِ بَمْفِيلِيَّةَ. وَأَمَّا يُوحَنَّا فَفَارَقَهُمْ وَرَجَعَ إِلَى أُورُشَلِيمَ.

தத³நந்தரம்’ பௌலஸ்தத்ஸங்கி³நௌ ச பாப²நக³ராத் ப்ரோதம்’ சாலயித்வா பம்பு²லியாதே³ஸ²ஸ்ய பர்கீ³நக³ரம் அக³ச்ச²ந் கிந்து யோஹந் தயோ​: ஸமீபாத்³ ஏத்ய யிரூஸா²லமம்’ ப்ரத்யாக³ச்ச²த்|

١٤ 14 وَأَمَّا هُمْ فَجَازُوا مِنْ بَرْجَةَ وَأَتَوْا إِلَى أَنْطَاكِيَةِ بِيسِيدِيَّةَ، وَدَخَلُوا ٱلْمَجْمَعَ يَوْمَ ٱلسَّبْتِ وَجَلَسُوا.

பஸ்²சாத் தௌ பர்கீ³தோ யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா பிஸிதி³யாதே³ஸ²ஸ்ய ஆந்தியகி²யாநக³ரம் உபஸ்தா²ய விஸ்²ராமவாரே ப⁴ஜநப⁴வநம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபாவிஸ²தாம்’|

١٥ 15 وَبَعْدَ قِرَاءَةِ ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءِ، أَرْسَلَ إِلَيْهِمْ رُؤَسَاءُ ٱلْمَجْمَعِ قَائِلِينَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، إِنْ كَانَتْ عِنْدَكُمْ كَلِمَةُ وَعْظٍ لِلشَّعْبِ فَقُولُوا».

வ்யவஸ்தா²ப⁴விஷ்யத்³வாக்யயோ​: படி²தயோ​: ஸதோ ர்ஹே ப்⁴ராதரௌ லோகாந் ப்ரதி யுவயோ​: காசித்³ உபதே³ஸ²கதா² யத்³யஸ்தி தர்ஹி தாம்’ வத³தம்’ தௌ ப்ரதி தஸ்ய ப⁴ஜநப⁴வநஸ்யாதி⁴பதய​: கதா²ம் ஏதாம்’ கத²யித்வா ப்ரைஷயந்|

١٦ 16 فَقَامَ بُولُسُ وَأَشَارَ بِيَدِهِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِسْرَائِيلِيُّونَ وَٱلَّذِينَ يَتَّقُونَ ٱللهَ، ٱسْمَعُوا!

அத​: பௌல உத்திஷ்ட²ந் ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ குர்வ்வந் கதி²தவாந் ஹே இஸ்ராயேலீயமநுஷ்யா ஈஸ்²வரபராயணா​: ஸர்வ்வே லோகா யூயம் அவத⁴த்³த⁴ம்’|

١٧ 17 إِلَهُ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ هَذَا ٱخْتَارَ آبَاءَنَا، وَرَفَعَ ٱلشَّعْبَ فِي ٱلْغُرْبَةِ فِي أَرْضِ مِصْرَ، وَبِذِرَاعٍ مُرْتَفِعَةٍ أَخْرَجَهُمْ مِنْهَا.

ஏதேஷாமிஸ்ராயேல்லோகாநாம் ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபருஷாந் மநோநீதாந் கத்வா க்³ரு’ஹீதவாந் ததோ மிஸரி தே³ஸே² ப்ரவஸநகாலே தேஷாமுந்நதிம்’ க்ரு’த்வா தஸ்மாத் ஸ்வீயபா³ஹுப³லேந தாந் ப³ஹி​: க்ரு’த்வா ஸமாநயத்|

١٨ 18 وَنَحْوَ مُدَّةِ أَرْبَعِينَ سَنَةً، ٱحْتَمَلَ عَوَائِدَهُمْ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ.

சத்வாரிம்’ஸ²த்³வத்ஸராந் யாவச்ச மஹாப்ராந்தரே தேஷாம்’ ப⁴ரணம்’ க்ரு’த்வா

١٩ 19 ثُمَّ أَهْلَكَ سَبْعَ أُمَمٍ فِي أَرْضِ كَنْعَانَ وَقَسَمَ لَهُمْ أَرْضَهُمْ بِٱلْقُرْعَةِ.

கிநாந்தே³ஸா²ந்தர்வ்வர்த்தீணி ஸப்தராஜ்யாநி நாஸ²யித்வா கு³டிகாபாதேந தேஷு ஸர்வ்வதே³ஸே²ஷு தேப்⁴யோ(அ)தி⁴காரம்’ த³த்தவாந்|

٢٠ 20 وَبَعْدَ ذَلِكَ فِي نَحْوِ أَرْبَعَمِئَةٍ وَخَمْسِينَ سَنَةً أَعْطَاهُمْ قُضَاةً حَتَّى صَمُوئِيلَ ٱلنَّبِيِّ.

பஞ்சாஸ²த³தி⁴கசது​: ஸ²தேஷு வத்ஸரேஷு க³தேஷு ச ஸி²மூயேல்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பர்ய்யந்தம்’ தேஷாமுபரி விசாரயித்ரு’ந் நியுக்தவாந்|

٢١ 21 وَمِنْ ثَمَّ طَلَبُوا مَلِكًا، فَأَعْطَاهُمُ ٱللهُ شَاوُلَ بْنَ قَيْسٍ، رَجُلًا مِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ، أَرْبَعِينَ سَنَةً.

தைஸ்²ச ராஜ்ஞி ப்ரார்தி²தே, ஈஸ்²வரோ பி³ந்யாமீநோ வம்’ஸ²ஜாதஸ்ய கீஸ²​: புத்ரம்’ ஸௌ²லம்’ சத்வாரிம்’ஸ²த்³வர்ஷபர்ய்யந்தம்’ தேஷாமுபரி ராஜாநம்’ க்ரு’தவாந்|

٢٢ 22 ثُمَّ عَزَلَهُ وَأَقَامَ لَهُمْ دَاوُدَ مَلِكًا، ٱلَّذِي شَهِدَ لَهُ أَيْضًا، إِذْ قَالَ: وَجَدْتُ دَاوُدَ بْنَ يَسَّى رَجُلًا حَسَبَ قَلْبِي، ٱلَّذِي سَيَصْنَعُ كُلَّ مَشِيئَتِي.

பஸ்²சாத் தம்’ பத³ச்யுதம்’ க்ரு’த்வா யோ மதி³ஷ்டக்ரியா​: ஸர்வ்வா​: கரிஷ்யதி தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மம மநோபி⁴மதம் ஏகம்’ ஜநம்’ யிஸ²ய​: புத்ரம்’ தா³யூத³ம்’ ப்ராப்தவாந் இத³ம்’ ப்ரமாணம்’ யஸ்மிந் தா³யூதி³ ஸ த³த்தவாந் தம்’ தா³யூத³ம்’ தேஷாமுபரி ராஜத்வம்’ கர்த்தும் உத்பாதி³தவாந|

٢٣ 23 مِنْ نَسْلِ هَذَا، حَسَبَ ٱلْوَعْدِ، أَقَامَ ٱللهُ لإِسْرَائِيلَ مُخَلِّصًا، يَسُوعَ.

தஸ்ய ஸ்வப்ரதிஸ்²ருதஸ்ய வாக்யஸ்யாநுஸாரேண இஸ்ராயேல்லோகாநாம்’ நிமித்தம்’ தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ வம்’ஸா²த்³ ஈஸ்²வர ஏகம்’ யீஸு²ம்’ (த்ராதாரம்) உத³பாத³யத்|

٢٤ 24 إِذْ سَبَقَ يُوحَنَّا فَكَرَزَ قَبْلَ مَجِيئِهِ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ لِجَمِيعِ شَعْبِ إِسْرَائِيلَ.

தஸ்ய ப்ரகாஸ²நாத் பூர்வ்வம்’ யோஹந் இஸ்ராயேல்லோகாநாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ மந​: பராவர்த்தநரூபம்’ மஜ்ஜநம்’ ப்ராசாரயத்|

٢٥ 25 وَلَمَّا صَارَ يُوحَنَّا يُكَمِّلُ سَعْيَهُ جَعَلَ يَقُولُ: مَنْ تَظُنُّونَ أَنِّي أَنَا؟ لَسْتُ أَنَا إِيَّاهُ، لَكِنْ هُوَذَا يَأْتِي بَعْدِي ٱلَّذِي لَسْتُ مُسْتَحِقًّا أَنْ أَحُلَّ حِذَاءَ قَدَمَيْهِ.

யஸ்ய ச கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ ப்ரப்தவாந் யோஹந் தந் நிஷ்பாத³யந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், யூயம்’ மாம்’ கம்’ ஜநம்’ ஜாநீத²? அஹம் அபி⁴ஷிக்தத்ராதா நஹி, கிந்து பஸ்²யத யஸ்ய பாத³யோ​: பாது³கயோ ர்ப³ந்த⁴நே மோசயிதுமபி யோக்³யோ ந ப⁴வாமி தாத்³ரு’ஸ² ஏகோ ஜநோ மம பஸ்²சாத்³ உபதிஷ்ட²தி|

٢٦ 26 «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ بَنِي جِنْسِ إِبْرَاهِيمَ، وَٱلَّذِينَ بَيْنَكُمْ يَتَّقُونَ ٱللهَ، إِلَيْكُمْ أُرْسِلَتْ كَلِمَةُ هَذَا ٱلْخَلَاصِ.

ஹே இப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²ஜாதா ப்⁴ராதரோ ஹே ஈஸ்²வரபீ⁴தா​: ஸர்வ்வலோகா யுஷ்மாந் ப்ரதி பரித்ராணஸ்ய கதை²ஷா ப்ரேரிதா|

٢٧ 27 لِأَنَّ ٱلسَّاكِنِينَ فِي أُورُشَلِيمَ وَرُؤَسَاءَهُمْ لَمْ يَعْرِفُوا هَذَا. وَأَقْوَالُ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلَّتِي تُقْرَأُ كُلَّ سَبْتٍ تَمَّمُوهَا، إِذْ حَكَمُوا عَلَيْهِ.

யிரூஸா²லம்நிவாஸிநஸ்தேஷாம் அதி⁴பதயஸ்²ச தஸ்ய யீஸோ²​: பரிசயம்’ ந ப்ராப்ய ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரம்’ பட்²யமாநாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³கதா²நாம் அபி⁴ப்ராயம் அபு³த்³த்⁴வா ச தஸ்ய வதே⁴ந தா​: கதா²​: ஸப²லா அகுர்வ்வந்|

٢٨ 28 وَمَعْ أَنَّهُمْ لَمْ يَجِدُوا عِلَّةً وَاحِدَةً لِلْمَوْتِ طَلَبُوا مِنْ بِيلَاطُسَ أَنْ يُقْتَلَ.

ப்ராணஹநநஸ்ய கமபி ஹேதும் அப்ராப்யாபி பீலாதஸ்ய நிகடே தஸ்ய வத⁴ம்’ ப்ரார்த²யந்த|

٢٩ 29 وَلَمَّا تَمَّمُوا كُلَّ مَا كُتِبَ عَنْهُ، أَنْزَلُوهُ عَنِ ٱلْخَشَبَةِ وَوَضَعُوهُ فِي قَبْرٍ.

தஸ்மிந் யா​: கதா² லிகி²தா​: ஸந்தி தத³நுஸாரேண கர்ம்ம ஸம்பாத்³ய தம்’ க்ருஸா²த்³ அவதார்ய்ய ஸ்²மஸா²நே ஸா²யிதவந்த​: |

٣٠ 30 وَلَكِنَّ ٱللهَ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ.

கிந்த்வீஸ்²வர​: ஸ்²மஸா²நாத் தமுத³ஸ்தா²பயத்,

٣١ 31 وَظَهَرَ أَيَّامًا كَثِيرَةً لِلَّذِينَ صَعِدُوا مَعَهُ مِنَ ٱلْجَلِيلِ إِلَى أُورُشَلِيمَ، ٱلَّذِينَ هُمْ شُهُودُهُ عِنْدَ ٱلشَّعْبِ.

புநஸ்²ச கா³லீலப்ரதே³ஸா²த்³ யிரூஸா²லமநக³ரம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே லோகா ஆக³ச்ச²ந் ஸ ப³ஹுதி³நாநி தேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந், அதஸ்த இதா³நீம்’ லோகாந் ப்ரதி தஸ்ய ஸாக்ஷிண​: ஸந்தி|

٣٢ 32 وَنَحْنُ نُبَشِّرُكُمْ بِٱلْمَوْعِدِ ٱلَّذِي صَارَ لِآبَائِنَا،

அஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ ஸமக்ஷம் ஈஸ்²வரோ யஸ்மிந் ப்ரதிஜ்ஞாதவாந் யதா², த்வம்’ மே புத்ரோஸி சாத்³ய த்வாம்’ ஸமுத்தா²பிதவாநஹம்|

٣٣ 33 إِنَّ ٱللهَ قَدْ أَكْمَلَ هَذَا لَنَا نَحْنُ أَوْلَادَهُمْ، إِذْ أَقَامَ يَسُوعَ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ أَيْضًا فِي ٱلْمَزْمُورِ ٱلثَّانِي: أَنْتَ ٱبْنِي، أَنَا ٱلْيَوْمَ وَلَدْتُكَ.

இத³ம்’ யத்³வசநம்’ த்³விதீயகீ³தே லிகி²தமாஸ்தே தத்³ யீஸோ²ருத்தா²நேந தேஷாம்’ ஸந்தாநா யே வயம் அஸ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ தேந ப்ரத்யக்ஷீ க்ரு’தம்’, யுஷ்மாந் இமம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஜ்ஞாபயாமி|

٣٤ 34 إِنَّهُ أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، غَيْرَ عَتِيدٍ أَنْ يَعُودَ أَيْضًا إِلَى فَسَادٍ، فَهَكَذَا قَالَ: إِنِّي سَأُعْطِيكُمْ مَرَاحِمَ دَاوُدَ ٱلصَّادِقَةَ.

பரமேஸ்²வரேண ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²பிதம்’ ததீ³யம்’ ஸ²ரீரம்’ கதா³பி ந க்ஷேஷ்யதே, ஏதஸ்மிந் ஸ ஸ்வயம்’ கதி²தவாந் யதா² தா³யூத³ம்’ ப்ரதி ப்ரதிஜ்ஞாதோ யோ வரஸ்தமஹம்’ துப்⁴யம்’ தா³ஸ்யாமி|

٣٥ 35 وَلِذَلِكَ قَالَ أَيْضًا فِي مَزْمُورٍ آخَرَ: لَنْ تَدَعَ قُدُّوسَكَ يَرَى فَسَادًا.

ஏதத³ந்யஸ்மிந் கீ³தே(அ)பி கதி²தவாந்| ஸ்வகீயம்’ புண்யவந்தம்’ த்வம்’ க்ஷயிதும்’ ந ச தா³ஸ்யஸி|

٣٦ 36 لِأَنَّ دَاوُدَ بَعْدَ مَا خَدَمَ جِيلَهُ بِمَشُورَةِ ٱللهِ، رَقَدَ وَٱنْضَمَّ إِلَى آبَائِهِ، وَرَأَى فَسَادًا.

தா³யூதா³ ஈஸ்²வராபி⁴மதஸேவாயை நிஜாயுஷி வ்யயிதே ஸதி ஸ மஹாநித்³ராம்’ ப்ராப்ய நிஜை​: பூர்வ்வபுருஷை​: ஸஹ மிலித​: ஸந் அக்ஷீயத;

٣٧ 37 وَأَمَّا ٱلَّذِي أَقَامَهُ ٱللهُ فَلَمْ يَرَ فَسَادًا.

கிந்து யமீஸ்²வர​: ஸ்²மஸா²நாத்³ உத³ஸ்தா²பயத் ஸ நாக்ஷீயத|

٣٨ 38 فَلْيَكُنْ مَعْلُومًا عِنْدَكُمْ أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، أَنَّهُ بِهَذَا يُنَادَى لَكُمْ بِغُفْرَانِ ٱلْخَطَايَا،

அதோ ஹே ப்⁴ராதர​: , அநேந ஜநேந பாபமோசநம்’ ப⁴வதீதி யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரசாரிதம் ஆஸ்தே|

٣٩ 39 وَبِهَذَا يَتَبَرَّرُ كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ مِنْ كُلِّ مَا لَمْ تَقْدِرُوا أَنْ تَتَبَرَّرُوا مِنْهُ بِنَامُوسِ مُوسَى.

ப²லதோ மூஸாவ்யவஸ்த²யா யூயம்’ யேப்⁴யோ தோ³ஷேப்⁴யோ முக்தா ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத² தேப்⁴ய​: ஸர்வ்வதோ³ஷேப்⁴ய ஏதஸ்மிந் ஜநே விஸ்²வாஸிந​: ஸர்வ்வே முக்தா ப⁴விஷ்யந்தீதி யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாயதாம்’|

٤٠ 40 فَٱنْظُرُوا لِئَلَّا يَأْتِيَ عَلَيْكُمْ مَا قِيلَ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ:

அபரஞ்ச| அவஜ்ஞாகாரிணோ லோகாஸ்²சக்ஷுருந்மீல்ய பஸ்²யத| ததை²வாஸம்ப⁴வம்’ ஜ்ஞாத்வா ஸ்யாத யூயம்’ விலஜ்ஜிதா​: | யதோ யுஷ்மாஸு திஷ்ட²த்ஸு கரிஷ்யே கர்ம்ம தாத்³ரு’ஸ²ம்’| யேநைவ தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தே யுஷ்மப்⁴யம்’ கதி²தே(அ)பி ஹி| யூயம்’ ந தந்து வ்ரு’த்தாந்தம்’ ப்ரத்யேஷ்யத² கதா³சந||

٤١ 41 اُنْظُرُوا أَيُّهَا ٱلْمُتَهَاوِنُونَ، وَتَعَجَّبُوا وَٱهْلِكُوا! لِأَنَّنِي عَمَلًا أَعْمَلُ فِي أَيَّامِكُمْ. عَمَلًا لَا تُصَدِّقُونَ إِنْ أَخْبَرَكُمْ أَحَدٌ بِهِ».

யேயம்’ கதா² ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிகி²தாஸ்தே ஸாவதா⁴நா ப⁴வத ஸ கதா² யதா² யுஷ்மாந் ப்ரதி ந க⁴டதே|

٤٢ 42 وَبَعْدَمَا خَرَجَ ٱلْيَهُودُ مِنَ ٱلْمَجْمَعِ جَعَلَ ٱلْأُمَمُ يَطْلُبُونَ إِلَيْهِمَا أَنْ يُكَلِّمَاهُمْ بِهَذَا ٱلْكَلَامِ فِي ٱلسَّبْتِ ٱلْقَادِمِ.

யிஹூதீ³யப⁴ஜநப⁴வநாந் நிர்க³தயோஸ்தயோ ர்பி⁴ந்நதே³ஸீ²யை ர்வக்ஷ்யமாணா ப்ரார்த²நா க்ரு’தா, ஆகா³மிநி விஸ்²ராமவாரே(அ)பி கதே²யம் அஸ்மாந் ப்ரதி ப்ரசாரிதா ப⁴வத்விதி|

٤٣ 43 وَلَمَّا ٱنْفَضَّتِ ٱلْجَمَاعَةُ، تَبِعَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ وَٱلدُّخَلَاءِ ٱلْمُتَعَبِّدِينَ بُولُسَ وَبَرْنَابَا، ٱللَّذَيْنِ كَانَا يُكَلِّمَانِهِمْ وَيُقْنِعَانِهِمْ أَنْ يَثْبُتُوا فِي نِعْمَةِ ٱللهِ.

ஸபா⁴யா ப⁴ங்கே³ ஸதி ப³ஹவோ யிஹூதீ³யலோகா யிஹூதீ³யமதக்³ராஹிணோ ப⁴க்தலோகாஸ்²ச ப³ர்ணப்³பா³பௌலயோ​: பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந், தேந தௌ தை​: ஸஹ நாநாகதா²​: கத²யித்வேஸ்²வராநுக்³ரஹாஸ்²ரயே ஸ்தா²தும்’ தாந் ப்ராவர்த்தயதாம்’|

٤٤ 44 وَفِي ٱلسَّبْتِ ٱلتَّالِي ٱجْتَمَعَتْ كُلُّ ٱلْمَدِينَةِ تَقْرِيبًا لِتَسْمَعَ كَلِمَةَ ٱللهِ.

பரவிஸ்²ராமவாரே நக³ரஸ்ய ப்ராயேண ஸர்வ்வே லாகா ஈஸ்²வரீயாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ மிலிதா​: ,

٤٥ 45 فَلَمَّا رَأَى ٱلْيَهُودُ ٱلْجُمُوعَ ٱمْتَلَأُوا غَيْرَةً، وَجَعَلُوا يُقَاوِمُونَ مَا قَالَهُ بُولُسُ مُنَاقِضِينَ وَمُجَدِّفِينَ.

கிந்து யிஹூதீ³யலோகா ஜநநிவஹம்’ விலோக்ய ஈர்ஷ்யயா பரிபூர்ணா​: ஸந்தோ விபரீதகதா²கத²நேநேஸ்²வரநிந்த³யா ச பௌலேநோக்தாம்’ கதா²ம்’ க²ண்ட³யிதும்’ சேஷ்டிதவந்த​: |

٤٦ 46 فَجَاهَرَ بُولُسُ وَبَرْنَابَا وَقَالَا: «كَانَ يَجِبُ أَنْ تُكَلَّمُوا أَنْتُمْ أَوَّلًا بِكَلِمَةِ ٱللهِ، وَلَكِنْ إِذْ دَفَعْتُمُوهَا عَنْكُمْ، وَحَكَمْتُمْ أَنَّكُمْ غَيْرُ مُسْتَحِقِّينَ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ، هُوَذَا نَتَوَجَّهُ إِلَى ٱلْأُمَمِ. (aiōnios g166)

தத​: பௌலப³ர்ணப்³பா³வக்ஷோபௌ⁴ கதி²தவந்தௌ ப்ரத²மம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதா⁴வீஸ்²வரீயகதா²யா​: ப்ரசாரணம் உசிதமாஸீத் கிந்தும்’ தத³க்³ராஹ்யத்வகரணேந யூயம்’ ஸ்வாந் அநந்தாயுஷோ(அ)யோக்³யாந் த³ர்ஸ²யத², ஏதத்காரணாத்³ வயம் அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ ஸமீபம்’ க³ச்சா²ம​: | (aiōnios g166)

٤٧ 47 لِأَنْ هَكَذَا أَوْصَانَا ٱلرَّبُّ: قَدْ أَقَمْتُكَ نُورًا لِلْأُمَمِ، لِتَكُونَ أَنْتَ خَلَاصًا إِلَى أَقْصَى ٱلْأَرْضِ».

ப்ரபு⁴ரஸ்மாந் இத்த²ம் ஆதி³ஷ்டவாந் யதா², யாவச்ச ஜக³த​: ஸீமாம்’ லோகாநாம்’ த்ராணகாரணாத்| மயாந்யதே³ஸ²மத்⁴யே த்வம்’ ஸ்தா²பிதோ பூ⁴​: ப்ரதீ³பவத்||

٤٨ 48 فَلَمَّا سَمِعَ ٱلْأُمَمُ ذَلِكَ كَانُوا يَفْرَحُونَ وَيُمَجِّدُونَ كَلِمَةَ ٱلرَّبِّ. وَآمَنَ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا مُعَيَّنِينَ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)

ததா³ கதா²மீத்³ரு’ஸீ²ம்’ ஸ்²ருத்வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யா ஆஹ்லாதி³தா​: ஸந்த​: ப்ரபோ⁴​: கதா²ம்’ த⁴ந்யாம்’ த⁴ந்யாம் அவத³ந், யாவந்தோ லோகாஸ்²ச பரமாயு​: ப்ராப்திநிமித்தம்’ நிரூபிதா ஆஸந் தே வ்யஸ்²வஸந்| (aiōnios g166)

٤٩ 49 وَٱنْتَشَرَتْ كَلِمَةُ ٱلرَّبِّ فِي كُلِّ ٱلْكُورَةِ.

இத்த²ம்’ ப்ரபோ⁴​: கதா² ஸர்வ்வேதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்|

٥٠ 50 وَلَكِنَّ ٱلْيَهُودَ حَرَّكُوا ٱلنِّسَاءَ ٱلْمُتَعَبِّدَاتِ ٱلشَّرِيفَاتِ وَوُجُوهَ ٱلْمَدِينَةِ، وَأَثَارُوا ٱضْطِهَادًا عَلَى بُولُسَ وَبَرْنَابَا، وَأَخْرَجُوهُمَا مِنْ تُخُومِهِمْ.

கிந்து யிஹூதீ³யா நக³ரஸ்ய ப்ரதா⁴நபுருஷாந் ஸம்மாந்யா​: கதி²பயா ப⁴க்தா யோஷிதஸ்²ச குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹயித்வா பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ தாட³யித்வா தஸ்மாத் ப்ரதே³ஸா²த்³ தூ³ரீக்ரு’தவந்த​: |

٥١ 51 أَمَّا هُمَا فَنَفَضَا غُبَارَ أَرْجُلِهِمَا عَلَيْهِمْ، وَأَتَيَا إِلَى إِيقُونِيَةَ.

அத​: காரணாத் தௌ நிஜபத³தூ⁴லீஸ்தேஷாம்’ ப்ராதிகூல்யேந பாதயித்வேகநியம்’ நக³ரம்’ க³தௌ|

٥٢ 52 وَأَمَّا ٱلتَّلَامِيذُ فَكَانُوا يَمْتَلِئُونَ مِنَ ٱلْفَرَحِ وَٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.

தத​: ஸி²ஷ்யக³ண ஆநந்தே³ந பவித்ரேணாத்மநா ச பரிபூர்ணோப⁴வத்|