٢ كورنثوس 9

١ 1 فَإِنَّهُ مِنْ جِهَةِ ٱلْخِدْمَةِ لِلْقِدِّيسِينَ، هُوَ فُضُولٌ مِنِّي أَنْ أَكْتُبَ إِلَيْكُمْ.

പവിത്രലോകാനാമ് ഉപകാരാർഥകസേവാമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം|

٢ 2 لِأَنِّي أَعْلَمُ نَشَاطَكُمُ ٱلَّذِي أَفْتَخِرُ بِهِ مِنْ جِهَتِكُمْ لَدَى ٱلْمَكِدُونِيِّينَ، أَنَّ أَخَائِيَةَ مُسْتَعِدَّةٌ مُنْذُ ٱلْعَامِ ٱلْمَاضِي. وَغَيْرَتُكُمْ قَدْ حَرَّضَتِ ٱلْأَكْثَرِينَ.

യത ആഖായാദേശസ്ഥാ ലോകാ ഗതവർഷമ് ആരഭ്യ തത്കാര്യ്യ ഉദ്യതാഃ സന്തീതി വാക്യേനാഹം മാകിദനീയലോകാനാം സമീപേ യുഷ്മാകം യാമ് ഇച്ഛുകതാമധി ശ്ലാഘേ താമ് അവഗതോഽസ്മി യുഷ്മാകം തസ്മാദ് ഉത്സാഹാച്ചാപരേഷാം ബഹൂനാമ് ഉദ്യോഗോ ജാതഃ|

٣ 3 وَلَكِنْ أَرْسَلْتُ ٱلْإِخْوَةَ لِئَلَّا يَتَعَطَّلَ ٱفْتِخَارُنَا مِنْ جِهَتِكُمْ مِنْ هَذَا ٱلْقَبِيلِ، كَيْ تَكُونُوا مُسْتَعِدِّينَ كَمَا قُلْتُ.

കിഞ്ചൈതസ്മിൻ യുഷ്മാൻ അധ്യസ്മാകം ശ്ലാഘാ യദ് അതഥ്യാ ന ഭവേത് യൂയഞ്ച മമ വാക്യാനുസാരാദ് യദ് ഉദ്യതാസ്തിഷ്ഠേത തദർഥമേവ തേ ഭ്രാതരോ മയാ പ്രേഷിതാഃ|

٤ 4 حَتَّى إِذَا جَاءَ مَعِي مَكِدُونِيُّونَ وَوَجَدُوكُمْ غَيْرَ مُسْتَعِدِّينَ لَا نُخْجَلُ نَحْنُ - حَتَّى لَا أَقُولُ أَنْتُمْ - فِي جَسَارَةِ ٱلِٱفْتِخَارِ هَذِهِ.

യസ്മാത് മയാ സാർദ്ധം കൈശ്ചിത് മാകിദനീയഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ യൂയമനുദ്യതാ ഇതി യദി ദൃശ്യതേ തർഹി തസ്മാദ് ദൃഢവിശ്വാസാദ് യുഷ്മാകം ലജ്ജാ ജനിഷ്യത ഇത്യസ്മാഭി ർന വക്തവ്യം കിന്ത്വസ്മാകമേവ ലജ്ജാ ജനിഷ്യതേ|

٥ 5 فَرَأَيْتُ لَازِمًا أَنْ أَطْلُبَ إِلَى ٱلْإِخْوَةِ أَنْ يَسْبِقُوا إِلَيْكُمْ، وَيُهَيِّئُوا قَبْلًا بَرَكَتَكُمُ ٱلَّتِي سَبَقَ ٱلتَّخْبِيرُ بِهَا، لِتَكُونَ هِيَ مُعَدَّةً هَكَذَا كَأَنَّهَا بَرَكَةٌ، لَا كَأَنَّهَا بُخْلٌ.

അതഃ പ്രാക് പ്രതിജ്ഞാതം യുഷ്മാകം ദാനം യത് സഞ്ചിതം ഭവേത് തച്ച യദ് ഗ്രാഹകതായാഃ ഫലമ് അഭൂത്വാ ദാനശീലതായാ ഏവ ഫലം ഭവേത് തദർഥം മമാഗ്രേ ഗമനായ തത്സഞ്ചയനായ ച താൻ ഭ്രാതൃൻ ആദേഷ്ടുമഹം പ്രയോജനമ് അമന്യേ|

٦ 6 هَذَا وَإِنَّ مَنْ يَزْرَعُ بِٱلشُّحِّ فَبِٱلشُّحِّ أَيْضًا يَحْصُدُ، وَمَنْ يَزْرَعُ بِٱلْبَرَكَاتِ فَبِٱلْبَرَكَاتِ أَيْضًا يَحْصُدُ.

അപരമപി വ്യാഹരാമി കേനചിത് ക്ഷുദ്രഭാവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു സ്വൽപാനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ, കിഞ്ച കേനചിദ് ബഹുദഭവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു ബഹൂനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ|

٧ 7 كُلُّ وَاحِدٍ كَمَا يَنْوِي بِقَلْبِهِ، لَيْسَ عَنْ حُزْنٍ أَوِ ٱضْطِرَارٍ. لِأَنَّ ٱلْمُعْطِيَ ٱلْمَسْرُورَ يُحِبُّهُ ٱللهُ.

ഏകൈകേന സ്വമനസി യഥാ നിശ്ചീയതേ തഥൈവ ദീയതാം കേനാപി കാതരേണ ഭീതേന വാ ന ദീയതാം യത ഈശ്വരോ ഹൃഷ്ടമാനസേ ദാതരി പ്രീയതേ|

٨ 8 وَٱللهُ قَادِرٌ أَنْ يَزِيدَكُمْ كُلَّ نِعْمَةٍ، لِكَيْ تَكُونُوا وَلَكُمْ كُلُّ ٱكْتِفَاءٍ كُلَّ حِينٍ فِي كُلِّ شَيْءٍ، تَزْدَادُونَ فِي كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ.

അപരമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി സർവ്വവിധം ബഹുപ്രദം പ്രസാദം പ്രകാശയിതുമ് അർഹതി തേന യൂയം സർവ്വവിഷയേ യഥേഷ്ടം പ്രാപ്യ സർവ്വേണ സത്കർമ്മണാ ബഹുഫലവന്തോ ഭവിഷ്യഥ|

٩ 9 كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: «فَرَّقَ. أَعْطَى ٱلْمَسَاكِينَ. بِرُّهُ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn g165)

ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, വ്യയതേ സ ജനോ രായം ദുർഗതേഭ്യോ ദദാതി ച| നിത്യസ്ഥായീ ച തദ്ധർമ്മഃ (aiōn g165)

١٠ 10 وَٱلَّذِي يُقَدِّمُ بِذَارًا لِلزَّارِعِ وَخُبْزًا لِلْأَكْلِ، سَيُقَدِّمُ وَيُكَثِّرُ بِذَارَكُمْ وَيُنْمِي غَلَّاتِ بِرِّكُمْ.

ബീജം ഭേജനീയമ് അന്നഞ്ച വപ്ത്രേ യേന വിശ്രാണ്യതേ സ യുഷ്മഭ്യമ് അപി ബീജം വിശ്രാണ്യ ബഹുലീകരിഷ്യതി യുഷ്മാകം ധർമ്മഫലാനി വർദ്ധയിഷ്യതി ച|

١١ 11 مُسْتَغْنِينَ فِي كُلِّ شَيْءٍ لِكُلِّ سَخَاءٍ يُنْشِئُ بِنَا شُكْرًا لِلهِ.

തേന സർവ്വവിഷയേ സധനീഭൂതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ദാനശീലതായാം പ്രകാശിതായാമ് അസ്മാഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ സാധയിഷ്യതേ|

١٢ 12 لِأَنَّ ٱفْتِعَالَ هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ لَيْسَ يَسُدُّ إِعْوَازَ ٱلْقِدِّيسِينَ فَقَطْ، بَلْ يَزِيدُ بِشُكْرٍ كَثِيرٍ لِلهِ،

ഏതയോപകാരസേവയാ പവിത്രലോകാനാമ് അർഥാഭാവസ്യ പ്രതീകാരോ ജായത ഇതി കേവലം നഹി കിന്ത്വീശ്ചരസ്യ ധന്യവാദോഽപി ബാഹുല്യേനോത്പാദ്യതേ|

١٣ 13 إِذْ هُمْ بِٱخْتِبَارِ هَذِهِ ٱلْخِدْمَةِ، يُمَجِّدُونَ ٱللهَ عَلَى طَاعَةِ ٱعْتِرَافِكُمْ لِإِنْجِيلِ ٱلْمَسِيحِ، وَسَخَاءِ ٱلتَّوْزِيعِ لَهُمْ وَلِلْجَمِيعِ.

യത ഏതസ്മാദ് ഉപകാരകരണാദ് യുഷ്മാകം പരീക്ഷിതത്വം ബുദ്ധ്വാ ബഹുഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസുസംവാദാങ്ഗീകരണേ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വാത് തദ്ഭാഗിത്വേ ച താൻ അപരാംശ്ച പ്രതി യുഷ്മാകം ദാതൃത്വാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ കാരിഷ്യതേ,

١٤ 14 وَبِدُعَائِهِمْ لِأَجْلِكُمْ، مُشْتَاقِينَ إِلَيْكُمْ مِنْ أَجْلِ نِعْمَةِ ٱللهِ ٱلْفَائِقَةِ لَدَيْكُمْ.

യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കൃത്വാ ച യുഷ്മാസ്വീശ്വരസ്യ ഗരിഷ്ഠാനുഗ്രഹാദ് യുഷ്മാസു തൈഃ പ്രേമ കാരിഷ്യതേ|

١٥ 15 فَشُكْرًا لِلهِ عَلَى عَطِيَّتِهِ ٱلَّتِي لَا يُعَبَّرُ عَنْهَا.

അപരമ് ഈശ്വരസ്യാനിർവ്വചനീയദാനാത് സ ധന്യോ ഭൂയാത്|